Author: Delphi7

  • Hasan AKAR.”SEN YÜREKLERDESİN…”

    12189806_551638261666266_1392384491011174923_n

    “Sen yüreklerdesin,
    Tabiat,Türk eline zulümde
    Kurtlar,kuşlar ağlıyor
    Gayri göç göç diye
    Düşüyorsun yollara
    Yürüyorsun milyonlar ardında
    Türk’e yeni bir yurt kavgasında.
    Sen Asya’dasın
    Orhun Yazıtlarında
    Gök mavisi gözlerin gülümsüyor
    Bulutların arkasında
    Bilge Kağan’la,Kültigin’le
    Taşı yontuyorsun tarihe
    Tonyukuk’la yazma yarışında.
    Sen Malazgirt’tesin
    Bir Ağustos sabahında
    Alparslan’la beraber
    Ordunun ön saflarında
    Alperenler yol gösteriyor
    Ahlat,Harput,Söğüt diye
    Dört asra gizli fetih sevdasında.
    Sen Anadolu’dasın
    Selçuklu saraylarında
    Kaşların çatılıyor birden
    Dilimiz gider telaşında
    Karamanoğlu Mehmet Bey’le
    Ferman eyliyorsun ahaliye
    Çarşıda,pazarda dil uğraşında.
    Sen Fatih’lesin
    Bir çağı kapatıp
    Yeni bir çağı açma kaygısında.
    Sen Kanuni ilesin
    Barbaros’un azmiyle
    Üç kıtaya at koşturup
    Akdeniz’i Türk gölü davasında.
    Sen amansız bir savaşçı
    Çanakkale,Bingazi’de
    Dumlupınar,Kocatepe’desin
    Ve Sakarya’da eşsiz bir zaferdesin.
    İstiklal en büyük bayrağın olmuş
    Cepheden cepheye düşman üstüne
    “Ya İstiklal,Ya Ölüm” parolasında.
    Sen İstanbul’dasın
    Ankara,Kastamonu,Konya’dasın
    Ellerin tebeşir
    Kara tahta başında
    Halkınla el elesin yine
    Aydınlığa yürümek için
    Büyük inkılap savaşında.
    Sen yüreklerdesin
    Seni anlatamaz ne bir maske
    Ne göstermelik bir rozet
    Sökemezler asla içimizden
    Nakış nakış işlenmişsin
    Adın sonsuza kadar yaşar
    Vatanın her karış toprağında…”

  • Estetik dəyərlərin harmoniyasına çağdaş baxış

    teranexanim

    Təranə Turan RƏHİMLİ,
    filologiya üzrə fəlsəfə doktoru, dosent

    “Estetik dəyərlərin harmoniyası” bütün dövrlərdə cəmiyyətdə diqqət mərkəzində yer alan bir məsələ olmayıb, amma bu harmoniya bir qanunauyğunluq kimi bəşər tarixinin bütün mərhələlərində mövcud olub. Ədəbiyyat, musiqi, təsviri sənət bəşəriyyətin ibtidai dövrlərindən başlayaraq müəyyən harmoniya ilə inkişaf edir. Bu günkü gəncliyi həmin harmoniyanı dərkə çağırış, onların diqqətini bu əhəmiyyətli mövzuya yönəltmək, konkret layihə çərçivəsində tədbirlər həyata keçirmək təqdirəlayiq işdir. Dünya Gənc Türk Yazarlar Birliyinin bu sahədə atdığı ilk addım gələcəkdə incəsənət sahələrinin qarşılıqlı yaradıcılıq əlaqələrinə çox əlavələr edəcək, ümumilikdə ədəbi-mədəni əlaqələrin intensivləşməsinə, yeni bir məzmun qazanmasına öz töhfəsini verəcəkdir.
    Estetik zövqü müəyyənləşdirən çoxsaylı amillər içərisində konkret yaradıcılıq sahələrinin – musiqinin, təsviri sənətin və ədəbiyyatın üzvi bağlılığı elə vəziyyətdədir ki, onlardam biri həmişə qeyri-ixtiyari digərini xatırlatmağa xidmət edir. Biri digərini öz mahiyyətində yaşadır. Çünki, şair kimi bəstəkar da, rəssam da ahəngin övladıdır, onları həyəcanlandıran, yaradıcı təxəyyülünü hərəkətə gətirən, yaratmağa sövq edən amillər, səbəblər eynidir. Böyük bəstəkar Frans Şubert deyirdi ki, “yaxşı musiqi əgər təkcə yaxşı musiqidirsə – o yaxşı musiqi ola bilməz.” Bu fikir belə bir həqiqəti diqtə edir ki, yaxşı musiqi bizim xəyallarımızı alıb uzaqlara aparırsa, düşüncələrimizə yeni nəsə əlavə edirsə, yaddaşımızda bir roman qədər dərin iz buraxırsa, o ədəbiyyat kimi zəngin və geniş məzmunludur. Yaxud konkret həyat lövhələrini bütün rəngarəngliyi ilə gözlərimiz önünə gətirirsə, burada yaxşı musiqi həm də rəssamlıqdır.
    Eyni paralelləri bədii fikrin, yaxud rəssamlığın digər incəsənət sahələri ilə əlaqəsi baxımından da izah etmək olar. Təbiətdən doğma səsləri ayırıb müəyyən ahəngə gətirən, bu ahəngi təntənəli surətdə ictimaiyyətə təqdim edən, insan düşüncəsinə sözlərlə təsir göstərən şair də, bu səsləri rənglərin dili ilə danışdıran rəssam da, onları notlara köçürən bəstəkar da eyni məharətin sahibidirlər. Təsadüfi deyil ki, dünya mədəniyyəti tarixində ədəbi istedadı ilə tanınan böyük sənətkarlar incəsənətin digər sahələrində də məharət göstəriblər. Görkəmli rus yazıçısı A.S.Qriboyedov həm də bacarıqlı bəstəkar olmuşdur. Onun yazdığı valslar indi də çalınmaqdadır. M.Y.Lermontov həm də mükəmməl karikatura ustası idi. Yapon ədəbiyyatının görkəmli nümayəndəsi, Nobel mükafatçısı K.Yasunari həm də rəssam təxəyyülü, peşəkar fotoqraflıq məharəti ilə tanınırdı. Vəfatından sonra onun Kamakuradakı evindən tapılan, yazıçının pərəstişkarlarını daha bir istedadı ilə heyrətdə qoyan çoxsaylı əsərləri bunun bariz örnəyidir. Yaxud əksinə, rəssam, bəstəkar fəaliyyəti ilə yanaşı ədəbi yaradıcılıqla məşğul olan sənətkarlar çox olmuşdur. Tanınmış rus rəssamı V.Q.Perov həm də yazıçı idi. Onun Moskva həyatından bəhs edən hekayələri dəyərli bədii örnəklər kimi dönə-dönə çap edilmişdi. J.J.Russo həm yazıçı, həm bəstəkar, həm də böyük filosof kimi tanınırdı. A.Kunanbayev yazıçılıqla bərabər bəstəkarlıqla da məşğul olub. Böyük Azərbaycan bəstəkarı Üzeyir Hacıbəyov həm də böyük yazıçı və tənqidçi idi. Bu kimi misalların sayını kifayət qədər artırmaq olar. (daha&helliip;)

  • DGTYB “Ədəbiyyat, Musiqi, Təsviri sənət və Gənclik” adlı layihə ilə…

    dgtyb

    (AzGF) dəstəyi ilə gerçəkləşdirdiyi “Ədəbiyyat, Musiqi, Təsviri sənət və Gənclik” adlı layihə Dünya Gənc Türk Yazarlar Birliyinin Azərbaycan Respublikasının Prezidenti yanında Gənclər Fondunun çərçivəsində 05.11.2015-ci il tarixdən başlayaraq, 3 gün ərzində silsilə tədbirlər keçirildi: Gənclərə Yardim fonduna, rəhbərliyine, sayin Fuad bey Mamedova, sayın DGTYB məsləhət şurasının rəhbəri Əkbər bəy Qoşalıya, layihə rəhbəri Əfsanə xanima dərin təşəkkürlərimizi bildiririk..
    – 05.11.2015 “Estetik dəyərlərin harmoniyası” adlı “Dəyirmi Masa” – “HƏDƏF” Kurslarının Mərkəzi Qərargahında həyata keçirildi, ənc rəssamlar, gənc yazarlar və bəstəkarlar bir araya gəlmişdi. Dəyərli Əkbər bəy Qoşalı, Əfsanə xanım Qıpçaq və Şəmil Sadiq çıxış edərək bu layihənin əsl hədəfini açıqladı.
    – 06.11.2015 “Ədəbiyyat, Musiqi, Təsviri sənət: Gəncliyin peşəkarlıq arayışı” – Gəncliyə Yardım Fondunun H.Z.Tağıyev ad. Konfrans Salonunda yenidən hər kəs bir araya gəldi, gənclərin Ədəbiyyat, Musiqi, Təsviri sənət və Gənclik haqqında olan fikirləri yenidən özləri tərəfindən açıqlandı, hər kəs mahnı, şeir və rəsmlərini nümayiş etdirdi. Bəstəkar Sevinc Tofiqqızı dahi liderimiz mərhum Heydər Əliyev haqqında bəstələdiyi bir semfonini nümayiş etdirdi. Bədii qiraətçi Ülkər Piriyeva qarşıdan gələn Bayraq günü münasibətilə hər kəsi təbrik edərək, dəyərli şairimiz Ramiz Qusarçaylıdan Azərbaycan bayrağı şeirini səsləndirdi. Hörmətli əkbər Qoşalı Və layihə rəhbəri Əfsanə xanım yekun çıxışlarını edərək gənclərə uğurlar arzuladı. Sonda xatirə fotosu çəkdirildi.
    -06.11.2015 Uluslararası Aktivist Sənətçilər Birliyi Azərbaycan Təmsilçiliyinin “ART-Qalareya”sında sənət müzakirələri “Manqal” restoranının salonunda tədbirin davamı oldu. Burada da, Təbrizdən gələn qonaqlarımız sazlı, sözlü hədiyyələrlə bizləri bu gözəl layihə münasibətilə təbrik etdilər.
    07.11.2015 Azərbaycanda Atatürk Mərkəzinin Konfrans Salonunda yekun dəyərləndirmə – silsilə tədbirlərin “Qapanış Toplantısı” heyata kechirildi. Atatürk mərkəzində isə, hər kəs bir araya gəldi. (AzGF) dəstəyi ilə gerçəkləşdirdiyi “Ədəbiyyat, Musiqi, Təsviri sənət və Gənclik” adlı layihə Dünya Gənc Türk Yazarlar Birliyinin Azərbaycan Respublikasının Prezidenti yanında Gənclər Fondunun çərçivəsində həyata keçirildi. Tədbirdə hörmətli Fuad Mamedov, Hörmətli Əkbər Qoşalı və bir çox dəyərli insanlar çıxış edərək bu layihənin davamlı olmasını və gələcəkdə də, gənclərdən layihə halına salınmış yeni ideaların həyata keçirilməsində ümidli olduqlarını qeyd etdilər. Ən sonda isə, 3 gün ərzində iştirak edən hər bir gənc və qonaqlar “Onur” və “Qatılım Bəlgəsi” ilə təltif olundular. Layihə rəhbəri Əfsanə xanıma dərin təşəkkürlər.
    Qeyd edək ki, layihənin yekunu olaraq, gənc yazar, bəstəkar və rəssamların əsərlərindən ibarət toplu gələn ay ictimaiyyətə təqdim olunacaq.

  • “Xoşbəxtliyimizin müjdəçisi-Üç Rəngli Bayrağımız…”

    “Bayraq sözü ümumtürk mənşəlidir və tarixi çox qədimdir. “Hələ min il bundan əvvəl böyük türk dilçi alimi Mahmud Kaşğarlının məşhur “Divanü- lüğət -it – türk” əsərində bu söz müasir dilimizdəki mənada və BAYRAK – BATRAK fonetik variantlarında qeydə alınmışdır.
    Bu gün Azərbaycanda Dövlət Bayrağı günü kimi qeyd edilir. 2009-cu il noyabrın 17-də Azərbaycan Prezidenti İlham Əliyev “Azərbaycan Respublikasının Dövlət Bayrağı Gününün təsis edilməsi haqqında” Sərəncam imzalayıb. Həmin il dekabrın 4-də isə Milli Məclis noyabrın 9-unu Dövlət Bayrağı Günü kimi rəsmiləşdirib. Həmin gün Əmək Məcəlləsinin 105-ci maddəsinə edilən əlavəyə əsasən, bu bayram qeyri-iş günü olan bayramların siyahısına daxil edilib.
    Hər bir ölkənin tarixi və dövlətçilik ənənələri onun rəmzlərində və atributlarında öz əksini tapır. Azərbaycan Respublikasının bayragı, gerbi və himni Azərbaycan dövlətinin müstəqilliyini təcəssüm etdirən müqəddəs rəmzlərdir. Dövlət atributu olaraq Azərbaycan bayrağına ehtiram göstərilməsi ölkə vətəndaşlarının müqəddəs borcudur.
    Dövlət bayrağı respublikamızın dövlət qurumlarının və diplomatik nümayəndəliklərinin binaları üzərində ucalır, mühüm beynəlxalq tədbirlər, mötəbər mərasimlər və məclislərlə yanaşı, irimiqyaslı ictimai-siyasi toplantılarda, mədəni tədbirlərdə və idman yarışlarında qaldırılaraq milli birliyi təcəssüm etdirir.
    Hər bir halda, dostu sevindirən, düşmənin gözünə tikan kimi batan üçrəngli bayrağımız dövlətimizin varlığını bütün dünyada təsdiqləyir. Şübhə yoxdur ki, müstəqil Azərbaycan siyasi və iqtisadi cəhətdən möhkəmləndikcə üçrəngli milli bayrağımız daha yüksəklərə ucalacaq, sancıldığı məkanların sayı daha da artacaq.
    Dünyanın hansı guşəsində yaşamasından asılı olmayaraq, hər bir azərbaycanlı üçün müstəqil Azərbaycan Respublikasının üçrəngli dövlət bayrağı fəxr – fəxarət mənbəyidir. Xalqımız tarix boyu çox ağır dövrlərdən keçməsinə baxmayaraq, bu gün özyüksəlişinin ən uca zirvəsindədir. Təbii ki, bayrağımızın həmişə ən yüksəklərdə görünməsi dövlətimizin gücündən, artan nüfuzundan xəbər verir. Hər bir müstəqil dövlətin tanınması üçün dövlət rəmzləri zəruridir. Azərbaycan dövlətinin də müstəqilliyini simvolizə edən öz bayrağı, gerbi və himni var. Qoy daim zəfər soraqlı olsun üçrəngli bayrağımız!!!

    Ülkər Piriyeva

  • Şüvənəlogiya (satirik, yumoristik yazı)

    1620
    Ağrımayan başı ağrıdan, qanamayan yeri yaraya çevirən və qan çıxardan, problem olmayan yerdə problemi yaradan, mübahisəni başlayan və həll edilməsini istəməyən və qarışqadan fil düzəldən şəxsə şüvən deyilir.
    Şüvən salanları, şüvənləri və şüvən vəziyyətini, şüvən prosesinin yaranmasını, predmetini, obyekt və subyektlərini, həlli yollarını öyrənən elmə şüvənəlogiya deyilir.
    Bu elm Şərqdə yaranmışdır və konfliktologiyanın və insanlar arası münasibətlər sahəsində fəlsəfənin əsasını təşkil edir.
    Şüvən salan, qoparan adam, onun şüvənində iştirak edən hər kəs, hər bir canlı şüvənəlogiyanın əsas subyektidir.
    Bu elmin predmeti şüvəndir. Şüvən vəziyyəti şüvən qoparanın haqlı və ya haqsız olaraq yaratdığı vəziyyətdir.
    Bu elm ta qədimdən yaranmışdır, Adəm və Həvvadan bu günümüzədək gəlib çıxmışdır. İnsan dil açıb danışmağı, heyvan kimi qışqırmağı, anqırmağı, əcaib səslər çıxarmağı bacaran andan bu elm öz əsasını qoymuşdur.
    Bu elmin obyekti şüvənə səbəb olan istənilən mövzu və obyekt ola bilər. Şüvənin həll edilməsi yolları hələ tam öyrənilməmişdir. Çünki şüvəni qopardan və şüvən prosesində iştirak edən subyektlər şüvənin qopardılma səbəbini tam dərk edə bilmirlər ki, onu də həll etsinlər.
    Şüvəni adətən nadan adam edir, şüvən qopardığı mövzunun məğzini bilmədən şüvən qopardır və mübahisə edir.
    Şüvən qoparan adətən mədəniyyətsiz adamdır, çünki şüvən isterikasız ötüşmür və qeyri-etik davranış və sözlərlə müşaiyət olunur.
    Şüvən qoparan digərlərini eşitmir, eşitmək istəmir və digər subyektlərin fikirləri ilə hesablaşmır. “Özü deyir, özü eşidir” prinsipi ilə şüvən işini aparır.
    Məzmunundan və mövzusundan asılı olaraq, şüvənqoparanlar bir neçə kateqoriyaya bölünür:
    1. Vətənşüvənlər-vətəni haqda ətraflı, tam məlumatı olmayan, himninin sözlərini bilməyən, oxumağı özünə rəva bilməyən, tarixindən xəbərsiz olan, gerbinin nə ifadə etdiyini anlamayan, bayrağını tapdalayan, tərs asan, düz tutmayan, rəng və simvolların nə məna daşıdığını bilməyən kəsin “Vətən-Vətən” deməsi, “Qarabağ” şaxsey-vaxseyini anlaya bilmirəm və anlamaq istəmirəm. Ay yazığın balası, heç bilirsən ki, Qarabağ harada yerləşir, hansı rayon və şəhərləri var, işğal altında hansı yerlərdir, hansı tarixlərdə işğal olunmuşdur, İrəvan, Borçalı mahalı da bizimdir, Cənubi Azərbaycan da bizim Vətənimizdir?!Bilmirsən?!Heç təəccüblənmədim! Təəccüb etdiyim, boş-boş bağırmağın, yalançı ürək yanğısı, ictimai təqdimat və reklam xətrinə, başqasından geri qalmamaq üçün etdiyin hərəkət və dediyin sözlər çox sünidir, inandırıcı deyildir. Sən vətənindən xəbərsiz VƏTƏNŞÜVƏNsən!
    2. Dinşüvənlər-oxuduğunuz səhv tərcümə və təfsir edilmiş, təhrif olunmuş, mənasını dəyişmiş dini kitablarınızdır, məqsədiniz ölkə qanunlarına zidd gedərək dünyavi-demokratik ölkədə insanların konstitusiyada nəzərdə tutulmuş hüquq və azadlıqlarını əllərindən alıb, insanlara şəriət qanunlarını sırımaq, onları idarə etməkdir… Məhərrəmlik ayında bədəninə ağır zəbələr endirmək, saçlarını yolmaq, özünü döyüb, qanını axıtmaqla deyil, din və insanlıq! 3 gündən artıq yas saxlayan dindarlarımız, gedin təhsil alın, savadlanın, elmə yiyələnin! Ölkəmiz tolerant və multikultural dəyərlərə malikdir… Şəriət qanunlarını gedin öz ailənizdə tətbiq edin, ən azı orada bəlkə sözünüz keçər, kiçik dövlətinizdə… Gedin, bir, iki nəfər səviyyəsiz radikal düşüncəli dini liderlərinizin dediklərinə avamcasına inanın, şəhid olun, bəlkə cənnətə düşməyə bilet qazanarsınız… Səndən əsl insan çıxmaz, sən nadansan, DİNŞÜVƏNsən! Ac toyuq yuxusunda darı görər! Sizdən biri olmayana, sizin kimi düşünməyənə “kafir” deməyiniz, bilirsiniz nəyə oxşayır?! Pişiyin əli ətə çatmayanda, deyir, ət iylənib, köhnəlib! Sizin kimi “dindar”olmaqdansa, “kafir” olum. Siz cənnətə düşsəniz, yetər, siz olan cənnətə düşmək istəmirəm, cəhənnəm əsl yerimdir mənim…
    3. Pulşüvənlər- pulun qədrini bilən və bilməyənlərdir. Qədrini bilib “Simic şüvənlər”, “Pulum var, vermirəm, borcum var” deyib, özünü göstərir, acıq verir əks cəbhədə olanlara, pulu olmayıb, acından axşam yuxudan oyananlara! Ya da ki, “Pulum yoxdur, nə istəyirsən məndən?! Pulun varsa, mənə də ver!” deyən ağlayanlar da var… Pulun qədrini bilməyənlər “xeyirxah dəli, əliaçıq sadəlövh”lərdəndir ki, onlar da “sağa-sola pul paylayır”, sonra da pulu qurtaranda, özü başlayır, şüvən qopardaraq, dilənməyə, borc verdiyi adamlardan borcunu geri almağa çalışmağa! Qorxmayın, ağlamayın! Qorxan gözə çöp düşər! Özü yıxılan da, ağlamaz!Şüvən qopartmayın, mənasızdır, sən korlar, karlar, lallar məmləkətindəsən!PULŞÜVƏNsən!
    4. Dilşüvənlər– Nə doğma dilinin, nə də əcnəbi dilinin, qrammatik, leksik, orfoqrafik, fonetik qaydalarını bilən, nə də normal danışıq, yazı yazma qabiliyyəti olan insanların dil üstündə şüvən qoparmasını qəbul edə bilirəm! Bir cümləsində 3 dilin sözünü işlədən şəxs, doğma dilini qorumayan, doğma dilinə hörmət etməyən şəxs necə əcnəbi dili qoruya, sevə və o dilə hörmət edə bilər?! Uşaq qədər də olmadıq, onları da korladıq, gözünü açandan öyrədirik əcnəbi dilləri, öz dilini öyrənməmiş, irad və tənqidləri nəzərə almırlar, başqasında belə uşaq görəndə, şüvən qoparırlar, doğma dilləri yada düşür, vətənpərvərlik sevgisi və vicdan oyanır! Gülüncsünüz! Əcnəbi dil bilmək yaxşıdır, amma öz dilini mükəmməl bil, öz dilində mükəmməl yaz, danış, sonra! Öyrən rusca, ingiliscə, almanca, möhtac olma dilmanca… Öz dilinə, soy kökünə lağ eləmə… Örkən nə qədər uzun olsa, yenə də doğanaqdan keçər! DİLŞÜVƏNsən!
    5. Şəkilşüvənlərən – müasir şüvənsalanlar qrupudur, hara getdi-getmədi, hər yerdə şəkil çəkdirməlidir, özü də fərqli pozalarda… Sonra da paylaşmalıdır sosial şəbəkə, səhifələrdə, like yığmalıdır, likeların sayını saymalıdır, gündəmdə qalmalıdır. Tağ, check in i şəkilsiz etmək inandırıcı olmaz deyə, hökmən ən azı tağ, check in etdiyin yerdə şəklin olsun, həmin yerin bütün bucaqlarında şəkil çəkdirəsən, pulsuz reklam edəsən həmin yeri… Sanki müştəri yığırsan ora! Ucuz ətin şorbası olmaz! Getdiyin yerdə bir şəkil çəkdirsən, məncə yetərlidir, selfie isə az çəkin, bəzi selfielərdə çox qorxunc, gülünc və faciəvi drama qəhrəmanı kimi düşürsünüz… Bir dəli quyuya daş atdı, yüz ağıllı çıxara bilmədi… Sizin şəkilləriniz də dəlinin quyuya atdığı daş kimidir… ŞƏKİLŞÜVƏNsən!
    Bu vaxtadək şərq dünyasında şüvənəlogiya konfliktologiyanın əsası olaraq araşdırılmadığından, şüvənin psixoloji təbiəti öyrənilmədiyindən konfliktlər həll edilməmiş qalır və artamağa doğru gedir. Şüvən qoparanlar, Sizdən soruşuram: Şüvən qopartmaqla, nə qazanırsınız?! Ağlınız artır?!

