Day: Dekabr 30, 2022

Kənan AYDINOĞLU (Murquzov Kənan Aydın oğlu) 1989-cu il oktyabr ayının 25-də Bakı şəhərində ziyalı ailəsində anadan olub. 2008-2012-ci illərdə Sumqayıt Dövlət Universitetinin Filologiya (Azərbaycan dili və ədəbiyyatı müəllimi) fakültəsində bakalavr dərəcəsi üzrə ali təhsil alıb. “Ömürdən bir səhifə” (Bakı, “Adiloğlu”, 2007) və “Ömrün yarı yolunda” (Bakı, “MK”, 2010) adlı şeirlər kitabının müəllifidir. Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının (edebiyyat-az.com) təsisçisi və baş redaktorudur. Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvüdür. Azərbaycan Respublikası Prezidenti Təqaüd Fondunun təqaüdçüsüdür. Təhsildə Araşdırma və İnkişaf Mərkəzi (TAİM) Əlavə Təhsil Müəssisəsinin müdavimidir.

Kamran MURQUZOV (Murquzov Kamran Aydın oğlu) 1989-cu il oktyabr ayının 25-də Bakı şəhərində ziyalı ailəsində anadan olub. 2008-2013-cü illərdə Azərbaycan Dövlət İqitisad Universitetinin Mühasibat Uçotu və Audit fakültəsində bakalavr dərəcəsi üzrə ali təhsil alıb. 2013-cü ilin avqust ayının 28-də etibarən, Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyinin Baş redaktorudur. 2012-ci il fevral ayının 14-dən etibarən, Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Mətbuat xidmətinin rəhbəri və İctimaiyyətlə əlaqələr şöbəsinin müdiridir. Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin üzvüdür.

TOŞAYAD (Tokat Şairler ve Yazarlar Derneği yayın organı “Kümbet” eğitim, kültür, sanat ve edebiyyat dergisi və EBRAR VAKFI Kültür yayın organı “Usare” iki aylık kültür sanat ve edebiyat dergisinin Azərbaycan təmsilçisidir.
Şeirləri, məqalələri, hazırladığı xəbərlər, araşdırmalar “Möhtəşəm Azərbaycan”, “Sözün sehri” “Azad qələm”, “Azad Azərbaycan” “, “Olaylar”” “, “Təzadlar”, “Kaspi, “Şərq”, “Kredo”, “Respublika gəncləri” qəzetlərində, “Azad qələm” dərgisində, “kenanaydinoglu.com“, “edebiyyat-az.comв”, “gundelik.info” “koseyazilarimiz.com” “olaylar.az“, “kultur.az“, “artkaspi.az“, “sherg.az“, “carci.az“, “edebiyyatqazeti.az“, “mediaxeberleri.az” “azxeber.com“, “oxu.az” və s. saytlarda yayınlanıb.
Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatının təşəbbüsü ilə gerçəkləşdirilən “Yeni nəsil Azərbaycan gəncliyinin inkişafına dəstəkв” ” layihəsi çərçivəsində şeirləri, məqalələri “Kümbet”, “Usare”, “Kardelen”, “Hece Taşları”, “Alkış” dərgilərində, “Önce Vatan” qəzetində dərc olunaraq, ictimaiyyət nümayəndələrinin nəzərinə çatdıırlıb.

Şəfa Vəli (Vəliyeva Şəfa Elxan qızı) 1988-ci ildə Göyçə mahalının Basarkeçər rayonu Dərə kəndində anadan olub. Azərbaycan Müəllimlər İnstitutunun “İbtidai təhsilin pedaqogikası və metodikası” fakültəsini bitirib (2005-2009).
“Buta-II” “Regionlardakı yazar qadınlarla görüş” seminarının (2012) və DGTYB-nin təşkil etdiyi “Regionlardakı gənc yazarların Bakı görüşü” adlı festivalın (2013, 2014), DGTYB-nin “Ədəbiyyat, təsviri sənət, musiqi və gənclik” layihəsinin iştirakçısıdır. 1-4 may 2014-cü ildə Eskişehirdə keçirilən “Yunus Əmrə buluşması” elmi simpoziumunun iştirakçısıdır.
“Gənc qələm sahibləri-2014” layihəsində “Ən adi şəkil…” hekayəsi ilə qaliblərdən biri olub. AYB-nin nəzdində fəaliyyət göstərən “Gənc ədiblər məktəbi-2”nin dinləyicisi olub (2013-2015).
Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin (2014) və Dünya Gənc Türk Yazarlar Birliyinin (2014) üzvüdür. Prezident təqaüdçüsüdür. Gənclər və İdman Nazirliyinin “İlin gənci” mükafatına layiq görülüb (2016). İki kitab-“Ümiddən olan qurbanlar” (esse və hekayələr, 2009), “Poçtalyona məktub” (şeirlər, 2017) kitablarının müəllifidir.
“525-ci qəzet”in 20 Yanvar şəhidi, şair Ülvi Bünyadzadənin anadan olmasının 50 illiyi münasibətilə vətənpərvərlik mövzusunda keçirdiyi “Ülvi Bünyadzadə-50” şeir və esse müsabiqəsində “Anamın boyat dərdi” essesi ilə qalib olub (2019).
AYB Gənclər Şurasının üzvüdür. AYB-nin mətbu orqanı olan “Ulduz” dərgisinin redaksiya heyətinin üzvüdür. AYB-nin XIII qurultayının iştirakçısıdır (2022).

Şəfa EYVAZQIZI (Kazımova Şəfa Eyvaz qızı) 1987-ci il iyulun 21-də Gədəbəy rayonunun Qoşabulaq kəndində dünyaya gəlmişdir. İlk təhsilini doğma kəndində almışdır. 2003-cü ildə Bakı Qızlar Universitetinə daxil olmuş, həmin universiteti fərqlənmə diplomu ilə bitirmişdir. 2007-ci ildə Azərbaycan Dövlət Pedaqoji Universitetinə magistraturaya qəbul olmuş və 2009-cu ildə həmin universiteti də fərqlənmə diplomu ilə bitirmişdir. 2012-ci ildən Azərbaycan Dövlət Pedaqoji Universitetinin dissertantıdır. Təhsil Problemləri İnstitutunun Kurikulum Mərkəzinin böyük elmi işçisidir. 14 fevral 2012-ci il tarixindən etibarən Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Məsul katibidir.

2020-ci ildə Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatı tərəfindən gerçəkləşdirilən “İran-Azərbaycan ədəbi-mədəni əlaqələrinin inkişafına dəstək” layihəsi çərçivəsində “Bu axşam” şeiri İran İslam Respublikasının Təbriz şəhərində fəaliyyət göstərən “Ədəbi Körpü” aylıq ədəbiyyat dərgisinin 19-cu sayında Azərbaycan və fars dillərində dərc olunub.

2021-ci ildə Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatı tərəfindən gerçəkləşdirilən “Gənc yazarların əsərlərinin Qardaş Türkiyə mətbuatında yayınlanmasına dəstək” layihəsi çərçivəsində “Elə tez alışanam” adlı şeiri Qardaş Türkiyə Cümhuriyyətinin Kahramanmaraş şəhərində fəaliyyət göstərən Ebrar Vakfı Kültür Yayın Organı “Usare” ikiaylık kültür sanat ve edebiyat dərgisinin 25-ci sayında Azərbaycan dilində dərc olunub.  

2021-ci ildə Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatı tərəfindən gerçəkləşdirilən “Gənc yazarların əsərlərinin Qardaş Türkiyə mətbuatında yayınlanmasına dəstək” layihəsi çərçivəsində “Qapı, pəncərənin dili olurmuş” adlı  şeiri Qardaş Türkiyə Cümhuriyyətinin Kahramanmaraş şəhərində fəaliyyət göstərən “Hece Taşları” dərgisinin 76-cı sayında nəşr olunub.

2021-ci ildə Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatı tərəfindən gerçəkləşdirilən “Gənc yazarların əsərlərinin Qardaş Türkiyə mətbuatında yayınlanmasına dəstək” layihəsi çərçivəsində “Körpəm”, “Çoxmu maraqlıdır səndən sonra nəyim var?!”, “Çıxıb getmək var… bacarsan”, “Tənhalar”, “Sən yağış deyilsən ki?!!” şeirləri Qardaş Türkiyənin ən ünlü mətbu orqanlarından biri “edebiyatgazetesi.net”də dərc olunub.

Şəlalə ADİLQIZI (Rəhimova Şəlalə Adil qızı) 1992-ci ildə Ucar şəhərində anadan olub. Bədii yaradıcılığa erkən yaşlarından maraq göstərir. Dövri mətbuat səhifələrində şeirləri ilə çıxış etməkdədir. 14 fevral 2012-ci il tarixindən etibarən Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Baş redaktor müavinidir. 2015-ci ildə Bakı Slavyan Universitetinin Yaradıcılıq fakültəsinə qəbu olub. 2016-cı ildə həmin ali təhsil müəssisəini bitirib. 2016-2018-ci illərdə Azərbaycan Yazıçılar Birliyi ilə Mədəniyyət Nazirliyinin birgə layihəsi olan “Gənc Ədiblər Məktəbi3″ün məzunudur, təhsili üzrə diplom alıb.

