Category: Azərbaycan ədəbiyyatı

Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin Sumqayıt şəhər təşkilatının Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyi və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının “Cənubi Qafqaz Xalqları üzrə xüsusi müxbir”i,
İraq Türkmən Yazarlar Birliyinin, Dərbənd Ədəbiyyatçılar Birliyinin, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü, nəğməkar-şairə Zeynəb xanım Dərbəndliyə sevgi və sayqılarla!

Həsrətin göz yaşı gözləyir Bizi,
Dərbənddən yol gələn şairim mənim.
Nisgil addım-addım izləyir Bizi,
Dərbənddən yol gələn şairim mənim.

Kədər var, həsrət var gözündə sənin,
Könlünün səsi var sözündə sənin,
Sevgi var, ülfət var üzündə sənin,
Dərbənddən yol gələn şairim mənim

Bu ulu torpağı yadına salan,
Küsüb, inciyənin könlünü alan,
Cənubi Qafqazdan yadigar qalan,
Dərbənddən yol gələn şairim mənim.

Ömrün xoşbəxt günü torpağındadı,
Körpəlik çağların ocağındadı.
Şeirin torpağın qucağındadı,
Dərbənddən yol gələn şairim mənim.

Sevincli günlərin hələ bitməyib,
Şeirin, sənətin şükür itməyib,
Xoş sözün, nur üzün gözdən getməyib,
Dərbənddən yol gələn şairim mənim.

2 yanvar 2016-cı il.Bakı şəhəri.

Qarabağı aldı xəzan qoynuna ,
Bağlarının tamam barı tükənmiş !
Köçkünlükdə xəstə düşən ellərin ,
Yarı qalıbsa da , yarı tükənmiş !

Başa çıxanlar da pozdu ilqarın ,
Söküb dağıtdılar ölkənin varın !
Yağı baltasına sap olanların ,
Namusu , qeyrəti , arı tükənmiş !

Bir kərə üzünə gülmədi baxtı ,
Hər gələn xəncəri köksünə taxdı !
Yazıq millət aclıq çəkir nə vaxtdı ,
Arpa , buğda nədi , darı tükənmiş !

Gözləsək də xeyir gəlmir nöyütdən ,
Qalib deyir , bəhər umduq söyüddən !
Bizim üçün keçib daha öyüddən ,
Xalqın təpəriylə karı tükənmiş !

Bir dost sual verdi : – Məhəbbət nədi?
Dedim : – Damarımda qandı məhəbbət.
Bunu dərk etməyən kəs divanədi,
Həm ruhdu, həm də ki, candı məhəbbət.
Bostanda bəhərdi, ağacda bardı,
Qəzəldi, muğamdı, kamandı, tardı .
Fərhadla birlikdə dağları yardı,
Kərəmlə birlikdə yandı məhəbbət.
Qalib deyir, bir toy, büsat eşqidi,
Mətanət, dəyanət, səbat eşqidi.
Kiminə ömürlük həyat eşqidi,
Kiminə ötəri andı məhəbbət.

Var olmaq yaşamaq deyil ki, hələ,
Buna mənəviyyat, ləyaqət gərək.
İnsan öz nəfsinə oldusa kölə,
Yaşamaq haqqını itirdi demək.

Əmanət veribdir insafı Allah,
Xəyanət elədik əmanətinə.
Təmizə çıxarmı bu qədər günah?
Güvəndik tanrının ədalətinə.

İtirib Allahın verdiyi nuru,
Düşübdür zülmətə, dumana insan.
Mərhəmət yerinə götürüb zoru,
Qənim kəsilibdir insana insan.

Yaxşılıq bəndənin insanlıq borcu,
Yaxşılıq ürəyin rahatlığıdır.
Hər kəsin qayğıya var ehtiyacı.
Yaxşı əməl qəlbin abadlığıdır.

Çıxar içindəki kini, nifrəti,
Qoyma ürəyinin işığı sönsün.
Allah bəxş eləyən nuru, şəfqəti,
Artır zərrə-zərrə günəşə dönsün.

Yamanlıq, paxıllıq, həsəd, xəbislik,
Şeytanın, iblisin vəsvəsəsidir.
Mərhəmət, sədaqət, halallıq, düzlük,
İnsanın birinci vəzifəsidir.

Kül altında qoyma sönə,
Odunu qaçırma sözün.
Yoğur, vəzlə dönö-dönə,
Zatını qaçırma sözün.

Boşa atma tilovunu,
Vermə yelə alovunu,
Möhkəm saxla cilovunu,
Atını qaçırma sözün.

Varlığına odur xoca,
Qoy əbədi dönsün taca,
Gün kimi, ay kimi uca
Adını qaçırma sözün.

Dur amadə yedəyində,
Yerin olsun ətəyində,
Yığ, ballansın pətəyində,
Dadını qaçırma sözün.

Bir sabunun iki üzü,
Elə sənsən,elə sən.
Bir şampunun qabı,özü,
Elə sənsən,elə sən.
Bir quyruğun iki başı,
Elə sənsən,elə sən.
Dünyanın ən yekəbaşı,
Elə sənsən,elə sən.
Yaltaqlıqla əhdə çatmış,
Elə sənsən,elə sən.
Yerə girmiş başıbatmış,
Elə sənsən,elə sən.
Axmaqların boş qafası,
Elə sənsən,elə sən.
Zalımların avtafası,
Elə sənsən,elə sən.
Milli bitim,parazitim,
Elə sənsən,elə sən.
Qapılarda sümsük itim,
Elə sənsən,elə sən…

Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin Rəhbərliyi Sizi, Çağdaş Azərbaycan ədəbiyyatının görkəmli nümayəndəsini, istedadlı qəlmə sahibini, Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatının elektron orqanları Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Yönətim Kurulunun Fəxri üzvünü və əməkdaşını, “Şərqi Slavyan Xalqları üzrə xüsusi müxbir”ini, “Cəsarətli qələm” mükafatı laureatını doğum gününüz münasibətilə səmimi qəlbdən təbrik edir, Sizə uzun ömür, möhkəm cansağlığı, xoşbəxtlik, işlərinizdə, ədəbi-bədii yaradıcılığınızda bol-bol uğurlar diləyir!

Mətbuat xidməti

Şimşək işığına düşdü gözlərim,
Buludlar dərdimə məlhəm aradı.
Sabahı ürəklə qarşılamağa,-
Ümidim sevdiyim adamlaradı.

Kölgəm də haçandır düşüb dalımca,
İstidən çəkinmir, soyuqdan qaçmır.
Yaxşı ki, dilənmir kölgəm adamtək,
Yaxşı ki, heç kimə əlini açmır.

Gəlmir xoşunuza divanəliyim,
Ruhumu çarmıxa çəkən adamlar!
Atın özünüzü Yer kürəsindən,-
Dünyanın düzəlmək təhlükəsi var!.

Belə harasından girim qoluna,
İlahi,bu başın bədən yeri yox.
Qəhrindən saçıma düşən bu dənin,-
Göyərən yeri yox,bitən yeri yox.

Kim vurub yollara bu dayaq izi?
Yolların tacıdır hər ayaq izi.
Belə bircə-bircə ha sayaq izi,-
Qərib beşiyidir,gedən yeri yox.

Baxmaz ki gözünün yaşına qürbət,
Ad olar hər ömrün qışına qürbət.
Dünyanı götürüb başına qürbət,-
ŞUŞAdan o yana VƏTƏN yeri yox!

Sordular bir aşiqdən eşq var isə cəfa nədir?
Soylədi aşiq ona bilirsənmi səfa nədir?

Sən əgər öz eşqində cəfa çəkmək istəməsən,
Haradan biləcəksən ki,dərdivə dəva nədir?

Məhəbbət bir bəladır,bir əzabdır bənzəri yox,
Düşməsən sən bu eşqə nə bilərsən bəla nədir?

Cananın gül camalı çəkilmirsə göz önündən,
Indi sən özün anla ki,eşqə mübtüla nədir?

Əliyə çox da qüsür tutma eşqi, ey binəva,
Onuntək sevmək öyrən, bil ki,eşqi nəva nədir?

Ürəyim dönüb qana, ey dildarım,hardasan,gəl,
Çoxalır günü-gündən intizarım, hardasan, gəl.

Gəlginən,gəlişinlə sevinc,fərəh gətir mənə,
Ömrümə ey gecikən son baharım, hardasan gəl.

Bu hicran, bu ayrılıq, bax bu möhnət üzdü bizi,
Usandım gözləməkdən,vəfadarım,hardasan,gəl.

Surətin xəyalımdan silinmədi gecə-gündüz,
Həsrətin qubar etdi,ey nigarım,hardasan,gəl.

Çöhrəndə tapmış idim,surətini,görmədinmi?
Gizlətmə gül üzünü sən ey yarım,hardasan,gəl.

Gəl sənlə bu hicrana bir əbədi vida deyək,
Qalmayıb ta dözməyə ixtiyarım,hardasan,gəl.

Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin Sumqayıt şəhər təşkilatının Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyi və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının “Cənubi Qafqaz Xalqları üzrə xüsusi müxbir”i,
İraq Türkmən Yazarlar Birliyinin, Dərbənd Ədəbiyyatçılar Birliyinin, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü

Azərbaycan məgrur dayan,
Vardır igid əsgərlərin.
Qaytararığ Qarabağı.
And içibdir igidlərin.

Sən sönməyən bir çıraqsan,
Səninlə fəxr edirəm mən.
Ulu Bayrağın daima,
Zirvədədir gözəl Vətən.

Igidlərin ayıq, sayıq,
Qoruyurlar səni hər an.
Hər yerdə imza atmısan,
Odlar yurdum Azərbaycan.

Zeynəbəm, fərx edirəm ki,
Mən də, bu elin qızıyam.
Sənin bütövlüyün üçün,
Candan kecməyə hazıram.

Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin Sumqayıt şəhər təşkilatının Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyi və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının “Cənubi Qafqaz Xalqları üzrə xüsusi müxbir”i,
İraq Türkmən Yazarlar Birliyinin, Dərbənd Ədəbiyyatçılar Birliyinin, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü

Gözlərim axtarır, onu hər yerdə,
Sankı gözlərimə çəkulib pərdə.
Düşmüşəm çarəsiz kədərə, dərdə,
Qaytar sevdiyimi, qaytar Allahım.

Gözüm yol gözləyir, qolağım səsdə,
Olmuşam mən onun, dərdəndən xəstə.
Durub dayanmışam yolların üstə,
Qaytar sevdiyimu, qaytar Allahım.

Divanə olmuşam, dözə bilmirəm,
Həsrəti qəlbimdən, üzə bilmirəm.
Əsir əlim, qolum gəzə bilmirəm,
Qaytar sevdiyimi, qaytar Allahım.

Zeynəbəm, hey onu axtarır gözüm,
Bilmirəm bu dərdə, mən necə dözüm.
Vallah, dilim üstə titrəyir sözüm,
Qaytar sevdiyimi, qaytar Allahım.

Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin Sumqayıt şəhər təşkilatının Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyi və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının “Cənubi Qafqaz Xalqları üzrə xüsusi müxbir”i,
İraq Türkmən Yazarlar Birliyinin, Dərbənd Ədəbiyyatçılar Birliyinin, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü

Necə də ağırdır, necə dözülməz,
Qarabağın yolu bağlanıb Allah.
Bunu dasdanlara yazsan çözülməz,
Qarabağın yolu bağlanıb Allah..

Bu dözülməz dərddir, ağırsır bizə,
Odlar yurdum, yaman gəlibdir gözə.
Qanlı yaş damıbdır gözlərimizə,
Qarabagın yolu bağlanıb Allah.

Yazıram, qələmim qan sızır mənim,
Bu fikrim, xeyalım hey azır mənim.
Qəlbim öz özümə, gor qazır mənim,
Qarabağın yolu bağlanıb Allah.

Zeynəbəm, bu dərddən dəli olmuşam,
Küsgün bulud kimi, yaman dolmuşam.
Öz gözəl yurduma həsrət qalmışam,
Qarabağın yolu bağlanıb Allah.

Yenə qanadlandı xatirələrim,
Xəyalım dördnalla o kəndə çapdı.
Aybəniz,şirindil,vəfalı pərim,
Nərbənd dibindəki O,gənci tapdı.

Sınayıb nərbəndin iradəsini,
Gövdədə qazmışdıq öz adımızı.
Cahilcə oyaraq nər sinəsini,
Ona tapşırmışdıq pak sevdamızı.

Sevdalı günlərdən titrək xatirə…
-Baxışdan,cilvədən oynardı ağıl.
Kaş xəyal hər zaman ora götürə,
Hər anı,məqamı sehirli nağıl.

Tutardıq əl-ələ,donardı zaman,
Baxışlar deyərdi ürək sözlərin.
Kipriklər ox idi,qaşlarsa kaman,
Keşiyin çəkərdi xumar gözlərin…

Xəyallar kövrəltdi,göynətdi məni,
Gözümdən incilər,dürrlər ələndi.
Üşütdü qəlbimi saçımın dəni,
Ruhum da,canım da qəmə bələndi.

Beləcə keçmişdi saysız görüşlər,
Qoca nərbənd şahid o əhd, ilqara.
Fələyin hökmüylə tərs döndü işlər,
Atıldıq zər kimi gör hardan-hara…

Yenə qanadlandı xatirələrim,
Xəyalım dördnalla o kəndə çapdı.
Aybəniz,şirindil,vəfalı pərim.
Nərbənd dibindəki O,gənci tapdı…

Qara büründü düzlər,
Güldü bənizlər, üzlər,
Qoşduq nəğmələr, sözlər,
Şən avazlar yüksəldi:
Gəldi, yeni il gəldi.

