Day: Oktyabr 22, 2021

  • Aynur QAFARLI.Yeni şeirlər (2021) II hissə

    İstəmirəm bu yuxudan oyanım

    Üzülübdür, nə əl qalıb, nə ətək,

    Necə dözsün qarlı qışa bir çiçək.

    Çıxıb getdin, məni qoydun tənha, tək,

    Həsrətinə indi necə dayanım?!

    Sənli günlər bir-birindən boyatda,

    Unudulmaz, o yaddadır, bu yadda.

    Səndən özgə kimim var ki, həyatda,

    Bilirsənmi, təkcə sənsən həyanım?!

    Gözlərimi bənzədərdin ülkərə,

    İnanmırsan, yaddaşını silkələ.

    Heç ürəyin sızlamırmı bir kərə?

    Məni məndən gözəl bilib duyanım.

    Qoy uyusun xatirələr, ayıltma,

    Məni bir də nəfəsində bayıltma.

    Daha gecdir, istəmirəm, qayıtma,

    Məni qoyub başqasına uyanım.

    Sanırdım ki, hər günümüz özəldir,

    Baxdım, gördüm payız gəlib, xəzəldir.

    Eşqin elə yuxu kimi gözəldir,

    İstəmirəm, bu yuxudan oyanım.

    *Ayrılığın sobasında yanmışam*

    Qaralmışam, seçilmirəm kömürdən,

    Məhəbbətin tavasında yanmışam.

    Qışda məni dondurubdur qar-sazaq,

    Yayın isti havasında yanmışam.

    Həyatımda rahat ömür sürmədim,

    Bir bağ saldım, meyvəsini dərmədim.

    Sevdim, seçdim, səfasını görmədim,

    Nakam eşqin cəfasında yanmışam.

    Bu fələyin hiyləsinə aldanıb,

    Əl uzatdım qanqallara, gül sanıb.

    Mən bir eşqin həsrətiylə odlanıb,

    Ayrılığın sobasında yanmışam.

    Açılmayıb nə səhərim, nə danım,

    Axıb gedib bir su kimi hey, qanım.

    Elə dərdə tuş olub ki, bu canım,

    Dərmanında, davasında yanmışam.

    Harda olsam məhəbbətim seçilib,

    Eşq yolunda şirin candan keçilib,

    Yurdum-yuvam, ev-eşiyim kiçilib,

    Sanki bir quş yuvasında yanmışam.

    Nə gün doğar, nə də ki, dan sökülər,

    Yerin dizi, Göyün beli bükülər.

    Görmüşük ki, davada qan tökülər,

    Mən bu sevgi davasında yanmışam.

  • Aynur QAFARLI.Yeni şeirlər (2021) I hissə

    Taleyimi gözlərimdən oxu, bil,

    İçimdəki qüssə-qəmi soruşma.

    Niyə belə tez saraldı baharda,

    Nəyə görə, yaşıl zəmi? Soruşma!

    İndi daha dərddən-qəmdən gözüm tox,

    Dərd quyusu çox dərindir, bəyim, çox,

    O çağların dönməyinə ümid yox,

    Getdi ömrün gözəl dəmi, soruşma.

    Bəxt yoluma işığını salmadı,

    Ağız büzdü, salam verdim, almadı,

    Ürəyimdə tək biri də qalmadı,

    Arzuların öldü cəmi, soruşma.

    Rəvadırmı hər kim olsa, yarışsın?

    Aynur gərək taleyiylə barışsın.

    Qoy payızın leysanına qarışsın,

    Gözlərimi tutan nəmi, soruşma.

    Dəniz

    Sular körpə kimi atılıb-düşür

    ayın işığında.

    Nağıl pıçıldayır dəniz qağayılara.

    Bu sirli gecələrdə

    dəniz başqa cür olur –

    Ləpələr bir-birini əzizləyir,

    öpür hey…

    Üzür xəyallarım da

    qoşulub qayıqlara…

    Uzaqda bir şam yanır.

