Author: Sehla

  • Nail DAĞLAROĞLU (Yeni şeir) Hardasan?

    sekil

    Sənsiz elə darıxmışam,
    Ey sevgilim, gəl hardasan?.
    Məni üzən dərdlərimi,
    Gəl mənimlə böl, hardasan?.

    Sənsiz ömrüm talanıbdı,
    Yanar oda qalanıbdı.
    Dərdə, qəmə calanıbdı,
    Məni qəmnən al, hardasan?. (daha&helliip;)

  • Şəfa VƏLİYEVA (Yeni şeir) Uçurumdu uçurum…

    sefa1-450x300

    AYB, DGTYB və “Gənc Ədiblər Məktəbi”nin üzvü,
    Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü

    Uçurumdu uçurum…
    Uçurumdu uçurum…
    Hikkə geyinən gözlər…
    uçuram, hey… Uçuram…

    Buludlanıbdı sözlər…
    İndicə, bax, indicə…
    bir leysan başlayacaq…
    İncə-incə, çox incə… (daha&helliip;)

  • Kənan AYDINOĞLU (Yeni şeir) Bu dünya şairin nəyinə gərək?!

    Photo Kenan

    Bu dünya şairin nəyinə gərək?!

    Günahı duayla yuyub gəlibdi,
    Ömrü şeir üçün qoyub gəlibdi,
    Onsuz da dünyadan doyub gəlibdi,
    Bu dünya şairin nəyinə gərək?!

    Divara daş kimi vurulub qalan,
    Bir göz qrpımında durulub qalan,
    Yalan üzərində qurulub qalan,
    Bu dünya şairin nəyinə gərək?!

    Süleyman mülküdü qalan ha deyil,
    Şairi yadına salan ha deyil.
    Şairin könlünü alan ha deyil,
    Bu dünya şairin nəyinə gərək?!

    Əhd-peyman bağlamaz sonuna qədər,
    Dağılmaz gözündən qəm ilə kədər.
    İstər gündüz olsun, istərsə səhər,
    Bu dünya şairin nəyinə gərək?!

    Sevinib, şadlanıb, gülən deyil ki,
    Ömrü başa vurub ölən deyil ki,
    Sevinci, kədəri bölən deyil ki,
    Bu dünya şairin nəyinə gərək?!

     

  • Aytən xanım (Şeirlər)

    11418586_865231416894943_933864311_n

    Qədər məhkumuyam

    Sən olan şəhəri tərk edirəm mən,
    Keçdiyim yollardan keçərsən mənsiz.
    Səndən uzaqlara tək gedirəm mən,
    O, görüş yerinə gələrsən mənsiz.

    Soruşma kimsədən, soruşma məni,
    Heç vaxt axtarmağa çalışma məni,
    Sevgimiz xətrinə bağışla məni ,
    Birtəhər yaşayıb, dözərsən mənsiz.
    (daha&helliip;)

  • Günel ƏJDƏRQIZI (Məqalə) Atalar sözləri

    gunelxanim

    Dədə-babalarımız zaman-zaman cəsurluğu, igidliyi, düzlüyü və mərdliyi ilə ad çıxarmışlar. Bir çox müsbət məziyyətləri ilə azərbaycanlı kişilər həmişə başqa millətlərin kişilərindən fərqlənmişlər. Onların dəyərli kəlamları, fikirləri bu gün hamımız tərəfindən “atalar sözləri” adı alaraq dillər əzbərinə çevrilib. Həmin dövrlərdə atalarımız indiki kimi savadlı olmasalar da, onların dünyagörüşləri, intellekt səviyyələri, söylədikləri fikirlər – “atalar sözləri” günümüzdə də öz əhəmiyyətini saxlamaqdadır. Onların bəziləri müasirliklə səsləşir, bəziləri isə üst-üstə düşmür. Atalar sözlərini dərindən təhlil edəndə ortaya elə maraqlı faktlar çıxır ki, insanı düşünməyə vadar edir. Düşünəndə də ürəyini qorxu bürüyür. “Yuxarıya baxırsan bığ, aşağıya baxırsan saqqal”. Atalarımız pul haqqında elə fikir yürüdüblər ki, təzadlı məqamlar ortaya çıxıb. “Pul əl çirkidir”, “Pul hər şeydir”, “Pul kəsəni qılınc kəsməz” və s. və i. söyləyib atalarımız. Bir anlıq düşünün. Pulun hər şey olmasına inamın yüksək olduğu cəmiyyətimizdə pulun əl çirki olması qənaətinə gəlmək üçün gərək səfeh və dəli olasan. Yəqin ki, atalarımız “pul əl çirkidir” deməklə gəncləri sınamaq istəyiblər. Qərara gəliblər ki, nəyin düz, nəyin yalnış olduğuna özümüz qərar verək. Buna başqa mövqedən də yanaşmaq olar. “Pul əl çirkidir” – deyimi kasıb atalarımıza, “pul hər şeydir” isə varlı atalarımıza məxsus olub. (daha&helliip;)

  • Şəfaqət Cavanşirli(Hekayə)Qurdlar və Canavarlar

    sefaqet

    Qurdlar və Canavarlar, güclülər və gücsüzlər – iki fərqli təbəqəyə ayrılan dünyada məğrurlar bəzən qələbəyə bərabər məğlubiyyətlər yaşayırlar. Qarşısındakı ikiqat gücə malikdir, onlar isə, ürəklərinin səslərini dinləyir, sınmayan qürurlarından, tanrıdan aldığı sonsuz mənəviyyatdan ilham alırlar. Ürəkləri fəth edən qəhrəmanlar yaşayıb, yaşayacaqlar.

    Emosional canavarlar isə, həmişə təcrübəsi, peşəkar hiylələri olan qurdların qurbanı olurlar. Qurdlar ölümünə yaxın yerə sakitcə uzanıb “ məni parçalayın ” işarəsini verə bilərlər. Lakin canavarlar qurdlar kimi ölümündən sonra baş verəcək hadisələrin qoxusunu duya bilməzlər. Biz qurdlarda neçə illərin günahları gizlənir, tələmizə düşən neçə ovun bərəlmiş gözlərinin xatirələri var… (daha&helliip;)

  • Ziyadxan Nəbibəyli, Hikmət Məlikzadə haqqında

    1409287493_10304351_268609333324646_7910328543693681828_n-218x300

    Ziyadxan Nəbibəyli,
    Yazıçı-publisist, t.e.d., professor, Prezident mükafatçısı

    Tanrı ilə baş-başa

    «Hikmət Məlikzadə dərdi fəlsəfi mənalandırmaya cəlb edən şairdir. Onun poetikası dolğun və məzmunludur».
    Əzizə Cəfərzadə

    Azərbaycanın Şirvan torpağından süd əmən Hikmət Məlikzadə gəncliyinin ilk illərindən kimliyini ortaya qoymuş bir gərəkli vətəndaşımızdır. O, artıq bir çox həmyaşıdlarını qabaqlamış, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinə üzv seçilmiş, Prezident mükafatına layiq görülmüş, öz yaradıcılığı ilə bir çoxlarını, o cümlədən mənim də diqqətimi özünə cəlb etdirə bilmiş fərqli yaradıcıdır, heç kimi təkrarlamır və yeni ideyalar müəllifidir. (daha&helliip;)

  • Elnur ABDİYEV (Yeni şeir) Ələyə

    elnur

     Xəlbirindən keçirəcək bir anda,
    Sığışmışıq dünya boyda ələyə.
    Gələn gündən qol çəkmişik bir anda,
    Gözləyirik bir gün bizi ələyə.

    Kim ödəmir, tale qoyan tavanı?
    Yaş ötdükcə damır ömrün tavanı.
    Bu yandığım yağsız,quru tavanı,
    Yandıran od deşib edib,ələy ə!

    Coşqun,baxmaz nə şirin,nə acıya,
    Sondur əgər ömrün xəmri acıya.
    Haqq divanı çətin sənə acıya,
    Vay o gündən gördüyünü əl əyə.

  • Xəyalə SEVİL (Yeni şeir) Anamın əlləri

    11017528_447704908733924_2122182663440572457_n

    Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin və “Gənc Ədiblər Məktəbi”nin üzvü,
    Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü

    Anamın əlləri qocalır yaman,
    Əllərinə cavan qırışlar düşür.
    Aybaay, günbəgün ,saatbasaat
    Cavanlığı barmağından sürüşür.

    Anamın əlləri qocalır yaman,
    Əllərinə illər ağrısı çökür.
    Bizim qayğımızı, zəhmətimizi,
    İndi də qocalmış əlləri çəkir.

    Bu qocalmış əllər cavan əllərin
    Beşik yürgələyən xatirəsidi.
    Anamın əlinə düşən qırışlar
    Onun taleyinin xəritəsidi.

    Anamın əlləri qocalır yaman,
    Ömrümü bu qoca əllərə yazın.
    Ölsəm, ruhumu da yaşadar mənim,
    Qəbrimi anamın əllində qazın.

