Xəbər verdiyimiz kimi, Bakı şəhər Mədəniyyət Baş İdarəsi Yasamal rayon Mərkəzləşdirilmiş Kitabxana Sistemi (MKS) tərəfindən həyata keçirilən “Kitabxana – koronavirusa YOX deyir!” layihəsi çərçivəsində “Yazıçı və şairlər koronavirusla mübarizə edir” aksiyasına davamlı olaraq dəstək olan Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü, istedadlı yazıçı və şairə, M.Ş.Vazeh adına Yasamal rayon Mərkəzi Kitabxanasının Fəxri oxucusu Gülarə Munisdir. Şairə karantin rejimində olan insanları daima mütaliəyə çağırır və günlərini daha səmərəli keçirməkləri üçün çalışır. O, “Söylə mənə, ay nənə” adlı yeni şeirini qələmə alaraq uşaqların dünyasından hər kəsə səslənir. Şeir nənə ilə nəvənin söhbəti ilə başlayır. Yatmağa gedən nəvə nənəyə çoxlu suallar verir. Nəvənin həmçinin verdiyi suallar sırasında hal-hazırda bütün dünyanı maraqlandıran “Hardan gəldi bu bəla? Bizi saldı bu hala?” sualı da yer alır. Sizcə suallar qarşısında çaşqın qalan nənənin balaca nəvəsinə cavabı nə olacaq? Söylə mənə, ay nənə… Nəvə gedir yatmağa, Şirin yuxu tapmağa. Nənə öpür üzünü, Söyləyir: “Yum gözünü”. “Yuxum gəlmir, ay nənə, Bir sualım var sənə: Söylə mənə, ay nənə, Hardan gəldi bu bəla? Bizi saldı bu hala? Söylə mənə, ay nənə, Xəstəliyin yox sonu, Necə qovlayaq onu? Söylə mənə, ay nənə, Bu nə virusdur belə? Adı da yatmır dilə… Söylə mənə, ay nənə, Nədən isinir günəş? Hardan alır o atəş? Söylə mənə, ay nənə, Nədən yaranır duman? Niyə qocalır insan? Söylə mənə, ay nənə, Hara yox oldu baba? Yetim qaldı el-oba? Söylə mənə, ay nənə, Harda dincəlir külək? Harda yatır kəpənək?” Nənə çaşıb qalmışdı, Fikir onu almışdı. Suallar yetmir sona, Nə cavab versin ona? Fikirləşdi bir qədər, Cavab tapdı bir təhər. Dedi: “Bağla gözünü, Allah bilir düzünü”. Əziz oxucular, şeirin pdf forması rəngarəng və maraqlıdir.
Bu əhvalat bizim kənddə sovet hakimiyyətinin
durğunluq deyilən dövründə baş verib. Kənd camaatı güzəranlarını qismən də
olsa, yaxşılaşdırmaq üçün rayon mərkəzindəki mal-qara kökəltmə məntəqəsinə min
bir əziyyətlə bəslədikləri iribuynuzlu mal-qaranı təhvil verirdilər. Alacaqları
pulu isə aylarla, bəzən isə bir ilə qədər gözləyirdilər. Adamlar rayon mərkəzinə
gedib-gəlməkdən bezir, bəzən alacaqlarından bir qədər “şirinlik” verməklə halal
qazanclarına mümkün qədər tez sahib olmağa çalışırdılar.
Kəndimizdə
Xanağa adlı bir kişi yaşayırdı. Xanağa özünü şair sayır, şeir adı ilə
cızma-qaralar yazıb göndərirdi qəzetlərin redaksiyalarına. Redaksiyalarda onun
yazdıqlarını oxuyub, hər dəfə ona təxminən belə məzmunda məktub göndərirdilər.
“…Yazınız bədii cəhətdən çox zəif olduğu üçün dərc edilmədi”. Xanağa kişi ona gələn məktubu açıb oxuyar, əvvəl
kədərlənər, sonra qəzetin ünvanına “Paxıllıqdan dərc etmirlər”, deyərək söylənərdi.
O zaman redaksiyalardan oxuculara göndərilən məktublar nəfis tərtibatla xüsusi
blanklarda yazılardı. Xanağa kişi bu blankları elə səliqə ilə bükərdi ki məktubun
mətni görünməzdi. Qəzetin adı və ünvanı yazılmış hissəsini isə Xanağa çayxanada
tay-tuşlarına göstərər, özünü tərifləyərdi. Gah –məni bayram münasibəti ilə təbrik
ediblər, gah da yaxşı şeir yazdığıma görə mənə təşəkkürlərini bildiriblər – deyərdi.
Ona inamayanlar olsa da, inananlar da var idi. Hətta kənddə danışırdılar ki,qəssab
Məhərrəmin oğlunun toyunda Xanağaya tost demək üçün söz veriləndə o, elə gözəl
şeir söyləyib ki bütün məclisdəkilər ona, – əhsən, şair, – deyiblər.
Nə
başınızı ağrıdım, Xanağa kişi bir dəfə camışını mal-qara kökəltmə məntəqəsinə
satır, amma onda səbir hardaydı ki, başqaları kimi aylarla pul gözləsin. Həm də
bu şairə hörmətsizlik olardı. On gün keçəndən sonra səliqə ilə geyinib-keçinən
Xanağa kişi gedir camışın pulunu almağa. Müdir əvvəlcə deyir ki, a kişi,
pulumuz olanda verəcəyik, hara tələsirsən? Qaşı-gözü qara çıxmısan? Xanağa kişi
ədəb-ərkanla əlini salır cibinə və hirslə bir kağız parçası çıxarıb:
–Bilirsən
mən kiməm? Mən Azərbaycan Lenin
Kommunist Gənclər İttifaqının orqanıyam, – deyir.
“Azərbaycan
gəncləri” qəzetindən göndərilmiş məktubu Xanağa kişiyə məxsus mühüm sənəd hesab
edən müdirin rəngi qaçır, qorxudan dili-dodağı əsir, tez mühasiblə xəzinədarı
çağıtdırıb, “Yerin deşiyindən də olsa Xanağa müəllimin pulunu tapıb verin” –
deyir. Heç iki saat keçmir ki, kənd şairinin pulu cibində olur.
Xanağa
kişi təhvil verdikləri mal-qaranın pulunu ala bilməyən həmkəndlilərinin yanında
qürurla gəzir, Azərbaycan Lenin Kommunist Gənclər İttifaqının “orqanı
olmağıyla” fəxr edirdi. Ağıllı adamlar Xanağa kişinin sadəlövhlüyünü başa düşsələr də bunu onun üzünə vurmurdular.
Fakt
isə faktlığında qalırdı. Xanağa kişi pulu hamıdan tez almışdı və ona bu
pulu “Azərbaycan Lenin Kommunist Gənclər
İttifaqının orqanı” “olduğuna” görə vermişdilər.
Baxdıqca hüsnünə doymayır gözüm, Təbrizim, Təbrizim, gözəl Təbrizim!
Qoymaram yadları girsin qoynuna, İzin ver qolumu salım boynuna! Sənin bayramına, sənin toyuna Dili bir, qanı bir qardaşın gəlib, Dərdinə aşina sirdaşın gəlib.
Sən çıxdın qarşıma duzla, çörəklə, Bağından dərdiyin güllə, çiçəklə, İkiyə bölünməz saf bir ürəklə, Təbrizim, Təbrizim, aman Təbrizim, Yox olsun başından duman, Təbrizim!
Qədrini ayrılıq çəkənlər bilər, Hicranda göz yaşı tökənlər bilər, Ömrünə qaranlıq çökənlər bilər, Bağından gül-çiçək dərdim, Təbrizim, Yenə təzələndi dərdim, Təbrizim!
Nə qəşəngdir yol boyunca söyüdlər, Söyüdlərin kölgəsində igidlər Babalardan dinləyirlər öyüdlər, Coşur damarlarda qanı, Təbrizim, Yoxdur bu mərdlərin sanı, Təbrizim!
Ağlasan ağlaram, gülsən gülərəm, Yaşasan yaşaram, ölsən ölərəm, Varımı səninlə yarı bölərəm, Gəl bir də üzündən öpüm, Təbrizim! Başına gül-çiçək səpim, Təbrizim!
Vətənimin seyrinə çağırıram elləri, Sərvət görmək istəyən Azərbaycana gəlsin! Bəzənib başdan-başa şəhərləri, kəndləri Cənnət görmək istəyən Azərbaycana gəlsin!
Qanımızda dövr edən sədaqətdir, sədaqət, Günəşdən də parlaqdır gözümdən bu həqiqət. Dostuna, qardaşına təmənnasız məhəbbət, Hörmət görmək istəyən Azərbaycana gəlsin!
Gözəlliklər Vətənə gözəllərindən gəlir, Dostluğun-qardaşlığın təməllərindən gəlir, Könüllərin nıüqəddəs əməllərindən gəlir, Qüdrət görmək istəyən Azərbaycana gülsin.
Saysız qəhrəmanların Qurub yaradanların, Qocasında, gəncində, bu sadə insanların Şöhrət görmək istəyən Azərbaycana gəlsin!
Payızında, qışında, baharında, yazında Dinir dostluq nəğməsi konüllərin sazında. Sabaha addımlayan mərd oğlunda, qızında Qeyrət görmək istəyən Azərbaycana gəlsin!
Zavalsızdır ömürlük qoynundakı bağça, bağ, Məhəbbəti, şöhrəti dolaşır oymaq-oymaq, Al bayraqlar altında alnıaçıq, üzüağ, Millət görmək istəyən Azərbaycana gəlsin!
Heydər Baba, ildırımlar şaxanda, Sellər, sular şaqqıldayıb axanda, Qızlar ona səf bağlayıb baxanda, Salam olsun şövkətizə, elizə, Mənim də bir adım gəlsin dilizə.
Heydər Baba, kəkliklərin uçanda, Göl dibindən dovşan qalxıb qaçanda, Bağçaların çiçəklənib açanda, Bizdən də bir mümkün olsa, yad elə, Açılmayan ürəkləri şad elə.
Bayram yeli çardaqları yıxanda, Novruzgülü, qarçiçəyi çıxanda, Ağ buludlar köynəklərin sıxanda, Bizdən də bir yad eləyən sağ olsun, Dərdlərimiz qoy dikəlsin dağ olsun.
Məmmədhüseyn Şəhriyar Heydər Baba, gün dalını dağlasın, Üzün gülsün, bulaqların ağlasın, Uşaqlarun bir dəstə gül bağlasın, Yel gələndə ver gətirsin bu yana, Bəlkə mənim yatmış bəxtim oyana.
Heydər Baba, sənin yüzün ağ olsun, Dörd bir yanın bulaq olsun, bağ olsun, Bizdən sonra sənin başın sağ olsun, Dünya qəzov-qədər, ölüm-itimdir, Dünya boyu oğulsuzdur, yetimdir.
Heydər Baba, yolum səndən kəc oldu, Ömrüm keçdi, gələmmədim, gec oldu, Heç bilmədim gözəllərin necoldu, Bilmez idim döngələr var, dönüm var, Itginlik var, ayrılık var, ölüm var.
Heydər Baba, igid əmək itirməz, Ömür keçər, əfsus bərə bitirməz, Namərd olan ömrü başa yetirməz, Biz də vallah, unutmarıq sizləri, Görəmməsək, halal edin bizləri.
Heydər Baba, Mirəjdər səslənəndə, Kənd içinə səsdən-küydən düşəndə, Aşıq Rüstəm sazın dilləndirəndə, Yadındadır, nə hövləsək qaçardım? Quşlar təkin qanad çalıb uçardım.
Şəngilava yurdu, aşıq alması, Gahdan gedib orda qonaq qalması, Daş atması, alma-heyva salması, Qalıb şirin yuxu kimin yadımda, Əsər qoyub ruhumda, hər zadımda.
Heydər Baba, Quru gölün qazları, Gədiklərin sazaq çalan sazları, Kənd-kövşənin payızları, yazları, Bir sinema pərdəsidir gözümdə, Tək oturub, seyr edərəm özüm də.
Heydər Baba, Qaraçəmən cadası, Çovuşların gələr səsi, sədası, Kərbəlaya gedənlərin qadası, Düşsün bu ac yolsuzların gözünə, Təməddünün uyduq yalan sözünə.
Heydər Baba, şeytan bizi azdırıb, Məhəbbəti ürəklərdən qazdırıb, Qara günün sər-nüviştin yazdırıb, Salıb xalqı bir-birinin canına, Barışığı bələşdirib qanına.
Göz yaşına baxan olsa, qan axmaz, Insan olan xəncər belinə taxmaz, Amma heyif, kor tutduğun buraxmaz, Behiştimiz cəhənnəm olmaqdadır, Zilhiccəmiz məhərrəm olmaqdadır.
Xəzan yeli yarpaqları tökəndə, Bulud dağdan yenib kəndə köçəndə, Şeyxülislam gözəl səsin çəkəndə, Nisgilli söz ürəklərə dəyərdi, Ağaclar da Allaha baş əyərdi.
Daşlı bulaq daş-qumunan dolmasın, Bağçaları saralmasın, solmasın, Ordan keçən atlı susuz olmasın, Deynə bulaq, heyran olsun, axarsan, Üfüqlərə xumar-xumar baxarsan.
Heydər Baba, Sulu yerin düzündə, Bulaq qaynar çay-çəmənin gözünde, Bulaqotu üzər suyun üzündə, Gözəl quşlar ordan gəlib keçərlər, Xəlvətləyib bulaqdan su içərlər.
Biçin üstü sünbül biçən oraqlar, Elə bil ki, zülfü darar daraqlar, Şikarçılar bildirçini soraqlar, Biçinçilər ayranların içərlər, Bihuşlanıb sondan durub biçerler.
Heydər Baba, kəndin günü batanda, Uşaqların şamın yeyib yatanda, Ay buluddan çıxıb qaş-göz atanda, Bizdən də bir sən onlara qissə de, Qissəmizdə çoxlu qəmü-qüssə de.
Qarı nənə gecə nağıl deyəndə, Külek qalxıb qapı-bacanı döyəndə, Qurd keçinin Şəngülüsün yeyəndə, Mən qayıdıb bir də uşaq olaydım, Bir gül açıb ondan sonra solaydım.
Əmməcanın bal-bəlləsin yeyərdim, Sondan durub üst donumu geyərdim, Bağçalarda tiringəni deyərdim, Ay özümü o əzdirən günlərim, Ağac minib, at gəzdirən günlərim.
Həçi xala çayda paltar yuyardı, Məmmədsadıx damlarını suvardı, Heç bilməzdik dağdır, daşdır, divardır Hər yan gəldi, şıllaq atıb aşardıq, Allah, nə xoş, qəmsiz-qəmsiz yaşardıq.
Şeyxəlislam münacatı deyərdi, Məşədrəhim ləbbadəni geyərdi, Məşdəcəli bozbaşları yeyərdi, Biz xoş idik, heyrat olsun, toy olsun, Fərq eləməz, hər nolacaq, qoy olsun.
Melikniyaz vərəndilin salardı, Atın çapıb qıyqacıdan çalardı, Qırğı təkin gədik başın alardı. Dolayıya qızlar açıb pəncərə, Pəncərələrdən nə gözəl mənzərə.
Heydər Baba, kəndin toyun tutanda, Qız gəlinlər həna, piltə satanda, Bəy gəlinə damdan alma atanda, Mənim də o qızlarında gözüm var, Aşıqların sazlarında sözüm var.
Heydər Baba, bulaqların yarpızı, Bostanların gülbəsəri, qarpızı, Çərçilərin ağ nobatı, saqqızı, Indi də var damağımda, dad verər Itgin gedən günlərimdən yad verər.
Bayram idi, gecəquşu oxurdu, Adaxlı qız bəy corabın toxurdu, Hər kəs şalın bir bacadan soxurdu, Ay nə gözəl qaydadı şal sallamaq, Bəy şalına bayramlığın bağlamaq.
Şal istədim mən də evdə ağladım, Bir şal alıb tez belimə bağladım, Qulamgilə qaçdım, şalı salladım, Fatma xala mənə corab bağladı, Xan nənəmi yada salıb ağladı.
Yumurtanı göyçək, güllü boyardıq, Çaqqışdırıb sınanların soyardıq, Oynamaqdan bircə məgər doyardıq, Əli mənə yaşıl aşıq verərdi, İrza mənə novruzgülü dərərdi.
Novruzəli xərməndə vəl sürərdi, Gahdan yenib küləşlərin kürərdi, Dağdan da bir çoban iti hürərdi, Onda gördün, ulaq ayaq saxladı, Dağa baxıb qulaqların şaxladı.
Yaz gecəsi çayda sular şarıldar, Daş qayalar seldə aşıb karıldar, Qaranlıqda qurdun gözü parıldar, Itlər gördün, qurdu seçib ulaşdı, Qurd da gördün, qalxıb gədikdən aşdı.
Qış gecəsi tövlələrin otağı, Kəndlilərin oturağı, yatağı, Buxarıda yanar odun yanağı, Şəbçərəsi, girdəkanı, iydəsi, Kəndi basar gülüb-danışmaq səsi.
Şüca xaloğlunun Bakı sovqatı, Damda quran samavarı, söhbəti, Yadımdadı şəstli qəddi, qaməti, Cünəmməyin toyu döndü yas oldu, vənəqızın bəxt aynası kas oldu.
Heydər Baba, Nənəqızın gözləri, Rəxşəndənin şirin-şirin sözləri, Türki dedim, oxusunlar özləri, Bilsinlər ki, adam gedər, ad qalar, Yaxşı-pisdən ağızda bir dad qalar.