  • Yalçın YÜCEL.”Biliyordu”

    11879165_936000243109762_1805357738418180479_o

    Özgürlüğün kokusunu duyarken içinde
    Düşünüyordu
    Buğday sarısı saçları
    Kocatepe’nin toprağıydı sanki
    Gözlerinde akıp giden bir Akdeniz vardı hep
    Yüreğine sığmayan sevgisiyle bir de Türkiye
    Ve ardında onun gibi inanmış
    Onunla düşünen yiğit insanları
    Yalnız değildi hiç
    Bu yüzden sevinçliydi bir yandan da
    Açlıkta olsa
    Cephanesiz ve silahsız da
    Biliyordu
    Her şeyin önünde olan o sevgiyi
    Atının üzerine bindiğinde
    Dağlar küçülüverdi birden
    Ardında nice yiğitleriyle
    Bir destan daha düşüreceklerdi toprağa
    Yeniden dirilecekti özgürlük
    Gülümseyecekti bir çocuk gibi
    Duramadı tarih, yekindi yerinden
    Kapısında Dumlupınar
    Hemen yanında Büyük Taarruz
    Buyur etti ikisini de içeri
    Türk’ün zafer şarkısıydı sonrası
    Özgürlük güldüler hepsi de
    Ve Ata’sıyla birlikte
    Göğün ellerinden tutarak yürüdüler yeryüzünü

    30 Ağustos 2015

  • Harika UFUK.”CUMHURİYET GÜNEŞİ”

    MKA

    Bin dokuz yüz yirmi üç yirmi dokuz ekimde
    Taç oldu başımıza cumhuriyet güneşi.
    Bağımsızlık timsali dalgalanır âlemde.
    Yüreklerde yanıyor cumhuriyet ateşi.
    Taç oldu başımıza cumhuriyet güneşi.

    Atatürk’e borçluyuz bu aydınlık günleri,
    Geleceği düşlerken unutmayız dünleri,
    Atatürk’ün nutkunda öğüt altın ünleri.
    Oku, öğren, uygula; bulunmaz onun eşi.
    Taç oldu başımıza cumhuriyet güneşi.

    Harika devrimlerle ülkemde çığır açtı,
    Kurduğu okullarla yurda aydınlık saçtı,
    Yükseldik ilkelerle artık cehaletkaçtı,
    Ardı sıra yürürüz yolumuz onun peşi.
    Taç oldu başımıza cumhuriyet güneşi.

    29-10-2013.Adana.19.41

  • Şəfaqət CAVANŞİRLİ.”Sevginin gözləri” romanının XXIII hissəsi

    12202155_886472768116427_1538859207_n

    Səfər Fidanın qarşısına çıxmağa utanırdı. Fidanın evlənib-evlənməməyi, harda qaldığı maraqlıydı ona. Maşınına oturub Fidanın mindiyi taksini uzaqdan izlədi
    Fidanla yaşadıqlarını xatırlayırdı. İlk öpüşləri, toxunuşları elə bil qarşısında canlandı.
    Qefilden yeraltı keçidi keçməyə tənbəllik edən ortayaşlı bir kişini az qala maşınla vuracaqdı. Səfər maşını saxladı. Əsəbdən öz-özünə deyinməyə başladı. ” Ay kişi, canın çıxsın keçiddən keçdə, gərək ölümün əlimdən olsun?”
    Səfər maşından düşüb kişiyə yaxınlaşdı.
    – Heçnə olmayıb ki?
    – Yox,yox, hər şey yaxşıdır
    – Keçiddən niyə keçmirsiz,axı?

    Kişi Səfərin dediklərinə əhəmiyyət vermədi. Səfər maşınına əyləşdi. Daha Fidanı taksini izləyə bilməyəcəkdi. Əsəbindən piyadanı söydü.

    Lamiyənin xəstəxanada iki gün qaldı. Baş həkim demişdi ki, günorta xəstəxanadan çıxa bilər. Anası Aynur telefonda bərk-bərk tapşırmışdı; – uşaq xəstəxanada qalacaq, Lamiyə Almaniyaya geri qayıdacaq. Lamiyə təzə doğulan körpələrin arasında oğluna baxıb Tahirin hədələrini xatırlayırdı. Uşağın Tahirdən olduğuna daha çox inanırdı.
    – Səfər heç üzümə də baxmırdı – düşünsə də, şübhələr onu rahat buraxmırdı.
    Yatdığı palataya qayıtdı, yavaş-yavaş hazırlaşmağa başladı. Xəstəxanadan elə çıxmaq lazımdır ki, heç kim görməsin.

    Fidan eve axşam saat ondan sonra gəlir. Eldar da onlarda idi. Fidan Eldarı görəndə sevinir.
    – Xoş gəlmisən, Eldar əmi.
    Eldar Fidanla soyuq görüşdü. Fidan soyuq münasibətin hardan qaynaqlandığını anladı.
    Eldar – Bu vaxt xeyirdimi gəlirsən?
    – Uşaq evindəydim.
    Təhminə əlində nimçə otağa girdi, Eldarla Rəşadın qarşısına fincanda çay qoydu. Fidanla qaşqabaqlı görüşdü.
    – Axşamın xeyir.
    Fidan – Axşamın xeyir.Paltarımı dəyişim gəlirəm.
    Fidan otağına getdi.
    Rəşad – Heç olmasa televizoru yandırım,görək ölkədə nə var,nə yox?
    Rəşad xəbərlər olan kanala çevirdi. Fidan otağa girəndə xəbərlərdə dünyaya təzə gələn körpənin xəstəxanada anası tərəfindən qoyulub qaçdığı deyilirdi. Fidan təəccübləndi, divanda əyləşib diqqətlə televizora baxdı.
    Təhminə – Vicdansızlığa bax.
    Fidan – Başa düşmürəm, bir halda ki, bu uşağa baxmayacaqsan, niyə dünyaya gətirirsən?
    Eldar diqqətlə Fidana baxdı, kinayə ilə dedi: – Sənin kimisi övladlığa götürsün deyə atırlar. Niyə dayanmısan? Get sabah maraqlan, övladlığa götür.

    Fidan Təhminəylə Rəşada baxdı. Başını aşağı saldı. – Yaxşı təklifdi. Maraqlanaram. Gecəniz xeyrə. Tez yatsam yaxşıdır.
    Fidan öz otağına getdi, qapını örtdü. (daha&helliip;)

  • Şəfa VƏLİYEVA.”Varlığına ağlayaram…”

    sv

    AYB, DGTYB və “Gənc Ədiblər Məktəbi”nin üzvü,
    Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü

    Sözlərindən külək əsər,
    Qarışdırar hisslərimi…
    Ürəyim olar dərdəcər…
    Adı olmaz istəyimin…

    Varlığına ağlayaram…
    Varsan… əlimə çatmırsan
    Özüm sənə oxşadaram,
    Bəlkə üzümə baxarsan…

    Adı olmayan hisslərin
    Ünvanı bir qanlıq olar…
    Deyirəm, qoruyum səni…
    Ölsəm, adın “qanlım” olar…

  • Esmira RƏHİMLİ.”Dua” (Povest)

    Esmira

    Maşın əfsanəvi gözəlliyi olan kənd yolları ilə yavaş-yavaş irəliləyirdi. Yol get-gedə daralırdı. Görünür bir neçə gün öncə yağan yağış torpağı islatdığı üçün yolun kənarları sürüşmüşdü. Hələ də yağışdan nəm olan torpaq qızılı qəhvəyi rəngə çalırdı. Yola döşənən daşlar sürüşərək seyrəldiyindən yol çala-çuxur olmuşdu. Sürücü maşını saxlayıb: – Daha sürə bilmirəm. Yollar pisdir, maşın xarab olar. Burdan o yana piyada gedin – dedi.
    Ömər başını narazı halda bulayıb dedi:
    – Deyəsən yenə yağacaq. Hava yaman tutulub.
    Ömərin yaxin dostu Ərkam ingilis qonaqlarını ailəvi olaraq İstanbulun qərbində yerləşən qədim Çatalcanın İncəğiz kəndini gəzdirməyə, oradakı mağaraları göstərməyə gətirmişdi. Bu Henri Ceyms, xanımı Anna ve qızları balaca Aleks idi. Onlar butik oteldə iki ayrı otaq kiraladılar. Birində qonaqlarını rahatladılar, digərində isə özləri yerləşdilər. Buranın əvvəllər ev olub sonradan otelə çevrilməyi aşkar görünürdü. Kənd yerlərində belə otellər turistlərin diqqətini müasir otellərdən daha çox çəkir. Ayrı-ayrı otaqların hamısının qapısı ümumi bir həyətə açılırdı. Otaqların birində otel işçiləri yerləşmişdi. Damında isə səhər yeməyi üçün üstü örtülü eyvan düzəldilmişdi. Onlar bir qədər dincəlib yorğunluqlarını aldıqdan sonra kəndi gəzmək qərarına gəldilər. Ömər isə heç dincəlmək haqda düşünmürdü.
    O, fotoaparatını və ona quraşdırmaq üçün ştativi götürüb çantasına qoydu. Ərkam qonaqlarına dedi:
    – Dostum həvəskar fotoqraf olduğu üçün daima hansısa bir kadrı çəkə bilməyəcəyinə görə narahatdır. Birdən kölgə azca çəkilər, işıq bir az o tərəfdən düşər… Daha nə bilim nələr.
    Sonra o üzünü Ömərə sarı tutub dedi:
    – Qardaşım, bir dincəlib istirahət eləsənə! O cür işin var, neyləyirsən bu fotoqraflığı? Çörəyin bundan çıxmır ki! Onsuz da sən həvəskar fotoqrafsan. Amma bu işlə elə ciddi məşğul olursan ki, elə bil nə olub!
    – Dincəlirəm Erkam, dincəlirəm. Öz işim birlikdə işlətdiyimiz şirkətdəki təmir və tikinti işləridir. O işlə yalnız qazanc məqsədi ilə məşğul oluram. Foto ilə məşğul olmağı isə həqiqətən çox sevirəm. Hər dəfə uğurlu fotolar alınanda elə bil dünyanı mənə verirlər. Onda mənə elə gəlir ki, dünyanın ən gözəl fotolarını məhz mən çəkirəm və ən qeyri-adi anları mən tuturam.
    Azca türkcə anlayan Henri Ömərə onunla həmrəy olduğunu bildirdi:
    – You are right! The photography is wonderful hobby! (daha&helliip;)

  • Şəfaqət CAVANŞİRLİ.”Satılmışlar” (Hekayə)

    12115887_875175612579476_5476251642611631834_n

    Şəhərə yenicə qədəm qoymuş qışın soyuğundan qorxmurdu. içində odun dolu balaca köhnə soba olan bir otaqlı mənzildə iki azyaşlı uşağıyla; qızı və oğluyla bir il əvvəl tanış olduğu bu şəhərdə yaşayırdılar. Qonaq kimi, ömür boyu sakin kimi yaşayacaqları hələ məlum deyil… Övladları yatdığı üçün işığı söndürmüşdü. Əvvəlcədən aldığı şamı yandırdı, sobaya yaxın masanın üstündəki dəftər qələmə yaxın qoydu. Soba yalnız otağı isidirdi, şam isə rahat yazmağı üçün işıq salacaqdı. Masanı lap qabağa çəkib əyləşdi. Hardan, necə başlayacağını bilmir, qaranlıqda yatmış balalarına kədərlə baxmağından məlum olurdu ki, yazdıqları onlara aid olacaqdı. Dəftəri açdı, dərindən ah çəkdi. Qələm əlində əsirdi, həyəcanlıydı. Çox fikirləşəndən sonra yazmağa başladı:

    “ Övladlarım, sizə baxıram ürəyim qan ağlıyır. Bilmirəm nəyin dərdini çəkim. Atanızın məni atıb getməyindənmi,yoxsa sizi atasız qoymağınanmı yazım? Bəli, atanız məni aldadıb. Məşuqəsi olan varlı bir qadınla yaşayır. Onu hamımızdan üstün tutub. Bugün gedib onu tapmışdım. Danışdığımız kimi gərək bugün yanımızda olaydı. Amma o qadın baxa-baxa məni qapıdan qovdu. Ağlaya – ağlaya qovdu. Bilmirəm bunları sizə niyə yazıram. Eh, həyat çox çətindir, balalarım. Çoxlu insanları olan bu şəhərdə gərək hamı bir-birinə həyan olsun. Bu şəhər atanızla bizi ayırdı. Atanız indi geyimi kimi çox dəyişib. Əslində atanızın günahı yoxdur. İmkansızlıq atanızı itirməyə məni məcbur etdi. Eh, fikirlərim dağınıqdır balalarım. Son günlər yaman tez-tez atanız yadıma düşür.