Qar qızla, Şaxta baba,
Gəzdilər oba-oba,
Əllərdə dolu torba,
Qardan heykəl düzəldi,
Gəldi, yeni il gəldi.

Sehirli şən tamaşa,
Sevincdir başdan-başa,
Bayramlar qoşa-qoşa,
Ömrü, günü bəzədi,
Gəldi, yeni il gəldi.

Qüdrətli dövlətimiz,
Həmrəydi millətimiz,
İstiqlal nemətimiz,
Dövran, zaman gözəldi,
Gəldi, yeni il gəldi.

01.01.2016.

AYB, DGTYB və “Gənc Ədiblər Məktəbi”nin üzvü,
Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü

Yenəmi yeni ildi?
Yenəmi sənsiz gəlib?
Adın olan ümidim
Köhnələn ildə qalıb…

Unutmuşam, incimə,
Aylara doğmalığı…
Iyulda gözlərimə
Düşübdü gün işığı…

Oktyabr sevdiyim…
Aprel küsdüyüm aydı…
Bu aylar bir-birindən
Gör nə qədər uzaqdı…

Səndəmi qaldın orda?
O keçib gedən ildə?
Hansı gün, hansı ayda?
Bəlkə ötən həftədə?

Indi bu yeni ili
Özümə həsr edəcəm.
Təqvimdə rəqəmləri
Qar rəngiylə örtəcəm…

Özün qayıdıb gəlsən…
Gəlsən əgər bir zaman…
Ağartdığım təqvimə
Günəş rəngi taxarsan…

Sevirdim ötənlərdə
Rəngarəng təqvimləri…
Gizlətdim ürəyimdə
Qırmızı rəqəmləri…

Yeni il… yeni-yeni…
Mən səni istəyirəm…
Həmişə tər sevgimi-
Köhnəni istəyirəm…

Axıb qanla qəlbə dolan.
Bir nəğmədir bu şeir.
Ruhumuza sözlər ilə.
Bir döymədir bu şeir.

Ürək dərdi bölür onla.
Gah dirilir, ölür onla.
Sevgisini öyür onla.
Bir aləmdir bu şeir.

Məhəbbətin tövhəsidir.
Qəlbimizin lövhəsidir.
O, sevginin zirvəsidir.
Bir gövhərdir bu şeir.

Sevgi qanad salıb onda.
Ayrılmayıb qalıb onda.
Qəlb xəyala dalıb onda.
Bir qəhərdir bu şeir.

Ağ vərəqin tək bəzəyi.
Sevənlərdi dərdi-səyi.
Vurur sevgiylə ürəyi.
Bir qələmdir bu şeir.

Güc verir yazan biləyə.
Sanki arxadır kürəyə.
Kədər dolu hər gecəyə.
Bir səhərdir bu şeir.

…Bu gün hər şey başqa idi, bambaşqa… Hər tərəfdə çal-çağır idi. Hər kəsin üzünü sevinc bürümüşdü. Zəfər mahnıları qulaqları batırırdı. İllərdir həsrətində qaldığımız torpaqlarımız geri alınmışdı. Təkcə Qarabağ deyil, indiki Yerevan, Borçalı, Təbriz və tarix boyu parçalanmış bütün şəhər, rayon və kəndlərimiz də… Binaların balkonlarında bir dənə də olsun yuyulmuş paltar asıldığını görməzdin. Bina başdan ayağa üçrəngli bayraqlarla bəzidilmişdi. Şəhərdə əsgər geyimindəki adamlar daha çox gözə dəyirdi. İlahi, bir ölkə bu qədərmi xoşbext ola bilərmiş?.. Küçələrdə, tinlərdə, gediş-gəliş çox olan yerlərdə hər addımbaşı qarşına çıxan, dilənçilərdən əsər-əlamət yox idi. Getdikcə teeccüblenirdim, gözlərimə inana bilmirdim. Birdən nəzərim yaxınlıqdakı bir marketə sataşdı. Böyük marketin girişindəki elanda belə yazılmışdı – Bu gündən çörək, yağ, un, şəkər müştərilərimizə pulsuz veriləcək! Siz hələ o marketdən çıxan insanları görəydiniz. Əlləri dolu olan ağbirçək nənənin üzündəki qırışlar belə gülürdü. Bəlkə də pensiya kartındakı pulundan xərcləməməsi onu daha çox sevindirirdi. Hələ bu harasıydı. Bankların birinin qarşısındakı elan məni daha çox heyrətləndirdi. Yazılanlara, ya da gözlərimə inanmaq üçün elanıüç-dörd dəfə oxumalı oldum: “Banklara borcu olan vətəndaşların nəzərinə! Bu günə kimi olan borclarınız, bank rəhbərlərinin qərarına əsasən silinmişdir!” -Yox! Bu qədəri ancaq yuxu ola bilər-deyə-deyə gözlərimi ovxalayırdım. Birdən kimsə əliylə ehmalca çiynimə vurub: – Nə yuxu? Bunlar həqiqətdir!- deyib, gülümsünərək, avtobusun pəncərisindən bir binanı göstərdi. Görünür həyəcandan özümü itirmişdim. Yanımdakı sərnişin dillənməsəydi avtobusda olduğumu belə xatırlamazdım. Sərnişin göstərdiyi bina “AZƏRENERJİ”nin binası idi. Ordakı elan da əvvəl gördüyüm elanlar kimi məni təəcübləndirdi: ,, Əziz abunəçilər! Bu günə qədər olan bütün elektrik borclarınız silinmişdir. Bu gündən etibarn elektrik pulsuz veriləcəkdir!” Sevindiyimdən bilmirdim nə edim. Demək hər şeyə səbəb müharibə imiş… …Birdən səsə oyandım. Əvvəl nə olduğunu bilmədim. Bir neçə dəqiqə donub yerimdə qaldım. İkinci dəfə yenə həmin səsi eşitdim. Kimsə qapını döyürdü. Yatağımdan qalxıb qapıya tərəf getdim. Qapını açanda bir kağız yerə düşdü. Kağızda yenə elan var idi: “XƏBƏRDARLIQ!!! Hörmətli abunəçi! Elektrik borcunuzu iki gün ərzində ödəməsiniz, elektrik verilişi xəbərdarlıq edilmədən kəsiləcəkdir. Ümumi borc 70 azn, məsulliyətli şəxs: E. İMANOV” 30.12.2015″ …Otağa qayıtdım. Axşamdan açıq qalan televizorun səsini ucaltdım. Valyuta xəbərləri gedirdi. Ötən gün qara bazarda bir dollar bir manat yetmiş qəpik imiş…

MƏNİM SƏNSİZLİYİM YAMAN PAXILDI

Gözümdən dünyanı elə salmısan
Heç daha gözümə ala bilmirəm.
Ömürdə günlərim qarışıb yaman,
Əl atıb sahmana sala bilmirəm.

Həsrətin əynimə elə yaraşıb
Özgə bər-bəzəyi, düzü, götürmür.
Mənim sənsizliyim yaman paxıldı,
Sənli günlərimi gözü götürmür.

Yığıb yığışdırdım qalan günləri
Eləcə ölümü gözləmək üçün,
Bir ovuc sən olan xatirələri
Sənsiz həyatımdan gizləmək üçün…

BAŞ ALIB GEDİRƏM ÖZÜMƏ SARI

Baş alıb gedirəm özümə sarı
Hər addım atdıqca o uzaqlaşır
Görəsən,hayana tələsir belə
Görəsən,hayana ürəyi daşır

Çata bilmirəm ki,özüm-özümə
Məni də bu yerdən aparsın deyim
Əllərim ovcunda it-bata düşsün
Qalmasın özümdə daha heç nəyim

Başı alıb gedirəm özümə sarı
Necə də çatmıram,çatmıram əcəb
Deyəsən,bir məktub sözlər dilimdə
Sevgim ürəyimdə yoxa dönəcəm

İTHÜRƏN TƏRƏF

Daha günümüzün sabahı açmır,
Daha ürəyimiz gözlərə yükdür.
İşıq gələn tərəf aldatdı bizi,
İt hürən tərəfə getmək gərəkdir.

Bir az da can atdıq göylərə doğru,
Bu göy başqa göyün yeri deməkmiş.
Həyatı asmışıq gözlərimizdən,
Bir qırpım hər şeyin sonu deməkmiş.

Nə bilim çırağı yandıran kimdi,
Bəlkə də bir divin tələsi deyil.
Hələ gəzdiyimiz işıqlı günlər,
Bəlkə yuxumuza gələsi deyil?

EVƏ GEDİRƏM…

Yoruldum bu səs – küydən,
Daha Evə gedirəm.
Saxta gülüşdən,
Yalançı vəddən,
Çoxluq içərisindəki yalqızlıqdan
təngə gəlib gedirəm,
Evə gedirəm.
Məni mənə unutduran problemlər
yordu məni,
Sözümü dilimdə yandıranlar
usandırdı məni,
Gedirəm.
Danışmaq üçün,
Susmaq üçün,
Savaşmaq üçün,
Təkliyimi tək yaşamaq üçün gedirəm,
Evə gedirəm.
Məni təmənnasız sevənlərə gedirəm,
Haqqımla, nahaqqımla,
Səhvimlə, günahımla gedirəm.
Evə gedirəm.
Göylərdən yağış əvəzi göz yaşının töküldüyü
küçələrdən keçirəm,
İnsan əvəzi ağzınacan dərd dolmuş
avtobusla gedirəm,
Evə gedirəm.
Hər dayanacaqda dərddən keçmiş xoşbəxtliyi endirir,
Hər dayanacaqda yeni dərdi götürür özüylə.
Cavan dərdlər qoca dərdlərə yer verir
oturmaq üçün…
Qocalmış dərdlər hüznlə baxır cavanlara,
Axı avtobus bir dayanacaqdan
digərinə çatana qədər onlar da qocalacaq,
yaşlanacaq
Onlara yer verən tapılacaqmı?
Bilmirəm.
Budağından kədər sallanan ağacların arasıyla
gedirəm,
Evə gedirəm.
Ayağım altda əzilən yarpaqların xışıltısını
dinləyirəm,
Başımdakı dumanları qova – qova gedirəm,
Evə gedirəm.
Ora – bura qaçışan,
Yoluma çıxan,
Önümü kəsən,
Sözümü kəsən
İnsanlardan keçirəm,
Evə gedirəm.
Bu dünyadan pillə – pillə qalxıram,
Bu dünyanı arxamda qoyub gedirəm,
Bu dünyadan gedirəm,
EVƏ GEDİRƏM!!!

Fəxri Xiyabanda Ulu öndərin,
Əklil qoyudmuşdu məzarı üstdə.
Bizim Ağstafada dəmir yolunda,
qatarlar keçərdi relslərin üstdə.

Bakı-Ağstafa qatarı idi,
Əslində gözümün önündən keçən.
Körpəlik çağımın xoşbəxt anını,
Yenə Allah oldu yolumu seçən,

Gəncə də doğmadı qardaşım kimi,
Ustad Nizamini unutmaq olmaz .
Köhnə xatirələr düşməsə yada,
Sevincli göz yaşın qurutmaq olmaz.

Tovuzdan bir parça yadigar qalıb,
Rasim Kərimlinin könül sözləri.
Axı kim unudar denən, qardaşım,
Hər sözdə Allahı sevən gözləri?!

Körpəlik çağlarım yada düşəndə,
Köhnə xatirələr uşaq tək dindi.
Ağstafa elində keçən günlərin,
Hər anı tarixə dönübdü indi.

Dastana çevrilib, ruhuma hopub,
Ömrümün yurduma bağlı günləri.
Kədərdən ayrılıb sevincə dönüb,
Ömrümün qaralı, ağlı günləri.

Bizim Xalq şairi Hüseyn Arifi,
Şeirini, sözünü yaxından tanı.
Dünən addımbaşı şeir söyləyən,
“Ay oğul!”- söyləyən nənələr hanı?!

Güzarım düşəndə Ana torpağa,
Bir az doluxusunub, ağlayırdım da.
Qorqud yadigarı müqəddəs sazı,
Gözümün önündə saxlayırdım da.

Sənə minnətdar da olacam, düzü,
Ağstafa yurdunda ayağa qalxsan.
Özüm də bilməzdim bu qədər xoşbəxt,
Olmuşam əslində geriyə baxsan.

31 dekabr 2015-1 yanvar 2016

Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin Sumqayıt şəhər təşkilatının sədri,
”Möhtəşəm Azərbaycan” müstəqil ictimai-siyasi, ədəbi-bədii qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru,
”Qızıl qələm”, “Həsən bəy Zərdabi”, “Qafqaz-Media” mükafatları laureatı,
Əməkdar jurnalist

HAQQ DEYƏN HAQQA QOVUŞAR

Hərə bir nəzərlə baxır,
Yoldan ötən hər dəliyə.
Çox da mənə bənd olmayın,
Mən də bu təhər dəliyəm.

Hər talenin öz nərdi var,
Gözlərim göyə nərdivan.
Gecənin gecə dərdi var, –
Açıldı səhər – dəliyəm.

