Gözüməmi düşüb gözünün izi,
Elə bil üzümdən yad külək ötüb.
Ağrılar süzülüb dodaqlarından,
Gözümün yaşını sərt külək öpüb.
Nə vaxtsa ayrılıq ümidi gəlib,
Nə vaxtsa firtına itirib məni.
Nə vaxtsa ömrümə bahar ələnib
Çəməndə, bağçada bitirib məni.
İndi isti anım, sazax anımdı.
Sakitcə meh əsib üşüdür hərdən.
Demə könül evim yasaxlanıbdı,
Göylərə qaldırır, düşürür hərdən.