   Sona İNTİZAR (Nurəliyeva Sona Səyyar qızı) 1990-cı il may ayının 1-də Bakı şəhərində anadan olub.  1996-cı ildə Azərbaycan Respublikasının Milli Qəhrəmanı Faiq Rəfiyev adına 166 saylı tam orta məktəbə daxil olub, 2007-ci ildə həmin məktəbi bitirib. 

      Ədəbiyyata, poeziyaya erkən yaşlarından maraq göstərir. 2007-ci ildən dövri mətbuat səhifələrində “Sona İNTİZAR” imzası ilə şeirləri çıxış edir. Şeirləri “Sözün sehri”, “Azad qələm”, “Kredo” qəzetlərində, “Azad qələm” dərgisində, o cümlədən mədəniyyət və ədəbiyyatyönümlü portallarda dərc olunub.

    2007-ci ildə “Adiloğlu” nəşriyyatı tərəfindən qələm yoldaşı Kənan Aydınoğlunun işıq üzü görən “Ömürdən bir səhifə” adlı ilk şeirlər kitabında Sona İNTİZARın “Dost məktubu”, “Kənan Aydınoğluna” adlı şeirləri nəşr olunub.

    14 fevral 2012-ci il tarixindən etibarən, Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının (edebiyyat-az.com) Baş redaktor müavinidir. Süleyman Rəhimov adına Qubadlı rayon ədəbi ictimai birliyinin üzvüdür.   Qardaş Türkiyə Cümhuriyyətinin Kahramanmaraş şəhərində fəaliyyət göstərən “Türkay” aylıq ədəbiyyat dərgisinin Azərbaycan təmsilçisidir.

2023-cü ildə Prezident təqaüdçüsü Nəcibə İlkinin və Prezident mükafatçısı Namiq Hacıheydərlinin zəmanəti ilə Azərbaycan Yazıçılar Birliyinə üzv qəbul olunub.

   AAzərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatı tərəfindən gerçəkləşdirilən “Azərbaycan Aşıq sənəntinin inkişafına dəstək” layihəsi çərçivəsində Qardaş Türkiyə Cümhuriyyətinin Kahramanmaraş şəhərində fəaliyyət göstərən Ebrar Vakfı Kültür Yayın organı “Usare” iki aylık kültür, edebiyat, sanat dergisi 30-cu sayında dərc olunub.

Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatının təşəbbüsü ilə gerçəkləşdirilən “İran-Azərbaycan ədəbi-mədəni əlaqələrinin inkişafına dəstək” layihəsi çərçivəsində “Sən hardan biləsən məhəbbət nədir?!”, “Əksin gözlərimin önündə durub”, “Məndən qaçdığını anladım bu gün” adlı şeirləri  İran İslam Respublikasının paytaxtı Tehran şəhərində fəaliyyət göstərən “Xudafərin” elmi-ədəbi, kültür dərgisinin 211-ci sayında fars dilində dərc olunub.

Banu Muharrem- Sadıqova Banu Məhərrəm qızı 20 aprel 1993-cü il tarixində doğulmuşdur. 1999-2011-ci illərdə Bakı şəhəri Nərimanov rayonundakı 45 saylı orta məktəbdə təhsil almışdır. 2012- 2015-ci illərdə ali təhsil üzrə Azərbaycan Dövlət Mədəniyyət və İncəsənət Universitetinin Rejissorluq fakültəsini bitirmişdir. 2015-ci ildə isə həmin Universitetin “Mədəniyyətin tarixi və nəzəriyyəsi ” ixtisası üzrə magistr tam ali təhsilinə yiyələnmişdir. 2016-2022-ci illər arası Bakı şəhəri Hacıağa Abbasov adına Mədəniyyət Mərkəzinin rejissoru, xalq teatrı rejissoru vəzifəsində çalışmış, dram dərnəyinin rəhbəri kimi işləmişdir.. 2022-ci ildən etibarən Bakı şəhəri Bir Səhnə Produsser Mərkəzində rejissor olaraq fəaliyyət göstərir. Şeir və qısa hekayələr əhatəsində yaradıcılığına məktəb illəri dövründən başlamışdır. “Ədəbiyyat” qəzetində, “525-ci qəzet”də, “Xəzan” jurnalında, “Gəncliyin Səsi” ensklopedik kitabında, “Müəllim sözü” qəzetində, Sungurlu( Türkiyə) “Kültür- sanat qazetesi”ndə, “Kırımın Sesi” qəzetində onlarla şeirləri, Kulis.az , Sonnoktahaber.com, Ədəbiyyat- Azərbaycan.az kimi xəbər portallarinda şeirləri, məqalələri, sim-sim.az və Ədəbiyyət və İncəsənət.az portlarında hekayələri dərc olunmuş,yayımlanmışdır. Ailəlidir, 2 oğlan övladı var

İlahə ALLAHVERDİYEVA (Allahverdiyeva İlahə Eyvaz qızı) 1982-ci ildə Naxçıvan Muxtar Respublikasınin Kəngərli rayonunun Qarabağlar kəndində dünyaya göz açıb. Orta məktəbi fərqlənmə ilə bitirib. Hal- hazırda Naxçıvan Dövlət Universitetinin Jurnalistika ixtisası üzrə IV kurs tələbəsidir. Təhsildə göstərdiyi yüksək nəticələrə görə universitet tərəfindən Heydər Əliyev adına təqaüdə layiq görülüb. Müxtəlif mövzularda məqalələr yazan İlahə Allahverdiyevanin yazıları yalnız ölkə daxilində deyil, eyni zamanda ölkədən kənarda Türkiyə və Özbəkistan mətbuatında da nəşr olunub. Bir çox müsabiqələrin qalibi olan İlahə Allahverdiyeva ailəlidir,4 övladı var.

   Nemət TAHİR (Rüstəmli Nemət Qəzənfər oğlu) 1987-ci il avqust ayının 27-də Ağdam rayonunun Qiyaslı kəndində anadan olub. Məlum səbəblərdən 1995-ci ildə Mingəçevirdə yerləşən Ağdam 128 saylı köçkün məktəbində birinci sinfə daxil olub, oranı 2006-cı ildə bitirib. İlk şeiri “Ağlar” 2003-cü ildə “Sovqat” qəzetində işıq üzü görüb. 2006-2010-cu illərdə Sumqayıt Dövlət Universitetinin Filologiya (Azərbaycan dili və ədəbiyyatı müəllimi) fakültəsində bakalavr dərəcəsi üzrə ali təhsil alıb.

  Şeirləri, hekayələri “Sumqayıt Universiteti”, “168 saat”, “Şaman”, “Sözün sehri”, “Möhtəşəm Azərbaycan”, “Elimiz.Günümüz”, “Azad qələm” qəzetlərində, o cümlədən Sumqayıt şəhərinin yaradılmasının 60 illiyinə həsr olunmuş almanaxda çap olunmuşdur.

  2010-2011-ci illərdə ordu sıralarında hərbi xidmətdə olmuşdur.

  2011-ci ilin avqust ayında Azərbaycan Respublikası Təhsil Nazirliyinin vakant yerlər müsabiqəsində iştirak edib. Ağdam rayonunun Səfərli qəsəbəsində yerləşən 91 saylı tam köçkün orta məktəbinə Azərbaycan dili və Ədəbiyyatı müəllimi təyin edilib.

  2012-ci ildə Azərbaycan Respublikası Gənclər-İdman Nazirliyi tərəfindən maliyyələşdirlilən və Dünya Gənc Türk Yazarlar Birliyi tərəfindən həyata keçirilən ”Bölgə yazarlarına dəstək” layihəsi çərçivəsində “Bölgələrdən səslər” kitabında şeirləri dərc olunaraq ilk dəfə olaraq Respublika səviyyəsində ictiamiyyətin nəzərinə çatdırıldı.

  Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatı tərəfindən gerçəkləşdirilən “Yeni nəsil Azərbaycan gəncliyinin istedadlı nümayəndələrinə dəstək” layihəsi çərçivəsində şeirləri Qardaş Türkiyə Cümhuriyyətində fəaliyyət göstərən “Usare” (Ebrar Vakfı Kültür yayın organı, Kahramanmaraş şəhəri), “Kardelen”, (Bilecik şəhəri), “Hece Taşları” (Kahramanmaraş şəhəri) dərgilərində nəşr olunub.

   “Mücrü” Nəşriyyatının 44 günlük Vətən müharibəsində rəşadətli Azərbaycan ordusunun qələbəsi münasibətilə gerçəkləşdirdiyi yeni layihə çərçivəsində “44 GÜN” ədəbi-bədii topluda “Mübarizlər” adlı şeiri işıq üzü görüb.