Bilən olmaz nə gündəyəm,
«Harda»yam, «nə üçün»dəyəm.
Milyon dəli içindəyəm, –
Mən də bir nəfər dəliyəm.

Bir qaysağam qan adında,
Qoparın da, qanadın da.
Mələklərin qanadında,
Eylərəm səfər – dəliyəm.

Başdı – yüz qada sovuşar,
Ya tutar, ya da sovuşar.
Haqq deyən haqqa qovuşar, –
Geymişəm kəfən dəliyəm.

YAŞADIM

Düz əlli il ömür adlı,
Kürkün içində yaşadım.
Apaydın səma altında,
Bürkü içində yaşadım.

Xəbər yollayın Orxana,
Dünya özü bir zorxana.
Göz açandan nə qorxu, nə
Hürkü içində yaşadım.

Ümidi üzdüm yaşadım,
Canımdan bezdim yaşadım,
Yaşadım, düzdü, yaşadım,
Sürgün içində yaşadım.

Nə kimsəyə ərk eylədim,
Nə kimsəni görk eylədim,
Mənliyimi börk eylədim,
Börkün içində yaşadım.

Yada tutdum neçə il yön,
Ümid çıxdı puça min yol.
Heç deməzsən neçə milyon,
Türkün içində yaşadım.

Dost-doğma bildim müşkülü,
Sevdim-oxşadım püşkümü.
Ömür deyilən beş günü,
Bir gün içində yaşadım.

BİZ GÖRÜŞƏ GƏLƏNDƏ

Qoca çinar açar bizə çətrini,
Lalə, nərgiz əziz tutar xətrini,
Kəpənəklər yayar sənin ətrini,
Biz görüşə gələndə.

Min arzulu, min nəğməli bu ürək.
Göy qurşağı eşqimizə bir dilək,
Nəğmə qoşar sevgimizə meh, külək,
Biz görüşə gələndə.

Buludlar da göydə salar hay-havar,
Gah boylanar, gah çəkilər ulduzlar,
Dil boğaza qoymaz əldə kaman, tar,
Biz görüşə gələndə.

Dağ çayıtək vüsal qovar hicranı,
Hanı kədər, hanı qüssə, qəm hanı?
Sevincimiz qərq eyləyər cahanı,
Biz görüşə gələndə.

29.12.2015.

ANAMIN ARMUD AĞACI

Əziz, sevimli anamın xatirəsinə

Qurudu anamsız armud ağacı,
Qurudu, dözmədi qəmə, həsrətə.
Kədərdən qəlbimi bürüdü acı,
Baş əydim ağacda olan qeyrətə.

Novruzun gəlişın ilk o, deyərdi,
Al- əlvan cətrini açardı bizə,
Bahar libasını ilk o geyərdi,
Ruzi, bərəkətin paylardı bizə.

Köksündə qaçardı beşik, nənnilər,
Onun meyvəsiydi nağıl, bayatı.
Gövdədən, yarpaqdan cırtdan, div enər,
Gəzməyə qorxardıq, axşam həyəti.

Uşaqlıq çağında keçən günlərim,
Həkk olub armudun cod gövdəsində.
Tökülən yarpaqlar şanlı əsərim,
Gizlənib küləyin həzin səsində.

Yetişən meyvələr Qorqud öyüdü,
Payladım türklərə, Oğuz elinə.
Cavanlar qocaldı,körpə böyüdü,
Qarışdı Hunların coşqun selinə.

Anamla əkizdi, o qızıl armud,
Rişəsi torpağın dərinliyində.
Cücərən pöhrələr təsəlli, ümid,
Boy atır ağacın sərinliyində…

28.12.2015.

TÜRKÜM DEYƏNƏ

Türkün monoloqu

Daşım, torpağım ulu,
Tarixim zəfər dolu.
Yolum Oğuz, Hun yolu,
Qüdrətli millətim var.

Təkbir, duam dilimdə,
Doğuldum at belində.
Akınların selində,
Sarsılmaz heyrətim var.

Oxudum “Mehtər marşı”,
Silkələdim dağ, daşı.
Qazandım hər savaşı,
Yenilməz qüvvətim var.

Inancım Quran, azan,
Həm qəhrəman, həm ozan.
Qılıncla tarix yazan,
Müqəddəs xilqətim var.

Mövlam bəxş edib mənə,
Dovran,- busat, təntənə.
“…Mutlu türküm deyənə!”
Şanım var, şöhrətim var.

31.12.2015.

GÖZLƏ YOLUMU

Gəzdir ömür boyu gözündə məni,
Xatırla hər kəlmə, sözündə məni,
Axtarsan taparsan közündə məni,
Acı göz yaşların yağış, dolumu?
Gözlə yolumu!

Bəzəyik hər zaman nəğməyə, saza,
Kədərlər, ələmlər bənzər payıza,
Bahar çiçəyitək möhtacıq yaza,
Aramızda bitən hicran kolumu?
Gözlə yolumu!

Dumanlar dağların gerçək xəyalı,
Enib qərq eyləyib gədiyi, yalı,
Qayalar cəngavər, güllər həyalı,
Tutub əllərimdən çəkmir qolunu,
Gözlə yolumu!

Sevincim qalibdir qolları bağlı,
Ümidim can verir yolları bağlı,
Gəl, qoyma eşqini sinəsi dağlı,
Getdiyin yol gülüm vüsal yolumu?
Gözlə yolumu!

30.12.2015.

Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin Sumqayıt şəhər təşkilatının Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyi və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının “Cənubi Qafqaz Xalqları üzrə xüsusi müxbir”i,
İraq Türkmən Yazarlar Birliyinin, Dərbənd Ədəbiyyatçılar Birliyinin, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü

CAN VERƏRDİM

Çalışıram anlayım bu dünyanı,
Dünyanın da qalmayıbdır amanı.
Qaytara bilsəydim keçmiş zamanı,
İndiki zamanı qurban verərdum.

Var idi o vaxtlar hörmət, sədaqet,
Hər yerdə hökm sürürdü həqiqet.
İxtiyar olsayı məndə nəhayət,
Haqqı qanmayana vicdan verərdim.

Dil dolaşır yaltağ, yalan görməkdən,
Eşşək alınmamış palan görməkdən.
Yorulmuşuq soyqun, talan görməkdən,
Əlimdə olsaydə plan verərdim.

Mən Zeynəbəm, haqsızlığdan kənaram,
Millət üçün alışaram, yanaram.
Hər kəsə inanıb insan sanaram,
İmkan olsa, hamıya can verərdim.

YENİ İL ARZULARIM

Bugün köhnə ili yola salırığ,
Təzə il, qoy bizə uğur gətirsin.
Son saatlar ilə vidalaşırığ,
Təzə il yurduma uğur gətirsin.

Qayıtsın Qarabağ, gülsün üzümüz,
Gələn ili Qarabagda qeyd edək.
Ürəklər sevincdən çağlayıb coşsun,
Gələn ili o toroağda qeyd edək.

Zeynəbəm, ürəyim Vətənlə vurur,
Vətənim sevinsə sevinirəm mən.
Gələn il Qarabag azad olacağ,
Öz əsgərlərimə güvənirəm mən.

QARABAĞ DƏRDİ

ÜÇÜNCÜ HİSSƏ.

Yenə xəyallarım dolanıb gəzir,
Qaranlıq insanın qəlbini dəlir.
Hardasa yanıqlı bir tütək səsi,
Dağlarda əks edir şəhid naləsi.
Sükuta dalıbdır şəhər,el-oba,
Sönübdür evlərdə o gündən soba.
Bir ana fəryadı eşidirəm mən,
Qana boyanıbdı dağ-dərə,çəmən.
Ağır bir döyüşlər gedir yurdumda,
Qıratın səsindən batır qulaqda.
Yandırır alçaqlar eli-obanı,
Dəhşətə gətirir bunlar insanı.
Qocada-cavanda silah götürüb,
Dağları-daşları duman bürüyüb.
Dəhşətdi saymırlar heçdə insanı,
İtib düşmənlərin dini-imanı.
Havaya sovrulur qarı çöllərin,
Havası alınmır bu dinsizlərin.
Tökülür ağ qarın üzərinə qan,
Qızardır dağları,qayanı yaman.
Niyə qudurubdu bunlar,bilmirəm,
Qaranlıq gecədən nə gözləyirəm.
Şaxta dağı-düzü yalayıb keçir,
İnsan öz əliylə insanı biçir.
Zülmət meşələrin bağrını dəlir,
Dumanlı xəyalım dolanıb gəzir.
Atılır avtomat ara vermədən,
Döyüş vüsət alıb axşam düşəndən.
Xalqımın qanına susayıb düşmən,
Yağdırır gülləni gecə keçəndən.
Bir ana görürəm saçların yolur,
Naləsi qəlbimə bir xəncər vurur.
Gəzir öz balasın,gəzir övladın,
Gəzir şəhid olmuş oğul balasın.
Yaralı daşınır ara vermədən,
İnsan dəli olur gördüklərindən.
Beləcə döyüşlər ara verməyir,
Hər boylar gör neçə şəhidlər verir.
Döyüş vüsət alıb dörd bir tərəfdə,
Qalıb igidlərim soyuq səngərdə.
Laçın döyüşürdü,Şuşa yanırdı,
Xocavənd,Xocalı qan ağlayırdı.
Kəlbəcər,Ağdərə yatıb dərədə,
Salmışdı dığanı əlacsız dərdə.
Cabrayıl,Qubadlı dağa çıxmışdı,
Zəngilan döyüşdə ad qazanmışdı.
Fizuli sinəsin verib gülləyə,
Qoşun istəyirdi gəlsin köməyə.
Ağdam gecə-gündüz səngər qazırdı,
Qırat mərmisindən düzlər yanırdı.
Canyataqda qanlı döyüş gedirdi,
Güneypəyə gecə-gündüz dərdliydi.
Gülyanaqda dağlar-daşlar yanırdı,
Qalayçıda döyüş vüsət alırdı.
Mannıx tapdaq altda hey sızlayırdı,
Sarı bulaq torpaqdan qan sızırdı.
Sırxavənd çəkilib sıx meşələrə,
Dözürdü köməksiz keçən günlərə.
Erməni ruslarla birləşib birdən,
Xocavənd üstünə getdi qəfildən.
Döyüşlər başladı Qaradağlıda,
Əmrahlar kəndində qayada-dağda.
Qarakənd dövrəyə alıb onları,
Çartazdan vururdu hər kəndi-bağı.
Havanın şaxtalı soyuq günündə,
Qaradağlı getdi ağır döyüşdə.
Azğın ermənilər qana susayıb,
Nə həya edirdi,nədə ki,ayıb.
Birləşib ruslarla,birləşib yaman,
Kimsəsiz millətə vermirdi aman.
Hədəflər seçirdi,hədəf gəzirdi,
Döyüşə muzdular yaman gəlirdi.
Gəlirdi döyüşə Livan,Zəncidə,
Planlar cızırdı Ruslar hər tində.
Xocalı üstünə gəlirdi ordu,
Tarmar qoymaq üçün bu gözəl yurdu.
Malbəyli,Kosalar kömək gəzirdi,
Üzmüşdü onları vətənin dərdi.
Kərçicahan odlanırdı-yanırdı,
Meşəlidə qan torpağa axırdı.
Daşaltında böyük hiylə quruldu,
Yüzlərlə şəhidlər qana boyandı.
Köməksiz qalmışdı mənim millətim,
Od tutub yanırdı mənim vətənim.
Xocalı car çəkib kömək umurdu,
O günlər Bakı da susub,dururdu.
Keçdikcə hər günlər,hər dəqiqələr,
Şəhidlər gedirdi qızlar-gəlinlər.
Erməni birləşib Rus qardaşıyla,
Gəldi Xocalıya qan sorağıyla.
Fevralın şaxtalı bir gecəsində,
Nalələr duyuldu insan səsində.
İyirmi altı fevral doxsan iki,
Xocalı qırğının yazmışdı sanki.
Xocalı üstünə yeridi düşmən,
Lərziyə gətirdi dağları birdən.
Yandırdı dığalar bütün evləri,
Dağıtdı o kəndi,dağıtdı eli.
Dağlara töküldü qızım-gəlinim,
Düşmən gülləsiylə öldü hər gəncim.
Ata öz oğlunu əliylə vurdu,
Düşmən qocaları dağlarda yordu.
Qıydı balasına ana məcburən,
Kənar olmaq üçün düşmən əlindən.
Qaraqaya qara qana boyandı,
Milləti dağlarda boran apardı. (daha&helliip;)

VƏTƏN DƏRDİ

VƏTƏNİN BAŞINA GÖR NƏLƏR GƏLİB

BİRİNCİ HİSSƏ.