  • Fidan ABBASOVA (Yeni şeir) sən bizi tərk etdin qəlbim və məni…

    f

    Qələmdə ağlayır , vərəq də . söz də
    arxanca boylanan o qəmli göz də
    sənə hər gün baxan öyrəşən üz də
    tutb buraxmayan o əllər kimi
    sən bizi tərk etdin qəlbim və məni…

    Sancılan ox kimi sızlayır ürək
    içimdə qalmadı bir arzu, isdək
    kim yalqız insana olacaq dəsdək
    min insan gəlsədə susdurmaz məni
    sən bizi tərk etdin, qəlbim və məni…

    Bir yad insan kimi danışma barı
    qışdakı o buzlu bəm-bəyaz qarı
    itirdim bir gözəl mən vəfadarı
    hanı mən demişdim tək qoydun məni
    sən bizi tərk etdin qəlbim və məni…

    Bu ağır yük ilə çıxmasam başa
    demə ki, eşqimiz dəymişdir daşa
    daha get kim ilə istərsən yaşa
    sınıq ürəyimi ovudan qəmi…
    sən bizi tərk etdin , qəlbim və məni…

  • Şəfa VƏLİYEVA (Yeni şeir) Təpinə bilmirəm… sözümə baxmır…

    sefa1-450x300

    AYB, DGTYB və “Gənc Ədiblər Məktəbi”nin üzvü,
    Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü

    dözüb durmaq olmur… yıxılır ölür
    hər gün bircə-bircə can ümidlərim…
    çəkdiyim ağrılar sən qoxuludu,
    həkimlər uydurur xəstəlikləri…

    daha yaşamağım bir ovuc qalıb…
    ürəyim canıma sinmir… sığışmır…
    gözüm bulud olub yoldan asılıb,
    təpinə bilmirəm… sözümə baxmır…

    bilirəm… bilirsən, sevmək asandı…
    bir-iki şeirdi dəli əlində…
    sən elə bilirsən ölmək asandı,
    ömür adlı sənsizliyin əlində?

  • Zeynəb DƏRBƏNDLİ (Yeni şeir) A Dünya

    z

    Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü

    De, niyə bizləri sınağa çəkib,
    Sən özün özünə şadsan a dünya?
    Kiminə kilo ilə qızıla dönüb.
    Mənə qəlb yandıran odsan a dünya.

    Az olubmu mənə, verdiyin əzab,
    Allah deyən bəndə, buna etməz tab.
    Kimi dərd qəm içir, kimisi şərab,
    Kiminin ağzında dadsan a dünya.

    Nə yazığ, bizləri fələyə satdın,
    Özün hər arzuya, diləyə çatdın.
    Dərbəndli Zeynəbi, qərib yaratdın,
    Sən dünya adında, adsan a dünya.

  • Fidan Abbasova (Yeni şeir) Qapını üzümə çırpıb gedərkən

    f

    Qapını üzümə çırpıb gedərkən
    heç düşünmədinmi kim var otaqda
    bir zaman qürurla məni sevərkən
    bilməzdim qoyarsan sən məni yolda….

    Qəlbimə toxundu o sərt baxışlar
    elə bil dünyadan küsən kimiyəm
    ilahi böyükdür hər vaxt bağışlar
    mən sanki bir dəmir qəfəs kimiyəm…..

    Sarıb hər yanımı kədər üzüntü
    var olan bir seyi necə yox edək
    o mənim dünyamın sonsuz sevinci
    deyirsən ayırdıq yox olaq gedək?…..

    İsdərsən bir düşün isdərsən üzül
    daha o qoydugun yerdə deyiləm
    Fidan bəsdir daha sıraya düzül
    mən onsuz dünyandan çıxıb gedirəm.

  • Kənan Murquzov (Məqalə) Rafiq Odayın ədəbi-bədii fəaliyyəti

    10603255_706637782754308_673706837506198075_n

    Qədim zamanlardan bu yana müxtəlif mərhələlərdən keçən Azərbaycan ədəbiyyatının ən yeni dövrünün ikinci mərhələsində yaşayıb ədəbi-bədii yaradıcılıq fəaliyyəti ilə məşğul olan sayğıdəyər dostlarım içərisində ən çox öz humanist addımları ilə diqqəti cəlb edən yazar, jurnalist,  eyni zamanda  publisist Rafiq Odayın ədəbi-bədii fəaliyyətinə nəzər salmaq zərurəti yaranır.Bununla əlaqədar olaraq,  istedadlı qələm sahibləri üçün ən çox səciyyəvi olan keyfiyyətlərdən biri-daha çox yazarları təbliğ etmək məqsədilə əməli fəaliyyətə illər öncəsi başlayan və bu məqsədyönlü tədbirlərin həyata keçirilməsi üçün zəruri addımlar atan Rafiq Odayın ictimai fəaliyyəti də yaradıcılığı qədər geniş və çoxşaxəlidir (daha&helliip;)

  • Yazıçı Eyvaz Zeynalovun “Alın yazısı” romanının təqdimatı keçiriləcək

    k

    Yazıçı Eyvaz Zeynalovun “Alın yazısı” romanının təqdimatı keçiriləcək,
    İyunun 13-ü saat 16-00-da Nəsimi r., Puşkin k., 32 a, AK center II mərtəbə yerləşən kitab satış mərkəzində (28 may Metrosu, Dəmiryol xəstəxanasının yanında) yazıçı Eyvaz Zeynalovun “Alın yazısı” romanının təqdimatı keçiriləcək. Oxucularımızın hamısını bu tədbirə dəvət edirik.

  • Həsrət Əli Zülfüdağlı (Debüt) YARISI BİZİK DÜNYANIN

    hesret

    Həsrət Əli Zülfüdağlı (Kərimov Həsrət Əli oğlu) 1955-ci il iyun ayının 10-da Şəmkir rayonunun Şiştəpə kəndində anadan olub. 1972-ci ildə Şiştəpə kənd orta məktəbini bitirdikdən sonra Ç.İldırım adına AzPİ daxil olmuş və 1978-ci ildə Mühəndis-mexanik ixtisası ilə həmin insitutu bitirmişdir.İlk şeirlərini orta məktəb illərində yazmağa başlamışdır.
    1980-ci ildən başlayaraq dövri mətbuatda mütamadi olaraq dərc edilən şairin ilk kitabı “Ocaq daşı” 5000 tirajla (Gənclik nəş.)işıq üzü görmüşdür. indiyə kimi şairin “Şam ömrü”, “Anaların laylasında”, “Bir çiçək eşqi”, “Mələklər”,”Elə sevirdim ki”, kiçik yaşlı uşaqlar üçün “Almalı nağıllar” və “Şur” nəşriyyatında nəşr olunan ” Nə susmusan” adlı təcnislər kitabı oxucuların diqqətinə çatdırılmışdır. Hal-hazırda “Ömür üçün ayrılan vaxt” və “Altı an” adlı kitabları çap ərəfəsindədir. 1995-ci ildən AYB-nin üzvüdür. Ailəlidir, dörd uşağı, doqquz nəvəsi var. Bakı şəhərində yaşayır.

    YARISI BİZİK DÜNYANIN

    Yarı isti, yarı soyuq,
    Yarı torpaq, yarı suyuq,
    Bu dünyanın yarısıyıq,
    Yarısı bizik dünyanın.

    Gecə sabah açılınca,
    Zaman dönür bir qılınca,
    Qaçırıq çörək dalınca,
    Arısı bizik dünyanın.

    Vaxtın zalım arabası,
    Dəyirmana aparası
    Dənlik buğdası, arpası,
    Darısı bizik dünyanın.

    Dərd önündə dönək dağa,
    Sinəmiz verək qabağa,
    Gəl qoymayaq dağılmağa,
    Varisi bizik dünyanın

    Sonunda ölüm qucası,
    Həm alçağı, həm ucası,
    Həm cavanı, həm qocası,
    Qarısı bizik dünyanın.

     

  • Günel ƏLİYEVA (Yeni şeir)Məni duyan dalğalar

    gunel

    Məni duyan dalğalar
    Qəlbim kimi yas saxlar.
    Danışar harayından,
    Nisgilli hər anından.
    Dərdim elə böyük ki
    Ox olub bağrım yarar.
    Özgəsi gülüb keçər,
    Ağlasa anam ağlar.
    İçimdə dərdin cəmi,
    Nifrət yüklü bir gəmi,
    Köksümə çəkdim qəmi,
    Əzab məni yaralar.

  • Azər Cəbrayıllı (Debüt) Sevən qəlblər

    sekil

    Azər Cəbrayıllı (Məmmədov Azər Mikayıl oğlu) 1967-ci il iyun ayının 19-da Cəbrayıl rayonuda ziyalı ailəsində anadan olub. 1983-cü ilin may ayında atam Mikayıl Məmmədovun işi ilə əlaqədar orta təhsilini Zaqatala şəhər 1 nömrəli orta məktəbdə davam etdirib.1984-cü ildə orta məktəbi başa vurduqdan sonra Azərbaycan Kənd Təsərrüfatı Akademiyasının (indiki Aqrar Universitet) “Kənd təsərrüfatı iqtisadiyyatının təşkili və idarə edilməsi” fakültəsinin qiyabi şöbəsinə daxil olub.1993-cü ilin mart ayından sentyabr ayınadək könüllü olaraq Azərbaycan Respublikasının Laçın, Qubadlı, Zəngilan, Cəbrayıl, Füzuli və Ağdam rayonlarında Nazirlik tərəfindən keçirilən hərbi əməliyyatlarda iştirak etdiyi üçün müharibə veteranıdır. Ailəlidir, bir qızı, bir oğlu var.