Yaz qabağı gün güneyi döyəndə, Kənd uşağı qar gülləsin sövəndə, Kürəkçilər dağda kürək zivəndə, Mənim ruhum elə bilin ordadır, Kəklik kimi batıb qalıb, qardadır.
Həccəsultan əmmə dişin qısardı, Mollabağır əmoğlu tez mısardı, Təndir yanıb, tüstü evi basardı, Çaydanımız ərsin üstə qaynardı, Qovurğamız sac içində oynardı.
Bostan pozub gətirirdik aşağı, Doldururduq evdə taxta-tabağı, Təndirlərdə bişirərdik qabağı, Özün yeyib, toxumların çırtlardıq, Çox yeməkdən lap az qala çatlardıq.
Vərziğandan armud satan gelende, Uşaqların səsi düşərdi kəndə, Biz də bu yandan eşidib biləndə, Şıllaq atıb bir qışqırıq salardıq, Buğda verib armudlardan alardıq.
Mirzə Tağıynan gecə getdik çaya, Mən baxıram seldə boğulmuş aya, Birdən ışıq düşdü o tay bağçaya, “Eyvay!” dedik, “qurddu!”, qayıtdıq, qaçdıq, Heç bilmədik nə vaxt güllükdən aşdıq.
Heydər Baba, ağaçların ucaldı, Amma hayıf, cavanların qocaldı, Toğluların arıqlayıb acaldı, Kölgə döndü, gün batdı, qaş qarəldi, Qurdun gözü qaranlıqda bərəldi.
Eşitmişəm yanır Allah çırağı, Dayır olub məscidizin bulağı, Rahat olub kəndin evi, uşağı, Mənsurxanın əli-qolu var olsun, Harda qalsa, Allah ona yar olsun.
Heydər Baba, Moll’ Ibrahim var, ya yox? Məktəb açar, oxur uşaqlar, ya yox? Xərmən üstü məktəbi bağlar, ya yox? Məndən axunda yetirərsən salam, Ədəbli bir salam malakəlam.
Həci Sultan əmmə gedib Təbrizə Amma nə Tebriz ki, gələmmir bizə, Balam, durun qoyaq gedək evimizə, Ağa öldü, tufağımız dağıldı, Qoyun olan yad gedibən sağıldı.
Heydər Baba, dünya yalan dünyadı, Süleymandan, Nuhdan qalan dünyadı, Oğul doğan, dərdə salan dünyadı, Hər kimsəyə hər nə verib, alıbdı, Əflatundan bir quru ad qalıbdı.
Heydər Baba, yaru-yoldaş döndülər, Bir-bir məni çöldə qoyub, çöndülər, Çeşmələrim, çıraqlarım söndülər, Yaman yerdə gün döndü, axşam oldu, Dünya bizə xarabei-şam oldu.
Emoğluynan gedən gecə Qıpçağa, Ay ki, çıxdı, atlar gəldi oynağa, Dırmaşırdıq, dağdan aşırdıq dağa, Məşməmixan göy atını oynatdı, Tüfəngini aşırdı, şaqqıldatdı.
Heydər Baba, Qara kolun dərəsi, Xoşginab’ın yolu, bəndi, bərəsi, Orda düşər çil kəkliyin fərəsi, Ordan keçər yurdumuzun özünə, Biz də keçək yurdumuzun sözünə.
Xoşginabı yaman günə kim salıb? Seyidlərdən kim qırılıb, kim qalıb? Amir Qafar dam daşını kim alıb? Bulaq genə gəlib gölü doldurur, Ya quruyub, bağçaları soldurur?
Amir Qafar seyidlərin tacıydı, Şahlar şikar etməsi qıyqacıydı, Mərdə şirin, namərdə çox acıydı, Məzlumların haqqı üstə əsərdi, Zalimləri qılınc təkin kəsərdi.
Məcdüssadat gülərdi bağlar kimi, Guruldardı, buludlu dağlar kimi, Söz ağzında ərirdi yağlar kimi, Alnıaçıq, yaxşı, dərin qanardı, Yaşıl gözler çıraq kimi yanardı.
Mənim atam süfrəli bir kişiydi, El əlindən tutmaq onun işiydi, Gözəllərin axıra qalmışıydı, Ondan sonra dönərgələr dönüblər, Məhəbbətin çırağları sönüblər.
Mirsalehin dəlisovluq etməsi, Mirəzizin şirin şaxsey getməsi, Mirməmmədin quruması, bitməsi, Indi desək, əhvalatdır, nağıldır, Keçdi getdi, itdi batdı, dağıldı.
Mirəbdülün aynada qaş yaxması, Çövçülərindən qaşının axması, Boylanması, dam-divardan baxması, Şah Abbasın dürbini, ya dəş bixeyr, Xoşginabın xoş günü, ya dəş bixeyr.
Sitar’əmmə nəzikləri yapardı, Mirqadir də hərdən birin qapardı, Qapıb yeyib dayça təkin çapardı, Gülməliydi onun nəzik qapması, Əmməmin də ərsiyinin şappası.
Heydər Baba, Amir Heydər neyləyir? Gəlin yenə samavarı göynəyir, Daha qocalıb, alt əngini çeynəyir, Qulaq batıb, gözü girib qaşına, Yazıq əmmə, hava gəlib başına.
Xanım əmmə Mirəbdülün sözünü, Eşidəndə əyər ağzı-gözünü, Məlkamıda verər onun özünü, Davaların şuxluğunan qatarlar, Əti yeyib, başı atıb yatarlar.
Fizzəxanım Xoşginabın gülüydü, Amir Yəhya əmiqızının quluydu, Rüxsarə artist idi, sevgiliydi, Seyid Hüseyn Mirsalehi yamsılar, Əmir Cəfər qeyrətlidir, qan salar.
Səhər tezdən naxırçılar gələrdi, Qoyun-quzu dam-bacadan mələrdi, Əmməcanım körpələrin bələrdi, Təndirlərin qovzanardı tüstüsü, Çörəklərin gözəl iyi, istisi.
Göyərçinlər dəstə qalxıb uçarlar, Gün saçanda qızıl pərdə açarlar, Qızıl pərdə açıb, yığıb qaçallar, Gün ucalıb, artar dağın cəlalı, Təbiətin cavanlanar cəmalı.
Heydər Baba, qarlı dağlar aşanda, Gecə karvan yolun aşıb çaşanda, Mən hardasam, Tehranda, ya Kaşanda, Uzaqlardan gözüm seçər onları, Xəyal gəlib, aşıb keçər onları.
Bir çıxaydım Damqayanın daşına, Bir baxaydım keçmişinə, yaşına, Bir görəydim nələr gəlib başına, Mən də onun qarlarıyla ağlardım, Qış donduran ürəkləri dağlardım.
Heydər Baba, gül-qönçəsi xəndandır Amma hayıf, ürək qəzası qandır, Zindəganlıq, bir qaranlıq zindandır, Bu zindanın dərbəçəsin açan yox, Bu darlıqdan bir qurtulub qaçan yox.
Heydər Baba, göylər bütün dumandı, Günlərimiz bir-birindən yamandı, Bir-birizdən ayrılmayın, amandı, Yaxşılığı əlimizdən alıblar, Yaxşı bizi yaman günə salıblar!
Bir soruşun bu qarqınmış fələkdən, Nə istəyir bu qurduğu kələkdən? Deynə, keçirt ulduzları ələkdən, Qoy tökülsün, bu yer yüzü dağılsın, Bu şeytanlıq qurğusu bir yığılsın.
Bir uçaydım bu çırpınan yelinən, Bağlaşaydım dağdan aşan selinən, Ağlaşaydım uzaq düşən elinən, Bir görəydim ayrılığı kim saldı? Ölkəmizdə kim qırıldı, kim qaldı?
Mən sənintək dağa saldım nəfəsi, Sən də qaytar, göylərə sal bu səsi, Bayquşun da dar olmasın qəfəsi, Burda bir şir darda qalıb, bağırır, Mürüvvətsiz insanları çağırır.
Heydər Baba, qeyrət qanın qaynarkən, Qaraquşlar səndən qopub qalxarkən, O sıldırım daşlarıynan oynarkən, Qovzan, mənim hümmətimi orda gör, Ordan əyil, qamətimi darda gör.
Heydər Baba, gecə durna keçəndə, Koroğlunun gözü qara seçəndə, Qıratını minib, kəsib-biçəndə, Mən də burdan tez mətləbə çatmaram, Eyvaz gəlib çatmayıncan yatmaram.
Heydər Baba, sənin gönlün şad olsun, Dünya varkən ağzın dolu dad olsun, Səndən keçən tanış olsun, yad olsun, Deynə, mənim şair oğlum Şəhriyar, Bir ömürdür qəm üstünə qəm qalar.
Türkün dilitək sevgili, istəkli dil olmaz, Ayrı dilə qatsan bu əsil dil əsil olmaz. Öz ləfzini farsa, ərəbə qatmasa şair, Şerin oxuyanlar, eşidənlər kəsil olmaz, Şerin gərək ehsas ilə riqqətlə qanşsın, Kənd əhli bilirlər ki, doşabsız xəşil olmaz. Məndən də nə zalım çıxar, oğlum, nə qisasçı, Bir dəfə bunu anla, ipəkdən qəzil olmaz. Ötməz, oxumaz bülbülü salsan qəfəs içrə, Dağ-daşda doğulmuş dəli ceyran həmil olmaz. Sözlər də cəvahir kimidir, əsli bədəldən Təşxis verən olsa, bu qədər zir-zibil olmaz. Sağ gündə dolar taxta-tabaq ədviyə ilə, Onda ki, nənəm sancılanar, zəncəfil olmaz. Şair ola bilməzsən, anan doğmasa şair, Missən, a balam, hər sarıköynək qızıl olmaz. Çox da ki, Sərabın suyu var, yağ, balı vardır, Başı ərşə də çatdırsa, Sərab Ərdəbil olmaz. İnsan odu, tutsun bu zəlil xalqın əlindən, Allahı sevərsənsə, bu insan zəlil olmaz. Millət qəmi olsa, bu cocuqlar çöpə dönməz, Ərbablarımızdan da qarınlar təbil olmaz. Məndən də nə zalım çıxar, oğlum, nə qisasçı, Bir dəfə bunu qan ki, ipəkdən qəzil olmaz. Düz vaxtda dolar taxta-tabaq ədviyyə ilə, Onda ki nənəm sancılanar, zəncəfil olmaz. Fars şairi çox sözlərini bizdən aparmış, Sabir kimi bir süfrəli şair pəxil olmaz. Türkün məsəli, folkloru dünyada təkdi, Xan yorğanı kənd içrə, məsəldir, mitil olmaz. Bu Şəhriyarın təbi kimi çimməli çeşmə Kövsər ola bilsə, demirəm, Səlsəbil olmaz
Bakı şəhər Mədəniyyət Baş İdarəsi
Yasamal rayon Mərkəzləşdirilmiş Kitabxana Sisteminin (MKS) həyata keçirdiyi
“Kitabxana – koronavirusa YOX deyir!” layihəsi çərçivəsində “Yazıçı və şairlər
koronavirusla mübarizə edir” aksiyasına töhvə verən şair və yazarlar
yaradıcılıqları vasitəsilə insanları evdə qalmağa səsləyirlər.
Tarix elmləri doktoru, professor, Azərbaycan
Yazarlar Birliyinin üzvü, “Məcməüş-şüəra” ədəbi məclisinin sədri, M.Ş.Vazeh
adına Yasamal rayon Mərkəzi Kitabxanasının Fəxri oxucusu Şahin Fazil növbəti
dəfə yaradıcılığı ilə “Kitabxana – koronavirusa YOX deyir!” layihəsinə dəstək
verdi.
Şahin Fazil dövlət tərəfindən #Evdəqal
təşəbbüsü irəli sürülən “Evdə qalaq! Evdə qal” şüarına qoşularaq yeni qəzəlini
virtual formada oxuculara təqdim edir. Yazar 19 beytdən ibarət “Evdə qal”
qəzəlində hər bir insana varlığının qeydinə qalmasını və virusun onları ələ
keçirməsinə macal verməməsini söyləyir. O, həmçinin insanlara çöldəki
haramdansa, evdəki halalla güclü və sağlam olmağı tövsiyə edir, nikbin olmağın
yollarını tapmağı məsləhət görür.
“Yazıçı və şairlər koronavirusla mübarizə edir” aksiyasına
töhvə verən Sevinc Ağa Xəlilqızının “Qoz ağacına daş atan çox olar” nağılı
Bakı
şəhər Mədəniyyət Baş İdarəsi Yasamal rayon Mərkəzləşdirilmiş Kitabxana
Sisteminin (MKS) həyata keçirdiyi “Kitabxana – koronavirusa YOX deyir!” layihəsi çərçivəsində “Yazıçı və şairlər
koronavirusla mübarizə edir” aksiyasına qoşulan yazar və şairlər oxucular üçün yeni
yazılarını təqdim etməkdə davam edirlər.
Bu
aksiyaya böyük dəstək verən yazıçı-publisist, şair, M.Ş.Vazeh adına Yasamal
rayon Mərkəzi Kitabxanasının Fəxri oxucusu Sevinc Ağa Xəlilqızı “Qoz ağacına
daş atan çox olar” nağılını virtual formada oxuculara təqdim edir.
O, nağılın giriş hissəsində rəssamın fırçasının belə
Azərbaycan təbiətinin gözəlliyi qarşısında aciz qaldığını vurğulayır və
yarpağı, qabığı, barı ilə bir çox dərdlərə dərman olan Qoz ağacının başına gələn
əhvalatı oxucular üçün nağıl edir.
Hər kəsə örnək olacaq nağıl “Başqasına quyu qazan, öz qazdığı quyuya da düşər!” sonluğu ilə
bitir.
Əziz oxucular, bir-birindən maraqlı hadisələrin yer
aldığı “Qoz ağacına daş atan çox olar” nağılı pdf formasında sizlərə təqdim olunur. Aşağıda qeyd edilən
bağlantıya daxil olub nağılı ətraflı oxuya bilərsiniz.
Əli Əmirov (Ələmi) aksiyaya “Ey həkim” qəzəlini təqdim etdi
Bakı şəhər Mədəniyyət Baş İdarəsi Yasamal rayon Mərkəzləşdirilmiş
Kitabxana Sisteminin (MKS) həyata keçirdiyi “Kitabxana – koronavirusa YOX
deyir!” layıhəsi çərçivəsində “Yazıçı və şairlər koronavirusla mübarizə edir”
aksiyası davam edir.
Karantin rejimində kitabxana oxuculara virtual
xidmət göstərməkdədir.
Yasamal rayon M.Ş.Vazeh
adina Mərkəzi Kitabxanasının Fəxri oxucusu, şair-qəzəlxan, AYB-nin, “Məcməüş-Şüəra”
və “Vahid” ədəbi məclislərinin üzvü Əli Əmirov (Ələmi) dünya gündəmini
zəbt edən koronaviris pandemiyasına qarşı mübarizədə fədəkarlıqla insanların həyatını
xilas edən mübariz həkimlərə “Ey həkim” qəzəlini həsr edib.
Qəzəli oxuculara təqdim
edirik.
EY HƏKİM
Xalqımızın sağlamlığının keşiyində fədakarlıqla
dayanan həkimlərimizə ithaf “Eşqdən canımda bir pünhan mərəz var, ey həkim”
(Məhəmməd Füzuli)
—————————————————————-
Xəlqinə can yandıran, şükr eylədim, var, ey həkim!
Yalvarım, Rəhmanımız olsun sənə yar, ey həkim!
Arzu etdik, biz əziz insanlara can sağlığı,
Durmusan sənsə keşikdə, gəlməz azar, ey həkim!
Darə düşmüşsə bu gün birlik gərəkdir xəlqimə,
Əl tutub, əlbir olarsaq olmarıq, xar, ey həkim!
Keçmişə sal bir nəzər, olmuş belə dövran, keçib,
Şəninə bir gün çalarlar ney, kaman, tar, ey həkim!
Ey vətən övladı, sənçün söz deyər əhli qələm,
Az deyil məndən də yüksəkdə xiridar, ey həkim!
Sevdiyim cananımı vəsf etmişəm çox, indi qoy,
Lütfünə aşiqliyim olsun daha car, ey həkim!
Et əlac hər bir kəsə, dərdim mənim sənlik deyil,
Çün Ələmi eşqdən yalnız olur zar, ey həkim!