Yenə dolub bulud,qaralıb qaşlar,
Axtarır bib-birin küskün baxışlar.
Gecənin zülməti bağrımı yarır,
Bakının üstündə bulud fırlanır.
Dəniz şaxə qalxıb sahilə gəlir,
İnsanlar talehin,öz bəxtin gəzir.
Boranlı,şaxtalı payız qurtarır,
Xəzəllər ayağın altında qalır.
Alır ağuşuna şaxta şəhəri,
Tutur qara bulud təmiz göyləri.
İnsanlar yorğundu insanlar əznik,
Şaxtalı gecədə biz yol gedirik.
Çatırıq Ağdama,insanlar bədbin,
Baxırsan dərdi var üzdə gözlərin.
Hamı narahatdı,hamı bədbindi,
Baxırsan üzlərdə qəmdi-kədərdi.
Çatıram eyvana səssiz-səmirsiz,
Allaha qalıbdı ümüdlərimiz.
Keçirəm otağa,fikrə gedirəm,
Mən qələm götürüb,dəftər gəzirəm.
Gecənin qaranlıq dərinliyində,
Gedirəm xəyala ev-eşiyimdə.
Xəyalım dolanır ötən günləri,
Vaxtsız tez bürüşən ağ çiçəkləri.
Baxıram üzlərə narahatlıq var,
Yenə narahatdır bizim torlaqlar.
Düyməni basıram ekran açılır,
Kanallar nə isə tez-tez qarışır.
Açıram ekranı gedib xəyala,
Tez-tez rast gəlirəm hey çığırtıya.
Böyük narahatlıq duyuram birdən,
Xoş sözlər deyilmir Ali Sovetdən.
Didişir insanlar,fikirlər ayrı,
Fəlakət gözləyir bu torpaqları.
Çəkişir insanlar,dərddədi hamı,
Bir dəhşət gözləyir bu insanları.
Deyəsən büdrəyir sovet ölkəsi,
Bürüyüb Bakını millətin səsi.
Kommunist sözüdə düşür hörmətdən,
Yeni partiyalar yaranır təzdən.
Açılır iç üzü bu sovetlərin,
Tutulub kələyi böyük ölkənin.
İllərdi işğalda saxlayıb bizi,
Alıb əlimizdən nemətimizi.
Dartıb aparıblar sərvətimizi,
Dilənçi kökünə salıblar bizi.
Böyük bir çaxnaşma düşüb içmizə,
Səs verən olmayıb bizim səsmizə.
Biri bərk tutubdu köhnə soveti,
Buraxmaq istəmir Ali Soveti.
Millət müstəqillik istəyir bizdən,
Ayrılır fikirlər hər gün kürsüdən.
Dünyanın nəzəri bura tikilib,
Bostanlar yerində alaqlar bitib.
Azadlıq meydanı dolur-boşalır,
Natiqlər milləti bir yerə yığır.
Bürüyüb bir dəhşət bu gün Bakını,
Meydana çağırır Cəbhə insanı.
İnsanlar amalın seçibdi düzgün,
Sovetlər birliyi dağılır bu gün.
Milli məsələlər çıxır ortaya,
Sığmır bu insanlar heç bir araya.
Ali Sovet hər gün dolur-boşalır,
Azadlıq uğrunda səslər ucalır.
Qalxıb tələbələr,qalxıb fəhlələr,
Durmadan meydana axıb gəlirlər.
Beləcə yaşayır Bakı günlərin,
Meydanda açırlar hər gün səhərin.
Millətim bir səslə Azadlıq deyir,
İnsanlar meydandan ümüd gözləyir,
Lakin yatmayıbdı düşmənlər bilin,
Boğmaq istəyirlər millətin səsin.
Yaman tez oyanıb ermənilərdə,
Təbliğat aparır kənddə,şəhərdə.
Evindən qovurlar Azəriləri,
Yuvasız edirlər bizim milləti.
İstəyir böyütsün Ermənistanı,
Yuvasız qoysunlar hər bir insanı.
Alırlar əlindən dövlətin-varın,
Pozurlar həyatın bu insanların.
İşgəncə verirlər,əzab verirlər,
Çıxın torpaqlardan hər gün deyirlər.
Tökülür düzlərə yazıq millətim,
Ayaqlar altında qalır ismətim.
Qovur Yeravandan mənim xalqımı,
Sındırıb,əzirlər tək vüqarımı.
Beləcə təmizlik edir Yeravan,
İtirib simasın,simasız insan.
Günbəgün axışır Bakıya millət,
Niyə gözün yumur bunlara dövlət?
Bakıda görürlər bu faciəni,
Atırlar küçəyə,köçüb gələni.
Gizlənir faciə,gizlənir dərdlər,
Erməni iş görür,susuruq bizlər.
Köhnə kommunistin töküntüləri,
Gizlətmək istəyir olan işləri.
Ört basdır edib millətin dərdini,
Duymaq istəmirlər insan qəlbini.
Gizlədirlər dağılan evlərimi,
Əri güllələnən gəlinlərimi.
Təndirə salınan qoca nənəni,
Kəsirlər insanın dinən dilini.
Qaynar samavarı qoyub belinə,
Zülm edir erməni,qıza-gəlinə.
Neçə anaların kəsib döşünü,
Töküblər insanın görən gözünü.
Boruya doldurub körpə uşağı,
Dağdan buraxırlar üzü aşağı.
Birinin gah qolun,qılçın kəsirlər,
Boşalt öz evini,qəti deyirlər.
İnsanlar dağlara,düzə yayılır,
Evlər dağıdılır,evlər odlanır.
Beləcə axışır insan Bakıya,
Qalmayır insanda nə ismət-haya.
Həyacan təbilin gəlib çalırlar,
Bəs niyə biganə qalıb insanlar?
Susur yuxarılar,susur orqanlar,
Buna biganədir çox deputatlar.
Çoxları çəkilib qınına girir,
Görən müsibəti,niyə dinməyir?
Ali Sovet hər gün dolur-boşalır,
Biri başa düşmür,biri qanmayır. (daha&helliip;)

GƏTİRİB ŞƏHƏRDƏ İTİRDİK KƏNDİ

Qaldı uzaqlarda dağ çiçəkləri,
Nurlu ağsaqqalı, ağbirçəkləri,
Soldu pəncərədə gül dibçəkləri,
Açılan səhərdə itirdik kəndi.

Şirin ləhçəsindən, şirin dilindən,
Aşığın sözündən, sazın telindən,
Göylərə kişnəyən atın belindən
Alınan yəhərdə itirdik kəndi.

Biri qarlı qışda, biri baharda,
Tövşüyə-tövşüyə gələn qatarda,
Biri cırıq qaloş, nimdaş paltarda,
Hərə bir təhərdə itirdik kəndi.

Bir nağılmış kimi baxdıq həyata,
Babalardan qalan bu amanata,
Bir qarın çörəyə, beş-üç manata,
Gətirib şəhərdə itirdik kəndi.
11.12.2015

TAPA BİLMƏDİM BU ŞƏHƏRİN UCUNU

Tapa bilmədim
Bu şəhərin ucunu,
Çıxıb gedərdim.
Hara gedirəm
Cin-şeytanlar tapır məni.
Bu şəhər at kimi
Çapır məni.

Köhnə nağıldayam,
Köhnə ağıldayam,
Gəlmişəm Bayıldayam,
Dəli küləklər
Çapır məni.

Od tutub yanır sular,
Qabarıb sinəsi Xəzərin,
Sahilə dalğalar gəlir.
Otuz iki dənizçini
Udub Xəzər,
Sahilə sağ qalanlar gəlir…

Tapa bilmədim
Bu şəhərin ucunu,
Hələ də burdayam.
Göz gözü görmür tüstüdən,
Xəzərin yanıq iyi gəlir araqdan,
Bakıda bardayam.

Yaxşı ki, kefliyik,
Həmişə bar olsun, Vətən.
Göz yaşımı qəbul eylə,
Başın sağ olsun, Vətən.

10.12.2015

Güclü qadınlar bir başqa sevər
Seçici olar,
qalıcı olar sevgisi.
Güclü qadınlar adam kimi sevməyi də bilir
Ömrünü ömrünün önünə sərməyi də
Yaşamağı da bilir o sevgidə
səni yaşatmağı da…

Güclü qadınlar yaxşı bilir
Sevməyin acısını da,
Həsrətin ağrısını da
Onları güclü qılan sevdikləri deyil,
sevgiləridir…

Və gedişləri də başqa olar
Darmadağın edər mənliyini
Addım səsləri qulağını kar
Gedişindəki lərzə gözünü kor edər.
Səssizliyində boğar bütün sancıları
Kimsəsiz, yetim hiss etdirər sənə özünü
Bu gedişlə tüm yaşadıqlarını filmə çevirmişdir artıq
Səhnədə tək qalmısan…
Alqış sənə deyil, o gedişə sunular…

Güclü qadınlar güclü sevər, adamım
Qorxacaqsanmı
Sahiblənəcəksənmi
Öncə bunu bilməlisən…
Güclü qadını gücünü zorlayaraq sevəcəksən
Yetməzsə, heç düşünmədən
Vaz keçəcəksən.
Güclü qadınlar bağışlamaz, adamım…

Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin Sumqayıt şəhər təşkilatının sədri,
”Möhtəşəm Azərbaycan” müstəqil ictimai-siyasi, ədəbi-bədii qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru,
”Qızıl qələm”, “Həsən bəy Zərdabi”, “Qafqaz-Media” mükafatları laureatı,
Əməkdar jurnalist

YAZIĞIN GƏLSIN

Çiynini fil yükü altına vermə,
Qarışqa, özünə yazığın gəlsin.
Misqalla ölçülən öz yükün ilə,
Barış qal, özünə yazığın gəlsin.

Çox da ömrü boyu əkin əkməyən,
Həmişə sahibdi dolu təknəyə.
Olarsan özgənin yükün çəkməyə
Alışqan, özünə yazığın gəlsin.

Dönməmiş uğruna it ulyanlara,
Dinməzcə qoşul yat uyuyanlara.
Mənəmlik havasın at – milyonlara
Qarış qal, özünə yazığın gəlsin.

Özü bir oyundu, düzü, dünyanın,
Seyrəlir birbəbir düzü dünyanın.
Edərlər başına düzü-dünyanı,
Darısqal, özünə yazığın gəlsin.

TƏCNIS

Sinəmi bir atəş yandırıb yaxır,
Haçandı bir nazlı gözəldən düşüb.
O gündən günlərim saçım rəngində,
O gündən saçıma gözəl dən düşüb.

Vəsf etdim hüsnünü gəlincə, gülüm,
Gəz sinəm üstündə gəl, incə, gülüm.
Dönüb bu yerlərə gəlincə, gülüm,
Baxıb görərəm ki, göz əldən düşüb.

Vurula bildinsə dərdindən belə,
Xoş olar soysalar dərimdən belə.
Oday, bar-bəhrini dər indən belə,
Sevgi bağçasına gözəl dən düşüb.

(20-yanvar şəhidi,
Ülvi Bünyadzadəyə)

Şəhidlik zirvəsin tutan igidlər.
Yaşar qəlbimizdə,şəhidlər ölməz.
Ana oğul doğub,vətən dedilər.
İgidlik qəlbdədi,üzdə görünməz.
Yaşar qəlbimizdə,şəhidlər ölməz.

Gecədə,gündüzdə siz bizimləsiz.
Nə qədər dünya var,ürəklərdəsiz.
Müqəddəs torpağa siz ömür verdiz.
Sizsiz elin qəlbi bil ki,döyünməz.
Yaşar qəlbimizdə,şəhidlər ölməz.

Töküldü qanınız torpaq üstünə.
Qələnfil düzürlər,şəhid büstünə.
Gizlənmədiz,səs verdiz el səsinə.
Gözdən yaş axarsa,axar, silinməz
Yaşar qəlbimizdə,şəhidlər ölməz.

Analar fəxriylə sizi ağlayar.
Həmişə göz gəzib,sizi axtarar.
Sinə daşınızda məşəllər yanar.
O məşəl ki,yanar,heç bir vaxt sönməz.
Yaşar qəlbimizdə,şəhidlər ölməz.

Mehri şəhid olsa,elin yolunda.
Yanar bu vətənin,yanar odunda.
İstər,dəfn olunsun vətən qoynunda.
Vətənə uzanan əllərin çəkməz.
Yaşar qəlbimizdə,şəhidlər ölməz.

Kiyev 24-11-2014

Gecələr vahimə gəlir üstümə,
Qürbətdə ölməkdən qorxuram yaman.
Yuxuda getməyir yaşlı gözümə,
Vətənsiz qəribəm,dağları duman,
Qürbətdə ölməkdən qorxuram yaman.

Gözlərim axtarır qoca dağları,
Həyat dara çəkdi bu insanları,
Unutduq vətəni,bu torpaqları.
Dənizdə fırlanan bir burulğanam.
Qürbətdə ölməkdən qorxuram yaman.

Vətən ayrı düşdü öz balasından,
Qarabağ torpağı öz dünyasından.
Sağalmaz ürəyim belə yaradan,
Tapmıram,yarama gəzsəmdə dərman,
Qürbətdə ölməkdən qorxuram yaman.

Gözüm ağlar,dilim sızlayan sazdı,
Elimi-obamı yağı apardı,
Qaraca çobanda haya çatmadı.
Meydanda tək qalan,sanki Qazanam,
Qürbətdə ölməkdən qorxuram yaman.

Mehri deyər,el olubdu həsrətim,
Gəldiyim yollara baxır gözlərim,
Xəstəyəm,titrəyir yaman əllərim.
Bu yataqdan bilməm durub,durmaram,
Qürbətdə ölməkdən qorxuram yaman.

Kiyev 06-03-2015

Yarana biz məlhəm ola bilmədik,
Bağışlama bizi,ay qoca dağlar.
Sənin çağrışına gələ bilmədik,
Göynədi sinəmdə yenə yaralar,
Bağışlama bizi,ay qoca dağlar.

Hər qayan,hər daşın bir səngər oldu,
Dərələr çaqqalla,tülküylə doldu,
Görən nə gözləyir bizim bu ordu?
Komandan əmrini gözlər oğullar,
Bağışlama bizi,ay qoca dağlar.

