Bir söz.
Bir gündə tanimaq istədiyin insani.
Bir ömür unutmaq istəyirsən.
Bəlkədə düz deyil amma sevmək istəyirsən.
Bir sözü səni səndən alir
O söz bir ömür yadda qalir.
Bəlkədə sevgini gözdən salir.
Yenədə bir söz demək istəyirsən.
Onunla olmaq istəmirsən.
Bir sözü səni ona bağlayir.
Sən hiss etməsəndə ürəyin onsuz ağlayir.
Həyat budursa sevgin odursa.
Başqa sözə nə ehtiyac var.
Sən ona get deyirsən dilində.
Ürəyinsə bir söz deyir getmə sevirəm səni indidə.
Amma sevmək istəyirsən.
Bir sözü səni səndən alir
O söz bir ömür yadda qalir.
Bəlkədə sevgini gözdən salir.
Yenədə bir söz demək istəyirsən.
Onunla olmaq istəmirsən.
Bir sözü səni ona bağlayir.
Sən hiss etməsəndə ürəyin onsuz ağlayir.
Həyat budursa sevgin odursa.
Başqa sözə nə ehtiyac var.
Sən ona get deyirsən dilində.
Ürəyinsə bir söz deyir getmə sevirəm səni indidə.
Yeni nəsil Azərbaycan gəncliyinin nümayəndəsi, istedadlı qələm sahibi, vehdet.org saytının baş redaktoru Gülnarə Sadiqin “Paralanmış ürək” adlı hekayə və povestlər kitabı Bakı şəhərində “Elm və Təhsil” nəşriyyatı tərəfindən 120 səhifə həcmində, 1500 tirajla işıq üzü görüb.Kitabın redaktoru Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin üzvü, “Yenilik Press” beynəlxalq ictimai-siyasi qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru, şair-jurnalist Məhəmməd Nərimanoğludur.
Kitab müəllifin oxucularla ikinci görüşüdür.Geniş oxucu auditoriyası üçün nəzərdə tutulub.Poeziyasevərlər tərəfindən rəğbətlə qarşılanacağına ümid edirik.
Qeyd edək ki, bundan öncə Gülnarə Sadiqin “Yuxuların günahı olmur” adlı ilk şeirlər kitabı Bakı şəhərində “Elm və Təhsil” nəşriyyatı tərəfindən 120 səhifə həcmində, 1500 tirajla işıq üzü görmüşdü.
Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Mətbuat xidməti
Yeni nəsil Azərbaycan gəncliyinin nümayəndəsi, istedadlı qələm sahibi, vehdet.org saytının baş redaktoru Gülnarə Sadiqin “Yuxuların günahı olmur” adlı ilk şeirlər kitabı Bakı şəhərində “Elm və Təhsil” nəşriyyatı tərəfindən 120 səhifə həcmində, 1500 tirajla işıq üzü görüb.Kitabın redaktoru Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin üzvü, “Yenilik Press” beynəlxalq ictimai-siyasi qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru, şair-jurnalist Məhəmməd Nərimanoğludur.
Kitab müəllifin oxucularla ilk görüşüdür.Geniş oxucu auditoriyası üçün nəzərdə tutulub.Poeziyasevərlər tərəfindən rəğbətlə qarşılanacağına ümid edirik.
Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Mətbuat xidməti
Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
“İctimaiyyət və təhsil” qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru
PAYIZ LÖVHƏLƏRI
(ixtisarla)
Yağış yağır, damcı-damcı,
Ürəklərə qəm ələnir, acı-acı…
Amma, mənə elə gəlir,
Bu yağan heç yağış deyil.
Səma adlı bir gözəlin
O mənalı gözlərindən axan yaşdı,
Itirdiyi gəncliyinə saxladığı
Qara yasdı…
Görən hara getdi günəş?!
Kimdən küsüb itdi günəş?
Görən nə vaxt qayıdacaq səmasına?
Nə vaxt qovuşacaq səma,
Günəş adlı isti, qaynar, həzin
Sevgi dünyasına?!..
* * *
…Səni məni gətirən,
O yollara dil açdım,
Məni sənə yetirən,
Allahıma əl açdım,
…Indi gecə yarıdı,
Yəqin ki, yuxudasan.
Bənzəyirsən səmada,
Mürgü vuran aya sən,
Məni hardan duyasan?!
* * *
…Heç kimsənin yurduna,
Toyuğuna “kiş” demədik,
Gözünə “şiş” demədik.
ŞUŞA dağlarındakı,
Nəğmələrin sədası,
Uçan quşlarda qaldı!
İsti sobalarının,
Dərdi qışlarda qaldı!!
Kəkliyinin xınası,
Çınqıl daşlarda qaldı!
Çox ağladıq-sızladıq,
Gözümüzün işığı,
Axan yaşlarda qaldı!!
ARADA BİR ZƏNG ELƏ…
Arada bir zəng elə,
De ki, səni sevirəm.
De ki, sənin ətrini,
Güldən ala bilmirəm,
De ki,ay mənim ömrüm,
Sənsiz qala bilmirəm.
De ki, sənin həsrətin,
Məni buza döndərir,
Şirin-şəkər söhbətin,
Ömrü yaza döndərir.
De ki, sənin gülüşün,
Gül-çiçəkli bahardı,
De ki, sənin öpüşün,
Təzətərdi, nübardı!
De ki, o cazibəndən,
Mən ölmüş hara qaçım?!
Kimə deyim bu dərdi,
Hansı qapını açım?!.
…Arada bir zəng elə,
De ki, səni sevirəm,
De ki, sənin ətrini,
Güldən ala bilmirəm,
Sənsiz qala bilmirəm!!
14.01. 2005
* * *
….Eşit, çarəsiz qadın,
Onsuz da sən anasan,
Ucadır sənin adın…
Allah açsın yolunu,
Var etsin əl-qolunu.
Onsuz da bu dünyada
Kimsə bilmir sonunu.
İnsanlıq da dəyişib,
Geyib vəhşət donunu.
Kimsə bilsə sonunu,
Gözü qan-yaş ağlayar,
Ürəyi kösövləyər,
Yara qaysaq bağlayar.
Eşit, çarəsiz qadın!
Həyat özü onsuz da
Boşalıb-dolan deyil.
Vəhşət içində dünya,
Belə də qalan deyil….
Hələ də məndəsən
Hələ də məndəsən,hələ də məndə,
Zaman aciz qalıb bu dərd önündə
Sən mənə İlahsan,mən sənə bəndə,
Hələ də çaşqınam qəm düyünündə
Hələ də gözündən qalxıram göyə,
Yer mənim üzümə həsrət qalıbdır
Hələ də dərdimi deyirəm neyə,
Hələ də ulduzlar seyrə dalıbdır
Bahar elcisidir bu soyuq boran,
Ona hicran demək məni qəhr edir
Hələ də cənnətə,Haqqa aparan
Günahım günaha calanıb gedir
İndi nə ölüyəm,nə diriyəm mən,
Bəşər olmağıma varımdı şübhəm,
Almağa şığıyır məni əlimdən
Hələ də müəmma,hələ də mübhəm
Hopmusan ruhuma elə o gündən,
Varlığın cənnətin nurundan baha,
Geriyə almaqçün özünü məndən,
Məsləhət görürəm qayıtma daha (daha&helliip;)
Unut məni 1970
Bu qala öz əllərinlə
Uçuldu, qurulmaz oldu.
Bu çeşmə elə bulandı
Bir daha durulmaz oldu.
Unut məni , unut, gülüm.
Bahar gözündə qəm gördüm,
Bir dərdimi yüz elədin.
Gen gəzdim, qəlbin ağrıdı,
Yaxın gəldim söz elədin
Unut məni , unut, gülüm.
Bir ilahi duyğu kimi
Qəlbinə dola bilmədim
Eşqim sənin idi, ancaq
Mən sənin ola bilmədim.
Unut məni , unut, gülüm. (daha&helliip;)
Bizim dağlar keçilmezdi
Bizim dağlar keçilmezdi,
Ses salmayın.
Ses salsanız qar düşürür.
Yolun bilmeyen çıxmasın,
Qar uçurur , tar düşürür.
O dağların bulaqları pıkqıldayır,
O dağların keklikleri qakqıldayır,
Gören bilir , bilmeyene xeber verin,
İgidlerin silahları şakqıldayır .
Dağlarında qar , keçilmez !
Bulaqları buz , içilmez !
Qayaları ele sertdi,
Yolun bilmesen keçilmez.
Nerildeyen selleri var,
Nece gözel elleri var.
Qurban olum dillerine, (daha&helliip;)
BAHARIM ,YAZIM
Aman Allah nə tez çatdım mən əlli yaşa,
Ağ qırovlar nə vaxt qondu saçlara, başa?
Ömür boyu atdığım ox dəydi hey daşa,
Doğulmamış tələf oldu nə qədər arzum-
Göz açınca payız oldu baharım, yazım.
Dağ ömrümə qüssə, kədər qartək ələndi,
Cavan canım hər möhnətə, dərdə bələndi.
Sınıq könlüm gülmədi heç,fərəh diləndi,
Çalan oldu naşı,nadan, inlədi sazım-
Göz açınca payız oldu baharım, yazım.
Enişi qar, yoxuşu qar,getdiyim yolun,
Uçurumdu,sıldırımdı sağım, həm solum.
Qədd əyilib, saç ağarıb, tutmur əl-qolum,
Dada çatan nə yaxın var, nə oğul, qızım-
Göz açınca payız oldu baharım, yazım.
(daha&helliip;)
GÖZLƏRİN
Qara tellim, süzüb qumral gözlərin,
Hər baxışın alır mənim vaxtımı.
Gülüşün gözəldi, baxışın dərin,
Səninlə tapmışam mən öz baxtımı.
Sənin gözlərinin çiçək bağında,
Şimşək baxışında, eşqin dağında.
Mənim bu yaşımda, ahıl çağımda,
Sevgi diyarında qurub taxtımı.
Qumral gözlüm, parıldayan gözlərin,
Ay-ulduz topası, gecələrimdir.
Ruhuma aydınlıq verən sözlərin,
Bütün fəsillərdə yaz səhərimdir. (daha&helliip;)
Rəsad Fidanla Təhminəni evə gətirdi. Fidan qapıdan evə girən kimi yataq otağına keçdi, özünü yatağa atdı, dərindən nəfəs aldı. Gözləri dolmuşdu. Qəfildən üzünü yastığa sıxıb hönkür-hönkür ağladı. Təhminə otağa girdi, əliylə Fidanın çiyninə toxundu: – Fidan, nə olub?
Fidan başını Təhminənin sağ çiyninə qoyub uşaq kimi ağlayırdı. Otağa Rəşad girdi.
Təhminə Fidanı sakitləşdirməyə çalışırdı – Səni başa düşürəm. Bəsdi, ağlamağın mənası yoxdu.
Fidan – Başımıza gəlməyən qalmadı. Yoruluram, arada elə istəyirəm ki, öləm, canım qurtarsın.
Rəşad sakitcə çarpayının bir tərəfində oturdu: – Siz hələ nə görmüsünüz? Otuz yaşım var. Yaşımın sayınacan ölümlə üz-üzə gəlmişəm. Sizin hələ bəxtiniz gətirib. Səndən yaşca kiçik qızlar olub, intihar həddinə çatdırıblar. Eldar əmi ikinizə də kömək edəcək.
Təhminə Fidanın üzündən tutdu,gözlərinin içinə baxıb gülümsədi: – Eşitdin? Daha bundan sonra bizə nə lazımdır? Evimiz də olacaq, işimiz də.
Fidan üzünü Rəşada tərəf çevirdi: – Başa düşürəm, Camal alçağın biridir, amma vicdan əzabı çəkirəm. Nəticədə insan ölümünə bais oluram.
Rəşad – Sənə desəm ki, Camalın axırıncı qurbanı on iki yaşında qız uşağı olub, necə olarsan?
Fidan diqqətlə Rəşada baxdı, sonra başını aşağı saldı.