Arzu HÜSEYN-Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvüdür. Gənclər üçün Prezident mükafatçısıdır. Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının BAKI Bürosunun Rəhbəridir.

Xəyalə SEVİL (Abbasova Xəyalə Vaqif qızı) 1985-ci ildə Gəncə şəhərində anadan olub. Azərbaycan Dövlət Müəllimlər İnstitunun “İbtidai təhsilin pedaqoqikası və metodikası” fakültəsini bitirib. Azərbaycan Respublikası Prezidenti Təqaüd fondunun təqaüdçüsüdür. Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının GƏNCƏ Bürosunun Rəhbəridir. Şeirləri dövri mətbuat səhifələrində müntəzəm olaraq dərc olunur. Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin və “Gənc Ədiblər Məktəbi”nin üzvüdür. Dünya Türk Gənc Yazarlar Birliyinin İdarə heyətinin üzvüdür. Ailəlidir, iki övladı var.

Qafqaz ƏVƏZOĞLU (Dəmirov Qafqaz Əvəz oğlu) 1954-cü il aprel ayının 1-də Qubadlı rayonunda anadan olub. Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvüdür. Süleyman Rəhimov adına Qubadlı rayon ədəbi ictimai birliyinin sədridir. AJB Şərqi Zəngəzur Jurnalistlər Təşkilatının sədridir. ”Sözün Sehri” qəzetinin təsisçisidir. Qubadlı Rayon İcra Hakimiyyətinin mətbu orqanı “Bərgüşad” ictimai-siyasi qəzetinin Baş redaktorudur. ”Qızıl qələm” və “Qızıl kitab” mükafatları laureatı, Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının (edebiyyat-az.com) Qubadlı bürosunun rəhbəridir.

2021-ci ildə Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatı tərəfindən gerçəkləşdirilən “Türkiyə-Azərbaycan ədəbi-mədəni əlaqələrinin inkişafına dəstək” layihəsi çərçivəsində şeirləri Qardaş Türkiyə Cümhuriyyətində fəaliyyət göstərən “Usare”, “Kardelen”, “Yarpuz” dərgilərində işıq üzü görüb.

1 aprel 2021-ci il tarixində Azərbaycan Jurnalistlər Birliyi Sumqayıt şəhər təşkilatı tərəfindən gerçəkləşdirilən “İran-Azərbaycan ədəbi-mədəni əlaqələrinin inkişafına dəstək” layihəsi çərçivəsində “Şuşam!” şeiri İran İslam Respublikasının Təbriz şəhərində fəaliyyət göstərən “Ədəbi Körpü” aylıq ədəbiyyat dərgisinin 30-cu sayında Azərbaycan və fars dillərində dərc olunub. 

İbrahim İlyaslı (tam adı:Hacıyev İbrahim Musa oğlu; 10 mart 1963, Aslanbəyli, Qazax rayonu) — tanınmış şair, Prezident təqaüdçüsü (1999), Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin (1998) üzvü, Türk Edebiyyatı Vakfının Fəxri üzvü (2018)

Həyatı[redaktə | mənbəni redaktə et]

İbrahim İlyaslı 1963-cü il mart ayının 10-da Qazax rayonunun Aslanbəyli kəndində anadan olub^[1]. 1990-ci ildə Azərbaycan Politexnik İnstitutunu mühəndis-mexanik ixtisası üzrə bitirib. 1980-ci ildən Sumqayıt şəhərində yaşayır.

Ədəbi yaradıcılığa orta məktəb illərindən başlayıb. “Bu bahar oldu” adlı ilk mətbu şeiri Azərbaycan Politexnik İnstitutunun çoxtirajlı “Politexnik” qəzetində dərc olunub. 1988-ci ildə Sumqayıtın gənc ədəbi qüvvələrini yaratdığı “Dəniz” Ədəbi Birliyinə sədr secilib və o vaxtdan taleyini bu şəhərin ədəbi mühiti ilə bağlayıb. 1990-cı ldə Əli Kərim adına Sumqayıt şəhər Poeziya klubuna direktor təyin edilib. 1998-ci ildən Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvüdür. “Hamı bir körpüdən keçir” adlı ilk şeirlər kitabı 1998-ci ildə “Ağrıdağ” nəşriyyatında çap olunub. “Mən bir söz bilirəm” adlı ikinci şeirlər kitabı 2004-cü ildə “Adiloğlu” nəşriyyatında, “Yuxuma söykənmiş adam” adlı üçüncü şeirlər kitabı 2011-ci ildə “Avrasiya Press” nəşriyyatında, “Şair olmaq zülümdü” adlı dördüncü şeirlər kitabı isə 2018-ci ildə “Qələm Nəşrlər Evi”ndə nəşr edilib. 2020-ci ildə tərcümələrdən ibarət “Qırmızı almadan Qızıl almaya” kitabı “Vektor” Beynəlxalq Nəşrlər Evi tərəfindən çap edilib.

Azərbaycan Respublikasının istedadlı gənc yazıçılarına fərdi təqaüdlər verilməsi haqqında Azərbaycan Respublikası Prezidentinin 6 dekabr 1999-cu il tarixli sərəncamı ilə Prezident təqaüdünə layiq görülüb.

2008-ci ildə Mahmud Kaşqari adına Beynəlxalq Fondun “Bilgələr Gənəsi”nin qərarı ilə türk uduq Süb-Yeri və Türk budunu yolunda əvəzsiz çalışmalarına görə Fondun və Türk Törə Ocağının təsis etdiyi “San Yarlığı” ödülünə layiq görülüb. 2018-ci ildə isə ümumtürk mədəniyyəti qarşısında göstərdiyi xidmətlərə görə “Mahmud Kaşqari Medalı” ilə təltif edilib.

2019-cu ildə “Şair olmaq zülümdü” adlı şeirlər kitabı Azərbaycan Respublikası Mədəniyyət Nazirliyinin təsis etdiyi “Qızıl Kəlmə” mükafatına layiq görülüb.

2019-cu ildə “Vektor” Beynəlxalq Elmlər Akademiyasının təsis etdiyi “Şahmar Əkbərzadə mükafatı”nın laureatı olub.

Azərbaycan Respublikası Prezidentinin 20 noyabr 2019-cu il tarixli Sərəncamı ilə “TƏRƏQQİ” medalı ilə təltif edilib.

Şeirləri Türkiyədə, Rusiyada, Özbəkistanda(2016) və Qazaxstanda(2018) nəşr olunmuş “Çağdaş Azərbaycan poeziyası” antologiyalarına daxil edilib.

2000-ci ildən eyni zamanda tərcüməçilik fəaliyyəti ilə məşğuldur. Türkiyə türkcəsindən bir çox kitabları Azərbaycan türkcəsinə uyğulayıb. Rus, fransız, qazax, qırğız, özbək şair və nasirlərinin əsərlərini Azərbaycan dilinə tərcümə edib.

Hal-hazırda Əli Kərim adına Sumqayıt şəhər Poeziya Evinin direktoru vəzifəsində çalışır.

Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin 2022-ci ildə keçirilmiş XIII qurultayında AYB “Poeziya Seksiyası”nın rəhbəri vəzifəsinə təyin edilib.

Kitabları[redaktə | mənbəni redaktə et]

• “Hamı bir körpüdən keçir”, 1998-ci il. “Ağrıdağ” nəşriyyatı
• “Mən bir söz bilirəm”, 2004-cü il. “Adiloğlu” nəşriyyatı
• “Yuxuma söykənmiş adam”, Bakı, “Avrasiya Press”, 2011., 64 səh. Tiraj 1000. ISBN 978-9952-442-35-9
• “Şair olmaq zülümdü”., Bakı., “QƏLƏM” Nəşrlər Evi, 2018., 192 səh. Tiraj 1000 ISBN 978-9952-465-90-7
• “Qırmızı almadan Qızıl Almaya”(Tərcümələr)., “VEKTOR” Beynəlxalq Nəşrlər Evi., 2020,, 316 səh. Tiraj 500.