Bakı şəhər Mədəniyyət Baş İdarəsi Yasamal rayon MərkəzləşdirilmişKitabxana Sisteminin (MKS) “Kitabxana – koronavirusa YOX deyir!” layihəsi çərçivəsində “Yazıçı və şairlər koronavirusla mübarizə edir” aksiyasına qoşulan sair və yazıçılar öz yeni yazdığı əsərlərini təqdim etməkdə davam edir. Koronavirusla bağlı ən böyük mübarizəni ilk olaraq bu sahədə ön cəbhədə olan həkimlər aparır. Həkimlər öz peşəkarlığı ilə seçilərək həyatlarını riskə atmaqla həyatlar xilas edir. Biz hər birimiz onlar qarşısında borcluyuq. Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü, Azərbaycan Respublikasının əməkdar mədəniyyət işçisi, M.Ş.Vazeh adına Yasamal rayon Mərkəzi Kitabxanasının Fəxri oxucusu Xuraman İsmayılova bu çətin günlərdə fədakarlıq göstərən tibb işçilərimizə “Əziz həkimlər!” adlı şeir həsr edib. Pandemiyanın tüğyan etdiyi bir dövrdə həyatların itirən bir çox tibb işçiləri də oldu. Yazar #Evdəqal çağrışına qoşularaq insanları yoluxmanın qarşısını almaqla həkimlərə dəstək olmağa çağırır. Buyurun oxuyun: http://yasamal.cls.az/front/files/libraries/81/documents/154337396.pdf Xuraman İsmayılova Əziz həkimlər! Bu çətin günlərdə fədakarlıq göstərən tibb işçilərimizə Bir peşə seçdiniz, seçəndə bəlkə, Bilmirdiz bu qədər özəl olduğun. Ağappaq xalatda ağ göyərçintək, İnsan həyatına, insane ömrünə Ağappaq yol açan, şəfaət verən Xeyirxah, şəfqətli, gözəl olduğun. Qarşısı alınmaz bir bəla ilə Üz-üzə dayanıb bəşər övladı. Fəlakət gətirən, ölümlər saçan, “Korona” adlanan bu mənfur virus Hər kəsin həyatın, işin laxlatdı. Çox məslək sahibin yoldan saxladı. Təkcə siz həkimlər, tibb işçiləri Heçnəyə baxmadan, heç düşünmədən Gecəli-gündüzlü iş başındasız. Hər şeydən qiymətli həyatınızı Risk altda qoyaraq geri durmadız. Sizə ümid dolu baxan gözlərə, İmdad diləyən məsum üzlərə Baxaraq əridiz, candan oldunuz, Bəlkədə milyon kəs öldüz-dirildiz İçdiyiniz anda, əqidənizə Sadiq əsgər kimi məğrur dayandız. Bu ağır döyüşün, müharibənin Qəhrəman əsgəri, əziz həkimlər! Qalib çıxacaqsız bilirik yenə Duamız sizlədir, siz bilin bunu, Tanrım, bizlər üçün onları qoru!
Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatının Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Bakı Bürosunun Rəhbəri
* * *
Allah da bu boyda götürməz ahı, Bəndəsi şükr edər naşükür olmaz.Bu nurda boy atdıq səcddəyə durduqHaqq desən insanlar bir yol yorulmaz. Quranı kitablar kitabı bildik ,Peyğəmbər Allahın son elçisiydi.İslama gəl deyə hayqırdı dön gəlO sudan içdikcə birdə dirildik. Gecələr oyanıb namaza dursan,Açılar qapılar üzünə min yol.Əl açsan, dua et, Allahdan istə,Nə olsan əyilsən, yenə özün ol * * * Qorxmuram şəhərin küçələrindən, Yanımdan iki bir maşınlar keçir.Bəlkə bir sağ olsuz məni tərk edibGetdiyin yolların yolçusam mən. Ağaclar binalar, yad bildiklərim,Ovutmur könlümü gedəndən yenə.Bir eşqliq yol keçib üzüldüyüm dəYüyürdüm bir eşqdə dönürəm sənə. * * * 𝔹𝕚𝕣 𝕒𝕫𝕕𝕒 𝕫𝕒𝕞𝕒𝕟a 𝕧𝕒𝕣 𝕔𝕚𝕩𝕒𝕣 𝕘𝕖𝕝𝕖𝕣,𝔹𝕒𝕩𝕒𝕣𝕤𝕒𝕟 𝕦𝕫𝕦𝕞𝕖 𝕥𝕒𝕟𝕚𝕤𝕝𝕒𝕣 𝕜𝕚𝕞𝕚.ℕ𝕖𝕔𝕖𝕤𝕖𝕟, 𝕪𝕒𝕩𝕤𝕚𝕪𝕒𝕞 𝕔𝕠𝕩 𝕕𝕖𝕪𝕚𝕤𝕞𝕚𝕤𝕖𝕟𝕤𝕦𝕤𝕒𝕣𝕤𝕒𝕟, 𝕤𝕦𝕤𝕒𝕣𝕤𝕒𝕟, 𝕪𝕖𝕟𝕖 𝕤𝕦𝕤𝕒𝕣𝕤𝕒𝕟 * * * Bəlkə də bu boyda haq etməmişdim, Ağlasam gözüm də yaşı silən yox.O, sevdi o, gördü o, da bitirdi Hələ mən getməmiş bitirməmişdim. Getdimi, ömrümün payızı qaldı, Bir bahar qəlbimin üstünə qoydum.Nə oldu, elə bir çətin sualdı Çox içdim bu eşqə elə ki doydum. Biraz payıza döndüm Bahara bir addım qalmış.Ocaq ocaq bir yol söndüm. Bitirdiklərim bitməmiş qalacaqmış. Dayandım o getdi baxdı o getdi, O, günü tarixə bir xəttlə yazdım.Bir dua göylərin yolundan ötdümBir eşqliq yolumu yenə də azdım. * * * Cənnətmi, anamın ayağı altda, Gündə min yol öpür əyilirəm mən.Saçın da ağ gəzib üzüldüyüm də, Qayğında bir ölüb dirilirəm mən. Nurundan pay aldım a mehribanım, Duan da varlığım əzbərə döndü.Zakirin durnası köçüb gedəndən Eşqimin alovu o gündə söndü. Başımı sığalla bir yol sığalla, Ölüm cənnətin də qoy ölüm ana. Nə yazdım, nə bildim hansı sualla, Dil açım danışım, qayıdım ana. Bir ağız çağır ki yüyürüm gəlim,Mən haqqdan yoğrulub haqqdan gəlmişəm.Açıldı Allaha gecələr əlim,Cənnəti ay anam səni bilmişəm. * * * Əl açdım əyildim Namaza min yol, Razımı Allahım bəndəliyimdən. Peyğəmbər eşqinə əyildim öldüm, Mən yandım kül oldum yandım o, gündən. Quranı üç öpüb alnıma qoydum,Yuxumda kəbəni bir yol da keçdim.Haqq dedim, yüyürdüm mən haqqa döndümO,suru o,nuru içdim mən içdim. Göz açdım səhərlər əzan səsində, Həmd olsun min şükür bu günü açdıq. Mən qorxdum çəkindim yanlışlarımdan Yalandan, riyadan biz elə qaçdıq . Adəmi həvvası, sonrası bizdik, Yenildi nəfsinə bax,onda insan.Cənnəti yox bilib çoxda ki keçdik Unutduq olmadı, unutduq o, an. Nə oldu bir əsri bir belə keçdik, Günahı, savabı gec amma bildik. Sığındıq o nura bağışla Allah, Doğluduq bir öldük torpağa döndük.
* * * Allah da qəlbimi çox yaxşı bildi, Anamdı, bacımdı tanıdıqlarım. Nə şöhrət, nə dövlət dalınca qaçdım Öpdüyüm Qurandı, kəsdiyim çörək. O, çörək mayası yoğrulub haqqdan, Peyğəmbər eşqinə mən yola düşdüm.Yalandır çəkinib qorxduğum mənim Bir olar olmaza bir ola düşdüm. Biçildi beş arşın ağdan bu dünya, Mən deyən, öləndə onu da tapmaz .Haqqına tapınsan, bir haqqa dönsən Müsəlman hayqırar Quranı danmaz. * * *
Baxarsan o qatar gedər dayanmaz, Asılı qalarsan xatirələrdən. Ölərsən bir eşqin ağrısı keçməz, Gedənlər gözünün yaşına baxmaz. Özündən özünə, bir yol keçərsən, Çağırsan səsinə onlar da gəlməz .O, qatar qayıdar axtardığın yox, Eşqlərdə tez bitər kimsələr ölməz.
* * * Atam oğlan dedi, bildi ki, qızdı Bəlkə də heç belə istənməmişdim. Arzusu yol aldı, yox, puça çıxdı Qız bilib tutulub dilənməmişdim. Diləyin bir oğul üç qızın oldu, Allah da, atam heç istəməmişdi. Şükr elə, dua et naşükür olma Nə söylən, nə ağla demə nə işdi. * * *
Döyülər xəbərsiz qapın açarsan, O gələr deyərsən cəhənnəm ol get.Mən sildim sən də sil yaşanmamış say, Bir də arxasından yad tək baxarsan. * * *
Allahın günahkar bəndəsi məndim, Mən desəm yaxşılıq üzə vurlmaz. Yaşa unutdurar zaman hər şeyi, Bu gündü o aydı yenə də durmaz
Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatının Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Qarabağ bürosunun rəhbəri
Qorxu – nəsə itirmək hissi…Kimisi can itkisindənKimisi mal itkisindənKimisi vəzifə itkisindənQorxar,susar kölələşər.Yavaş- yavaş ,zərrə-zərrə vəhşiləşər.İnsan da insanlığın itirməkdən yaman qorxar.Qan danışar,sonra isə qan qusar…. Yuxu-ruhun azad olduğu an…Daş üstündə daş kimi yatan da var.Yatağında ilan kimi qıvrılan da var.Yarasa kimi qaniçən,gecə həyatı yaşayan da var.Qula çevrilmiş ruhlar,istəməsə də, bu “canları”daşımağa məhkumdurlar.Ruhlara bu cəzanı niyə vermiş Allah?Görən bunların hansı günahı var?… Sevgi – vərdişin,bağlılığın ən yüksək pilləsi…Yaradana sevgi,Valideynlərə sevgi,Vətənə sevgi,Qadına sevgi,Vəzifəyə sevgi,Var -dövlətə sevgi…Bu qədər sevgini ürəyimizdə necə gəzdiririk,İlahi?Bunlar hamısı insana məxsus ehtiyaclar,istəklərdir…Ruhun isə bir arzusu,bir diləyi,bir sevgisi var ancaq:Azadlıq !Azadlıq! Azadlıq!!!
Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatının Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Qarabağ bürosunun rəhbəri
Murquzov Kənan Aydın oğlu — şair-junalist, “Hüseyn Arif” Ədəbi Məclisinin üzvü (2012), Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Baş redaktoru (2012-2019), Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin Mətbuat Xidmətinin rəhbəri və İctimaiyyətlə Əlaqələr şöbəsinin müdiri (2013-2019), Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin üzvü (2015), Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü (2018), TOŞAYAD (Tokat Şairler ve Yazarlar Derneği) yayın organı “Kümbet” eğitim, kültür, sanat ve edebiyat dərgisinin Azərbaycan təmsilçisi (2015), Ebrar Vakfı Kültür yayın organı “Usare” iki aylık kültür, sanat ve edebiyat dergisinin Azərbaycan təmsilçisi (2016), Azərbaycan Respublikası Prezidentinin İşlər İdarəsinin İşlər İdarəsinin təsis etdiyi “Respublika” gündəlik ictimai-siyasi, sosial-iqtisadi qəzetinin əməkdaşı (2016-2020), “Kardelen” üçaylıq mədəniyyət, ədəbiyyat və sənət dərgisi yazarı (2016)
Həyatı
Kənan Aydınoğlu 1989-cu il oktyabrın 25-də Bakı şəhərində ziyalı ailəsində dünyaya gəlib. 1996-cı ildə Qaradağ rayonu Müşfiqabad qəsəbəsindəki 274 saylı orta məktəbin birinci sinfinə daxil olub. Üç ildən sonra həmin məktəbin üçüncü sinfini bitirmişdir. 1999-cu il yaşayış yerini dəyişdirdikləri üçün orta təhsilini Lökbatan qəsəbəsindəki 166 saylı orta məktəbdə davam etdirib. 2007-ci ildə həmin məktəbi bitirmişdir. 2008-2012-ci illərdə Sumqayıt Dövlət Universitetinin Filologiya fakültəsində bakalavr dərəcəsi üzrə ali təhsil alıb. Şeirləri və məqalələri “Azərbaycan bələdiyyəsi”, “Azad Press”, “Cəmiyyət”, “Yeni Bəşər”, “Möhtəşəm Azərbaycan”, “Sumqayıt Universiteti”, “Yeganə yol”, “Sözün sehri”, “Yeni Azərbaycan”, “Respublika gəncləri”, “Elimiz, günümüz”, “Yenilik Press”, “Vışka”, “Elin sözü”, “İlham çeşməsi”, “Vedibasar”, “Olaylar”, “Ədalət”, “Kaspi”, “Təzadlar”, “Yeni axtarış”, “İrəvan Press”, “Azad qələm”, “Azad Azərbaycan” qəzetlərində, “Ziyalı ocağı”, “Ulduz”, “Kümbet” (TOSAYAD-ın rüblük mətbu orqanı) jurnallarında, müxtəlif ədəbiyyat, o cümlədən mədəniyyət və ədəbiyyat portallarında çap olunub. 2006-cı ildən mətbuatda Kənan Aydınoğlu imzası ilə şeirləri və məqalələri ilə çıxış edir. Şeirləri Azərbaycan türkcəsindən Türkiyə türkcəsinə tərcümə olunub. Tokat Şairler ve Yazarlar Derneğinin Fəxri üzvü seçilmişdir. Sumqayıt Dövlət Universitetinin elmi məqalələr toplusunda “Müasir Azərbaycan dili və ədəbiyyatı” mövzusunda məqalələri dərc olunub. 2007-ci ildə “Adiloğlu” nəşriyyatı tərəfindən “Ömürdən bir səhifə” adlı ilk şeirlər kitabı işıq üzü görüb. 2010-cu ildə “MK” nəşriyyatı tərəfindən “Ömrün yarı yolunda” adlı ikinci şeirlər kitabı çap olunmuşdur.
Azərbaycan Respublikasının Xalq şairi, Əməkdar incəsənət xadimi Nəriman Həsənzadə onun ədəbi-bədii yaradıcılığını yüksək qiymətləndirib.
2012-ci ildə Azərbaycan Respublikası Gənclər-İdman Nazirliyi tərəfindən maliyyələşdirilən və Dünya Gənc Türk Yazarlar Birliyi tərəfindən həyata keçirilən “Bölgələrdə yaşayan yaradıcı gənclərlə görüşlər” layihəsi çərçivəsində Salyan və Cəlilabad səfərlərinin iştirakçısıdır. Türkiyəyə dəfələrlə dəvət alıb. “Türkçülük dəftəri” silsiləsindən olan şeirləri və “Türkün türkçülük dastanı” poeması dərc olunmaq üçün Türkiyəyə göndərilib. Yıldırım Beyazit Universitetinin dosenti dr. Salih Yılmazın təklifi ilə şeirləri Türkiyənin müxtəlif dərgilərində, o cümlədən portallarda dərc olunaraq həm azərbaycanlı, həm də türkiyəli oxuculara çatdırılıb.
2013-cü ildə Qaradağ Rayon İcra Hakimiyyəti tərəfindən “Dövlət gənclər siyasətinin həyata keçirilməsində göstərdiyi xidmətlərə görə” diplom ilə təltif olunmuş və mükafatlandırılmışdır. Qaradağ rayonu Gənclər və İdman İdarəsinin elektron orqanının “Aktiv gənclər” bölməsinə tərcümyi-halı, şeirləri, məqalələri, poeması yerləşdirilmişdir.
2013-cü ilin avqust ayından noyabr ayına qədər Azərbaycan Respublikası Kütləvi İnformasiya Vasitələrinin “Yeni Axtarış” həftəlik ictimai-siyasi qəzetin “Mədəniyyət və ədəbiyyat” bölməsinin əməkdaşı kimi çalışıb.
2013-cü ilin dekabr ayının 28-də Qaradağ Rayon İcra Hakimiyyətinin başçısı Süleyman Mikayılovun 132 nömrəli sərəncamına əsasən, Qaradağ rayonunda Dölvət gənclər siyasətinin fəal iştirakına və ədəbiyyatımızın inkişafında qazandığı xidmətlərə görə “Fəxri fərman”la təltif olunmuş və mükafatlandırılmışdır.
2014-cü ilin may ayının 14-də Türkiyənin Tokat şəhərində fəaliyyət göstərən TOSAYAD (Tokat Şairler ve Yazarlar Derneği) rüblük orqanı “Kümbet” eğitim, kültür, sanat ve edebiyyat dergisinin 32-ci buraxılışında Türk-İslam dünyasının qurulmasında, Osmanlı İmperiyasının ərazi bütövlüyünün qorunub saxlanmasında öz igidlik borclarını layiqincə yerinə yetirən Nuru Paşa, Osman Qazi, Ərtoğrul bəyin cəsarətinə, şanlı-şərəfli türk bayrağına, türk dilinə, İslam dininə, “Qurani-Kərim”ə olan sonsuz məhəbbtindən yoğrularaq ərsəyə gəlməsindən bəhs edən “Türkün türkçülük dastanı” poeması Azərbaycan türkcəsində Türkiyə türkcəsinə tərcümə olunmaqla, dərc olunub.
2014-cü ilin avqust ayının 4-də Bakı şəhəri, Qaradağ rayonu, Lökbatan qəsəbəsində yerləşən Heydər Əliyev Mərkəzində Qaradağ rayon İcra Hakimiyyətinin, Qaradağ rayon Gənclər və İdman İdarəsinin, Heydər Əliyev Mərkəzinin, Azərbaycan Respublikasının Prezidenti yanında Gənclər Fondunun təşkilatçılığı ilə gerçəkləşən “Qaradağ Rayon Gənclərinin Liderlik Bacarıqlarının və Könüllülük İnkişaf Etdirilməsi” layihəsində iştirakına görə sertifikata layiq görülüb.
2014-cü ilin sentyabr ayının 16-da Adana şəhərində fəaliyyət göstərən “Son nokta” qəzetində türk dünyasının ictimai-siyasi xadimi, Çağdaş Türkiyə Cümhuriyyətinin yaradıcısı və qurucusu Mustafa Kamal Atatürkdən bəhs edən şeiri Azərbaycan türkcəsindən Türkiyə türkcəsinə tərcümə olunmaqla dərc olunub.
2014-cü ilin noyabr ayının 19-da respublikanın paytaxtı Bakı şəhərində Azərbaycan Respublikasının Prezidenti yanında Gənclər Fondunun maliyyə dəstəyi ilə həyata keçirilən “Gənc yazarların vətənpərvərlik ruhunda şeir müsabiqəsi”nin iştirakçısıdır.