Daşına baş əyib səni öpməsək,
Sənə çatmaq üçün biz sürünməsək,
Üç rəngli bayraqla ora girməsək.
Bizi bağışlamaz,gorgah,məzarlar,
Bağışlama bizi,ay qoca dağlar.

Əlvan çiçəyinə düşmən toxunur,
Buz bulaqda düşmənlərin kef qurur,
Sinən üstə düşmən lenti oxunur.
Sağalmazdı ürəyimdə yaralar,
Bağışlama bizi,ay qoca dağlar.

Mehri qərib olub,illərdi səndən,
Axı illər getdi,bizim ömürdən,
Nə qədər gen gəzək,doğma vətəndən?
Dil açıb dillənir,qərib məzarlar,
Bağışlama bizi,ay qoca dağlar.

Kiyev 13-05-2015

Çağdaş Azərbaycan ədəbiyyatının görkəmli nümayəndəsi, Azərbaycan Respublikasının “Xalq şairi”, Əməkdar incəsənət xadimi, şair-dramaturq Nəriman Həsənzadənin “Seçmə şeirləri” Bakı şəhərində, “Kitabklubu” nəşriyyatı tərəfindən 400 səhifə həcmində, 100 tirajla çap olunub.Kitab müəllif illərdə işıq üzü görən kitabları əsasında tərtib olunub.
Qeyd edək ki, bundan öncə Xalq şairi Nəriman Həsənzadənin Bakı şəhərində, “Prometey” nəşriyyatı tərəfindən 7 cildlik “Seçilmiş əsərləri” işıq üzü görmüşdü.

Gülnarə ŞÖHRƏDDİNQIZI,
“Möhtəşəm Azərbaycan”

Çağdaş Azərbaycan ədəbiyyatının görkəmli nümayəndəsi, Azərbaycan Respublikasının “Xalq şairi”, Əməkdar incəsənət xadimi, şair Cabir Novruzun “Sağlığında qiymət verin insanlara” kitabı Bakı şəhərində, “Kitabklubu” nəşriyyatı tərəfindən 432 səhifə həcmində, 100 tirajla çap olunub.
Kitaba müəllifin müxtəlif illərdə qələmindən çıxan şeirlər daxil edilib.
Qeyd edək ki, 2004-cü ildə Azərbaycan Respublikasının Prezidenti cənab İlham Əliyevin “Azərbaycan dilində latın qrafikası ilə kütləvi nəşrlərin həyata keçirilməsi haqqında” sərəncamına uyğun olaraq, nəşr olunaraq, ictimaiyyət nümayəndələrinin nəzərinə çatdırılmışdı.Respublika ərazisində fəaliyyət göstərən həm orta, həm də ali təhsil müəssisələrinin kitabxanalarına hədiyyə edilmişdi.

Gülnarə ŞÖHRƏDDİNQIZI,
“Möhtəşəm Azərbaycan”

Çağdaş Azərbaycan ədəbiyyatının görkəmli nümayəndəsi, Azərbaycan Respublikasının “Xalq şairi”, Əməkdar incəsənət xadimi, şair Xəlil Rza Ulutürkün “Seçmələr” kitabı Bakı şəhərində, “Kitabklubu” nəşriyyatı tərəfindən 440 səhifə həcmində, 100 tirajla çap olunub.Kitaba müəllifin müxtəlif illərdə, o cümlədən Lefortovo zindan həyatının mühüm tarixçəsi ilə bağlı şeirlər yer alıb.
Qeyd edək ki, bundan öncə Azərbaycanın azadlıq mübarizəsinin ön cərgələrində gedən Xalq şairi Xəlil Rza Ulutürkün müxtəlif illərdə “Seçilmiş əsərləri” işıq üzü görmüşdü.

Gülnarə ŞÖHRƏDDİNQIZI,
“Möhtəşəm Azərbaycan”

Şairə-publisist Mehri Əliyevanın “Şəhidlər ölməz” xatirə kitabı Bakı şəhərində, “Gənclik nəşriyyatı tərəfindən
480 səhifə həcmində, 500 tirajla işıq üzü görüb.Kitaba müəllifin Azərbaycanın müstəqilliyi və ərazi bütövlüyü uğrunda canlarından keçmiş qəhrəman oğullarına həsr olunmuş şeirlər daxil edilib.
Kitab müəllifin oxucular ilə sayca üçüncü görüşüdür.Geniş oxucu auditoriyası üçün nəzərdə tutulub.

Gülnarə ŞÖHRƏDDİNQIZI,
“Möhtəşəm Azərbaycan”

Şairə-publisist Mehri Əliyevanın “Qürbətdə ölməkdən qorxuram yaman” adlı şeirlər kitabı Bakı şəhərində, “Gənclik” nəşriyyatı tərəfindən 216 səhifə həcmində, 500 tirajla nəşr olunub.Kitaba müəllifin son zamanlar qələmə aldığı şeirləri daxil edilib.
Kitab müəllifin oxucular ilə sayca dördüncü görüşüdür.Geniş oxucu auditoriyası üçün nəzərdə tutulub.
Qeyd edək ki, bundan öncə şairə-publisist Mehri Əliyevanın “Şəhidlər ölməz” xatirə kitabı çapdan çıxmışdır.

Gülnarə ŞÖHRƏDDİNQIZI,
“Möhtəşəm Azərbaycan”

Şairə-publisist Mehri Əliyevanın “Bağışlama bizi, ay qoca dağlar” adlı şeirlər kitabı Bakı şəhərində, “Gənclik” nəşriyyatı tərəfindən 170 səhifə həcmində, 500 tirajla çap olunub.
Kitabda müəllifin müxtəlif illərdə qələmə aldığı şeirləri yer alıb.
Kitab müəllifin oxucular ilə sayca beşinci görüşüdür.Geniş oxucu auditoriyası üçün nəzərdə tutulub.
Qeyd edək ki, bundan öncə şairə-publisist Mehri Əliyevanın “Qürbətdə ölməkdən qorxuram yaman” şeirlər kitabı işıq üzü görmüşdür.

Gülnarə ŞÖHRƏDDİNQIZI,
“Möhtəşəm Azərbaycan”

Azərbaycan Respublikasının Prezidenti yanında Gənclər Fondunun maliyyələşdirdiyi “Ədəbiyyat, Musiqi, Təsviri sənət və Gənclik”adlı layihə çərçivəsində 2015-ci ildə Bakı şəhərində “Elm və təhsil” nəşriyyatı tərəfindən 232 səhifə həcmində, 1600 tirajla işıq üzü görüb.Layihənin rəhbəri DGTYB Təsisçilər Şurasının başqan yardımcısı Əfsanə Bayram qızıdır.Kitabın redaktorları DGTYB Təsisçilər Şurasının başqanı, Prezident təqaüdçüsü Əkbər Qoşalı və DGTYB Təsisçilər Şurasının üzvü, dos.dr.Rəsmiyyə Sabirdir.Kitabın ön sözünün müəllifi DGTYB Məsləhət Şurasının üzvü, Prezident təqaüdçüsü, filologiya üzrə fəlsəfə doktoru Təranə Turan Rəhimlidir.Tərtib edib, nəşrə hazırlayanlardan biri “Gənc Ədiblər Məktəbi”nin müdavimi, AYB və DGTYB üzvü, Prezident təqaüdçüsü Şəfa Vəlidyevadır.

Gülnarə ŞÖHRƏDDİNQIZI,
“Möhtəşəm Azərbaycan”

Ömürdən bir il də geridə qalır,
Kədərlə-sevincin ortasındayam.
Canlı bir tarixə vida edərək,
Tükənməz arzular sorağındayam.

Küknar agacları bəzənib yenə,
“Qədir agacları” məhv olub gedir.
Enişli-yoxuşlu bir yol da bitdi,
Bu il də köcünü cəkərək gedir..

Zaman adətiylə öz axarında,
İl də öz borcunu günlərdən aldı.
Nanəcib əllərdə olan torpaqsa,
Bu il də bizlərə uzaqdan baxdı.

Dünyamız yenə də öz aləmində,
Fələyin carxı da tərsə flrlanır.
Ədalət kəlməsi kitabda qalıb,
Nankorlar şeytana uyub aldanır.

Yeni ilsə arzu,ümid deməkdir,
Yaşanan acılar geridə qalsın.
Ədalət hakimi, ey ulu Tanrım,
Haqqlılar xoşbəxtlik payını alsın.!

Ömürdən bir il də geridə qalır,
Kədərlə-sevincin ortasındayam.
Canlı bir tarixə vida edərək,
Tükənməz arzular sorağındayam…

Səfər Eldara salam verib əl uzatdı. Eldar salamlaşmaq istəmirdi, Fidana baxıb əl uzatdı.
Səfər – Bağışlayın vaxtsız gəldim. Gəlməyə də bilməzdim. Fidan…Fidan xanım mənə qan verdiyiniz üçün çox sağ olun.

Fidan özünü itirmişdi, Eldarla bir-birilərinin üzünə baxdılar.

Fidan – İnsanlıq borcumuzdur. Qapının ağzında dayanmayaq. Keçək içəri.

Fidan hər kəsdən əvvəl qapıdan həyətə girdi.
Eldar Səfərə – Buyurun.

Səfər taksi sürücüsünə üzünü tutdu. – Siz gözləyin, çox qalmayacam.
Eldar etiraz elədi: – Narahat olmayın, mən sizi özüm yola salacam.

Səfər başıyla sürücüyə getməsini istədi, Eldarla birlikdə həyətə girdilər.

Kərim qızının evinə gələndə Elçin çoxdan getmişdi. Aybənizin gözlərinin altı qaralmışdı, dodağı partlamışdı. Körpəsi qucağında ağlayırdı. Cəmilə qızını görən kimi ona tərəf qaçdı. – Əlləri qurusun.

Cəmilə həyəcanlandı, dizlərinə döydü: – Allah səni dərdə salsın Elçin. Balamı nə günə qoymusan?! Əllərin qurusun. Tikən gəlsin.

Rafiq qapının ağzında dayanmışdı, Kərim qızının üzünə baxdı. Dili söz tutmurdu ki, nə isə desin, gözləri dolmuşdu. Nəvəsini qızının qucağından götürdü. Aybənizin gözlərindən yaş gəlirdi, danışa bilmirdi.

Cəmilə Kərimə – Xəstəxanaya aparaq. Ölüb eləyər e qızım. Qorxuram.

Kərim Rafiqi çağırdı, qucağındakı nəvəsi həyəcanlı səsinə diksindi, ağlamağa başladı.

Rəşadla Təhminə Səfərin gəişini gözləmədikləri üçün təəccüblərini gizlədə bilmirdilər. Təhminə Fidanla mətbəxdə şirniyyatları boşqablara düzür, fincanlara çay süzürdülər
Təhminə – Nə məcburuydu Səfəri evə dəvət edəsən?
Fidan – İnan heç bilmədim ağzımdan necə çıxdı. Gedəndən sonra Eldarla dalaşmasaq yaxşıdır.
Təhminə – Eldar dalaşmır ki!… İki kəlməsi bəsdir ağlayasan.
Təhminə gülümsədi, Fidan Təhminəni yamsıladı. – Hmm… İki kəlməsi bəsdi, ağlayasan. Qıcıqsan e…

Fidangil süfrəyə hazırladıqlarını qoydular
Eldar diqqətlə Fidanın gözlərinə baxırdı. Elə bil Fidanın Səfərlə baxışmasından qorxurdu. Rəşad gərginliyi aradan qaldırmaq üçün araya söz saldı.
– Dediniz ki, sex işlətmisiz. Indidə işləyir?
– Bəli, sifarişlə mebel, taxt hazırlayırıq.

Fidan Eldarın yanındakı stulda əyləşdi. Səfərin özündən asılı olmadı, Fidanı qısqandı. Ayağa qalxdı, Eldar başa düşdü ki, qısqanclıqdan otura bilmir, hələ də Fidana qarşı biganə deyil

Səfər – Xəstəxanada görüşmək imkanımız olmadığı üçün təşəkkür edə bilmədim. Neçə ildən sonra səni görmək xoş idi. Sevindim ki, ailən var. Deyəsən övladın da var?
Fidan cavab vermək istəyirdi, Eldar ondan əvvəl dilləndi.
– Oğlumuz var. (daha&helliip;)

Azərbaycan Aşıq ədəbiyyatının görkəmli nümayəndəsi, Ustad Aşıq Ələsgərin “Can deməklə candan can əskik olmaz” şeirləri kitabı Bakı şəhərində, “Kitabklubu” nəşriyyatı tərəfindən 320 səhifə həcmində, 100 tirajla çap olunub.
Kitaba Ustad Aşığın müxtəlif illərdə həm xalq şeiri, həm də klassik üslubda qələmə aldığı şeirləri daxil edilib.
Qeyd edək ki, bundan öncə Azərbaycan Respublikasının Prezidenti cənab İlham Əliyevin sərəncamına əsasən, kütləvi tirajla işıq üzü görmüşdü.