Tərcümə etdiyi və tərcümə olunmasında iştirak etdiyi kitablar[redaktə | mənbəni redaktə et]

• “Avrasiyanın ürəyində” — Nursultan Nazarbayev . Bakı , “Ecoprint&advertising company”, 2014.
• ” Hekayələr” — Çingiz Aytmatov , Bakı “Altun kitab ” nəşrlər evi 2014. ISBN 978-9952-24-205-8
• “Məhəmməd peyğəmbərin (s.ə.s) xristianlara 6 vədi ” — Con Endryu Morrou (İlyas Abdəl) Bakı, “Qələm ” nəşrlər evi ,2017
• “Qazax xanlığı — mənbəyi, ənənəsi və irsi”, Bakı “Şərq Qərb Nəşriyyat Evi” 2015. ISBN 9789952505948
• ABAY. “Şeirlər, Poemalar, Qara sözlər”,. Bakı, “CBS-PP”, 2020. səh.448. Tiraj 500. ISBN 978-9952-414-17-2
• Jorj Sand., “Nənəmin nağılları — Piktordu qalası”(Sinifdənxaric oxu) I kitab., “Çaşıoğlu” nəşriyyatı., Bakı — 2020., ISBN 978-9952-27-537-7
• Jorj Sand., “Nənəmin nağılları — Şahzadə qurbağa”(Sinifdənxaric oxu) II kitab., “Çaşıoğlu” nəşriyyatı., Bakı — 2020., ISBN 978-9952-27-538-4

Türkiyə türkcəsindən çevirdiyi kitablar[redaktə | mənbəni redaktə et]

• “Kurtlar vadisi” — Zülfi Canpolad , Bakı “Qələm ” nəşrlər evi 2013. ISBN 978-9952-465-85-3
• “Tarixi dəyişdirən məxvi servislər” — Əli Çimən , Bakı, “Qələm ” nəşrlər evi .ISBN 978-9952-468-32-8
• “Problemi necə həll etməli” — Aylin Atmaca , Bakı ,”Altun kitab ” nəşrlər evi , ISBN 978–9952-24–273–7
• “Sən Eşqsən” (şeirlər) — Sərvət Gürcan, Bakı, “Ecoprint”, 2018. ISBN 978 9952 29 089 6
• “Bil, oğlum…” (şeirlər) — Serhat Kabaklı, Bakı, “Mütərcim”, 2018 ISBN 978-9952-28-374-7

Odaptasiya etdiyi (məktəblilər üçün işlədiyi) kitablar[redaktə | mənbəni redaktə et]

• “Görünməz adam” Herbert Uels. Bakı ,”Altun kitab ” nəşrlər evi.
• “İtmiş dünya” Artur Konan Doyl. Bakı ,”Altun kitab ” nəşrlər evi. ISBN 978-9952-24-322-2
• “Paris Notrdam Kilsəsi” Viktor Hüqo. Bakı ,”Altun kitab ” nəşrlər evi.
• “Uzuncorab Peppi” Astrid Lindqren. Bakı ,”Altun kitab ” nəşrlər evi. ISBN 978–9952-24–231–7
• “Çingiz Xan” Vasili Yan, Bakı , “Qələm” nəşrlər evi , ISBN 978-9952-468-01-4
• “Şah Abbas” Elçin Hüseynbəyli. “Qələm” nəşrlər evi , ISBN 978-9952-468-01-4
• “Tom Soyerin Macəraları” ,Mark Tven , Bakı “Altun kitab ” nəşrlər evi, 2011 ISBN 978-9952-24-098-4

Xaricdə çap olunmuş əsərlər (jurnallar)[redaktə | mənbəni redaktə et]

• “Yuxuma söykənmiş adam”, Təbriz,2013. “Haşimi Sudmənd Yayın Evi”. ISBN 978-600-6001-47-0
• “Çağdaş seçkin Azərbaycan şiiri” , 2014. İSBN 978 9952 8176 1 4
• “Çağdaş Azərbaycan şiiri ” , 2008 ,Türkiyə.
• “Kardeş kalemler” ,2012 , Ankara ,Türkiyə.
• “Жалын”, 2015 , Qazaxıstan (Almatı).
• “Поэзия ” литературно — художественный журнал , 2013 Moskva.
• “Türk Ədəbiyyatı” — Aylıq Fikir ve sanat Dergisi, Ocak 2018. İstanbul.
• “Zamonavıy Ozarbayjon sheriyyatı”(Çağdaş Azərbaycan poeziyası), Antologiya. 2016, Daşkənd “Extremum-press” ISBN: 978-9943-4790-6-7.
• “Yeni zaman Azərbaycan şeiri antalogiyası” (Qazaxca), I tom, 2018, Astana, “Foliant” İSBN: 978-601-302-959-7.

Namiq Hacıheydərli (Namiq Ələkbər oğlu Heydərov) 1975-ci il sentyabrın 8-də Salyan rayonunun Varlı kəndində doğulub.
1990-cı ildə Varlı kənd əsas, 1992-ci ildə Salyan rayonu Yolüstü kənd orta məktəbini bitirmiş və elə həmin ildə ilk test üsulu ilə N.Tusi adına Azərbaycan Dövlət Pedaqoji Universitetinin Filologiya fakultəsinə daxil olub. Ali məktəbi 1997-ci ildə bitirib.
1994-cü ildən ədəbi-publisistik yaradıcılıqla məşğul olur. 1999-cu ilin əvvəlində Dünya Gənc Türk Yazarlar Birliyinin üzvü, 2000-ci ildə Məclis üzvü, 2004-cü ildə Mərkəzi Təftiş komissiyasının üzvü, 2009-cu ildə Krımın Yalta şəhərində keçirilən qurultayında bu qurumun Mərkəzi Təftiş Komissiyasının sədri seçilmişdir.
2002-ci ildə Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü, 2008-ci ildə isə AYB-nin Muğan Bölməsinin Salyanda keçirilən təsis konfransında xalq yazıçısı Anarın təklifi ilə AYB Muğan Bölməsinin sədri seçilir.
2009-cu ilin ədəbi yekunlarına görə rəhbərlik etdiyi AYB Muğan Bölməsi “İlin ən fəal AYB Bölməsi” nominasiyasının qalibi elan edilib.
10 kitabın 200-dən artıq elmi, ədəbi və publisistik məqalənin müəllifidir.

MÜKAFATLARI;
2008-ci ildə Prezident Mükafatına layiq görülüb.
2009-cu ildə “VEKTOR” BEM tərəfindən Türk ədəbiyyatının inkişafındakı xidmətlərinə görə “Şahmar Əkbərzadə adına Beynəlxalq Ədəbiyyat Mükafatı”na,
2013-cü ildə “TÜRK DÜNYASINA XİDMƏT ÖDÜLÜ”nə,
2015-ci ildə Türkiyə Sənət Platformu tərəfindən “2015 TÜRK DÜNYASI HİZMET ŞEREF ÖDÜLÜ”nə layiq görülüb.
Yaradıcılığı, Türkiyədə, Kıbrısda, Özbəkistanda, Qazaxstanda, İranda, Rusiyada, Ukraynada və digər ölkələrdə çap olunub.
Hazırda Bakı şəhəri Qaraçuxur qəsəbəsində yaşayır.
Telefon: (050) 340 58 77

                        ______________ Namiq Hacıheydərli (N.Ə.Heydərov)

Gülnar Səma, Gülnar Qasımlı (1986, Dondar Quşçu, Tovuz rayonu) — Prezident təqaüdçüsü, Azərbaycan Milli Elmlər Akademiyasının Nizami Gəncəvi adına Ədəbiyyat İnstitutun İctimaiyyətlə əlaqələr şöbəsinin müdiri,^[1] Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin və Dünya Gənc Türk Yazarlar Birliyinin üzvü, kitab, poema və monoqrafiya yazıçısı.^[2]“Gənc Ədiblər Məktəbi”nin müdavimi, Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin Sumqayıt şəhər təşkilatının “Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyi”nin və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Tovuz bürosunun rəhbəri.^[3

HəyatıRedaktə

Qasımlı Gülnar Vaqif qızı 1986-cı ildə Tovuz rayonunun Dondarquşçu kəndində anadan olub. Orta məktəbi Tovuz rayon Dondarquşçu kənd orta məktəbində bitirib^[2].

TəhsiliRedaktə

2004-cü ildə Bakı Dövlət Universitetinin filologiya fakultəsinə qəbul olmuş, 2007-ci ildə ali məktəblərarası keçirilən XII fənn olimpiadasında Azərbaycan dili fənni üzrə II yerə layiq görülmüşdür^[2]. 2010-cu ildə Azərbaycan Müəllimlər İnstitutunun Azərbaycan ədəbiyyatı bölməsinə magistraturaya daxil olmuşdur. 2014-cü ildə Azərbaycan Milli Elmlər Akademiyasının Nizami Gəncəvi adına Ədəbiyyat İnstitutunun Ədəbi Tənqid şöbəsinə Azərbaycan ədəbiyyatı ixtisası üzrə doktoranturaya qəbul olmuşdur.

FəaliyyətiRedaktə

2009–2014-cü illərdə Tovuz rayonu Muncuqlu kənd ümumi-orta məktəbində, 2014–2015-ci tədris illərində “Hədəf” hazırlıq kurslarında müəllim işləyib. 2017-ci ildən AMEA Nizami Gəncəvi adına Ədəbiyyat İnstitutunun Mətbuat tarixi və publisistika şöbəsinin elmi işçisidir. 2009 və 2014-cü il bələdiyyə seçkilərində Tovuz rayonu Dondarquşçu kənd bələdiyyəsinin üzvü seçilmişdir. 2014-cü ildən Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin və Dünya Gənc Türk Yazarlar Birliyinin üzvüdür.

