Dünya Gənc Türk Yazarlar Birliyi və “Gənc Ədiblər Məktəbi3″ün üzvü
Mən buralarda bir qərib qız
boynumu bükmüşəm;
adamları mənə Bakını xatırladır.
mən buralarda
dar küçələr keçirəm,
salxaq duyğulara rast gəlirəm.
Bir qoyunda
isinmək varkən buzlamışam.
İki, üç günlük “sevgi”-
hamının düşüncəsinə hökm edir.
Mən buralarda bir qız axtarıram:
sərvi boylu,
qönçə dodaqlı.
Mən bir ürəkdən sevgi içmək istəyirəm
burulğan xəyallarıma.
Sızqa xatirələrdən
qaynar ömrə yetişmək mənim haqqım…
Bir yaşıl yarpağın
Yaz ətri
bətnimə girir
bir gün qəhqəhəsinə ayrılıram yuxudan,
bir gün inqəsinə.
Bir əlin istisi çatmır mənə…
Mən buralarda
Sirddharthanın keçdiyi yolda
suyun eyni yerdən axmasını
dönüb dolanıb eyni yerə axmasını
seyr edirəm.
Bir az Sabir ömrüdür,
bir az Vazeh ömrü…
Və Cek London kimi hər gün bir az
intihar edirəm.
Səni öz halına buraxsam
Allah görəsən məni daha necə cəzalandıracaq?
Mən, hər kəsi halına buraxan yolcuyam
Səni ruhuma çəkmişəm
Fərqimdə deyilsən.
Gün gələr bütün qadınlar
Düşüncəndə bəlkə böyüyər
Kiciklikdə böyüklük
Təklikdə tənhalıqmış.
Fərqimdə deyilsən
Sən heç bu da deyilsən.
Gözlərimdə işıqlanan nur kimisən
Sabahları içimdə hiss etdiyim.
Sən sən ol, mən də mən.
Qoy gülsün bizə bütün aşiqlər
Sevgi bir gecəlik
Nə bir günlükdur.
Sevgi boğaz körpüsünün üzərindən
Keçən metrobüsdür.
Sevgi gəminin su urəyinə iz salmasıdır.
Sevgi o suyun damlalaridir.
Sən bunu bir gün
Mən olmadığında axtaracaqsan.
Səni ruhuma çəkmişəm
Təbiətimin yaşıllığısan
Fərqimdə deyilsən!
Bu gün ən təmiz gündür
Səni ruhuma çəkdiyim…