Gülnarə ŞÖHRƏDDİNQIZI,
“Möhtəşəm Azərbaycan”

Yeni nəsil Azərbaycan gəncliyinin istedadlı nümayəndəsi, Azərbaycan Respublikası Mədəniyyət və Turizm Nazirliyi ilə Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin birgə layihəsi olan “Gənc Ədiblər Məktəbi”nin müdavimi, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü, Prezident təqaüdçüsü Vəfa Mürsəlqızı “Qobustan” jurnalının təsis etdiyi “Avanqard şeir” müsabiqəsinin qalibi olub.
Qeyd edək ki, bundan öncə Avrasiya Yazarlar və Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin birgə təşkilatçılığı ilə keçirilən III Beynəlxalq Mahmud Kaşğarlı Hekayə Müsabiqəsində “Namus” hekayəsi 42 balla üçüncü yerə layiq görülmüşdü.

Gülnarə ŞÖHRƏDDİNQIZI,
“Möhtəşəm Azərbaycan”

“Gənc Ədiblər Məktəbi”nin müdavimi, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü,Prezident təqaüdçüsü Vəfa Mürsəlqızının “Rəngli yuxuların adamı” adlı yeni kitabı işıq üzü görüb.Kitab “Qızıl qələm” media mükafatı laureatı Faiq Hüseynbəyliyə həsr olunub.Kitab müəllifin oxucular ilə sayca dördüncü görüşüdür.Geniş oxucu auditoriyası üçün nəzərdə tutulub.
Qeyd edək ki, bundan öncə Vəfa Mürsəlqızının “Gənclik” nəşriyyatı tərəfindən “Qağayı gülüşlər” adlı şeirlər kitabı işıq üzü görmüşdü.

Gülnarə ŞÖHRƏDDİNQIZI,
“Möhtəşəm Azərbaycan”

Sene güllerden danışım

Sene güllerden danışım,
Güllere mehebbetimden.
Serin mehi gözleyerek solurlar
Hesretle yağışı, doğan güneşi
Görmeseler saçlarını yolurlar.

Yağış yağsa naz ile yuyunurlar,
Seher erken etirli oyanırlar.
Bülbülün ceh – cehi bihuş eylese ,
Köyneklerin gizlice soyunurlar

28 .12 . 2015

Meni keçmişlere geri götür sen

Sevdiyim çiçekler dağlarda qaldı,
Şehli benövşeni biçib getir sen.
Xeyalım uzandı çox uzaqlara,
Meni keçmişlere geri götür sen.

Yazıldın qelbimin qan yaddaşına,
Könlümden süzülen şirin setirsen.
Yolumu salaram bulaq başına,
Meni keçmişlere geri götür sen.

Gel otur qarşımda dağlardan danış,
Saralıb sovrulan bağlardan danış.
Ölenlere rehmet , sağlardan danış,
Meni keçmişlere geri götür sen.

Xatire sızlasın sınıq qelbimde,
Danışsın , ağlasın yanıq qelbim de,
Bir insafa gelsin soyuq qelbin de,
Meni keçmişlere geri götür sen.

Yene çıxacağam dağların üste,
Dolanıb gelecem bağların üste,
Benövşe etirli bulağın üste,
Meni keçmişlere geri götür sen.

Bu günkü varlığım keçmişe bağlı,
Yaralı üreyim ebedi dağlı,
Küsmerem ,ezizim qolları bağlı,
Meni keçmişlere geri götür sen.

26. 12. 2015.

VƏTƏN DƏRDİ
VƏTƏNİN BAŞINA GÖR NƏLƏR GƏLİB
BİRİNCİ HİSSƏ

Yenə dolub bulud,qaralıb qaşlar,
Axtarır bib-birin küskün baxışlar.
Gecənin zülməti bağrımı yarır,
Bakının üstündə bulud fırlanır.
Dəniz şaxə qalxıb sahilə gəlir,
İnsanlar talehin,öz bəxtin gəzir.
Boranlı,şaxtalı payız qurtarır,
Xəzəllər ayağın altında qalır.
Alır ağuşuna şaxta şəhəri,
Tutur qara bulud təmiz göyləri.
İnsanlar yorğundu insanlar əznik,
Şaxtalı gecədə biz yol gedirik.
Çatırıq Ağdama,insanlar bədbin,
Baxırsan dərdi var üzdə gözlərin.
Hamı narahatdı,hamı bədbindi,
Baxırsan üzlərdə qəmdi-kədərdi.
Çatıram eyvana səssiz-səmirsiz,
Allaha qalıbdı ümüdlərimiz.
Keçirəm otağa,fikrə gedirəm,
Mən qələm götürüb,dəftər gəzirəm.
Gecənin qaranlıq dərinliyində,
Gedirəm xəyala ev-eşiyimdə.
Xəyalım dolanır ötən günləri,
Vaxtsız tez bürüşən ağ çiçəkləri.
Baxıram üzlərə narahatlıq var,
Yenə narahatdır bizim torlaqlar.
Düyməni basıram ekran açılır,
Kanallar nə isə tez-tez qarışır.
Açıram ekranı gedib xəyala,
Tez-tez rast gəlirəm hey çığırtıya.
Böyük narahatlıq duyuram birdən,
Xoş sözlər deyilmir Ali Sovetdən.
Didişir insanlar,fikirlər ayrı,
Fəlakət gözləyir bu torpaqları.
Çəkişir insanlar,dərddədi hamı,
Bir dəhşət gözləyir bu insanları.
Deyəsən büdrəyir sovet ölkəsi,
Bürüyüb Bakını millətin səsi.
Kommunist sözüdə düşür hörmətdən,
Yeni partiyalar yaranır təzdən.
Açılır iç üzü bu sovetlərin,
Tutulub kələyi böyük ölkənin.
İllərdi işğalda saxlayıb bizi,
Alıb əlimizdən nemətimizi.
Dartıb aparıblar sərvətimizi,
Dilənçi kökünə salıblar bizi.
Böyük bir çaxnaşma düşüb içmizə,
Səs verən olmayıb bizim səsmizə.
Biri bərk tutubdu köhnə soveti,
Buraxmaq istəmir Ali Soveti.
Millət müstəqillik istəyir bizdən, (daha&helliip;)

MƏHƏBBƏT ŞEİRİ YAZACAM BU GÜN

Məhəbbət şeiri yazacam bu gün,
Qoy, baxsın, oxusun sevdiyim onu.
Sevgisi qəlbimdən olmayıb sürgün,
Hər zaman həsrətlə gözlər yolunu.

Məhəbbət şeiri yazacam bu gün,
Sətrindən, sözündən sevgi süzülsün.
Oxusun sevgilim, olmasın üzgün,
Soyuqluq, qəm, kədər qəlbdən çözülsün

Məhəbbət şeiri yazacam bu gün,
Bir eşqə, sevgiyə ehtiyacım var.
Qoy sevən qəlbimiz olmasın küskün,
Onun tək mələyim, gülüm, tacım var.

Məhəbbət şeiri yazacam bu gün,
Unutdurmaq üçün yara hicranı.
Köksümdən ürəyim olubdu köçkün,
Eşqlə hopdurmaqçün hər bir misranı.

SEVİNDİRDİ MƏNİ SƏNİN HƏDİYYƏN

Qəlbimi dərd, kədər sıxdığı zaman,
İtib, azalmışdı mənə dost deyən.
Var ol, əziz dost, şad oldum, yaman,
Sevindirdi məni sənin hədiyyən.

Sən bir alicənab ziyalı insan,
Sözlərə mirvari dəyəri verdin.
Tanrıya min şükür, nə yaxşı varsan,
Mənə dünya boyda sevinc gətirdin.

Şeirə, kitaba qiymət verən az
Çoxları pul deyib nalə çəkirlər.
Sənin tək insanlar doğulur az – az,
Könül dünyasına sevinc əkirlər.

Hər cümlə, hər misra nur kimi saçır,
Dəyər verildikcə söz gövhər olur.
Hikmətli sözlərlə elm qapı açır,
Şüura, idraka söz cövhər olur.

Sözündə, əməldə tay yoxdur sənə,
Acgözlərlər özünü aqil sanmasın.
Verdiyin bu dəyər ruh verdi mənə,
Gərək ki, bu qələm heç usanmasın.

KƏDƏR VƏ SEVİNC

Kədər payız dumanı tək,
Sevinc yayda qar kimidi.
Kədər gəlir ətək – ətək,
Sevinc qışda bar kimidi.

Dərd ki, oldu sənə sirdaş,
Ha qov, itir gedən deyil.
Sevinc yalın, həm də nimdaş,
Daim şadlıq edən deyil.

Cəhd etdikcə şənlənməkçün,
Taleyinə kədər düşər.
Sevinc ani, cılız, ötkün,
Həm də yaman dəymədüşər.

DÜNYAM GÜLƏCƏK

Sızlama ey könül, şikayət etmə,
Qaranlıq zülmətin bir sonu olur.
Töküb göz yaşları inləmə, ötmə,
Sevincin, şadlığın nur donu olur.

Dəyib töküləcək bu dərd, bu kədər,
Nisgil ağacının bəhəri kimi.
Səadət, sevincdən güləcək üzlər,
Qaranlıq gecənin səhəri kimi.

Qəlbin üfüqündə günəş doğacaq,
Dumanı qovacaq hərarətiylə.
Qızıl telləriylə dərdi boğacaq,
Yaxacaq yandırmaq məharətiylə.

Bax onda gələcək sevincin dəmi,
Gülüb şadlanacaq könül də, göz də.
Tullayıb qəhəri, itirib qəmi,
Dünyam da güləcək nəğmədə, sözdə .

Soyuyub düşür

Od püskürən məhəbbət,
Dildə soyuyub düşür.
Kəpənəyin sevgisi,
Güldə soyuyub düşür.

Ya kol ol, ya bənövşə,
Arxa durmaz çöl, meşə,
Alovlar qalxır ərşə,
Küldə soyuyub düşür.

Hər gün diridir sabah,
Sabahda yaşar Allah,
Nalə çəkir çahargah,
Zildə soyuyub düşür.

Götürmür qarğışları,
Dağ qoruyur daşları,
Sel kimi göz yaşları,
Lildə soyuyub düşür.

Qəm içirəm hər axşam,
Mən də belə əyyaşam,
“Ol”da olan od, yaşam,
“Öl”də soyuyub düşür…

Qanadlarınla

Bahar gətirdin ömrümə,
Külək qanadlarınla.
Sevdalar yazdın alnıma,
Lələk qanadlarınla.

İçim yandı, qar gətirdin,
Gül üzlü bahar gətirdin,
Körpə arzular gətirdin,
Leylək qanadlarınla.

Unutdum dövrü, zamanı,
Qurban verdim sənə canı,
Qovdun İçimdən şeytanı,
Mələk qanadlarınla.

Səni sevməmək günahdı,
Hər qədəmin “bismillah” dı,
Hayıf sahibin Allahdı, –
Neylək qanadlarınla?!

Darıxıram

Göyərdi getdiyin yollar,
Arxanca gül açıb bahar,
Öldürür məni intizar,
Vermir aman, darıxıram, –
Sənsiz yaman darıxıram.

Çat düşür sabahlarıma,
Göy diksinir ahlarıma,
Güvəndiyim dağlarıma,
Çökür duman darıxıram, –
Sənsiz yaman darıxıram.

Ay göylərdə dilim kimi,
Haray salıb dilim kimi,
Sinəm üstə ölüm kimi,
Çökür hicran, darıxıram, –
Sənsiz yaman darıxıram.

Dərdin nə uca, dağdımı,
Həsrətə qurub vaxtımı,
Nə falçı açmır baxtımı,
Nə də şaman, darıxıram, –
Sənsiz yaman darıxıram.

Etmisən talan ömrümü,
Sevgisiz yalan ömrümü,
Demişəm qalan ömrümü,
Sənə qurban, darıxıram, –
Sənsiz yaman darıxıram.

Bəxtim donub qarda qalıb,
Yol dolaşıb yarda qalıb,
Gəl, gözü yollarda qalıb,
Can versin can, darıxıram, –
Sənsiz yaman darıxıram…

Dağılışağın

Daha şər qarışır, sübhə əmanət,
Gülüb şirin-şirin, dağılışağın.
Oxuyub öyrəndik, daha bu ömrün,
Bağlayaq dəftərin, dağılışağın.

Çevrildik gül üzlü günə, cücərdik,
Tapdayıb əzdilər, yenə cücərdik,
Şumladıq, su verdik, əkib becərdik,
Silib alın tərin, dağılışağın.

Zəhər, ağu dadır badamlar indi,
Peşmandı həyatı dadanlar indi,
Adam əti yeyir adamlar indi,
Sonudur bəşərin, dağılışağın.

Ölü basdırmaqdan torpağı bezib,
Ümidin bu günü, sabahı bezib,
Nizama salmaqdan Allahı bezib,
Bu göyün, bu yerin, – dağılışağın.

Tutduq qəm yükünü, ələmimiz var,
Dünyaya borcumuz, sələmimiz var,
Yaxından, uzaqdan gələnimiz var, –
Bir fatihə verin, dağılışağın…

Bu şeiri şeirlərinin vurğunu olduğum, bənzərsiz ruh şairi, Yunis İmrə nəfəsli adaşım Məmməd Dəmirçioğlunun ruhuna bağışlayıram. Məqamın cənnət olsun, Şair!!!

Rahat buraxmayır məni bu sual:
Görən nə edərdim, sən olmasaydın?
Bəxtəvər olmağa tapmamış macal,
Bil, ölüb gedərdim, sən olmasaydın.

Gözlərim həmişə tox olub inan,
Üzümə gülənlər çox olub inan,
Qapanıb özümə, yox olub inan,
İynətək itərdim, sən olmasaydın.