    Bilirsiz, orta məktəbdə oxuyanda müəllimənin bizə verdiyi ev tapşırığını indi-indi qanıram ki, nə deməkdir? Uşaq ağlımıza görə cavab yazmalıydıq. Həyat nədir? Mən məktəbi beşinci sinifə qədər oxumuşam, qızım. Doğulduğum kənddə qızların çoxunu ataları ya məktəbə qoymaz, ya da ki, mənim kimi alayarımçıq oxudardılar. Bir az böyüdük, oğlanların da fikri-zikri bizdə oldu, işimiz tamamdı. Mütləq ərə getməliydik, toyumuz olmalıydı. Atanız isə kəndin ən yaraşıqlı oğlanıydı. Qızların çoxu atanıza vurulmuşdu. Bəzi gəlinlər də ərlərini aldatmağa dünəndən razı idilər. Amma atanız Allahdan qorxan kişi idi, ya da mən elə bilmişəm…
    Dərd bu deyil, dərd gözlərimizi açanda hər şeyi geridə qoymağımızı görmək idi. (daha&helliip;)

  • Gülnarə MAHMUD.”Ağbutalı səma” (Hekayə)

    gm

    Ülkərin bir xəstə üçün nəziri var idi. Xəstədən ümidverici xəbər eşitdiyindən bu dəfə nəzirini gecikdirmək istəmirdi. İşə gedəndə yolüstü verəcəkdi. İşi İçərişəhərdə, lakin nəzirinin ünvanı Təzə Pir məscidi olduğun dan ayrı-ayrı səmtlərdə yerləşirdi. İşəgecikməsin deyə hər dəfə təxirə salır, bu da nəzirini gecikdirməsinə səbəb olurdu.
    Bu gün səhər işə tez getməli idi. Necə deyərlər, cox vaxt işə gecikmişdi. Mərkəzi Univermağın qabağı ilə İçərişəhər tərəfə getmək istəyirdi ki, bir qadın səsi eşitdi:
    – Bala, Təzə Pir məscidi hansı tərəfdə yerləşir?
    Dönüb baxdı. Əks tərəfi göstərib:
    – Xala, oraburdanbirazuzaqdır. Düzyuxarıqalxın, sonraordabirindənsoruşarsız – dedi.
    – Qızim buraları yaxşı tanımıram. Birdən tapmaram. Bəlkə məni ora götürəsən?– deyə qadın and-aman elədi.
    İşə gecikdiyindən çıxılmaz vəziyyətdəidi. Nə edəcəyini bilmədi. Qadının üzünə baxdı. Nurlu siması vardı. Ona anasını xatırlatdı. On il olardıki, onu itirmişdi. Lap kövrəldi. Əynində ağ butaları olan mavi paltarı, başında ağ ipək kəlağayısı və ağ saçları anaya məsum gözəllik verirdi. İşə gecikməyinə baxmayaraq qadının mələk görünüşü onu sanki ovsunlamışdı. Ülkər üçün ayağındakı hündürdaban ayaqqabılarla məscidə gedən bu əyri köndələn yolları üzü yuxarı qalxmaq çox narahat idi. Ələlxüsus da, gecikəndə. Büdrəməsin deyə ayağının altına baxaraq qadınla yanbayan aramla addımlayırdı. Yolboyu bir az şəhərin dəyişməsindən, bir də yeni tikililərin tikilməsindən danışdıqca vaxt azaldı, yol qısaldı, mənzil başına gəlib çatdılar. Məscidin həyətində iman sahiblərinin mərhəmətinə ümid bəsləyən bir neçə dilənçi oturmuşdu. Ülkər nəzirini qutuya atmağı düşünmüşdü. Bu imkansız insanların ehtiyacı qızın diqqətini çəkdi. Elə bu zaman ananın səsi onu fikrindən yayındırdı:
    – Allah köməyin olsun, qızım. Səni də işindən elədim. Tək gəlsəydim bu yollarda azıb qalardım – deyə üzünə gülümsəyib məscidin qapısına yaxınlaşdi.
    – Narahat olma, xala. Mənim də nəzirim var.
    – Allah nəzirimizi qəbul eləsin, bala – deyib ana içəri keçdi. Ülkər də:
    – Amin! – deyib özündən asılı olmayaraq onun dalınca məscidin qadınlar üçün ayrılmış hissəsinə keçdi. Məscidə hər dəfə kənardan baxmışdı. İlk dəfə idi ki, içini görürdü. İçəridə kimisi namaz qılmağa hazırlaşır, kimisi də namazın vaxtını gözləyərək divar boyu yerdən düzülmüş döçəkçələrdə oturub qurandan surələr və ayələr oxuyurdular. Hicablı qadınlardan biri onlara salam verib içəri keçməyi buyurdu. Ülkər asılqandan yaylıq götürüb başını örtdü.
    Bir müddət qapının agzında dayanıb bu sükutla dolu sehirli məkana tamaşa etməkdən doymadı. Döşəməyə düzülmüş gözoxşayan xalçalardan böyük səbrlə naxışlanmış divar və tavanına kimi hər yer valehedici idi. Artıq namaz vaxtı idi. O, namaz qılmağı bilməsə də içəri keçdi. İçindən namazlığın üzərində dayanıb onların etdiyi hərəkətləri təkrarlamaq gəldi. Namazını bitirib ətrafdakılar kimi səcdəyə oturdu. Allahına şükür və dualarını edirdi ki, qəflətən telefonuna gələn zəng işə gecikməyini xatırladıb onu düşdüyü sehirli aləmdən ayıltdı. Cəld ayağa qalxdı. Ana hələ də namazdan sonra səcdəyə oturub Quran oxuyurdu. Ülkərin getmək istədiyini görüb üzünə gülümsədi. O da mane olmadan başı ilə “sag ol” deyib asılqandan yaylığını asdı. Nədənsə Ülkərə doğma gələn bu insanı daha görməyəcək deyə dönüb bir də onun gülümsəyən simasına baxmaq və onun sayəsində bura gəldiyi üçün təşəkkür eləmək istədi. Axı onun gecikən nəziri var idi. Ülkər donub qaldı. O yerində yox idi. Sanki heç olmamışdı. Onun oturduğu namazlığın üzərində oxuduğu Quran qalmışdı. Ülkər bayaq onları içəri dəvət edən qadına yaxınlaşıb soruşdu:
    – Burda əyləşən qadının hara getdiyini görmədiniz?
    – Xeyir, görməmişəm.
    – Ağ kəlağayılı, açıq mavi geyimli yaşlı bir qadın idi. Birlikdə gəlmişdik. Siz də içəri dəvət etmişdiniz.
    – Qızım axı sən tək gəlmişdin. Bir də mən bayaqdan burdayam. Elə bir geyimdə qadın görməmişəm.
    Elə bil yuxu görürdü. Mələk kimi geyimi ilə onu görməmək mümkün deyildi. Ülkər pilləkənlərlə həyətə düşdü. Ətrafa göz gəzdirdi. Onu görmədi. Tələsik küçəyə çıxıb dilənçilərdən birinə nəzirini verdi. Artıq cüt gəldiyi yolu tək qayıdırdı. Sanki bu ana nəzirini vermək üçün qarşısına çıxmışdı. Üzünü göyə tutdu. Heyrətdən yerində donub qaldı. Parçalanıb səmaya səpələnmiş kiçik buludlar, sanki bayaqkı ananın mavi paltarındakı ağ butaları xatırladırdı. O, sanki xəyal kimi göylərə çəkilmişdi.

  • Təranə NAZİMQIZI.”VAQİF BƏHMƏNLİ TÖHMƏTƏ LAYİQDİRMİ..?”

    ts

    Son günlər ədəbi mühitdə tanınmış şair Vaqif Bəhmənliyə verilən töhmət məsələsi gündəmi zəbt etmişdir. Məni də mütəəssir edən bu məsələyə fikir bildirməyi özümə borc bildim. Mədəniyyət Naziri Əbülfəz Qarayev cənabları şair olmaqla yanaşı Vaqif Bəhmənlinin vəzifəsini nazərə almadan, deyilişi ağır səslənən töhmətə imza atmışdır. Görəsən qələm yoldaşımızın günahı nə olub, deyə maraqla izlədim. Sən demə, Vaqif Bəhmənli mədəniyyət nazirimizi vəsf edərək onun şəninə şeir həsr edib. Mən bir qələm əhli kimi hörmətli nazirimizə sual edirəm: ”Nə vaxtdan axı kiməsə şeir vəsf etmək qanun çərçivəsində qadağan olunub? Soruşmaq istərdim,cənab Nazir, siz də işgüzar görüşlər zamanı tez-tez Prezdentimizlə qarşılaşmalı olursunuz. Sizin də hər kəlmənizdə Prezdentə hörmət və ehtiramdan bəhs olunaraq, şəninə mədhedici ifadələr yağdırmısınız. Belə çıxır ki, Prezdent də sizin haqqınızda vaxtında lazımı tədbir görüb, ya sizi işdən azad etməli, ya da mədhiyyələrinizə görə şiddətli töhmət verməli idi ki, siz niyə onun siyasətini tərif edirsiz?? Sorusmaq istərdim, hamımızın sevimlisi, dünya siyasətçisi Ulu Öndərimiz Heydər Əliyevin adına azmı şeirlər yazılıb, mahnılar bəstələnib?! Bütün bunlara rəğmən o alicənab insan bunlara necə rəğbətlə yanaşıb və səmimi münasibət bildirib. Siz isə, deyək ki, adi bir nazir olaraq tanınmış bir şair Vaqif Bəhmənlini MƏDDAH kimi cəzalandırırsınızsa, bəs sizi kim cəzalandırsın?
    Əslində mən qələm dostumuzu bəzən qınayıram, bəzən də yox. Qınayıram ona görə ki, ona üzqarası olan şeri qələmə alanda düşünməliydi. Onun kimi tanınmış bir qələm əhlini ithaf şeir yazmağa nə idi məcbur edən?!. O yetərincə özünə, işinə sadiq və diqqətlə yanaşmağı, ictimaiyyət içində istənilən qədər hörmətə sahib olan bir şəxsiyyətdir. Bəzən qınamıram, ona görə ki, bu yaxınlarda Mədəniyyət Nazirliyinin xətti ilə Vaqif Bəhmənlinin “Yubileyi” qeyd edilmişdir. Lakin yerinə düşər və tam səmimiyyətlə qəbul edək ki, bu Vaqif Bəhmənlinin həm nazir işçisi kimi, həm də şair kimi öz halal haqqı idi. Doğrudur, düşünmək olar ki, Vaqif Bəhmənli həmin şeri o səbəbdən qələmə alıb ki, Əbülfəz bəyə sanki öz borcunu qaytarsın. Qələm adamının başqa nəyə gücü çatar ki?! Bu mənim şəxsi fikrimdir. Lakin şair unudub ki, onun hörmətli naziri həmin şeirə tamamilə başqa yöndən yanaşıb. Belə ki, cənab nazir ədəbi tarixi bildiyi üçün (belə demək mümkünsə) gözünün önünə Mirzə Ələkbər Sabiri, Cəlil Məmmədquluzadəni, “Əkinçi” qəzetində dərc edilən məqalə və şeirləri gətirib və düşünüb ki, Vaqif Bəhmənli də öz şeri ilə sətiraltı Mədəniyyət nazirimizdən məqsədyönlü istəyi olub. Görünür, Vaqif Bəhmənli öz nazirini yetərincə tanıaya bilməyib. Nazir də özlüyündə dərk edib ki, şeirdə bəhs edilən xüsusiyyətlərə layiq deyil və daxilindəki ikrah hissi onu belə addımı atmağa sövq eləyib. Şair də də düşünməyib ki, nazir şeri belə anlayar.
    Mən Vaif Bəhmənlinin adını eşidib, şeirlərini oxumuşam, şəxsən tanışlığım yoxdur. Lakin yazıb töhmət aldığı şerlə tanış oldum. Bu şeirə görə onu baltalayan “qələm dostları” çox oldu. Amma mənim fikrimcə şair istər onun naziri, istərsə də onun istəkli qələm dostlarını bir daha yaxşı tanımsını istərdim. Çünki unutmasın ki, yıxılana balta vuran çox olar.
    Əzizimiz Vaqif müəllim! Heç də ruhdan düşməyin. Verilən bu töhmət Mədəniyyət Nazirinin təkcə sizə yox, həm də bütün qələm sahiblərinə ünvanladığı tohmət və hörmətsizlkidir. Sizi şəxsi mənada yetərincə tanımasam da, yazar kimi sizin düşdüyünüz vəziyyət məni qeyzləndirdi və qərara aldım ki, fikirlərimi mətbuatla çatdırım.
    Hörmətli nazirimiz, Əbülfəz bəy! Qələm əhlini rəzil etməyin, bu addımı atmağa mədəniyyət naziri olaraq qəti şəkildə birmənalı olaraq haqqınız yoxdur. Ən azı düşünmək lazım idi. Siz bu gün bir nazir, o isə nazir işçisi olmaqla yanaşı, xalqın sevimli şairidi. Vaqif Bəhmənlinin Elə bir şairə Mədəniyyət Naziri tərəfindən töhmət verilməsi hansı mədəniyyətə uyğundur?! Nəinki Vaqif Bəhmənlini, onsuz da həssas və qəlbi yuxa şairləri, dərd köynəyini əynindən çıxara bilməyən yazar əhlini bu addımınız çox sarsıtdı. Unutmayın ki, araşdırma apardığım müddətdə heç də Vaqif müəllim haqqında mənfi fikir və rəyə rast gəlmədim. Bu isə onun bir daha ictimaiyyətdə qazandığı yüksək nüfuz sahibi olmasından xəbər verir. Onu tanıyanlar əyilmədən bu yolun yolçusu olduğunu, qürur və mənsəb sahibi olmasını tam əminliklə vurğulayırlar. Unutmyın ki, Vaqif müəllim bu şeiri yazmaqla MƏDDAHLIQ yox, sadəcə özünü sizə borclu qalmamaq tərəfindən çıxış etmişdir.!

  • “Ədəbiyyat, Musiqi, Təsviri sənət və Gənclik” adlı layihə çərçivəsində silsilə tədbirlərə start verilib

    Dünya Gənc Türk Yazarlar Birliyinin Azərbaycan Respublikasının Prezidenti yanında Gənclər Fondunun (AzGF) dəstəyi ilə gerçəkləşdirdiyi “Ədəbiyyat, Musiqi, Təsviri sənət və Gənclik” adlı layihə çərçivəsində noyabrın 5-dən başlayaraq, 3 gün ərzində silsilə tədbirlərə start verilib.Silsilə tədbirlərdən biri 5 noyabr 2015-ci il tarixində “Hədəf” Kurslarının Mərkəzi qərargahında baş tutdu.Kütləvi informasiya vasitələrinin nümayəndələrinin iştirakı ilə keçirilən tədbirdə DGTYB Təsisçilər Şurasının başqanı Əkbər Qoşalı, AYB üzvü, Prezident təqaüdçüsü Afət Viləşsoy, AYB və DGTYB üzvü, “Gənc Ədiblər Məktəbi”nin müdavimi, Prezident təqaüdçüsü Şəfa Vəliyeva,
    DGTYB Yönətim Kurulunun Başkan yardımcısı Əfsanə Bayramqızı, AYB və DGTYB üzvü, “Gənc Ədiblər Məktəbi”nin müdavimi, Prezident təqaüdçüsü İntiqam Yaşar və digər qonaqlar iştirak ediblər. “Hədəf” Kurslarının rəhbəri, filologiya üzrə fəlsəfə doktoru Şəmil Sadiq çıxış edərək öz dəyərli tövsiyələrini gənclərlə bölüşərək yeni nəsil Azərbaycan gəncliyinə əlindən gələn dəstəyi əsirgəməyəcəyini bildirdi.Tədbirin sonunda isə xatirə şəkilləri çəkdirildi.

    Ülkər PİRİYEVA,
    Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin və
    Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Baş redaktor müavini

  • Aqil SABİROĞLU.”Səs verməyə parlaq, şəffaf”

    asm

    Səs verməyə parlaq,şəffaf,
    Qutu bizdə.
    Qızınmağa neftin,qazın,
    Odu bizdə.
    Sağalmayan xəstəliyin dəvaları,
    Otu bizdə.
    Döyüş vaxtı düşmənlərin bağrın yaran,
    Koroğlunun atı bizdə.
    Tarixlərin açılmayan səhifəsi,
    Qatı bizdə.
    Evlənməyə ən gözəl qız-
    Ayna bizdə,
    Tutu bizdə.
    Qınamayın məni,qardaş,
    Bircə…
    Bircə vicdan yoxdu bizdə…

  • Müzəffər MƏZAHİM.”Hələ”

    mm

    Mən öz məsləkimin, öz amalımın,
    Bir arzu qanadlı quşuyam hələ.
    Gərək sədlər aşan xoş xəyalımın,
    Şirin dünyasında yaşayam hələ.

    Kürə pıçıldayır dərdini Araz,
    Həsrət payımıza çox düşüb”bir az”,
    Qəlbimi didsə də yrtişmiş muraz,
    Gərək ürəyimdə daşıyam hələ.

    Fikir üyüdürəm, söz ələyirəm,
    Sönmüş ocaqları çözələyirəm,
    Vətənin dərdini təzələyirəm.
    Yara bağlamaqda naşıyam hələ.

    Yojum hamar oldu yamana kimi,
    Haqqım büdrəmədi yalana kimi,
    Buludlar qaralar dolana kimi,
    Mən ömrün bəmbəyaz qışıyam hələ.

    Dünya başdan-başa müəmma, təzad,
    Fikirlər dolaşıq, xəyallar azad,
    Məslək yollarında bələdçim həyat,
    Bu yolda bir ümid daşıyam hələ.

  • Qalib ŞAMXALOĞLU.Qəzəl

    qsm

    Can deyib , can eşidək , eşqi məhəbbətlə , gülüm
    Tanısın dünya bizi əhdə sədaqətlə , gülüm .

    Nə qədər naz eləsən , eylə mənə , çün yeri var ,
    Çəkərəm hər nazını , bil ki , dəyanətlə , gülüm .

    Lütfini əsirgəmə , aşiqə ehsan eylə
    O lətif təbəssümü , hər dəfə şəfqətlə , gülüm .

    Min dəfə şükr edirəm , çün səni yazmış mənə Haqq ,
    Cəmalın öylə gözəl , el baxır heyrətlə , gülüm .

    Qalibin dərdi dili bircə vüsal dəmləridi ,
    Aşiqi üzmə belə hicr ilə , firqətlə , gülüm .

  • Məhəmməd TURAN.Yeni şeirlər

    12113359_1644259745815327_8563565984306098338_o

    * * *

    aşır-daşır sığışammır
    Bu dünyaya şair təbim…
    Açılanda yığışammır
    köz-köz olur şair təbim…

    Aşır ömrümün boyunu
    Aşır könlümün boyunu
    Oyuna qatır oyunu
    Kövrələndə şair təbim…

    Aparır sabaha məni
    Bəlkə neçə əsrlərə…
    Başıma salacaq dəni
    Ömrümə yox şair təbim…

    Paydı vallah əvəzi yox
    kədərin də ləzzəti çox…
    Tutacaqdır hər zaman tox
    Gözlərimi şair təbim…. (daha&helliip;)

  • Şəfa VƏLİYEVA.”Hərdən yuxum sürgün olur”

    sv

    AYB, DGTYB və “Gənc Ədiblər Məktəbi”nin üzvü,
    Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü

    Hərdən yuxum sürgün olur,
    Üz tutur sənin qoynuna.
    Gah da qəfil yolu düşür,
    “Səninlə mənim toyuma”.

    Yeyir, içir, sağlıq deyir,
    Utanmayıb oynayır da.
    Hamını özütək bilir,
    “Sən”li, “mən”li bu dünyada.

    Eh…bezdirir çoxunu,
    Arzumu gizləməliyəm.
    İnsaf et, qaytar yuxumu,
    Səhər işə getməliyəm.

  • Dünya Gənc Türk Yazarlar Birliyindən yeni layihə

    dgtyb

    Dünya Gənc Türk Yazarlar Birliyinin Azərbaycan Respublikasının Prezidenti yanında Gənclər Fondunun (AzGF) dəstəyi ilə gerçəkləşdirdiyi “Ədəbiyyat, Musiqi, Təsviri sənət və Gənclik” adlı layihə çərçivəsində noyabrın 5-dən başlayaraq, 3 gün ərzində silsilə tədbirlər keçiriləcək.

    Birlikdən verilən məlumata görə, silsilə tədbirlər çərçivəsində Fəxri Xiyaban, Şəhidlər Xiyabanı və Bakı Türk Şəhidliyinin ziyarəti, paytaxtın bir sıra muzeylərinə ekskursiyalar, habelə tanınmış sənət xadimləri ilə görüşlər də nəzərdə tutulub.

    – 05.11.2015 (saat 16.00): “Estetik dəyərlərin harmoniyası” adlı “Dəyirmi Masa” – “HƏDƏF” Kurslarının Mərkəzi Qərargahı (Yasamal r., Zivərbəy Əhmədbəyov küçəsi, 2. – Nizami metro.s.nın yaxınlığı. Tel: 012 5 96 66 61);

    – 06.11.2015 (saat 15.00): “Ədəbiyyat, Musiqi, Təsviri sənət: Gəncliyin peşəkarlıq arayışı” – Gəncliyə Yardım Fondunun H.Z.Tağıyev ad. Konfrans Salonu (Səbail rayonu, Cəfərov Qardaşları küçəsi 16. Tel: 012 492 32 23);

    -06.11.2015 (saat 18.00): Uluslararası Aktivist Sənətçilər Birliyi Azərbaycan Təmsilçiliyinin “ART-Qalareya”sında sənət müzakirələri (Səbayel r., M.Ə.Rəsulzadə 8. – “Manqal” restoranının sonuncu zalı – keçmiş “AZƏRBAYCAN” kt-nın yaxınlığı)

    07.11.2015 (saat 12.00): Azərbaycanda Atatürk Mərkəzinin Konfrans Salonunda yekun dəyərləndirmə – silsilə tədbirlərin “Qapanış Toplantısı” (Səbayel r., Tərlan Əliyarbəyov küçəsi-5).