    Sevən qəlblər

    Mən sənə eşqimin baharı dedim,
    asta-asta açan bir qönçə bildim.
    Qəlbimin açarı , ön sözüm dedim,
    qəlbimin hakimi mən səni gördüm.

    Mən sənə qəlbimin nurusan dedim,
    qəlbimdə olmasan nə edərəm mən?
    Qəlbim də kor olar kor gözlər kimi,
    sənsiz bu dünyada nə edərəm mən?

    Mən sənə dünənin özüsən dedim,
    keçmişi unudan sabahı görməz.
    Sənə mən qəlbimin çırağı dedim,
    sevən ürəklər çünki heç vaxt sönməz!

    Mən sənə kədərin şəriki dedim,
    kövrələn qəlbimin dərmanı bildim.
    Sənə ümidimin közüsən dedim,
    köz varsa bu halda həyat var bildim.

    08 mart 2014-cü il

  • Əsmər Qasımlı (Yeni Şeir)

    1423889445_esmer

    Buludun da dolub gözü elə bil ki bax bu axşam,
    Axıdaraq göz yaşını kimdən imdad diləyir o?
    Nə yaxşıdır, heç olmasa qara bulud qara günü,
    Taleyindən çıxardaraq yer üzünə çiləyir o.

    Bir gecədə yer üzünə düşən hər bir damla yağış,
    Günəşin al şəfəqiylə par-par yanır səhəri gün.
    Axıtmasa göz yaşını çıxararaq ürəyindən,
    Qurudaraq yox etməz ki dərdi, qəmi, qəhəri gün…

  • Hikmət Məlikzadə Şeir Esse

    1409287493_10304351_268609333324646_7910328543693681828_n-218x300

    Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
    Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü

    * * *

    Kölgəm, dünya savaşına ac adam…
    Sevdam, zirzəmi pilləkəni kimi uçuq.
    Ruhm da, yuvasına həsrət alabaxta kimi səksəkədə.
    Allahım, neynim?!
    İndi kimsə yoxsul baxışlara könül qapılarını açmır.
    İndi qurbağalar oxuyur elçi daşlarının üstündə.
    İndi…
    Sən sənsən.
    Mən mən deyiləm…
    Nə deyirsən,
    Səni aldadan qızın solğun baxışlarını
    Büküm bir parça ağ kağıza,
    atım,
    ayda bir kərə açılan poçt qutusuna?! …
    Ah nə ola,
    onun da ahı tuta,
    Mənə ürək açalar,
    qapı açmayalar.
    Hamının yadından çıxa,
    Qonşudakı kor qızın könül əvəzi
    barmağıma bağladğı sapı açmayalar…
    Allahım, neynim?!

  • ZEYNƏB DƏRBƏNDLİ (Yeni şeirlər)

    z

    Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü

    Gedəcəyik

    Allah, bizə özün yar ol
    Qıyma ürək döyünməsin.
    Arxalılar mənəm deyə,
    Qarşımızda öyünməsin.

    Bu dünya fani dünyadir,
    Hər kəs, qonağ gəlir bura.
    Hamı torpaqdan gəlibdir,
    Dönəcəyik, eyni gora. (daha&helliip;)

  • Kənan AYDINOĞLU, “Tanrı aşiqi və ya Tanrı şairi”

    10603255_706637782754308_673706837506198075_n
    “Tanrı aşiqi və ya Tanrı şairi”

    Yeni nəsil Azərbaycan gəncliyinin nümayəndəsi, istedadlı qələm sahibi, gənc xanım yazar Züleyxa Sultan hən Çağdaş Azərbaycan ədəbi mühitində, həm də elektron məkanında daha çox köşə yazarı kimi qəbul olunur.Qısa zaman kəsiyində həm elmi, həm də bədii yaradıcılıq fəaliyyəti ilə məşğul olması, dövri mətbuat səhifələrində yazılarının dərc olunması, daha çox xeyriyyə aksiyalarında və tədbirlərində fəal iştirak etməsi, köməyə ehtiyacı olan hər kəsə, xüsusilə də uşaqlara qarşı humanizm prinsiplərinə uyğun olaraq, davranması Züleyxa Sultanın yazar olmasından savayı, eyni zamanda dərin düşüncəyə malik incə qəlbli bir insan olduğunu təsdiqləyir.Ədəbi-bədii yaradıcılığının isə daha çox Klassik poeziya ənənələri üzərində qurulması isə ideya-bədii istiqamətinin doğru müəyyən olunmasını göstərən ədəbi fakt kimi oxucunun gözü önündə canlandırır.Üzvü olduğu cəmiyyətdə baş verən hadisələrə öz humanizm prinsipləri ilə yanaşması,həqiqətən də, təqdirəlayiqdir. Azərbaycan ədəbiyyatının inkişafı yönümdə Xalq ruhunda yazılan Aşıq şeirinin müxtəlif janrlarından sonra xüsusilə seçilən və zaman-zaman “Məhəbbət şeiri” və ya “Aşiqanə şeir” kimi səciyyələndirilən qəzəl janrında bir-birindən daha gözəl və dolğun ədəbi-bədii nümunələr, poeziya örnəkləri ərsəyə gətirməsi bu baxımından üstünlük təşkil edir.Poetik təxəyyülə, obrazlı nitqə sahib olması isə günü-gündən gənc xanım yazarın istedadını daha qabarıq şəkildə üzə çıxmasına, eyni zamanda həmyaşıdları arasında gənc nəslin nümayəndəsi kimi tanınmasına səbəb olur.Ədəbi prosesə qoşulmaqda heç bir çətinliyin olmayacağına ümid yaradır. Müasir Azərbaycan ədəbi dilinin daxili imkanlarına dərindən bələd olması, bədii təsvir və ifadə vasitələrini yerli-yerində istifadə etməsi, durğu işarələrinin əsərin məzmununa uyğun şəkildə gənc xanım yazar tərəfindən işlədilməsi yüksək potensiala, dərin düşüncə tərzinə malik olduğunu göstərən ədəbi faktor kimi ictimaiyyət nümayəndələri tərəfindən müsbət qarşılanmasına səbəb olur. İdeya-mövzu və məzmun forma baxımından yüksək sənətkarlıq nümunəsi sayılmağa layiq olan həmin misralar-könül çırpıntıları əslində zaman-zaman, tarix boyu müxtəlif dövrlərin sayılıb-seçilən mütəffəkir alimlərin-filosofların söylədiyi hikmətli sözlər və aforizmlərin həmin faktoru öz-özlüyündə təsdiqləməklə yanaşı, eyni zamanda gələcək üçün sanballı bir-birindən daha zəngin və rəngarəng ədəbi-bədii nümunələr, poeziya örnəkləri-könül çırpıntıları ərsəyə gətirməyə qadir olduğunu təsdiq edir.Zəngin yaradıcılıq yolu keçdiyini nəzərə alsaq, böyük inam hissi ilə deyə bilərik ki, gənc xanım yazarın fəaliyyəti bununla məhdudlaşmır.Əksinə, daha dolğun əsərləri ilə dövri mətbuat səhifələrində çıxış etməyə başlayır.Belə ki, qələmini Publisistika sahəsində sınayan köşə yazarı Züleyxa Sultan bir-birinin ardınca mövzu və məzmun baxımından rəngarəng olan və ictimiyyət nümayəndələri tərəfindən müsbət qarşılanan mövzulara, xüsusilə XX əsrin ən böyük faciəsi hesab olunan Xocalı soyqırımı ilə ilgili müəllif qələmindən çıxan “Xocalı faciəsi: terrorizmin qanlı ideologiyası” məqaləsi ən bariz nümunə kimi oxucunun gözü önündə canlanır. Son zamanlar yaşadığı dönəmdə baş verən ən son olaylara öz münasibətini özünəməxsus tərzdə bildirməklə duyğu və düşüncələrini ifadə etmiş olur.Sonda yazılarının heç birinə ayrı-ayrılıqda şərh verməyə ehtiyac olmadığını nəzər alaraq, yeni yaradıcılıq uğurları və fəaliyyəti diləyirəm.

    Dərin hörmət və ehtiramla,
    Kənan AYDINOĞLU,
    8-9 iyun 2015-ci il.Bakı şəhəri.
  • Fidan ABBASOVA

    10526078_797984123612319_1933593962302783172_n

    Ömürlük həmdəmim olmayan gözəl
    daha başqa ömür gəzib arama
    sən ruhun özütək gözəldən gözəl
    yandırıb bağrımda ocaq qalama….

    Ac qalmış ruhuna bəs deyil eşqim
    nəyi axdarırdın tapmadın məndə
    əgər aldadırdın deyə bilərdin
    günhakar olmuşuq biz iki bəndə….