    Bəlkə də, su pərisi məni qonaq çağırır

    doğma bacılığıtək

    öz dəniz vətəninə.

    Bu sirli qaranlığı boğur hıçqırıqları

    ağlayan buludların…

  • Şair-publisist İbrahim İLYASLI Azərbaycan Yazıçılar Birliyi Poeziya Seksiyasının sədri seçilib

    Azərbaycan Respublikasının Prezident Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü, Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Sumqayıt Bürösunun Rəhbəri Şair-publisist İbrahim İLYASLI Azərbaycan Yazıçılar Birliyi Poeziya Seksiyasının sədri seçilib.

    Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Mətbuat xidməti 
    və İctimaiyyətlə əlaqələr şöbəsi.

  • Xalq şairi Vahid ƏZİZ.”DOYMURAM GECƏNİN QARANLIĞINDAN…”

    This image has an empty alt attribute; its file name is 29497453_111549449689796_2245747713169949179_n.jpg

    Doymuram gecənin qaranlığından,

    saçların qoynuma tökülü qalır,

    yastığı o qədər qucaqlayıram,

    çırpırlar,yenə də bükülü qalır,

    Yer soyuq–atılmış bir qucaq kimi,

    zülm olmaz bu,olmuş olacaq kimi!

    göz yaşı söndürmüş bir ocaq kimi,

    ürək həm közərir,həm külü qalır,

    İllər yaşatdığı gerçəyə baxır;

    ağarmış saqqala,birçəyə baxır,

    gülüm,bu özü də çiçəyə baxır–

    ya dönür xəzələ,ya gülü qalır,

    Gözümə bənzəməz nə çeşmə,nə çay,

    içimdə boğular saldığım haray,

    o vaxtdan,sevgimə qurduğum Saray,

    eləcə tavanı sökülü qalır,

    Təkcə özüm idim sənə yananın,

    gülüm,sən özümü qoru,sən canın!

    o qədər uzağıq,sanki hicranın,

    arada bir neçə Yüz ili qalır…

  • Xalq şairi Vahid ƏZİZ.”MƏKTƏB ONA GÖRƏ MÜQƏDDƏSDİ Kİ…”

    This image has an empty alt attribute; its file name is 29497453_111549449689796_2245747713169949179_n.jpg

    Hərdən ayrılıram öz məhvərimdən,

    gözlərim yol çəkir,səsim alınır,

    qulağım oyanır cingiltilərdən,

    elə bil hardasa adım hallanlr,

    Təyyarə qanadı,vaqon təkəri…

    hər kəsi biy yana apardı yollar,

    cingilti-eyniylə məktəb zəngləri,

    şagird dostlarımdı xatırlayanlar,

    İndi anlayıram–dəyər hər şeyə,

    hər biri o şirin xatirələrin,

    sonra həsrətini az çəkək deyə,

    üstünə bir il də gəldi on ilin,

    Boylana-boylana bir-birimizə,

    nəğmə dərslərində gülümsəyərdik,

    hərdən düşünərdim–vaxtı gələndə,

    ikimiz birlikdə nəğmə deyərik,

    Nahaq gözləmişdik “Sonuncu zəngi”,

    o-bitir,qayğılı illər başlayır,

    Məkrəb ona görə müqəddəsdi ki,

    orda Leyli qalır,Məcnun yaşayır…

  • Xalq şairi Vahid ƏZİZ.”QORXURAM…”

    This image has an empty alt attribute; its file name is 29497453_111549449689796_2245747713169949179_n.jpg

    Həyatın yolları eniş–yoxuşdu,

    “ho-hodan”qorxuram,

    “toşdan”qorxuram,

    payız bağbana da,mənə də xoşdu;

    əynim nazik olur–qışdan qorxuram.

    Vaxt-hərdən canıma bir qada salıb,

    oynadıb,cırnadıb,it-bata salıb,

    qapim açıq qalıb-it yada salıb,

    get-gedə azalan huşdan qorxuram,

    Maral,gendə dolan,kəmənd atan çox,

    hər şey bazarlanar; alıb-satan çox,

    arabir yan keçər–sürüşkəndi ox,

    yuvasız quş kimi daşdan qorxuram!

