Deyiləm
Uzaqda dayanma, bir yaxına gəl,
Gəl, qorxma, sirrini yayan deyiləm.
Onsuz da o qədər aldanmışam ki,
Mən daha hər sözə uyan deyiləm.
Sevgimi umanlar sanki nağıldı,
Səni görən kimi qaçdı, dağıldı,
Mən indi dəliyəm, yoxsa ağıllı,
Özüm də özümə əyan deyiləm.
Bu həsrət vüsala qovuşar haçan?
Dünyada sən adlı bir ehtiyacam,
Ülvi gözəlliyə gözləri acam,
Ötəri baxmaqla doyan deyiləm.
Heyif ki…
Gözəl yaratsa da Tanrım bu qızı
Özü öz qədrini bilmir heyif ki…
İstəsə qəlbində sevinc çiçəklər,
Gözünün nəmini silmir, heyif ki…
Eşqinə yol alıb gələndən qaçır,
Dərdini onunla böləndən qaçır,
Dərdə bax, dərdindən öləndən qaçır,
Birinin dərdindən ölmür, heyif ki…
Gəlsə gəlişinə yollar açılar,
Eşqindən lal olan dillər açılar.
Gülsə, dodağında güllər açılar,
Bir dodaq tərpədib gülmür, heyif ki…
Dilində həyatın “neylim” , “neylim” i,
Bəyənmir Məcnunu, sevmir Leylini.
Qərib tənhalığa salıb meylini,
Allahın yoluna gəlmir, heyif ki…
Sibirel, dadına çatan istəyir,
İstəyir o səni, atam, istəyir.
Dünyada hər şeyi o tam istəyir,
Yastığı yarıya bölmür, heyif ki…