    Suallar içində qalmışam çaşıb
    indi zaman məndən nəyi gözləyir
    səbirdə inanki qalmayıb daşır
    içimin odunu çölüm bilməyir…..

    Mənim ürəyimin yazısı yoxmuş
    pozulub taleyim qismətim inan
    Fidan ruhu çökmüş mənasız sözmüş
    mənə söylədiyin hər şeyin yalan…

     

  • Tural ADIŞİRİN (Yeni şeir)

    turalAYB və DGTYB üzvü,
    Mən gördüm o qizı bir adı pünhan,
    Görüşə qaçırdı əlində dəftər.
    Bir vaxta düşmüşdü görüş, imtahan,
    Orda da, burda da gözləyirdilər.
    Müəllim, rəhm eylə çıxsa yadından,
    Bir az fikirləşsə, bir az macal ver,
    O da imtahandı, bu da imtahan,
    Məhəbbət fənnindən qıza sual ver.
    Ələ məqam düşüb, o, ürək açıb.
    Çəmənə iz düşür, izə şeh düşür,
    Bəlkə taleyinin dalnca qaçıb,
    Qız “3” ə danışsa, qıza “5” düşür.
    Səadət diləyək,gərək,o qıza,
    Göz nurla sevinsin, ürək eşq ilə,
    Oğlandan “5” alsa, səndən “3” alsa,
    Nuş olmaz, müəllim, “3”-ü “5” eylə.
    O da imtahandı, bu da imtahan,
    Demə orda bilən, burda bilməyir,
    Eşqin pedaqoji qanunlarından,
    Sizin fakültədə dərs keçilməyir…
  • Gülnarə İsrafilqızı (Esse) Səni gördüm uzaqdan

    Gulnarexanim

    Səni gördüm uzaqdan bir nəfəs qədər uzaqdaydın.
    nəfəsimi çəksəm ciyərlərimə
    hopardın bəlkə də
    hava axını kimi uddum nəfəsimi ki, səni gözlərimlə sevim,
    sənsə az qala ürəyimi taptalayacaqdın
    yanımdan qızılquş kimi şığıyıb getdiyində.
    bənövşə boynumu büküb dəhlizdən uzaqlaşana qədər arxanca boylandım.
    özümü aldatdım,
    tənhalığımın təkliyində.
    yaxınlaşıb salam verə bilmədim gedişinə.
    yola salmağa həvəsli kimi.
    ey qarmaqarışıq ruhumun qonağı,
    xoş gəlmisən demədən,
    xoş getdin dedim gəlişinə.
    şirin sözə ac olduğum halda, acıdım.
    divara hörülmüş kimiyəm.
    yeriyən daş gördünmü heç?
    taptasanda sinəmdəki daşı taptayacaqdın!
    divarlaşmışam insanların arasında.
    sərhədlərim keçiləməz olub.
    hərdən daşın gözlərindən yağış damcılayanda,
    yanağım islanır.
    dup-duru bulaq qaynayır elə bil.
    hərdən də,
    guruldayıram şimşək kimi göyün üzündə.
    nə daşım əriyir,
    nə də səsim kiriyir.
    sədləşirəm,
    sərhədləşirəm,
    hisslərimdə.
    varlıqla yoxluq arasında nə sən varsan,
    nə də mən!
    biz yoxuq!
    gedişin mübarək,
    gəlişinə daşlaşdığım!
    divara xoş söz desən nə olacaqdı ki…

  • Təranə ŞƏMS, (yeni şeir) Buludam

    teranexanim

    “Elimiz.Günümüz” qəzetinin əməkdaşı,

    şairə, jurnalist, publisist

    Buludam, dolmuşam leysan tökərəm

    Torpağı yuyaram, sevgi əkərəm.
    Qəlbimdən keçəni, zilə çəkərəm.
    Kaş məni bir duyan, anlayan ola.

    Yağarsa yağışlar, daşqın qorxusu
    Ətrafa yayılar torpaq qoxusu,
    Duymaz gözəlliyi bəzən çoxusu,
    Uyarıb nadanı, qınayan ola.

    Buludlar dağılar, günəş nazlanar
    Səmadan, sayrışan şəfəq sallanar.
    Təbiət özü də, bəzən aldanar,
    Bu nəfis duyğunu, anlayan ola.

    Yağmurlar daşüstə, çiçək bitirər
    Hər düşən toxumu, göyçək bitirər.
    Çürüyü, çürüdər, gerçək bitirər,
    Qananı yuxulu, sanmayan ola.

     

  • Qiymət MƏHƏRRƏMLİ (Yeni şeir) Getmisən

    1836816_10200683320604901_1150158201_o

    “Elimiz.Günümüz” qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru,

    Filologiya elmləri üzrə fəlsəfə doktoru

    Bəlkə xətrinə dəymişəm,
    Onunçün çıxıb getmisən.
    Həsrətini nar suyutək
    Qəlbimə sıxıb getmisən.

    Göynəyin mənə uyğunu –
    Aləmə bəlli duyğunu –
    Mənimçün kim olduğunu
    Başıma qaxıb getmisən.

    Ölsəm, gen qazı qəbrimi,
    Bircə gün çəkmə qəhrimi.
    Onsuz da dağca səbrimi
    Ovcuna yığıb getmisən.

    Dözüm var – dözüm hələ ki,
    Xeyirə yozum hələ ki.
    Getsən, ürəkli söylə ki,
    Evimi yıxıb getmisən!
    Evimi yıxıb getmisən!

     

  • Mayisə ƏSƏDULLAQIZI (Yeni şeir) Elə səfadı ki

    1533150_672733326111760_899121006_n

    Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
    “İctimaiyyət və təhsil” qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru.

    Sevgi elə səfadı ki,
    Hər bir kəsi salar dərdə,
    Səfası nə havadı ki?
    Gözlərə də çəkər pərdə.
    Əzilmişi düz görərsən,
    Bədahətən söz deyərsən,
    Sağlığa yüz-yüz deyərsən.
    Yadına salarsan, dostum,
    Gəzdiyin bağçanı, bağı,
    Ovu itmiş səyyadsayağ,
    Sinəyə çəkilən dağı…
    Durnalar ötüb keçəndə,
    Ürəyinə mən köçəndə,
    Bir gecə şərbət içəndə,
    Hökmünü itirər huş da,
    Yanağa od salar yaş da…
    Hələ olmamışam naşı,
    Gözünü dəldi yad daşı,
    Hərdən çözələ yaddaşı,
    Çəməndə, daşda gəz məni,
    Baharda, qışda gəz məni!

  • Rafiq Oday

    profil
    Şair-publisist, respublikanın Əməkdar jurnalisti

    Dərd, Şəhidlər xiyabanı, Səməd Vurğun, Cəfər Cabbarlı, Nizami Gəncəvi və böyük Allah

    Ailə üzvlərimizdən birinin ciddi xəstəliyi səbəbindən bir müddətdir ki, özümdə, sözümdə deyiləm. Çox qərarsızam. Nə edəcəyimi, hara, kimə üz tutacağımıbilmirəm. Ümidimi göydə Allaha, yerdə həkimlərin zəmanətsiz müalicəsinə, bir də yaxınların, əzizlərin və dostların dualarına bağlamışam. Kövrəkliyim ucbatından gözlərimin tez-tez dolması səbəbindən və bu da ciddi iş rejimində çalışan, gün ərzində müxtəlif insanlarla ünsiyyətdə olan məsul bir adam üçün məqbul sayılmadığından növbəti məzuniyyətimi götürəsi oldum. Bu gün bir həftədir ki, məzunuyyətdəyəm. Həmişəki kimi səhər tezdən oyanmışam. Xəstəni Bakıya, ailənin diər üzvlərini də elə həmin mərkəzə xəstə üçün qan verməyə göndərdim. Özüm də ürəyimin nisgilinə, könlümün qübarına qısılaraq evdən çıxdım. Darmadağın düşüncələr içərisində bir də gördüm ki, şəhərimizdə hamının tanıdığı Göyərçin abidəsinin önündə¬yəm. Yenicə boy göstərən günəşin şəfəqləri Xəzərin dalğaları qoynunda ləngər vuraraq əsrarəngiz bir mənzərə yaratmışdı. Göyərçin abidəsinə nəzər saldım, ürəyimdən ilk keçən hiss bu oldu: “Sülh, əmin-amanlıq, qəmdən-kədərdən, ağrıdan-acıdan uzaq bir ömür yaşaya bilmək nə gözəl şeymiş, İlahi.” (daha&helliip;)

  • Günay Həsənli (Şeirlər)

    11328903_1449906325325410_1836864012_n

    Dünya

    Söylə sənə neyləmişəm?
    Mənsiz olan, mənli dünya.
    Çoxlarına kef-damaqsan,
    Mənə niyə qəmli, dünya?
    Haqqımı yedizdirib,
    Nadanları gəl az güldür!
    Dəfələrlə göynətdiyin
    O həminki yazıq mənəm.
    Daha bəsdi, gəl göynətmə,
    Birdəfəlik öldür, öldür!
    Öldür məni, tezcə öldür!
    Öldürməsən, gözlərimdən axan yaşı
    Bir dərəyə,
    Damla-damla toplayacam.
    Dünya…
    Səni su basacaq.
    Diri-diri yandırırsan,
    Yandır hələ.
    Rəhmin gəlmir mənə sənin,
    Mənim sənə gələcəkmi?
    Mən də səni göz yaşımdan yaratdığım,
    Səndən böyük bir dəryada boğacağam.
    Sənlə olan bu savaşın
    Qalibi mən olacağam.
    Qalibi, MƏN olacağam!…
    24.06.2014 (daha&helliip;)

  • Nicat KAMALOĞLU (Yeni şeir) Qoyma baxsın özgə göz saçlarına

    5a4962ea577c

    Gülüm, aç saçını yandı qəlbimi,
    Qoyma baxsın özgə göz saçlarına.
    Sənin saçlarından gözəl saç varmı,
    Dünyanı qul eylə öz saçlarına.