    Deyirlər–bələkdə yaman kürmüşəm,

    həyata gah gülüb,gah hönkürmüşəm,

    o qədər səbəbsiz qapaz görmüşəm,

    nəvələr,ağıllı başdan qorxuram!

    Biçinçi,elə biç-gül ağlamasln,

    ocaq,elə soyut-kul ağlamasın,

    məni dəfn edəndə el ağlamasın-

    Vətənin gözündə yaşdan qorxuram!

    Yaman artmaqdadı dinsiz,

    umansız,

    “kəsər qulağını” ağrısız, qansız,

    tərif,qoltuğuma qoyanda qarpız,

    birdə”zordan” ağır “xoşdan” qorxuram.

    Tikanım gül açıb,gülüm tərk olub,

    çox şey,Vahid ƏZİZ,mənə görk olub,

    indi də,o vaxt da dizim bərk olub;

    elə düşünmə ki,yaşdan qorxuram…

  • Xalq şairi Vahid ƏZİZ.”BU ARAQ NECƏ DƏ QƏRİBƏ ŞEYMIŞ…”

    This image has an empty alt attribute; its file name is 29497453_111549449689796_2245747713169949179_n.jpg

    (zarafatyana və ciddi)

    Bu araq necə də qəribə şeymiş !?

    həyat dərk olunmur ayıq baş ilə,

    hər bir şərayitdə gözəl gedirmiş,

    həm soğan-çörəknən,həm bozbaş ilə.

    Könlüm arasında bəm ilə zilin,

    bezdik tənəsindən zirin-zibilin!

    arabir lap topuq vursa da dilin,

    səni danışdırar gözlə-qaş ilə.

    Məclis yaraşığı,həm də xoxandı,

    kişini ucaldan,yerə soxandı!

    “girmə küpəsinə”,adam boğandı,

    biraz dadına bax,biraz nuş elə!

    Onu içrəm ki,ləzzətin görəm,

    sürünə-sürünə evə gəlmərəm,

    axşamlar xoş gələr pendir-çörəknən,

    arağı vurasan səhər xaş ilə!

    Araq gözəl şeydi-şulan olmaya,

    ağlını başından alan olmaya,

    evində nigaran qalan olmaya-

    arağı içəsən dost,sirdaş ilə.

    İş ağır,yayınıb yükdən,içərəm,

    əhvalım düşəndə kökdən,içərəm,

    mən də,Vahid ƏZİZ,hərdən içərəm,

    amma ki,içmərəm hər “alkaş” ilə…

  • Xalq şairi Vahid ƏZİZ.”MƏNİ APAR…”

    (Sevən bir qızın dılindən)

    Az oyna qəlbimin sönən közüynən-

    özünnən,imanlı ol,məni apar!

    bezdim dərdləşməkdən çeşmə gözüynən-

    yarpazam,su içib,yol-məni apar.

    Atma yarı yolda-özgə qaldırar,

    sevən yar–yarına könül aldırar!

    bahar-lalələri erkən soldurar,

    dönüm bənəvşəyə,kol,məni apar.

    Görsən lal-dinməzəm,biraz ərk elə,

    ya sev,ya könlümü tamam tərk elə!

    sarmana bilməsəm-bilərzik elə,

    yapış barmağımdan,qol,məni apar.

    Gəlsən,gecələrdə,de-ayıq olum,

    sən odlu-alovlu,mən soyuq olum,

    sevgi dəryasında bir qayıq olum,

    yarpaq yelkənimə dol,məni apar.

    Bəlkə o,ağ atlı tanışdı sənə?

    hansı bəxtəvəri aldı tərkinə?

    qoşulub gedənlər çətin ki,dönə,

    özün bitən yerə,yol,məni apar…

  • Şair-ədəbiyyatşünas Rafiq YUSİFOĞLU.”GÜLÜM, MƏHƏBBƏTLƏ ZARAFAT OLMAZ”

    Asanmı sanırdın mehri, ülfəti? –

    Heç vaxt incimirdin sözümdən mənim.