2014-cü ilin noyabr ayının 22-də respublikanın paytaxtı Bakı şəhərində Azərbaycan Respublikasının Prezidenti yanında Gənclər Fondu tərəfindən maliyyələşdirilən və “Bayat” İctimai Birliyi tərəfindən həyata keçirilən “Vətən sevgisi sərhədlə başlamır, sərhədlə bitmir” layihəsində fəal iştirakına görə Sertifikata layiq görülüb.
27 avqust 2015-ci il tarixində TOŞAYAD (Tokat Şairler ve Yazarlar Derneği) Başkanı Remzi Zenginin müvafiq qərarına əsasən, TOŞAYAD yayın organı “Kümbet” eğitim, kültür, sanat ve edebiyat dergisinin Azərbaycan təmsilcisi seçilib.
8 avqust 2016-cı il tarixində Ebrar Vakfı Sahibi Nedim M.Tepebaşının müvafiq qərarına əsasən, Ebrar Vakfı yayın organı “Usare” iki aylık kültür, sanat ve edebiyat dərgisinin Azərbaycan təmsilcisi seçilib.
2017-ci ildə Azərbaycan Respublikasının Prezidenti yanında Qeyri-Hökümət Təşkilatlarına Dövlət Dəstəyi Şurası tərəfindən maliyyələşdirilən və gerçəkləşdirilən “Dini motivlər əsasında şeirlər” müsabiqəsi çərçivəsində “Mütərcim” nəşriyyatı tərəfindən işıq üzü görən “Dini motivlər əsasında şeirlər” müsabiqəsi kitabında “Diləməsən, istəməsən, ey bütün ərşin sahibi!” şeiri işıq üzü görüb.
2019-cu ildə Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatının təşəbbüsü ilə gerçəkləşdirilən “İran-Azərbaycan ədəbi-mədəni əlaqələrinin inkişafına dəstək” layihəsi çərçivəsində “Azərbaycanın” adlı şeiri və “Zəlimxan Yaqub yaradıcılığında Türk-İslam əxlaqı” adlı məqaləsi İran İslam Respublikasının paytaxtı Tehran şəhərində fəaliyyət göstərən “Xudafərin” elmi-ədəbi, kültür dərgisinin 181 və 183-cü saylarında fars dilində nəşr olunub.
Raciv Rəcəbov 1985-ci il mart ayının 20-də Kəlbəcər rayonunun İstisu qəsəbəsində anadan olub. 2009-2013-cü illərdə Sumqayıt Dövlət Universitetinin Filologiya (Azərbaycan dili və ədəbiyyatı) fakültəsində bakalavr dərəcəsi üzrə ali təhsil alıb. Şeirləri “Sumqayıt Univetsiteti” (Sumqayıt Dövlət Universitetinin aylıq mətbu orqanı), “Sözün sehri” qəzetlərində, “Ziyalı Ocağı” (“Ziyalı Ocağı” İctimai Birliyinin mətbu orqanı) jurnalında, bir neçə mədəniyyət və ədəbiyyatyönümlü portallarda işıq üzü görüb. Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatının Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Kəlbəcər Bürosunun Rəhbəridir.
* * *
Göylərin göz yaşı yağır izinə Payızın buz kimi yağışlarıtək Həsrətin nidası yağır üzümə Sənin sual dolu baxışlarıntək
Deyirdin, həsrətin sonu vüsaldır Sonda bir “vağzalı” bir toy səsi var Sevginin qayçısı qəmi qısaldır Hər dildə bir sevgi zümzüməsi var
Ağlama,aglama sən için-için Gəl dərdi bir yerdə unudaq,gülüm Mən səni sevmədim ev yıxmaq üçün Mən səni sevdim ki, ev quraq, gülüm.
Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatının Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Bakı Bürosunun Rəhbəri
* * *
Allah da qəlbimi çox yaxşı bildi, Anamdı, bacımdı tanıdıqlarım. Nə şöhrət, nə dövlət dalınca qaçdım Öpdüyüm Qurandı, kəsdiyim çörək. O, çörək mayası yoğrulub haqqdan, Peyğəmbər eşqinə mən yola düşdüm.Yalandır çəkinib qorxduğum mənim Bir olar olmaza bir ola düşdüm. Biçildi beş arşın ağdan bu dünya, Mən deyən, öləndə onu da tapmaz .Haqqına tapınsan, bir haqqa dönsən Müsəlman hayqırar Quranı danmaz * * * भगवान मेरे दिल को अच्छी तरह से जानता है,मुझे पता था कि वे मेरी मां और बहन हैं।मैं प्रसिद्धि या राज्य के बाद नहीं चलाOpduyum Qurandı, कट रोटी। उसने रोटी का खमीर उठाया,मैं पैगंबर के प्यार के लिए बाहर सेट।मुझे झूठ बोलने में डर लगता हैमैं एक या दूसरे में गिर गया। यह दुनिया पाँच हाथ की सफेद से बनी है,मैंने कहा, जब वह मर जाएगा तो उसे नहीं मिलेगा।यदि तुम सत्य को पा लो, तो तुम सत्य की ओर लौट जाओगेमुसलमान चिल्लाते हैं और कुरान से इनकार नहीं करते हैं * * * Allah da qəlbimi çox yaxşı bildi, Anamdı, bacımdı tanıdıqlarım. Nə şöhrət, nə dövlət dalınca qaçdım Öpdüyüm Qurandı, kəsdiyim çörək. O, çörək mayası yoğrulub haqqdan, Peyğəmbər eşqinə mən yola düşdüm.Yalandır çəkinib qorxduğum mənim Bir olar olmaza bir ola düşdüm. Biçildi beş arşın ağdan bu dünya, Mən deyən, öləndə onu da tapmaz .Haqqına tapınsan, bir haqqa dönsən Müsəlman hayqırar Quranı danmaz.
Xəbər verdiyimiz kimi, Bakı şəhər Mədəniyyət Baş İdarəsi Yasamal rayon Mərkəzləşdirilmiş Kitabxana Sisteminin (MKS) M.Ş.Vazeh adına Mərkəzi Kitabxanası “Ölkəmizi tanıyaq” layihəsinin davamı kimi “Vətənimizə virtual səyahət” layihəsini həyata keçirir. Bugünədək Quba, Bərdə, Xızı, Ucar, Daşkəsən, Samux, Göyçay, Qax rayonlarına və Gəncə şəhərinə virtual səyahətlər təşkil olunmuşdur.
“Vətənimizə virtual səyahət” layihəsi çərçivəsində növbəti
səyahət Tovuz rayonunadır.
Rayon ərazisindən Azərbaycan üçün həyati əhəmiyyət
kəsb edən “Bakı-Tbilisi-Ceyhan” neft kəməri ,
“Bakı-Tbilisi-Ərzurum” qaz kəməri və Böyük İpək Yolu keçir.
Videoçarxda Tovuz haqqında ümumi məlumat verilmiş,
izləyicilərə rayonun əsrarəngiz təbəti, möhtəşəm muzeyləri, ziyarətgahları,
müasir binaları və parkları ilə bağlı fotolar təqdim olunmuşdur.
Azərbaycanın hər bölgəsində olduğu kimi, Tovuz
rayonunun da yemək növlərinin şəkilləri yerləşdirilib.
Tarixi abidələrdən – Tovuz rayonunun Yanıqlı kəndində
Şah Abbasın sifarişi ilə XVI əsrdə memar Şeyx Bahəddin Məhəmməd Amil tərəfindən
inşa edilmiş məscid, X əsrdə Axınca çayı üzərində salınmış,qoyun südü və
yumurtadan tikilən “Sultan körpüsü”, Əsrik Cırdaxan kəndi ərazisində 100 metr
yüksəklikdə yerləşən, təxminən VII-X əsrlərə aid edilən Alban məbədi, Tovuz şəhərindən
10 km şərq tərəfdə yerləşən, e.ə.V-VI minilliyə aid olan qədim “Göytəpə”
yaşayış yeri və s. abidələrin fotolarını izləmək olar.
Videoçarx Bəyim Ağazadənin “Tovuzum mənim” mahnısı
ilə müşayiət olunur.
Videoçarx
YouTube-də yerləşdirilib:
https://www.youtube.com/watch?v=UsLUVMikEl4&t=98s
Hazırlanmış videoçarxları “Kitabsevər uşaqlar”
Facebook səhifəsində və YouTube kanalında da izləmək mümkündür.
“Vətənimizə virtual səyahət” adlı layihəsi əsasında
Azərbaycanın bir çox rayonları haqqında silsilə videoçarxlar hazırlanmaqda
davam edir.
Bədirə Rza Həsənqızı
“Olmayacaq qorxu, təlaş” şeri ilə Bakı şəhər Mədəniyyət Baş İdarəsi Yasamal rayon Mərkəzləşdirilmiş
Kitabxana Sisteminin (MKS) həyata keçirdiyi “Kitabxana – koronavirusa YOX deyir!” layıhəsi çərçivəsində “Yazıçı və şairlər koronavirusla mübarizə
edir” aksiyasına qoşuldu.
Xatırladırıq ki,
karantin rejimində virtual xidməti davam etdirən Mərkəzi Kitabxana bir-birindən
maraqlı ədəbi nümunələri öz oxucularına təqdim edir.
Bildiririk ki, Bədirə
Rza Həsənqızı (Niftalıyeva)“Gülüstan”
Ədəbi Birliyinin, “Xəzər nəğmələri” Ədəbi Birliyinin, həmçinin Azərbaycan
Yazıçılar Birliyinin üzvüdür, M.Ş.Vazeh adına Yasamal rayon Mərkəzi
Kitabxanasının Fəxri oxucusudur. Hal-hazırda Neftçala rayon Mərkəzi
Kitabxanasında Metodika və biblioqrafiya şöbəsinin müdiri
vəzifəsində işləyir. Onun ilk
kitabı 2016-cı ildə çap olunub.
“Ömür axarı” adlı ilk kitabından sonra 2019-cu ildə “24 yaşın son vidası”,
2020-ci ilin mart ayında isə “Vətənsevər”
kitabları çap olunmuşdur. Bədirə Rza Həsənqızının
şeirləri həmçinin “Turana açılan könüllər”(II və III cildlər), Türkiyədə nəşr
edilən “Qarabağdan Kərkükdən Çanakkalaye”,
“Şiir seçkisi” antologiyalarında da çap edilmişdir. Şeir, hekayə və məqalələri
“Çümhuriyyətə işıq saçan
qadınlar” (2018) toplusunda, “Yurd” jurnalında, “Vedibasar”, “Yenilik”,
525-ci qəzetlərdə çap edilmişdir. “Mustaqıl.az”, “İlkxeber.orq”, “Yazarlar.com”
saytlarında məqalələri, hekayələri
verilmişdir.
“Olmayacaq qorxu,
təlaş!” şeiri ilə gücün həmrəylikdə,
birlikdə olduğunu vurğulayan yazar bu səssiz
imtahandan da qələbə ilə çixacağımıza inanır.
Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatının Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Rəhbərliyi və kollektivi Sizi, Çağdaş Azərbaycan ədəbiyyatının görkəmli nümayəndəsi, Azərbaycan Yazıçılar Birliyi (AYB), Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin (AJB), UASB-nin üzvü, “Kultur.az” internet dərgisinin təsisçisi və baş redaktoru, “Kardelen” üçaylıq mədəniyyət, ədəbiyyat və sənət dərgisi yazarı, yazıçı-şair, publisist İradə Ayteli doğum gününüz münasibətilə səmimi qəlbdən təbrik edir, dodaqlarınızdan gülüş, yanaqlarınızdan təbəssüm əskik olmasın! Sizə uzun ömür, möhkəm cansağlığı, xoşbəxtlik, ailə səadəti, ədəbi-bədii yaradıcılığında bol-bol uğurlar diləyir! Sevib, sevdiyiniz insanların əhatə dairəsində olun!
Bakı şəhər Mədəniyyət Baş İdarəsi Yasamal rayon Mərkəzləşdirilmiş Kitabxana Sistemi (MKS) tərəfindən həyata keçirilən “Kitabxana – koronavirusa YOX deyir!” layihəsi çərçivəsində “Yazıçı və şairlər koronavirusla mübarizə edir” aksiyasına qoşulan yazarlar qələmə aldıqları əsərlərini təqdim etməkdə davam edirlər. Azərbaycan yazıçısı, Yazıçılar Birliyinin və Jurnalistlər Birliyinin üzvü, H.Zərdabi mükafatçısı, M.Ş.Vazeh adına Yasamal rayon Mərkəzi Kitabxanasının Fəxri oxucusu Gülzar İbrahimova “Dünyanı sağalt” adlı yeni şeirini kitabxanaya virtual formada təqdim etdi. Yazıçı dahi Nizaminin kəlamı ilə başlamış olduğu şeirdə cahil insanla aqil insanın fərqini izah edir. O, elmə bələd olan kamil insanlara səslənərək pisliklərə dözməyən və zəhərlənən dünyamızı sağaltmağa, gözəlləşdirməyə çağırış edir. Dahi insanların “bəşəri xilas edən elm olacaq” fikri ilə razılaşan Gülzar İbrahimova kitab sevərlərə evdə qalıb mütaliə edərək dünyanı gözəlləşdirən xəzinənin bir parçası olmağı tövsiyə edir.
Dünyanı sağalt
Çox iti zehinlər oldular yatan, Axırda saxsı qab oldular satan, Dahi Nizami o vaxt belə deyib, Heç indi də bu kəlam köhnəlməyib. Cahil insan kitabla dostluq etməz, Aqil insan kitabdan ayrı düşməz. Müdriklər getdiyi yolla sən də get, Həmişə yaxşı ol və yaxşılıq et! Övladım! Dünyamız pis xəstələnib, Pisliklərə dözməyib zəhərlənib, Oxu, öz elminlə dünyanı sağalt, Gözəlləşsin yenə bizim Kainat! Belə deyib dünyanın dahiləri, Yalnız elm xilas edər Bəşəri! Bu kəlmələr dahilərdən gəliblər, Kitabı sevənlər belə deyiblər! Bu gün çətin olsa da evdə qalmaq, Bizə kömək edər səbrli olmaq! Gəlin birlikdə Şərə qalib gələk, Dünyamızı yenə nura qərq edək!
Şair-qəzəlxan
Yasin Xəlil “Yazıçı və şairlər koronavirusla mübarizə edir” aksiyasına
qoşularaq yeni qəzəlini təqdim etdi
Bakı şəhər Mədəniyyət Baş İdarəsi Yasamal rayon Mərkəzləşdirilmiş
Kitabxana Sisteminin (MKS) həyata keçirdiyi “Kitabxana – koronavirusa YOX deyir!”
layihəsi çərçivəsində “Yazıçı və şairlər koronavirusla mübarizə edir” aksiyası
davam edir. Qeyd olunan aksiyaya şair-qəzəlxan, AYB-nin, “Məcməüş-Şüəra” və
“Vahid” ədəbi məclislərinin üzvü, M.Ş.Vazeh adına Yasamal rayon Mərkəzi Kitabxanasının
Fəxri oxucusu Yasin Xəlil (Xəlilov Yasin Xəlil oğlu) də
qoşularaq #Evdəqal çağrışına dəstək oldu.
Ali məktəblər üçün
üç dərsliyin, iyirmiyə yaxın metodiki vəsaitin, səkkiz ölkənin nüfuzlu elmi jurnallarında
dərc olunmuş yüzə yaxın elmi məqalənin, on iki ixtiraya patentin müəllifi olan
Yasin Xəlil “Bir kiçik zərrə bütün aləmi məyus elədi…” misrası ilə başlayan
qəzəlini təqdim etdi. 8 beytdən ibarət olan qəzəl dünyada sürətlə yayılan və
bir çox canlara son qoyan “bir kiçik zərrə” adlandırdığı koronovirus
haqqındadır.
Şair-qəzəlxanın
ruhundakı fəryadı əks etdirən qəzəldə həmçinin o, “Güc birlikdədir” deyərək
bütün dünyanı bu kabusdan qurtulmağa səsləyir.
M.Ş.Vazeh adına Yasamal rayon
Mərkəzi Kitabxanasının Fəxri oxucusuYasin Xəlilin
qəzəli oxuculara təqdim olunur:
Bir kiçik zərrə bütün aləmi məyus
elədi,
Evimizdə o bizi gör necə məhbus elədi.
¨¨¨
Boğdular haqqı dəmadəm, göyə çıxdı
ahı
Yığıb Allah hamısın bir qara kabus elədi.
¨¨¨
Şərin iz qoyduğu hallar olub əvvəllər də,
Hər belə addımı Allah özü mənhus elədi.
¨¨¨
Gedib Allaha danışdı bir uşaq gördüyünü
Öz şikayətlərini körpəyə məxsus elədi.
¨¨¨
Son zamanlar düzü, çox ağ eləmişdin, vallah,
Adəm oğlu demə ki, öylə deyil, sus, elədi.