    Gözəlsən, gözəlim, saçların gözəl,
    Sənsiz yazmağın yox mənaıi qəzəl.
    Sən təksən gözəlim yeganə, əzəl,
    Çatdıra bilmərəm söz saçlarına.

    Sevgimlə bu dövran yenə çönəcək,
    İnanmıram keçən zaman dönəcək.
    Sənin üçün yanan qəlbim sönəcək,
    Düşməsin qəlbimdən köz saçlarına.

    Nə külək oxşasın sənin telini,
    Gəl yanıma, ey bəxtimin gəlini!
    Nicat saçlarına tutsun əlini,
    Düşməsin, Nigarım, toz saçlarına.

  • Təranə TURAN RƏHİMLİ (Şeirlər)

    10983579_412519555599874_3940460926476720120_n

    SƏNƏ YAZMADIĞIM ŞEİR

    Anama

    Sənə yazmadığım şeir
    Yıxacaq içimdə məni.
    Öləndə ruhuma dolub
    Çıxacaq içimdən mənim.

    Boynumda haqq gedəcəyəm,
    Bu torpaq, daş bilməyəcək.
    Qoynunda sevgi tapdığım
    O yaz, o qış dönməyəcək.

    Yerə girəcək gözümdə
    Dost-tanışın dönük üzü.
    Axtaracaq məndən sonra
    Ruhum sənə layiq sözü.

    Sənə yazmadığım şeir
    Gizlicə enəcək qəbrə.
    Sən də ağlamayacaqsan
    Doğulmayıb ölən şeirə.

    ŞAİRLƏR

    Adil Mirseyidi itirdik…
    Min il özünə yol gəlir
    Özünü bilənə kimi.
    Yüz kərə dirilib ölür
    Əcəli gələnə kimi.

    Hörümçək kimi tor qurur,
    Torunu içinə yığır.
    Nə dərd var sinəyə çəkir,
    Tüstülənib şeir çıxır.

    Dağnan, bulaqnan dərdləşir,
    Sıxır qayanın əlini.
    Daşa danışmaq öyrədir,
    Bilmir kor bəxtin dilini.

    Allahın gözü üstündə,
    Qəlbində Allah işığı.
    Qocaldır, böyütmür Allah
    İçindəki saf uşağı.

    Sözündən asılıb ölür,
    Qoymur sözü boğulmağa.
    Bezib köhnəlmiş ömürdən
    Ölür təzə doğulmağa.

  • Tural Sahab (Yeni şeir) Yenə görüşdük

    1545553_10203040697648544_1046483349_n

    Yenə görüşdük
    Şeirə dönən bir sevginin ilk hecasında
    Mənim baxışlarım,
    Sənin gözlərinin qarasında
    Ulduzlardan danışdın
    torpağı dinlədim
    Sən göy qurşağı idin
    Mən qarışqa
    Gör hardan, hara iməklədim
    Balaca bir uşaqdım
    Nağıllara inanan
    Ana laylasında
    Gül tarlasına yuvarlanan
    Sonra sən gəldin
    Nağıllar şeirə döndü
    O balaca uşaq
    O gül tarlasında öldü

  • Fidan Abbasova (Yeni şeir) Nədir?

    f

    Nədir həsrətini çəkdirir mənə
    Sanki ürəyimi , ruhumu alır
    Nədir hər addımla rastlaşıb sənə
    məni sevgisinə götürüb qatır….

    Doldurur ruhumu sevgisiylə bol
    sarılır boynuma sanki iki qol
    bu çətin , enişli , yoxuşlu bir yol
    Məni hər gün , hər gün başdan yaradır…

    Duyğular , arzular, gerçəkləşincə
    insanlar daima bədbinləşincə
    fikirlər bir anlıq kəskinləşincə
    qəlbimdə sanki bir güman yaradır.

    Müəllif :

  • Gülnarə Sadiq (Yeni şeir) Mən anayam…

    gi

    Mən Anayam!
    Mən Vətənəm!
    Gör nə qədər oğul dağı
    Verib mənə əzəl düşmən.
    Dərbəndimə yas tutmamış
    Borçalımı apardılar.
    Zəngəzura yas tutmamış,
    Bu həsrətə alışamamış
    Təbrizimi qopardılar.
    Bir yara var ürəyimdə,
    Şuşa adlı nazlı gəlin.
    Bir acı var ürəyimdə ,
    Laçın adlı adlı dağlar qızı.

    Bu dərdim bu kədərim,
    Babəkimin,Koroğlumun
    Qeyrətinə yaman dəyib,
    Bu ayrılıq,bu həsrətim,
    Həcərimin ürəyinə yaman dəyib.
    Mən ölmüşəm.
    Mən bitmişəm.
    Vətənsizlər vətəninə çevrilmişə.
    Xocalımın göz yaşları
    Buludları parçalayıb.
    Kəlbəcərin ah naləsi
    Ürəkləri qucaqlayıb.
    Itkin balam,
    Körpə balam.
    Ey,Fizulim!De hardasan?
    Düşman ayaqları batıb bağrına.
    Ey,bala,
    Ey,oğul!
    Halın necədi?
    Gözlərim qəlbində qalıbdı,Bala!
    Mən anayam!
    Mən vətənəm!
    Mən ürəyi dağlı Vətənəm!

  • İlkin Abbas ( Yeni şeir) KAŞ Kİ UŞAQ OLAYDIM…

    10488853_1448886432044495_115390713_n

    Kaş ki uşaq olaydım, üz tutaydım nənəmə,
    “Nolar ay nənə mənə, nağıl danış”- deyəydim.
    Elə ki başlayardı, nağılı danışmağa,
    Danışıb bitirməmiş, mən yuxuya gedəydim.

    Kaş ki uşaq olaydım, məktəb vaxtı gələndə,
    Babam “qalx dərs vaxtıdır”, deyəydi, oyanaydım.
    Mətbəxdə yeyəndə biz, onla səhər yeməyi,
    Mən özümü dünyanın, ən xoşbəxti sanaydım…

    Kaş ki uşaq olaydım, dərsimdən beş alanda,
    Ucalaydı sevincim, mənim ulduza, aya.
    Anam bağrına basıb, saçımı oxşayaydı,
    Sonra “afərin” deyib, öpəydi doya-doya…

    Kaş ki uşaq olaydım, yaşımdan böyük olan,
    Sualları verərək böyükləri yoraydım.
    Gah alim, gah müəllim, gah da ki professor
    Olacağam deyərək, fikir, xəyal quraydım…

    Kaş ki uşaq olaydım, ondakı sevincimin,
    İndi heç nə verməyir, zərrəcə yerini də.
    Təəssüf ki zamanı, qaytarmaq olmur geri,
    Tapmaram o günlərin, heç zaman birini də…

    Kaş ki uşaq olaydım, neynirdim böyüməyi,
    Daim xatırlanırmış yaşa dolduqca keçmiş…
    Kaş ki uşaq olaydım, böyüdükcə anladım,
    İnanın ki böyümək, vallah bir şey deyilmiş…

  • Şəfa Kamilli (Yeni şeir) Gecələr.

    11061280_1614076985516004_9113405962356190684_n

    Kabusum ,düşmənim oldu, gecəlr .
    Sən yoxsan ,qatilim .oldu gecələr,
    Yarali qelbim kabus gecəlr ,
    De ,görüm nə edim, kabus gecəlr .
    Uşuyən ruhumla tək -tənha ,qara gecələr ,
    Qurbanin olduğum ,bilim bunu ,
    Sənədə ,kabusd ,kədərdi ,dəhşətd , qara , gecələr .
    Yay günü ,qardi -borandi ,
    Titreyen qelbime ,kozdu ,yaradi ,
    Sensizlik ,dehşətd qara gecəlr .
    Qəlbimə kabus tək ,köçdu gecələr ,
    Yay ğünü ,dondirdu ,qəlbimi yaman ,
    Bu kadus ,bu qara ,uzun gecələr ..