  • Allahverdi Bağırov

    Аллахверди_Багиров

    Allahverdi Teymur oğlu Bağırov — Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı; Qarabağ müharibəsi şəhidi.Allahverdi Bağırov 1946-cı il aprel ayının 22-də Ağdamda anadan olub. Orta təhsilini Ağdam şəhər 1 saylı məktəbdə alıb. İdmana böyük həvəsi olub. Məktəb illərində və sonrakı vaxtlarda idmanın müxtəlif növlərində keçirilən yarışlarda Ağdamın qələbə qazanmasında rolu olub. O, həmdə,Qarabağ Ağdam futbol klubunun yadda qalan üzvlərindəndir. 1976-cı ildə keçirilmiş Ümümittifaq birinciliyində Azərbaycanın dördüncü yer tutmasında böyük səyi olub.Qarabağ müharibəsi başlayanda ilk yaradılan batalyonlardan birinə, Vətən oğulları batalyonuna, Allahverdi Bağırov rəhbərlik edib. Ağdam əhalisi tərəfindən göstərilən maddi yardım və öz şəxsi vəsaiti ilə Qarabağ kəndlərində yaradılmış kiçik özünü müdafiə dəstələrinə yaxından köməklik edib. Ağdam rayonu ərazisində gedən bütün döyüşlərdə mərdliklə vuruşub. O, Xocalı soyqırımı zamanı həlak olanların meyidlərinin döyüş meydanından çıxarılmasında və azərbaycanlı əsirlərin erməni işğalçı əsgərlərin meyidləri və əsirləri ilə dəyişdirilərək azad edilməsində böyük xidməti olub. Həmin əməliyyatlar keçirilən zaman Ağdam rayonu 300 nəfər şəhid vermişdi. Ən böyük hərbi uğuru 1992-ci il 12 iyundə Aranzəmin kəndi, Naxçıvanlı kəndi döyüşlərində olmuşdur. O zaman Naxçıvanlı kəndində işğalçıların bütün canlı qüvvəsi və texnikası darmadağın edilmiş, döyüşçülər Əsgəran qalasına qədər irəliləmiş, Pircamal kəndindəki bütün yüksəkliklər tutulmuş, Kətük kəndi ilə üzbəüz mövqe qurulmuşdu. Bu döyüşdən Ağdama qayıdan Allahverdi Bağırov minaya düşərək şəhid olmuşdur.Ailəli idi, bir oğlu iki qızı var.Azərbaycan Respublikası prezidentinin 24 fevral 1993-cü il tarixli 476 saylı fərmanı ilə Bağırov Allahverdi Teymur oğluna ölümündən sonra “Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı” adına layiq görülmüşdür.
    Ağdam rayon Şəhidlər xiyabanında dəfn edilmişdir. Allah rəhmət eləsin.

    Mayisə ƏSƏDULLAQIZI,
    Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
    “İctimaiyyət və təhsil” qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru,
    “Qızıl qələm” media mükafatı laureatı

  • Əliyar Əliyev

    milli_qehreman_13aluta

    Əliyar Əliyev 1957 -ci il dekabrın 14-də Qubadlı rayonunun Qazyan kəndində anadan olub. Azərbaycan Dövlət Bədən Tərbiyəsi İnstitutunu bitirib. Hərbi xidməti başa vurduqdan sonra,Saransk Dövlət Universitetionu idman üzrə tanınmış mütəxəssis kimi müəllim işləməyə dəvət edir. 2 il Əliyar Əliyev həmin universitetdə müəllim işləyir. Atasının ölümü ilə əlaqədar kəndə qayıdır, qəsəbə orta məktəbində müəllim, “Məhsul” könüllü idman cəmiyyətinin rayon şöbəsinin məşqçisi vəzifəsində çalışır. Az vaxt içərisində onun təşkilatçılığı Həmkarlar İttifaqı könüllü bədən tərbiyəsi və İdman cəmiyyəti rayon şurasının sədrlinə gətirir. Klassik güləş üzrə dəfələrlə respublika, ümumittifaq və beynəlxalq yarışların qalibi olub. Əliyarın Əliyev rəhbərliyi ilə yetişmiş 8 nəfər respublika və SSRİ çempionu olmuş, 1 nəfər isə olimpiya yığma komandasına üzv seçilmişdir.
    Qarabağ müharibəsi başlayanda Əliyar Əliyev könüllü olaraq müharibə meydanına atılır. Müharibədə özünü təkcə döyüşçü kimi yox, həm də hərbi işin təşkilatçısı kimi göstərməyə başlayır. Əvvəlcə taborun kəşfiyyat bölməsinin komandiri, sonra tabor komandırının təchizat üzrə müavini təyin edilir. 1992 -ci ildən isə tabor komandiri vəzifəsini daşıyır. Düşmənin canlı qüvvəsinin məhv edilməsində dəfələrlə igidlik göstərir. Bir döyüşçü kimi onun ən başlıca xüsusiyyəti ən ağır döyüş yerlərinə can atması idi. Əliyar Əliyev döyüşə başlayanda onun ətrafındakılarda böyük ruh yüksəkliyi yaranır və igidliklə vuruşurdular.
    Əliyarın son döyüşü 1992 -ci il oktyabrın 3-dəLaçının iki kilometrliyində olub. Həmin döyüşdə tabor komandiri Əliyar Əliyev və onun sürücüsü Əlisadət Ağayev qəhrəmancasına həlak olublar. Allah rəhmət eləsin!

    Mayisə ƏSƏDULLAQIZI,
    Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
    “İctimaiyyət və təhsil” qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru,
    “Qızıl qələm” media mükafatı laureatı

  • Mayisə ƏSƏDULLAQIZI

    aa

    11 mart, 2015-ci il, gecə radələrində, əsgərimiz Anar Atayevin öz ad günündə, şəhid olma xəbəri hamımızı sarsıtdı. Anar Ağcabədinin Minəxorlu kəndindəndir. Qardaşımızın məkanı Cənnətdir!

    ŞƏHİD ANAR
    (ixtisarla)

    …Dünyaya gəldiyi gündə,
    Şəhidliyə qovuşdu O!
    Vətən adlı bu torpağa,
    Dayaq oldu, qarışdı O!
    Ağlamayın, ey insanlar!!!
    Çarə tapın bu dərdlərə!
    Bəsdi daha, qoruduğu
    Torpaqlardan məzar verdik
    Bu mərdlərə!!!

  • Mehri ƏLİYEVA.Şeirlər

    11049580_794034667373965_8140646049441179174_n

    QƏLBİYLƏ ÇIRPINAN BİR NALƏYƏM MƏN

    Unudulan Qarabağın,dağların.
    Qəlbiylə çırpınan bir naləyəm mən.
    Ağdamın,Şuşanın birdə Laçının
    Gəlbəçər,Fizuli həsrətiyəm mən.
    Qəlbiylə çırpınan bir naləyəm mən.

    Utanıram Qubadlı dağlarından.
    Çəbrayılda qalan o xan çinardan.
    Şəhidlərin dağa axan qanından.
    Ayrı düşdüm vətənimdən-elimdən.
    Qəlbiylə çırpınan bir naləyəm mən.

    Ağdərə nəbzimdi,Xöçavənd dərdim.
    Hanı Zəngilanım hanı Xankəndim.
    Yaralı Qartaldı o Kəlbəçərim.
    Xəstə düşdüm Xoçalının dərdindən.
    Qəlbiylə çırpınan bir naləyəm mən.

    Elin fəryadıyam,elin dərdiyəm.
    Şuşasız bu ömrü axı neynirəm.
    Dərdli bir şairəm,vətən gəzirəm.
    Həsrət yağdı yanağıma gözümdən.
    Qəlbiylə çırpınan bir naləyəm mən.

    Çıdırı soruşma yaram qanayar.
    Topxana deyəndə qəlbim sızlayar.
    Daş altında ruhlar fəryad qoparar.
    İsa bulaq tutulubdu gözündən.
    Qəlbiylə çırpınan bir naləyəm mən.

    Gəlin qayasını duman-çən alıb.
    Natavan naçislər əlində qalıb.
    Namus əldən gedib,qeyrətmi qalıb?
    Bakıda dəm vurur çöxu qeyrətdən.
    Qəlbiylə çırpınan bir naləyəm mən.

    Sinəm üstə çarpaz dağdı Zarıslı.
    Soymaz ürək qayıtmasa Xoçalı.
    Olmadıq bu elə niyə vəfalı.
    Axi günlər ötüb keçir ömürdən.
    Qəlbiylə çırpınan bir naləyəm mən.

    Hani yayda Şuşada kef edənlər.
    İndi yada salıb yaxın gəlmirlər.
    Venetsiya,Antaliya gedənlər.
    Şuşa bağışlama gəl onları sən.
    Qəlbiylə çırpınan bir naləyəm mən.

    Səsimiz gələçək bir vaxt o yurddan.
    Elə edin utanmayaq Şuşadan.
    Utanmayaq Çıdırdan,Daşaltından.
    Xarıbülbül çoxdan küsübdü sizdən.
    Qəlbiylə çırpınan bir naləyəm mən.

    Erməni kef edir məzarlar üstə.
    Haçan gələçəyik axı qeyrətə.
    Sözümdə qalmayıb bizim millətə.
    İnfakt oldum bu dərddən,düşünməkdən,
    Qəlbiylə çırpınan bir naləyəm mən.

    Komandan əmriylə qoy qalxsın ellər.
    Silah tutsun elin sevən bu əllər.
    Mən Mehridə inan kı,öndə gedər.
    Bayrağı sancaram ora əlimnən.
    Qəlbiylə çırpınan bir naləyəm mən.

    Bakı 09-09-2014 saat 11-52

    YERİN BEHİŞT OLSUN AY ƏZİZ,ANA

    Torpağın nur olsun məskənin cənnət.
    Yerin behişt olsun ay əziz, ana.
    Bizi nə əzabla böyütmüşdün sən.
    Axı mən nə deyim belə devrana.
    Yerin behişt olsun ay əziz, ana.

    Anasız olmasın kimsə dünyada.
    Anadır övlada arxa həyatda.
    Ata bir vüqardı ömür bağında.
    Böyüksüz dəhşətdır ömür insana.
    Yerin behişt olsun ay əziz, ana.

    Qəlbimin gülləri sənsiz açmayır.
    Gözüm ana gəzir amma tapmayır.
    Mehri ana deyib səni çağırır.
    Sən varlıq gəlmişdin mənim dünyama.
    Yerin behişt olsun ay əziz, ana.

    Kiyev 18-09-2012 saat 09-31

  • Şəhriyyə QƏZƏNFƏRQIZI.”Axirətdən gələn pul

    sx

    Mən gözümü açıb atamı şagird hazırlayan görmüşəm. Hər gün eyni vaxtda qapı döyülərdi. Bir andaca dəhliz ayaqqabılarla dolardı. Anam da onların arxasınca ayaqqabıları cütləşdirib, səliqəyə salardı. Yağışlı, palçıqlı günlərdə o ayaqqabıların ətrafı iki-üç dəfə silinərdi. Hələ qarlı, şaxtalı havalarda anam onlara atamın diliylə desək “ pürrəngi” çay da verirdi. Atamınsa bir qolunda təzyiq ölçən aparat sallaq olurdu. Ya anam, ya biz tez-tez təzyiqini ölçürdük. Ayaqları isə isti su ilə dolu olan vedrədə. Bu cür pul qazanırdı mənim atam. Hər gün dörd nəfər bir evdən Bakıya yollanırdı. Bir şəhərdən başqasına getmək yetərincə maddiyat tələb edirdi. Dördümüz də Universitetdə oxuyurduq. Ən az pul mənimlə ortancıl bacıma verilərdi. O zamanın diliylə desək, “ üç məmməd”.
    Mən Universiteti bitirdiyim il atam qəfildən dünyasını dəyişdi. Bizim də dünyamız tar-mar oldu. Anam ağlamaqdan gözlərini kor etdi. Bir gözü tamamən tutuldu. Hər gün onun ağlamaq səsiylə oyanırdım yuxudan. O zamanlar vəziyyətimiz heç də yaxşı deyildi. Mən Universitetləri bitirib evdə işsiz oturmuşdum. Hər gün kimlərdənsə mənim işim üçün zəng gözləyirdik. Gözümüz telefonda qalmışdı.
    Bir gün də səhər yenə anamın ağlamaq səsinə oyandım yuxudan. Artıq mənimçün adi bir hal olduğu üçün səbəbini də soruşmadım. İstiqamətimi dəyişib yenidən yatmaq istəyirdim ki, birdən qapı bərk döyüldü. Evdə yalnız ikimiz idik. Qoxduq. Təlaşla qapıya qaçdıq. Qapının arxasında tanımadığımız simayla qarşılaşdıq. Orta yaşlı bir qadın ağlaya-ağlaya divara söykənmişdi. Görünür pilləkənləri qaçaraq çıxmışdı. Əlini sinəsinə qoyub tövşüyürdü. Əvvəlcə yanlış gəldiyini sandıq. Qadın ikimizin də ona necə susqun baxdığımızı görəndə sözə başladı.
    -Salam. Qəzənfər müəllimgilin evidir?
    Cavab verməmişdən öncə beynimizdə müxtəlif “yəqinlər” yarandı. Mən düşündüm: “Yəqin, atamın ölümündən xəbərsizdi, yanına şagird gətirmək istəyir. Bəs niyə ağlayır? Niyə həyəcanlıdır? Bir də axı atam artıq illər öncə ölmüşdü. Bu günə qədər şagirdlə bizi narahat edən olmayıb”. İçimdəki suallara içimdəcə yarı əminliklə, yarı şübhəci cavab verdim. Nəhayət ki, anam dilləndi:
    -Bəli. Amma… (daha&helliip;)

  • Rahilə DÖVRAN.Yeni şeirlər

    12091354_1653537131524991_3860076084131834097_o

    VAXT VARDI

    Qəzəllərim – silsiləsindən

    Vaxt vardı təzə,qönçələmiş bir gül idim mən,
    Bilməzdim nədir fəsli-xəzan,tufan,duman,çən.

    Yolumu gözlərdi çəmənlər,dağlar,dərələr,
    Istərdilər onların sinəsiqndə bitəm mən.

    Eşqimdən dərdə düşüb ağlayardı bülbüllər,
    Mənə həsəd edərdi lalə,nərgiz,yasəmən.

    Valeh edərkən mərifətim,cümlə-cahanı,
    Yaxdı fələk,gur saçlarıma,düsdü bəyaz,dən.

    Tufan sovurub gülşənimi eylədi səhra,
    Qönçəm,çiçəyım,oldu xəzan,getdilər əldən.

    Versə də bahar fəslin bada,dönsə də Dövran,
    Heç getməyəcək ilk baharın eşqi könüldən.

    03.11.2015.

    G Ə L M Ə D İ

    Qəzəllərim silsiləsindən

    Gözlədim sübhə kimi qəlbi talan, gəlmədi,
    Yar necə çıxdı görən vədə yalan,gəlmədi.

    Bilirəm dözməyəcək bu həsrətə xəstə könül,
    Dəlitək sevən qəlbim qaldı nalan, gəlmədi.

    Bu halət etdi məni, yaşayan bir canlı cəsəd,
    Dipdiri, sağikən məni qəbrə salan, gəlmədi.

    Hicrindən bitab olub, düşər ikən yataqlara,
    Hər saat, hər dəqiqə canım alan, gəlmədi.

    Ötdükcə dövrü-zaman, dönüb dastan olacam,
    Söylənəcək Dövrana, qənim olan, gəlmədi.

    02.11.2015.

  • Nəğməkar-şairə Zeynəb Dərbəndli Gülüstan Ədəbiyyatçılar İttifaqına nümayəndə qəbul olunub

    Çağdaş Azərbaycan ədəbiyyatının görkəmli nümayəndəsi, Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin Sumqayıt şəhər təşkilatının elektron orqanları Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının “Cənubi Qafqaz Xalqları üzrə xüsusi müxbir”i, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü, nəğməkar-şairə Zeynəb Dərbəndli Dağıstan Respublikasının paytaxtı Dərbənd şəhərində yerləşən Gülüstan Ədəbiyyatçılar İttifaqına nümayəndə qəbul olunub
    Qeyd edək ki, bundan öncə nəğməkar-şairə Zeynəb Dərbəndli İraq Türkmən Yazarlar Birliyinə üzv qəbul olunmuşdu.

    Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Mətbuat xidməti

  • Eldar Nəsibli Sibirel.Şeirlər

    GÖYƏZƏN DAĞI – 1971

    Baharda çiçəklə, qışda qar ilə
    Təbiət bu dağa gey, bəzən deyib.
    Zirvəsi oynayır buludlar ilə,
    Onunçün babalar göy əzən deyib.

    Düşmənin gözündə qalıb muradı,
    Səfləri hər zaman dağılıb burda.
    Bir qaya parçası bəlkə Qıratın,
    Nalından sıçrayıb dağ olub burda.

    XXI əsrin limanı
    (İxtisarla)

    Ömrüm boyu uymadım
    Qırmızı bayraqlı qırmızıların
    yalançı hayına, küyünə,
    Tapındım göydə ALLAHA,
    yerdə Türkün böyüklüyünə.

    Unut məni

    Bu qala öz əllərinlə
    Uçuldu, qurulmaz oldu.
    Bu çeşmə elə bulandı
    Bir daha durulmaz oldu.
    Unut məni , unut, gülüm.

    Bahar gözündə qəm gördüm,
    Bir dərdimi yüz elədin.
    Gen gəzdim, qəlbin ağrıdı,
    Yaxın gəldim söz elədin
    Unut məni , unut, gülüm.

    Bir ilahi duyğu kimi
    Qəlbinə dola bilmədim
    Eşqim sənin idi, ancaq
    Mən sənin ola bilmədim.
    Unut məni , unut, gülüm.

    DOSTLAR

    Vəzifəyə keçən köhnə dostları
    Nədənsə son vaxtlar itirirəm mən.
    Görməyib əzəlki səmimiyyəti
    Köksümü dərindən ötürürəm mən.

    İllər ötüşsə də, hələ bu sirrin
    Nə üzü bəllidir, nə də astarı.
    Bilmirəm özümü qınayım, yoxsa
    Vəzifəyə keçən köhnə dostları.

  • Şafa KAMİLLİ.”Nifrət”

    19993_1672236156366753_8452233012219527280_n

    Bu qədr sevdikdən , sora ,
    Bu qədər nifrət ,olarmı ?
    Bu nifrət sənəmi ,mənəmi bilmirəm vallah ,
    Qəlbimdə sadəcə nifrət hök edir ,
    Nələr yaşatmisan en dünya mənə ?
    Sevgiylə ,nifrətin ayırd etmitəm .
    Kümüşəm bəxdimdən ,talehimdən ,
    Günahkar özüməm , sevməzdim qərək ,
    Nifrələ bitəçə hardan biləydim ?
    Bu qədər acilar ,dərdlər içində ,
    Elə svməyim, catmişmırdı ,
    O qədr ,dədlərmin ,sərmin ,olduğu yerdə ,
    Nə sevgi ,nə inam ,nədə sadaqət .
    Bitr tək nifrət var ,bilmirəm amma ?
    Kimədi ..?
    İlahi ?
    Onami ?
    Yoxsa özümə ?
    Axı o ,elə mən özüməm .
    Mən onun özümdən ayrı sanmiram .
    O elə mənim özmdü ..
    Deml nifrətdə ,ikmizədi ,
    Bitməyən ,kinədi ,bitməyn , açiğa ,
    Bitməyn yalana ,yalanlardı ,
    Belkə heç nə mən varam ?
    Nə dəki o var ?
    Yalan var ,
    Nifrət var ,
    Göz yaşlarim var ,
    Boşluq var ,qəlbimdə ..
    Yoxxx ,yoxxxx
    Bu boşluq deyil ,
    Nifrət var ,nifrət var ,
    Nifrət var ……..
    Nifrt ……

    2.11.2015

  • Fidan ABBASOVA.”İllərdir adını qoya bilmirəm”

    12191713_862124507198280_9017899144221221656_n

    İllərdir adını qoya bilmirəm
    Nə sevgi, nə isdək, nədə ki nifrət..
    Sadəcə zamanla gülə bilmirəm
    içimi sadəcə didir bu həsrət..