    Əyləncə bilirdin sən məhəbbəti? –

    Qorxmadan öpürdün üzümdən mənim.

    Hisslərin əlində oldun əsir sən,

    Körpə bir məhəbbət düşdü sazağa.

    İndi titrəyirsən, indi əsirsən,

    Qaçmaq istəyirsən məndən uzağa.

    Geriyə yol varmı ancaq sevgidə? –

    Ürəyim titrəyir, yol çəkir gözüm.

    Alın yazısıdı elə sevgi də,

    Qaçmaq mümkün deyil ondan, əzizim!

    Mənə nifrətlə də baxa bilərsən,

    Ancaq bilirəm ki, qəlbi yuxasan.

    Sən mənim sözümdən çıxa bilərsən,

    Qəlbinin sözündən çətin çıxasan.

    Gözündən ovcuma bir damla düşdü,

    Sevda yollarında şair mat olmaz.

    Sevgi ömür kimi ciddi bir işdi,

    Gülüm, məhəbbətlə zarafat olmaz…

    07.03.2000

  • Şair-publisist Əli Rza XƏLƏFLİ.”ALLAHIN ƏMANƏT YOLU”

    This image has an empty alt attribute; its file name is Eli-rza-xelefli.jpg

    Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü, Azərbaycan Respublikası Prezidenti Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü, “Kredo” qəzetinin Baş redaktoru 

    Vaqif Bəhmənliyə

    Oxudum şerini Vaqif Bəhmənli,

    Hər misran pir daşı , ocaq daşıdır…

    Xatirə yolların dumanlı , çənli

    Gördüyün zirvələr dağlar başıdır…

    Məmməd Araz yolu…anlamaq dərdi,

    Əzablar içində yaşamaq yolu…

    Allahın pay böldü, əmanət verdi,

    Sənindi dərdləri daşımaq yolu…

    İllərdir işığı qəlbindən keçən

    Gözləri gözündür Eldar Baxışın…

    Sözün ümmanında mənalar seçən

    Sərraf nəzəridir iti baxışın…

    Silsilə dağlardır adlar, ünvanlar

    Yollar bələdçindir izlər sirdaşın…

    Gördüyün pirlərdir qada sovanlar,

    Kəramət gücü var burda hər daşın…

    Gözlərin yaddaşın pəncərəsidir,

    Baxıram gördüyün uca dağlara,

    Xatirə ilğımı dərd çarəsidir,

    Xəzan könlümüzdə solan bağlara…

    Bizim qalaktika … adlar aləmi,

    Yaşayan ürəklər ad -ad döyünər…

    Sözünün üstünə çəkib qələmi,

    Allahın özü də baxıb öyünər…

    Yaxşı bilirirəm ki sən çox ucasan,

    Boyun boy götürüb Araz dağından…

    Bilirəm dərdinlə dərdli qocasan,

    Xal düşüb qəlbinə Eldar çağından…

    Ruhumuz dil tapar, qol boyun olar

    Gedərik Vətəni istək boyunca,

    Kövrək duyğularla könlümüz dolar,

    Sevinər sözümüz yenə doyunca…

    Xələfli sözünü yağdı bu yerdə,

    Sözdə Vaqif olan bir kimsə görsün

    Xudafərin üstə ağlayan dərdə,

    Diri qürurunda səcdəyə dursun…

    Oxudum şeirini, Vaqif Bəhmənli,

    Çatdığın ocaqlar oddan bəllənir…

    İnsan təbiətlər çöllü, çəmənli,

    İlhamın yağdıqca yaddaş güllənir…

    Əli Rza Xələfli,

    13. 10.2021…

    Saat… 20.30

  • Şair-publisist Hikmət MƏLİKZADƏ.”Eşq dərdin sonuncu mərtəbəsidi…”

    This image has an empty alt attribute; its file name is 10291071_455253494660228_1338165152726257845_n-300x300.jpg

    Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvüAzərbaycan Respublikasının Prezident Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü

    Eşq dərdin sonuncu mərtəbəsidi…

    Eşq dərdin sonuncu mərtəbəsidi…

    Qəlb ora adamı dillə çıxardır.

