“Ey qadir Allah! Sənə ona görə səcdə eləmirəm ki, Sənin cənnə ti nə tamahım var, ona görə səcdə eləmirəm ki, Sənin cəhənnə mindən qorxuram. Sənə ona görə səcdə edirəm ki, Sən bu səcdəyə layiqsən”. Həzrəti Əli.
Allah evi! And içirәm,
Ərәnlәrin canı haqqı!
Mәni sәnlә görüşdürәn,
Vaxtın xoşbәxt anı haqqı!
Ürәklәrin dolu camı,
Könüllәrin yanan şamı,
Gecәlәrin dadı, tamı,
Sübhün nurlu danı haqqı!
Fikri sәf-sәf olanların,
Haqqa tәrәf olanların,
İşi şәrәf olanların,
Ölmәz adı-sanı haqqı!
Düzün gülü, dağın qarı,
Göyün nuru, yerin barı,
Güldәn şirә çәkәn arı,
Bal süzdürәn şanı haqqı!
Tәmizlәrin tәravәti,
Halalların lәyaqәti,
Zirvәlәrin әzәmәti,
Otun, suyun sanı haqqı!
Doğan günün, xoş saatın,
Üzә gülәn bir hәyatın,
Yerin, göyün, Kainatın,
Əbәdi nişanı haqqı!
Mәnim fikrim, mәnim hissim,
Haqq yolundan dönmәyәcәk!
Əqidәmin qulluğunda,
Mәhәbbәtim sönmәyәcәk!
Əl vurub Kәbә daşına,
Olmuşamsa haqq aşığı –
Mәnim süfrәm indәn belә,
Haqq xörәyi, haqq qaşığı!
Ey evimә gәlәn qonaq,
Süfrәmdә şәrab görmәzsәn.
Canımda bir narahatlıq,
Ruhumda әzab görmәzsәn.
Haqqı sәpә bilmәyәnlәr,
Hәqiqәti dәrә bilmәz.
Heç kәs mәni әqidәmdәn,
Yolumdan döndәrә bilmәz!
Qarışqa mәndәn incimәz,
Danışaram, dilim tәmiz.
Yatanda yatağım halal,
Qalxanda mәnzilim tәmiz.
Özünü yormasın şeytan,
Onu yaxına qoymaram.
Ömrüm boyu haqq yolunda
Qılıncı qına qoymaram!
İnanıram, mәn әl vursam,
Əlim qumu göyәrdәcәk.
Nәfәsim daşlar üstünә,
Düşәn tumu göyәrdәcәk!
Minadan ucalan eşqim,
Kәbәdәn güc alan eşqim,
Mәkkәdә hac olan eşqim,
Saf toxumu göyәrdәcәk!
Mәn ki qırx beş yaş içindә,
Zәvvar oldum ziyarәtә,
Girdim Kәbә qapısından,
Durdum haqqa ibadәtә.
Mәn ki Zәmzәm bulağında,
Əl-üzümü yuya bildim,
Göz gördü, qulaq eşitdi,
Hәqiqәti duya bildim.
Mәn ki ehram paltarına,
Cәnnәt әtri sәpә bildim.
Dilim “Allah!” deyә-deyә,
Qara daşdan öpә bildim.
Mәn ki Mәkkә xatirәli,
Bir sәfәrin zәvvarıyam.
Peyğәmbәrin Mәdinәsi,
Bir şәhәrin zәvvarıyam.
Bulaqların gözü kimi,
Ruhun tәmiz olmalıdı.
Könüllәri isitmәyә,
Eşqin dәniz olmalıdı!
Gәlәn gәlmiş axın-axın,
Daha mәnә indәn belә.
Hamı doğma, hamı yaxın,
Hamı әziz olmalıdı!
Bu söhbәti mәn demirәm,
Bu Hikmәti Quran deyir.
Haqqın ulu dәrgahına,
Öz evitәk varan deyir.
Meraca çapıb atını,
Dindә tapıb hәyatını,
Göyün yeddinci qatını,
Bir gecәdә yaran deyir.
Ziyarәti qәbul olan,
Hekayәti mәqbul olan,
Allahına Rәsul olan,
İman әhli iman deyir.
Ulu tanrım! Varlığımı,
Bu imana layiq eylә!
Peyğәmbәrin damarından,
Axan qana layiq eylә!
Daha mәnә ölüm yoxdu,
Daha mәnә zaval yoxdu.
Daha mәnim dәftәrimdә,
Hәqiqәt var, xәyal yoxdu!
Daha mәnim yeriyәndә,
Büdrәmәyә haqqım yoxdu.
Daha mәnim danışanda,
Titrәmәyә haqqım yoxdu!
Əlin harama haqqı yox,
Dilin yalana haqqı yox.
Qәlbin kinә-küdurәtә,
Nәfsin talana haqqı yox,
Qadir Allah, daha mәnim,
Günahımı bağışlama!
Bir nemәtә әyri baxsam,
Tamahımı bağışlama!
Şair könlüm, indәn belә,
Günah sәnin işin deyil.
Alan alsın, verәn versin,
Tamah sәnin işin deyil!
Çәkil xәlvәt bir guşәyә,
Qәlәm olsun, varaq olsun.
Qәlbin, ruhun haqq yolunda,
Şölәlәnәn çıraq olsun!
Dözüm min-bir әzabına,
Hәr haqqına, hesabına.
Canım qurban kitabına,
Canı cana layiq eylә!
Haqqın yerdә nişanıyam,
Övliyalar mehmanıyam.
Hәr kimin ki heyranıyam,
O heyrana layiq eylә!
Dәrk elәdim hikmәtini,
Bildim ki, nәyә layiqsәn.
Sәcdә qılır bәşәr sәnә,
Sәn bu sәcdәyә layiqsәn!
Qayaların sinәsindәn,
Qalxan atәşә layiqsәn.
Gedәn vaxta, gәlәn günә,
Doğan Günәşә layiqsәn!
Buludların yağışına,
Çiçәklәrin naxışına,
Ulduzların baxışına,
Göyün rәnginә layiqsәn!
Bu qurğunun, bu nizamın,
Öz әlinlә yanan şamın,
Bu әbәdi ehtişamın,
Xoş ahәnginә layiqsәn!!!
Mәkkә-Bakı, 1994, avqust