Bizim ikimizi hislər bağlayır,
Sevgi qapısını pislər bağlayır,
Cümləni həyata sözlər bağlayır,
Cümlətək bitərdim, sən olmasaydın.

Ağla, bulud, ağla. Yoxsa sənin də
Gözlərin quruyub, yaşın qurtarıb?
Daşla, fələk, məni. Nə dayanmısan?
Yoxsa daş atmaqdan daşın qurtarıb?

Sevgi də, nifrət də qəlbdə bəslənir,
İnsan fərdilənir, insan kəslənir.
Atamın dilində tez-tez səslənir:
“Ölən ölüb gedib, başın qurtarıb”.

Gözlərim yaşlıdı, ağlardı indi,
Qəlbim yaralıdı, dağlardı indi,
Elnur, darıxma heç, bahardı indi,
Boranlı, çovğunlu qışın qurtarıb.

Əziz dostlar sizin qarşıdan gələn yeni il münasibətilə ürəkdən təbrik edirəm, bu bayram yeni il olmasada həmrəylik bayaramıdır, bəzilərimizin sıxıntı içində qarşıladığı bayram olsada yetərki üzümüzdən o gülüş təbbi sevinc hissləri əskik olmasın hər birinizin bayramı mübarək olsun…..

Sevinerdim öncələr gələndə mən yeni il
sanki yeni gün kimi günəş doğardı üzə
indi soruşsalar da ürəyimdə elə bil
Heç xoşbəxtlik, sevinc də inan dəyməyir gözə.

Kasıb bilmir doyursun evindəki uşağı
evsiz bilmir bir koma tapıb örtsün sazağı
gecələrdə dumanlı olur ayın qabağı
inanmıram mən daha eşitdiyim bir sözə…

Pulla imiş sən demə aldığımız nəfəsdə
üzümüzdəki gülüş, fikirdəki həvəsdə
varlılarda yarışır kasıblarla həvəsdə
ilahi sən rəhm elə bu son zamanlar bizə…

Qoy keçmişdə qoyaq biz kədəri qəmi dostlar
Heç bilmirik bizidə hara aparır yollar
yazıqdır bu gəncliklər, gec qalmışıq insanlar !
hər kəsin dodağında deyiləcək bir düzə……

Getmisənsə dönmə daha

Hər aşiqin öz ahı var,
Pənahsızın pənahı var.
Bu gecənin sabahı var,
Bu gecə də bat günaha,
Getmisənsə dönmə daha.

Bu ev sənsiz,ocaq sənsiz,
Bu tin sənsiz,bucaq sənsiz.
Həsrətlidir,qucaq sənsiz.
Bat,batdıqca,bat günaha,
Getmisənsə dönmə daha.

Yar,sığışmır,evə özüm,
Gedişinə necə dözüm.
Üzülürəm,düzüm-düzüm,
Çatmayırsa yol sabaha,
Getmisənsə dönmə daha.

Şimşək oldum başın üstə,
Durna oldum dəstə-dəstə.
Ürək deyir,bəs de,bəs de.
Bu eşq mənə gəldi,baha,
Getmisənsə dönmə daha.

Gedib gelişi olmayıb…
Bir yol yadına salmayıb,
Onsuz ümidim qalmayıb…
Yenə ümid yox sabaha
Getmisensə, dönmə daha

Necə dərddi, necə qubar…
Helə də meni sığallar,
Geri dönməyəcək çağlar…
Nə qədər yalvar Allaha
Getmisənsə, dönmə daha…

Bu nə kədərdi, nə də qəm,
Bu nə zildi, nə də ki bəm…
Yol-yoldaşım, ömrə həmdəm,
Toxunub batma günaha,
Getmisənsə, dönmə daha…

Çatırıq ömrün sonuna,
Beləmi qıydın quluna?
Gedib deyersiniz ona…
Budur ilqar, budur vəfa?
Getmisənsə, dönmə daha…

Məni özgə yerdən özümə qaytar.

Yalanlar içində, bir düz gəzirəm,
Mən eşqi anladan bir üz gəzirəm.
Zülmət gecələrə gündüz gəzirəm,
Düzü də üzü də gündüzə qaytar,
Məni özgə yerdən özümə qaytar.

Günahkar zamandır,sözümə baxmır,
Döndürüb özümdən,gözümə baxmır.
Zəmanə haqq demir,düzümə baxmır,
Sözü də gözü də düzümdən qaytar
Məni özgə yerdən ,özümə qaytar.

Kopək arxa durmur,qurdlar at minir,
Namərd, mərdi çapır,nəsil,zat minir.
İlahi bu yerdə nahaqq haqq minir,
Atı da zatı da nahaqqdan qaytar,
Məni özgə yerdən, özümə qaytar.

Bıçaq çörək kəsmir,biçaq baş kəsir,
Ömür zülmə dözmür,həyat yaş kəsir.
Namərdin“mərd”sözü inan daş kəsir,
Başımın, daşını -yaş-ımdan qaytar,
Məni özgə yerdən, özümə qaytar.

05.12.2013.

DOST SÖYLƏMİŞƏM

Dilində xoş nəğmə,əlində qələm,
Gözündən boylanır bir gözəl aləm,
Fikri ,duyğuları safdır ,bilirəm,
Mən belə insana dost söyləmişəm.

Yoxdu bir kimsəyə kini,nifrəti,
El-oba içində saf məhəbbəti,,
Layiqdir ,hər yerdə şanı şöhrəti,
Mən belə insana dost söyləmişəm.

Zəifə arxadır ,acizə dəstək,
Bir arzu,bir məqsəd ,tək bircə istək,
Uzaqdı yalandan ,varlığı gerçək,
Mən belə insana dost söyləmişəm.

Düşmən utandırar hər bir əməli,
Dosta məhəbbətli tutan əlləri,
Həqiqət söyləyər danışan dili,
Mən belə insana dost söyləmişəm.

Mehriyəm ürəyim qalar onunla,
Həyatım fərəhlə dolar onunla,
Hər yerdə,hər zaman varam onunla,
Mən belə insana dost söyləmişəm.

28 12 2015.

Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin Sumqayıt şəhər təşkilatının Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyi və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının “Cənubi Qafqaz Xalqları üzrə xüsusi müxbir”i,
İraq Türkmən Yazarlar Birliyinin, Dərbənd Ədəbiyyatçılar Birliyinin, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü

KÖNLÜM HAKİMİ

Səni gördüm vuruldum,
Gözləməkdən yoruldum.
Həsrətindən kor oldum,
Sən unutdur dərd qəmi
Gəl ol könlüm hakimi.

Məni pərişan etmə,
Ürəyumi incitmə.
Məni tərk edib getmə,
Xoş et hər dəqiqəmi,
Gəl ol könlüm hakimi.

Gülüş bitir üzümdə,
Dünya heçdir gözümdə.
Anlamıram özümdə,
Öz halımı, dərdimi,
Gəl ol könlüm hakimi.

Sənsən mənim gözümdə,
Bitib səbrim, dözüm də.
Bir mənasan sözümdə,
Sənə verdim qəlbimi,
Gəl ol könlüm hakimi.

Zeynəbəm, söz ehliyəm,
Eşq əlindən dəliyəm.
Sənə əsir kimiyəm,
Yaralama eşqımı,
Gəl ol könlüm həmdəmi.

YALAN PUL

Bu dünyanı əsirinə götürüb,
İnsanları dərdə qəmə salan oul.
Əziyyəti kasıblara ötürüb,
Özü varli ciblərinə dolan pul.

Bahalaşıb çörəyimiz, çayımız,
Kəsilibdir hər tərəfdən payımız.
Dərdli ötür, hər ilimiz, ayımız,
İnsanları eyləyibdir talan pul.

Yumurtanın qiyməti ətdən baha,
Ümid yoxdur heç bu günnən sabaha.
Kasıb, əllərini açıb Allaha,
İnsanları əsarətə alan pul.

Zeynəb, yazıb sızlasa da qələmin,
Vecinə gəlməyir cümlə aləmin.
Allah özü göstərəcək kərəmin,
Əl çirkidir, dərdir, sərdir, yalan pul.

ALIN BU KƏDƏRİN ƏLİNDƏN MƏNİ

Alıbdı dövrəmi bir acı kədər,
Alın bu kədərin əlindən məni.
Dara çəkir qəlbimi düşüncələr,
Sinəmdə çəkirəm elin dərdini,
Alın bu kədərin əlindən məni.

Dərdliyəm,dərdimə bir çarədə yox,
İllərdi sancılıb sinəmə bir ox.
Niyə unutdular bilməm,vətəni?
Harda gəzim bu dərdimə çarəni?
Alın bu kədərin əlindən məni.

Mən kədər əhliyəm,nədir bu halım?
Tapdaqlar altında qalıb torpağım,
İllərdi sönübdü yanan çırağım.
Unutmaq olarmı,Ağdam elini?
Alın bu kədərin əlindən məni.

Siz Şuşa deməyin,ağlayar gözüm,
Qarabağsız,şikəstəyə yox dözüm,
Xan əmi deyir ki,yox daha sözüm.
Oxumuyun bu elsiz şikəstəni,
Alın bu kədərin əlindən məni.

Mehrini də dərd üzəcək,ay ellər,
Baxçasında solub çoxdan çiçəklər,
Yorur məni ötdükcə acı illər.
Nə qədər işğalda qoyaq vətəni?
Alın bu kədərin əlindən məni.

ALIN BU KƏDƏRİ,ƏLİMDƏN MƏNİM!

Yenə qan ağlayır viranə könlüm,
Alın bu kədəri,əlimdən mənim.
Axtarır itiyin,bu yaşlı gözüm.
Sığmayır sinəmə kədərim,dərdim,
Alın bu kədəri,əlimdən mənim.

Çıxardın gözümü ,vətən görməyir,
Qopart ürəyimi,elin istəyir,
Doğra ayağımı,vətənə getmir.
Batırın nitqimi,səsim çıxmasın.
Alın bu kədəri,əlimdən mənim.

Vətənsiz,bir qərib istəmirəm mən,
Artıq iyrənirəm özüm,özümdən.
Dostlar inciməyin mənim sözümdən,
Əgər çatmayırsa vətənə əlim,
Alın bu kədəri,əlimdən mənim.

Ömrü bada verdim,vətən gedəndən,
Qopubdu ürəyim sanki içimdən,
Ölsəm nalə gələr,mənim qəbrimdən.
Bəlkə vaxtsız məzarıma mən girim?
Alın bu kədəri,əlimdən mənim.

Mehri bir duyğudu,xəyal qoynunda,
Özü burda,ruhiysə torpağında,
Tanrıda vermədi,bizə amanda.
Sığmayır sinəmə kədərim,dərdim,
Alın bu kədəri,əlimdən mənim.