    Mən onu unutdum desəm yenədə
    ürəyim bu sözü inkar eyləyir..
    Sandımki sadəcə sənsiz mənimdə
    yoxluğun hər zaman üsyan eyləyir…

    Dincələ bilmirəm yorğun düşmüşəm
    fikirlər nə qədər səni andırar
    nə zaman ürəkdən səni sevmişəm
    artır gecələri sənli xəyallar..

    Varlığın uzaqdır, yoxluğun yaxın
    məni bu minvalla hara aparır
    sanki bir qayadan sel tək bir axın
    bağlı ilmələri açıb qoparır…

    Fidan hər gümanın bir səbəbi var
    həsrət bir yanında , kədər bir yanda
    o qədər axdarsan böyük məna var
    zamanla alışır sevən insanda…

  • Çətinliklər sevginin və sədaqətin sınağıdır

    1445962927_vefa

    Günlərlə üzülüb ağlayaraq həyatı özünə zindan edən o qədər insan var ki..
    Bu insanlar iman gətirmədən həyatın ağır yükünü çiyinlərinə alaraq yaşamağa çalışırlar. Halbuki insan iman gətirməsə, dünyanın bütün ağırlığı üzərinə çökər və bu ağırlığın altında əzilərək ölümə doğru irəliləyər.
    Bir insandan sevgi gözləyər, amma axtardığı qarşılığı ondan tapmaz. Karyera qurmağı hədəfləyər, ən yüksək mövqeyə çatar, yenə də qane olmaz. Mal-mülk əldə edər, lakin istədiyi xoşbəxtliyə nail olmaz. Çünki gerçək xoşbəxtlik və rahatlıq ancaq imanla və Allaha təvəkküllə mümkündür.
    Əgər Allah sizə kömək edərsə, heç kəs sizə qalib gələ bilməz. Əgər O, sizi zəlil edərsə, Ondan sonra kim sizə yardım edə bilər? Qoy möminlər Allaha təvəkkül etsinlər! ( Ali İmran surəsi, 160)
    Təvəkkül, səbir və qədərə təslim olmaq .. Bu anlayışlar üzərində çox durmaq lazımdır. Çünki insanlar Allahdan uzaq olduqları, iman gətirmədikləri, təvəkkül etmədikləri üçün bədbindirlər. Ən kiçik çətinliklə qarşılaşdıqda fəryad edirlər. Bir az xəstələnsələr, ölüb-ölüb dirilirlər. Halbuki ölüm anı qədərlərində bəlli deyilmi? Elə isə bu qədər təşviş nəyə lazımdır? Bu dünyanın sonunda hamımızı sonsuz axirət həyatı gözləmir? Niyə insanlar axirətdən bu qədər xəbərsiz yaşayırlar? Allah yaratdığı bütün insanlar üçün müəyyən qədər təyin edib. Hamımız bu qədəri yaşayırıq. Öləcəyimiz anı nə bir saniyə uzada, nə də qısalda bilərik.
    Buna görə də, hər imtahanı xoş qarşılamalı və səbir etməliyik.
    Müsəlmanın qəlbi imanla doludur. Həyatı boyu Allaha təvəkkül edərək yaşayır. Təvəkkül etmək bu dünyadakı ən böyük rahatlıqdır.. Allaha təvəkkül etmək insani nikbin edir. İnsan çox zəif yaradılıb. Dərhal qorxuya düşür, ümidsizliyə qapılır, narahatlıq keçirir. Amma təvəkkül etdikdə bütün əzablar yox olur, böyük güc qazanır. Ona görə də, həqiqətən iman gətirən insanı heç nə çökdürə bilmir. Çünki iman gətirənlər güclərini yeganə dost və bütün kainatın sahibi olan Allahdan alırlar.
    Əlbəttə ki, müsəlmanlar da çətinliklərlə üzləşirlər. Məsələn, insan çox sağlam olduğu anda beli tutular. Qəflətən başına bəla gələr. Ən yaxın dostundan pislik görə bilər. Təhsili üçün çox vacib olan imtahandan kəsilə bilər. Yaxınları dünyasını dəyişər. Övladı xəstələnə bilər. Maddi sıxıntı çəkə bilər. Belə hallarda müsəlman bilir ki, dünya həyatı “oyun və əyləncə” yeri deyil, imtahan yeridir. Həyatının hər anında könüldən Allaha təslim olub Ondan razı olduğunu göstərər. Bilər ki, hər çətinliklə bərabər bir asanlıq var. Allah bir qapını bağlasa, min qapını açar.
    Şübhəsiz ki, hər çətinlikdən sonra bir asanlıq gələr! ( Şərh surəsi, 5)
    Əslində hər imtahan insanın nəfsini tərbiyə etmək üçündür. Çətinlik, sıxıntı, yoxluq, xəstəlik, qısası, bu dünyadakı çatışmazlıqlar olmadan öyrənmək mümkün deyil. Məhz bu məqamda inanclı insanlarla inkar edənlər ağ və qara kimi bir-birlərindən ayrılırlar. Müsəlmanın səbri və təvəkkülü təqdirəlayiqdir. İnkarçıların çarəsizliyi isə onları pəjmurdə həyat yaşamağa məhkum edir.
    Şübhəsiz ki, Allah yaratdığı bütün qullarına qarşı sonsuz şəfqət və mərhəmət sahibidir. Onlara Qurana sarılaraq təvəkkül etməyi, səbir etməyi və qədərə təslim olmağı öyrədir. Lakin inadla inkar edənlər düşdükləri bataqlıqda çırpına-çırpına üzüntü ilə yaşamağa məhkumdurlar…
    De: “Allahın bizim üçün yazdığından başqa bizim başımıza heç nə gəlməz. O bizim Himayədarımızdır. Qoy möminlər Allaha təvəkkül etsinlər!” ( Tövbə surəsi, 51)

    Vəfa Kərimzadə

  • Şükür Allaha olan sevgimizin ifadəsidir

    1446569431_cms-image-000011948

    Bizi yoxdan var edən və hər an saysız-hesabsız neməti ilə əhatə edən, qoruyan, xəstələndiyimiz zaman şəfa verən, bizi yedirdən, içirdən Rəbbimizə sevgimizi göstərə bilməyimizin ən mühüm yollarından biri şükür etmək, yəni Allaha bizə verdiyi bütün nemətlər üçün təşəkkür etməkdir.

    Şükür etmək həm fərzdir, həm də ruhumuza rahatlıq verən bir ibadətdir. Rəbbimiz dünyaya gəldiyimiz andan öləcəyimiz ana qədər bizə dayanmadan müxtəlif gözəlliklər verir. Bir-birindən gözəl çiçəklər, bir-birindən sevimli heyvanlar, həm görünüşləri, həm ləzzətləri xoşumuza gələn yeməklər, fərahlıq verən içkilər, qupquru torpağın içindən çıxan və bir-birindən fərqli görünüşlərə, rəng və qoxulara malik tərəvəzlər, meyvələr, yolumuzu asanlaşdıran minik vasitələri Allahın xoşumuza gəlsin deyə, biz iman edən qullarına sevgisini təzahür etdirdiyi nemətlərdir.

    Rəbbimiz bizə o qədər çox nemət yaradır ki, əgər Allahın nemətini saymağa cəhd etsək, onu ümumiləşdirərək belə saya bilmərik. (Nəhl surəsi, 18) Bunun qarşılığında bizdən gözlədiyi tək şey verdiyi bu nemətlərin şüurunda olaraq Ona sevgimizi ən səmimi şəkildə yönəltməyimizdir. Sevgimizi göstərməyimiz üçün bizə verilən hər şeyin Allahın lütfü olduğunu görüb, bu nemətlərə qarşı daim minnət ruhu içində olmağımız səbəb olur.

    Dərin düşünmədikdə bəlkə ağlımıza belə gəlməyəcək incəliklər bizim üçün həyati əhəmiyyətə malik bir nemətdir. Biz bu nemətləri əldə etmək üçün heç bir əmək sərf etmirik. Həyatımızdakı bir çox təfərrüatın bizim üçün əvəzsiz nemət olduğunu onları itirdikdə anlayırıq. Ancaq bir çox insanın ağlına saysız nemət üçün Allaha şükür etmək gəlmir. Allah «Səba» surəsinin 13-cü ayəsində, “Qullarımdan şükür edənlər azdır” deyə bildirir, iman edənləri belə bir qəflətə qarşı xəbərdar edir.

    Halbuki biz fərqində olsaq da, olmasaq da Rəbbimiz həyatımızı davam etdirməyimiz və xoşbəxt olmağımız üçün üzərimizdəki nemətlərini anbaan, heç bir axsaqlıq olmadan davam etdirir. Buna baxmayaraq, şükür etməyi unudan bəzi insanlar var. Allah insan nəfsindəki bu nankorluğa Quran ayələrində belə diqqət çəkir:

    Sizə qulaq, göz və ürək verən Odur. Siz (Allahın nemətlərinə) çox az şükür edirsiniz. (Müminun surəsi, 78)

    Sizi yer üzündə yerləşdirdik və orada sizin üçün dolanacaq vasitələri yaratdıq. Siz isə olduqca az şükür edənlərsiniz! (Araf surəsi, 10)

    Mömin üçün sevdiyi insanların rahatlığı, dincliyi vacibdir. Mömin sevdikləri üçün rahatlıq yaradır, sağlam olması, şən olması üçün çalışır. Şübhəsiz, bunların hamısını Allah rizası üçün edir və bunun qarşılığında da sevgi görməyi umur. Bu fədakarlığa göz yumulması, biganə münasibət göstərilməsi, sevgi verilən insanın ruhundakı əxlaq və sevgi çatışmazlığının əlamətidir. Bizi yaradan, kainatın hər nöqtəsində sonsuz Ağlı ilə təzahür edən Rəbbimizin sonsuz gözəllik və incəliklərini göz ardına vurulması da Allahın qəzəbinə səbəb olacaq bir əxlaq pozuntusudur. Rəbbimiz Quranda bu mövzuya belə diqqət çəkir:

    (Ey camaatım!) Yadınıza salın ki, o zaman Rəbbiniz bunu bildirmişdi: “Əgər (Mənə) şükür etsəniz, sizə (olan nemətimi) artıracağam. Yox, əgər nankorluq etsəniz, (unutmayın ki) Mənim əzabım, həqiqətən şiddətlidir! (İbrahim surəsi, 7)

    İnsan Allahın nəsib etdiyi qədər ağıla, bacarıq və düşünmə qabiliyyətinə malik ölümlü, aciz qul olaraq belə gördüyü gözəlliklər qarşısında təşəkkür gözləyərkən, nəfəs alıb verməyimizdən görməyimizə, yeriyə bilməyimizdən yuxuya getməyimizə qədər saymaqla bitməyən sonsuz neməti bizə hər an bəxş edən Allaha qarşı şükürdə heç bir nöqsan olmamalıdır.

    Bu səbəbdən hər nemətlə qarşılaşdıqda sözlə daima, “Elhamdülillah, ya Rəbb, sənə şükürlər olsun” demək Allaha olan sevgimizin, minnətdarlığımızın göstəricisidir. Bu eyni zamanda, ətrafımızdakı insanlara da bu ibadəti xatırlatmağımıza səbəb olur. Sözlə deməklə yanaşı o nemətləri qoruyacaq və onlara zərər gəlməsini əngəlləyəcək bir dəqiqlik içində olmağımız da Allahın bəyənəcəyi bir əxlaqdır.

    Allahın bizə verdiyi ən dəyərli nemətlərdən biri sağlamlığımızdır. Sağlam olduğumuz üçün şükür etməyimiz Allaha olan sevgimizin göstəricisidir. Sağlamlığımızı qorumağa çalışmağımız, sağlamlığımızı pozacaq vərdişlərdən uzaq olmağımız isə şükürün əməli göstəricisidir. Buna görə də dilimizdəki şükrü davranışımızdakı şükürlə də möhkəmləndirməyimiz gözəl iman əlamətidir.

    “Allahım Sənə şükür edirəm” cümləsini ifadə etməklə yanaşı, təvəkkül, Allahdan hər an razı bir ruh halını da əhatə edir. Ona görə şükür yalnız bolluq içində deyil, yoxluq içində də heç vaxt tərk edilməməsi, hətta daha da çox edilməli olan bir ibadətdir.

    Allahı sevən və Ondan razı olan insanlar sağlamlıqları üçün daim şükür etdikləri kimi, xəstələndikləri zaman da şükür edirlər. Allah onları daha ağır bir xəstəlikdən qoruduğu, şəfaya səbəb olan dərmanlar yaratdığı, xəstəliyin diaqnozunu təyin edən tibbi cihazları və həkimləri yaratdığı üçün Allaha minnətdarlıq edirlər. Allah hər hansı bir ağrı verdikdə, daha böyük ağrıları düşünüb, içində olduqları vəziyyətə yenə şükür edirlər. Hər cür çətinliyin, əziyyətinin dünyadakı imtahanın bir hissəsi olduğunu bilirlər. Allahın razı olacağı əxlaqa yiyələnmək üçün Allahın bu imtahanları xüsusi yaratdığını düşünüb, yenə sevinc içində olurlar.

    Bu səbəbdən iman edənlərin həyatı çətinliklərlə, bolluq içində keçsə də daim şükür ibadətini yerinə yetirməyin bərəkətini, vicdanı rahatlığını yaşayır və Allahın rizasını qazanmağı ümid edirlər.

  • Əyləncə dünyasında necə xoşbəxt ola bilərik ?

    1446110739_11701148_880540382034435_4546486736952633996_n

    Əyləncə bugünkü insanlarının əsas ehtiyaclarından biridir. Texnologiyada, xüsusilə də informasiya texnologiyasında son illərdə əldə edilən nailiyyətlər ictimailəşmək, özünü inkişaf etdirmək və ya müasir həyatın yeknəsəqliyindən uzaqlaşıb xoş istirahət keçirmək istəyən kütlələri arxasınca aparır. Musiqi, oyunlar, sənətkarlıq, kinoteatr, idman, televiziya kanalları, video və kompüter oyunları, kütləvi informasiya vasitələri, internet kimi əylənməyi təmin edən vasitələrlə yanaşı alış-veriş mərkəzləri, otellər, istirahət mərkəzləri, gecə klubları da həyatı daha cazibədar hala gətirmək üçün alternativlər irəli sürür.

    Ünsiyyət üzrə mütəxəssis amerikalı Nil Postman əyləncənin ictimai həyatda gəldiyi yeri bu şəkildə ifadə edir: «Ölənə kimi əylənmək səviyyəsindəyik». Həqiqətən də 21-ci əsr insanını əyləndirmək üçün bu gün hər şey mövcuddur. Led və plazma texnologiyaları, internetə bağlanma xüsusiyyəti və xüsusi inkişaf etdirilmiş tətbiqləri ilə çox estetik görünüşlü ağıllı televizorlar, təkcə səs və görüntünü ötürməklə kifayətlənməyən, musiqi dinləmək, televizor izləmək, şəkil və video çəkmək kimi funksiyaları olan ağıllı telefonlar və hər kəsin xoşuna gələn daha bir çox teknoloji məhsul… Xüsusi görüntü effektləri və animasiya texnikaları ilə zəngin filmlər… Üç ölçülü kompüter oyunları… Ünsiyyət vasitələri sayəsində on minlərlə kilometr uzaqlıqdakı insanlarla rahat şəkildə əlaqə qurula bilən, nəql etmənin çox asanlaşdığı, informasiyanın anındaca hər yerə ötürülə bildiyi çox inkişaf etmiş bir dünya… Hər biri və daha da artığı dövrümüzün insanları üçündür.

    Bəs onlarla nəhəng sektor əyləndirmək üçün bu qədər əmək sərf edərkən insanlar niyə hələ də xoşbəxt deyil? Özlərini əhatə edən bu əyləncə dünyasında necə olur ki, xoşbəxtliyi əldə edə bilmirlər?

    Küçədəki insanlara diqqətlə baxın. Düşüncəli, şübhəci, narahat, qəzəbli və qəmqin simalarla qarşılaşacaqsınız. Nələrdən söhbət etdiklərinə də qulaq asın. İş yerində, ailədə, idman zalında, kafedə bir yerdə olduqlarında bir-birlərinə nə qədər sıxıntılı və dərdli olduqlarını danışdıqlarının şahidi olacaqsınız.İnsanlar ədatən bədbinliyin həyatın son mərhələsi olan qocalıq dövründə ortaya çıxacağını düşünürlər. Yaşlılıqla bərabər gələn acızliklər və xəstəliklər bunun səbəbi olaraq qəbul edilir. Halbuki yaşadığımız dövrdə bədbinlik xüsusilə gənclər arasında yayılıb.

    Kənardan baxdıqda çox qəşəng, baxımlı, həyat dolu, şən görünən onlarla gənc əslində xoşbəxt ola bilməməkdən şikayət edir. Kafelərdə, restoranlarda birlikdə olduqda ortaya çıxan mənzərə həyatlarındakı hər şeyin mükəmməl olduğu təəssüratını yaradır. Halbuki bir çoxu o kafelərdə, restoranlarda dostlarına nə qədər bədbəxt olduqlarını, həyatdan nə gözlədiklərini bilmədiklərini, içlərindəki sıxıntıdan qurtula bilmədiklərini danışırlar. Hamısının əlində də siqarət və içki var. Hamısının unutmaq istədiyi sıxıntıları, qaçmağa çalışdıqları problemləri, cavab tapa bilmədikləri problemləri var.

    Yeni qeyimin, yeni səyahətin, yeni kəşf etdikləri əyləncə məkanının həyatlarına yeni həyəcan və xoşbəxtlik gətirəcəyini düşünürlər, lakin bunların heç biri içlərindəki sıxıntını aradan qaldıra bilmir.

    Ardı-arda planlar qururlar. “Həftə sonu bura gedək”, “orda çox gözəl əyləncə məkanı var, bir neçə günlük ora gedək” deyərək qurduqları planlar bir-birinin ardınca gəlir. Rahat olacaqlarını düşünərək tətilə gedirlər, amma getdikləri yerdə yenə də xoşbəxtliyi tapa bilmirlər. İnsanların səs-küyü, səyahətin verdiyi yorğunluq, içkinin verdiyi baş ağrısı ruhlarında sıxıntıya səbəb olur, dərhal evə qayıtmaq istəyirlər. Evə qayıtdıqlarında bədbinliklərini də özləri ilə birlikdə gətirdikləri üçün sıxıntıları davam edir. Bu dəfə də növbəti tətilə hazırlaşırlar. Bu, həyat boyu davam edir.

    Tapa bilmədikləri xoşbəxtliyin axtarışı içindəki gənclər hələ 19, 20, 21 yaşlarında özlərini yorulmuş və çökmüş hiss etməyə başlayırlar. Narkotik, içki kimi fiziki və zehni uyuşduran maddələrin yayılmasının arxasında da bu bədbinlik xəstəliyi var. Bədbinliklərini özlərini uyuşduraraq unutmağa çalışırlar. Instagram, Facebook kimi sosial şəbəkələrdə paylaşdıqları şəkillərdə və ya verdikləri şərhlərdə “həyatın zövqünü sonuna qədər yaşayırıq” təəssüratını yaratsalar da, şəxsi söhbətlərində ifadələri tamamilə başqadır.

    Yeni qeyimlər, yeni imic, yeni dostluqlar, yeni mühit və ya yeni maşın, ev, son model telefon və ya kompüter… Heç biri onları həqiqi mənada qane etmir. Gənc yaşda sanki içləri boşalmış insanlara çevrilirlər. Halbuki xoşbəxt olmaq çox asandır. Hər insan iman gətirib özünü Allaha təslim etdikdə rahat və xoşbəxt olacaq şəkildə yaradılıb. Ruhun qidası olan imandan uzaqlaşan insan havasız qalır, zaman keçdikcə bütün canlılığını itirir və sanki ölmədən ölür. Ruha qidasını verən insan isə hər zaman canlı, xoşbəxt və şən olur.