  • Hikmət Məlikzadə (Yeni şeir) Sosial peyzaj

    1409287493_10304351_268609333324646_7910328543693681828_n-218x300

    Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər  Birliklərinin üzvü,
    Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü

    ***

    Sosial peyzaj

    Saxta təbəssümlər
    Eşidə bilmədiyin pıçıltılar kimidi;
    Adama hicran verir.
    …Ruhun fikri göydə, özü darda.
    Açığı, alındakı qırışların sayı qədərdi
    Sürüşkən xəyallar da…
    …Bir də görürsən, duaların
    dodaqlarının arasında güvə tutub.
    Məyusluq canını sarır,
    Əllərini Allahdan aralayırsan.
    Kölgənsə, varlı adamların keçmədiyi
    beton səkilərdə xatirə şəkli çəkdirir…
    Bir tikə çörək üstündə
    Bir-birlərinə dimdik atan
    alabəzək sərçə balaları ilə.
    Qəfildən dağınıq diqqətini
    göz qamaşdıran villalara mismarlayır
    ruhu ac, qarnı tox dilənçi uşaqlar.
    …Zaman çat salır.
    Bir əcnəbi də
    Kamerasının yaddaşına həkk edir
    İşıqlı küçələrdəki qara kölgələri..

  • Xəyalə Sevil (Yeni şeir) Yerə tullayıblar getdiyin yolu

    11017528_447704908733924_2122182663440572457_n

    Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin və “Gənc Ədiblər Məktəbi”nin üzvü,
    Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü

    Ömrümü çəkmisən ayağım altdan,
    Düşmüşəm, düşmüşəm üzümün üstə.
    Mən sənsiz ağ günə çıxmamışam, yox,
    Dumandı, çökübdü gözümün üstə.

    Yerə tullayıblar getdiyin yolu,
    Axı sən gedəndə “göylə” getmişdin.
    Mənim həsrətini gəlin aparıb,
    Ağlayıb atdığım suyla getmişdin.

    Ulduz pəncərələr açılıb göydə,
    Düşür işıq-işıq yoluma mənim.
    Başımın üstündə bir ay dayanıb,
    İşığı giribdi qoluma mənim.

    Və belə… Sənsiz də yaşamaq olur,
    Mən ömür gəlirəm, ömür gedirəm.
    Öldürüb sonuncu ümidlərimi,
    Başımın üstündə qəbir gedirəm.

  • Günel Əjdərqızı (Esse) Şirinlik

    gunel
    Hardasan, ey mənim sevincli, qayğısız, həyat dolu uşaqlıq illərim….Kaş bir anlıq keçmişə qayıdıb uşaq olaydım. Dərdimi, problemlərimi unudub əziz atamın əlindən “şirinlik” payımı alaydım. Amma təəssüf ki , nə atam həyatdadır, nə də ki, zamanı geriyə qaytarmaq olur. Bir zamanlar – yəni avropaya inteqrasiya etməzdən əvvəl “şirinlik” deyəndə körpələrin üzlərində sanki gülüş, təbəssüm işıq saçardı. Onları sevindirmək üçün qohum, əqrabalar konfet, saqqız, müxtəlif formalı şirniyyatlar alardılar. Doğma dilimizdə bu onların “şirinliyi” hesab olunurdu. Onda “şirinlik” axar sular kimi saf və təmiz idi. Uşaqlar onu əldə edəndə şirinlik onlar üçün elə mənalı və sevincli olurdu ki, bunu söz ilə təsvir etmək olmaz. Amma illər keçdi, uşaqlar böyüdü, sonradan dünyaya gəlib, böyüyəcək uşaqlara “şirinlik” payı qalmadı. Birdən- birə nə oldusa uşaqların “şirinliyi” vaxtından əvvəl boy atıb böyüklərin “şirinliyi”nə çevrildi. Bundan sonra nəyə oxşayacaq bəlli deyil. Tanrı pisindən saxlasın. Biz nədənsə “şirinlik “almağdan çox onu kimlərəsə verməyə adət etmişik. “Şirinlik” adı gələndə gözlərimizin önündə manatlar, dollarlar, yevrolar və s.. uçuşur. Deyirəm ya rəbb, müasirləşdik, avropalaşdıq, day demədik ki, şirinliyimiz bu günə qalsın. Bu bir həqiqətdir ki, böyüklərin “şirinliyi” bahalı və qiymətlidir. Lakin dadlı və şirin olması baxımından uşaqların şirinliyinə çata bilməz.Onda nə qorxu, nə də təmənna var. Bu gün şirinlik alanlarla verənlər bərabərlik təşkil etdiyindən bizə də onlara “ağzınız şirin olsun” demək düşər. Sanıram, körpələrimiz, nə vaxtsa, həqiqəti dərk edəndə bir ağızdan: “Toxunmayın bizim şirinliyimizə, almayın onu əlimizdən, qaytarın özümüzə!”- deyib sizlərə səslənəcəklər.

     

  • Nəriman Zeynalzadə (Yeni şeir) YANDI KÜLÜ MƏNƏ QALDI

    10441446_1546670888932063_6212223254540954169_n

    Gözlərimi döyüb gəldim,
    Deyəmmədim, dönüb gəldim,
    Üzük gördüm barmağında
    O dünyanı görüb gəldim.

    Ürək qaldı tənha, yalqız,
    Axtarmadım ona tay qız,
    Gözüm qaldı arxasında,
    Vağzalıyla getdi o qız.

    Anam mənə bir qız aldı,
    O da meylin mənə saldı.
    Ürəyimdə qalan sevgi
    Yandı külü mənə qaldı.

  • Mayisə Əsədullaqızı (Yeni şeir) NƏ SÖYLƏYİM…

    1533150_672733326111760_899121006_n

    Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü, “İctimaiyyət və təhsil” qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru.

    Sən hakimsən, mən bir şair,
    Nə söyləyim sən dair?
    Mənim işim-həyat adı,
    Sevgi ətri, haqq övladı.
    Ürək coşsa, qəlb alışsa,
    Sevinc kədərə qarışsa,
    Odum bu torpağa ocaq,
    Ruhumdan çiçək açacaq,
    Cürətim ulu olacaq,
    Sən hakimsən, mən bir şair,
    Nə söyləyim, sənə dair?!.
    Mənim ürək qanunumu,
    Heş bir hakim poza bilməz,
    Kimsə orda dəfn olubsa,
    Heç kim geri yaza bilməz,
    Birdən qanunu pozaram,
    Yazılanı səhv yozaram,
    Elə sənə vurularam,
    Sən bir hakim, mən bir şair,
    Nə söyləyim, sənə dair?!..

  • Şəfa Kamilli (Yeni şeir) Ruhu mənimdi …..

    11351237_1618881298368906_9192770107247552831_n

    Mənimlə deyilse ,ruhm yaninda ,
    Qəlbimi inçidən ,bu sən dryilsən ,
    Həsrətdən ,hicrandan ,üzən ,inçidən ,
    Bu sən ,deyilsən ,sən deyilsən ,
    Məni xoşbət etmək isdeyen ,
    Ömrumu ,qülüşə qer edmək isdeyen ,
    Hər an mənsiz darixan ,
    Məndən ,çox məni hiss eden ,
    Qözümdə ,bir qilə yaşa gözməyən,
    Hardadi ,görəsən ,ağ atli olan ,
    Ömürümə ,xoşbəzdlık qətirən adam ,
    Hardai ,görəsən ,huhu mənlədi ,
    Özüysə yoxdü ,birdənm ,əzizim ,
    Qörən ,hardadi , ruhu mənimlədi ,
    Minillər boyu ,özüysə yoxdu ,
    Mənlə deyil ,ruhu mənlədi ,
    Mənim ruhum ,qoruyucu ,mələyi ,
    Qoruyacaq ,yenədə ,özu menlə dryilse ,
    Ruhu hey yanimdadi ,o bunu fərqindədi ,
    Özu yoxdu ,yanimda ,huhu mənimlədi ,
    Qəlbi ,ruhu ,mənimdi ,özüdə fərqindədi ..

  • Rəşad Məmmədoğlu (Debüt) MƏNİ TƏRK ETSƏN ƏGƏR!..

    q

    Nəfəsim bir küləkdir,
    Yollarından əsənki.
    Sevgim daşı əridir,
    Sən yanımda nəsən ki.
    *
    Kinimdəki nifrətin,
    Təsirin görməmisən.
    Sən bağlı məhbəsimin,
    Əsirin görməmisən.
    *
    Məni tərk etsən əgər,
    Bir müqəssir olarsan.
    Məhbəsimdə müxtəsər,
    Həmin əsir olarsan.
    *
    Sənə verdim qəlbimi,
    Sevirsənsə yaşad sən.
    Qismətində ismini,
    Oxu, yazılıb, Rəşad, sən

  • Aqil Kəngərli BU GÖZƏLİN NƏ DƏRDİ VAR, GÖRƏSƏN?

    a1

    Dilindədir yüz naləsi,min ahı,
    Bilməyirəm,nədir suçu,günahı,
    Hey səsləyir peyğəmbəri,Allahı,
    Bu gözəlin nə dərdi var,görəsən?

    Gözlərindən tökülür yaz yağışı,
    Qüssə dolu,kədər dolu baxışı.
    Yeri,göyü yandıracaq qarğışı,
    Bu gözəlin nə dərdi var,görəsən?