Kiyev 12-04-2015

QARABAĞIN ACI DƏRDİ

Bir gün bulud aldı vətən üstünü,
Dağlarda titrədi güllə səsindən.
Qovdular milləti öz obasından,
Qovdular milləti Xankəndimizdən.
Qovdular milləti dağdan,dərədən
Qovdular milləti ev-eşiyimizdən.
Azğın ermənilər it tək qudurdu,
Kiçikli-böyüklü evdən qovurdu.
Başladı bəlası Qarabağımın,
Bəlalı yurdumun torpaqlarımın.
Mundar ermənilər azğınlaşırdı,
Qudurub elimə tamah salırdı.
Susurdu mərkəzdə hakimiyyətdə,
Düşmüşdü el-obam ağır bir dərdə.
Erməni neftini tökürdü Ruslar,
Bizim xayinlərdə hey susurdular.
Vətən igidləri şəhid olurdu,
Yox idi nizamlı bir sərbəst ordu.
Qırğına gedirdi o boyda diyar
Daşnaqlar beləcə ayaq aldılar.
Bir gun Ağdamlılar qalxdı ayağa,
Dedi qudurubdu deyəsən dığa.
Yığışdı igidlər,yığışdı o gün,
Dedilər qırağın onların gözün.
Bərdə gəldi,Yevlax gəldi Ovşarda,
Ağcabədi,Gəncə gəldi o anda.
Qalxdı millət,yürüş etdi nə fayda,
Atıldı önünə o gün yaylıqda.
Əliylə,Bəxtiyar şəhid verildi,
Daha da artıldı millətin dərdi.
Qırdılar insanın qalxan əlini,
Anlamadı mərkəz elin dərdini.
Elin qollarını bağladı mərkəz,
Millətin qarşısın saxladı mərkəz.
Erməni qudurdu bildiyin etdi,
Hər yerdən güllələr səsi gəlirdi.
Beləcə başladı elimdə döyüş,
Hər gün şəhidlərdən səda gəlirdi.
Xankəndi dönmüşdü qan çanağına,
Gedirdi millətin soyqırımına.
Döyüşlər başladı,töküldü qanda,
Dəhşətlər yarandı Kosalılarda.
Malbəyli boğuldu qanın içində,
Ruslar birləşərək ermənilərlə.
Yağdırdı yurduma odu-alovlu,
Baxmırdı körpəyə,nə də qocaya.
Çatmırdı bu elin səsi-səmiri,
Nə mərkəzə,nədə ki,bu dunyaya.
Döyüşlər gedirdi eldə-obada,
Silaha sarıldı hətta uşaqda.
Vətəni satırdı satqın alcaqlar,
Al qana batmışdı bütün torpaqlar.
O illər tarixdən bizə bəllidi
İgidlər döyüşdə canın verirdi.
Çoxları Bakıda alver edirdi
Elin köməyinə kimsə gəlmirdi.
İtirdik Salatın,birdə Gültəkin,
Hayına gəlmişdi onlar vətənin.
Çingiz fəryad ilə dağlar gəzirdi,
Dönün vətən oğlu,dönüm deyirdi.
Təxribat gedirdi eldə-obada,
Torpaq satılırdı düşmənə,yada.
Çingizi vurdular,şəhid etdilər
Millətin ürəyin al-qan etdilər.
Şirini minaya saldılar bir gün,
Təbriz şəhid etdi,bu yolda özün.
Doxsan iki bizə ası kəsildi
Bir gecə alışdı,göylər də yandı.
Xocalı xalqına hücum başlandı,
25-i fevral dəhşətli gecə.
Xocalı bir anda qana boyandı,
366-ı ermənilərlə.
Milləti çovğunda dağlara saldı,
Əlif sinə gərdi düşmən gücünə.
Çırpındı qəlbində o,nifrətiylə,
Çəkilməyi o,ar bildi özünə.
Vuruşdu sübhəcən öz dəstəsiylə,
Neçə şəhid gördü o gözləriylə.
Vətəni uğrunda şəhid getdilər,
Geri çəkilməyi düşünmədilər.
Köməksiz qoydular Xocalı xalqın,
Arxası boş qaldı bu insanların.
Gecə yandırıldı Xocalı kəndi
Mərkəzsə bu zülmü heç düşünmədi.
Şaxtalı bir gecə,qar yağdı dizdən,
Elə bil bezmişdi,Allahda bizdən.
Dağıldı meşəyə,dağlara onlar
Ağdama çatmağa can atırdılar.
Neçəsi pusquya düşdü onların
Hər yerdə qızardı rəngidə qarın.
Vəhşi ermənilər azğınlaşmışdı,
Faşist ideyasın işə salmışdı.
Neçə igidlərin başı kəsildi,
Hamilə qadınlar süngülənirdi.
Gözlərin çıxardıb onlar meyidin,
Kəsirdi əsgərin silahlı əlin.
Qocaya-uşaqa baxmırdı onlar,
Bu rusla birləşən alçaq insanlar.
Yox-yox insan deyildi onlar
Dilsiz körpəyədə qıydılar onlar.
Gördükcə onlarda bu vəhşiliyi,
Qıydılar bacıya,qıydı qardaşlar.
Ata oğlun vurdu,oğul atasın
Ana qucağında boğdu balasın.
Düşmənin əlinə keçməsin deyə,
Ana qəst elədi dilsiz körpəyə.
Qızmışdı beləcə andraniklər
Səkkizi Şuşaya hücum etdilər.
Satdılar Şuşanı,satdılar dəhşət!
Cənnəti verdilər bu erməniyə.
Neçə igidlərim şəhid oldular
Daşaltında pusquda qırıldılar.
O gün əldən getdi bizim Şuşamız,
Satdı gözəl yurdu,satdı vicdansız.
Növbəti bir hədəf Laçınım oldu
O dağların gülü,çiçəyi soldu.
On səkkizi getdi dağlar qartalı
Qəhrəman Laçınım başı bəlalı.
Xocavənd döyuşdü odlu-alovlu,
Köməksiz qaldılar bu döyüşlərdə.
Hələdə susurdu mərkəz nədənsə
Köməyə gəlmirdi buraya kimsə.
Doxsan iki belə bir tarix oldu,
Neçə igid döyüş qurbanı oldu.
Gəlirdi doxsan üç,gəlirdi yaman,
Sanki qəst edirdi bu elə dövran.
İkisi apreldə getdi Kəlbəcər,
Yenə ayılmadı yatan ölülər.
On yeddisi aprel Ağdərə getdi,
Neçə igidlərim şəhiddə getdi.

İyirmi üç iyul dəhşətdi,dəhşət!
Töküldü çöllərə bu dərdli millət
O boyda bir şəhər oldu məşəqqət.
Qanla suvarıldı o gün torpağım,
Harda qaldı mənim dərdli Ağdamım?

Xıdırlını ermənilər yandırdı,
Sarcalıdan var-dövləti apardı,
Qaradağlı bizə həsrətlə baxdı.
İndi səbalarla gəlir sorağım.
Harda qaldı mənim dərdli Ağdamım?

Əhmədağalıda,Qalayçılarda,
Şurabatda,Güllücə,Şotlanlıda,
Papravənddə,Ağdamkənddə,dağlarda.
Şəhid oldu neçə-neçə övladım,
Harda qaldı mənim dərdli Ağdamım?

Allahverdi,Eldar elin oğluydu,
Ala Yaqub döyüşlərdə ad qoydu,
Şəhid oldu şəhidliyə qovuşdu.
Dağlarda əks etdi mənim harayım,
Harda qaldı mənim dərdli Ağdamım?

Ağdam getdi,Asif dözmədi dərdə,
Fred adın qoydu ona,vətən də,
Xudu pusqu qurdu dağda-dərədə.
Dedilər itməsin ismətim-arım,
Harda qaldı mənim dərdli Ağdamım?

Şirin canın verdi,Ağdam yolunda,
Canpolad vuruldu döyüş boyunda,
Təbriz qanın tökdü vətən uğrunda.
Dedi qoy ordunu önə aparım,
Harda qaldı mənim dərdli Ağdamım?

Şelli Xosrov canın verdi Şellidə,
Sanki dəryalarda batdı gəmimdə,
Dönmədi döyüşdən Şelli Bəylərdə.
Qan ağladı hər qaya,hər dağlarım,
Harda qaldı mənim dərdli Ağdamım?

Neçə şəhidləri dağdan gətirdik,
Torpaq necə getdi,onu bilmədik
Döyüş yollarında igidlər verdik.
Müqəddəs torpağa töküldü qanım,
Harda qaldı mənim dərdli Ağdamım?

Sonadək vuruşdu Nazim elimdə,
Ad qoydu bu yolda igid Cəfər də,
Dözürük hələ ki,bu ağır dərdə.
İl ötür dərd ilə gəlir sabahım,
Harda qaldı mənim dərdli Ağdamım?

Təyyarı itirdik biz yana-yana,
Gör gəlib çıxmışıq hansı dövrana,
Düşmüşük Ağdamın biz sorağına.
Tez-tez deyir mənə körpə övladım,
Harda qaldı mənim dərdli Ağdamım?

Nəsrəddin də vətənində can qoydu,
Ana oğul deyib saçını yoldu,
Ruhlar pərvaz edib bizlərdən sordu.
Haçan alınacaq yağıdan qanım?
Harda qaldı mənim dərdli Ağdamım?

Qartal dağ başına yaralı qondu,
Yenə acı hicran qəlbimi soydu,
Soltan da bu yolda ömrünü qoydu.
Əlçatmaz olubdu mənim dərmanım,
Harda qaldı mənim dərdli Ağdamım?

Ağdam Qarabağın vuran qoluydu,
Viranə etdilər bu gözəl yurdu,
Ağdam da o gündən bir xəyal oldu.
Sındı şah vüqarım,qeyrətim,arım,
Harda qaldı mənim dərdli Ağdamım?

Xankəndi dönmüşdü qan çanağına,
Dəhşətlər gəlirdi xalqın başına.
Alov bürümüşdü dörd bir tərəfi
Düşmən susamışdı insan qanına.
Bir-bir torpaqlarım əldən gedirdi,
Mərkəzsə susurdu biganə idi.
Cabrayıl,Fizuli Qubadlım mənim
Zəngilanım,çiçekli elim mənim.
Döyüş yollarında şəhidlər verdi,
Sığmayır dünyaya elimin dərdi.
Araz boyu səpələndi millətim
Sinəmdə çat verdi mənim bu dərdim.
Töküldü Araza körpə uşaqlar,
Erməni zülmündən can qurtaranlar.
Araz boyu insan seli axırdı,
Ana fəryad edib bala axtardı.
Həyat insanların qəsdinə dolmuş,
Azğın ermənilər yaman qudurmuş.
Səpələnib dağa-daşa millətim,
Kor olaydı görməyəydi gözlərim.
Araz boyu şəhidlərim düzülüb,
Göz yaşları Araz boyu süzülüb.
Qatışıbdı həsrət dolu bir çaya,
Gəlmədi kimsələr köməyə,haya.

5-ci fəsil

BİR GÜN QARABAĞIN AÇILAR YOLU
Hə mənim nəvələrim eşidin,
Elin faciəsin sizlərdə bilin.
Biri vardı,biri yoxdu beləcə
Çəkmişik əzabı bizdə beləcə.
O gözəl yurdlarım xaraba qaldı,
Biri satdı,birisə torpaq aldı.
Köçkün,didərgin deyirlər bizə,
Vurulub alnıma bu söz möhürlə.
Gözlədik el yolun bizdə illərcə,
Sanki qəlbimizə vuruldu nizə.
Əsrin dörddə biri belecə ötdü
Çoxları dözmədi,dünyadan köçdü.
Mənimdə ömrümə bir şey qalmayıb,
Bu köçkün sözündən edirəm ayıb.
İnaniram qayıdacaq torpaqlar,
Dönəcək yurduna məzlum insanlar.
Bir gün doğacaqdı günəş,bilirəm
O günü görəcəm? Onu bilmirəm.
Ümüd sizlərədi ay igidlərim,
Ölsəm,bil yumulmaz mənim gözlərim.
Qayıtsa torpaqlar,gedərsiz ora,
Mənimsə ürəyim olubdu yara.
Gedib gorgahları bir-bir gəzərsiz,
Ata-babalara salam verərsiz.
Ziyarət edərsiz şəhidləridə,
Doğruldarsız ölən ümüdləridə.
Qəbrimin üstünə bir gün gələrsiz,
Mən öləndən sonra sizdə deyərsiz.
Biri vardı,biri yoxdu uşaqlar,
Olubdu bu yurdda igid babalar.
Canların veriblər,şəhid olublar,
Vətənin yolunda igid durublar.
Bəli ay uşaqlar,Qarabağımız,
Düşmən əlindədi torpaqlarımız.
Əsirlikdə qalıb ərənlərimiz,
Artıq tükənibdi bilin səbrimiz.
Neçə qız-gəlinim əsir düşübdü,
Neçə ocaqların közü sönübdü.
Bakirə qızları düşmən apardı,
Bu qoca qəlbimə yaralar saldı.
Azəri görəndə gözü bərələn,
İndi torpaqları alıbdı bizdən.
Yaralar ürəkdə hələ qan verir,
Düşmən vəhşiliyin dünya da bilir.
Doğacaqdı batan günəş,bilirəm
Həsrət ilə o günü gözləyirəm.
Ya siyasət,ya döyüşdü yolumuz,
Vardı bizim dəyanətli ordumuz.
Komandan əmriylə bir gün qalxarıq,
Xankəndinə bayraqları taxarıq.
İnanıram günəş bizə güləcək,
Bu millətim oz yurduna dönəcək!!!
Bakı 12-03-2013,20-12-2015

Əllərimə toxunan,
Əlində gözüm qalıb.
Şəlalə zülflərində,
Telində gözüm qalıb.

Qoyma könlüm üzülə,
Qəm sinəmə düzülə.
Şəhdi-şəkkər süzülən
Dilində gözüm qalıb.

Gör sənsiz nə haldayam,
Başı qalmaqaldayam.
Bəminlə xəyaldayam,
Zilində gözüm qalıb.

Əhdə sadiq yarınam,
Əsil xiridarınam.
Şirə çəkən arınam,
Gülündə gözüm qalıb.

Gəl, qurtar məni dərddən,
Könlümü şad et hərdən.
Gərdənin ,,mina gərdən”
Belində gözüm qalıb.

Ol könlümün hakimi,
Ovut Mais Təmkini.
Qoy deyim, sənin kimi,
Evimizə nur saçan
Gəlində gözüm qalıb.
Gəlində gözüm qalıb

Biz güvənən dağların özü darda qalıbdı,
Laqeyid oğullardan onu düşmən alıbdı.
Arxa söykəyəmmirik yaman uzaq olubdu,
İndi qalıb nagman, yaman ahu-zardadı
Biz güvənən dağların başı boran qardadı.

Bilirsizmi nə çəkir, yağı düşmən əlində?,
Dindirmə, dilə gəlsə, qan ağlaya dilində,
Nələr, nələr qalıbdı off,, Qarabağ elində,
Vaqifin, Natavanın indi ruhu hardadı?,
Biz güvənən dağların, başı boran-qardadı.

Dağlar haray-hay çəkir əsirlikdə ağlayır,
Onu duyan hər kəsin, ürəyini dağlayır.
Eləbilir ölmüşük bizlərə yas saxlayır,
Daha ətir verməyir xarıbülbül xardadı,
Biz güvənən dağların başı boran-qardadı.

Əsirlikdə qız-gəlin indi qarı olublar,
Yolları gözləməkdən, saralıblar, solublar.
Tüpürüblər bizlərə, bulud kimi dolublar,
Bizlərdən yar olmadı, indi özgə yardadı.
Biz güvənən dağların, başı boran-qardadı.

Bu haqda çox düşünür Nail qalıb naguman,
Yazıq dağlardan ayrı, çoxu çəkir vay, aman.
Yazıq dağların başı, qəmdən olub qar, duman,
Ürəyi dərd əlindən, elə yanır “nardadı”,
Biz güvənən dağların, başı boran qardadı.