Rəşad davam edirdi: – Uşağı özündən neçə yaş böyük adama satmışdı. Qız qanaxmadan ölmüşdü, meyidini də polislər zibil qutusundan tapmışdılar. Nəyi qoyub nəyi danışırsan? Təhminə haqqında mənə azdan-çoxdan danışıb. Keçmiş nişanlın səndən istifadə etməyib. Sən hələ təcrübəsizsən, yaşın artdıqca bugünkügünlər sənə adi gələcək. Camalı düşünmə. Şansınıza, bəxtinizə şükür edin. (daha&helliip;)
27 Oktyabr 2015-ci il tarixində Çağdaş Azərbaycan ədəbiyyatının görəkəmli nümayəndəsi, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin, Avrasiya Yazarlar Birliyinin və Gürcüstan Yazıçıları Milli Akademiyasının üzvü, tanınmış yazıçı Eyvaz Zeynalov son zamanlar Azərbaycan Respublikasında və Almaniya Federasiyasında işıq üzü görmüş yeni kitablarından imzalayaraq Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin Mərkəzi Kitabxanasına hədiyyə edib.Son zamanlar yetişməkdə olan yeni nəsil Azərbaycan gəncliyinin nümayəndələrinin əldə etdiyi nailiyyətlərdən söhbət açıb, Çağdaş dönəmdə istedadlı gənc yazarların ədəbi mühitdə tanınmasının, müasir ədəbi prosesə cəlb edilməsinin, yazılarının müxtəlif mədəniyyət və ədəbiyyat yönümlü portallarda dərc olunmasının, Azərbaycan Yazıçılar Birliyi, Dünya Gənc Türk Yazarlar Birliyi, “Gənc Ədiblər Məktəbi”nə üzv olmağın önəmli olmasından ürəkdolusu danışıb. Müxtəlif illərdə Qardaş Türkiyə Cümhuriyyətində hekayələri dərc olunan dərgilər, Gürcüstanda işıq üzü görən kitabları haqqında geniş bilgiləri sunub.Çağdaş Azərbaycan ədəbiyyatının bir qolunu təşkil edən Nəsrimizin uğurlarının artmasını diləyib.Tədbirin sonunda isə xatirə şəkilləri çəkdirilib.
Çağdaş Azərbaycan ədəbiyyatının görəkəmli nümayəndəsi, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin, Avrasiya Yazarlar Birliyinin və Gürcüstan Yazıçıları Milli Akademiyasının üzvü, tanınmış yazıçı Eyvaz Zeynalovun “Bələdçi” romanı Azərbaycan türkcəsindən Alman dilinə tərcümə olunub.Alman dilinə çevirəni isə yazıçı M.M.Kiehldir.Kitab Almaniyanın “Vintervork” nəşriyyatı tərəfindən çap olunub.Müəllifin sayca doqquzuncu kitabı olan “Bələdçi” romanı Almaniyanın Frankfurtdakı Beynəlxalq Kitab sərgisində nümayiş etdirilib.
Qeyd edək ki, bundan öncə tanınmış yazıçı Eyvaz Zeynalovun “Uşaq hekayələri və nağıllar” adlı kitabı 2010-cu ildə Gürcüstan Respublikasının paytaxtı Tbilisi şəhərində fəaliyyət göstərən “Universal” nəşriyyatı tərəfindən 152 səhifə həcmində, 700 tirajla işıq üzü görmüşdü.
Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Mətbuat xidməti
Çağdaş Azərbaycan ədəbiyyatının görəkəmli nümayəndəsi, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin, Avrasiya Yazarlar Birliyinin və Gürcüstan Yazıçıları Milli Akademiyasının üzvü, tanınmış yazıçı Eyvaz Zeynalovun “Ömrə atılan daş” (roman) yeni kitabı Bakı şəhərində “Qanun” Nəşriyyatı tərəfindən 216 səhifə həcmində, 500 tirajla işıq üzü görüb.
Kitab müəllifin sayca oxucularla on ikinci görüşüdür. Geniş oxucu auditoriyası üçün nəzərdə tutulub. Ədəbiyyatsevərlər tərəfindən rəğbətlə qarşılanacağına ümid edirik.
Qeyd edək ki, bundan öncə tanınmış yazıçı Eyvaz Zeynalovun hekayələri ümumtəhsil orta məktəblərinin Azərbaycan dili və ədəbiyyatı dərsliklərinin 4-cü və 5-ci siniflərində yayınlanıb.Əsərləri dünyanın müxtəlif dillərinə tərcümə olunub.Qardaş Türkiyə Cümhuriyyətinin müxtəlif jurnalında dərc olunaraq, geniş ictimaiyyət nümayəndələrinin nəzərinə çatdırılıb.
Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Mətbuat xidməti
Çağdaş Azərbaycan ədəbiyyatının görəkəmli nümayəndəsi, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin, Avrasiya Yazarlar Birliyinin və Gürcüstan Yazıçıları Milli Akademiyasının üzvü, tanınmış yazıçı Eyvaz Zeynalovun “Alın yazısı” (roman) yeni kitabı Bakı şəhərində “Alatoran Yayınları” tərəfindən 264 səhifə həcmində 500 tirajla işıq üzü görüb.Kitabın redaktoru Namiq Hüseynovdur.
Kitab müəllifin sayca oxucularla on birinci görüşüdür. Geniş oxucu auditoriyası üçün nəzərdə tutulub. Ədəbiyyatsevərlər tərəfindən rəğbətlə qarşılanacağına ümid edirik.
Qeyd edək ki, bundan öncə tanınmış yazıçı Eyvaz Zeynalovun hekayələri ümumtəhsil orta məktəblərinin Azərbaycan dili və ədəbiyyatı dərsliklərinin 4-cü və 5-ci siniflərində yayınlanıb.Əsərləri dünyanın müxtəlif dillərinə tərcümə olunub.Qardaş Türkiyə Cümhuriyyətinin müxtəlif jurnalında dərc olunaraq, geniş ictimaiyyət nümayəndələrinin nəzərinə çatdırılıb.
Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Mətbuat xidməti
AYB və DGTYB üzvü, “Gənc Ədiblər Məktəbi”nin müdavimi,
Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü
Başım üstə hər çalarlı buludlar,
Sinəm üstə dağlarım var silsilə.
Gözlərimdə donub qalan kadrlar,
Baxışlarda sükunətli fasilə…
Mənbəyi var ürəyimin yağından,
Yanağımda ümman yatır, səs etmə…
Dişlərimi saxlamışam keşikdə,
Dil altında vulkan yatır, səs etmə…
Qollarımda zaman adlı zəncirlər,
Qulağımda öyüd adlı sırğalar…
Damarımda “tarix” adlı sistemlər,
İliyimdə “bu gün” adlı baltalar…
Qədəmlərim gələcəyin tablosu,
Ayaqlarım bu tablonun fırçası
Dizlərimdə büdrəməyin qorxusu,
Dabanımda hər günün bir parçası..
Belə, sənə izah etdim, mən kiməm?!
Bu izahın niyəsi var, qadası…
Ürəyimi qeyd etmədim, səbəb, bu,
Sahibi var, yiyəsi var, qadası!
13.08.2015
Bizə nə xeyri var,hündür binanın?!
Əgər pillə-pilə dərdimiz varsa.
Dərd pilləsi ilə Aya çıxarıq,
Və yaxud Neptuna,ya da ki,Marsa!
Bir podyez yüzlərlə dərdin ünvanı.
Yüz dərdin minlərlə pilləsidə var.
Bəzən girişdəki dərd xoşbəxt olar,
Bəzəndə xoşbəxtlik ondan yan qaçar.
Bəzən dörddən üçə dərd axar,damar.
Üçün axar dərdi azmimiş kimi.
Beşdədir böyük dərd,bir kimsə qəfil
Ölərsə, yetişməz ona həkimi.
Beş qatdan ibarət dərd binasında,
Dərdin pillələri gəlmirlər saya.
Üst-üstə qoyası olsaq onları.
Bəlkədə əlimiz toxunar Aya.
Mirzə! Dərd binasının sakini olma.
Daha betər dərdlər axirətdədir.
Dərdin itaət və ibadət olsun.
Dərdlərin açarı şəriətdədir.
TANRIM-6sentyabr 1990-
Gün gündən bəd gəlir, il ildən betər,
Zaman hava kimi qarışır, tanrım.
İnsanın dadına nə düzlük yetir,
Nə də halallıqdan kar aşır, tanrım.
Seçilmir iblisdən dünya mələyi,
Əsir, səmtsiz əsir əsrin küləyi.
Zərif ləçəkləri gülün çiçəyin
İnsan alnı kimi qırışır, tanrım.
Ayaqlar düşünür başın yerinə,
Ona sığal dəyir daşın yerinə.
Dərdə bax, qoyulur naşı yerinə
Aqil də bu dərdlə barışır, tanrım. (daha&helliip;)
Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin Rəhbərliyinin 25 Oktyabr 2015-ci il tarixli N 25/10 saylı qərarı ilə, Yeni nəsil Azərbaycan gəncliyinin istedadlı nümayəndəsi, gənc xanım yazar Şəfaqət Cavanşirli yüksək əxlaqi dəyərlərə, keyfiyyətlərə, mədəniyyətə sahib olduğuna və yaradıcılığındakı inkişafına görə, Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin Sumqayıt şəhər təşkilatının elektron orqanları Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Baş mələhətçisi seçilib.
Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Mətbuat xidməti
Yeni nəsil Azərbaycan gəncliyinin nümayəndəsi, istedadlı qələm sahibi, “Ədəbiyyat işığı”Müstəqil ədəbi-bədii portalının redaktoru, “Mingəçevir leysanı” ədəbi-bədii jurnalının bölgə müxbiri, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin Mingəçevir bölməsinin nəzdində fəaliyyət göstərən “Mingəçvir qönçələri” adlı uşaq ədəbi birliyinin sədr müavini, Azarbaycan Jurnalistlər Birliyinin üzvü, gənc yazar Ruslan Ələkbərlinin “Hardasan”, “Deyilsən”, “Şeir yazmaq istəyirəm”, “Məni qınamayın”, “Tələsir”, “Hayıf”, “Gedəsən…” şeirləri Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin aylıq ədəbiyyat dərgisi “Ulduz” jurnalının yeni sayında Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin Mingəçevir bölməsinin sədri İsmayıl İmanzadənin xeyir-duası ilə işıq üzü görüb.
Qeyd edək ki, bundan öncə gənc yazar Ruslan Ələkbərlinin şeirləri dövri mətbuatda dərc olunaraq ictimaiyyət nümayənədələrinin nəzərinə çatdırılmışdı.
Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Mətbuat xidməti
Yeni nəsil Azərbaycan gəncliyinin nümayəndəsi, istedadlı qələm sahibi, “Ədəbiyyat işığı”Müstəqil ədəbi-bədii portalının redaktoru, “Mingəçevir leysanı” ədəbi-bədii jurnalının bölgə müxbiri, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin Mingəçevir bölməsinin nəzdində fəaliyyət göstərən “Mingəçvir qönçələri” adlı uşaq ədəbi birliyinin sədr müavini, Azarbaycan Jurnalistlər Birliyinin üzvü, gənc yazar Ruslan Ələkbərli Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin Mingəçevir bölməsinə üzv qəbul olunub.
Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Mətbuat xidməti
24 Oktyabr 2015-ci il tarixində Qardaş Türkiyə Cümhuriyyətinin Adana şəhərində Çağdaş Azərbaycan ədəbiyyatının görkəmli nümayəndəsi, Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin Sumqayıt şəhər təşkilatının elektron orqanları Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının “Cənubi Qafqaz Xalqları üzrə xüsusi müxbir”i, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü, nəğməkar-şairə Zeynəb Dərbəndli İraq Türkmən Yazarlar Birliyinə üzv qəbul olunub.
Qeyd edək ki, bundan öncə Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin Rəhbərliyinin 10 iyul 2015-ci il tarixli qərarı ilə Azərbycan-Dağıstan iki qonşu ölkənin arasındakı mədəni və ədəbi əlaqələrin inkişafındakı müstəsna xidmətlərinə, eyni zamanda ədəbi-bədii yaradıcılığındakı irəliləyişlərə görə, nəğməkar şairə, istedadlı qələm sahibi Zeynəb Dərbəndli (İbrahimxəlilova Zeynəb Şəmsəddin qızı) Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının “Cənubi Qafqaz Xalqları üzrə xüsusi müxbir”i seçilimişdi.12 sentyabr 2015-ci il tarixində Dağıstan Respublikasının Dərbənd rayonunun Rukel kəndində nəğməkar-şairə Zeynəb Dərbəndlinin Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzv qəbul olunması və nəğməkar-şairəliyinin iki il tamam olmasına həsr olunmuş tədbir keçirilmişdi.
Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Mətbuat xidməti
Kənan və Kamran Murquzov qardaşlarını ömürlərinin ən əziz günü olan doğum günləri münasibəti ilə səmimi qəlbdən təbrik edir,onlara gözəl və doğma Azərbayzanımızın mədəniyyəti və ədəbiyyatı naminə gördükləri fədəkar işlərində daha böyük uğurlar diləyirəm. Qoy hər zaman həyat Onlara gülsün! Qardaşlara ad günləri münasibəti ilə yazdığım akrostik yazımı təqdim edirəm./Öncə baş hərflər oxunsun/ :
Könüllər fəth edən iki qəhrəman,
Əzm- iradəli qoşa novcavan.
NəmXuda bəxş edib Uca Yaradan,
Allahım qorusun onları hər an.
Nəyə qadir onlar, hər kəsə bəlli,
Vicdan, hünər qoşa, edir təcəlli.
Əlləri toxunan hər şey gül açır,
Kədər, qüssə, həsrət onlardan qaçır.
Atanın, ananın əkiz sevinci,
Mehr- məhəbbətdən törəmiş inci.
Rəbbin hədiyyəsi, qoşa ərmağan,,
Allahım hifz etsin, qorusun Mövlan.
Nə söyləsin daha, şairə Dövran?!…
25.10.2015.
Hər zaman qış fəsli gələndə bütün dərdlərim təzələnərdi. Paltar satılan maqazinlərin yanından keçəndə manikenlərə geyindirilmiş şubaları görəndə yazıq-yazıq onları seyr edər, boynumu büküb məyyus halda oradan uzaqlaşardım. Şubalara olan marağım və sevgim bəlkə də onu almaq imkanımın olmamasından irəli gəlirdi. Bir aylıq məvacibimlə onu almaq təbii ki, qeyri mümkün idi. Ailə, oğul-uşaq qayğısı da bir yandan buna imkan vermirdi. Hətta hərdən yuxularımda da şuba görürdüm. Şubalara olan bağlılığım və həsrətimin nə vaxtsa sona çatacağını bilməzdim. Deyirlər ki, insan həyatda nəyisə arzulasa, yalnız ona sahib olduqdan sonra sakitləşir və əlçatmaz arzusu gözündə adiləşir. Mən də isə hər şey əksinə oldu. “Böyük Şuba” sevgim ona sahib olmadan bir günün içində bitib, tükəndi. Başıma gələn bir hadisə bu istəyimin üstündən xətt çəkdi.
Bir ay bundan öncə işdən çıxıb evə qayıdarkən yaxınlıqdakı bazardan bir az alış-veriş etdim. Yağışın yağmağa başladığını görüb taksiyə minməkdən ötrü əlimi cibimə aparmaq istəyəndə yadıma düşdü ki, pulumu xərcləyib qurtarmışam. Yalnız avtobusla getmək üçün cibimdə qəpiklər qalmışdı. Avtobusa minməkdən ötrü ağır sumkaları avtobus dayanacağına daşımalı oldum. Bir xeyli getdikdən sonra gözlərim yolun o biri tərəfində dayanmış və taksiçi işləyən qonşuma sataşdı. Və qərarlaşdırdım ki, pulum olmasa da onunla evə gedər və mənzil başına çatdıqdan sonra pulunu gətirib verərəm. Yolu keçmək istəyəndə, olduqca bahalı bir maşın gəlib məndən bir az qarşı tərəfdə dayandı. Maşının qabaq oturacağında əyninə gözəl şuba geyindirilmiş kiçik məxluqu görüb bir az duruxdum. Bu yağışlı havada onun yerində olmaq istədim. Bir yandan soyuq hava, bir yandan da əlimdə daşıdığım ağır yük… Hətta ona bəxtəvərlik də oxudum. : “Nə xöşbəxtsən. Əyninə belə şuba geyinməyə nail olmusan. Mənim 40 yaşım var, hələ də ona həsrətəm. Allah kimsəni kasıb eləməsin”. Maşınla aramızdakı məsafə çox olduğundan maşında oturanın kim olduğunu aydın görə bilmirdim. Onun şubası məni valeh eləmişdi. Bu an qonşum məni uzaqdan görüb maşına gəlməyim üçün əlini yellədi. Tıxac olduğundan maşınlar həmişəki kimi bir-birinin ardınca düzülmüşdü. Onların arasından keçərək taksiyə tərəf gedəndə həmin bahalı maşının yanından keçdim. Taksiyə minməzdən əvvəl son dəfə maşında oturanın şubasına baxmaq istədim. Gördüklərimin qarşısında sanki ayaqlarım tutuldu. Bilmədim güləm, ya ağlayam. Mənimçün əlçatmaz olan şubalar bir anın içində gözümdə adiləşdi. Sən demə bayaqdan bəri mənim qibtə edib bəxtəvərlik oxuduğum məxluq insan deyil, əyninə şuba geyindirilmiş meymun balasıymış.
Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temssilcisi
Sunakta tanrılara bahşedilen
Canlının katledilişi gibi
Adanmış!
Uçuk bir akşamüstü
Yavaş yavaş sepeleyen kar karanlığında
Ayakların altından kayan yol
Bıkmış yıllardır yerlere serilmekten.
Silkelenir ezilmişliğinden
Yürür üstüne tanrıların!
Ay ufalanır,
Dökülür harabelere…
Yıldızlar, toplanırken gecenin eteğinde
Uykusuz gözlerden akar saman yolu
Şaşkın nehirlere öncü
Yol olur.
Acılar bilenir,
Çarpa çarpa taşlara…
Adanmış hayat,
En uysal haliyle
Sunakta katledilmeyi bekler.
Yırtılır, tanrıların yüzleri birer birer!
Kılıçla ikiye bölününce dünya
Adanmış hayatlar çıkar ortaya!
Özgürdür artık;
İkiye bölünmüş olsa da…
Adana.24.02.2007
SAAT:20.00
AYB, DGTYB və “Gənc Ədiblər Məktəbi”nin üzvü,
Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü
Fərqli deyil payızım…
Ötən ilkidi elə…
Arzularda şən “qızım”,
“Oğlum” döyükür hələ…
“Nənə” deyənim də var…
Qulaq batırır səsi…
“Xala” sözü axtarır
Zakirin zümzüməsi…
“Bibi” də oldum… çoxdan…
“Xanımlığım” bir ayrı…
…Hər şey gözəl həyatda…
Yoxluğundan savayı…
Bu fəsil nə qədər fərqlidir belə,
Cox incə duyğular yaşadır bizə.
Könül sirdaşımız olsa da belə,
Bu payız kövrəklik gətirir,mənə..
Hər rüzgar qəfil bir qonaq kimidir,
Hər yapraq atılmış uşaq kimidir,
Hər yağış ağlayan sirdaş kimidir,
Bu payız kövrəklik gətirir,mənə.
Günəşə həsrətdir yaşıl meşələr,
Cicəksiz qalıbdır,solğun dərələr,
Cırpılır sahilə coşğun ləpələr,
Bu payız kövrəklik gətirir,mənə.
Buludların gözü dolubdu yenə,
Qürurdan ağlamır,bəlkə də hələ.
Duyğular payizla eynidir deyə,
Bu payız kövrəklik gətirir,mənə.
Bu payız, kövrəklik gətitir mənə..
EVİM, EŞİYİM OI
Qoyma məni evsiz qalım,
Həsrətə, hicrana dalım,
Ay gözəlim, qadan alım,
Sən gəl evim-eşiyim ol.
İzin olum yollarında,
Mənə gəlsin yolların da.
Ömür boyu qollarında,
Mən uyuyum, beşıyım ol.
Saxla məni ürəyində,
Mənlə vursun ürəyin də.
Yaşadıqca ürəyimdə,
Həm daxilim, eşiyim ol. (daha&helliip;)
Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
“İctimaiyyət və təhsil” qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru
Bəlkə payız axşamı…
Bəlkə, payız axşamı,
Ruhumu oxşayasan,
Sınsın həsrətin əli.
Yenə də söyləyəsən,
“Ey gözəllər gözəli”
Bəlkə payız axşamı,
Qadasını aldığım,
Bakı bağlarındaca,
Könlümü oxşayasan…
Baxasan varaq-varaq,
Qumaş qumlu sahildə, (daha&helliip;)
Oktyabrın 17-də Nizami Kino Mərkəzində istedadlı gənc şair Əsli Dilbazinin “Sevən ürəklərin parçaları” adlı rus dilində ilk şeirlər məcmuəsinin təqdimatı keçirilib.
Tədbirdə Xalq Artisti Lyudmila Duxovnaya və aktyor Oleq Əmirbəyov şairin şeirlərini söyləyiblər.
Sonda gecənin qonaqlarına “Sevən ürəklərin parçaları” toplusu təqdim edilib.
Tədbirdə mədəniyyət və incəsənət xadimləri, şairin pərəstişkarları və KİV nümayəndələri iştirak ediblər.
Qeyd edək ki, Əsli Dilbazi məşhur Dilbazilər nəslindəndir. O, Azərbaycan Dövlət İqtisad Universitetini əla qiymətlərlə başa vurub. Ə.Dilbazi poeziya ilə erkən yaşlarından məşğul olur. Onun şeirləri “Ədəbiyyat dünyası” qəzetində dərc edilib, Rusiyanın “Skifiya” nəşriyyatının “Antologiya jivoy literaturı” toplusuna daxil edilib.
Aliyə Əsədova,
AYB üzvü, Prezident təqaüdçüsü
YOZ YUXUMU
Yuxu yozan yoz yuxumu tərsinə,
Buludları qara gördüm, qara mən.
Geckmişdim Dədə Qorqud dərsinə,
Dörd tərəfdən çəkilirdim dara mən.
Qoç Koroğlu dəyirmanda yatırdı,
Keçəl Həmzə dəliləri satırdı.
Harayımdan qulaqlarım batırdı,
Heç bilmirəm necə gəldim bura mən.
Ayaqlarım bənd olmuşdu cələdə,
Mənzilimə çatammıdım hələ də,
Sanırdım ki, bu yollara bələdəm,
Bilmirdim ki, hara gedim, hara mən.
Bir çay gördüm sularında qəzəb, kin,
Sahillərdə sakinləri didərgin,
Sal körpüsü qollarıydı Babəkin,
Ha çalışdım keçəmmədim ora mən.
Alma qaldı oğru divin əlində,
Düşəmmədim qara qoçun belindən,
Bu torpağın dərib şehli gülündən,
Öz əlimlə uzadırdım xara mən.
Özüm verdim dərd əlinə yaxamı,
Nişan aldım, daşa vurdum oxumu,
Yuxu yozan, tərsinə yoz yuxumu.
Gəzdirirəm sinəm üstə yara mən.
DEYƏM GƏRƏK
Əlimdədir əsrlərin cilovu,
Boz ayğırlı Bamsı Beyrək mənəm, mən
Öz qalam var, öz bərəm var, öz ovum,
Dağda-düzdə əsən külək mənəm, mən.
Özgə yerdə gəzməmişəm izimi,
Yad payına dikməmişəm gözümü,
Bu torpağa sürtə-sürtə üzümü,
Sığal çəkən kövrək-kövrək mənəm, mən.
Vətən dərdi Vətənləşdi sinəmdə,
Vətən eşqi bir atəşdir sinəmdə,
Alov düşdü, saflıq bişdi sinəmdə.
Süfrəsi bol halal çörək mənəm, mən.
Savlanın gədiyindən keçmişəm,
Çeşmələrin bəbəyindən içmişəm,
Yollar çoxdur, dönməzliyi seçmişəm,
Zirvələrdə açan çiçək mənəm, mən.
Tarix özü yollarımı azdırıb,
Hələ öndə vüsal adlı yaz durub,
Taleyimi öz alnıma yazdırıb,
Var səsimlə deyəm gərək “Mənəm, mən”.
ÖZÜM BİLİRƏM
Göndərmə üstümə hər iti,qurdu,
De görüm neylədi xalqı soyanlar?
Əslində millətə bir yara vurdu,
Milləti heyvandan alçaq sayanlar.