    Dolayısilə hər kəs özünü imanla, mənəviyyatla qidalandırmalıdır. Şübhəsiz ki, Allaha imanın gətirdiyi gözəl əxlaq, vicdan, sevgi, mərhəmət, fədakarlıq insanın əsas qida mənbəyidir. Daha da önəmlisi Allaha sevgi, vəfa və sədaqət… Ruh ancaq Allah eşqi ilə nəfəs alıb verdikdə canlanır. Allahı unutmuş, Allahdan üz çevirmiş bir insan içdən-içə nəfəs ala bilməyən ruhu ilə birlikdə yaşamağa davam etsə də, hara gedirsə-getsin, nə edirsə-etsin, axtardığı xoşbəxtliyi tapa bilməz. İçində ölü ruh daşıdığı müddətcə hər cür dünyəvi imkana sahib olsa da, sıxıntıdan və əziyyətdən əsla xilas ola bilməz.

    Halbuki Allaha özünü təslim etmiş bir insan həyatının hər anında xoşbəxtdir. Belə ki, xoşbəxt olmaq üçün sayısız səbəbi var. Allahı sevməyin, Onun yaratdığı gözəllikləri görə bilməyin daimi xoşbəxtliyi içindədir. Ölümdən sonrakı həyatda onu gözləyən sonsuz cənnəti ümid etməyin xoşbəxtliyi və sevinci içindədir, Allahın lütfü ilə yaşadığı, sevdiyi şeylərə Allahın lütfü ilə sahib olduğu üçün, ailəsi və dostları ilə birlikdə olduğu üçün, hər şeyi Allahın yaratdığı gerçəyinin fərqində olduğu və həyatını qəflətdən uzaq keçirdiyi üçün hər zaman sevinclidir. Xoşbəxt olmaq üçün süni səbəblər axtarmasına ehtiyac yoxdur. Qəlbinin dərinliklərində tükənməyən daxili rahatlıq və sevinc hara getsə, onunla birlikdədir. Teknologiyanı, musiqini, sənəti, rəqsi, əyləncəni yaradanın Allah olduğunu və bütün bunları nemət olaraq yaratdığını bilir. Hər birindən ayrı zövq alır. Onu kədərləndirəcək, sıxıntıya salacaq heç nə yoxdur. Çünki hər şeyin dostu olan Allahdan gəldiyini bilir. Əylənmək, xoşbəxt olmaq üçün əlində bir çox səbəbi olduğu halda, xoşbəxtlikdən uzaq həyatı olanlar bilməlidirlər ki, xoşbəxtlik kənarda deyil, insanın öz içində olan bir dəyərdir.

  • Abdulla Məmmədi doğum günü münasibətilə təbrik edirik! (4 noyabr 1963-c il)

    yt

    Gündəlik İnformasiya Agentliyinin Rəhbərliyi Sizi, Çağdaş Azərbaycan ədəbiyyatının görkəmli nümayəndəsini, istedadlı qəlmə sahibini, Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin Sumqayıt şəhər təşkilatının elektron orqanları Gündəlik İnformasiya Agentliyinin və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Yönətim Kurulunun Fəxri üzvünü və əməkdaşını doğum gününüz münasibətilə səmimi qəlbdən təbrik edir, Sizə uzun ömür, möhkəm cansağlığı, xoşbəxtlik, işlərinizdə, ədəbi-bədii yaradıcılığınızda bol-bol uğurlar diləyir!

    Mətbuat xidməti

    ETİRAF

    Nə qədər gizləyim baxışımı mən,
    Nə qədər gözündən yayınım, qaçım?
    Sığınıb gecənin ağuşuna mən,
    Tənha bir qüssəni nə qədər qucum?

    Sənli ümidimin gerçəyi baha,
    Sövq etmə əlçatmaz istəyə məni.
    Ömrümün payızı yetişib daha,
    Salma dərd eləyib ürəyə məni.

    Bu könül dünyam da könlümü almır,
    Könülsüz açılır gözümdə səhər.
    Ürəyim könüllü qayğıma qalmır,
    Haradan qarşıma çıxdı bu qədər?! (daha&helliip;)

  • Hülya ASLAN.”AZERBAYCAN”

    899477

    Oğuz soyum, soyundan,yahşi gözel huyundan
    Türk’ün destan yazdığı Hazar,Tuna boyundan
    Kutsaldır bu topraklar,savaşlar bir son bulsun
    Dirilsin hür vicdanlar her yerde toy kurulsun
    Azerbaycan Can özüm, duyanlar bunu bilsin
    Sen bendensin,ben senden Cihanda Türkiyesin

    Yeter olsun zulümler vatanımızdaki yas
    Kahraman ırkımızdan kalmasın acı miras
    Madem hep bir insanız, vardır bir gönül dili
    Karabağ da yeşersin,dostluğun barış gülü
    Azerbaycan Can özüm, duyanlar bunu bilsin
    Sen bendensin,ben senden Cihanda Türkiyesin

    Şanlı Türk bayrağımız ,Türk’ün olduğu yerde
    Allah muhtaç etmesin ülkemizi namerde
    Bedel olsun dünyaya ırkımın tek neferi
    O Hilal ezel, ebed kucaklasın zaferi.
    Azerbaycan Can özüm, duyanlar bunu bilsin
    Sen bendensin,ben senden Cihanda Türkiyesin

  • Qiymət MƏHƏRRƏMLİ: “Məsələ yerindəcə həll olundu, ilan ulduz görən kimi “öldü”…”

    1836816_10200683320604901_1150158201_o

    Müsahibim sevdiyim şair, “Elimiz.Günümüz” qəzetinin baş yazarı,
    filologiya üzrə fəlsəfə doktoru Qiymət xanım Məhərrəmlidir.
    – Salam, Qiymət xanım. Mənim sizə ünvanladığım sualları cavablandırmaya da bilərsiniz. Ən azından ona görə ki, özünüz də dediyiniz kimi, məni tanımırsınız və bunu da bilirəm ki, siz yaxından tanımadığınız heç bir jurnalistə müsahibə vermirsiniz. Lakin bilin ki, suallarımı cavablandırmasanız, bu, gənc bir jurnalistin sevdiyi bir yaradıcı insan barəsindəki ümidlərinin çilik-çilk olması demək olar.
    – Bu ümidləri qırmamaq xatirinə və sizin səmimiyyətinizə inandığım üçün bugünkü müsahibəyə razılıq verdim.
    – Nəhayət ki… Hər halda, gəlin, söhbətə körpü salaq. Xahiş edirəm, özünüzü oxuculara təqdim edəsiniz: axı, siz kimsiniz, Qiymət Məhərrəmli?
    – Sualınıza cavab verməmişdən öncə deyim ki, bu yazı üçün özünüzə nədən israrla məhz Qiymət Məhərrəmlini müsahib seçdiyiniz mənə qaranlıq görünür. Özümü təqdim etməyə gəlincə, təvazökarlıqdan kənar kimi çıxmasın, yəqin bu imza özündə nəyisə ehtiva edir ki, bu gün tanımaza-bilməzə onun ünvanına bu qədər sual göndərilir. Gərəklidirsə, deyim: Qiymət Məhərrəmli ən əvvəl ana, bacı, həyat yoldaşı, sonra isə elmi işçi, qələm adamı, dost, yoldaş, ən mühümü isə vətəndaşdır.
    – Deyəsən, sizi tərpətmək o qədər də asan olmayacaq. Lakin cavabdan da görünür ki, siz ailəni, övladları hər kəsdən və hər şeydən üstün tutursunuz. Necə deyərlər, həyatda karyera qazanmaq məsələsi sizin üçün ikinci dərəcəlidir. Bu, belədirmi?
    – Düzünü desəm, mən karyeranı heç vaxt ailəmdən, övladlarımdan üstün tutmamışam, tutmaram da. Karyera bu gün ola, sabah isə olmaya bilər. Ailə, nəsil, şəcərə isə insanın soyu, kökü, bu günü, keçmişi, gələcəyidir. Ləyaqəti olan insan isə nə bugününə, nə keçmişinə, nə də gələcəyinə xəyanət etməlidir.
    – Bilmək olarmı, neçə övladınız var?
    – Maraqlıdırsa, deyim: 3 oğlumuz, iki nəvəmiz var.
    – Hərdən eşidirik ki, Qiymət Məhərrəmli ailəsindən ayrılıb, indi Türkiyədə yaşayır…
    – Vallah, elə sual verirsiniz ki, adamın lap ayağının altından yer qaçır. İnanın, 32 illik ailə həyatımızda yoldaşımla aramızda bircə dəfə də olsa kiçik bir narazılıq da olsun olmayıb ki, deyim bu şayiənin bir uyarı var. Əksinə, mən texnikumda oxuyanda da, ali təhsil illərimdə də tələbə yoldaşlarıma hər zaman öz ailəm kimi mehriban, səmimi ailə arzulamışam. Buna onların hər biri şahiddir. Eyni zamanda, ailəmizin bütün dostları da bizdəki sədaqətə, səmimiyyətə, sevgi və ehtirama həsəd aparıb, bizdən nümunə götürməyə çalışıblar. Mən 18 yaşıma kimi doğma Şəkidə yaşamışam, ömrümün ondan sonrakı 32 ilini isə Bakıda yaşamaqdayam. Türkiyəyə, Gürcüstana, İrana olan işgüzar səfərlərim, görünür, kimlərinsə yuxusunu qaçırır, ona görə bu cür əsassız sözlər danışırlar. Ana Vətənimi ürəkdən sevirəm, dünyanın heç bir yerində duruş gətirib yaşaya bilmərəm.
    – Sizcə, ailənin möhkəmliyinə səbəb nədir? Axı, ind (daha&helliip;)

  • Şəfaqət CAVANŞİRLİ.”Sevginin gözləri” romanının XXII hissəsi

    12202155_886472768116427_1538859207_n

    Lamiyə Tahirin pulnan tutduğu evdə onunla birgə iki gün yaşadı. Tahirin Lamiyəyə qarşı münasibətlərində soyuqluq hiss olunurdu. Lamiyə dözməyib qaldığı üçüncü gündə soruşdu:
    – Nə olub? Gəlməyimi istədin gəldim. Daha nə lazımdı sənə?

    Tahir hirslənib Lamiyəni yatağa itələdi.
    – Məni aldatmağını həzm edə bilmirəm. Xəyanətini unuda bilmirəm. Bu uşağın məndən olmayacağını fikirləşəndə az qala havalanıram.
    Lamiyə özündən çıxdı, səsini qaldırdı, havalı kimi danışmağa başladı.
    – Sənə demişdim bu uşaqı doğum? Özün məcbur etdin. Nədir? İndi ayılmısan?
    – Pal-paltarını yığışdır, çıx get evinizə.
    Lamiyə təəccüblənmədi, kinayə ilə gülümsədi
    – Belə də bilirdim. Ağıllısan, gedim uşağı doğum, sonra təzədən ortaya çıx, uşaq məndəndir de. Onsuzda ailəmi dağıtmasan dincəlməyəcəksən.
    Tahir qəşş edib güldü.
    – Ailə? Sənin məgər ailən var? Hanı ərin? Heç bir dəfə də olsun arvadıyla maraqlanmayıb. Yaxşı kişi olsa, heç olmasa arvadının məşuqunun yanında olduğunu bilərdi.
    – Sən də yaxşı olsaydın, ərimə yox, sənə gələrdim.

    Tahir Lamiyənin gözlərinə baxdı, yataqda üstünə çıxdı, özü də bilmədi qadına nə qədər şillə vurdu. İlk şillələrə Lamiyə özünü müdafiə etsə də, sonra bacarmadı, halsız qaldı. Bir tərəfdən də Tahirin dizi qarnına dəyirdi. Tahir Lamiyənin tərpənmədiyini gec başa düşdü, dayandı. Lamiyənin üzünə yüngülcə şillə vurdu ki, ayıltsın, ayılmadı
    – Lamiyə, Lamiyə.
    Lamiyədən səs çıxmırdı. Tahir qorxdu, qadının üstündən qalxdı. Dəli adamlar kimi sağına, soluna baxırdı. Lamiyəni yenidən oyanması üçün yüngülcə şillə vurdu, heç bir nəticəsi yoxdur. Əlləriylə başını tuta-tuta evdən çıxdı və qayıtmadı.

    Hemişəki kimi Rəşadla Təhminə, Fidan nahar edirdilər. Fidan Təhminəylə Rəşadı diqqətlə süzdü,sükutu verdiyi qərarla pozdu.
    – Ola bilsin övladlığa uşaq götürüm.

    Təhminənin yediyi tikə boğazında qaldı, öskürdü. Rəşad kürəyinə yüngülcə vurdu,” öz payındı” deyib, içməsi üçün su dolu stəkanı ona uzatdı. Təhminə suyu içəndən sonra dərindən nəfəs aldı.
    – Deyirəm də, son vaxtlar sənin başın xarab olub. Əlli yaşın var uşaq götürürsən saxlamağa? Ay Allah, dəli olacam. İyirmi yaşın heç tamam olmayıb, nədi, ərə getməyəcəksən, ya Səfər qayıdacaq?
    (daha&helliip;)

  • Mayisə ƏSƏDULLAQIZI.”Gül olsun Vətənin dağı-dərəsi!”

    1533150_672733326111760_899121006_n

    Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
    “İctimaiyyət və təhsil” qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru,
    “Qızıl qələm” media mükafatı laureatı

    Zalım düşmən pusqudadı, çapardı,
    Neçə oğulları vaxtsız apardı.
    Analar-bacılar şivən qopardı,
    Amandı, yatmayaq, dur, ay qardaşım,
    Oyan ay qohumum, ay vətəndaşım!!!

    Neçə öpüş donub qaldı dodaqda,
    Neçə çiçək solub qaldı budaqda,
    Neçə baxış itib qaldı uzaqda,
    Nə qədər səbr edək, dur ay sirdaşım,
    Oyan ay qohumum, ay vətəndaşım!

    Qoy ucalsın göyə haqqımın səsi,
    Gül olsun Vətənin dağı-dərəsi.
    Düşməni hürkütsün igid nərəsi,
    Dur gedək irəli, dur ay qardaşım,
    Oyan ay qohumum, ay vətəndaşım!

  • Hüseynov Qahir Qüdrət oğlu

    1533150_672733326111760_899121006_n

    Mayisə ƏSƏDULLAQIZI,
    Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
    “İctimaiyyət və təhsil” qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru,
    “Qızıl qələm” media mükafatı layreatı

    1968-ci il, İyulun 07-si, Goranboy rayonunun Sarov kəndində anadan olub. 1975-ci ildə Sarov kənd 8 illik məktəbin 1-ci sinifinə gedib ve 1983-cu ildə 8 illik məktəbini, 1985 ildə Dəliməmmədli orta məktəbini bitirib və həmin il- 1985-ci ildə Rusiyanın Ulyanovsk şəhərində Ali hərbi tank məktəbinə qəbul olunub. 1989 cu ildə ali məktəbi bitirib və təyinatla Rusiyanin Zabaykal hərbi dairəsində Ulan Ude şəhərində hərbi hissədə 198-ci motoatıcı diviziyasında tank alayının hərbi tank tağımının komandiri vəzifəsində leytenant rütbəsində hərbi qulluğa başlayıb .1992 ci ildə Xocali faciəsini eşidib mart ayinin evvəli, 2 zabit dostu ilə vətənə köməyə gəldilər. Azərbaycan Müdafiə Nazirliyinə müraciət edib. N saylı alayda tank komandiri təyin olundu.1992 ilin mart ayında Ağdam rayonunda yerləşən 708 hərbi hissənin tank taborunun komandiri vəzifəsinə təyin olunan baş leytenant Qahir Hüseynov dərhal əməliyyat və döyüş şəraiti ilə yaxından tanış olur. Xidmətinin ilk günlərindən qorxmazlığı və igidliyi ilə fərqlənən Qahir qisa bir zamanda komandanlığın və döyüşçülərin rəğbətini qazanır. Ağdam və Tərtər uğrunda gedən döyüşlərdə iştirak edib. 18 iyun 1992-ci ildə axşam 20.30 radələrində Qahir va Şirin Mirzəyev(polkovnik-leytenant, Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı) kəşfiyyat rotasinin komandiri leytenant Yavər Babayev,Şirin Mirzyevin qardasi oglu Mubariz Mirzeyev,Şirin Mirzeyevin əmisi nəvəsi Araz Mirzəyev. Sag qalan surucu ağdamli Mubariz olmusdu.Döyüşçülərin mövqelərini yoxlayıb növbəti döyüş tapşırıqlarını verib geri dönərkən Ağdamın Qaralar kəndi ərazisində UAZ 469 markalı avtomobildə minaya düşdülər. Ölümündən sonra Azərbaycan Bayrağı ordeni ilə təltif olunub. Subay idi. Goranboy rayonun Dəliməmmədli qəsbəsində adına küçə var. Doğulduğu Sarov kənd Mədəniyyət evi Qahir Hüseynovun adını daşıyır. Allah cəmi şəhidlərimizə rəhmət eləsin!

  • Günel ƏLİYEVA.”Sən gedəni, əzizim!”

    gunel

    Nələri ,nələri aparıb getdin,
    Bir göz qırpında başladın, bitdin.
    Kədər libasını sən niyə geydin?
    Boş qalıb qəlblərdə yerin ,əzizim!
    Çağlayır həsrətdən dərdli dənizim.
    Vaxtsız gedişinə de, necə dözüm?
    Yollarda izin var, dilimdə sözün,
    Bircə an gülmədi dünyada üzün,
    Məni yandıracaq alovum, közüm.
    Saxta təbəssümə öyrəşdim özüm.
    Unutmuşam gülməyi,
    Sevinməyi, sevməyi,
    Sevdim qara örpəyi,
    Sən gedəni, əzizim!
    Hıçqırıq ,göz yaşlarım,
    Oldu dostum- sirdaşım,
    Pozulaydı yaddaşım,
    Sən gedəni ,əzizim!
    Misralar da ağlayır,
    Sətirlər yas saxlayır,
    İçim yanır- sızlayır ,
    Sən gedəni ,əzizim,
    Yanına gələ bilsəm,
    Dərdini bölə bilsəm,
    Nə çəkdim sənsiz bilsən,
    Sən gedəni, əzizim!