2015-ci ildə “Kaspi” qəzetinin keçirdiyi Hüseyn Cavidlə bağlı müsabiqənin üçüncüsü olmuşdur. Bir sıra beynəlxalq konfrans və simpoziumlarda, televiziya və radio verilişlərində çıxış etmişdir. Bədii, publisistik və elmi yazıları mətbuatda müntəzəm olaraq çap olunur. Türkiyənin Qəhrəmanmaraş (2015) və Trabzon (2016) şəhərlərində təşkil olunmuş ədəbiyyat festivallarında və UTEF-2-də (2017) iştirak etmişdir.

3 iyul 2019-cu il tarixində Azərbaycan Milli Elmlər Akademiyasının Nizami Gəncəvi adına Ədəbiyyat İnstitutun İctimaiyyətlə əlaqələr şöbəsinin müdiri vəzifəsinə təyin olunub^[1].

MükafatlarıRedaktə

• 2015-ci ildə 2 fevral Gənclər günü münasibətilə Azərbaycan Respublikası Gənclər və İdman Nazirliyinin “Gənclər mükafatı”na layiq görülmüşdür.
• Gənc yazar kimi 2015-ci ildə Prezident təqaüdçüsü olmuşdur.
• 2019-cu ildə Beynəlxalq Mahmud Kaşğari Mükafatı ilə təltif edilmişdir.

KitablarıRedaktə

• “Mən sehrli səmayam” (2001)
• “İçimdəki söhbətlər” (2011)
• “Gül” (2016) şeir kitabları

TərcüməRedaktə

Mehmet Nuri Parmaksızın “Həsrət, eşq və süküt” (2015) tərcümə kitabının müəllifidir.

MonoqrafiyaRedaktə

2018-ci ildə Latviyada rus dilində “Müstəqillik dövrü Azərbaycan ədəbiyyatında poema janrı” adlı monoqrafiyası çap olunub.

“Sözümüz sözdür” kitabıRedaktə

2019-cu ildə publisistik məqalələrdən ibarət “Sözümüz sözdür” kitabı nəşr edilib^[4]. “Sözümüz sözdür” kitabında Elçin Əfəndiyev, Vilayət Quliyev, Aqil Abbas, Rəşad Məcid, Akif Səməd, Elşən Əzim və digər müəlliflərin kitabları barədə yazılarla yanaşı, Mikayıl Müşfiq, Nəriman Həsənzadə, Fikrət Qoca, Zəlimxan Yaqub, Məmməd Aslan kimi şairlərin poemaları haqqında məqalələr toplanıb. Kitabın üz qabığının fotoşəklinin müəllifi Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü, Prezident təqaüdçüsü Nofəl Ümiddir.^[3].

İstinadlarRedaktə

1. ↑ ^1 2 “Gülnar Səma şöbə müdiri təyin edilib”. 2019-07-06 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2019-07-06.
2. ↑ ^1 2 3 Gülnar Qasımlı
3. ↑ ^1 2 “SÖZÜMÜZ SÖZDÜR” — GÜLNAR SƏMA ^{[ölü keçid]}
4. ↑ Ədəbiyyat İnstitutunun əməkdaşının publisistik məqalələr toplusu çapdan çıxıb

Xarici keçidlərRedaktə

• Özü də, sözü də dəyərli şairimiz
• Gülnar Səmanın “Sözümüz sözdür” kitabında söz rəngi
• Ədəbi gəncliyimizin 2015-ci ildəki fəaliyyətinə bir baxış

Rüfət AXUNDLU (Rüfət Ruslan oğlu Axundov) 10 mart 1983-cü ildə Ağstafa rayonunun Həsənsu kəndində anadan olub. 2001-ci ildə Ağstafa rayonu Həsənsu kənd Alı Mustafayev adına tam orta məktəbi bitirib. 2003-2008-ci illərdə
Azərbaycan Dövlət Mədəniyyət və İncəsənət Universitetinin Sənətşünaslıq fakültəsinin Teatrşünaslıq ixtisası üzrə bakalavar dərəcəsi üzrə ali təhsil alıb.
2010-cu ildən etibarən mədəniyyət sahəsində çalışır.
14 fevbral 2012-ci ildən etibarən Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının AĞSTAFA Bürosunun Rəhbəridir. Hazırda Ağstafa Regional Mədəniyyət İdarəsi, Ağstafa rayon Mədəniyyət Mərkəzinin Həsənsu kənd folklor klubunun müdiri vəzifəsində çalışır.
Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin, Dünya Gənc Türk Yazarlar Birliyinin üzvüdür. 2015-2016-cı Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin sədri, Xalq yazıçısı Anar Rzayevin müvafiq qərarı ilə Gənc yazarlar üçün verilən birillik Prezident təqaüdünə layiq görülüb. Ailədir. 2 övladı, bir oğlu və bir qızı var.

İtkin əsgər anası

• Çörək keçmir sualların boğazından:
  İtən bəxtim, hardasan,
  nə yeyirsən, nə içirsən?
  Şəhidlər də sağ-salamat gəldilər –
  Sən nə vaxta çatarsan,
  hansı kəndi keçirsən?
• Mən də dözümlüyəm, bala,
  sən acsansa, mən də acam –
  Sənə qurban olsun anan,
  sənə qurban olsun bütün çörək
  qırıntıları…
• Şəkillərin sildiyim əllərimi
  açıram sənə, Allah:
  Mən oğlumu bayrağa,
  Oğlum məni torpağa
  verməmiş öldürmə məni –
  Ölüsünü, dirisini
  görməmiş öldürmə məni…
• Bircə əsir düşməsin,
  razıyam, qara olsun
  gözlərimin ümidli göy yaşları,
  əllərimin qırmızı duaları,
  ürəyimin yaşıl sıxıntıları…
• Ədəbiyyat” qəzeti (2021, 14 vqust)
  “İgidlərin sözü” antologiyası (2022, I cild)
  “Vətən simurqları” toplusu (2022, I cild, 2-ci nəşr)
  Özbəkistanın “Kitab dünyası” qəzeti (2021, 22 sentyabr)

Şəhid anası
“Laylay dedim yatasan,
qızılgülə batasan…”
Qərənfil deməmişdi ki,
qızılgül demişdi ana…

Yazan çox qısa yazdı –
İyirmi il çox azdı:
Oğlunun son ad günündə
yüz yaş istəmişdi ana…

Ayın üçündə gəldi,
bayraq içində gəldi –
Əli bayraqlı əsgərin
yolun gözləmişdi ana.

Çətindi övlad qəmi,
solğunlaşıb görkəmi –
Nəyin qarşılığıydı bu,
göyə neyləmişdi ana?!

“Ədəbiyyat” qəzeti (2021, 14 avqust)
“Vətən simurqları” toplusu (2022, I cild, 2-ci nəşr)
Özbəkistanın “Kitab dünyası” qəzeti (2021, 22 sentyabr)

Özüm türk övladıyam, Azərbaycan vətənim.
Mən Şuşanın qızıyam, Şuşa anamdır mənim,
Əgər mən bunu dansam, qoy mənə olsun qənim,
Yurdumun havası da, suyu da, çörəyi də.

Şuşadan dalğalanır Bülbülümün sədası,
Kimdə vardır Rəşidin, vətən eşqi, vəfası?
İsa bulağındadır cənnət zövqü səfası,
Vətəndir hər insanın canı da ürəyi də..

Tərlan xalqa bağlıdır öz təmiz ürəyiylə.
Bu millətin bu xalqın saf arzu diləyiylə,
Ali baş komandanın siyasi köməyiylə,
Gerçəkləşdi millətin arzusu diləyi də.

Atanın çörəyi, ananın südü,
Sənə halal olsun, igid əsgərim!
Can əsirgəmədin gözəl vətənə,
Qanınla gül açar, dağım, düzlərim.

Ağlama, balalar, əziz analar,
Vətən hər balanın atası olar.
Yurdu qorumasa igid oğullar,
Analar, balalar, kimsəsiz qalar.

Vardırsa vətənin, var-dövlətin var,
Dörd divarın varsa, cah-cəlalın var.
Vətənin var isə, ata-anan var,
Vətənsiz balalar tək, yetim qalar.

Qeyrətdə ər, igid, düşmən baş əyər,
Şəhid qanlarından, vətən göyərər!
Vətənin düzləri, dağı, yamacı,
Şəhid oğullarla dağlar fəxr edər!

Alınmaz qaladır can əsgərimin,
Zəfəri böyükdür, əzmi dəmirdən.
Yeni tarix yazdın yenə bu gündən,
Tarixlər yazacaq hər əsgərimdən!

Torpağım qəlbinə həkk edər səni,
Sən vətən yolunda haqqa ucaldın.
Vətənin mərd oğlu, igid əsgəri,
Vətən var olduqca yaşadar adın!

