Allahım,bir dövrana bax!
qan qaraldır axşam,sabax.
Bilmək olmur–nə əyyamdır?
adamların çoxu yalax,
insanləğa ləkə,yamax.
Kaş ki,məni bu cahana
gətirəydin Min il qabax.
Kür–bənndlərdə yatıb gəlir,
Araz çirkə batıb gəlir,
insan köçəri quş kimi-
kimi Yurdu atıb gedir,
kimi Vətən satıb gəlir.
Bir gün toyam,bir gün yasam,
Xəzərdə batası olsam-
boğulaydım Min il qabaq.
Vətənin əlində əsa,
zamanın üstüynən gedir
yanlarını basa-basa,
yaramnazdım mənnən olsa!
Bir nakişı yıxacaqsa-
yıxılaydım Min il qabaq.
Yaxşı çalın-neydirsə bu,
ağılladın-keydirsə bu,
əvf edin-gileydirsə bu;
dağılmalı şeydirsə bu-
kaş,bu fani,zalım dünya
dağılaydı Min il qabax!
Fələk mənə qulaq asa,
(xatırlaya,mümkün olsa)-
hansı Şair xoşbəxt oldu
el dərdınnən yaza-yaza?!
Vahid ƏZİZ,səndən sonra
məzarın da yox olarsa,
yox olaydı Min il qabax.
Həm arxayın,həm təlaşlı
bir varıığam ağır daşlı,
ya–istək kimi qalaydım,
ya da o vaxt yaranaydım;
Nizamidən bir az əvvəl,
Füzulidən xeyli qabax.
O zaman ki,Şairlərin matəmində
mollalarin duasından
çalınardı təbil qabax–
o zamanlar,
Min il qabax…