¨¨¨
İttihamlar da bugün məncə bir az yersizdir,
Çağdaş
Azərbaycan ədəbiyyatının mövzu-ideya, forma-məzmun, sənətkarlıq baxımından zənginləşməsində,
inkişafında, heç şübhəsiz ki, lirik, fəlsəfi şeirlər müəllifi, sevimli Xalq
şairimiz Vahid Əzizin də özünəməxsus yeri və rolu var. Zamanın gərdişindən,
vaxtın dəyirmanından, taleyin çətin
sınaqlarından üzüağ, alnıaçıq çıxmağı bacaran şairimizin zəngin təcrübəsi, bədii
yaradıcılıq medotlarına, tarixi-ənənəvi prinsiplərə, humanizm və səmimiyyətə
söykənərək bir-birindən dəyərli sənət nümunələri yaratması müasir dövr üçün
aktual olan məsələlərdən biri olaraq qalmaqdadır. Belə ki, şair təxəyyülü coşan
dəniz, çağlayan sellər kimi daim oxucusu ilə görüşməyi arzulayan, yenicə
doğulmuş körpəni xatırladır. Şairlik Uca Allahdan tərəfindən seçilmişlərə
verilmiş hikmətdir desək, heç də yanılmarıq. Əsərləri yüksək sənətkarlıqla
dünyanın müxtəlif dillərinə tərcümə olunaraq geniş oxucu auditoroyası tərəfindən
rəğbətlə qarşılanan ölməz söz sənətkarımız, daim insanlığı, insanlığın bütün
canlılardan üstün olmasını, bəşəriyyətə yaraşıq olduğunu, yaradılış içərisində
insanın ən kamil varlıq olması ideyasını təbliğ və tərənnüm edən dahi Azərbaycan şairi və mütəfəkkiri
Nizami Gəncəvinin “Ərənlər, ulu kəslər saf gələrək düzəlib, Əvvəlcə peyğəmbərlər,
sonra şairlər gəlib” kəlamı dediklərimizə ən əyani sübutdur. Bu amil birbaşa Ustad sənətkar Vahid Əziz
yaradıcılığı üçün səciyyəci cəhətdir.
Əgər
Sovet hakimiyyəti dönəmində çoxşaxəli və rəngarəng olan Azərbaycan ədəbiyyatında
ictimai-siyasi lirikanın ən gözəl nümunələrini Bəxtiyar VAHABZADƏ, Nəriman
HƏSƏNZADƏ kimi görkəmli Azərbaycan şairləri öz əsərlərində uğurla davam
etdirirdilərsə, çağdaş dönəmdə bu şərəfli missiyanı poeziyamızın bənzərsiz nümayəndəsi şair Vahid
ƏZİZ tam məsuliyyətilə davam etdirməklə bərabər, həm də inkişaf etdirir.
Ümumiyyətlə,
ictimai-siyasi lirika özündə bir çox amilləri birləşdirir. Söz sənətkarları adətən
yaşadıqları
dönəmdə cərəyan edən bir çox hadisələrə biganə qalmayıb, öz münasibətlərini
sözün gücü ilə bildirirlər. Söz öz yerini tutanda daha gözəl sənət əsərləri
yaranır. Şairlik nöqteyi-nəzərdən ən önəmli məsələlərə yanaşıldıqda sözümüz öz
qüdrətini məhz obrazlı təfəkkürün məhsulu kimi göstərir.
Cərəyan
edən ictimai-siyasi hadisələrə fəlsəfi yönümdən yanaşmaqla, öz zəngin
yaradıcılığını bu gün də uğurla davam etdirən şairimiz oxucularını, ədəbiyyatsevərləri
yeni poeziya nümunələri, örnəkləri ilə tanış edir. Müasir dövrün tələblərinə
uyğun olaraq, həmin ədəbi-bədii nümunələri sosial şəbəkədəki (xüsusən,
facebook) hesabında paylaşım etməklə gerçəkləşdirir. Eyni zamanda, ədəbi
elektron məkanda fəaliyyət göstərən mədəniyyət və ədəbiyyatyönümlü portalların
da (edebiyyat-az.com və gundelik.info) istedadlı şairimizə dəstək olmasını
xüsusilə qeyd etmək lazımdır.
Böyük
təcrübəyə malik səmimi şeirləri ilə oxucuların dərin rəğbətini qazanmış şair
Vahid Əziz formalaşmaqda olan yeni nəsil Azərbaycan gəncliyinin ədəbi-bədii
ideya istiqamətinin düzgün müəyyən olunmasında, gələcəyin əmanəti, yeganə
qarantı olan yüksəkintellektli, dünyagörüşü etibarı ilə elmin, texnologiyanın ən
son yenilikləri ilə silahlanan gənclərdə Vətənpərvərlik hisslərinin
aşılanmasında, əsrarəngiz sənət nümunələrinin sayının artmasında, yeni nəşr
olunmuş kitablar ilə ədəbiyyatımız üçün mühüm töhfələr verməsini unutmaq olmaz!
Ədəbiyyat
tariximizdə ənənəvi mövzu kimi söz sənətkarlarının dönə-dönə müraciət etdiyi “Durnalar” şeiri təcrübəli şair Vahid
Əziz yaradıcılığından da yan keçmir. Bir çox məqamlarda isə müraciət etdiyi
varlıqlara (adətən canlılara, heyvanlara, quşlara) sualla müraciət edir. Mətn
(kontekst) daxilində bədii sualdan istifadə yolu ilə cavabı sualla paralel işlədir.
Bu baxımdan “Qarğa” adlı şeirini də
adıçəkilən mövzuda yazılan əsərlər silsiləsinin davamı kimi nümunə göstərmək
olar.
Xalq
ruhuna, ədəbiyyatında dərindən bələd olan şair Vahid Əziz öz dolğun fikirlərini
daha çox xalq şeiri üslubunda (qoşma və gəraylı) oxucuların diqqətinə çatdırır.
Altı bənddən ibarət olan “Durnalar” rədifli qoşması da deyilənlərə ən bariz
nümunə ola bilər:
Nə olur, bu payız qalın, getməyin,
buralar çox pisdir məyər, durnalar?..
Molla Pənah Vaqif, Molla Vəli Vidadi, Qasım bəy Zakirin, Süleyman Rüstəmin, Almas İldırımın eyniadlı şeirlərində müşahidə olunan qürbət sıxıntısı, vətən həsrəti ənənəvi olsa da, müəllif öz əsərində sözügedən məsələyə fərqli yanaşır, qəliblənmiş söz və ifadələrdən yararlanmır. Əksinə, müəllif adıçəkilən mövzu ilə əlaqədar qələmə almış olduğu şeiri öz şair təxəyyülünə, ovqatına uyğun yazır. Vaxtın, zamanın süzgəcindən keçirdiyi hər birini misranı axıcı, səlis, sadə və anlaşıqlı dildə yazmaqla konkretliyə və ardıcıllığa riayət edir, mətn daxilində mövzudan kənarçıxmaya (lirik haşiyəyə) qətiyyən yol vermir. Uzunçuluqdan tamamilə uzaq olan şair Vahid Əziz oxucuya çatdırmaq istədiyi əsas fikri birbaşa, dolayı yol olmadan, bədii təsvir və ifadə vasitələrinin daxili imkanları hesabına çatdırmaqla öz oxucusunu yormur.
Son dövr yaradıcılığnın məhsulu olan “Bir məktub yazmışdım…” şeiri məhəbbət mövzusunda yazılsa da, müəllif öz ənənəsinə sadiq qalaraq bu dəfə də yenicə işlədiyi əsərindı ictimai-siyasi lirikaya da vaxt ayırır:
Dünya yaranışdan yaşayır bu cür– yazdan uzun olur payız ayları,
Adıçəkilən sənət nümunəsini Ədəbiyyat tariximizdə Göylərə ünvanlana ən gözəl Məktub kimi səciyyləndirsək, daha düzgün olardı. Müəllif sözügedən əsərində birbaşa fəlsəfi fikirlərini bəşər övladı, insan üçün səviyyəvi olan müsbət cəhətləri təbiət hadiəsələrinin üzərinə köçürməklə yaratmış olduğu mükəmməl metaforalar formasında oxucusuna çatdırmış olur:
Bir məktub yazmışdım bildir göylərə, deyəsəm–məktubu indi oxuyur.
Şeirin növbəti bəndlərində isə sadalanan hadisələrinin ardıcıllığının şahidi oluruq. Zaman etibarilə ecazkar sənət əsəri sayılmağa layiq olan, heca vəznində qələmə alınan, oxucunu bir az düşünməyə vadar edən “Bir məktub yazmışdım…” əsəri yaz fəslində yazılmasına baxmayaraq, faktiki olaraq, məktub ilə payız fəslinin, məktub ilə göylərin qarşılıqlı əlaqələrinin olduğunu göstərən növbəti ədəbi faktordur. Çünki müəllif ədəbiyyatımızda az təsadüf olunan bir mövzuya müraciət edib. Özü də bilmədən yeniliyə-novatorluğa imza atıb. Belə ki, məktub insanın xatirələrini yeniləməyə, yaşanan dəyərli anlara qayıtması üçün cansız varlıqlar içərisində ən gözəl, ən dəyərli olaraq qalması fikrini təbliğ edən yeganə peoziya örnəyi kimi tariximizdə və yaddaşımızda əbədi olaraq qalacaq. Heç şübhəsiz ki, yazılan məktublar müəllifin özünün də keçmişinə qayıtması üçün bilavasitə vəsilə olandır. Axı bir parça kağız parçasının da müəllif-söz sənətkarı üçün müqəddəs qələm qədər önəmi var.
Ədəbiyyat
tariximiz üçün həmişə aparıcı olan Bədii üslubun hər üç səviyyədə (istər
fonetik, istər leksik, istərsə də qrammatik) göstəricilərinə, müasir Azərbaycan
ədəbi dilinin normalarına dərindən bələd olması, yiyələnməsi, müdrik xalqın
dünyagörmüş şairi kimi hər dəfə öz oxucularını sevindirən, təəccübləndirən
sevimli Xalq şairimiz Vahid Əzizə yeni-yeni yaradıcılıq uğurları, fəaliyyəti,
tükənməz və bol enerji diləyi ilə
Kənan AYDINOĞLU,
Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat
Portalının Baş redaktoru,
Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü.
Централизованная библиотечная система Ясамальского района в
течение марта-апреля нынешнего года осуществляет проект “Kitabxana
koronavirusa YOX deyir!” («Библиотека говорит НЕТ
коронавирусу!»).
В проекте
принимают участие все желающие. Проект является также своеобразным вкладом в
цикл мероприятий, связанных с Годом волонтеров (Könüllülər ili) в Азербайджане. В рамках данного проекта проводятся выставки
рисунков читателей, конкурсы стихов, песен и танцев. Все это способствует
полезному и интересному проведению времени в период режима строгого карантина в
нашей стране.
Библиотека
использует для этого различные площадки – социальные сети (Facebook, Instagram), каналы YouTube.
Впервые в истории библиотечного дела в нашей стране
проводится акция «Поэты и писатели в борьбе с коронавирусом» (“Yazıçı və şairlər
koronavirusla mübarizə edir”). Акция проводится а рамках
проекта “Kitabxana
koronavirusa YOX deyir!” («Библиотека говорит НЕТ
коронавирусу!»).
Сегодняшним гостем является Гюльнур Аслан, хорошо известная
читателям как участница акции «Подари библиотеке книгу», а также как автор
романа “Ангелос”, сборника “Мир людей” и многих песен
азербайджанской эстрады. Гюльнур Аслан – общественный деятель, поэт и писатель.
Представляем читателям и пользователям библиотеки ее новое
стихотворение «Счастье».
Bakı
şəhər Mədəniyyət Baş İdarəsi Yasamal rayon Mərkəzləşdirilmiş Kitabxana
Sisteminin (MKS) M.Ş.Vazeh adına Mərkəzi Kitabxanası “Vətənimizə virtual səyahət”
layihəsi çərçivəsində Azərbaycanın doğma diyarlarını tanıtmağa davam edir.
Layihədə Xızı, Ucar, Göyçay, Agcəbədi, Qax rayon və Şəki şəhər mərkəzi
kitabxanaları da fəal iştirak edir.
Vətənimizi yaxından tanımaq üçün ölkəmizin gözəl
guşələrindən biri olan, qala, istehkam mənasını
daşıyan Qaxa yollanırıq.
Videoçarx
ərazisi 1494 kv kilometrdən ibarət Qax rayonunun xəritədə təsviri ilə başlayır.
Xəritənin təsvirində dağlar, çaylar, göllər, düzənlikər, həmçinin kəndlərin adı
və yerləşdiyi ərazilər də qeyd olunmuşdur. Rayon şimal-şərqdən Dağıstan
Respublikası, cənub-qərbdən Gürcüstan Respublikası, şimal-qərbdən Zaqatala
rayonu, cənub-şərqdən Şəki rayonu, cənub-qərbdən Yevlax və Samux rayonları ilə
həmsərhəddir.
Təqdim
edilən videoçarxda Qax rayonunu bol su ehtiyatı ilə təmin edən Qanıxçay,
Kürmükçay, Qapıçay, Ləkit çayı, Zərnə çayı, Əyriçay, Hamamçay kimi çayların,
dağ zirvələrindən Murana, Partizan, Qəbirliqaş, Yarpızbasan və Qıcalının siyahısı
və fotoları da verilmişdir. Zəngin təbiəti ilə məşhur olan İlisu kəndində 25 metr hündürlüyündə Ramramay,
unikallığı ilə seçilən Ləkit kəndindəki
Damcılı şəlalələri, Süskən kəndində çıxan mineral suyun Azərbaycanda məşhur olması
haqqında məlumatlar əks olunmuşdur.
Videoçarxda
keçmiş dövrdən indiki dövrə kimi bir sıra görkəmli şəxsiyyətlərin adları və
fotoları da öz yerini tapmışdır.
Videoçarxda
hər daşının altında bir tarixin yaşadığı
qeyd olunaraq, tarixin müxtəlif mərhələlərini özündə yaşadan abidələr diyarı
Qaxın tarixi abidələri, ziyarətgahlarının fotoları qeyd olunmuşdur. Fotolar
sırasında Qum bazilikası, Şam qalası, Həsənqala, Kümük məbədi, Alban məbədi, İçəri
bazar və s. yer alır.
Videoçarxın
sonunda bir-birindən fərqli dadları özündə birləşdirən Qax mətbəxinə məxsus
sürhüllü, xingili, qırs, quru ətdən hazırlanan yeməklər və müxtəlif plov növlərinin
fotolarını izləmək olar.
Videoçarxın
giriş hissəsində Akif İslamzadənin “Bura Vətəndir”, davamında isə Pərvin
Piranovun “Qax” mahnıları verilmişdir.
Videoçarx
aşağıdakı linkdə yerləşdirilib:
https://www.youtube.com/watch?v=8V96ePH7p8o&t=44s
Vətənimizə
aid videoçarxlar müntəzəm şəkildə davam etməkdədir.
29-il əlyazmalarımın arasında qalıb. Bir az əl gəzdirib Sizə göndərirəm. Hadisələr Azərbaycan Xalq şairi, Respublikanın Milli Qəhrəmanı X.R. Ulutürklə mənim gənclik və tələbəlik illərimizdən bəhs edir.
Biz iki rəfiqə qızla ailə həyatı qurmuşduq. Bu əlyazmamı Xəlilə oxuyanda, artıq mənim xanımım dünyasını dəyişmişdi. İndi də X.R. Ulutürk dünyada yoxdu.
Tanrı Firəngiz xanım Ulutürkü qorusun!
Bakı şəhəri – 23 mart 2020
Sizə hörmətlə, Nəriman Həsənzadə, Xalq şairi
P.S. Bu şəkli 1962-ci ildə, tələbə ikən Moskvada çəkdirmişik.
PROLOQ ƏVƏZİ
Qarşımda bir şəkil var,
arada neçə il var.
Neçə payız, neçə qış:
orda saçlar qaraydı,
burda saçlar ağarmış.
Orda vüsal danışır,
burda həsrət, ayrılıq.
Ordakı “mən deyiləm”,
burdakı mənəm artıq.
Arada bir Araz var,
içimdə etiraz var.
Üz-üzə iki sahil! –
çağır, eşidən deyil.
Xəlil!
Sara!
Firəngiz!
Üçü də doğma, əziz.
Bir dastandı bu şəkil,
sirli, sehirli dastan.
Qalıb iki gəlindən,
iki tələbə dostdan.
Hardadı şəkil çəkən? –
səadət bəxş eləyib,
O da özü – bilmədən.
Burdakı nöqtə, vergül,
adi işarə deyil.
Öz ahımdı – nəfəsim.
Sinəmdən damcılayıb,
qələmdən yox,
əzizim!
I
İyirmi bir yaşında,
örpəkləri başında.
Səadəti gözündə,
Həyaları üzündə.
İki gəlin, iki gül,
eşq dolu iki könül.
Biri – Şirindən şirin,
biri – Leylidən əziz.
Sara, bir də Firəngiz.
Güləndə – ekiztayı,
mümkün deyil ayırmaq,
ayırıb qəlbi qırmaq.
İkisi də – bəxtəvər:
biri bir az doludu,
o biri sınıqtəhər.
Biri bərk güləyəndi,
o biri – az danışan.
Biri tez küsəyəndi,
o biri – tez barışan.
Biri – kino sevəndi,
o biri – şəkil yığan.
Biri – gecdən durandı,
o biri çox yatağan.
İkisi də – ağappaq.
Günüağ olmuşların
hərəsi bir cürə ağ,
hərəsi bir cürə pak.
Birinin düşbərəsi,
o birinin süfrəsi.
Bir gəncin yastığına
baş qoyubdu hərəsi.
Ovsunlayıb aparıb
hərəsi bir cavanı, –
biri – Xəlil Rzanı,
o biri də Qiyamı.
Sonra bu toy-bayramı
biri Salyanda qurdu,
biri Gəncədə qurdu.
Aşıqlar oxuyurdu,
gəlinlər oynayırdı,
qanımız durulurdu.
Bəylər qucaqlaşırdı.
Bu dünya paklaşırdı…
Sara elə bilirdi
daimiyik, əbədi.
Yüz il sonra gec olmaz,
danışsa bu söhbəti.
Mən dedim elə demə,
dünyaya ərk eləmə.