    Kim dağ çəkib,kim qanadıb yarasın,
    Yarı ölüb,itiribmi balasın?
    Kim incidib,Tanrı versin bəlasın,
    Bu gözəlin nə dərdi var,görəsən?

    Rəngi qaçmış,qəm içində boğulmuş,
    Bir gecədə qara saçı ağ olmuş.
    Bəlkə yurdu,el-obası dağılmış,
    Bu gözəlin nə dərdi var,görəsən?

    Çarəsizdir,bilməyir ki,neyləsin,
    Yardım etsin,kimsə kömək eyləsin.
    Bilən varsa,bir mənə də söyləsin,
    Bu gözəlin nə dərdi var,görəsən?

  • İslam Azimov Mən nağıl deyiləm axı!!!

    isko

    Çox da dünya boyda dərdim ,qəmim var.
    Çox da göz yaşımda batmış gəmim var,
    Demə yüz kəsirin , minbir kəmin var
    Məni ürəyimdən , gözümdən oxu ,
    Mən nağıl adamı deyiləm axı
    .
    Buraxma hicrana tənha, tək məni ,
    Bircə yol əlimdən qaldır , çək məni
    Özün ilmə -ilmə doğra, tök məni.
    Təki öz qurduğun arğaca toxu,
    Mən nağıl adamı deyiləm axı
    .
    At məni atəşə , közə, bilmərəm
    Ümidsiz bir gün də dözə bilmərəm
    Mən sınıq vüqarla gəzə bilmərəm
    Keçib , keçməkeçlə ömrümün çoxu
    Mən nağıl adamı deyiləm axı.

  • Zeynəb Dərbəndli “Gəlir”

    z

    Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü

    O qədər haqsızlıq görmüşəm ki, mən,
    Bezib bu dünyadan ölməyim gəlir.
    Azacıq tarixə düşsə də, adım,
    Adımı tarixdən silməyim gəlir.

    Bu dünya bürünüb fitnə, yalana,
    Az qalıb insanlıq qopa, talana.
    Yalandan insanam, deyən insana,
    Lap uşaqlar kimi gülməyim gəlir.

    Nə yazıq sözçü də söz deyən olub,
    Haqlını sındırb, düz deyən olub.
    Hamı insanlığı izləyən olub,
    Nahaqqı haqq ilə bölməyim gəlir.

    Zeynəbəm, baxıram bu insanlara,
    Haqsız təsdiqlənən haqsızlıqlara.
    Görəndə ki, yer var pis, nadanlara,
    Göydən bir daş kimi enməyim gəlir.

  • Hikmət Məlikzadə. Yeni Şeir…

    1409287493_10304351_268609333324646_7910328543693681828_n-218x300

    Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər  Birliklərinin üzvü, Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü,

    * * *

    Bir ac canavar
    ulartısı kimi gəlir mənə
    qışqabağı lüt çöllərə
    mərsiyə deyən küləyin səsi.
    İkisifət buludlar
    sinəsi xalı qızlar kimi iç atır.
    Bir az qarşıda beş-on sərçə
    ağız-ağıza verib
    aclıq nəğməsi oxuyur.
    Koroğlu cüssəli bir gənc də
    imkanlı dadaşların
    topdağıtmaz
    xarabalarının ağzında
    səliqə ilə düzülmüş
    zibil qutularını narahat edir.
    Bir az aralıda bəzəkli villalar
    kənd kişiləri
    kimi bardaş qurub
    bu vəhşətə baxış sərgiləyir.
    Allahım, bu qarnı ac,
    əyni şux şəhərə
    gərəkdimi ac adamlar,
    kasıb daxmalar?

     

  • Şəhanə İsmayıllı (Debüt)..Birgün geri gəlsən…

    Şəhanə Cəfərova 1996 -cı ildə  İsmayıllı rayonunda doğulub. Həvəskar şer yazardı. addımlarını yenicə atır.

    Çətin sənin üzünə gülüm,

    son gedişin elə ağlatdı ki…

    Bir gün geri gəlsən çətin gözlərinə baxım..

    YUxuda görsən məni,

    sənsiz qalmış görəcəksən.

    Ağladığım günlərin heyifini,

    çÇıxacam bir gün geri gəlsən.

    susub -susub göz yaşlarım axanda

    Sənsizlikdən ürəyim parçalananda,

    Bİr gün geri gəlsən hesab soracağımı bil,

    Sənin adi “salam”ın xoşbəxt edir məni,

    əlimdən tutsan necə olar….

  • Gülnarə Sadiq (Yeni şeir) Mən Anayam! Mən Vətənəm!

    gi

    Mən Anayam!
    Mən Vətənəm!
    Gör nə qədər oğul dağı
    Verib mənə əzəl düşmən.
    Dərbəndimə yas tutmamış
    Borçalımı apardılar.
    Zəngəzura yas tutmamış,
    Bu həsrətə alışamamış
    Təbrizimi qopardılar.
    Bir yara var ürəyimdə,
    Şuşa adlı nazlı gəlin.
    Bir acı var ürəyimdə ,
    Laçın adlı adlı dağlar qızı. (daha&helliip;)

  • Gülnarə İsrafilqızını doğum günü münasibətilə təbrik edirik! (25 may 1981-ci il)

    Gulnarexanim

    Gülnarə İsrafil qızı 25.05.1981-ci ildə Gədəbəy rayonunun Qarı kəndində doğulub.
    2000-ci ildən respublika mətbuatında Gülnarə İSRAFİLQIZI imzası ilə şeirləri və məqalələri dərc olunur. “ Möhtəşəm Azərbaycan”, “Kaspi”, “Azad qələm” “Arqument” “İnam yolu” “Ruzigar” “Müasir həyat””Müəllimin sözü” və s. qəzetlərində,
    “Yurd” jurnalı”  “Bir ağacın budaqları”, “Duyğulu Arazlar” və  DGT Y-nin “ Ziya” antalogiyasında və o cümlədən Türkiyənin Tokat  və Adana şəhərlərində  “Kümbet”, “Usare” dərgilərində şeirləri yayımlanıb. 31. 05.2014-cü ildə şerlərinə hazırlanmış Foto video çarxların təqdimatı keçirilib. “Vahid” Poeziya (2005), “Məcməüş-şüəra -şairlər məclisi”nin  (2012),  DGTY-nin üzvüdür (2014). Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Fəxri üzvü, Yönətim Kurulunun başqanı (2013),  Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Baş redaktoru (2014), Gündəlik İnformasiya Agentliyinin Baş məsləhətçisidir (2014). Orta-ali təhsillidir. Gəncə şəhər Pedoqoji-Kolleci (2000-2004), İlahiyyat üzrə “Hövzə”mədrəsəni bitirib (2006-2011). BSU Yaradıcılıq fakültəsində təhsil alır (2014). “Zərrələr”  layihəsinin rəhbəridir. (daha&helliip;)

  • İslam Azimov.”Yaman darıxmışam səninçün, yaman !”

    isko

    Nur oldun, şam kimi yandın ömrümə,
    Mələk tək səmadan yendin ömrümə,
    Yüz nəzir, niyazla döndün ömrümə
    Ta vermə həsrətə , hicrana aman
    Yaman darıxmışam səninçün, yaman ! .

    Dostdan daldalayıb, eldən gizlədib,
    Dərdiyim çiçəkdən , güldən gizlədib,
    Qəlbimdən keçəni dildən gizlədib,
    Özünə deyəcəm, görüşən zaman,
    Yaman darıxmışam səninçün, yaman ! .

    İslam nə umur ki , bir vüsal dəmi
    Özündə təpər tap, konlüm həmdəmi
    Qalıb bir görüşə bu işin çəmi,
    Sevgiyə nə yağış, nə sis , nə duman ?!
    Yaman darıxmışam səninçün,yaman !

  • Hayrettin Yazıcı TÜRKİYƏ (Debüt) DERİN BİR KUYU GÖZLERİ….

    h

    Dört yan giyinir kara libas
    İçimde ömürlük bir yas

    Hem kahinliği bilirler, hem cinliği
    Yirmi birinci yüzyılda köle tacirliği
    Güneşin çılgın demiymiş
    Dolunay vakti zaman
    Örtemez çirkinliği (daha&helliip;)

  • Məhəmməd Nərimanoğlu Sadıqzadə (Debüt)

    me

    Məhəmməd Nərimanoğlu (Sadıqzadə) 1957-ci il fevral ayının 18-də Kəlbəcər rayonunun Otaqlı kəndində anadan olmuşdur. 1974-cü ildə Kəlbəcər şəhər 2 saylı orta məktəbini, 1982-ci ildə Gəncə Politexnik Texnikumunu, 1990-cı ildə M.A. Əliyev adına Azərbaycan Dövlət Mədəniyyət və İncəsənət İnstitunu, 1993-cü ildə Jurnalist Peşəkarlığı İnstitutunu bitirmiş, ixtisasca rejissor-jurnalistdir. Azərbaycan Elmlər Akademiyasının dissertantıdır. (daha&helliip;)

  • Zeynəb Dərbəndli (Yeni şeir) Laçınım….

    z

    LAÇINIM

    Sənə dağ çəkdilər,yara vurdular,
    Yol, cığırlarını kəsib durdular.
    Milləti arı tək əzib, qırdılar,
    Oldu kənd, şəhərin talan Laçınım.
    Ay gözü yollarda qalan Laçınım.