    Yuxuda gördüyüm alagöz gəlin,

    Qışın bu vaxtında çillə çıxardır.

    Mənim də içimdə eşq odu sönüb,

    …Eh, mənə bu kəndin havası düşmür.

    Anam ocaq çatır, külək söndürür,

    Anamla küləyin davası düşmür…

    İştahı çoxalır qonşu qızın da,

    Az qalır çəpərdən tullanıb, gəlsin.

    …Ruhuma deyin ki, ürək tab etmir,

    Getsin, yad şəhərdə pullanıb, gəlsin.

  • Azərbaycanlı şairə-publisist Nəcibə İLKİN.”Burax əllərimi…”

    This image has an empty alt attribute; its file name is necibexanim.jpg

    Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü, Azərbaycan Respublikası Prezidenti Təqaüd Fəndunun təqaüdçüsü, “Azad qələm” ədəbi-bədii, ictimai-publisistik qəzetinin və “Ali Ziya” ədəbi-bədii, elmi-publisistik jurnalının təsisçisi və baş redaktoru

    Burax əllərimi, qoy çıxım gedim,

    Nəyinə lazımdır sənin bu sevgi.

    Həsrəti gözümə qoy sıxım gedim,

    Olsun ürəyimə qənim, bu sevgi.

    Nə əhlət daşıyam, nə ümid yeri,

    Yorulub, yoğrulan qən ağacıyam.

    Burax əllərimi qoy çıxım gedim,

    Bəlkə bir ürəyin ehtiyacıyam…

    Ağacdan yonulub, daşdan yonulub,

    Bəxtimin naxışlı oyuncağı tək.

    Qıfıl da asılıb könül taxtından,.

    Nəzəri qaytaran göz muncuğu tək.

    Burax əllərimi, a sevda yolçum,

    Kipriyim asılıb göz yaşlarımdan.

    Qurtara bildimmi, sevən də səni,

    Taleyin atılan bəd daşlarından.

    Burax əllərimi, qoy çıxım gedim,

    İndi baxışında əriyən buzam.

    Bu ömrün qışında axı nə edim,

    Mən sevgi bağına gec gələn yazam.

  • Şairə-publisist Xalidə NURAY.”Qığılcımdan doğan alov”

    Çalıb haqqımızı taxtımız üstə,

    Yurdsuz kafirlərə taxt yaratdılar.

    Saxta Erevanı tarixə yazıb,

    İrəvan qalasın söküb atdılar.

    Böyük Ermənistan xülyası ilə

    Haya arxa oldu fitnəkar ruslar.

    Acgöz caqqallar tək doymadı gözü,

    Qarabağı tutdu xain-cəsuslar.

    Doğma yurdumuzdan didərgin salıb,

    Otuz il Cıdırda at oynatdılar.

    Yağılar vətəndə göz dağı olub,

    Qeyrət yaramızı çox qanatdılar.

    Dığalar fitnədən libas geyinib,

    Öyünər donuyla yad kölgəsində.

    Namərdlər məzlumu əzər,sinsidər,

    Lənəti haqlayar haqqın səsində.

    Bu gün döyüşlərdə Vətən adında,

    Zirvəyə çatmağa qanad çalırıq.

    Qisasdan içimiz alışıb,yanır

    Bir qarış torpağa min can alırıq.

    Yağı tapdağında qalan yurdumu,

    Suvarır qanıyla şanlı ordumuz.

    Qələbə eşqiylə oddan don geyib,

    Düşmənə sipərdir şəhid yurdumuz.

    Susdurub düşməni haqq səsimizlə ,

    Günəş tək parlayıb zülməti yendik.

    Zəfər məşəlini yandırmaq üçün,

    Qığılcımdan doğan alova döndük!

    18.10.2020.