Dünya timsah ağzıdı,
açılıb bəşər üstə.
Yatıb xumarlanırıq,
biz mişar dişlər üstə.
Yazıram o söhbəti,
heyif, özü görmədi.
Onda yaza bilmədim,
indi susa bilmədim.
II
Hadini oxuyurdum,
Cavidi oxuyurdum.
Müşfiqi də yanaşı, –
bir sırada qoyurdum.
Hadi – Cümhuriyyətin,
şair oğluydu – mətin!
Yoxa çıxdı sonradan,
On birinci ordudan,
bir silahlı çalağan,
dilində söyüş, hədə,
bir yabançı ləhcədə
sual verir, o susur,
Əmr eləyir, o susur.
Satır şeirlərini,
alanı yox, o susur.
Uçub ilham pərisi,
həyanı yox, o susur.
Deyirdilər o nadan,
atəş açıb sonradan.
Gəncədə deyirdilər,
Bakıda deyirdilər.
Deyən, görən sınırdı,
millət hayıfsınırdı.
Şəhərdə bir təlatüm,
xalq qalxmışdı, görürdüm.
Özüm də qarışırdım,
evdə də danışırdım.
Meydanda başqa Meydan,
nümayiş, şüar, filan!
Üçrəngli bayrağımız,
yuxulu oyağımız,
oyaq yatanlarımız,
ara qatanlarımız…
Tamam dəyişib şəhər,
asfaltla yox,
insanla
örtülmüşdü küçələr.
Xəzər – iki dənəydi,
Meydanda – zəlzələydi.
Bu da tarixi bir gün,
tarixi mərhələydi.
Meydanda – “Cümhuriyyət”,
“Demokratik hökumət”.
sözünü ilk dəfəydi
üzə deyirdi millət.
Mən də qalxdım kürsüyə,
demirsən qayna-qarış.
Aparıcı susurdu,
Elçibəy dedi: danış.
Söz verirəm sənə mən! –
təkrar elədi yerdən.
Sağ gözümdə qığılcım,
sol gözümdə məşəqqət, –
bir dildə danışırdı,
bayraq dilində – Millət.
III
Dəyişdi, sənə qurban,
səndən sonra dünyamız.
Himnimizə qarışdı
ağımızla
laylamız.
Tanklar yeridi, tanklar!
Susdu qaynar bulaqlar.
Yer tüstüydü, göy bulud,
təkərlər altda sükut
boğulub,
bağırırdı,
dünyanın axırıydı.
Döngələr təhlükəliydi,
tarixi bir ləkəydi!
Qətl, qarət – xəbərsiz,
qanunsuz, məhkəməsiz.
Fövqəladə vəziyyət!
Bu zülüm, bu əziyyət
Kremlin “töhfəsiydi”.
Dolu sisternlərin,
neftimin əvəziydi.
Bakı – proletariat!, –
bir fəhlə ölkəsiydi.
Bakı – SSRİ-nin
seçilən bölgəsiydi.
Kremlin gözüylə bax:
özü yox, kölgəsiydi!
Tarix! Ulu Öndərin
tarixi çəkisi var 1
O göy gurultusunun
bir ildırım səsi var.
Cəllad onda gördü ki,
millətin yiyəsi var.
Salam, Fəxri Xiyaban! –
səndə bir Türbəsi var.
Hər gün, növbədənkənar,
hər nəslin növbəsi var.
Zaman səs verdi bizə,
İstiqlal yazılırdı
qədim salnaməmizə.
İgidlər məzarına,
əyildikcə, ucaldıq.
Ölən yoxuydu daha,
Şəhid olurduq artıq.
IV
Şeirin, sözün ağrısı
bu dəfə cana düşdü.
Xəlil zindana düşdü.
Qarışdı Lorkalara
və Musa Cəlillərə.
Xalq səs verdi Xəlilə
və Xəlilkimilərə.
SARA
Cinayəti nəydi bəs?
QİYAM
Dedilər millətpərəst.
SARA
Yaşayıbmı dünyada
millətsiz bir sənətkar?
QİYAM
Dedilər sev milləti,
Dili lal, qulağı kar.
SARA
Nə qədər yatdı Xəlil?
QİYAM
Nə qədəri şərt deyil.
Uca tutdu başını
Sovetin bayrağından.
Nə çəkicindən qorxdu,
nə onun orağından.
SARA
Firəngiz hardadı bəs? –
həssasdı, dözə bilməz.
QİYAM
O, keçmədi Xəlildən,
ona borcludur vətən.
Sərt, təmkinli, pərişan,
az dinən, az danışan.
Teleqramlar vururdu
yuxarıya birəldən.
Səni xatırlayırdı
məni görəndə hərdən.
“Davam edir otuz yeddi,
daha kəskin, daha ciddi!”
Xəlilin gur səsiydi.
“Lefortovo” zindanı
təzə “gözətçi”siydi.
“Ucundadır dilimin
Həqiqətin böyüyü.
Nə qoydular deyəyim,
nə kəsdilər dilimi…”.
Xəlilin sinəsində
şaxələndi bu üsyan.
İki dahi yetişdi
bizim Kür qırağından,
O – türkçü,
Bu – Ulutürk.
Türkün xəritəsini
xəritədə böyütdük.
V
SARA
Moskva, yataqxana,
yadımdadı o illər.
Yanaşı çarpayınız,
Şərikli kitab-dəftər.
bizim kirayə evlər.
Qaçırdıq yanınıza,
arada, axşam-səhər.
Yoxuydu heç nəyimiz,
İki qutu göy noxud
gətirdik, gələndə biz.
Qonşu hiss eləmişdi,
həyətə, bağa çıxıb.
Deyirdi, altı qutu
anbardan yoxa çıxıb.
– Altı qutu?
– Düz altı.
Əlim çənəmdə qaldı.
İki qutuydu vur-tut,
yarı su, yarı noxud.
Əvəzində sonradan,
noxudun havasıyla, –
aş apardım qonşuya,
üstünün qarasıyla.
uğundu, getdi Xəlil:
“İki qutu göy noxud,
bir sini aş…” pis deyil!
– Bir axşam itmişdiniz,
kinoya getmişdiniz.
Moskvaya, şəhərə!
Nə burda, bələdsiniz,
nə də orda, bir yerə.
Şər qarışır, gün batır,
biz yollarda bir təhər.
Allah, ürəyimizə
nələr gəlmirdi, nələr!
– Sara!
– Firəngiz!
– Sara!
səs salmışdıq yollara.
Gedib qəbristanlığı
harayladıq nə qədər,
Yol – içindən keçirdi,
susurdu daş qəbirlər.
Baxırdıq, boylanırdıq,
gedirdik, əylənirdik.
Sonra gileylənirdik.
XƏLİL
Firəngiz gülər üzdə,
küsər heç şeyin üstə.
Sonra da minnət, xahiş,
gəl, indi dindir, danış.
QİYAM
Sara da küsəyəndi,
dediyini deyəndi.
Bilmirəm necə dözür,
soruşsan danar özü.
XƏLİL
Qızlar küsür ki, Qiyam,
hardasa oxumuşam:
onları çox istəyək,
nə desə, onu deyək.
Xəlil susurdu hələ,
tutulmuşduq arada.
Gəlib tapdıq biz sizi,
bizim yataqxanada.
– Bircə yolumuz qalır,
bundan sonra biz gərək, –
Vağzaldan bilet alıb,
evinizə göndərək.
Xəlil dedi, mən dedim,
mən bilmədim, nə dedim.
Sənin gözlərin doldu,
Firəngiz də tutuldu,
o da çəkdi içini.
İndi necə uçurdaq
İki ağ göyərçini!
Öz tale payımızı,
öz alın yazımızı,
dünyadan – dünyamızı?!
Güləndə, bağışladıq,
söz də veririk ki, sözsüz, –
kinoya gedəcəyik,
ikimiz yox,
dördümüz.
VI
Qorki institutundan
məktub göndərmişdilər,
Qızlar pərtiydi yaman, –
ailəli olanlar
tək gəlsin, – demişdilər.
Dolmuşdu yataqxana,
ümid yoxuydu ona.
Moskva!…
İlk dəfəydi.
bizim də səfərimiz.
Məndən soruşdun, Xəlil,
bəs Sara, bəs Firəngiz?!
Küsdülər, köyrəldilər,
vağzalacan gəldilər.
Getmək istəyirdilər,
Moskva qızlarını
dalda pisləyirdilər.
– Necə? – qısqanırsınız?
– Yox, – deyib danırdılar.
Xəlil, bizi sevənlər
bizdən utanırdılar.
Bu da bir istedaddı,
heyif, çoxuna yaddı!
Neyləyəsən, həyatdı:
bir bağın meyvəsi də,
gah şirindi, gah acı.
Söz – ağızda çəkilir,
dil – nədir bəs?
Satıcı! –
əridir mətahını,
ucuz-baha qiymətə.
Eşq olsun təbiətə!
VII
Bizə demişdilər ki,
yağarlıqdı Moskva.
Soyuqdu, sərtdi hava.
plaş alın siz orda,
zont alın, beret alın,
Qaloş alın siz orda.
Əldə zont, başda beret,
geyindik plaşları.
Ayaqqabının üstən
keçirdik qaloşları.
Dərsin birinci günü
“bəzənmişdik” büsbütün.
Nə hava soyuq oldu,
nə yağış yağdı o gün.
Sən demə, baxıbdılar,
gülübdülər kənardan.
“Marsdan, Aydan gəlibdi
yəqin bu iki cavan…”
Nə plaşı çıxartdıq,
nə qaloşu soyunduq,
Nə bereti, nə zontu,
Beləcə, “məşhur” olduq.
VIII
Yaxşı keçdi seminar,
inciyən olmadı heç.
Smelyakov apardı –
Yaroslav Vasilyeviç.
On il sürgündə yatan,
nə yuvası, nə evi.
“Gözəl qızıydı Lida”
şeirinin müəllifi.
Ürəyi söznən dolu,
narazıydı mühitdən.
Misal çəkərdi bizə,
Puşkindən, bir də Fetdən.
– Heç kim yerində deyil,
kimsə, bilmək istəsən:
yaxşı dərzi olardı
şairdi, nə deyəsən!
Əla cərrah çıxardı,
istəsəydi filankəs.
O da poema yazır,
şairdi, gəl indi döz!
Vlademir Oqnev də 2
həqiqətə mat qalır:
– “Klassiklər” çoxalır,
oxucular azalır!
Seminar rəhbərinin
dönüb baxır üzünə.
O, dərin məna verir,
tənqidçinin sözünə.
Seminarın davamı
düşmürdü dilimizdən.
Bu, deyirdi: mən düzəm,
o biri deyirdi: mən!
“Şeiri Mayakovski
necə yazır, bax elə.
“Sol,
sol,
sol!..
ancaq elə.
Döyüşdəsən, davada.
misralar qırıq-qırıq!
Ütülü,
Sığallı yox!..”
Bir tələbə – şairin
fikiriydi bu, belə.
O biri də deyirdi,
təmkinlə yox, təkidlə:
“Yesenin də yazır bəs? –
başqasına bənzəməz.
Ağcaqayın dilində,
ana dilində rusun.
Kimə meydan oxusun?
Kimin üstə çığırsın?
Misranı niyə qırsın?”
Bu biçdik, bir ölçdük,
bir yaxşı fikrə düşdük.
Xəlil dedi gəl, gedək,
mən də dedim ki, mütləq.
Bağ evi qonşudaydı,
burda, Nazim Hikmətin.
Ustad sözü deyərdi,
Nə desəydi o, yəqin.
Nazim uca boyuyla,
qıvrım, sarı saçıyla,
öz şəfqət bacısıyla 3
evindəydi –
təzə-tər.
Yenə o mavi gözlər!
Yenə o türkcə dəvət!
Yenə o səs, o ülfət!
Yenə “Canım!”, “Şəkərim!”
sevdiyi kəlməsiydi.
Bizi görəndə hər dəm,
bizə “gəl” deməsiydi.
XƏLİL
Seminarıydı, ustad,
şeiri necə yazaq?!
Mayakovski kimi,
yoxsa,
Yeseninsayaq?
QİYAM
Gəldik, sizdən soruşaq.
Vurğunun bir bəndini
əzbərdən deyə-deyə, –
söykəndi pəncərəyə.
“Nemətdisə gözəl şeir,
şair olan qəm də yeyir.
Ömür keçir bu adətlə,
Uğurlu bir səadətlə.
Görən məni nədir deyir,
saçlarına düşən bu dən,
şair, nə tez qocaldın sən?”
Bir xəzinə yatırdı
Nazimin sinəsində.
Mehriban görkəm aldı,
sağ əli çənəsində:
– Canım, bax, hansı dildə
ananla danışırsan, –
o dildə yaz şerini,
başa düşsün qoy anan.
XƏLİL
“Mən Şərqdən gəliyorum,
Şərqin dərdlərini
bağıra-bağıra
gəliyorum!
Sən yanmasan,
mən yanmasam,
biz yanmasaq,
nasıl çıxar qaranlıqlar
… aydınlığa?!”
– Sizinkidi bu, ustad,
misal çəkirdi Xəlil.
– Mayakoskivari,
üsyan, çağırış deyil?!
– Canım, üsyan, çağırış
lazımdısa oxumaq;
qoy məni oxusunlar,
Mayakovskini yox.
Gördüm başqa bir sual
düşündürür Xəlili.
– Bəs?..
Nazim qabaqladı:
– Vurğun, Rəsul, Rəfili.
Oxuyuram onları,
risk, yeni söz, cəsarət
yaşadır sənətkarı, –
deyirdi Nazim Hikmət.
Dünən orda seminar,
bu gün burda bu söhbət.
İki tələbə – şair,
ortada Nazim Hikmət.
Nazim – parlaq bir ulduz,
Nazim – özünəməxsus.
Yolda bir səs deyirdi:
uddunuz, uduzdunuz?!
Şərt deyil dedi o səs,
oxşamaq,
oxşamamaq.
Şərtdi – şair doğulmaq,
şair – doğulur ancaq.
IX
Məhəmməd Mamakayev –
Çeçeniydi milləti.
Canlara dəyəniydi
amma bir xasiyyəti:
Gücsüzün tərəfiydi,
haqsızın – qənimiydi,
onda da səmimiydi.
İki, ya üç yaş artıq,
əslində yaşıdıydıq.
Boyda-buxunda da şax!
dilində yalnız: Allah!
Ucadan danışardı,
danışanda – yaşardı
əli, qolu, bədəni.
Canlıydı, daş deyildi,
biz sevirdik çeçeni.
Xəlilin ad günüydü,
yataqxana süfrəsi.
Biz dəvət eləmişdik,
o da saymışdı bizi.
Bir çeçen xəncəri də
gətirmişdi Xəlilə.
Belindəki kəmərə
bağladı öz əliylə.
General Yermolovun
heykəlini uçurdan, –
biri – Məhəmməd imiş,
deyirdilər o zaman.
İstiqlal istəyibmiş,
Məhəmməd Mamakayev.
cəza çəkib gəlibmiş
Məhəmməd Mamakayev.
Qorki İnstitutunun
o da tələbəsiydi.
Çeçen tərbiyəsiydi,
bizə qardaş deyirdi,
sağlıq deyən tələbə.
(Yadımdadı hələ də!)
Professor İşutin, –
bizim müəllimimiz,
kimdənsə, tutub xəbər,
bilməmişik birimiz,
açdı qapını gülər.
– Burda bir tələbəmin
ad günüdür dedilər.
Təsadüf!
Nə qiyamət!
Əvvəl Xəlil gəl! – dedi,
sonra çeçen Məhəmməd.
– Bir tələbə qız gəlib,
lap uzaqdan, Çitadan.
Mən onu axtarırdım
elə burda bayaqdan.
Biz onun gəlişini
bəyəndik, alqışladıq.
Bərk tərifə başladıq.
Saxladı: – Yox, belə yox,
mən bunu xoşlamıram.
Xəlilin sağlığına
qaldırdı bir yüz qram.
– Maqomet Mamakayev! –
düzmü dedim bu adı?
Mənim tələbəm olub,
o yaxşı yadımdadı.
Başsağlığı oxudum,
qəzetdə dünən axşam.
düzü, bərk tutulmuşam.
Əsl çeçen: igid, ər,
bəs sizə deməyiblər?
– Başqa Mamakayevdi,
adı qəzetdə gedən.
Məhəmməd Mamakayev
cavab verdi yerindən.
Gülüş – masabəyiydi,
tələbə süfrəsində.
Doldurulan hər qədəh, –
bir sağlıq növbəsində!
Hər kəs öz aləmində,
hər kəs öz kölgəsində.
Mamakayev oxudu
bir çeçen ləhcəsində.
X
İki göyərçin qondu,
o gün pəncərəmizə.
“Gəlirik, qarşılayın”
teleqram gəldi bizə.
Firəngizdən, Saradan,
Rostovdan, Belqoraddan,
Xarkovdan, daha hardan!
Bir qayğımız var ancaq, –
Onlar harda qalacaq?
komendant köhnə bezdi.
Desək ki, qızlar gəlir,
deyəcək hələ tezdi.
– Xəlil!
– Qiyam!
çağırdı
İkimizi iki səs.
Bir an – yüz günə dəyər,
yüz gün bir ana dəyməz.
Baxdıq, gordük, sevindik,
Göydəydik, yerə endik.
– Sizsinizmi?
– Bizik, biz!
Sara, bir də Firəngiz!
Dünya – qadın ətirli
gülüymüş, bilməmişik.
Gələndə özümüzlə
niyə gətirməmişik?
Nə yaxşı, burda tapdıq,
orda itirməmişik!
XƏLİL
Teleqram vurubsunuz,
yəqin bərk qorxubsunuz.