    Körpələr tank altda əzdi, boğuldu,
    O cənnət el oba yandı, dağıldı.
    Sanmayın, yazdığım keçmiş nağıldı,
    Çöl, çəməni xəzan olan Laçınım.
    Ay güzləri yolda qalan Laçınım.

    Səni əsir edib, yaraladılar,
    Ləşləri ləş üstə sıraladılar.
    Adımızı qaçqın qaraladılar,
    Səni yıxdı fitnə, yalan Laçınım.
    Ay gözü yollarda qalan Laçınım.

    Dərbəndli Zeynəbəm, qələmim ağlar,
    Vuruldu köksümə, sağalmaz dağlar.
    Gözümə görünmür yaylağlar, dağlar,
    Öz yerində, əsir olan Laçınım
    Ay gözü yollarda qalan Laçınım.

  • Debüt: Aqil KƏNGƏRLİ (Göyçay rayonu).Yeni şeir

    a

    Aqil Kəngərli (Cəfərov Aqil Abbas oğlu) 1972-ci il 1 sentyabrda Göyçayda anadan olub. 1995-ci ildə BDU-nu, 2002-ci ildə Azərbaycan Müəllimlər İstitutunu bitirib.Tarixçidir. Bir neçə il “Azərbaycan” nəşriyyatında, müxtəlif redaksiyalarda jurnalist kimi çalışıb.”Xalq”, “Millət”, “Vətən səsi”, “Press-əks səda”, “Hünər”, Sabaha inamla”, “Hürriyyət”,”Azad yeni fikir” və s.qəzetlərdə müxbir,şöbə müdürü,redaktor işləyib. 2001-ci ildən pedaqoji sahədə çalışır. Hazırda Göyçay şəhər 7 saylı tam orta məktəbdə Tərbiyə işləri üzrə direktor müavini vəzifəsində işləyir.”Məktəb-Press”qəzetinin əməkdaşıdır. Dövrü mətbuatda çap olunmuş 700-dən çox məqalənin və “Bir Allahın eşqinə” (2004), “Tanrı yolunda” (2005), “Yaxın və uzaq tarix” (2009), “Məni çağır yuxuna”(2013), “Mixaylonun silahdaşı –Partizan Qədir”(2014)və “ Vaxtsız getdi gəncliyim”(2015) adlı 6 kitabın müəllifidir. O, “Qızıl qələm”, “H.B. Zərdabi”, “Xalqın nüfuzlu ziyalısı”diplomlarına, “Xəmsə”ədəbi mükafatına layiq görülüb. Bir sıra kitablarda A. Kəngərlinin şeirləri verilmiş, adı “XX-XXI əsrin yaradıcı və ziyalı insanları” toplusuna , Ginnesin Rekordlar Kitabına namizəd olan “Avrasiya şairləri antalogiyasına”salınmışdır. Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin üzvüdür. İraq-Tükmən Yazarlar Birliyinin üzvüdür.

    YENƏ DƏ BİRLİKDƏYİK

    Yenə də birlikdəyik, kədər uzaq, əhval saz,
    Elə sarılmışıq ki, bizi ayırmaq olmaz.
    Yalnız sevənlər duyar, qəlbi daşlar anlamaz,
    Göy otlar üstündəyik, nə lazım yorğan-döşək?

    Ağ üzünün rəngini, qardan almısansa, de,
    Şölə saçan camalı, nurdan almısansa, de,
    İnsaf et, bu baxışı, hardan almısansa, de,
    Dərdi-qəmi unudaq, bir şənlənək, gülüşək.

    Ömür keçir, il ötür, biz də doluruq yaşa,
    Bu fürsətdir, düşübdür, əsla verməyək boşa.
    Bu sevgidən məst olub, elə gəlmişəm cuşa,
    Gəl, həftədə bir gün yox, günaşırı görüşək.

  • Qalib Şamxaloğlu Aliyev (Yeni şeir) Turan dardadır …

    y

    Turan dardadır ..

    Qoy bilsin dost , düşmən , qoy bilsin cahan ,
    Men Oğuz türküyem , vətınim Turan !
    Ey Türk irqi , yatma , yuxudan oyan ,
    Vətən parçalanıb , Turan dardadır !

    Osmanlı tək durdu Çanaxqalada ,
    Avropanı vurdu Çanaxqalada !
    Ey , vuruşan ordu Çanaxqalada ,
    Vətən parçalanıb , Turan dardadır !

    Bilirsənmi neçe kərə bölünüb ,
    Azerbaycan altı yerə bölünüb !
    Tarix boyu düşüb şərə , bölünüb ,
    Veten parçalanıb , Turan dardadır !

    Kerkükde zülümler çəkir Türkmanım ,
    Yazılmır igidlik , mərdlik dastanım !
    Türk oğlu , sənədir bircə gümanım ,
    Vətən parçalanıb , Turan dardadır !

    Qazaxlar olublar rusun vassalı ,
    Uyğurlarım Çinde qanlı , qadalı !
    Səssiz qalma , millət , alma və balı ,
    Vətən parçalanıb , Turan dardadır !

    Ey Türk oğlu , namus , şərəf Turandır ,
    Bizə sələf , bizə xələf Turandır !
    Çözülməyən əsas kələf Turandır ,
    Veten parçalanıb , Turan dardadır !

    Şamxaloğlu fəryad edir , ey Xuda ,
    Çəkilsin yurdumdan bu qan , bu qada !
    Ey millətim , səs ver , sən bu fəryada ,
    Vətən parçalanıb , Turan dardadır !

    . . Qalib Şamxaloğlu

  • Fidan Abbasova (Yeni şeir) Bu dünyada vəfa yoxdur….

    y

    Bu dünyada vəfa yoxdur olsa – olsa qəm gətirər
    gül sandığın tikan olub çəmənlikdə kol bitirər
    sevən insan vicdan bilib ürəyində yar götürər
    niyə mənim taleyimi belə yazdım ulu tanrım?
    yəqin məndə günhakaram öz yolumu bir az azdım……………..

    Qəlbində bir insaf varsa doğru görüb doğru düşün
    nə mənası acı sözlə , təhqir edib pis söyüşün
    yaxşılığı savab üçün gösdər deki budur işim
    niyə həyat amansızdır bizə qarşı ulu tanrım?
    ürəyimdə insafsıza özü boyda məzar qazdım.

    Məni dost bil deyən kəslər gün gəlincə qaçıb getdi
    bir yuxu tək yatmış olan arzularda gözdən itdi
    bir gün varam , bir gün yoxam kim axdardı mərak etdi
    niyə insan övladının sözü belə ulu tanrım?
    yalan olan yerdə məndə doğru olan şer yazdım.

    Ürəyimi üzən qəmdən sevinc bilib tutan Fidan
    hər kölnünü yaxın bilib sonra səni yalan yozan
    qulağıma səhər tezdən dinlədiyim duam Azan
    məni daha sınaq etmə yorulmuşam ulu tanrım
    yaşadığım bu ömürdə kaş heç birdə olmayaydım..

  • Mayisə ƏSƏDULLAQIZI (Yeni şeir) TANRI BUYURUBSA….

    1533150_672733326111760_899121006_n

    Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
    “İctimaiyyət və təhsil” qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru

    TANRI BUYURUBSA

    Ay sevgilim, gəlsən əgər,
    Xoş arzuma yetərəm.
    Qəlbimdəkin bilsən əgər,
    Çiçək olub, bitərəm!
    Axı özün bilirsən ki,
    Sənsiz bir bənövşəyəm.
    Səni uzaqdan görüncə,
    Şirin nar, gülövşəyəm.
    Ürəyini verəsən,
    Qədrini bilənlərə.
    Daim dua edəsən,
    Sevib-sevilənlərə!
    Sevgi ətri ürəkdə,
    Çağlayan bir bulaqdı,
    Hamımızın izləri,
    Bu dünyada qonaqdı.
    Sev ay ürək, bir alovsan,
    Bir ocaq!
    Bədxahların öz yerində sayacaq!
    Fələk pisin gözlərini ovacaq,
    Tanrı buyurubsa…
    Olan olacaq!

  • Şəfa VƏLİYEVA (Yeni şeir) “Bizim” dediyimiz ömür qurtarıb

    sefa1-450x300

    AYB, DGTYB və “Gənc Ədiblər Məktəbi”nin üzvü,
    Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü

    nə eləsən elə… yadıma gəlmir,
    necə açılmışdı tale qapımız…
    Bakı küçələri tapa da bilmir
    harda dolaşıbdı addımlarımız…

    bizim pəncərəmiz yaman utanıb,
    örtüb rübəndini yanaqlarına…
    “bizim” dediyimiz ömür qurtarıb,
    yaşam artıq “sənin”, “mənim” adında…

    o qız ölüb… məzar daşı ömrünün
    “eşq” adlı tənhalar şəhərindədi…
    mənim boyadığım qara gününün
    ağlığı yoxluğum qədərindədir..