Cəsarət, hünərin, qalibiyyətin!
Qanınla sən yazdın əbədiyyətin!
Neçə ki yaşayır can Azərbaycan!
Adını unutmaz gözəl vətənin!

Bu yaz lalə qara bağlar,
Daşın xınası qaralar.
Lalələr qana boyanar,
Ana oğlum deyib ağlar.

Ana balasın haraylar,
Balam hanı, deyər, ağlar.
Ey dağlar, siz gördünüz,
Balam haralarda qalar?

Bacılar qardaş axtarar,
Balalar ata haraylar.
Analar oğul ağlayar,
Şəhid olsa ər oğullar.

Bütün yaralar sağalar,
Torpaq yarası sağalmaz.
Vətənin əlindən getsə,
Şəhid yarası sağalmaz.

Alınmazdır, danılmazdır,
Tək bircə qarış torpağım.
Bizi heç vaxt bağışlamaz,
Şəhid olan oğullarım.

Gül canların qurban edib,
Açılmamış gül butası.
Vətəni möhkəm qoruyaq,
Qapansın şəhid yarası.

Yağılar vətəni alsa,
Daşı daş üstündə qalmaz.
Şəhidlər məzarda yanar,
Yanar, tüstüsü azalmaz.

BARELYEF
Barelyef, Arximed və yazıçı…
Yazıçı Zaman Zamanlının ölüm xəbəri balaca, təbəssümlü şəhərdən sürət qatarı kimi keçdi. Özün dilsiz-ağızsız olasan, ölüm xəbərin belə hay-küylü ola …
Zaman Zamanlının yaxşı yazıçı olduğunu, əslində, hamı bilirdi. Amma bilmək azdı, Zaman Zamanlı heç vaxt gözə görünmədi, ad-san qazanmadı, pul-para sahibi olmadı, başına dövlət quşu qonmadı. Niyəsi də odur ki, bu sısqa, üzsüz, utancaq adam xoşbəxt ulduz altında doğulmamışdı. Elə bil alnına əyri-üyrü hərflərlə “sənin yerin bax orda, arxa cərgədə, heç kimin görmədiyi yerdədi” sözləri yazılmışdı. O da nəcib adamıydı, alın yazısıyla barışıb bir ömür arxa cərgədə, gözə görünməyən yerdə, xəlvətdə şad-xürrəm yaşadı.
İyirmi bir kitabını da dost-tanışları, daha doğrusu, bir kitabı sonacan oxumayan, əvəzində qaz vurub qazan dolduran səxavətli dostları çıxardı. Kitabları çıxanda da üzünün abrından satışa qoymadı, “kitab oxuyanlar çörək tapmır”, – deyib sevinə-sevinə dost-tanışa həddiyə elədi. Oxuyanlar oxuyub oxumayanlara verdi, kimlərsə kimlərəsə ötürdü, beləcə Zaman Zamanlının xeyli gizlin oxucusu oldu.
Zaman Zamanlının yaradıcılığı geniş olsa da, həyat yolu iki-üç cümlə olardı, ya olmazdı. Belə ki, universiteti qırmızı diplomla bitirib ortalıqda qalanda sevimli Həşim müəllimi çörəksiz qalmasın deyə sevimli tələbəsini Veteranlar Şurasında kargüzar kimi işə düzəltdi. Qorxacaq adam üçün qəhrəmanların arasında yaşamaqdan böyük xoşbəxtlik yoxdu. Bir ömür İkinci Dünya müharibəsi iştirakçılarının toplu-tüfəngli, səsli-küylü xatirələrinə qulaq asa-asa ayları, illəri yelə verdi. Cavanlığı yay armudu kimi sovulub keçəndə qocalığın burnu göründü. Kəsəsi, Zaman Zamanlı azca əməkhaqqısıyla, veteranların xatirələrinə qulaq asa-asa xatirə danışacaq yaşa çatdı. Yeddi roman, yeddi povest, yeddi hekayə kitabı işıq üzü gördü. Amma həyat hekayəsini nə yaşaya, nə də yaza bildi. Böyük imperiyanın çökməsinin şahidi oldu, müstəqilliyin şirinliyini daddı, tarixin dolanbac dalanlarından keçsə də, zalım oğlunun nə həyatında, nə də yaşayışında heç nə dəyişmədi.
Düzdü, həyatında, güzəranında heç nə dəyişmədi, amma günlərin birində dünyasını dəyişdi.
Bu xəbəri ən ağır qarşılayan tənqidçilər oldu. Zaman Zamanlının yaradıcılığını görməzliyə vuran, haqqında bir kəlmə söz deməyə, yazmağa ürəkləri gəlməyən tənqidçilər elə bil Zamanlının qara gününü gözləyirmişlər. Yazdılar, özü də necə yazdılar.
Qırx ilin susqunluğundan sonra pəltək tənqidçilər də David kimi cəh-cəh vurdular. Qəzetlər, saytlar, televiziyalar, radiolar Zaman Zamanlıdan danışdılar. Üç gündə şəhərin təkəmseyrək kitab mağazalarında Zaman Zamanlının kitabı qalmadı. Sağlığında bunu görsəydi… ölməzdi, hər halda belə tez ölməzdi…
Bu arada yuxarıdan göstəriş gəldi ki, vaxt itirməyib Zaman Zamanlının xatirəsini əbədiləşdirsinlər. Hələlik yaşadığı binanın qarşısına yazıçının barelyefini vursunlar, sonra görsünlər neyləyirlər.
Sözün düzü, sağlığında Zaman Zamanlının barelyefdən zəhləsi gedirdi. Daha doğrusu, barelyefdən eymənirdi. Barelyef görəndə yadına Arximed düşürdü. Ona elə gəlirdi ki, bütün barelyeflər bir az da Arximedə oxşayır. Sağ olsaydı, dünyasında imkan verməzdi ki, onu Arximedə oxşatsınlar, amma heç sağlığında səsi eşidilməmişdi, indi torpağın altında onu kim eşidəcəkdi?!
Qərar verilmişdi, çoxdan sifarişsiz qalan heykəltəraş bir həftəyə yoğurdu, yapdı, barelyef hazır oldu.
Səhəri gün kütləvi informasiya vasitələri cana gəldi. Barelyef, əklil hazır idi. Qalırdı Zaman Zamanlının ünvanını öyrənmək, mərasimi keçirmək, böyük yazıçının ruhunu şad edib bu məsələylə birdəfəlik üzülüşmək.
Vəd olunan yerdə uzunşüllət adam qulağında telefon, durmadan danışırdı.
– Qorxmaz müəllim, bu nə məsələdi, gecikirik axı, – deyə, jurnalistlərdən biri dözməyib soruşdu.
Qorxmaz müəllim elə bil diri balıq udmuşdu, dik-dik:
– Heç, xırda bir məsələ var, yoluna qoyan kimi gedəcəyik, – dedi.
Xırda məsələ xeyli uzandı. Əvvəl televiziyanın xəbərlərindən gələnlər, sonra gündəlik qəzetdə işləyənlər deyinə-deyinə çıxıb getdilər. Daha sonra saytdan gələnlər söyə-söyə dağılışdılar. Axıra agentlikdən gələn çəlimsiz qız qaldı.
Günün ikinci yarısı çəlimsiz qızın xəbəri yayımlandı: araşdırmalardan məlum oldu ki, yazıçı Zaman Zamanlının heç vaxt şəxsi mənzili olmayıb. Mərhum yazıçı ömrü boyu şəhərin müxtəlif yerlərində kirayə evlərdə yaşayıb. Evi olmadığı üçün barelyef təntənəli şəkildə veteranlar şurasına təhvil verildi. Allah rəhmət eləsin!

…dilindən itburnu çiçəkləri kimi ağ kəlmələr tökülərdi…

Cəmogilin kəndi dünyanın axırında yerləşirdi, elə bir yerdə ki, ordan o yana nəyin olub-olmadığını Allahdan başqa kimsə bilməzdi. Kənd də deyəndə yekə çıxır, Cəmogilin kəndi qayaların arasına sığınmış, daha doğrusu, qayaların arasında gizlənmiş bapbalaca bir obaydı. Kəndin ayağında Əmir kişi asqıranda kəndin yuxarısında Ədil kişi qımışa-qımışa: “Öz başını ye”, – deyərdi. Ya da kəndin yuxarısında Pilə Lətif tütəyini püfləyib “Çoban-bayatı” çalanda, kəndin ayağında Tutu arvad yaylığının ucuyla gözünün yaşını silib: “Ürəyinə qurvan olum,  a Lətif, bizi qırıf batırdın”, – deyib köks ötürərdi.
Cəmogilin kəndi belə kənd  idi. Beş-on ev, hər evdə beş-on uşaq, bir az mal-qara, bir sürü qoyun-quzu, hər qapıda da çınqıl kimi xeyli toyuq-cücə… və bir də, bir də dünyanın heç bir yerində olmayan, kəndin başının üstündən  göyqurşağı kimi asılıb qalan rəngli adət-ənənələr…
Cəmogilin kəndi demişkən, bəs Cəmo kimdi, nəçidi, nəkarədi ki, kənd onun adıyla birgə çəkilir? Əslində, Cəmo bu kəndin gözü, möcüzəsi, hamının xeyrinə-şərinə yarıyan, yaşı bəlli olmayan, uzun, arıq, qıpqıvraq bir adamdı. Civə kimi oynaq gözləri qaşlarının altında parıldayır. Bəlkə, heç rəhmətlik anası da Cəmonun gözünün hansı rəngdə olduğunu sonacan bilməyib. Uzunsov sifətində Allahın verən günü, lap elə dumanlı, çiskinli, qarlı-boranlı  havalarda da günəşəoxşar  təbəssüm dolaşır. Halını xəbər alana,  kətə bişirənə, kətmənlə yer belləyənə, danası itənə alqış eləyə-eləyə gəzib-dolaşır, əlsizə əl, köməksizə arxa olur.
Belə baxanda Cəmonun nə varı var, nə dövləti, kənddəkilərin çoxundan pis dolanır, amma könlü, gözü  o qədər toxdu ki,  elə bil sürü-sürü dəvəsi Yəməndən, ucsuz-bucaqsız ilxısı Monqolustandan gəlir. Dəvəsi yoxdu, amma Cəmonun yaxşı ürəyi, sapsağlam səsi, ağ nəğmələri var. Əslində bu kənd üçün Cəmo qənimət adamdı. Cəmo olmasa, bu kəndin  diriləri bir yana, ölülərinin halı necə olar? Kim  dünyadan köçənləri  dəf-dumbulla, nəğməylə yola salar? Ölənlərin  ruhunu qanadlı sözlərlə kim yuyub-təmizləyər, günahlarını bağışlamaq üçün kim Tanrıya bulaq suyu kimi dupduru, dağ çiçəkləri kimi ətirli  məktublar yollayar, ölənin yeddi arxa dönəninə kim təskinlik verər, kim onları kiridər, kim?
   Axı bu yer dünyanın qurtaracağındaydı. Hərdənbir bu yerə çoxdan boyat olmuş xəbərlər, təkəmseyrək kitablar ya gələrdi, ya heç gəlməzdi. Televizordan, kompüterdən də kimsənin xəbəri olmazdı. Çünki bu kəndin yolu yoxuydu. Yol çəkmək də havayı söhbət idi. Hökumət neçə dəfə istəmişdi ey, yol çəksin, amma çəkə bilməmişdi. Təklif eləmişdilər, camaatı rahat yerə köçürsünlər, kəndin başbilənləri yalvarıb-yaxarmışdılar ki, giley-güzarımız yoxdu, bu balaca dünyamıza toxunmayın, qoyun Yer üzündə  belə bir kənd də olsun. Bu sözdən sonra gələnlər çıxıb getmişdilər. Sıldırımlı qayaları  çapsa, Fərhad çapa bilərdi, amma dağın təpəsində  Şirin nə gəzirdi? Bu kəndin qızları dağ çiçəkləri kimi gözəl-göyçək idilər, köhnəraq paltarları, qara qaloşları olmasaydı, lap şahzadələrə oxşayardılar.  
Obanın kişilərisə özlərini bəy sayırdılar. Babalarının, atalarının dediyi kimi: “Bu yerdə doğulub, bu yerdə ölmək elə bəylikdi!”.
Ölümdən söz düşmüşkən, Cəmogilin kəndində kimsə dünyasını dəyişəndə (bu elə gec-gec baş verərdi ki, hərdən adamların ölüm, daha doğrusu, dəfn mərasimindən ötrü burunlarının ucu göynəyərdi), camaatın çiçəyi çırtlayardı. Sevinərdilər ki, nə yaxşı, Tanrı onları unutmayıb, yada salıb. Belə xoş anlarda Cəmo belinə Zərri nənənin keçi tükündən əyirib toxuduğu mil-mil şalı  qurşayıb çıxardı ortalığa.  Əlinə dəf alıb meyitin baş tərəfində yerini rahatlayar, kəndin adamları da cənazənin yan-yörəsində  oturuşub  gözlərini Cəmoya dikərdilər. Handan-hana Cəmonun təbi gələrdi, yavaş-yavaş hallanar, uzun, çöp kimi barmaqları dəfi diksindirərdi. Dınq, dınq, dınqqq… Dınqıltını eşidəndə qadınların ürəyi birtəhər olar, kirpikləri bir-birinə sıxılar, ilk damcılar səssiz-səmirsiz yanaqlarıaşağı süzülərdi.
Sonra Cəmonun burun pərləri titrəyər, boğazının hülqumu qızarmış dərisinin altında oynardı. Əvvəl mızıltı eşidilərdi. Elə bil içindəki səs dünyanın o başından gələrdi. Səsin yolu açıldıqca, Cəmo ritmə oturardı. Cəmonun dilindən itburnu çiçəkləri kimi ağ kəlmələr tökülərdi. Mənası da belə olardı ki: “Darıxma, indi səni ağ yuxularına büküb gəldiyin yerə göndərəcəyik. Bilirik ki, günahsızsan, elə gəldiyin kimi tərtəmizsən, vicdanına toz qonmayıb, ruhun yaralanmayıb, Tanrı canını alıb, amma  əlini səndən üzməyib,  kənd buna şahiddi”.
Bu yerdə bütün kənd  qıyya çəkib: “Şahidik!” – deyərdilər. Elə içdən qışqırardılar ki, ölünün üzünə təbəssüm qonardı.
Cəmonun dəfn nəğmələrində ölənin həyatı,sevinci, duaları bircə-bircə sadalanardı. Dəfndəki adamlar elə bil mərhumun kinosuna baxardılar. Bütün kadrlar gerçək olardı. Dünyadan köçənin yerişi, duruşu, gülüşü, subaşına getməyi belə epizodik də olsa, kadrlardan keçərdi. Dəfn nəğməsində o adamın  sevgi hekayəti ayrıca  bölmə olardı. Cəmo göz yaşlarının içinə zərif gülüş qatardı. Mərhumun sevgisini işıqla boyayardı. O vaxtacan kimsə rəhmətliyin belə böyük sevgisi olduğunu bilməzdi. Ölənin ömür-gün yoldaşı da ilk dəfə əlli il bir yastığa baş qoyduğu adamı Cəmonun nəğmələrindən tanıyardı. Elə bil Cəmo bu kəndin yaddaş dağarcığıydı. Dediklərinin heç biri uydurma olmadığından, hamı ona inanardı.
Mərasimin sonunda dünyasını dəyişəni uğurlayar, dəfi əldən düşənəcən döyəcləyərdi.
     Bu o demək idi ki, hamı ayağa qalxıb mərhumu son mənzilə yola salsın. Kişilər əl-ələ verib halay çəkirlərmiş kimi cənazəni dövrələyər, qəfildən əllərini buraxıb geri çəkilərdilər.  Bu o demək idi ki, halaydan biri ayrıldı, gedəcək, amma gedənlə kim gedib ki? Həyat davam edir, yolu uğurlu, son mənzili mübarək olsun!
Bu kənddə molla-filan olmadığı kimi, qəbiristanlıq da olmazdı. Adamlar cənazəni qaldırıb elə öz həyətlərindəcə basdırardılar. “Ölünə sahib çıx” məsəli, deyəsən, elə Cəmogilin kəndində yaranmışdı. Adam da öz doğmasını, əzizini, həyatının bir parçasını  özündən uzaqlaşdırarmı?
Bu kəndin toylarını da  Cəmo yola verərdi. Sadəcə yas mərasimindəki sözlərə  bir balaca əl gəzdirərdi. Böyüklərdən eşitdiyi nağılları, dastanları çələng kimi bir-birinə bənd edib danışar, arada qızılgül ətirli nəğmələr söylər, bütün hekayətlərin sonu xoşbəxtliklə, bəxtəvərliklə, işıqla bitərdi. Hə, toy demişkən, toy günü  bəy Cəmonun yanına gedər, ondan xeyir-dua alardı. Cəmo da bəyin qulağına nəsə pıçıldayıb onu utandırardı. Onun  nə pıçıldadığını kimsə bilməzdi. Sözün düzü, burda adamlar çox az danışardı. Çünki dağların başında, göylərə yaxın yerdə çörək kimi, su kimi, söz də müqəddəs sayılardı.
Gün günorta olanda Cəmo uşaqdan-böyüyə hamını səsləyər, bütün kənd bir süfrədə oturub ətotulu, kəklikotulu  yeməklərdən dadardılar. Axşama yaxın Pilə Lətif tütəyini dilləndirər, dünyanın kədərindən qopan bu zərif musiqilər adamların sümüyünü titrədərdi. Pilə Lətifin pilə ürəyini dinləyəndən sonra Cəmo dəfini döyəcləyər, şən nəğmələr söylərdi.
Evdə lampalar yananda, toy bitərdi. Gözəgörünməz bir əl bu kəndin üstünü ipək   yarpaqla  örtər, kənd yuxuya gedərdi. Dünyanın yenidən bölüşdürülməsi, soyuq müharibə, ozon qatının deşilməsi, iqlim dəyişkənliyi, terror, pandemiya və ilaxır, ilaxır qorxulu şeylərdən xəbərsiz  adamlar Yer üzündə heç kimin görmədiyi rəngli, ətirli yuxular görərdilər. Görərdilər ki, ağ atlar çəməndə otlayır, qartallar havada uçuşur, qəddi əyilmiş bir ağaca cavan pöhrələr dayaq verir, parabüzənlər, əlvanrəngli kəpənəklər havada “Yallı”  gedir, bütün bağlı qapılar gec-tez xeyirin əliylə açılır…  
Tanrı  ölümü də  sevinclə qarşılayan, ağ nəğmələr oxuyan, İlahi bağdan qopmayan bəndələrini əlçatmaz bir yerdə – qayaların ovcunda qoruyub saxlayar, adamlarsa bir dimdik suya şükür edən quşlar kimi sevinəndə də, darıxanda da, ağlayanda da başlarını qaldırıb göyə  baxar, baxar, baxardılar…

“Gənc Ədiblər Məktəbi”nin müdavimi, Azərbaycan Yazıçılar Birliyi Gənclər Şurasının və Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin üzvü, Prezident təqaüdçüsü, “İlin gənci” müfakatçısı, Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Baş redaktoru

---

Her kes bir yerlerde
Kırgınlığının peşinde, anne…
“Gel” diyemiyorum,
Uzun yolu sevmezsin…
“Geliyorum” desem de olmaz,
“Geç vakitte dışarıya çıkılmaz!”-
Sesin kulaklarımda…
Tek yolunu seçiyorum birlikte sevinmeyin
Telefon numarandakı rakamları
özenle tuşluyorum, anne…
…dertlerime örttüğüm
Tesellime sevinelim,
Dertleri unutmadan hem de…
İnsanlar unutmuş sevinçleri görmeyi,
Her kes bir yerlerde
Kırgınlığının peşinde, anne…

(2022)

“Gənc Ədiblər Məktəbi”nin müdavimi, Azərbaycan Yazıçılar Birliyi Gənclər Şurasının və Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin üzvü, Prezident təqaüdçüsü, “İlin gənci” müfakatçısı, Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Baş redaktoru

Bir otobüs durağında bıraktım anıları…
Çekip gittim hala yaşanmamış yıllara.
… Yaşanmışlara ne çok benziyor,
bir bilsen,
otobüs aynaları…
Parmak uçlarında yitirilmiş duyğular,
Nefes buharlarında intihar etmiş aşklar,
Yutkundukca boğazında düyümlenmiş
Kendin gibi bildiklerin…
“benim”, “sensin” suçlamalarıyla
Ömrüne hopmuş gel-gitler…
… Otobüs perdeleri gibi çektim
Pis anıların üstüne umutlarımı…
Ve bir otobüs garında
Döner kokusuyla miyavlayan kedilerin
Pati izlerine döktüm unutduklarımı…

(2022)

“Gənc Ədiblər Məktəbi”nin müdavimi, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin (AYB) üzvü, Azərbaycan Respublikası Prezidenti təqaüd fondunun təqaüdçüsü, Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının GƏNCƏ Bürosunun Rəhbəri

Hər şey yoluna düşür,
Öyrəşirəm təkliyə.
Nə sənə əl uzadıram,
Nə Tanrıya – əllərimdən çək deyə.
Hər şey yoluna düşür,
Səhər-axşam darıxmaq da
Vərdiş halına düşür.
…Gözlərimdən axıb getdi,
Ürək bir ovuc su idi.
Amma hələ düşünürəm:
Yarım qaldı,
Ya tamamı bu idi?..

Sonra
Səssizlik çökər gözlərinə.
Kipriyindən asdığın
Yaş da quruyar,
Əllərin qoynundan yarıyar.
Gözəl-göyçək ümidlərlə
Aranı vuran tapılmaz.
Hər yerin elə ağrıyar,
Bir dənə yaran tapılmaz.
Susarsan,
Elə susarsan,
Bircə gözlərin səs edər…
İlahi, nə çox düşündün?
Mənə ölüm də bəs edər.

“Gənc Ədiblər Məktəbi”nin müdavimi, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin (AYB) üzvü, Azərbaycan Respublikası Prezidenti təqaüd fondunun təqaüdçüsü, Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının GƏNCƏ Bürosunun Rəhbəri

* * *

Ürəyini dinlədin,
Neylək?!
Nə deyir, olsun.
Mən də başımı qataram.
Qoy unutmaq müddətim
Bir-iki şeir olsun.
Məndən nigaran olma,
Gör nə vaxtdı ölmürəm,
Yaşayıram bir təhər.
Bütün çıxıb gedənləri
Unutmaq vərdişim var.
Vəfasızam, bilirsən,
Mən də səndən beş betər.
Ürəyini dinlədin,
Neylək?
Nə deyir, olsun.
Bundan yaxşı təsəlli?:
“Hər işdə bir xeyir var,
İlahi, xeyir olsun”.

* * *

Yaxşı ki varsan” dediyim
Günəş divar saatıdı göy üzündə-
Saat üçü vurur.
Nəylə ovudum könlümü?
Qarşıda gecə durur.
Heç bilmirəm kimin üçün
Bu dünyadan gen düşürəm.
Səhər durandan darıxıb
Axşama yorğun düşürəm.
Orda biri var deyirlər,
Hələ təzə bilmişəm ki,
Arzusu mənəm büsbütün.
İstəyirəm yaxınlaşım:
Darıxırsan?
Ölmüşəm ki?..
İstəmirəm,
Hamı getsin,
Qoy hamı yoxsa çıxsın.
Sinəm edam kürsüsüdü,
Ürək çarmıxa çıxsın.
…Ürəyimdə gizli-gizli
Tez-tez çəkilir adı.
“Yaxşı ki varsan” dediyim
Hardadı?

Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü, Prezident mükafatçısı, Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının BAKI Bürosunun Rəhbəri

Adamlardan dağ olmadı,
Bilmədim kimə yaslanım,
Gəlib ağaca söykəndim,
Ağac məni saxladı.

Bulaq oldum dum-duru,
Dedilər bulanıqdı.
Süzüldüm, daşdan süzüldüm,
Süzüldüm, qumdan süzüldüm.
Torpaq mənə inandı,
Adamlar inanmadı.

Nə illahdı bilmirəm,
Tapılmır çəmim, yönüm.
Yollar da o yol deyil ,
Gedəsən gün doğana.
Elə mat-mat baxıram
Əllərimə, ilahi.
Əllərim qanad deyil,
Ah, kaş ki qanad ola…

Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü, Prezident mükafatçısı, Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının BAKI Bürosunun Rəhbəri

* * *

Yaxşı ki, o səhər ölmədim,
O sən gedən səhəri deyirəm.
Yadındadır, mən topladım
Əşyalarını hələ?
Hıçqırıqlar içində pıçıldadım da
Get, gülə- gülə.
Yox e, sözüm onda deyil,
Yaxşı eləyib getdin.
Qalıb nə edəcəkdin ki ,
Viranə ürəyimdə?
Onsuzda əzəl gündən
Yalançı məhəbbətdin,
Onsuzda düşmən bıçağı idin
Kürəyimdə.
Bax heç zəng etmirəm də,
Nə də axtarıb,sormuram.
Həvəsində deyiləm qapalı dəftərin,
Çoxdan külünü sovurmuşam,
Lənətə gəlmiş vərəqlərin.
Sonra demə unuda bilmədin məni,
Lovğalıq qatma gülüşünə.
Danışmağı sevmirsən bilirəm,
Sussmağın da anlam verir
Gedişinə…

* * *

Bizim küçələrdə xəzandı yenə,
Nə yağış kiriyir, nə bulud susur.
Hardasa bir nəvə yuxusun deyir,
Hardasa bir nənə tərsinə yozur,
O pis yuxunu…

Sussdum, sükutumda öldü arzular,
Dondu baxışımda son ümüd, son iz.
Gözümün yaşına qarışdı sular,
Qorxdum ağlamasam quruyar dəniz
Ölər balıqlar…

Mən ki bu payıza, qışa alışdım,
Kim deyir əllərim hələ bahardı?
Bilmirəm nə zaman alnım qırışdı,
Bilmirəm haçandan saçım ağardı.
Bəlkə o gündən…

Bizim gecələrin ayı bulanıq,
Bahar qış ömrünə çatandan bəri.
Görən ad günümə kim göndəribdir,
Bu matəm qoxulu qərənfilləri?
Dedilər Atandı…