Düz deyirəm Firəngiz?
beş… altı… bu da səkkizi
Heç qalmayıb pulunuz,
yolda soyulubsunuz.
– Gəlmişik ki, qaytaraq,
bir az da artıq alaq…
Firəngiz gülə-gülə,
cavab verdi Xəlilə.
Sara da dedi: Qiyam,
mən qorxmuşdum, danmıram.
Ünvanı səhv yazarıq,
gəlib burda azarıq.
QİYAM
Görmüşdüm yuxusunu,
gələndə, yol uzunu
deyirdim sən işə bax,
ayan olur ürəyə.
Bir cüt göyərçin – dümağ,
qonmuşdu pəncərəyə.
Əsl xəbərçidilər,
Sizin gəlişinizi
onlar bizə dedilər.
XI
Sara mənə deyirdi ki,
bu, ayrıca hekayətdi,
sizdən sizə şikayətdi.
Mən tərsinə yozurdum:
– Yox,
Şikayət də – məhəbbətdi.
SARA
Siz getdiniz qoyub bizi,
məni, bir də Firəngizi.
Gündə poçtu yoxlayırdıq.
Atamızın evindəydik,
sizdən ötrü ağlayırdıq.
İyirmi il doğma ikən,
yad olmuşdu bu ev birdən.
Firəngizə, mən dedim ki,
bir yol tapım, çıxış yolu,
aramızda sirr oldu bu.
Məktub yazdıq atamıza,
mən Qiyamın imzasıyla,
o Xəlilin imzasıyla,
yeni görüş sövdasıyla.
Guya xiffət edirsiniz,
xahiş, minnət edirsiniz,
bizi dəvət edirsiniz.
“Bilet alıb salın yola,
Moskvaya,
Dobrolyubov küçəsinə,
üç-dörd günə…”
Məktubu göstərdilər,
muştuluq istədilər.
Oxutdular…
oxuduq.
İkimiz də yox, – dedik,
guya razı deyildik.
Guya biz darıxmırıq,
Darıxan tək sizsiniz.
orda ikinizsiniz.
Fikirliydi atamız,
İki evə sığmırdı
hikkəmizlə ədamız.
– Haraya… Moskvaya?…
deyirdik onda biz də.
Məktubu yazmasaydıq,
ölərdik ikimiz də.
Anamız təkləyirdi,
bizi birçəkləyirdi:
– Gedin, ev-eşik olun,
bir az göz-qulaq olun,
yatanda, oyaq olun.
duranda dayaq olun.
Təzə ər-arvadsınız,
elə bil ki, yadsınız.
Gedin, verin əl-ələ,
yaşayın innən belə.
Darıxıb binəvalar,
Orda pisdi havalar.
Gedin, bir həyan olun,
bir az mehriban olun…
Ağıl-öyüd verdilər,
qəlbimizə girdilər.
Danışdılar, küsdülər,
biz dözdük axıracan,
onlar da çox dözdülər.
Yenə ana ürəyi!
Gəlinlərin “kələyi”
özü də bir yuxuydu,
xəbərləri yoxuydu.
Qorxurduq sonra, düzü,
sirrimiz çıxar üzə.
Gələndə göstərəllər
məktubu onlar sizə.
Sizsiz,
sizin imzanız,
axı, yazmamısınız.
Məktubu tez götürdük,
rahat bir köks ötürdük.
Firəngizlə görüşdük,
Paytaxta 1 yola düşdük.
Gəlib yola saldılar,
bizdən razı qaldılar,
Vağzallarda enirdik,
uçurduq, sevinirdik.
hədəfə –
bir teleqram.
“Dobrolyubov küçəsi,
Moskva, Xəlil, Qiyam!”,
Dəvət eləmədiniz,
yenə Sara, Firəngiz!
Elə ki, gördük sizi,
əlinizdə gül-çiçək,
Ağladıq ikimiz də,
çətindi sözlə demək.
Gərək bunu mən, Qiyam,
nəvəmə də danışam,
o da öz nəvəsinə…
Mat qalmışdım mən onun
yaşamaq həvəsinə.
Ağırıydı yataqda,
amansızdı təbiət.
Bəlkə də bu hekayət,
qadın heysiyyətindi,
onun vəsiyyətiydi?
EPİLOQ ƏVƏZİNƏ
Ömür uzun, ömür qısa,
ad qazandıq adımıza.
Məndən sizə nə qaldısa,
o da bu sözlərlə qaldı.
İz axtardım, yola çıxım,
sağa dönüm, sola çıxım.
Üzüm bir sahilə çıxım,
o gücüm izlərdə qaldı.
Mən dost gördüm, həyan gördüm,
salam verib, sayan gördüm.
Sənə bir oxşayan gördüm,
gözüm o gözlərdə qaldı.
[1] Heydər Əliyevin 1990-cı il 20 yanvar faciəsi ilə bağlı Moskvanın Azərbaycan nümayəndəliyində xarici ölkə jurnalistləri qarşısındakı çıxışı nəzərdə tutulur (müəllif)
Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatının Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Bakı Bürosunun Rəhbəri
* * *
Hələ onda bildim mən onda bildim, Atamın həm oğlu, həm də qızıydım. Mənim qəpik quruş xərcliyimdə də Acılığım bir yol da üzümə vurdu.
Ora qaç, bura qaç, oxu düşünmə O, keçər bu keçər unutsan keçər, Atam oğlum deyər, anam qızımdı. Baxarsan onda da qız üzün gülər!
I knew then, I knew then, I was both my father’s son and daughter. My penny is also a penny Anger hit me in the face one way or another. Run there, run here, don’t read and think He passes, he passes, he passes, if you forget, My father says my son, my mother was my daughter. If you look, then the girl smiles.
* * *
Özümə dost bilib güvəndiklərim, Vaxt gəldi yad kimi üzümə durdu. Bir yol da yıxılsan baltalayarlar Bu yıxdı o tikdi gedən də qurdu.
Those whom I trust to be my friends, When the time came, he stood in front of me like a stranger. If you fall one way, they will ax you It was demolished, it was built, it was built.
Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatının Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Qarabağ bürosunun rəhbəri
* * *
Qorxu – nəsə itirmək hissi… Kimisi can itkisindən Kimisi mal itkisindən Kimisi vəzifə itkisindən Qorxar,susar kölələşər. Yavaş- yavaş ,zərrə-zərrə vəhşiləşər. İnsan da insanlığın itirməkdən yaman qorxar. Qan danışar,sonra isə qan qusar…. Yuxu-ruhun azad olduğu an… Daş üstündə daş kimi yatan da var. Yatağında ilan kimi qıvrılan da var. Yarasa kimi qaniçən,gecə həyatı yaşayan da var. Qula çevrilmiş ruhlar,istəməsə də, bu “canları”daşımağa məhkumdurlar. Ruhlara bu cəzanı niyə vermiş Allah? Görən bunların hansı günahı var?… Sevgi – vərdişin,bağlılığın ən yüksək pilləsi… Yaradana sevgi, Valideynlərə sevgi, Vətənə sevgi, Qadına sevgi, Vəzifəyə sevgi, Var -dövlətə sevgi… Bu qədər sevgini ürəyimizdə necə gəzdiririk,İlahi? Bunlar hamısı insana məxsus ehtiyaclar,istəklərdir… Ruhun isə bir arzusu,bir diləyi,bir sevgisi var ancaq: Azadlıq !Azadlıq! Azadlıq!!!
Xatirələr…
Sənsizlik,tənhalıq sıxanda məni Arzular,ümidlər dayağım olur. Mən haçan darıxsam,səninlə bağlı Şirin xatirələr qonağım olur.
Həsrət fırtınası azdırsa məni O ulduz gözlərin mayağım olur. Mən eşq dənizində üzən bir gəmi Qolların limantək sığnağım olur.
(Gənc xanım yazar Yağmur Əsmərsoyun bədii
yaradıcılıq fəaliyyəti haqqında bir neçə söz)
Zəngin
yaradıcılıq ənənələri ilə öz inkişaf səviyyəsini qoruyub saxlayan çağdaş Azərbaycan
ədəbiyyatı dövrün, zamanın tələblərinə uyğun olaraq, forma-məzmun, mövzu-ideya
baxımından bir-birindən daha maraqlı bədii əsərlərin, poeziya nümun ələrinin,
dramaturgiya sahəsində yenifikirli qələm sahiblərinin, istedadlı yazarların, gənc
nəslin nümayəndələrinin sayının artmasına, dünyaya və həyata baxışın köklü surətdə
dəyişilməsinə, xalqın zəngin tarixinə nəzər
salmaqla, humanizmi, səmimiyyəti, dərin fəlsəfi fikirləri, hikmətamiz sözləri
yenidən cilalamağa səbəb olan bir çox sənət əsərlərinin yaramasına səbəb olur.
Uzunmüddətli yaradıcılıq axtarışlarının nəticəsi kimi qiymətləndirilə bilən bu
proseslərin özündə də xalq hikməti, birbaşa xalqa bağlılığı özündə təcəssüm
etdirən ənənələr var.
Novatorluğu
və ənəni özündə birləşdirən, tarix boyu “Türkləşmək,
islamlaşmaq və müasirləşmək” ideyasının təbliğinə xüsusi önəm verən, qədim
köklərə söykənən Azərbaycan ədəbiyyatı görkəmli söz sənətkarları ilə yanaşı ilə
həm də, yeni nəsil Azərbaycan gəncliyinin istedadlı nümayəndələrinin təbliği, tədqiqi
(daha çox ədəbiyyatşünas-alim və ədəbi tənqidçilər tərəfindən araşdırılması)
xüsusi diqqət ayırmış, ədəbi mühitdə tanınması üçün lazımi köməklik göstərmişdir.
Heç şübhəsiz ki, bu proses, bu tarixi ənənə
bu gün də uğurla davam etdirilir. Ədəbi tənqid isə öz növbəsində müəllif əsərlərinin
müsbət və mənfi cəhətlərini müəyyənləşdirməklə qələm sahiblərinin ədəbi-bədii
ideya istiqamətinin doğru müəyyən olunmasında mühüm və mühüm olduğu qədər də
tarixi rol oynayır. Gələcək üçün oxucu ilə müəllif arasında yeni-yeni körpülərin
salınmasına bilavasitə zəmin yaradır.
Əslən
Azərbaycandan olmasına baxmayaraq, qürbətdə, bədii yaradıcılığını daha çox
lirik şeirləri ilə davam etdirən gənc xanım yazarlardan biri də, təbii ki, Yağmur Əsmərsoydur. Rusiyanın “Mədəniyyət
paytaxtı” Sankt-Peterburqda yaşasa belə, qəlbi daim Vətən, yurd eşqi ilə döyünən,
böyüyüb, boya-başa çatdığı elinə, obasına bütün varlığı və vücudu qədər bağlı
olan xanım yazarın qələmindən çıxan hər bir misradan müəllifin obrazlı təfəkkürə, bədii təsvir və ifadə
vasitələrinin daxili imkanlarına bələd olması, daim yenilik axtarışında olması daha
aydın çözülür. Böyük əminlik hissi ilə demək olar ki, nəcib, incə duyğulu şeirləri
ilə oxucuların rəğbətini qazanan gənc xanım yazar Yağmur Əsmərsoyu böyük ümidlərlə
dolu xoşbəxt gələcək gözləyir. Bunun üçün tələb olunan əsas şərtlərdən biri və
birincisi daim öz üzərində çalışması,
yaradıcılıq fəaliyyətini davam etdirməklə bərabər, həm də ömrünü-gününü mütaliə
(daha çox bədii əsərlərin) içində keçirməsi ola bilər. Belə ki, uğurlarının
sayı artdıqca hər bir, hətta kiçik uğurdan belə ruhlanması, özünü yeni məzmunlu
əsərlər yazmağa sövq etməsi müəllifin
özünəməxsus dəsti-xəttinin formalaşmasına şərair yaradacaq.
Müəllifin şeirlərinin hər birində səmimiyyətin, gələcəyə olan inamın şahidi olmağımız bizə belə deməyə əsas verir. Bir də ki, istedad hər bir şəxs və ya şəxsiyyət üçün önəmli amildir. Heç şübhəsiz ki, istedad müəllifi ədəbi mühitdə tanıdan əsas müsbət keyfiyyətlərdən biri kimi diqqətçəkən məqamlardandır. İstedad isə öz növbəsində müəllifin xaraterini, dünyagörüşünü formalaşdıran, cərəyan edən ictimai-siyasi hadisələrə biganə qalmamağı təbliğ etməyində əsas və yeganə silahdaşı kimi gözlərimiz önündə canlanır. Duyğu və düşüncələr aləmində bir-birindən maraqlı və maraqlı olduğu qədər də dəyərli sənət nümunələrini yaratmağa vəsilə olan əsas səbəblərdən biridir.
Müasir Azərbaycan ədəbi dilinin
funksional üslublar sistemiə daxil olan üslubların hər biri üçün səciyyəvi olan
fonetik, leksik, qrammatik normaların gözlənilməsi
müəllifin yaradıcılığının əsas müsbət cəhətlərdən biri kimi xarakterizə
olunmalıdır.
Müəllifin
şeirləri də özü kimi kövrəkdi. Sevgi ilə yazmış olduğu poeziya örnəkləri,
sözügedən məsələ ilə bağlı bunu bir daha ədəbi faktor kimi təsdiq edir.
Gənclik dövrünü yaşayan, bərkə-boşa
çəkildikcə möhkəmlənən, söz ilə silahlanan, xalqın zəngin adət-ənənələrinə,
milli-mənəvi dəyərlərinə dərin hörmət və ehtiram bəsləyən
gənc qələm sahibi Yağmur Əsmərsoy oxucusu ilə daha çox könül dilində-səmimiyyə
dilində danışır. Uydurmaçılıqdan tamamilə uzaq olması da müəllifin qısa zamanda
uğur qazanmasına səbəb olan müsbət keyfiyyəti kimi səciyyələnməlidir. Ona görə
ki, fərd və müəllif olaraqgənc xanım yazar sənət meydanında uğur qazanmağın
yollarını bilir və bunu dərk edir. Hər şeydən öncə öz istedadına güvənir. İstedadına
güvənmədən uğur qazanmağın mümkün olmadığını da ədəbiyyatsevərlərlə bərabər, müəllif
həm dərk edir, həm də özü üçün mülahizələr yürüdür. Şeirlərinin hər biri isə
real həyat hadisələrinə söykənir. Misradaxili bölgü, qafiyə də öz yerində. Bir
çox məqamlarda ictimai-siyasi, fəlsəfi məzmunlu fikirlərini də çatdırmağı
unutmur.
Son
vaxtlar ədəbi elektron məkanda bir neçə mədəniyyət və ədəbiyyatyönümlü portallarda
şeirlərini oxudum. Hər birində cərəyan edən hadisəyə fərqli yanaşmanın, fərqli
düşüncənin şahidi oldum desəm, heç də yanılmaram. Hansı mözvuda yazmağından
asılı olmayaraq, müəllif hər şeydən öncə dilin sadələyinə, anlaşıqlı və təsirli
olmasına önəm verir. Bu amil müəllifin özü üçün də çox vacibdir.
Yaradıcılığında
humanizmi, səmimiyyəti təblği edən gənc xanım yazar Yağmur Əsmərsoy gələcək ilə
bağlı arzu və istəklərini, düşüncələrini də bölüşür.
Sənət
meydanında ilk titrək qədəmlərini atan qələm yoldaşımız, şair dostumuz Xanıməfəndi
Yağmur Əsmərsoya yeni-yeni yaradıcılıq uğurları və fəaliyyəti diləməyi özümə həm
vətəndaşlıq, həm də qardaşlıq borcu bilirəm. El qızı, uğur olsun!!! Uğurların
bol olsun!!!
Gün
o gün olsun ki, Sənin Azərbaycan Yazıçılar Birliyinə üzv qəbul olunmağını görək.
Şeirlərinin, bir-birindən maraqlı və rəngarəng kitablarının işığına yığışmaq
diləyi ilə
Kənan AYDINOĞLU,
Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Baş redaktoru, Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü.
Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatının Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Bakı Bürosunun Rəhbəri
Allahın günahkar bəndəsi məndim, Mən desəm yaxşılıq üzə vurulmaz. Yaşa unutdurar zaman hər şeyi, Bu gündü o aydı yenə də durmaz.
Я грешный слуга Божий, Если я говорю, что добро не выявляется. Когда ты все забудешь, Сегодня этот месяц еще не останавливается
I am a sinful servant of God, If I say that goodness does not come to light. When you forget everything, Today, that month still does not stop
მე ვარ ღვთის ცოდვილი მსახური, თუ ვიტყვი, რომ სიკეთე არ გამოირჩევა. როცა ყველაფერს დაივიწყებ დღეს, ეს თვე კვლავ არ წყდება
Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatının Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Bakı Bürosunun Rəhbəri
Oldu da tüfürüb buraxdıqlarım, İndi yaxınlaşıb üzümə baxmaz. O, gündən bu günə yaltaqlananlar, Bir də tüfürdüyü kişi yalamaz.
What I spat and left, He doesn’t approach me now and look at my face. He is flattered from day to day, And the man who spit does not lick.
Что я плюнул и ушел, Он не подходит ко мне сейчас и смотрит на мое лицо. Он польщен изо дня в день, И человек, который плюет, не лижет.
Bakı şəhər Mədəniyyət Baş İdarəsi Yasamal rayon Mərkəzləşdirilmiş Kitabxana Sistemi (MKS) Rusiya Federasiyası Orenburq Vilayətinin model kitabxanası ilə birgə “Kitabxana – dostluq körpüsüdür” (“Dostluq sərhədləri tanımır” çagırışı) layihəsi çərçivəsində bu kitabxanalarda ən populyar və ən çox oxunan kitabların virtual sərgisini təşkil etdi.
