Həyatın da bir sonu var–
bir rüzgardır bircə əsim
doğma ocaq,el-obalar
nə cür gedim?-inciməsin.
İş ki.qaldı baxta-baxta,
çox sınadım-o da saxta!
calaq olsam–yad budaqda,
nə cür bitim?-inciməsin.
Çoxdur viranım,talanım,
qeybətlər–satlb-alanım!
hey düşünər qısqananım
nə cür güdüm?-inciməsin.
Canım bəlalı,qadalı,
dilim qılıncdan xatalı,
olsa atalı-analı
nə cür yetim inciməsin?!
Ola zindanln açanı,
tuttmaya qovan–qaçanı!
qotur tutsa,şirin canı
nə cür didim?-inciməsin.
Hələ bitmir dumanlığı,
getmir vaxtın yamanlığı,
qoca ömür–cavalığı
na cür edim?-inciməsin…