Bu qədər həyasız,abırsız olma,
Sənin çağırışın əbəsdir,əbəs!
Boş yerə çığırıb saçını yolma,
Çörəyi burnuna yeməyir heç kəs!
Biri məvacibi azaldın deyir,
İstəmir bu millət çıxsın ağ günə?
Kasıb canı çıxsın doğmasın deyir,
Çətində qaçırlar kasıb üstünə!
Partiya şərt deyil,əqidə yoxsa,
Baxıb oyununa bəzən gülürəm.
Qutudan ilan da,çayan da çıxsa,
Kimə səs verəcəm,özüm bilirəm!
DAHA İNCİTMƏYƏK…
Yamanca dolmuşam…
İki yol ayrıcı düşüb qalmışam;
Birində balığam,birində durna.
Suya düşərəmsə qopar fırtına,
Nəhəng balıqlara yem ola billəm.
Qanad açaramsa havada,o an,
Ovçu tərəfindən vurula billəm.
Bir daşa dönmüşəm bu yolun üstə,
Nə üzə bilirəm,nə də ki süzə.
Bəlkə elə birda…
Bax,elə burada gələk üz-üzə?!.
Daha incitməyək pak ruhumuzu,
Sındıraq bu yersiz qürurumuzu!
AYB, DGTYB və “Gənc Ədiblər Məktəbi”nin üzvü,
Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü
Sevda-sevda yaşıllandım…
Həsrət-həsrət çiçək açdım…
Görüş-görüş nağıllandım…
Vida-vida pərvazlandım…
Görürsənmi, sən olmasan
Həyatda qalmaq “alınır”?!
Hər ötən gündən küsürəm,
Adı “yaşamaq” alınır…
Habl (Hubble) Kosmos Teleskopu
…göyə bir vasitə uzatsın, sonra kəssin və baxsın…..(Həcc surəsi, 15)
Bildiyimiz kimi, Quranın insanları düzgün yola dəvət edici xüsusiyyətindən əlavə, bir də Quranın gələcəyə aid verdiyi xəbərləri mövcuddur. Quran ayələrində qeyd olunan, yəni Quran nazil olarkən, vəhy ilə peyğəmbərimiz (s.ə.v) -in zamanında baş vermiş, gələcəkdən xəbər verən və reallaşmış bir çox hadisələr var.
Məslən Bizansın qələbəsi: Bizansın qələbəsi ilə bağlı ayə, xristian rumların bütpərəst iranlılara çox ağır şəkildə məğlub olmasından təxminən 7 il sonra – eramızın 620-ci ilində göndərilmişdi. Ayələrdə Bizansın çox yaxın vaxtlarda qalib gələcəyi xəbər verilirdi. Halbuki, həmin vaxt Bizans o qədər itki vermişdi ki, onun yenidən qalib gəlməsi hələ bir tərəfə dursun, özünün ayaq üstə qalması imkan xaricində olan məsələ kimi görünürdü. Sasanilər bizanslıları 613-cü ildə Antakyada məğlub edərək qələbələrini Şam, Kilikiya, Tarsus və Qüdsü də işğal etməklə davam etdirmişlər. Xüsusilə 614-cü ildə Qüdsün itirilməsi, Müqəddəs Məzar Kilsəsinin xaraba qoyulması və xristianlığın simvolu olan «Həqiqi xaç»ın sasanilər tərəfindən ələ keçirilməsi bizanslılara ağır zərbə olmuşdu.
Qısası, hamı Bizansın yox olmasını gözləyirdi. Lakin bu dövrdə “Rum” surəsinin ilk ayələri vəhy edildi və Bizansın uzağı 9 il ərzində iranlılara təkrarən qalib gələcəyi xəbər verildi. Bu qalibiyyət o qədər uzaq, o qədər qeyri-mümkün görünürdü ki, ərəb müşrikləri də Quranda xəbər verilən bu zəfərin heç vaxt baş verməyəcəyini fikirləşirdilər.
Ancaq Quranın bütün xəbərləri kimi bu da, şübhəsiz ki, baş verdi. (Məkkənin fəthi də buna misal ola bilər.)
Bir daha tarixə və Quranda gələcəyə aid xəbər verilən məlumatlara nəzər yetirsək, görərik ki, Hz. Məhəmməd (s.ə.v) -in vəfatından sonra da bir cox hadisələr baş vermişdir. Məsələn İsrail oğullarının təkəbbürlü yüksəlişi, parçalanıb dünyanın müxtəlif yerlərinə dağılmaları və yenidən İsrail dövlətini qura bilmələri. Bunların olacağı əvvəlcədən Quranda bildirilmişdir. İsrail oğulları hz. Yəhyanı öldürdükləri və hz. İsanı öldürmək üçün tələ qurduqları dövrdə, yəni təkəbbürlü yüksəlişlərindən və fitnə-fəsadlarından sonra bizim eranın 70-ci ilində romalılar tərəfindən Qüdsdən sürgün edilmişdilər və bütün dünyaya yayılmışdılar. Peyğəmbərimizə (s.ə.v.) ayə vəhy ediləndə də yəhudilər müxtəlif ölkələrdə dağınıq yaşayırdılar və onların heç bir dövləti yox idi. Ancaq Allah ayələrdə İsrail oğullarına təkrarən güc verəcəyini xəbər vermişdir.
Bir də elmi-texniki inkişaf nəticəsində, Quranın elmi möcüzələri başlığı altında, saysız Quran möcüzələri zamanımıza xas olaraq, Allah tərəfindən inananların əli ilə kəşf etdirilmişdir. Bunlardan biri də, yeni bilinən yuxarıdakı Hubble cihazından söhbət gedən ayədir. Əlbəttə ən doğrusunu Allah bilir. Amma Quranın bu yönündən də istifadə etmək, müsəlmanlar üçün bir lütufdur, çünki bunlar iman həqiqətlərindəndir. Məsələn, bu ayədə göyə bir vasitə uzadın deyilir. Kosmosa Hubble cihazından başqa bir çox cihazlar göndərilib. Amma bu cihaza işarə edilməsi, onun xüsusi funksiyasına görədir. Cihazın özəlliyi çəkilən şəkillərin kəsilib bir araya gətirilərək, sonradan baxılmasıdır. Alınan rəsimlər kəsilir, sonra bir araya gətirilir və tam bir rəsim halında baxılır.
Məlumdur ki, Quranın əsas vəzifəsi insanları Allahın yoluna dəvət etməkdir və elm, digər möcüzələr buna bir vasitədir. Amma çağırışı qebul etməyənlər daim olmuşdur. Həcc surəsi, 15-ci ayəni tam şəkildə yazsaq görərik ki, bu ayə elmi dəlilləri görən, amma yenə də inkarçı yolu seçən insanlara xitab olunur. Ayə bütövlükdə belədir.
“Kim, Allahın ona, dünyada və axirətdə qəti olaraq kömək etməyəcəyini zənn edirsə, göyə bir vasitə uzatsın, sonra kəssin və baxsın, qurduğu nizam, onun hirsini azalda biləcəkmi?” (Həcc surəsi, 15)
İnkarçılıq nə deməkdir?
İnkarçılıq – Allah yoxdur, müstəqil iradəyə sahibik, köməkçi, yardımçı qüvvə insanın özüdür özünə, axirət də yoxdur, ona görə də sorğu-suala ehtiyyac yoxdur, bu səbəblə də, (Allahı tənzih edirik) Yaradıcı bir gücə ehtiyyacımız yoxdur deyə inanan bir inanc formasıdır. Bu inancı təsdiq etmək üçün də, dünyada bir sistem yaradıldı. Materyalizm, Darvinizm. Bu inanc həm də qədim paqan inancıdır. Bu inanc elmlə aidiyyatı olmayan batil dindir.
Darvinistlər kainatın yaradılmadığına, sonsuz əvvəl və sonsuz davam edərək var olduğuna inanmaq istəyirlər. Yəni materiyaya güc veririlər, paqanizmdə də bu belədir (Kainatın özünün yaranma gücünə sahib olması inancı).
Amma bu yanlış və yalana söykənən nəzəriyyələri elmi faktlar alt-üst edir. Big Bang nəzəriyyəsi qətiliyi sübut edilmiş elmi məlumatdır. Big Bang dünynanın ani bir partlayışla yoxdan yaradıldığını sübut edir. Hubble cihazı ilə də çəkilən şəkillər də, bir daha Big Bangi təsdiq edici görüntülərə sahibdir.
Ayədə qeyd edilir, Allahı və axirəti inkar edənlər, göyə yenə vasitə göndərsinlər, baxsınlar, hər dəfəsində qurduqları nizamın səmimiyyətsizliyini, yalanını ortaya çıxardacaq bilgiləriı gördükcə, boş bir düşüncəni inadcasına qorumaq istəyən insanların, hirsləri aza biləcəkmi?!
Qurulan bu yalan sistem hər keçən gün insanlar tərəfindən daha da bilinir. Və nəzəriyyələrini ayaqda saxlaya bilmək üçün, bu insanlar öz dırnaq arası elmlərinə sübut axtarışında olurlar. Amma bir dənə belə dəlilləri yoxdur. Elm tamamilə əksini deyir. Dəlil adıyla irəli sürdükləri məlumatların qurması ortaya çıxdıqca isə, aciziyyətləri və hirsləri daha da artır. Allahın yaratdığı, Onun qanunlarının işlədiyi bir sistemdə var olmayan yalanın sübutunu axtarmaq kimi böyük bir cəhalət ola bilməz.
Elm adamı olan Rocer Bekon-nun da dediyi kimi “Əslində elm insanların inancı qəbul etmələrini təmin edən böyük üstünlüyə malikdir.” “Gələcəkdə, indi və keçmişdə şahid olacağımız kimi elm inananlar üçün faydalıdır.”
“Həqiqətən, Biz onlara elmlə müfəssəl izah etdiyimiz, inanan bir qövm üçün hidayət və mərhəmət olan bir kitab (Quran) gətirdik. (Əraf surəsi, 7) – Biz onlara yaradılışı elmlə müfəssəl izah etdiyimiz, öyüdlərimizlə də inananlar üçün hidayət və mərhəmət olan Quranı nazil etdik deyə buyrulur ayədə. Yaradılış elmlə hər sahədən mükəmməl izah olunub. İstər zülallardan tutmuş, DNT-lərə qədər, istər kainatdakı incə hesablamalarla var edilmiş sistemlərə qədər. Və Yaradıcı ilahımızın öyüdləri ilə də dünyada ən gözəl sosial həyat qurula bilər, çünki fərd olaraq da ən gözəl əxlaq sayəsində, Cənnət kimi həyat yaşana bilər. Çünki mərhəmət və hidayətin yeganə ünvanı Qurandır.
(p.s-Necə ki, Yaradılışı ört-basdır etmək istəyən insanlar var, eləcə də xurafatlarla İslamı çətin din kimi göstərmək istəyənlər var.)
Təsadüf ola bilməz. çünki;
– Tək bir zülalın meydana gəlməsi üçün DNT lazımdır
– Zülal olmadan DNT əmələ gələ bilməz
– DNT olmadan zülal əmələ gələ bilməz
– Zülal olmadan zülal əmələ gələ bilməz
– Tək bir zülalın meydana gəlməsi üçün 60 müxtəlif zülal lazımdır
– Bu zülalların bir dənəsi belə yoxdursa, zülal var ola bilməz
– Ribosom olmadan zülal əmələ gəlməz
– RNT olmadan da zülal əmələ gəlməz
– ATP olmadan zülal əmələ gəlməz
– ATP-yi yaradacaq mitoxondri olmadan da zülal meydana gəlməz.
– Hüceyrə nüvəsi olmadan zülal əmələ gəlməz
– Sitoplazma olmadan da zülal meydana gəlməz
– Hüceyrədəki orqanoidlərdən bir dənəsi əskik olsa zülal əmələ gələ bilməz
– Hüceyrədəki bütün orqanoidlərin var olması və çalışması üçün də zülallar lazımlıdır
Kainatla bağlı hər kəsin bildiyi bir məlumatı qeyd edə bilərik ki, Ulu Yaradan Kainatı elə zərgər dəqiqliyi ilə yaradıb ki, hətta cüzi bir dəyişiklik bütün Kainatın məhvinə gətirib çıxarar. Hesablamalar göstərir ki, əgər Yerdən Günəşə qədər olan məsafə cəmi 5 faiz kiçik olsaydı, onda təqribən 4 milyard il bundan qabaq Yer kürəsində hər şey yanıb məhv olardı. Digər tərəfdən həmin məsafə cəmi 1 faiz böyük olsaydı, onda təqribən 2 milyard il bundan qabaq Yer kürəsi tamamilə donardı.
Elm inanc üçün faydalıdır. Allahın elmi, yaratma gücü, sahib olduğu bənzərsiz qüdrəti, bunları dərk edəcək ağıla sahib edir, insanların inanclarını kamilləşdirir.
__________________________________________________
Araşdırmağınız və oxumağınız üçün tövsiyyə etdiyimiz saytlar
Bu mövzuyla bağlı dəqiq və daha ətraflı məlumatları bilmək üçün.
1. Quranın gələcəyə dair verdiyi xəbərlər
2. Quranın keçmişdə reallaşan gələcək xəbərləri
3. Quranın elmi möcüzələri – www.quranmocuzeleri.org
4. Quran elmə yol götərir. www.quranelmeyolgosterir.com
Bu saytda dahi alimlərin kəşfləri və həyat yaradıcılıqları ilə bağlı məlumatlar və inanclı şəxsiyyətlər kimi söylədikləri düşüncələri mövcuddur.
5. Elmi mövzular. – http://www.elmimovzular.com/cat-8-astronomiya
Bu saytda Big Bangla bağlı məlumatları oxuya bilərsiniz.
Esmira Nizami qızı
BİR ARZU -1973
Qəribə bir hisslə qaynayır qanım,
Bu axşam bir arzu çəkir qəlbimi.
İstərəm əlimdə yol çamadanım
Yol gedəm Bakıdan Qazağa kimi.
Yolu dəstələyib ovcuma yığam,
Töküləm nur dolu bir körfəzə mən.
Ürək vəfasızlıq etməyə, çıxam
Sıldırım dağları bir nəfəsə mən.
Ola əl ağacım ayın işığı,
Dumanlı gecənin qorxusu hürkə.
Bir soyuq şeh düşə səhərə yaxın,
Yumulan gözümün yuxusu hürkə.
Dərdiyim çiçəyin bakirəliyi
Nəfəsim dəyəndə özündən gedə.
Bir qəfil qorxunun ağciyərliyi
Bulud tək çəkilib gözümdən gedə.
(daha&helliip;)
Bu külək hayandan əsdi, İlahi
Qəflətən çökdürdü nura zülməti,
Saldı aramıza acı həsrəti,
Məhv etdi saf eşqi, pak məhəbbəti,
Bu külək hayandan əsdi, İlahi?!
Bacara bilmədim qəm rüzgarıyla,
Əsdi aramızdan ahu-zarıyla,
Gəldi qəmli, çiskin yağışlarıyla,
Bu külək hayandan əsdi, İlahi?!
Yıxdı sarayımı taxtımdan əvvəl,
Bəlkə yaranmışdı baxtımdan əvvəl?!
Öldürdü eşqimi vaxtından əvvəl,
Bu külək hayandan əsdi, İlahi?! (daha&helliip;)
TƏCNİS
Sinəmi bir atəş yandırıb yaxır,
Haçandı bir nazlı gözəldən düşüb.
O gündən günlərim saçım rəngində,
O gündən saçıma gözəl dən düşüb.
Vəsf etdim hüsnünü gəlincə, gülüm,
Gəz sinəm üstündə gəl, incə, gülüm.
Dönüb bu yerlərə gəlincə, gülüm,
Baxıb görərəm ki, göz əldən düşüb.
Vurula bildinsə dərdindən belə,
Xoş olar soysalar dərimdən belə.
Oday, bar-bəhrini dər indən belə,
Sevgi bağçasına gözəl dən düşüb.
GƏLMƏ, SƏN ALLAH
Bu yuxunun yozumu nə? –
Yuxuma gəlmə, sən allah.
Gəlişinin luzumu nə? –
Yaxına gəlmə, sən allah.
Olsun, əli yalın çıxın,
Təki açıq alın çıxın,
Tuş olub bir yalıncığın,
Oxuna gəlmə, sən allah.
Yay günü boran, qış olub,
Yuvası viran quş olub,
Gəlirsən, tək gəl, qoşulub
Axına gəlmə, sən allah.
Kədərin başında noxtası yoxdu ,
Gəzir düz-dünyanı , dayanmır hələ !
Haqsız əməlləri bəşərin çoxdu ,
Dünya haqq nuruna boyanmır hələ !
Cahillər zindana salır dühanı ,
Ədalət deyilən anlayış hanı ?!
Basıbdır ətalət külli cahanı ,
Qəflətdə yatanlar oyanmır hələ !
Günahkar qanmayır öz günahını ,
Bəşər təmin etmir xoş sabahını !
Bu ərşə ucalan məzlum ahını ,
Kar olan qulaqlar duyammır hələ !
Çöküb simalara qüssəylə hüzün ,
Haqlının ağzında boğurlar sözün !
Haqqa qənim çıxan nahaqqın gözün
Haqqın barmaqları oyammır hələ !
Ay Qalib , insanlıq olubdur çətin ,
Gör kimlər şeytanla qurub ülfətin ?!
Tanrı da çəkibdir bin-bərəkətin ,
Bizi öz bəndəsi sayammır hələ !
Qaşlarını çatıb getdin,
Günəş kimi batıb getdin.
Neçə ilin sevincini
Qəm üstünə atıb getdin:
Əlvida, gözəl, əlvida.
Saçlarımda incə dənsən,
İnciyən sən, incidən sən.
Bil- gəlmərəm hörsən belə
Hər telini incidən sən.
Əlvida, gözəl, əlvida.
Ayrılığı göy də duyub,
Ləpirini yağış yuyub…
Gözümdəki göz izini
Bir gecikən baxış yuyur.
Əlvida, gözəl, əlvida.
Bir baharsan öz ömrünə,
Ola bilməz söz ömrünə.
Düşünmə ki indən belə
Tutacağam üz ömrünə…
Əlvida, gözəl, əlvida.
Sənli günlər nağıllaşır,
Dəli könlüm ağıllaşır.
Yollarımız haçalanır,
Gəl, səninlə sağollaşım-
Əlvida, gözəl, əlvida.
Azərbaycan. Bakı. 1985.
Atginən dünyanın qəm-kədərini
Sevdiyin insanı atma, nə olar.
Məhəbbət üstünə məhəbbət gətir,
Qəmi-qüssələrə çatma, nə olar.
Bağı-bağçan olsun süsəni-sübül,
Bağında oxusun sevdiyin bülbül.
Bəslə, yetir təri-qöncə qızılgül,
Qara tikanları qatma, nə olar.
Ömrünü keçirtmə qəm qucağında,
Sevgini yandırma dərd ocağında.
Bir nazlı mələksən cavan çağında,
Qəmlər qucağında yatma, nə olar.
Gəl qataq sevgini ikimiz birə,
Xoşbəxtlik payını götürsün hərə.
Uzat bu ömrümü, uzat bir kərə,
Öldürüb gunaha batma, nə olar.
Nailin sözündən incimə barı,
Gənclik əldən gedər, olarsan qarı.
Axın et qəlbimə sevgidən yarı,
Şirin yalanları satma, nə olar.
Roman oxuyurdum Əbülhəsəndən.
“Sədaqət”. Beləydi romanın adı.
Açıq-mavi rəngli telefon birdən,
Fasilə vermədən hey dınqıldadı.
Dəstəyi qaldırıb dönük həvəslə
“Nə olub görəsən?” özümdən sordum.
Sonra fikirləşib sönük həvəslə
Deyindim:
“Boş yerə özümü yordum”.
Səsini eşitdim iki nəfərin.
Qət etdim, bildim ki, yola girmişəm.
Birisi çəkərək köksünü dərin
Sözə başlamışdı:
– Mən bilmirmişəm.
Hə, Salman, nə oldu? Söylə ki, nədən
Dəstəyi qoydun sən telefon üstə?
– Vaqif, yol qarışdı. İncimə məndən.
Sağalmamısan heç! Xəstəsən, xəstə!
– Təzədən sənə zəng etməli oldum.
Çünki söhbətimiz qaldı yarımçıq.
Təzədən səni dəng etməli oldum.
Bir gün görərsən ki, ölürsən artıq.
– Təzədən başlama. Qurtar söhbəti.
Mən onu sevmirəm. Mənim qəlbimi
Heç kəs ala bilməz. Saxla hörməti.
– Necə başlamayım? O cür gül kimi (daha&helliip;)
Ana ömrü
Gecə boyu ayaq üstə,
Şux dayanar,Ana ömrü.
Düzər sözü bəstə-bəstə,
Layla yonar, Ana ömrü.
(daha&helliip;)
Fidan özünü ağlamaqdan saxlaya bilmirdi. Eldar Fidanın qarşısında əyləşdi.
– Biz onsuzda Camalın axırına çıxacağıq. Neçə qızı evlənmək adıyla bədbəxt edib. Elə qız olub ki, evlənib də.
Təhminə təəccüblə soruşdu.
– O qızların axırı?
– Hamısını satıb. O elə-belə restoran sahibidir? Hələ cavansız, çox şeydən xəbəriniz yoxdur.
Fidan – Mənə evlənmə təklifi eləmişdi, üzük də almışdı. Yaxşı, məni zibilə saldın deyəndə, nəyi nəzərdə tuturdu?
Rəşad – Müştərisinə bakirə qız lazım idi. Belə başa düşdüm ki, pulunu çoxdan alıbdır. Camal kimsəsi olmayan, yetim, saf qızları hədəf seçir. Sənin o biri qızlardan fərqin o oldu ki, bəxtin gətirdi.
Təhminə – Vallah da…
Eldar – Camal bugün mütləq gələcək.
Fidan – O, çox qorxulu adamdır.
Eldar – Narahat olma. Gəlsə də biz digər otaqda olacağıq. Nə desə, razılaş.
Təhminə Rəşada – Bəs, sizin işiniz nədən ibarətdir?
Rəşad – Camal çox pis hərəkət edib. Bizim başçımıza qaşı yaxşı hərəkət etməyib. Bir qız düzəldib, videoya çəkib.
Təhminə – Dəhşətdir. Əsl zibilə düşmək budur.İndi biz nə edək? Bu evi də o bizə tapıb.
Eldar – Sizə bir təklifimiz var. Əgər razılaşsanız, bizə kömək etsəniz, Camalın bugün istifadə etdiyi restoranı sizə verərik. Hətta, sizə kömək də edərik. Belə şans hər xanıma qismət olmur.
Təhminəylə Fidan bir-birilərinə baxdılar. Təhminə sevinirdi, Fidan isə, hələ də təəccüb içindəydi.
Təhminə – Siz ciddi deyirsiz, ya zarafat edirsiz?
Rəşad gülümsədi – Yox vallah, ciddi sözümdür. Təhminə, sən məni görünür hələ tanımamısan. Sənə heç yalan danışaram?
Fidan – Sizə hansı işdə kömək etməliyəm?
Eldar – Camalın qızları satmaq üçün müştərilər tapır. Amma bir səhvi var. Bəyaq dediyim kimi qızları videoya çəkir. Düzünü desəm, hələ heç bir müştərini buna görə hədələməyib. Amma bir-neçəsi hardansa öyrənib. Elə bizim başçıya da Camala himayədarlığına götürən adam deyib. Camal öz böyüyünə də yaxşı hərəkət etməyib…Qısası, Camal silinməlidir. Göstəriş böyük yerdəndir.
Rəşad – Camal gələcək, nə desə sakit qarşılayacaqsan. Bəlkə də o üzüyü barmağına taxacaq. Razılaşacaqsan. Sonra nə desə qəbul edəcəksən. Yaxşı?
Fidan – Bilmirəm…Çox qorxulu adamdır. (daha&helliip;)
AŞİQEM ÖLÜMƏ…
Bir gün yumub gözlərimi,
Aldadacam ölümü də.
Özümü sözümdən asıb,
Çəkəcəm bu zülümü də.
Sığa bilmirəm, incimə
Nə heçimə, nə köçümə.
Od vuracam öz içimə,
İsidəcəm çölümü də.
Ömür film- dərdli, sərli,
Yaşamaq da olmur fərli.
Qaçıracam ən dəyərli,
Ən maraqlı bölümü də. (daha&helliip;)
YURD BOYDA
Dərdi dərd üstə qoyanda,
Dərd boyda əyilir adam.
Içini qeyrət oyanda,
Mərd boyda əyilir adam.
Kor olanda mələkləri,
Alt- üst olur diləkləri,
Bağlananda biləkləri,
Qurd boyda əyilir adam.
Qəm sinədə salanda yurd,
Saçlarını yolanda yurd,
Tapdaq altda qalanda yurd,
Yurd boyda əyilir adam. (daha&helliip;)
Q A R D A Ş
Ürəyi saf,təmiz,qəlbi dumduru.
Bacının güvənci,fəxri,qüruru,
Ağır günlərində ən mərhəm sirdaş-
Baciya arxadır,dayaqdır qardaş.
Bacını qarsanda fələyin yeli,
Bükülər qardaşın qüssədən beli.
Loğman,təbib üçün dolaşar eli,
Qurar yatağının başımnda bardaş-
Bacıya arxadır,dayaqdır qardaş.
Qardaşdır soy-kökün əsil varisi,
Qardaşdır ailədə ata yarısı.
Qardaş pətəkdəki bir şah arısı,
Yolunu kəsəmməz düz,dərə,dağ-daş-
Bacıya arxadır,dayaqdır qardaş.
Lalə,bənövşələr çıxanda düzə,
Bayram məlhəm olar həsrətli gözə.
Görüşlər bənzəyər nəğməyə,sözə,
Sevincdən gözlərdə gilələnər yaş-
Bacıya arxadır,dayaqdır qardaş.
Qardaşsız olmasın kimsənin günü,
Çünki daşıyammaz kədər yükünü.
Dünyaya dəyişməm bircə tükünü,
Dövran:-qardaş bir ləl,ən qiymətli daş-
Bacıya arxadır,dayaqdir qardaş.
17.10.2015.
NƏ DEYİM…
Sonetlərim silsiləsindən
Qəlbim doluxsunmuş payız səması,
İncitək gilələr süzür yanaqdan.
İçimdə başlayıb dünya savaşı,
Ən incə hisslərim keçir sınaqdan.
Könül intizarda,gözümdə həsrət,
Gəl desən şimşəyə dönərəm hər an.
Kimi gözləyirəm,bilmirəm fəqət,
Ruh məni tərk edib qalıb quru can.
Bir ümid yaşatdım,hər an içimdə,
Gözlədim yolunu,güman içində
Gözlədim,gözlədim,gəlmədin yenə.
Xəyalın buraxmır heç tənha məni,
Unuda bilmirəm ən son kəlməni,
Nə deyim mən sənə,-üzü dönənə?
16.10.2015.
Bir yol olub, yürüdüyüm illərim,
Sirdaş olub mənə,ötən günlərim,
Yazdığım hər misralarım,sözlərim,
Bu ömürdən bir xatirə olacaq.
Enisli-yoxuşlu uzanan yollar,
Güvənli dağlara yağan o qarlar,
Yaşanan uğurlar,həm imtahanlar,
Bu ömürdən silinməz iz salacaq..
Yaşanan illərin qışı, həm yazı,
Vusalın sevinci, hicranın yası,
Ürəkdən süzülub gələn hər yazı,
Bu ömürdən bir gün daha alacaq.
Həyat öz köçünü çəkib gedəcək,
Kimlər ağlayacaq,kimlər güləcək?
Günun birindəysə hər şey bitəcək,
Bu ömürdən, tək nişanə qalacaq,
Bu ömürdən bir xatirə qalacaq..
Pəncərəmi döyən yağış
Pəncərəmi döyən, yağış!
Qəlbimə köç damla- damla,
Günahlarım boranlı qış,
Sən də tökmə mənə qarğış.
Giley dolu bir ürəyəm,
Qara donlu bir ”mələyəm”,
Bir gün ölüb gedəcəyəm,
Dərdimi yu, apar ,yağış!
Saf deyiləm sənin kimi
Boğur mənim daxilimi
Nolar qaytar keçmişimi
Kövrəlmişəm səntək ,yağış!
Əzab böyük ,ömür kiçik.
Şüşə kimi cilik- cilik,
Hər gün kədər bitiririk
Nisgili sil apar ,yağış!
BU AYRILIQ DEYİL Kİ
Qəlbimin üsyanıdır,
Sənsizliyin yasıdır,
Həsrətin havasıdır,
Bu ayrılıq deyil ki.
İntizarla savaşan ,
Qəm çəkməyə alışan,
Yanıb- yanıb tutuşan,
Bir qadın naləsidir,
Bu ayrılıq deyil ki.
Hər küncdə min xatirə,
Yadlaşdıq birdən birə,
Gücüm qalmadı səbrə,
Bu ayrılıq deyil ki.
ÖZÜNÜ MƏNDƏN APAR
Apar şirin sözünü,
Mənə baxan gözünü,
Xaatirənin yüzünü,
Minini məndən apar.
Əllərinin ətrini,
Sevginin həsrətini,
Sənsizliyin dərdini,
Qəsdini məndən apar.
Apar ,sevdiyim, apar!
Bilməm günahım nədir?
Qəm kədər məni tapar.
Apar gülən üzünü,
Apar yanlış- düzünü,
Apar nə olar ,apar!
Sənə aid hər şeyi.
Sənlə yanan işığı,
Qəlbimin yaraşığı,
Ya qayıt gəl ömrümə,
Ya da get birdəfəlik
Özünü məndən apar.
Gündəlik İnformasiya Agentliyinin Rəhbərliyi Sizi, Çağdaş Azərbaycan ədəbiyyatının görkəmli nümayəndəsini, istedadlı qəlmə sahibini, Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin Sumqayıt şəhər təşkilatının elektron orqanları Gündəlik İnformasiya Agentliyinin və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Yönətim Kurulunun Fəxri üzvünü və əməkdaşını doğum gününüz münasibətilə səmimi qəlbdən təbrik edir, Sizə uzun ömür, möhkəm cansağlığı, xoşbəxtlik, işlərinizdə, ədəbi-bədii yaradıcılığınızda bol-bol uğurlar diləyir!
Mətbuat xidməti
Özün bilərsən
Bu nə kədər, nə göz yaşı?
Hönkürürsən addımbaşı.
Nahaq məndən küsmə belə,
Ətəyindən tök bu daşı!
Boğ içində qəzəbini,
Hirsini tökmə üstümə.
Azmı məni qamçılayan,
Sən də durmusan qəsdimə?
Sənsiz həyat mənasızdır,
Sən varsansa, mən də varam.
Günah mənim özümdədir,
Sənə görə günahkaram…
Qoşulsan da özgəsinə,
Yenə gözüm səndə qalar.
Səninlə zilə qalxaram,
Sənsiz səsim bəmdə qalar.
Gəl, barışaq, əvvəlkitək,
Hey danışaq, gülək yenə.
Dərdimizi, nəşəmizi
Bir-biriynən bölək yenə.
Söylə mənə ,,son” sözünü,
Aşiqinə nə dilərsən?
Mən sevirəm, sənsə məni
Sevməsən, özün bilərsən!!!
Bu qəmli həyatda yaşamaq cətin ,
Coxları həsədlə,qibtəylə baxar ,
Nələr yaşiyam ,ey uca tanim .
Bir sənə agahi ,bir sən bilirsən ,
Bəxdimdə narzi ,hey gözü yaşlı ,
Yaşadim ,ölümlər ,zülm içində .
Qəlbim sancilan o oxlar qalib ,
Ölüncə sağlmaz ,qanlari axar ,
Bitib tüknməyən ağri ,acidan ,
Qəlbimdə qəlb deyil ,bir ovuc kül var ,
Ağrilar ,acilar ,göz yaşlar var..
Bitmyən dərdi -ser ,
Daş olmuş, qubar var ,
Böyük bir daş var …
Ağrdi ,bu daşla yaşamaq ağir ….
10.10.2015 ..
Camal bir aya kimi Fidanın hərəkətlərini izlədi, qəti qərar verdi ki, Fidanla ailə quracaq. Fidan Təhminədən fərqli olaraq insanlardan qaçırdı, heç kimlə qaynayıb-qarışmırdı.
Fidan işdən gələn kimi ya aldığı kitabları oxuyardı, ya da televizora baxardı. Səfəri unutmaq üçün düşünürdü ki, evlənsə yaxşı olar. Övladına, ərinə başı qarışar, keçmişi yaddaşından birdəfəlik silər. Gecələri gec yatardı, gündüzlər Təhminədən fərqli olaraq günorta olmamış yuxudan oyanardı.
Bu səhər tez oyanmışdı yuxudan. Çörək almaq üçün evdən çıxdı. Binadan çıxanda qarşısında Camalı gördü, təəccübləndi. Camal gülərüzlə Fidana yaxınlaşdı.
– Sabahın xeyir.
Fidan təəccübünü Camaldan gizlədə bilmədi.
– Sabahınız xeyir.
– Deyəsən təəccübləndin?!
– Gözləmirdim.
– Vaxtın var, bir az söhbət edək?
– Var.
– Tanıdığım yaxşı bir yer var. Həm çay içərik, həm də danışarıq.
– Gərək məni on-on beş dəqiqə gözləyəsiniz. Paltarımı dəyişməliyəm.
– Narahat olma. Maşında gözləyərəm səni.
Fidan heç nə demədi, binaya girdi, qapıdan içəri girən kimi yataq otağına qaçdı, Təhminəni sirkələdi.
– Təhminə oyan, tez ol oyan.
Təhminə deyinə-deyinə gözlərini açdı.
– Nə olub səhərin gözü açılmamış oyadırsan məni?
– Camal burdadı.
– Hardadı?
– Həyətdə məni gözləyir. Deyir mənimlə ciddi söhbəti var.
Təhminə gözlərini barmağıyla ovuşdurdu.
– Niyə getmədin?
– Gedəcəm. Məni gözləyir. Ev paltarında getməyəcəkdim ki?
– Ağıllı ol, haqqında həqiqətləri danışma.
– Onu gizlədə bilmərəm. İnsandı, məni başa düşər.
– Ay qız, Azərbaycan kişisidir.Başqa ölkəylə səhv salma.
– Nə isə… Vəziyyətə baxacam. Aşağıda məni gözləyir.
Fidan paltarını dəyişir.
Təhminə – İnanıram ki, bu il ailə quracaqsan. Yaxşı olar vallah, axırıncı dəfə nə vaxt toya getmişəm, yadımdan çıxıb.
– Xeyirlisi, görək.
Fidan çantasını götürüb evdən çıxdı. Camal onu görən kimi maşının qabaq qapısını açdı, gülümsəyərək – buyurun – dedi. Fidan gülümsəyib maşında əyləşdi.
Lamiyə Səfər gedəndən sonra ancaq bir həftə Cəmiləgildə yaşaya bildi. Sonra heç kimə demədən, Kərimlə Cəmilə evdə olmayanda pal-paltarlarını yığışdırıb evinə
köçdü.
Xadimə Cəmiləyə Lamiyənin getdiyini deyəndə az qala havalanacaqdı. Telefonu götürüb oğlunun evinə zəng etdi. Lamiyə telefona gec cavab verdi.
– Allo.
Cəmilə salamsız-kəlamsız suallarını verdi:
– Bu nə hərəkətdi edirsən? Özbaşına olmusan?
– Bəli, özbaşıma olmuşam. Üzümə xoş baxmırsınız, hərəniz bir cür qaş-qabaqlısınız.
– Qurban olasan anana, yoxsa səni bir gündə gəlin etməzdim. Zorlama özünü sırıdın oğluma.
– Gəlin ocağa çəkər. Baldızımın yolunu getdim.
– Yaxşı Lamiyə, səni Səfərdən boşatdırmaq boynumun borcu olsun.
– Səfər məni boşasa sənin də ailən dağılacaq. Keçmişini nə tez unutdun? Fidanı, Mahmudu, qızın Aybənizə ər axtarırdın. Yadına sal.Neynirsən elə, Kərimlə səni Səfər gələnəcən görməyim.
Lamiyə Cəmilənin üzünə adboy verdi. Bu an qapı döyüldü. Lamiyə deyinə-deyinə qapını açdı, qarşısında Tahiri gördü.
– Sənə dedim axı, bura gəlmə.
Tahir saymazyana içəri girir.
– Narahat olma, heç kim görmədi. Birdə ki niyə qorxursan? Ərin əsgərlikdədir, qaynanan-qayatan səninlə maraqlanmır.
– Niyə maraqlanmırlar? Qaynanam bəyaq zəng vurmuşdu. Xahiş edirəm, birdə bura gəlmə.
– Yaxşı gəlmərəm, hazırlaş,səni bir yerə aparacam.
– Hara?
– Gedəndə biləcəksən.
– Gedək onda. Mən hazıram. Birinci sən çıx evdən, sonra mən. Qonşuların görməyini istəmirəm.
Tahir evdən çıxdı.
Camal Fidanı şəhərdəki restoranlardan birinə gətirdi. Camal yemək sifariş verdi. Fidan başını aşağı salmışdı. Səfər yadına düşdü. Camal da həyəcanlıydı. Söhbətə başlamaqla Fidanı xəyallarından ayırdı.
– Bilmirəm sözə necə başlayım. İnanmıram Təhminə sənə nəysə deməsin. İki aya yaxındır, sənə fikir verirəm. Səndən xoşum gəlir. Əgər sevdiyin yoxdursa, fikrim ciddidir. Yəqin gec-tez sən də ailə-uşaq sahibi olacaqsan. Mənə qarşı fikirlərin maraqlıdır.
– Nə deyəcəyimi bilmirəm. Təhminə mənə bəzi şeylər dedi. Əgər doğrudan evlənmək istəyirsinizsə, nə deyə bilərəm.
– Mən özüm də yetim oğlanam. Nə anam var, nə atam. Sən də razısansa, xeyir işi çox uzatmayaq. Nişanlanaq , sonra toy tədarükünə başlayarıq.
Fidan udqundu, deməyə söz tapmırdı, diqqətlə Camalı dinləyirdi.
Camal: – Bircə şeyi dəqiq bilmək istəyirəm. Xahiş edirəm mənə düzgün cavab ver. Tam səmimi. Onsuzda cavab nə olsa qəbulumdur.
Fidan sualı əvvəlcədən bildiyi üçün başını utandığından aşağı saldı.
Lamiyə Tahirin maşınında ağlayır.
– Mən bu uşağı dünyaya gətirmək istəmirəm. Bəlkə heç səndən deyil?
– Məni maraqlandırmır. Doğacaqsan. Məndən olsa o əclafdan boşanacaqsan, olmasa da atarsan üstünə, yenə boşanarsan.
– Sən məndən nə istəyirsən axı? Başqasının arvadı nəyinə lazımdır?
Tahir güzgüdən Lamiyəyə baxır.
– Xəyanət edəndə fikirləşmək lazım idi. Sən necə qadınsan axı? Özün də deyirsən ki, Səfər səni sevmir. Nə məcburdu ömür boyu onun arvadı olasan. O uşaq dünyaya gələcək Lamiyə. Əgər başına bir şey gəlsə, özünü dünyanın ən bədbəxt qadını bil. Birdən bilmərsən Almaniyaya, ananın yanına gedərsən. Orda da səni taparam. Səni əlimdən heç kim ala bilməz.
– Xəstəsən.
Tahir qışqırır, Lamiyə qorxur.
– Hə xəstəyəm. Məni bu həddə sən çatdırmısan.
Lamiyə ancaq ağlayırdı. Tahirdən heç cür canını qurtara bilmirdi.
Cəmilə Kərimə Lamiyənin getdiyini deyəndə Kərim əsəbindən dodaqlarını yeyə-yeyə pəncərədən baxırdı.
– İpi yığılası qadın deyil. Özünə layiq gördüyün gəlin budurda. Hamımızı cəngələ saldın.
– İndi günahkar mən oldum? Axı, hardan biləydim belə çönəcəyini?
– Gül kimi qız sevirdi, imkan vermədin.
– Bəsdir görüm, gül kimi qız özdə. Xəyanət etməzdi evlənərdilər.
Kərim Cəmiləyə yaxınlaşdı, gözlərinin içinə baxdı.
– Keçmişini unutma, ortada sübutlar yoxdursa… Nə isə… İndi məni təkcə oğlumun taleyi maraqlandırır.
Cəmilə artıq nə isə deyib özünü pis vəziyyətə salmaq isəmirdi. Kresloda oturudu ki, düşünə bilsin.
– Lamiyəni izlətdirmək lazımdır.
– Başlama yenə? Nədi? O da oğluna xəyanət edir?
– Onda niyə tək yaşamaq istəyir?
– Başın xarabdır sənin. Deməyə sözüm yoxdur.
– Sən eşit məni. Rafiqə de etibarlı adam tapsın.
Kərim susurdu, deyəsən Cəmilənin dedikləri onun da ağlına batırdı.
Fidan qapıdan içəri girən kimi Təhminə başının üstünü kəsdirdi.
– Sən gedəndən həyəcandan yata bilmirəm. Camal nə dedi sənə?
Fidan yatağına uzandı.
– Nə deyəcək? Evlənmək istəyir.
– Əla, belədə bilirdim. Sən nə dedin?
– Nə hə dedim, nə yox. Deyir xeyir işi çox uzatmaq olmaz. Bura bax, o doğrudan yetimdir?
– Sənə dedi yetimdir?
– Hə. Valideynlərini avtomobil qəzasında itirib.
Təhminə pis oldu.
– Vay-vay… Nə bilim, çoxdan çıxmışam biz tərəfdən. Allah rəhmət eləsin. Evlənəndən sonra harda yaşayacaqsız?
– Deyir evi var. İkimiz yaşayarıq, işləmərsən, başın ailənə, uşaqlarına qarışır.
– Bahooo. Uşaqların sayını da dedi?
– Zarafat eləmə, söz gəlişi dedi.
Təhminə yastığı Fidanın başının altından götürüb üzünə yüngülcə atdı, güldü…
Fidan yastığı bir kənara atdı
Fidan – Məndən bakirə olub-olmadığımı soruşdu.
Təhminə – İnşallah hə demisən.
Fidan – Məcbur qaldım hə dedim. Amma vicdanım incidir məni.
Təhminə – İndiki zamanda nə vicdan? Düz eləmisən. Bir yolunu fikirləşərik.
Lamiyə otağında var-gəl edirdi. Ev telefonuna zəng gəldi, otağından çıxıb birinci mərtəbəyə düşdü. Dəstəyi götürüb cavab verdi. Zəng edən anası Aynur idi.
Aynur – Necəsən?
– Yaxşıyam. Bu vaxt nə əcəb zəng vurmusan?
– Cəmilə zəng eləmişdi. Səndən giley-güzar edirdi.
– Onun gileysiz günü olub ki?
– Onlarla niyə yaşamadın? Səfər hərbi xidmətə niyə getdi axı?
Lamiyə kinayə ilə dedi:
– Vətən borcudur. Ana, sənə söz deməliyəm. Qızının taleyi sənin əlindədir.
– Nə olub?
– Mən hamiləyəm.
Aynur sevindi.
– Nə yaxşı, Cəmiləgil bilir?
– İstəmirəm bilsinlər. Uşaq Səfərdən deyil.
– Necə?…
Axşam Fidanla Təhminə işə gəlir. Camal Fidanı kabinetinə çağırır. Fidan qapıdan içəri girəndə ayağa qalxır.
– Səndən sonra səbr edə bilmədim.
Fidan maraqla Camala baxır. Camal cibindən qutu çıxardır. Qutunun qapağını aralayır, içindəki tək qaşlı üzüyü Fidana göstərir.
– Bunu sənin üçün almışam. Nişan etmərik, toy edərik.
– Olar.
Camal üzüyü Fidanın barmağına taxmaq istəyəndə bir addım geri çəkildi. Camal pərt oldu.
Fidan – Bəyaqdan düşünürəm, əvvəlcə bir şey deməliyəm. Mən düşündüyünüz kimi deyiləm.
– Necə yəni düşündüyüm kimi deyilsən? Yoxsa…
– Əvvəllər nişanlı olmuşam. Təmiz insan deyiləm.
Camalın qolu boşaldı, yanına düşdü.
– Sənə dedim axı, əvvəlcədən mənə hər şeyi danış.
– Təəssüf edirəm.
Camal hirsləndi, üzüyü qutu qarışıq atdı yerə.
– Cəhənnəmə təəssüf elə. İndi mən nə edim? Məni pis vəziyyətdə qoymusan.
Fidan qapıya söykəndi.
– Düzünü dedim, bağışlayın məni.
Camal Fidanın qolundan tutub sıxdı.
– Sənin ucbatından indi zibilə düşəcəm. Xəbərin var neyləmisən?
Fidan Camalın dediklərindən heç nə anlamırdı. Var gücüylə Camalı itələyib kabinetdən çıxdı. Restoranın qapısının ağzına çatanda Camal yenidən qolundan tutdu, şillə vurdu.
– Hara gedirsən?
– Əl çək məndən. Kömək edin, xahiş edirəm kömək edin.
– Restorandakı bir-neçə müştəri Fidanı Camalın əlindən aldılar. Təhminə də Camalın qarşısına keçdi,səsini qaldırdı.
– Bu nə deməkdi? Sən kimsən qızı vurursan?
– İkinizin də başına oyun açacam.
– Niyə? Dərəbəylikdir?
Təhminə Fidanın qolundan tutdu, restorana girdilər. İkisi də çantalarını götürüb restorandan çıxdılar. Camal Fidanın üstünə hücum çəkmək istəyəndə kişilər imkan vermədi. Təhminə taksilərdən birinin qapısını açdı, Fidanla birlikdə oturdular. Taksi restorandan uzaqlaşdı.
Fidan göz yaşlarını saxlaya bilmirdi. Təhminə də Fidanı sakitləşdirəcək halda deyildi. Düşünürdü ki, ağlasa rahatlıq tapar.
Taksi evin qarşısında saxladı. Təhminə pulu ödədi, ikisi də binaya girdilər.
Evə girib qapıları bağladılar. Fidan titrəyirdi.
Təhminə – Qəti qorxma, bura gəlsə polisə zəng edərik.
Qapı döyüldü, İkisi də dik atıldı. Qapı yenidən döyüldü. Təhminə qapıya yaxınlaşdı.
– Kimdir?
Qapının o biri tərəfindən kişi səsi gəldi.
– Mənəm Təhminə, Rəşad.
Təhminə qapını açdı. Qarşısında Rəşadı, yanında yaşı təxminən altmışa yaxın olar, bir kişi gördü.
Rəşad – Bizi içəri buraxmayacaqsan?
Təhminə yol verdi ki, Rəşad da, yanındakı kişi də içəri keçsin. Qapını örtüb açarla bağladı.
Təhminə – Sən burda nə əcəb?
Rəşad – Fidan da, sən də təhlükədəsiz. Tanış olun, Eldar bəy sizə kömək etməyə gəlib.
Təhminəylə Fidan təəccüblə bir-birilərinə baxdılar. Rəşad danışmağına davam edir.
– Camal niyə özündən çıxmışdı?
Fidan başını aşağı saldı. Təhminə diqqətlə Fidana baxıb Rəşadın qulağına nə isə dedi.
Rəşad – Aydındır….Fidan Camalı pis vəziyyətdə qoyub. Onu ağıllı-başlı zibil salıb.
Fidan – Mən ona nə pislik etmişəm axı?
Eldar – Onu müştərisinin qarşısında pis vəziyyətdə qoydunuz. Camalın müştərisinə bakirə qız lazım idi.
Təhminə – Necə?
Fidan əliylə başını tutub stulda oturdu….
Ardı var…
Yeyin olmur,sətirləri səhərin,
Ötüb-keçsən dizə çıxır,zəhərin.
Addım-addım izlədiyim şəhərin,
Baxışları,qaldı məndən uzaqda!
Bucağında dolub-daşdı,sandığım,
Xatirəmlə başhabaşdı,dandığım.
Dalanında büsbütün islandığım,
Yağışları,qaldı məndən uzaqda!
Xoş baxışı,giley idi,ah idi,
Hər gecəsi naümid sabah idi.
Etmədiyim,hər arzu günah idi,
Naxışları,qaldı məndən uzaqda!
İndi yenə pərdələnib sarı sim,
Zalım fələk başa düşməz ki,him-cim.
Enişini dizin-dizin gəlmişdim,
Yoxuşları,qaldı məndən uzaqda!
Düyün vurdum,sapa yatmaz naxışın,
O çağına tamarzıdır,bu qışın.
Gözlərimdə odlu-közlü baxışın,
Axışları,qaldı məndən uzaqda!
M.Araza
Məmməd Araz, yenə könlüm xəzandı,
Hicran niyə bir bu qədər uzandı?
Yalan oldu bağça-bağın yaz andı,
Bağlar məni tanımadı, neyləyim?!
Kim veribdi Araza bu bəstəni,
Gecə-gündüz ürəyimdə səslənir.
Qınamıram vicdanları xəstəni,
Sağlar məni tanımadı, neyləyim?!
Bu qəm hardan ömrümüzə əkilmiş,
Hicran, nisgil qoşun-qoşun tökülmüş,
Sinəm üstə çalın-çarpaz çəkilmiş
Dağlar məni tanımadı, neyləyim?!
O nədir ki, varlıqları heç edən,
Min gümanı bircə anda puç edən,
Can evimdən karvan-karvan köç edən
Ahlar məni tanımadı, neyləyim?!
İstəyimiz cilovlanıb qanunda,
Qeyrətimiz oyalanır qınında,
Xınalanan dizlərimin qanından
Dağlar məni tanımadı, neyləyim?!
Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
“İctimaiyyət və təhsil” qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru
Səmalardan enir ruhum, ilhamım,
Coşmasam, gecələr çıxmaz hilalım.
Təkcə xoş əməllər, fikrim, xəyalım,
Ömrümüzə xoş arzular saçılsın,
Hər gün səhərimiz xeyrə açılsın!
Zülmətdən günəşin gələn vaxtıdır,
Dünyanın sevilib gülən vaxtıdır,
Süsənlər bağların bar-baharıdır,
Ömrümüzə xoş arzular saçılsın,
Hər gün səhərimiz xeyrə açılsın!
Boz küləklər saçlarımı yolubdu,
İncə ruhum yanar məşəl olubdu,
Hərdən sinəm şeir, sözlə dolubdu,
Ömrümüzə xoş arzular saçılsın,
Hər gün səhərimiz xeyrə açılsın!
Xeyirxahlıq ruhun öz bəhrəsidir,
Sevən könüllərin söz töhfəsidir,
Hüriyyət saflığın pak nəfəsifdir,
Ömrümüzə xoş arzular saçılsın,
Hər gün səhərimiz xeyrə açılsın!
AYB, DGTYB və “Gənc Ədiblər Məktəbi”nin üzvü,
Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü
Gəlişini gözləyirəm…
Qəfil tufan çağlamasın…
Zamanı çözələyirəm…
Güman-yumaq dolaşmasın…
Yolları gözümlə çəkib
Keçən günə bağlayıram…
Ürəyimə ümid əkib
Qara günə saxlayıram…
Tale yaxşı bağban deyil,
Saçında dən toxumu var…
Gedişin xətrimə dəyib,
Gələn günün yoxdumu, yar?
AMEA-nın Arxeologiya və Etnoqrafiya İnstitutunun aparıcı elmi işçisi, tarix elmləri doktoru Güllü Yoloğlunun Aərbaycan elminə töhfə etdiyi “Qaqauzlar”, “Qaqauz folkloru”, “Dədə Qorqud yaşı”, Türklerin aile merasimleri”, “İlk məktub”, “Mövsüm mərasimləri”, “Son həvəs” kimi dəyərli kitabları sırasına daha bir yeni əsəri əlavə olundu. “Qanun” nəşriyyatında yenicə işıq üzü görən “Rusiya yaşayacaqmı?” adlı kitab ilk olaraq adı ilə oxucunu cəlb edirsə, elə birinci vərəqin oxunuşundan başlayaraq orijinal mövzu və problematikası, tədqiqatda qoyulan məsələlərə müasir elmi-nəzəri yanaşma tərzi ilə maraq doğurur.
“Rusiya yaşayacaqmı? kitabı çağdaş dünyamızın natarazlığı, narahatlıqları, onun siyasi ab-havasının “tutqunluğu” ilə bağlı ziyalı düşüncələrinin bəhrəsi kimi ərsəyə gəlib. Əsərdə Rusiyanın bir imperiya kimi yaşayıb-yaşamamasından narahat olan şovinisn tarixçi, dinşünas Georgi Fedotovun eyniadlı məqaləsinə istinadən elmi təhlillər aparılır. G.Fedotovun məqaləsinin günümüz üçün aktual məqamlarını diqqətlə araşdıran Güllü Yoloğlu məsələyə öz baxış bucağını ifadə edir. O, problemin daha məntiqli izahı üçün uzaq tarixə ekskursiya edir, slavyanların etnik, dini və siyasi keçmişini yada salır. Bununla da müəyyən xalqların bu gün Rusiyaya olan nifrətinin tarixi köklərini araşdırıb üzə çıxarır. Tədqiqatçı həmçinin sovet dövründə üstüörtülü qalan bir çox məqamlara aydınlıq gətirir.
Kitabın “İmperiyanı qaytarmaq istəyi”, “Reç Pospolitaya”,”Milli məsələ”, “Calaq xalq – “sovet xalqı”, “Georgi Fedotovun siyasi öncəgörmələri”, “Georgi Fedotovun öncəgörmələrinin davamı”, “Kırım – mənim doğma yurdum”, “Georgi Fedotovun öncəgörmələrinin sonu” adlı başlıqları öz məzmun və mündəricəsində mürəkkəb sosilal-siyasi hadisələrin dürüst mahiyyətini ehtiva edir.
Güllü Yologlunun məsələlərə alim-tədqiqatçı münasibəti, eləcə də Rusiyanın digər dövlətlərlə münasibətlərinin görünən və görünməyən tərəfləri haqqında şərhləri kifayət qədər məntiqli görünür. Müəllif əsaslı mühakimələri ilə oxucunu öz həqiqətinə inandıra bilir. Kitaba böyük dəyər qazandıran da ilk növbədə, bu xüsusiyyətdir. Bir məqalənin doğurduğu problem, yaratdığı polemik siyuasiya Güllü Yoloğlunu məsələnin daha dərin qatlarına varmağa sövq etmiş, nəticədə bu günün siyasi durumunun, intriqa və ziddiyyətlərin kökündə tarixi yaddaşa hopan kinin zəmin rolu aşkarlanmışdır. Tədqiqatçı haqlı olaraq göstərir ki, “bu gün dünyada baş verən əksər münaqişələrin kökündə vaxtilə baş vermiş hadisələrlə bağlı yaddaşın bəslədiyi kin durur. Və o, vulkan kimi püskürmək üçün bəhanə axtarır, fürsət, şərait gözləyir…”
“Rusiya yaşayacaqmı?” kitrabı Sibirdən Balkanlaradək Türk Dünyasına səfərlər edən, çoxsaylı tədqiqatlar aparan, təkcə Türkün ulu keçmişinə deyil, dünya tarixinə, çağdaş dövrün mövcud mürəkkəb siyasi mənzərəsinə özünəməxsus münasibəti olan məhsuldar bir alimin əsəridir. Bu əəsərin elmi və ədəbi ictimaiyyətimiz, eləcə də geniş oxucu kütləsi tərəfindən böyük maraqla qarşılanacağına, yeni polemika və elmi diskussiyalara yol açacağına əminik.
P.S. Əsər haqqında verdiyimiz bu kiçik məlumat Güllü Yoloğlunun “Rusiya yaşayacaqmı?” kitabının elmi mündəricəsi ilə oxucunu tanış etmək məqsədi daşıyır. Kitaba dair daha geniş və konkret sözü isə bir qədər sonra oxuyacaqsınız.
Təranə Turan Rəhimli,
Filologiya üzrə fəlsəfə doktoru, dosent,
Prezident təqaüdçüsü
Bir sinə tapmadım başımı qoyum,
Ağlayım bulaqlar ağlayan kimi
Doyunca göz yaşı içdi ürəyim.
Yollar addımımı saxlayan kimi.
İzimi göz yaşım yudu apardı,
Bu bəxtsiz bu payız yağışa düşdü.
Qönçə arzularım, göyərməz oldu.
Elə bil dibçəkdə, qarğışa düşdü.
Bəlkə də göz yaşın duzu qurutdu.
Bəlkə də yox etdi arzumun qəmi.
Hərdəfə yeni bir ümid ovutdu.
Aldı ah əlindən, ağrıdan məni.
AYB, DGTYB və “Gənc Ədiblər Məktəbi”nin üzvü,
Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü
Gəlmədiyin günlərdən
Daha bir bazar günü…
Kədəri ürək üzən
Kimsəsiz həftə sonu…
Həvəsim də qalmayıb
Pıçıldayam “gəl”-deyə…
Payızda gülmü qalır
Yollarına düzməyə?!
Ovuc-ovuc dərd içməkdi
Yoxluğuna tək çarə…
Sənsizliyim xəstəlikdi…
“Üstünə sağlıq, ölürəm…”
«Azərikimya» İB-nin SOCAR-ın tərkibində daha sürətlə inkişaf edəcəyini nəzərdə tutan iqtisadi proqnozlar bu gün özünü doğrultmaqdadır”
“Azərikimya” İstehsalat Birliyinin İqtisadiyyat və uçot İdarəsinin rəisi İsrail Əfəndiyevlə müsahibə
– İsrail müəllim, 2010-cu ilin aprelindən “Azərikimya” SOCAR-in struktruna daxil edilib. Bu da 5 ildən artıq bir müddət deməkdir. 2009-cu illə müqayisədə «Azərikimya» İB-nin iqtisadi vəziyyəti ilə bağlı düşüncələrinizi bizimlə bölüşməyinizi istərdik.
– «Azərikimya» İstehsalat Birliyinin SOCAR-ın tərkibində daha sürətlə inkişaf edəcəyini nəzərdə tutan iqtisadi proqnozlar bu gün, demək olar ki, özünü doğrultmaqdadır. Ötən 5 il ərzində SOCAR-ın bilavasitə texniki və maliyyə yardımı sayəsində «Azərikimya»nın texniki bazasının gücləndirilməsi, fiziki və mənəvi baxımdan köhnəlmiş, müasir standartlara müvafiq olmayan texnoloji qurğu və avadanlıqların yenidən qurulması, məhsul istehsalının artımına, xammal və yarımfabrikat məhsulların itkisinin qarşısının alınmasına yönəldilmiş əsaslı təmir və modernləşmə işləri, kimyaçıların əməyinin layiqincə qiymətləndirilərək, maaşlarının artırılması, iş və məişət şəraitinin yaxşılaşdırılması «Azərikimya» İB-də həm istehsalat, həm də insan amili baxımından yeni bir canlanmaya və yüksəlişə səbəb olmuşdur. (daha&helliip;)
“Istanbul sevdası” romanı bədii romantika janrında yazılmışdır. Romanda məqsəd bir cəmiyyət olaraq tərbiyələndirə bilmədiyimiz mənəviyyatsız adamlara qarşı ictimai qınaq məsələsini gündəmə gətirmək, ortaya qoymaqdır.
Biz çox vaxt üzüyumşaqlıq edir, bu haqda danışmağa çəkinir, belələrinə göz yumuruq. Onlar da imkan düşəndə qardaş ölkəyə gedir, bizi pis cəhətdən təqdim edirlər. Halbuki bizim insanlar istedadlı, ağıllı və ləyaqətlidirlər.
Bu romanda iki rəfiqə qarşı-qarşıya qoyulur. Tərəflərdən biri psixoloji problem olan paxıllıqdan əziyyət çəkir. Buna görə də daim öz rəqibinə iş prosesində badalaq vurmağa çalışır. Lakin qəlbinin acısını söndürə bilmədiyindən ona şəxsi həyatda da pislik etmək qərarına gəlir. Tezliklə əlinə belə bir fürsət düşür. Ona öz hiyləsilə qalib gələrək onun nişanlısı ilə ailə qurur.
Lakin həyat hər şeyi öz yerinə qoyduqdan sonra qalibin əslində məğlub tərəf olduğunu aşkara çıxarır. Eynilə, “əsil gülən son güləndir” deyimindəki kimi!