  • Esmira RƏHİMLİ.”Etibarlı bank” (Povest)

    esmira

    Vəfa əl telefonunun verdiyi siqnaldan ona mesaj gəldiyini anladı. Gecənin bir aləmində bu mesaj kimdən idi görəsən? Yuxulu gözlərilə gələn mesajı açıb açıb baxdı. Əzizdən idi. Belə yazırdı: “Səninçün darıxıram. Ulduzlara baxıb ağlayıram. Gözlərinə həsrət qalmışam. Sənin gözlərinə oxşadıqları üçün onlara baxıram! Sən də ulduzlara bax! Qoy baxışlarımız göydə görüşsün. Kim bilir, bir də nə vaxt qismət olacaq səni görüm?” Qız qaranlıq otaqda telefonun işığından gözləri qamaşsa da cavab yazdı: “İndi gecdir. Get yat. Qismət olar görüşərik.” Baxışlarını qaldırıb pərdənin arasından qaranlıq səmaya baxdı. Ulduzlar görünürdü. Vəfa kövrəldi. Gözlərindən süzülən yaşı əlilə sildi. Axı indi Əziz də onlara baxırdı. Sabah ayın biri idi. Həm də həftənin birinci iş günü. İşə gecikməsin deyə gecə yaxşı yatmalı idi. Özünü yuxuya verməyə çalışırdı ki, telofonuna yenə mesaj gəldi. “Sabah mütləq görüşək! Axı mən də insanam. Sabah səni görməsəm ürəyim partlayacaq!” – yazırdı.
    Ertəsi gün Vəfaya elçi gələcəkdi. Ata-anası da onları çox bəyənirdilər. Vəfa qəti qərara gəldi. “Yox!” – deyəcəkdi. Çünki Əzizə yazığı gəlirdi. Ondan ötrü için-için qıvrılan birinin ürəyini necə qıra bilərdi? Əslində Vəfa ona qarşı biganə idi. Amma oğlan: “Bilirəm sən məni məndən daha artıq sevirsən!” – deyib boynuna qoyanda etiraz eləməyə üzü gəlməmişdi.
    Əziz iş vaxtının qurtarmağına bir saat qalmış zəng vurdu:
    – İşdən çıxanda səni qapıda gözləyəcəyəm. (daha&helliip;)

  • Şəfa VƏLİYEVA.”Sonsuz ehtiramla…”

    sv

    AYB, DGTYB və “Gənc Ədiblər Məktəbi”nin üzvü,
    Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü

    Yenə də “bir ayrı cür”əm… Elə bilirsiniz ki, bu “bir ayrı cür”ün izahını verə bilərəm? Yox! Belə asanmı olur hər şey? Asan? Həmişə sonsuzluq işarəsini möhtəşəm bilmişəm. Çünki onun da bir sözə sığar izahı, ölçüsü, boyu-buxunu yoxdur. Gözlə görülməyən, əllə tutulmayandır möhtəşəmlik… Qarşısında idrakının belə aciz qalmasıdır. Sonsuzluq – sonu görünməyən, bilinməyən, ölçülməyən… Sonsuzluq – bəzən hisslərimizin dəruniliyini, həqiqiliyini, bitməzliyini çatdırmaq üçün dilimizə gələn tək kəlmə… Və o günə qədər hər şey elə “bu cür” idi. İndi isə “bir ayrı cür”. Həmin gün Vəfa Mürsəlqızının “Sonsuz son” adlı şeirini oxumuşdum.
    O gündən sonra bütün “son”ları sevdim. Filmlərə ancaq “the end” yazılsın deyə baxdım. “Ardı var…” kəlməsini ümidlə eyni tutmadım. Nağılların sonunu da başladığı kimi eyni həyəcanla gözlədim. Təki, o son gəlsin. Təki, göydən üç alma düşsün insanların bəxtinə. Mən dadmasam da. Seyrçisi olub sevinmək də gözəldi. Vəfa Mürsəlqızının “Sonsuz son”u bir qadın cəsarətiylə qələmdən ayrılıb. Bəli, ayrılıb! Siz elə bilirsiniz, təkcə kişilər ayrılığı seçir? Təkcə kişilər tərk edir? Təkcə kişilər arada nazilmiş bağı çəkib qoparır? Nahaq belə düşünürsünüz… Qadınlar qapıları çırpıb getdikləri kimi hələ heç bir kişi yumruğunu stola çırpmayıb. Çünki hələ heç bir kişi “sonsuzluğuna görə” tərk edilməyib…

    Bir qadın ağlayıb sızıldayırdı,
    Bir gizli kədəri daşıyırdı o.
    Vitrinin önündə durub sakitcə,
    Ana səadəti yaşayırdı o.
    Yaşadı qəlbində dərd əkə-əkə,
    Bir sonu yoxmu ki, sonsuzluğunun?
    Bir uşaq papağı, bir cüt də çəkmə,
    Dünyada ən böyük arzusu onun…

    Uşaq papaqları da cürbəcür olur: qaytanlı, fəs, ləçək, boğmalı… Ölçüləri də fərqlidi: ovuc boyda, fincan boyda, top boyda, boşqab boyda… Ömründə bir dəfə də olsun uşaq papağı almayan qadın indi arzu “boxça”sına hansı ölçüdə papağı qoysun? Uşaq var, ayda bir dəfə təzə ayaqqabı alınır. Axı, günbəgün böyüyür. Sonsuz qadının arzularında isə cəmi bir cüt çəkmə var. Və ölçüsünü özü də bilmir… Rəngi isə hər gün vitrindəkilərlə birgə dəyişir, ya mavi olur, ya da çəhrayı… Bu gün “bir ayrı cür”əm… Gözlərimi güzgülərdən gizlədirəm. Adamlar uzaqlaşıb. Ürəyim uşaqlaşıb ey, uşaqlaşıb… “Sonsuz son”un titrlərinə çox var, deyəsən… Hələ var…

    Utanır arada bədbəxtliyindən,
    Taleyin yazdığı bu acı sondan.
    Qorxur ki, sonsuzum gözü var deyə,
    Analar uşağın gizlədə ondan.
    Nə olsun, qayıtmır əri üzünə,
    Bəlkə də cavandır, bağlanıb ona.
    Amma hiss edir ki, həsədlə baxır,
    Arada qonşunun uşaqlarına.

    Qonşunun varına paxıllıq olar, inəyinə, buzovuna, yanmayan ot tayasına həsəd apara bilərsən. Bəs, uşaq? Yenicə başlamış bir həyata, Allahın möcüzə göstərib yaratdığı “adəm”ə paxıllıq, həsəd olarmı ki?! Bəlkə də olar. Amma bu paxıllığın, bu həsədin arxasında heç vaxt “Niyə onun var, mənim yoxdur?”- üsyanı gizlənməz. “Kaş, elə bundanca mənim də olaydı…”-deyərlər. Belə diləyərlər, belə. Bu cür. Bilirsən, Vəfa, sənin yalançı olmağını elə istəyirəm ki… Amma deyilsən. Elə istəyirəm ki, “Sonsuz son” yalan olsun. Hardasa, o “sonsuzluq” deyilən nədirsə, onun sonu gəlsin. O da görsün ki, insan oğlunun sevgisi qarşısında necə acizdir. Hələ ki, insan oğlu “sonsuzluq” işarəsinin möhtəşəmliyi qarşısında boynunu bükür. Bir də bunu deyim, Vəfa!

    Sevdiyin hamıdan betər öldürür,
    Qatilin hamıdan gözəl ağlayır

    – demisən ha! Haşa, bir də bunu demə! Bu boyda həqiqəti dilə gətirmə! Qorxuram axı… Sevməkdən də, mənimçün tökülən göz yaşlarından da qorxuram. Bu gün “bir ayrı cür”əm. İndi bu “bir ayrı cür”ün əlindəcə əsir-yesir olub bunları sənə yazıram.

    Gəncə

  • Zeynəb DƏRBƏNDLİ.”Adana gözəllikləri”

    11665411_1690704784490598_9087155491968421030_n

    Gündəlik İnformasiya Agentliyinin və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının
    “Cənubi Qafqaz Xalqları üzrə xüsusi müxbir”i, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü

    Gözəllikler məskəni,
    Valeh etdi hər kəsi.
    Lap göylərə ucaldı
    Adananın gur səsi.

    Basdı bağrına bizi,
    Doğma övladları tək.
    Böyük birlik yaratdiq
    Oldu tarixlere hekk.

    Halise hanım bizi,
    davet etdi buraya.
    Bütün, Türk yazarları
    Yığıldı bir araya.

    Teşekür Halisecim,
    Mutluluk verdin bize.
    Allah səni qorusun,
    Gəlməyəsən pis gözə

    Zeynəbəm, bu şəhərin,
    Dağ düzünü oxşadım.
    Inanın, bu üç gündə
    Harikalar yaşadım.

    26.10.2016 Adana

  • Şair-jurnalist Rafiq Odayın şeiri “Kümbet” dərgisində çap olunub

    RO

    Çağdaş Azərbaycan ədəbiyyatının görkəmli nümayəndəsi, Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü, Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin Sumqayıt şəhər təşkilatının sədri, “Möhtəşəm Azərbaycan” müstəqil ictimai-siyasi, ədəbi-bədii qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru, Azərbaycan Respublikasının “Əməkdar jurnalist”i, şair, jurnalist Rafiq Odayın “Olunca” şeiri
    Azərbaycan türkcəsində Qardaş Türkiyə Cümhuriyyətinin Tokat şəhərində fəaliyyət göstərən TOSAYAD (Tokat Şairler ve Yazarlar Derneği) rüblük orqanı “Kümbet” eğitim, kültür, sanat ve edebiyat dergisinin yeni 38-ci sayında dərc olunaraq ictimaiyyət nümayəndələrinin nəzərinə çatdırılıb.
    Qeyd edək ki, bundan öncə şair-jurnalist Rafiq Odayın şeirləri Azərbaycan türkcəsindən Türkiyə türkcəsinə tərcümə olunmaqla yanaşı, eyni zaman dərc olunmaq üçün Qardaş Türkiyə Cümhuriyyətinin müxtəlif şəhərlərində fəaliyyət göstərən mətbu orqanlara da göndərilmişdi.

    Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Mətbuat xidməti

  • Gənc yazar Kənan Aydınoğlunun şeiri “Kümbet” dərgisində çap olunub

    38

    Yeni nəsil Azərbaycan gəncliyinin nümayəndəsi, istedadlı qələm sahibi, Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin Mətbuat xidmətinin rəhbəri, Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının təsisçisi və baş redaktoru, Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin üzvü, “Azad qələm” ədəbi-bədii, ictimai-publisistik qəzetinin xüsusi müxbiri, gənc yazar Kənan Aydınoğlunun “Bölerdeim derdimi seninle” şeiri Türkiyə türkcəsində dərc olunaraq, ictimaiyyət nümayəndələrinin nəzərinə çatdırılıb.
    Qeyd edək ki, bundan öncə “Kümbet” dərgisinin 29, 30, 32, 34-cü saylarında yeni nəsil Azərbaycan gəncliyinin istedadlı nümayəndəsini, Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin Sumqayıt şəhər təşkilatının elektron orqanları Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin təsisçisi və baş redaktoru, Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının “Beynəlxalq Əlaqələr və Tərcümə” şöbəsinin rəhbəri, “KenanAydinoglu.Com” saytının Mətbuat xidmətinin rəhbəri, Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin üzvün, “Azad qələm” ədəbi-bədii, ictimai-publisistik qəzetinin foto-müxbiri, tərcüməçi-jurnalisti, gənc yazarı Kamran Murquzovun tərcüməsində-Türkiyə türkcəsində “Türkçülük şeirləri” silsiləsindən olan şeirləri və “Türkün Türkçülük Dastanı” poeması işıq üzü görmüşdü.

    Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Mətbuat xidməti

  • Şair-jurnalist Qafqaz Əvəzoğlunun şeiri “Kümbet” dərgisində çap olunub

    38

    Çağdaş Azərbaycan ədəbiyyatının görkəmli nümayəndəsi, Süleyman Rəhimov adına Qubadlı rayon ədəbi ictimai birliyinin sədri, “Sözün sehri” qəzetinin təsisçisi, Gündəlik İnformasiya Agentliyinin və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Baş redaktoru, Qarabağ müharibəsi veteranı, şair, jurnalist Qafqaz Əvəzoğlunun “Yadıma düşübdü” şeiri Azərbaycan türkcəsində
    Qardaş Türkiyə Cümhuriyyətinin Tokat şəhərində fəaliyyət göstərən TOSAYAD ( Tokat Şairler ve Yazarlar Derneği) rüblük orqanı “Kümbet”eğitim, kültür, sanat ve edebiyat dərgisinin 38-ci sayında şeiri dərc olunaraq ictimaiyyətin nəzərinə çatdırılıb.
    Qeyd edək ki, bundan öncə “Kümbet”eğitim, kültür, sanat ve edebiyat dərgisinin 36-cı sayında dərc olunmuşdu.

    Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Mətbuat xidməti

  • KÜMBET DERGİSİ 38 SAYISI YAYINDA.

    38

    2006 yılından itibaren yayın hayatına devam eden ve Tokat Şairler ve Yazarlar Derneğinin yayın organı olan TOŞAYAD Kümbet dergisi 38. sayısı ile okuyucularıyla buluşuyor. Kültür ve Turizm Bakanlığının da abone olduğu derginin 38. sayısı il ve ilçe halk kütüphanelerine gönderilmeye başladı. Abonelere dağıtımı ise devam etmektedir. Kapağında maziye ait bir fotoğrafın; M.Necati Güneş arşivinden aldığımız 1927 yılında Tokat Belediye Binası önünde kutlanan ilk Etfal (çocuk) bayramı fotoğrafının yeraldığı derginin Editör yazısında Tokat Şairler Ve Yazarlar Derneği Başkanı Remzi Zengin siz okuyucularına şöyle sesleniyor:

    EDİTÖRDEN

    Yeni bir sayı, yeni kalemlerle yine sizlerle birlikte olmanın haklı sevincini yaşıyoruz. Geçen sayımızda yaz mevsimi dolayısıyla şiirlere ağırlık vermiştik. Bu sayımızda ise kültür ve sanat alanında çok değerli, özellikle akademik makalelerle karşınızdayız.

    Niksar Belediyesi ve Tokat Şairler ve Yazarlar Derneği’nce bu yıl altıncısı gerçekleştirilen ”Erzurumlu Emrah’tan Cahit KÜLEBİ’ye Halk Âşıkları ve Şiir Şöleni” 9-10 Ekim 2015 tarihleri arasında oldukça görkemli ve başarılı etkinliklerle ortaya konuldu. Etkinlikler çerçevesinde Tokat Mili Eğitim Müdürlüğü ve TOŞAYAD işbirliğiyle Tokat’ta dört okulda, Niksar’da ise altı okulda “Okur-Yazar Buluşmaları” düzenlendi. Programlara davetli yazar ve şairler öğrencilerle buluşarak Türkçenin zenginliğini ve okumanın önemini anlatmaya gayret ettiler.

    Düzenlenen etkinliklerde “6.Cahit KÜLEBİ Memleketime Bakış Şiir Yarışması”nda dereceye giren şairler ödüllerini Niksar Kaymakamı Selami KAPANKAYA ve Niksar Belediye Başkanı Özdilek ÖZCAN’ın elinden aldılar. Ayrıca Niksar’da TOŞAYAD’ın da katkılarıyla araştırması yapılarak gün yüzüne çıkarılan ve Niksar Belediyesi’nce inşa edilen, Karadeniz Bölgesinin Türkleştirilmesi ve Müslümanlaştırılması için mücadele veren Anadolu’daki ilk ahilerden Ahi Pehlivan Türbesi’nin açılışı yapıldı.

    8 Ekim akşamı Niksar Vakıf Kültür Merkezinde yapılan Halk Âşıkları ve Şairleri Gecesinin açılış konuşmasını TOŞAYAD Başkanı Remzi Zengin yaptı. Etkinliğe yurt dışından ve içinden katılan birbirinden değerli şairler, yazarlar ve halk âşıkları başarılı bir şekilde imza attılar. Katılımcı şairler arasında; Yahya Akengin, Bestami Yazgan, A.Tevfik Ozan, Vedat Fidanboy, Talat Ülker, İbrahim Düğer, Gökmen Sakin, Gülten Ertürk, Kenan Yavuzarslan, Ahmet Otman, Gülden Taş, Sündüs Akça, Mahmut Hasgül, Şerare Kıvrak, A.Turan Erdoğan, Rasim Yılmaz, Nihat Aymak, Metin Falay ve Hasan Akar yer alırken; halk âşıkları Âşık Kaptanî, Âşık Eserî, Âşık Muhsin Yaralı, Âşık Gara Borçalı, Âşık Ensar İpek sazları ve sözleriyle programları renklendirdiler.

    Tokat/Zile’de 8-10 Ekim 2015 tarihleri arasında düzenlenen “Tarihi ve Kültürüyle III. Zile Sempozyumu”nda TOŞAYAD üyesi yazarlarımızdan Bekir Yeğnidemir, Hasan Akar, Bekir Aksoy ve Ahmet Divriklioğlu Zile ile ilgili hazırladıkları bildirilerini sundular.

    Geleneksel kahvaltılara Niksar’da devam edilerek şair ve yazarların değişik konulardaki önerileri tartışıldı.

    Türkiye Dil ve Edebiyat Derneği Amasya İl Temsilcisi Hüseyin Menç ve İLESAM Amasya İl Temsilcisi Mustafa Ayvalı’nın davetlisi olarak 2 Ekim 2015 akşamı Amasya’da Sultan Beyazıt Külliyesi’nde düzenlenen “Külliye Sohbet ve Şiir Akşamları”na TOŞAYAD olarak on kişilik şair grubumuzla katılarak Amasya-Tokat kültür şehirleri kardeşliğini pekiştirdik.

    Tokat Güneş TV’de “Kültür Sofrası” programlarına yeniden başlanılarak yurt içinden akademisyen, şair ve yazarlar konuk edildiler.

    Bu sayımızdaki kalemlerimiz arasında; M. Halistin Kukul, Lütfi Sezen, Firuze Ağayeva, Ergün Veren, Bekir Yeğnidemir, Akmandar Demirci, Abdulkadir Güler, Tahir Turan, Ülkü Taşlıova, İlkin Manya, Harika Ufuk, Sündüs Arslan Akça, Kerkük’ten Hamza Hamamcı, Zeliha Şerbetçi, Nihat Aymak, Muhsin Demirci, Nermin Akkan, Ozan Köklünar, Osman Şahin, Saffet Çakar, Semra Meral, Şerare Kıvrak, Süleyman Erkan çalışmalarını sunarken Tokatlı Nuri’nin bilinmeyen şiirleri ilk kez yazarlarımızdan Bekir Aksoy’un gayretleriyle edebiyat dünyasına kazandırıldı.

    Gönül bahçelerinde biriktirdikleri duygularını dile getiren şairlerimiz ise; Rıfat Araz, Nihat Malkoç, Ahmet Otman, Zübeyde Gökbulut, Ayhan Nasuhbeyoğlu, Talat Ülker, Hızır İrfan Önder, Kenan Yavuzarslan, Mahmut Hasgül, Orhan Yılmaz, Qafgaz Evezoğlu, Buket Ezgi Keler, Burhan Kurddan, Celalettin Çınar, Hamdi Ertürk, Rafiq Oday, Yasin Semiz, İlhan Yardımcı, Hasan Koçak, İlhan Kurt oldular.

    Yeni bir sayıda buluşmak üzere siz değerli okuyucularımıza saygı ve selamlarımızı iletiyoruz.

    Remzi ZENGİN/ Tokat Şairler ve Yazarlar Derneği Başkanı

  • Gənc yazar Kənan Aydınoğlu cənab Prezidentə rəsmi məktub göndərib

    Photo Kenan

    1 noyabr 2015-ci il tarixində Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin Mətbuat xidmətinin rəhbəri, Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin üzü, gənc yazar Kənan Aydınoğlu yeni nəsil Azərbaycan gəncliyinin istedadlı nümayəndələrinin inkişafına dəstək olmaq üçün ədəbi-bədii nümunələri özündə cəmləşdirəcək
    “Gənc nəslin nümayəndələri” antologiyasının işıq üzü görməsinə maliyyə dəstəyi göstərməsi üçün Azərbaycan Respublikasının Prezidenti, Azərbaycan Respublikası Silahlı Qüvvələrinin Ali Baş Komandanı cənab İlham Əliyevə rəsmi məktub göndərib.Həmin məktubu olduğu kimi təqdim edirik:

    “Azərbaycan Respublikasının Prezidenti, Azərbaycan Respublikası Silahlı Qüvvələrinin Ali Baş Komandanı İlham Əliyev cənablarına!

    Çağdaş Azərbaycan ədəbiyyatının tərkib hissəsi olan yeni nəslin nümayəndələrinin ictimaiyyət nümayəndələrinin nəzərinə çatdırılmasına, Çağdaş Azərbaycan ədəbi mühitində yeni-yeni ilk addımlarını atan gənc yazarların könül duyğularının,
    ürək döyüntülərini ictimaiyyətə aşılanmasına böyük ehtiyac var.Bunu nəzərə alaraq, Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin Rəhbərliyi olaraq, Sizdən xahiş edirik ki, bu mühüm əhəmiyyət kəsb edən layihənin həyata keçirilməsi və gerçəkləşməsi üçün yetişməkdə olan yeni nəsil Azərbaycan gəncliyinin inkişafına yenidən böyük dəstək verəsiniz.
    Uca ALLAH Sizi və bütün ailə üzvlərinizi qorusun!

    Dərin hörmət və ehtiramla,
    Kənan AYDINOĞLU,
    Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının
    təsisçisi və baş redaktoru,
    Azərbaycan Jurnalistlər Birliynin üzvü.
    Bakı şəhəri.1 noyabr 2015-ci il.”

    Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Mətbuat xidməti

  • Gənc xanım yazar Gülnarə Sadiqin ilk kitabının təqdimat mərasimi keçiriləcək

    gs

    21 Noyabr 2015-ci il tarixində, saat 15:00-da, Bakı şəhərində yerləşən “Kitabevim” mağazasında yeni nəsil Azərbaycan gəncliyinin nümayəndəsi, istedadlı qələm sahibi, “Vehdet.Org” saytının təsisçisi və baş redaktoru, gənc xanım yazar Gülnarə Sadiqin “Yuxuların günahı olmur” adlı ilk şeirlər kitabının təqdimatı keçiriləcək.Kütləvi informasiya vasitələrinin nümayəndələrinin iştirakı nəzərdə tutulub.İştirak etmək istəyən hər kəs dəvətlidir.
    Qeyd edək ki, gənc nəslin nümayəndəsi Gülnarə Sadiqin “Yuxuların günahı olmur” adlı ilk şeirlər kitabı Bakı şəhərində, “Elm və Təhsil” nəşriyyatı tərəfindən 120 səhifə həcmində, 1500 tirajla işıq üzü görüb.Kitabın redaktoru Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin üzvü,
    “Yenilik Press” beynəlxalq ictimai-siyasi qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru, şair-jurnalist Məhəmməd Nərimanoğludur.Geniş oxucu auditoriyası üçün nəzərdə tutulan kitabın oxucular tərəfindən rəğbətlə qarşılanacağına inanırıq.

    Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Mətbuat xidməti

  • Yeni müsabiqəyə start verilib

    DİQQƏT! YARIŞMA BAŞLANDI!
    Səhifəni bəyənərək “Övladım….” cümləsini istəyinizə görə tamamlayın, paylaşın və ən çox bəyəni alan 3 izləyicimizin rəyinə MELTEM MODULER BAKU sürpriz hədiyyə dolu səbət verəcək! Müsabiqəyə qatılın kreativ fikirlərinizi bizimlə paylaşın, hədiyyələr qazanın!…
    NOT: YALNIZ 1-5 NOYABR TARİXLƏRİNDƏ.
    ————–
    Meltem Bebek ve Genç Odası
    Ünvan: Babək prospekti 22/10, (012) 448-18-52

  • Əlirza Həsrəti doğum günü münasibətilə təbrik edirik! (1 Noyabr 1963-cü il)

    575949_448528385223558_1371442086_n

    SƏNİ YARALI SEVDİM

    Gözdən, könüldən uzaq
    Düşüb aralı, sevdim.
    Oxlanıb kirpiyinlə,
    Səni yaralı sevdim.

    Lalələr qan içində,
    Ha alış, yan içində.
    Dağda duman içində
    İtən maralı sevdim.

    Heykəl qurub xəzəldən,
    Eşq umdum hər gözəldən.
    Bu dünyanı əzəldən
    Ağlı-qaralı sevdim.

    GÖRƏK KİM GÖZƏL AYRILIR

    Gün keçdi dağın dalına,
    Dağ sevindi bu halına.
    Gəl ayrılıq vağzalına,
    Görək kim gözəl ayrılır?!

    Çiçəklədi tökdüyün qan,
    Ruha tamarzıdır bu can.
    Nəğmə öpür dodağımdan,
    Könlümdən qəzəl ayrılır.

    Sil ömrün-günün pasını,
    Saxlayaq sevda yasını.
    Payız açıb yaxasını.
    Budaqdan xəzəl ayrılır.

    DÜNYANIN DÜZƏLMƏK
    TƏHLÜKƏSİ VAR

    Şimşək işığına düşdü gözlərim,
    Buludlar dərdimə məlhəm aradı.
    Sabahı ürəklə qarşılamağa,-
    Ümidim sevdiyim adamlaradı.

    Kölgəm də haçandır düşüb dalımca,
    İstidən çəkinmir, soyuqdan qaçmır.
    Yaxşı ki, dilənmir kölgəm adamtək,
    Yaxşı ki, heç kimə əlini açmır.

    Gəlmir xoşunuza divanəliyim,
    Ruhumu çarmıxa çəkən adamlar!
    Atın özünüzü Yer kürəsindən,-
    Dünyanın düzəlmək təhlükəsi var!.

    KÖNÜL HEYRAN OLUB UCALIQLARA

    Quşlar dimdiyini şehə batırıb,
    İbadət eləyir yarpağın üstə.
    Torpağın altından çıxan nə varsa.
    Tapır qiymətini torpağın üstə.

    Hər dağ bir təpənin əlindən tutub,
    Könül heyran olub ucalıqlara.
    Sən də ayağını Yerə möhkəm bas,
    Özünə dağlar tək ucalıq ara.

    Vətən torpağına bərəkət verir,
    Bu zəhmət çiçəyi alın tərimiz.
    Hər doğan Günəşin şəfəqlərində.-
    Gülüb aynalanır ümidlərimiz.

  • Yalçın Yücelin doğum gününü kutluyoruz!

    175054_178868168822977_4360000_o

    UNUTTUĞUM SEN MİYDİN

    Unuttum yüzünü çoktan
    Sanırım oturmuştuk karşılıklı
    Kumral mıydı, kısa mıydı saçları?
    Yıllar neler götürmüş benden böyle
    Oysa, kaç kez karşı karşıya geldi bu gözler
    Elleri ellerim gibiydi
    Anımsıyorum biraz; çekingendi de
    Oracıktan bakıyordu yine aynı
    Kaçık sevgiler taşıdığımız o köşeden
    Unutmuş olsam gerek çoğunu
    Yıllar neler götürmüş benden böyle
    Var mıydı günlerimde zamanı benimle paylaşan?
    Bir çiçek gibiydi belki de yaşamımı konuşturan
    Gözleri yeşil miydi, yoksa ela mı?
    Yorgunum şu an, ondandır belki de unuttuğum
    Ama bir şey var ki, yer almış yüreğimde işte
    Yazmışım defterimin birkaç sayfasına
    İsminin hemen altında şiirlerimle

    * * *

    Çocukluğum büyüdü döş cebimde
    Yıllar ne de tez geçti böyle
    Anılar kaldı tek tük
    Yırtık ceplerimden düşmediyse
    Şimdi düşünüyorum
    Kurgusu tükenmek üzere olan saatler gibi
    Nice yoksul kaldırımlar, yürüyen yorgun ayaklarım
    Ve nasırlaşmış acılarıyla yaşamım
    Çocukluğum büyüdü, şu küçük döş cebimde
    Umutlarım ne kadar da çoktular o zaman
    Hepsi de sıcak bir ekmek gibi güzeldiler
    Koparamadım bir parça olsa da
    Çocukluğum, dürüp büküp döş cebimde sakladığım
    Bir ıtır kokusuyla çıkıyorlar yerlerinden şimdi
    Hangisini karşılasam, ne desem ki
    Kapım açık ardına kadar
    Orada büyüdü diyorum çocukluğum
    Şu boynu bükük döş cebimde işte
    Ne zaman üşüse, üşüse parmaklarım
    Bir arayıştır başlıyor, bir koşuşturma.

  • Vüsalə Süleymanın “Oxumayın məni” adlı ilk şeirlər kitabı işıq üzü görüb

    Yeni nəsil Azərbaycan gəncliyinin nümayəndəsi, istedadlı qələm sahibi, Dünya Gənc Türk Yazarlar Birliyinin üzvü, Vüsalə Süleymanın “Oxumayın məni” adlı ilk şeirlər kitabı Bakı şəhərində, Hədəf nəşriyyatı tərəfindən 104 səhifə həcmində işıq üzü görüb.Kitabın redaktoru AYB və DGTYB üzvü, prezident təqaüdçüsü Ramil Mərzilidir. Ön sözün müəllifi Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü, Ali Media və Türksoy Beynəlxalq şərəf mükafatları laureatı, şair- publisist Elçin Mirzəbəylidir. Geniş oxucu auditoriyası üçün nəzərdə tutulan bu kitabın poeziyasevərlər tərəfindən rəğbətlə qarşılanacağına ümid edirik.
    Qeyd edək ki, Vüsalə Süleyman ölkəmizdə bir neçə qəzet, jurnal və saytlarda çap olmaqla bərabər, Qardaş ölkə Türkiyədə də dəfələrlə çap olunub.Avrasiya Şairləri Antologiyasında 2-ci cilddə şeirləri yer almışdır.Kitabın təqdimatı oktyabrın 12-də Kitabevim.az-da çox sayda şair, yazıçı, elm adamlarının iştirakı ilə keçirilmişdir.

    Vüsalə Süleyman,
    Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin Qarabağ bölgəsi üzrə xüsusi müxbiri

  • Yubiley ərəfəsində nəşr olunmuş kitabların təqdimatı keçirildi

    qm

    Azərbaycan Dövlət Milli kitabxanasında xalq şairi Bəxtiyar Vahabzadənin 90 illik yubileyi münasibətilə nəşr olunmuş “Bəxtiyar Vahabzadə. Biblioqrafiya”, “Türk dillərində Bəxtiyar Vahabzadənin 90 şeiri” kitablarının və “Bəxtiyar-90” adlı elektron məlumat bazasının təqdimat mərasimi oldu.
    Tədbiri kitabxananın direktoru Kərim Tahirov açaraq, Bəxtiyar Vahabzadə şəxsiyyətinə Türk Dünyasında bəslənilən ehtiram və sevgidən, filosof-şairin əbədiyaşar poeziyasının qüdrətindən danışdı. Milli kitabxananın əməkdaşlarının gərgin zəhməti hesabına ərsəyə gəlmiş biblioqrafiyanın, eləcə də TÜRKSOY-un dəstəyi ilə 6 türkdilli xalqın dilinə çevrilərək, sanballı bir kitab şəklində oxucuya təqdim olunmuş 90 şeirdən ibarət toplunun şairin 90 illik yubileyinə dəyərli töhfə olduğunu qeyd etdi.
    Təqdimat mərasimində mədəniyyət və turizm nazirinin müavini Sevda Məmmədəliyeva çıxış edərək, ölkəmizdə və türk dünyasında adı hər zaman sevgiylə anılan, əsərləri sevilə-sevilə oxunan Bəxtiyar Vahabzadənin dünyanın digər poeziya nəhəngləri ilə bir sırada dayandığını diqqətə çatdırdı.
    Respublika prezidenti İlham Əliyevin şairin 90 illik yubileyinin keçirilməsi ilə əlaqədar imzaladığı sərəncama əsasən, respublikanın müxtəlif yerlərində silsilə tədbirlər keçirildiyi barədə məlumat verən nazir müavini, yubiley ərəfəsində işıq üzü görmüş nəşrlərin dəyərindən danışdı.
    Azərbaycanın TÜRKSOY-dakı təmsilçisi Elçin Qafarlı, professorlar Qəzənfər Paşayev, Zaman Əsgərli, qurumun Qazaxıstan təmsilçisi Malik Otarbayev, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin katibi Rəşad Məcid, BDU-nun dosenti Etibar Talıblı və digər çıxışçılar şairin dərin fəlsəfi məzmunlu yaradıcılığına yüksək dəyər verərək, əsərlərinin əksər türk dillərinə, o cümlədən ingilis, fransız, alman, fars, türk, polyak, ispan, macar və digər xalqların dillərinə tərcümə olunduğundan danışdılar.
    Milli Kitabxananın şöbə müdiri Rübabə Səfərovanın nümayiş olunan B.Vahabzadə haqqında video-film və elektron məlumat bazası barədə verdiyi açıqlama mərasim iştirakçılarının böyük marağına səbəb oldu.
    Şairin şeirlərinin tərcümə və nəşrində xidməti olmuş ziyalılara TÜRKSOY-un xatirə hədiyyələri təqdim edildi.
    Tədbirin sonunda şairin çoxşaxəli yaradıcılığını özündə əks etdirən “Bəxtiyar Vahabzadə-90” adlı geniş kitab sərgisinə baxış keçirildi.

    Qiymət Məhərrəmli,
    “Elimiz.Günümüz” qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru,
    Filologiya elmləri üzrə fəlsəfə doktoru

  • Bəxtiyar Vahabzadənin 90 illiyi qeyd olundu

    bxv

    Heydər Əliyev adına Respublika Sarayında görkəmli xalq şairimiz Bəxtiyar Vahabzadənin anadan olmasının 90 illiyi ilə bağlı yubiley tədbiri keçirildi.
    Mərasimi mədəniyyət və turizm naziri Əbülfəs Qarayev açaraq, dünya şöhrətli xalq şairinin yubiley tədbirinin pespublika prezidentinin sərəncamına əsasən, ilin əvvəlindən başlayaraq, bugünə kimi davam etdiyini diqqətə çatdırdı. Hələ ilin sonunadək davam edəcək bu qəbildən olan tədbirləri böyük filosof şairin, görkəmli dramaturq və dəyərli elm xadiminin xatirəsinə ehtiram əlaməti kimi səciyyələndirdi: “Bəxtiyar Vahabzadə təkcə ölkəmizdə və Türk dünyasında deyil, bütün dünyada sevilir, təqdir olunur…”
    AMEA-nın vitse-prezidenti, akademik İsa Həbibbəyli də çıxışında “istiqlal şairi” adlandırdığı Bəxtiyar Vahabzadənin Azərbaycan elm və ədəbiyyatındakı, milli azadlıq hərəkatındakı müstəsna yer və xidmətindən qürurla söhbət açdı.
    Yubiley mərasimində unudulmaz xalq şairinin həyat və fəaliyyəti barədə məlumatlar, qəlblərə hakim kəsilmiş poeziya nümunələri bədii qiraət ustalarının ifasında səsləndirildi, sözlərinə yazılmış bir-birindən gözəl, sevilən mahnılarını tanınmış müğənnilər tədbir iştirakçılarına canlı ifaları ilə təqdim etdilər. Azərbaycan səhnəsində silinməz iz buraxmış dəyərli dram əsərlərindən parçalar Akademik Milli Dram Teatrı aktyorlarının ifasında nümayiş etdirildi.
    Şairin öz dilində lentə alınmış şeirlər əsasında hazırlanan video-çarx tamaşaçıları yenidən Bəxtiyarlı günlərə qaytardı.
    Sarayın foyesində şairin indiyədək işıq üzü görmüş kitablarından ibarət geniş sərgi təşkil edilmişdi.

    Qiymət Məhərrəmli,
    “Elimiz.Günümüz” qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru,
    Filologiya elmləri üzrə fəlsəfə doktoru

  • Rafiq ODAY.”Daha”

    rafiqoday

    Sən gördüyün bacaların,
    Tüstüsü çəkilib daha.
    Od püskürən əllərimin,
    İstisi çəkilib daha.

    Arxların suyu yoxalıb,
    Qazılan quyu çoxalıb.
    Ürəyim yaman yuxalıb,
    Bəstəsi çəkilib daha.

    Nə istəyir dən bu teldən?
    Çəkilməyir çən bu beldən.
    Koroğlunun Çənlibeldən,
    Dəstəsi çəkilib daha.

  • Aqil SABİROĞLU.”Xeyli gecikmişəm”

    asm

    (Bir yazını oxuyandan sonra dərdsizlərin olmadığını bir daha başa düşdüm)

    Üstüm toz içində,ayağım yalın,
    Batmışam içində saçın,saqqalın.
    Dalınca düşəndən neçə çaqqalın,
    Vaxtım da olmayıb dönüb baxmağa-
    Bir az gecikmişəm sənə çatmağa.

    Yaman qınayırsan bilirəm,məni,
    Şair də əhdini unudar yəni?
    Neçə il vaxtımı aldı erməni-
    Hönkürüb baş qoydum gedən torpağa,
    Bir az gecikmişəm sənə çatmağa.

    Sən hardan biləsən dərd yığın-yığın,
    Əzəldən boş oldu içi sandığın.
    Üzü qara olsun kasıbçılığın-
    Razı olmazdın ki ta,əl açmağa,
    Bir az gecikmişəm sənə çatmağa.

    Səndən gizlənməyin səbəbi ümman,
    Yalandan küsməyin səbəbi ümman…
    Bu elin adəti,gic dəbi ümman-
    Bəzən istəmişəm yerə batmağa,
    Xeyli gecikmişəm sənə çatmağa…

  • Müzəffər MƏZAHİM.”Axtarma”

    mm

    Azıb yollarda qalmısan,
    Qayıtmağa iz axtarma.
    Arxanca baxıb ağlayan,
    Həsrət çəkən göz axtarma.

    Qurun da yaşa dirənib,
    Baharın qışa dirənib,
    Sifətin daşa dirənib,
    Üz vurmağa üz axtarma.

    Ələyin ələnib daha,
    Diləyin dilənib daha,
    Bələyin bələnib daha,
    Zəhmət çəkib bez axtarma.

    İndi təsəlli tap ovun,
    Əldən çıxıb fürsət ovun,
    Sönüb ürəkdə alovun,
    Qurdalayıb köz axtarma.

  • Abdulla MƏMMƏD.”İçimdə boğulur sözümün canı”

    187b19a53b61

    (Didərgin şərqisi, qaçqın harayı)

    İçimdə boğulur sözümün canı,
    Həsrətim dərdimlə qol-boyun olur.
    Necə bu dünyayla qaynasın qanım?
    Sevincim dərd olur dərd oyun olur.

    Sevinc göz qırpınca dərd ayaq açır,
    Gözümdə göyərir göz dağı kimi.
    Bu dərdin əlindən hayana qaçım?
    Yapışıb yaxamdan qəm yağı kimi.

    Çəkir ayağımdan elə bil zaman,
    Günlər düz oxumur mənimlə, sanki.
    Xəyal yağışında dərdimə həyan
    Ürəkdə doğulur ürəkdən sevgim.

    Atır ehtiyacın ağzına məni,
    Səsimi boğmağa əli yetməyən.
    Qənim kəsilərək özümə qənim,
    Qayğılar başımda ağarır dən-dən.

    Ayağa dolaşır dərd çayır kimi,.
    Yağır baxışlardan kədər yağışı.
    Həsrətə tuş olan o tayım kimi
    Yağır bu tayıma qədər yağışı.

    Daşda mamırlanır Vətən harayım,
    Torpaqda göyərir mərdin baş daşı.
    Kimi Yurd adında para arayır,.
    Kimisi qoynunda girləyir başın.

    Dilimi yandırır ağzımdakı söz,
    Uda da bilmirəm söz qəhər deyil.
    Vətən yanğısıdır içimdəki köz,
    Ölə də bilmirəm köz zəhər deyil.

    Ayrılıq bağrımı sıxan məngənə,
    Həsrəti ürəkdən kürüyəmmirəm.
    Yurdumda qəriblik toy tutur mənə,
    Körpə uşaq kimi kiriyəmmirəm…

    İçimdə boğulur sözümün canı,
    Həsrətim dərdimlə qol-boyun olur.
    Bu zalım dünyayla qaynamır qanım,
    Sevincim dərd olur dərd oyun olur.

    Azərbaycan Quba 14.07.2000.