Virtual sərgi #EVDƏQAL çağrışına dəstəkdir. Virtual
sərgi aktuallığı ilə maraq doğurur. Burada müasir oxucuların ən çox oxuduqları
kitablar yerləşdirilib.
Sərgilənən kitabları seçmək üçün M.Ş.Vazeh adına
Yasamal rayon Mərkəzi Kitabxanası Azərbaycan Respublikası Prezidentinin müvafiq
sərəncamları ilə yaradılan “Azərbaycan ədəbiyyatının virtual kitabxanasında”
olan kitabların mütaliəsini analiz etdi. Nəticədə son yeddi ildə müxtəlif ölkələrdə
yaşayan oxucular tərəfindən ən çox oxunan beş kitab müəyyən edildi.
Sərginin birinci bölməsində son yeddi il ərzində ən
çox oxunan və populyar olan beş kitab (Пять самых читаемых и популярных книг Азербайджана) haqqında məlumat verilmiş,
Azərbaycan, ingilis və rus dillərində olan bu kitablar əks olunmuşdur.
Onların arasında ingilis dilində William Goldman
“The Princess Bride” (“Prenses gəlin”), kolumbiyalı yazıçı, ədəbiyyat
üzrə Nobel mükafatçısının Gabriel Garcia Marquez ingilis dilində “One Hundred
Years of Solitude” (“Yüz ilin Tənhalığı”), akademik İqrar Əliyevin rus dilində
«История Азербайджана» (“Azərbaycan tarixi”), Qabusnamə, professor F.Veysəllinin
“Dil” kitabı.
Virtual sərginin ikinci bölməsində Orenburq sakinlərinin beş ən çox oxuduqları (Пять самых читаемых
книг оренбуржцами) kitablar verilmişdir: «Книга о губернаторах Оренбуржья»
(“Orenburq qubernatorları”), «Оренбург: Литературные прогулки – книга-альбом»
(Orenburq: ədəbi gəzintilər – kitab-albom), britaniyalı yazıçı Coan Roulinqin
“Harri Potter” (Джоан Ролинг “Гарри Поттер”), avstraliyalı yazıçı Kolin
Makkalounun «Поющие в терновнике» (“Tikanlıqda şərqi deyənlər”) rus yazıçısı
Mixail Bulqakovun «Ма́стер и Маргари́та» (“Master və Marqarita”) və Geоrge
Orwel «1984» kitabı.
Son aylarda virtual kitabxanaya yerləşdirilən
kitablar arasında ən çox oxunan «Uşaq hüquqları dünya xalqlarının
nağılllarında» (Azərbaycan və rus dillərində), «Azərbaycan çörəyi”, rus dilində
T.Aleksandrovanın “Kuzka yeni evdə” (“Kuzka v novom dome”) və Brayan Cekson “Lyuk
haqqında əfsanə” (“Leqenda o Lyuke”).
Yazıçı və şairə Gülarə Munis “Nənə, nağıl de mənə…” nağılı ilə
“Kitabxana – koronavirusa YOX deyir!”
layihəsində iştirakı davam edir
Bakı şəhər Mədəniyyət Baş İdarəsi Yasamal rayon
Mərkəzləşdirilmiş Kitabxana Sisteminin (MKS) həyata keçirdiyi “Kitabxana –
koronavirusa YOX deyir!” layıhəsi çərçivəsində “Yazıçı və şairlər koronavirusla
mübarizə edir” aksiyasına qoşulan yazarlar öz əsərlərini təqdim etməkdə davam
edir.
Kitabxana karantin rejimində işini uğurla davam
etdirərək, oxuculara virtual xidmət göstərməkdədir.
Azərbaycan Yazıçılar və
Jurnalistlər Birliklərinin üzvü istedadlı yazıçı və şairə, M.Ş.Vazeh adına
Yasamal rayon Mərkəzi Kitabxanasının Fəxri oxucusu Gülarə Munis növbəti “Nənə,
nağıl de mənə…” adlı nağılını kitabxanaya virtual formada təqdim etdi. Nağılın
qəhrəmanı Məsmə nənənin – “O
xəstəliklərə insanlar hamı birlikdə qalib gələcək, insanlar evdə qalmaqla ona
üstün gələcək” – sözləri ilə yazar “Biz birlikdə güclüyük!”, “#Evdəqal” çağrışını bir daha dəstəklədi.
Əziz uşaqlar, “Göy
guruldadı, ildırım çaxdı, güclü yağış yağdı. Yağış havada olan bütün
xəstəlikləri yuyub apardı!” – deyən yazar, tezliklə bəşəriyyətə kabus olan
bu virusun məğlub olacağını, insanlığın qələbə çalacağını bildirir.
Biri var idi, biri
yox idi.Məsmə adlı bir nənə var idi.Məsmə nənənin Azər və Turan adlı iki nəvəsi
var idi. O, hər gün axşam nəvələrinə maraqlı nağıllar danışar, nəvələri da onu
dinləyərdi.
Bir gün Məsmə nənə
yenə nağıl danışmağa başlayanda Turan dedi:
– Ay nənə, elə nağıl
danış ki, orada əjdaha, div olmasın.
Bunu eşidən Azər isə
dedi:
– Nə danışırsan?
Onda nağıl maraqlı olmaz ki… Qoy əjdaha, div olan nağıl danışsın. Sən qızsan,
qorxursan get yat!
Turan incik halda
cavab verdi:
– Mən onlardan
qorxmuram! – Sonra əlavə etdi. – Nənə, ola bilər ki, o əjdaha və divlər bizim
yaşadığımız zamana da gəlib çıxsınlar?
Məsmə nənə Turanın
başını sığallayıb dedi:
– Əslində hər
zamanın öz divi, əjdahası olur. Bizim də zamanda div, əjdaha var, amma biz
onları görmürük. Onlar öz pis əməllərini gizlincə edir. İnsanları qorxuya,
vahiməyə salır. Onlara zülm edir.
Turan maraqla
soruşdu:
– Ay nənə, düzdür
ki, əjdahanın başında tac olur?
Məsmə nənə
gülümsəyərək cavab verdi:
– Düzdür. Amma bəzən
başında tac olan daha qorxulu şeylər də olur.
Azər tez qışqırdı:
– Mən bilirəm, bizim
dövrdə olan əjdahanın adı nədir, o koronavirusdur. Onun da başında tac var, o
da insanlara düşmənçilik edir, adamlara əzab-əziyyət verir. Nənə, onda demək
pis xəstəliklər divlər kimidir? Onda da adamlar evdən çölə çıxmır, hamı öz
evində qalır.Ay nənə, nağıllarda qəhrəmanlar o divlərə, əjdahalara qalib gəlib,
onları öldürür, insanları xilas edir, bəs bu xəstəliklərə kim qalib gələcək?
Onları kim məhv edəcək?
Məsmə nənə
mehribanlıqla cavab verdi:
– O xəstəliklərə
insanlar hamı birlikdə qalib gələcək, insanlar evdə qalmaqla ona üstün gələcək.
O xəstəlik gəzəcək, axtaracaq, küçələrdə yoluxmağa adam tapmayacaq. Hirsindən,
qəzəbindən özü məhv olub gedəcək. Axı insanlar əlbir olanda, bütün
divlərə, əjdahalara qalib gələ bilirlər.
Beləcə bu günkü
nağılımız da sona çatdı. Göy guruldadı, ildırım çaxdı, güclü yağış yağdı. Yağış
havada olan bütün xəstəlikləri yuyub apardı!
Bu günlərdə veteran jurnalist, Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin Fəxri üzvü, “Müqəddəs qələm” media mükafatı laureatı, bu gün də gənclik eşqi ilə yazıb yaradan Zümrüd xanım Baloğlanovanı evində ziyarət etdik (“Möhtəşəm Azərbaycan” qəzetinin texniki redaktoru Ərşad Nihadla birgə).
Bu ziyarəti də Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatının sədri kimi özümə borc bildim və qələm dostlarımızın, birlik üzvlərinin salamını Zümrüd xanıma çatdırdım.
Çay süfrəsi arxasında jurnalistikamızın dünənindən, bugünündən danışdıq, dünyasını dəyişmiş tanınmış jurnalistləri xatırladıq, həmçinin “Dəlidağ” (rəhbəri tanınmış şair-jurnalist Namiq Dəlidağlı), “Dan yeri” (rəhbəri şair-publisist Nisə Heydərli) Ədəbi Birlikləri, “Çeşmə” (rəhbəri şairə Lilpar Cəmşidqızı) Ədəbi Məclisi ilə birgə Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatının və “Möhtəşəm Azərbaycan” qəzetinin ofisində keçirdiyimiz bir-birindən maraqlı və əhəmiyyətli silsilə tədbirlər üçün darıxdığımızı dilə gətirdik.
Sonra koronavirus pandemiyası ilə bağlı fikir mübadiləsi apardıq, respublikamızda həyata keçirilən önləyici tədbirləri müzakirə etdik, karantin rejimi şəraitində fəaliyyət göstərən jurnalistlərin üzərinə düşən məsuliyyətli məsələləri önə çəkdik.
Vurğuladıq ki, inşallah tezliklə respublikamızda həyat normallaşar və biz də Milli Mətbuatımızın bu il tamam olacaq 145 illik yubileyi ilə bağlı müəyyən layihələrin icrasına start verərik.
Zümrüd xanım həmçinin qeyd etdi ki, dostlar davamlı olaraq mənimlə əlaqə saxlayır, hal-əhval tutur və darıxmağa qoymurlar. Belə günlərdə Namiq Dəlidağlının yaratdığı “Yaradıcı dostlar qrupu” çox köməyimizə çatır. Bu qrup vasitəsilə, demək olar ki, hər gün Sevinc Qərib, Namiq Dəlidağlı, Firdovsi Cəfərxan, Natiq Ismayıloğlu, Nisə Heydərli, Aygun Hacıyeva, Ruhiyyə Bahar, Şərbətəli müəllim, Lilpar Cəmşidqızı, Mərcan Sabirqızı, Qənirə Mehdixanlı, Rahile Veyselli və digərləri ilə əlaqə qurur və maraqlı paylaşmalarla bir-birimizə mənəvi dəstək oluruq.
Güman edirəm ki, Zümrüd xanım Baloğlanovanı Sumqayıtda, o cümlədən respublikamızda tanıyan yetərincə insan var. Bununla belə, tanımayanlar üçün veteran jurnalistimizin həyat və fəaliyyəti haqqında qısaca da olsa məlumat vermək istəyirəm.
*
Zümrüd Nöhbala qızı Baloğlanova 1946-cı il avqustun 23-də Bakı şəhərində anadan olub. 1953-cü ildə Bakı şəhəri Maştağa qəsəbəsindəki 187 saylı eksperimental orta məktəbin 1-ci sinfinə daxil olmuş, 1964-cü ildə həmin məktəbin 11-ci sinfini qızıl medalla bitirmişdir. Hələ orta məktəbdə oxuyarkən “Azərbaycan pioneri” və “Azərbaycan gəncləri” qəzetlərində müxtəlif məlumat səciyyəli xəbərlərlə, yığcam yazılarla çıxış etmişdir. Məktəbi bitirdikdən sonra Sumqayıt şəhərinə gələrək “Sosialist Sumqayıtı” qəzetində korrektor kimi əmək fəaliyyətinə başlamış, mətbuatda müntəzəm olaraq çıxış etmişdir. 1965-ci ildə Azərbaycan Dövlət Universitetinin jurnalistika fakültəsində təhsilini qiyabi davam etdirmiş və 1972-ci ildə təhsilini başa vuraraq, jurnalistlik ixtisasına yiyələnmişdir.
“Sosialist şəhərlərinin yaranmasında mətbuatın rolu” mövzusundakı diplom işi müdafiə vaxtı Dövlət komissiyası tərəfindən yüksək qiymətlndirilərək elmı iş kimi davam etdirilməsi tövsiyə olunmuşdur. Sonradan Zümrüd xanım bu mövzu ətrafında axtarışlarını genişləndirməklə elmi iş müdafiə edərək alimlik dərəcəsi almışdır.
Ötən illər ərzində yerli və mərkəzi mətbuatda müxtəlif səpkili və janrlı yazılarla çıxış etmiş, yüzlərlə operativ yazı, oçerk, reportaj, zarisovka, felyetonların müəlluifi olmuşdur. Hələ 1972-ci ildə SSRİ Jurnalistlər İttifaqına qəbul edilmişdir.
1975-78-ci illərdə “Sumqayıtkimyasənaye” İstehsalat Birliyinin “Kimyaçi” qəzetində məsul katib işləyən Zümrüd Baloğlanova 1978-ci ildə köçürmə yolu ilə “Kirpi” siyasi satira jurnalına işə keçərək felyeton şöbəsinin redaktoru kimi jurnalistlik fəaliyyətini davam etdirmiş, cəmiyyətdəki və gündəlik həyatdakı nöqsanları öz yazıları ilə ciddi şəkildə tənqid etmişdir. 15 il fasiləsiz bu jurnalda işləmişdir.
1993-ildə “Möhür” kiçik müəssisəsini yaradan Zümrüd xanım Baloğlanova, hazırda özəl nəşriyyat kimi bu sahədə həm naşir, həm də redaktor kimi fəaliyyət göstərir, eyni zamanda dövri mətbuatda – “Manevr.az”, “Sumqayitfakt.az”, “Azpress.az”, “SİA.az” və digər saytlarda, “Azad Azərbaycan” və “Möhtəşəm Azırbaycan” qəzetlərində vaxtaşırı publisistik yazılarla jurnalistlik fəaliyyətimi davam etdirir.
Dəfələrlə respublika və şəhər səviyyəsində fəxri fərmanlara, diplomlara layiq görülmüş, Respublika Komsomol təşkilatının və “Bilik” Cəmiyyətinin fəxri fərmanları ilə təltif olunmuşdur. 5 çağırış Sumqayıt şəhər Xalq Məhkəməsinin iclasçısı və “Sumqayıtkimyasənaye” İstehsalat Birliyi Partiya Komitəsi Plenumunun üzvü olmuşdur.
Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin üzvü olan Zümrüd Baloğlanova “Müqəddəs qələm” media mükafatı laureatıdır.
Rafiq Oday,
Azərbaycan Junalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatının sədri, Respublikanın Əməkdar jurnalisti.
Əzəldən hər şeyi bılməyı də var, yalannan ağlayıb,gülməyi də var, həm də igid kimi ölməyi də var; bununçün məzarı dərin qazılar- torpağa kişidən əzizdi qadın.
Yaxşı da,yaman da yadında qalar, hər yeni xəbəri qeybdən alar, keçmişdən,sabaxdan bilgili olar- bilər nə əyridi,nə düzdü-qadın.
Allahım,bir dövrana bax! qan qaraldır axşam,sabax. Bilmək olmur–nə əyyamdır? adamların çoxu yalax, insanləğa ləkə,yamax. Kaş ki,məni bu cahana gətirəydin Min il qabax.
Kür–bənndlərdə yatıb gəlir, Araz çirkə batıb gəlir, insan köçəri quş kimi- kimi Yurdu atıb gedir, kimi Vətən satıb gəlir. Bir gün toyam,bir gün yasam, Xəzərdə batası olsam- boğulaydım Min il qabaq.
Vətənin əlində əsa, zamanın üstüynən gedir yanlarını basa-basa, yaramnazdım mənnən olsa! Bir nakişı yıxacaqsa- yıxılaydım Min il qabaq.
Yaxşı çalın-neydirsə bu, ağılladın-keydirsə bu, əvf edin-gileydirsə bu; dağılmalı şeydirsə bu- kaş,bu fani,zalım dünya dağılaydı Min il qabax!
Fələk mənə qulaq asa, (xatırlaya,mümkün olsa)- hansı Şair xoşbəxt oldu el dərdınnən yaza-yaza?! Vahid ƏZİZ,səndən sonra məzarın da yox olarsa, yox olaydı Min il qabax.
Həm arxayın,həm təlaşlı bir varıığam ağır daşlı, ya–istək kimi qalaydım, ya da o vaxt yaranaydım; Nizamidən bir az əvvəl, Füzulidən xeyli qabax. O zaman ki,Şairlərin matəmində mollalarin duasından çalınardı təbil qabax– o zamanlar, Min il qabax…
“İnsanlar möhkəm iradəyə sahibdirlər. İnsanlarının möhkəm iradə, səbr, əzm və inamı bütün yer üzünü bu bəladan xilas edəcəkdir!” Bu cumlələr Bakı şəhər Mədəniyyət Baş İdarəsi Yasamal rayon Mərkəzləşdirilmiş Kitabxana Sisteminin (MKS) həyata keçirdiyi “Kitabxana – koronavirusa YOX deyir!” layıhəsi çərçivəsində “Yazıçı və şairlər koronavirusla mübarizə edir” aksiyasına qoşularaq yeni-yeni yazıları ilə oxucuların rəğbətini qazanan yazıçı-publisist, şair Sevinc Ağa Xəlilqızının “Qoca Loğman” hekayəsindəndir. Dünyda tüğyan edən, can almaqda davam edən yeni koronavirus infeksiyasının qarşısının alıması üçün müxtəlif qabaqlayıcı tədbirlər həyata keçirir. #Evdəqal çağrışına dəstək olaraq yeni yazılan hekayə kiçikyaşlı oxuculara təqdim olunur. Hekayə maraqlı sonluqla bitir: “Çox az bir vaxt keçdi… Həqiqətən də Günəş elə şölə saçdı ki, Loğmanın dedikləri həqiqətə çevrildi”. Hekayəni aşağıdakı linkdə oxumaq olar:
