Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalı

Blog

  • Rahilə DÖVRAN.Vətənpərvərlik ruhunda yazılan şeirlər

    rxd

    Şairə-jurnalist-publisist
    Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü,
    “Qızıl qələm” media mükafatı laureatı,

    DÖVRANIN GƏLİR

    Çatdı xeyir xəbər, xarı bülbülə,
    Dedilər muştuluq, cananın gəlir.
    Tezliklə qovuşar, yarı bülbülə,
    Dedilər halına, yananın gəlir.

    Neçə il qalmışdı həsrətdə, darda,
    Saralıb, solmuşdu, boranda, qarda.
    Bilmirdi sevdiyi, qalıbdır harda,
    Dedilər qaydına, qalanın gəlir.

    Düşmüşdü qaniçən, zalım əlinə,
    Nəğmə dəyməmişdi, bağlı dilinə.
    Dönmüşkən son bahar, xəzan gülünə,
    Dedilər dərdini, alanın gəlir.

    Düzəldi əyilmiş qəddi, qaməti,
    Oyandı don vurmuş iffət, isməti.
    Sən demə var imiş,vüsal qisməti,
    Dedilər xətrini, ananın gəlir.

    Çığladı dağ – daşın, düzün qulağı,
    Qalxdı “Cıdır düzü”, “İsa bulağı”.
    Sordular:- Şuşanın, kimdir qonağı?
    Dedilər qoynuna, Dövranın gəlir…

  • Rahilə DÖVRAN.Vətənpərvərlik ruhunda yazılan şeirlər

    rxd

    Şairə-jurnalist-publisist
    Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü,
    “Qızıl qələm” media mükafatı laureatı,

    ASLANIN OYANIŞI

    İllər boyu hey gözlədik,
    Ər nərəsin , çox özlədik.
    Sevə- sevə əzizlədik,
    Bir də baxdıq , qalxıb Aslan.

    Silkələyib ər babalar,
    Haraylayıb el, obalar :-
    “Bu qədər də, yatmaq olar”?
    Deyərlər bəs, “qorxub Aslan”.

    Çaqqalları, tülküləri,
    Girləyirdi çoxdan bəri.
    Hər birini diri- diri,
    Atəş olub yaxıb Aslan.

    Od- alovlu nəfəsiylə.
    Öz mərdanə ər səsiylə.
    Itilənmiş nizəsiylə,,
    Çənbərləri yıxıb Aslan.

    Ovlayarkən, ov olublar,
    Bir həmləyə sovrulubıar.
    Külə dönüb, qovrulublar,
    Şimşək təki çaxıb Aslan.

    Qaynayıbdır coşan qanı,
    Mat qoyubdur, O, cahanı.
    Ovundurub, mən Dövranı,
    Məğrur- məğrur baxıb Aslan.

  • Rahilə DÖVRAN.Vətənpərvərlik ruhunda yazılan şeirlər

    rxd

    Şairə-jurnalist-publisist
    Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü,
    “Qızıl qələm” media mükafatı laureatı,

    DİLBƏR QARABAĞ

    Açılsın dumandan səmanın üzü,
    Ilk bahar bəzəsin tarlanı, düzü.
    Hifz etsin, güldürsün Yaradan bizi,
    Geysin toy libasın, hər dərə, hər dağ-
    Bu bahar sevinsin, dilbər Qarabağ.

    Dönsün payız vaxtı uçub gedənlər,
    Ayılsın qış boyu mürgü edənlər.
    Boy atıb , canlansın, həsrətli dənlər,
    Ot basmış bulaqlar bitirsin zanbağ,
    Bu bahar sevinsin, dilbər Qarabağ.

    Qurtulsun buxovdan dustaq obalar,
    Hüzura qovuşsun, gorda babalar.
    Inşallah arzumuz gerçək, çin olar,
    Şuşaya sancılsın üçrəngli bayraq-
    Bu bahar sevinsin, dilbər Qarabağ.

    Vüsal at səyirtsin Cıdır düzündə,
    Sevinc göz yaşları nurlu üzündə.
    Isa bulağının durna gözündə,
    Ucalsın, çağlasın, yeni bir növraq-
    Bu bahar sevinsin, dilbər Qarabağ.

    Tərlandır, şahindir hər əsgər, gizir,
    Qisasçün ərənlər qana-qan gəzir.
    Züfüqar siyrilib, əmrə müntəzir,
    Dövran, əmr olsun – tufan qoparaq-
    Bu bahar sevinsin, dilbər Qarabağ.

  • Şəfa VƏLİYEVA

    12961496_1068740519848941_7637247967856155101_n

  • Şəfa VƏLİYEVA

    12963648_1068739996515660_1962263442929635945_n

  • M.Hâlistin KUKUL.KELİME’DEN KELİME’YE

    m-h-listin-kukul

    Kâinatın yaratıcısı, her şeyin sahibi, hâkimi, mâliki, terbiye edicisi, koruyucusu, yardımcısı, nimet ve rızık vereni Allahü teâlânın, sadece insanoğluna akıl ile birlikte ihsan ettiği en büyük nimet: Kelime’dir, söz’dür!..
    Kelime; harf vasıtasıyla mânâyı yüklenen ve geleceğe taşıyan madde’dir!..
    İnsan olma vasfının ve insanlık hüviyetinin temsilcisi, belirleyicisidir! ..
    Öğrenilmesiyle, uğruna ‘köle’ olunan tek insânî varlıktır!..
    “Kelime-i ihlâs, kelime-i tevhîd, kelime-i takvâ, kelime-i semeret-ül-Cennet veya kelime-i tayyibe” denilen, “Lâ ilâhe illallah Muhammedün Resûlullah” mübârek sözünün ismi onunla ifade bulur!..
    Müslüman olarak îmânımızın ilk şartı olan “Eşhedü en lâ ilâhe illallah ve eşhedü enne Muhammeden abdühû ve resûlüh” mübârek sözüne verilen ad “Kelime-i şehâdet”tir !..
    Ve…Allahü teâlânın ismini yüceltmek ve O’nun rızâsını kazanmak için gayret etmeyi ifade ettiğimiz “İ’lâ-yı kelîmetullah”, onunla söylenir!..
    Arzularımızı, heyecanlarımızı, sevinçlerimizi, sıkıntılarımızı..hep onunla iletir, onun vasıtasıyla huzur ararız!
    Kelime, içimizi-dışımızı, kalbimizi-beynimizi bütün hesaplarıyla ortaya döken, ayıklayan, sergileyen kıymetinin üstünlüğü bakımından müthiş varlık, nimet üstü bir nimettir!
    Bakıyorum da, buna “sözcük” diye bir mânâ uydurmuşlar: Yazık!..
    İlhan Ayverdi’nin hazırladığı Misalli Büyük Türkçe Sözlük’ün 1126’ıncı sayfasında,”Söz” karşılığında şöyle yazılıdır: “(Eski Türk. söz) Ağızdan çıkan, bir veya daha çok heceden meydana gelen kelime veya kelime dizisi”dir.
    Peki; söz, “bir veya daha çok heceden meydana gelen kelime veya kelime dizisi” ise, nasıl oluyor da, buna, Türkçemizde küçültme / küçüklük ifade eden -ses uyumuna göre- bir (-cük) takısı ekliyor ve onu, “kelime” karşılığında kullanıyorlar?
    Şimdi; bu ‘küçük söz’e, kelime mi diyeceğiz? Olur mu böyle şey?
    Elbette ki, bu kelimeye, bu takı eklenebilir fakat onun karşılığı ‘kelime’ olmaz ve bunun, ilmî hiçbir îzahı bulunmadığı gibi, kültür tahribatı bakımından da çok fecî hâllere sebebiyet verir.
    Yukarıda, dînimiz ile ilgili deyimlerin hiçbirini “sözcük” denilen kelime ile söylememiz mümkün değildir. Demek ki, işin millî olduğu kadar bir de dînî cephesi bulunmaktadır.
    Kelime karşılığında, dilimize, Farsça’dan geçen bir de ‘lâf’ kelimesi vardır.Bunlar, bâzen aynı mânâda kullanılıyorsa da, bâzen farklı yerlerde kullanılmaktadır.
    Meselâ;”Filânca kız ile filânca delikanlının lâfını kestiler!” ile, “Filânca kız ile filânca delikanlının sözünü kestiler!” çok farklıdır.
    Bir konuşma örneği:
    -Beğendiniz mi?
    -Beğenmek de ne kelime!..
    Yûnus Emre diyor ki:
    “Mûsâ Peygamber ile binbir kelime kıldum
    Îsâ Peygamber ile göklere çıkan benem”
    Millet’e, ‘ulus’ diyorlar!..
    Neymiş? Millet, Arapça’ymış! Peki; ulus nece? Cevap: Moğolca!..
    Moğolca “ulus”a, F(ı)ransızca bir (-el) takısı eklemişler ve buna, millî karşılığı olarak “ulus-al” demişler! Ve bir de, bunun için ne demişler, elbette biliyorsunuz! Öz-Türkçe!..
    Yâni, bir kısmı Moğolca, diğer kısmı ise F(ı)ransızca olacak ammâ, bunları birleştirince Türkçe bile değil, hem de öz-Türkçe olacak!..Ne zekâ!..
    “Hava alanına (millîlerimizi) karşılamaya gittik” cümlesi yerine, “Hava alanına (ulusallarımızı) karşılamaya gittik” diyeceksiniz, öyle mi?..Gülmezler mi insana!..
    Seneler önce, bir reklâmda duymuştum: “Haydi millet, sucuklar hazır!..”
    Şimdi de hep beraber tekrarlayalım. Fakat başka türlü: “Haydi ulus, sucuklar hazır!”
    Olmaz!..Olmaz!..Olmaz!..
    Cenâze namazı kılmaya başlarken de, hoca efendiler: “Er kişi / hâtûn kişi niyetine… ” sözü yerine,”Er (birey) / hâtûn (birey) niyetine…” demeye başlarlarsa, sakın şaşırmayınız!..
    Dünyada, “bir-ey” ve buna bağlı olarak uydurulan “bir-ey-sel” kadar ‘yalancı ve ucûbe’ bir kelime görülmemiştir. Sanki başka kelimemiz yokmuş gibi, bunu, Türkçemizin başına musallat ettiler!
    Türkçemiz, bu hususta, o kadar zengindir ki , “kişi, zat, şahıs ve fert” kelimelerimiz vardır. Hem de, hem birbirlerinin yerlerine kullanılabiliyorlar hem de yerine göre ayrı ayrı!..
    Meselâ; Ziya Paşa’mız, bir terkîb-i bend’inde şöyle diyor:
    “Âyinesi iştir kişinin lâfa bakılmaz
    Şahsın görünür rütbe-i aklı eserinde”
    Ne hârika bir örgü değil mi? Hem “kişi” hem de “şahıs” aynı beyitte kullanılmıştır. “Lâf” ve “eser” gibi iki işlek kelime de cabası!..
    Söz Üstâd’ımız Yûnus Emre ne güzel söylemiş:
    “Kişi bile söz demini
    Dimeye sözün kemini
    Bu cihan cehennemini
    Sekiz uçmağ ide bir söz”
    ” Sözün demi…”, her güzelliğin başlangıcıdır!..

  • Şəhla RAMAZANQIZI.”Vətənpərvərlik ruhunda yazılan şeirlər”

    12938145_217086761989970_2514023711327246505_n

    * * *

    Son damla qanımız tökülsə belə,
    Azəri canında dözüm olacaq.
    Bunu bilməlidir dünyada hər kəs.
    Qarabağ bizimdir, bizim olacaq.

    Bülbülü xar oldu bəs etdi, artıq.
    Düşmən həddi aşdı, pis etdi artıq.
    Mərmilər, güllələr səs etdi artıq.
    Qarabağ bizimdir, bizim olacaq.

    Namərdi qovmağa gücümüz çatar,
    Düşmənin gəmisi dəryada batar.
    Haqq işə Yaradan ən üstün tutar.
    Qarabağ bizimdir, bizim olacaq!

    * * *

    İgid əsgər, al əlinə silahını.
    Yadına sal Xocalını.
    Əsir düşən gəlinlərin ahlarını
    duymayana rəhm eləmə.
    Göz açmamış süngülərdə qan ağlayan körpələri.
    Açılmamış solan o tər qönçələri.
    Sevə-sevə bəslənilən gənc qızların
    Mənfur düşmən tərəfindən ləkələnimiş namusları.
    Balasını sinəsində sıxıb boğan anaları yeriməyə qoymayana rəhm eləmə.
    Yetim qalan boynubükük fidanların gözünə bax.
    Yurd deyəndə ürəyində ocaq yanır, közünə bax.
    Şad xəbərlə geri qayıt, cəsarətlə üzünə bax.
    Tifillərin göz yaşından
    doymayana rəhm eləmə.

  • Şəhla RAMAZANQIZI.”Vətənpərvərlik ruhunda yazılan şeirlər”

    12938145_217086761989970_2514023711327246505_n

    * * *

    Düşmənin ümidini
    birdəfəlik kəsməsək,
    Qarabağ yol gözləyir,
    Bir ona tələsməsək.

    Dünya “afərin”- deyər?
    Kimlər bizi anlayar.
    Şəhid qəlbinə dəyər,
    Tarix bizi danlayar.

    Yolumuz ordan keçir,
    Cümləmiz orda tamdır.
    Tamarzı qaldığımız,
    Əvəzsiz böyük kamdır.

    * * *

    İrəli, irəli, əziz millətim,
    Bizləri gözləyir Qarabağımız.
    Düşmənə elə bir acı verək ki,
    Sağalsın vurulan sinə dağımız.

    İrəli, dayanmaq zamanı deyil,
    Yaranın qaysağı qopdu, qanayır.
    Bəs etdi səbrimiz iyirmi dörd il.
    Yurdumuz səsləyir, yadlar qınayır.

    İrəli, uzanan əlini kəsək,
    Yurduma dikilən gözünü oyaq.
    Ağlayan ananın yaşını silib,
    İşğala biryolluq bu il son qoyaq.

  • Şəhla RAMAZANQIZI.”Vətənpərvərlik ruhunda yazılan şeirlər”

    12938145_217086761989970_2514023711327246505_n

    Heç…

    Balıq kimi dəryalarda üzdün xoş,
    Qurbağa tək bataqlığa batdın, heç.
    Qarışqa tək zəhmət çəkdin, afərin!
    Ayı olub qış uzunu yatdın, heç.

    Əhdə vəfa oldun sənə, min əhsən,
    Doğru izə düşdün yenə, min əhsən,
    Saf vicdana dönə-dönə, min əhsən.
    Halalına haram tikə qatdın, heç.

    Əmanəti pak qorudun, yüz yaşa,
    Tez qırılar ümid toxunsa daşa.
    Doğru sözü söyləməyib birbaşa,
    Nifaq üçün ortalığa atdın, heç.

    Ürək olar hər duyğunun məkanı,
    Etmə onu ucuz mallar dükanı,
    Gül yerinə dəstələyib tikanı,
    Kor aşiqə bilə-bilə satdın, heç.

    Vicdanını rahatladın, nə gözəl,
    Yaşıl yarpaq olmur can verən xəzəl,
    İmkan varkən tövbələr elə, düzəl,
    Yol qurtarıb son mənzilə çatdın, heç

    * * *

    Əsgər məktubundan təsirlənib cızma-qara etdim. Şəhidlər rəhmətə qovuşanlardır.

    Neyləsəm dayanmır gözümün yaşı,
    Şəhid olanların ruhuna xatir.
    Neçə üzüklərin qırıldı qaşı,
    Neçə əl boş qalıb titrəyir tir-tir.

    Gör neçə arzular qaldı ürəkdə,
    Gör neçə körpənin güvənci getdi.
    Gör neçə atanın oğul balası,
    Getdi, gəlinləri qəmə qərq etdi.

    Gizlincə sevgilər yarıyuxulu,
    Oyana bilmədi, əbədi susdu.
    Vətənin yolunda tərəddüd olmaz,
    Şəhidlər bilir ki , Vətən namusdu.

  • Günay HƏSƏNLİ.Yeni şeirlər

    577

    GÖZƏLİM

    Sən o qədər gözəlsən ki… Vətənim!
    Vicdanımın aynasına rəsmin çəkmək istəyirəm.
    Gözəlliyin ağır oldu,
    Beli sındı fırçamın.
    Heyranlıqdan kilidlənib,
    Əli sındı fırçamın.
    Kipriyimi fırça edib,rəsmin onunla cızaram.
    Bir az qanımdan süzərəm,
    Bir də göz yaşı qataram.
    Kipriyimlə “qanyaş” adlı
    Mənə məxsus bu boyayla
    Dərdlərindən cadarlanmış
    Parçalanmış ürəyimə sənin adını yazaram.
    Sən o qədər gözəlsən ki…
    Vicdanımın aynasına ilmə-ilmə hörüm səni.
    Gözümün üstündə dayan,
    Gözlərimin qapağı ol,
    Həm görməyim, görüm səni.
    Mənə saray lazım deyil.
    Torpağından kərpic kəsim,
    Həyatımın divarına hörüm səni.
    Sən o qədər gözəlsən ki…
    Vicdanımın aynasına səni çəkmək istəyirəm.
    Qorxuram ki çat-çat olub
    Tökülər ayağım altda.
    Yumaq olar vicdanim,
    Bükülər ayağım altda.
    O rəsmini çəkmək üçün,
    Həm səndən utanıram, həm də yaman qorxuram.

    13.10.2014

    TƏRS DÖNƏCƏK BU DÜNYA

    Çevirəcəm oxunu,
    Tərs dönəcək bu dünya.
    Enişdən başlayacaq çaylarının axarı,
    Yoxuşa töküləcək.
    İnsan qoca doğulub,
    Körpələşib öləcək.
    Məzlumu tapdalayan,
    Şux olan qamətin də
    Ahımdan büküləcək.
    Lazımsız kağız kimi
    Səni ovub bükəcəm.
    Ovcumun içi boyda
    Olacaqsan a dünya,
    Oynadacam əlimdə
    Səni oyuncaq kimi.
    Balaca top eyləyib,
    Atıb-tutacam səni.
    Məni illər uzunu
    Atıb- tutduğun kimi.
    Bəzən də atıb məni,
    Tutmağı unudurdun.
    Elə möhkəm dəyirdim
    Yerlərin göy üzünə.
    İndi atıram səni,
    Yalvar,yıxıl dizimə!!!

    15.07.2014

    İBADƏT

    Əl açıb köməyi SƏN-dən istədim,
    Uzandı qollarım göylərə sarı.
    Beləcə il ötdü, ay keçdi, günlər yetişdi.
    Yalvardım dərdimi gəl eylə yarı.
    Nə əlac eylədin kor dərdlərimə?
    Üstəlik belimə duz yükü vurdun.
    Göz dağı eylədin həyatı mənə
    Dağların gözünü mükafat kimi
    Dərdimin üstünə hədiyyə qoydun.
    Sənin istədiyin ibadət bumu?
    Zəncirsiz, kəndirsiz çarmıx oyunu…
    Burax mənim əllərimi!!!
    Onlar pisliklərə alət olmadı.
    Daha qaldırmaram onları sənə,
    Əlsiz as, qolsuz as göyündən məni.
    Sən ki, yol taparsan məni asmağa,
    Sıyır bədənimdən damarlarımı,
    Bağla bir-birinə lap ucundan as.
    Saçımdan bir tel ayır,
    Lap onun ucundan as.
    Bilirəm heç səndə insaf qalmadı.

    07.12.2014

  • Günay HƏSƏNLİ.Yeni şeirlər

    577

    DÜNYA

    Söylə sənə neynəmişəm?
    Mənsiz olan, mənli dünya.
    Çoxlarına kef-damaqsan,
    Mənə niyə qəmli, dünya?
    Haqqımı yedizdirib,
    Nadanları gəl az güldür!
    Dəfələrlə göynətdiyin
    O həminki yazıq mənəm.
    Daha bəsdi, gəl göynətmə,
    Birdəfəlik öldür, öldür!
    Öldür məni, tezcə öldür!
    Öldürməsən, gözlərimdən axan yaşı
    Bir dərəyə,
    Damla-damla toplayacam.
    Dünya…
    Səni su basacaq.
    Diri-diri yandırırsan,
    Yandır hələ.
    Rəhmin gəlmir mənə sənin,
    Mənim sənə gələcəkmi?
    Mən də səni göz yaşımdan yaratdığım,
    Səndən böyük bir dəryada boğacağam.
    Sənlə olan bu savaşın
    Qalibi mən olacağam.
    “Qalibi, mən olacağam!…”

    24.06.2014

    RUHUMU İNCİTMƏYİN!

    Bəsdi daha düz yeridim,
    Əyib, əyri yeriyəcəm.
    Düzlərimdi düzdə qalan
    Tərs gedəcəm,nəs gedəcəm.
    İstər didin-tökün məni,
    Külüng alıb sökün məni,
    Neylon sarıb bükün məni,
    Kibrit çəkin bədənimə,
    Yanım,yanım külə dönüm.
    O külümdən qorxun mənim.
    Diri-diri basırsan da
    Torpağını yeyib-yeyib,
    İlan kimi lağım atıb çıxacağam.
    Rişxənd ilə,gülə-gülə, nifrət ilə,
    Bu dünyaya oyuncaq tək baxacağam.
    Hisslərim də buz bağlayıb,
    Nəfəsim də…
    Bircə dəfə üfləsəm dünya donar, həyat donar.
    Nəfəsimi kəsmək üçün, boğmaq üçün,
    Atın məni dənizlərə.
    Balıq olub böyüyəcəm,
    Dünyadan da böyük olub,
    Bircə loxma edəcəyəm bu dünyanı.
    Göydən asın ayağımdan.
    Diri-diri soyun məni
    Şişə taxıb cəsədimi,
    Manqal üstə qoyun məni.
    Cəzaların ən ağırın kəsin mənə
    Nə olar ki, yalvarıram,
    Yaralıdı yazıq ruhum,
    Bircə onu incitməyin!
    Biecə, onu incitməyin!!!

    21.06.2014

  • Günay HƏSƏNLİ.Yeni şeirlər

    577

    YAĞIŞ YAĞIR ÜSTÜMƏ

    Yağış yağır üstümə,
    Bu yağan yağışdımı?
    Bəlkə günahlarımdı
    Səmadan axıb gəlir.
    Bəlkə, bəlkə…
    Edəcəyim günahı
    Əvvəlcədən görüb o,
    Yumaq üçün tələsir.
    Bu yağan yağışdımı?
    Gözyaşımdı deyəsən.
    Bir zaman buxar olub
    Çəkilmişdi göylərə.
    Göz yaşı axıtdığım
    O dərdli günlərimi
    Xatırlatmağa gəlir.
    Damcısını döndərib,
    Kiçik köz parçasına
    Qığılcıma bənd olan
    Mənim heysiz cismimi
    Alovlatmağa gəlir.
    Yağış yağır üstümə
    Hər damlası dəlib keçir bədənimi.
    Güllələnən adam kimi
    Çırpınıram, can verirəm.
    Canı mənə Tanrı verib,
    Mən yağışa Can verirəm.

    10.08.2014

    AYAĞIM BAŞIMI

    Bilmirəm hardayam, hara gedirəm,
    Ayağım başımı çəkib aparır.
    Yollar ərşə çıxır ayağım altdan
    Bir ucu göylərə çəkilib gedir.
    Biri də cismimdən oğurluq edib,
    Canımı ağzımdan dartıb çıxarır.
    Yollar uzandıqca ömür qısalır,
    Uzanan yolların yolunu kəsək.
    Hərdən ilan olub çalır bu yollar,
    Amansız yolların qolunu kəsək.
    Əyrilir, qıvrılır, sürünüb gedir,
    Əyrilər yolçusu olur bu yolun.
    Əyilən yolların yolunu kəsək.
    Bilmirəm hardayam, hara gedirəm,
    Ayağım başımı çəkib aparır.
    Bir sual yaranır beynimdə bu an,
    Başım bədənimi aparmalıykən
    Ayağım başımı çəkib aparır.

    07.07.2014

  • Günay HƏSƏNLİ.Yeni şeirlər

    577

    AXTARIR

    Dənizə atılan daşa dönmüşəm,
    Bir ömür axtarsan tapa bilməzsən.
    Tapsan da sən məni neynəyəcəksən?
    Mən özüm-özümü tapa bilmirəm.
    Dilim qıfıl vurub lal hisslərimə
    Bir “açar” sözünü tapa bilmirəm.
    Tapsan da sən məni neynəyəcəksən?
    Dili lal,
    Gözü kor,
    Ağılı dəm-dəm.
    Söylə beləsini neynəyəcəksən?
    Dərddən manqurtlaşıb,
    Xəyalı hərdəm.
    Elə hey itirir,
    Axtarır hərdən.
    O nəyi axtarır, niyə axtarır?
    O kimi axtarır, nədən axtarır?
    Əbədi dünyaya gedən axtarır
    Bir tabut salamı göndərmək üçün.
    Söylə beləsini neynəyəcəksən?
    Yerin göbəyini tapıb kəsəcək,
    Vaxtsız anasından ayırmaq üçün.
    Qarınqulu olub ürək yeyəcək,
    Ürəyinin dərdi azdı deyəsən
    Dərdinin qarnını doyurmaq üçün.
    O ki dərdlərinin yurd anasıdı,
    İstəməz balası acından ölə.
    Axtarır, axtarır,
    O dərd axtarır,
    Dərdinin qarnını doyurmaq üçün.
    Söylə beləsini neynəyəcəksən?
    O ki sevincini yellərə verib.
    Bəzəkli-düzəkli dərdi axtarır,
    Dərdinin gözünü doyurmaq üçün.

    15.01.2015

    BOĞULURAM

    Aman Allah boğuluram,
    Hər kəsə həyat verən, bu hava boğur məni.
    Gündə min kəs boğulub,
    Gündə min yol ölürəm.
    Fani dünya qəsdinə analar doğur məni.
    Saçımdan dəstə-dəstə
    Yolub, kəndir hörürəm.
    Salıram boğazıma
    Ayaq yerdən üzülür, havada boğur məni.
    Qəmim yaman çoxalıb,
    Yığılıb üst-üstünə.
    Toz basıb ürəyimi
    Tozunu yumaq üçün buludlar yağır məni.
    İçimdəki ocağın tüstüsü boğur məni.
    Hər gün bir az boğulub, ölümə uçunuram.
    Cəhənnəm yolundayam, yolumdan çağır məni.
    Sevincin teştinə sal, bir azca yoğur məni.

    01.11.2014

  • Aysel ABDULLAZADƏ.”Susmayın ümidlərim…”

    aa

    Filoloq, Yazar, YeniBaxis.Az İnformasiya Agentliyinin Baş redaktoru,
    “Günəşin Düşmədiyi Odalar” kitabının müəllifi.

    Susmayın ağrılarım
    Dillənin e, dillənin
    Kəndir salın boynuma
    Yellənin e, yelənin.

    Şair Ramil Mərzilinin şeirindən etkilənərək…

    Susmayın ümidlərim
    Dillənin e, dillənin.
    Sevincək uşaq kimi
    Yellənin e, yellənin.

    Gizlədim göz yaşımı
    Silinsin yanağımda.
    Ağrılı baxışlarım,
    Gözlərimə zillənin.

    Yağış altında dua
    Tez çatırmış ünvana.
    Damlaları durudur
    Arzum üçün lillənin.

    Dərd ağardıb saçımı
    Şəvə zülfüm bəyazdı.
    Bunca yükü daşıyan
    Hörüklərim, tellənin.

  • Arzu RÜSTƏMSOY.Yeni şeirlər

    ***

    Qanadları sazaq vurmuş bir quşam,
    Kölgələrdə dolub durmuş bir tuşam.
    Ürəyimin kandarında durmuşam,
    Gəl,ən əziz qonağım ol,sən mənim!

    Çox ağırmış tənhalığın şələsi,
    Ayağımı tutub durmuş tələsi.
    Qan ağlayır,gülzarımın laləsi
    Gəl,ən əziz qonağım ol sən mənim!

    Baş ucunda yerin boşdur,süfrəmin
    Dilimdə duadır,İnşallah!Amin!
    Bərəsisən,kədər adlı dərd-qəmin,
    Gəl,ən əziz qonağım ol sən mənim..

    Dünya…

    Başdan-ayağa yuxusan,
    Yatım,oyanım dünya?
    Hamıda eyni qoxusan,
    Kimə inanım dünya?

    Haqq üzü haqdan yanadı,
    Ehtiyacın min donadı.
    Namərd də mərdi qınadı,
    Hansını danım dünya?

    Ömür yetməz çıxam-düşəm,
    Laxlayıram,çürük dişəm.
    Başlamamış bitirmişəm.
    Hardan dayanım,dünya?

    Çevir,məni qibləsinə,
    Ovulmuşam ney səsinə.
    Çat ocağı,qıy nəshinə,
    Üz üstə yanım dünya!

    15:35

  • Arzu RÜSTƏMSOY.Yeni şeirlər

    ***

    Getdin,dönəcək dedim,
    Sozaldım bağlar kimi.
    Özgə bir dağ görmədim,
    Çəkdiyin dağlar kimi…

    Acın məndən əl üzdü,
    Toxun da çıxıb getdi…
    Vücuduma sarılan,
    Qoxun da çıxıb getdi…

    Elə ərimişəm ki,
    Qəfil dönsən,donaram!
    Qucağında büstümü,
    Varlığınla yonaram!

    Baxmaz,qara-sazağa,
    Tütər ahının dəmi.
    Ürəyimdən uzağa.
    Çəkər bu yollar səni..

    * * *

    Hənir də yox od-ocaqda,
    Od sönür,ocaq üşüyür.
    Bəlkə də məndən uzaqda,
    Bir tənha qucaq üşüyür.

    Ümid də yox səhərlərdə,
    Tin dönür bucaq üşüyür.
    Uzaq-uzaq şəhərlərdə
    Kimsəsiz qaçaq üşüyür.

    Sıyrılanda qılınc qından,
    Yara alıram sol yandan.
    Eşidirəm ondan-bundan,
    Mərd sınır qoçaq üşüyür.

    07:00

  • Arzu RÜSTƏMSOY.Yeni şeirlər

    Dəyişər səni…

    Çağlayıb damarda qan,
    Ahından can alar,can.
    Haqlayıb zaman-zaman,
    İllər dəyişər,səni…

    Kölgəsində uçduğun,
    Yörəsində qaçdığın.
    Külək bilib qucduğun,
    Yellər dəyişər,səni…

    Gedərsən yaxınına,
    Telinə yaxar xına.
    Qatar öz axınına,
    Sellər dəyişər,səni…

    Gəlib ayrılıq dəmi,
    Vaxt da dilin hakimi,
    Qiymətli əşya kimi,
    Əllər dəyişər,səni.

    Gözdən-göz oxuyarsan,
    Üzdən-üz qoxuyarsan.
    Sözdən-söz toxuyarsan,
    Dillər dəyişər,səni…

    09.04.16 saat 08:30

    Ağlama əsgər balası

    Boyun burma qucaq tapıb,
    Yad əldə od-ocaq tapıb.
    Özünə tin-bucaq tapıb,
    Ağlama əsgər balası…

    Dil susub zaman hakimdir,
    Düşmənə aman hakimdir.
    Hiss edəndə ata kimdir,
    Ağlama əsgər balası…

    Boğulmusan köz yaşında,
    Sən atasan öz yaşında.
    Vətən dolu göz yaşında
    Ağlama əsgər balası…

    08.04.16

  • Esmira RƏHİMLİ.”Azərbaycan”

    Esmira

    Toy-büsatın qurulsun,
    Xonçaların tutulsun,
    Ocaqların çatılsın,
    Sönməsin Azərbaycan!

    Saç yolmasın analar,
    Dul qalmasın sonalar,
    Günahsız gül balalar
    Ölməsin Azərbaycan!

    Gül bitsin gül bağında,
    Tonqal yansın dağında.
    Düşmənlər torpağında
    Gəzməsin Azərbaycan!

    Köçməsin ağır ellər,
    Yas tutmasın könüllər.
    Getsin o qara günlər
    Gəlməsin Azərbaycan!

    Xoş gəlsin sabahların,
    Gur yansın çıraqların.
    Ucalan bayraqların
    Enməsin Azərbaycan!

  • “Gecikmisən qəlbimə” kitabı işıq üzü görüb

    kitab

    Yeni nəsil Azərbaycan gəncliyinin istedadlı nümayəndəsi, “İnformasiya.Biz” saytının təsisçisi və baş redaktoru, gənc xanım yazar Günel Əliyevanın “Gecikmisən qəlbimə” adlı ilk şeirlər kitabı 2016-cı ildə Bakı şəhərində “Elm və təhsil” nəşriyyatı tərəfindən 300 tirajla çap olunub.Kitabın redaktoru İqrar Məmmədli,ön söz yazan-Fəlsəfə elmləri üzrə fəlsəfə doktoru Telman Haqverdiyevdir.
    Kitabda müəllifin sevgi lirikası fonunda insanlığa,humanizmə çağırış motivləri yer alır.Kitab müəllifin oxucularla ilk görüşüdür.Geniş oxucu auditoriyası üçün nəzərdə tutulub.Poeziyasevərlər tərəfindən rəğbətlə qarşılanacağına ümid edirik.
    Gündəlik İnformasiya Agentliyinin Rəhbərliyi adından sayğıdəyər dostumuz, istedadlı qələm sahibi Günel Əliyevaya yeni yaradıcılıq uğurları və fəaliyyəti diləyirik!

    Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Mətbuat xidməti

  • Rafiq ODAY.”ALİ BAŞ KOMANDANIM”

    001

    Bütün türk dünyasının gözü dikilib sana,
    Türk dünyası bir yana, Azərbaycan bir yana,
    Yüz milyonluq millətə Azərbaycan bir ana,
    O mənim görən gözüm, o mənim cismim, canım,
    Ali Baş Komandanım!

    Şəhərlər kəndə dayaq, kəndlər şəhərə arxa,
    Ay gecəyə nur çilər, günəş səhərə arxa,
    Şükür, yenə su gəldi bir vaxt su gələn arxa,
    Azadlıq naxışıyla zinətlənir hər anım,
    Ali Baş Komandanım!

    Yacuc-Macuc «yan»ların – boyuna qibtəsi var,
    Min illik Dədə-Qorqud boyuna qibtəsi var,
    Vətən, millət sevdalı soyuna qibtəsi var,
    İnam, güvənc yerimsən – bunu mən necə danım,
    Ali Baş Komandanım!

    Neçə yüz milyonların çörəyi səndən keçir,
    Cahanın qan paylayan ürəyi səndən keçir,
    İlləri aydan soruş, ayları gündən keçir,
    Gör hansı kürsülərdən təriflənir ad-sanım,
    Ali Baş Komandanım!

    Heydər baba naxşı var yurdun hər qarışında,
    Dünya baş əymiş ona siyasət yarışında,
    Bir çözümü olmalı sülhün də, barışın da,
    BMT-yə, ATƏT-ə nəsə qaynamır qanım,
    Ali Baş Komandanım!

    Bizə dostu düşməndən 20 Yanvar seç dedi,
    Şovinist ocağında neçə «yan» var – seç dedi.
    Önündə bir körpü var – bu körpüdən keç dedi,
    Qoy yazılsın tarixə haqq sədalı ünvanım,
    Ali Baş Komandanım!

    Xocalı faciəsi tarixin dərsi bizə,
    Neçə tale çarxının fırlandı tərsi bizə,
    Bizi ərzə tanıtdı, tanıtdı ərzi bizə,
    Bircə anda yetişdi dada Şahi-Mərdanım,
    Ali Baş Komandanım!

    İyirmi faiz torpağım yağıda qala bilməz,
    Çala, çapa, talaya, dağıda – qala bilməz,
    Bundan artıq millətim ağıda qala bilməz,
    Gülsün artıq çöhrələr, sevinsin dörd bir yanım,
    Ali Baş Komandanım!

    Vətənə layiq oğul, Sənə sadiq əsgərik,
    Haqqa qılınc çalanın qollarını bükərik,
    Yurdun hər kədərinə, sevincinə biz şərik,
    Vətən qürur mənbəyim, Vətən şərəfim, şanım,
    Ali Baş Komandanım!

    Azərbaycan güvənir müzəffər ordusuna,
    Qoymaz yağı önündə bu xalqı ordu, sına,
    İstər tufanda yoxla, yağışda, qarda sına,
    Bir nərə çək, dəniztək aşıb-daşsın meydanım,
    Ali Baş Komandanım!

    Ulu öndər eşqinə qılıncı qından çıxar,
    Gündə min dona girən iblisi dondan çıxar,
    Qanı qanla yuyarlar, bu xalqı qandan çıxar,
    Ucalsın haqq bayrağım, zəfərlə doğsun danım,
    Ali Baş Komandanım!

  • Yalçın YÜCEL.”Ölünce Ben”

    175054_178868168822977_4360000_o

    Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temssilcisi

    Ölünce ben
    Kitaplarım ve dergilerimle
    Gömün beni

    Üstümde
    Naneler olsun papatyalar da
    Ve kasımpatıları renk renk
    Siyahsız bir toprakla zemin

    Ölünce ben
    Bir şiirim olsun mezar taşımda
    Satırlarımda yalnızlığım
    Bir de mor sümbüller olsun üstümde

    Okunursam şiirimle ordayımdır
    Belki kasımpatılardan
    Belki de mor sümbüllerden bakarım
    Gülümserim belki de

    Bilirim ki sessizlik uzanacaktır mezarımda
    Ne bir dua ne de güzel bir söz
    Gelmese de yanı başıma
    Beklemem gücenmem yine de

    Bir iki nesil sonra
    Zaten zordur anımsanmak
    Artık ben yokumdur düşüncelerde
    Ölüm de yaşlanmıştır mezarım da

  • Yalçın YÜCEL.”Bende Kalmışlar”

    175054_178868168822977_4360000_o

    Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temssilcisi

    Sözcükleri papatyadan yamaçların
    Yanıma kadar koşan adımları sevinçten
    Basarak geçtiğim otlar
    Dirilmeye hazır yeniden
    Kırılgan değiller eskisi gibi
    Bir papatya nerdeyse uzatmak üzere başını
    Kırmızı gelincik açmak üzere şuracıktan

    Üstünde duman taşıyan tren
    Kara bir bulut raylarda
    Kıvrılan yolun esrikliğinde akıyor vagonlar
    Nicedir görmediğim uğur böcekleri kıpır kıpır
    Bakışları kırmızı bir çiçek

    Akıp gidiyor her şey bir nehir gibi
    Umuda tutunan ne yaşamlarla birlikte
    Nice mevsimler geçip gitmiş buralardan
    Nice sevdalar oyulmuş ağaçlara
    Sen ise yoksun
    Tutamadığın sözler var sadece

  • Yalçın YÜCEL.”Sen”

    175054_178868168822977_4360000_o

    Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temssilcisi

    Sen bir başkasın güzel
    Yüzümü aydınlatansın
    Yüreğimle oynaşansın
    Üzerime dökülen sıkı bir yağmursun
    Yalnızlığıma çöküp kalan acısın

    Sen rüyalarımda açan çiçek
    Gülümseyen bir çocuk gibisin
    Kucakladığım sevginde
    El ele tutuştuğum özlemsin
    Sen yaşamsın güzel
    Bir başkasın ayrıksı
    Ucundan tutup sürüklediğim

  • Yalçın YÜCEL.”Var mısın?”

    175054_178868168822977_4360000_o

    Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temssilcisi

    Yılların ardından çıkıp geldi
    Dikildi karşıma
    Gözlerimin içine içine bakıp
    Dedi var mısın

    O an
    Bütün günler üzerime geldiler sanki
    Yüreğimin üstüne çıkıp oturdular tepindiler
    Tam da kaygılarımla tartışırken
    Dedi var mısın

    Oysa yeni düzeltmişken sevda günlerimi
    Nereden çıktı sanki
    Hem de tam karşımda durup
    Var mısın derken
    Yeniden karıştı duygularım

    Aklaşmış saçlarım bakakaldılar öylece
    Yüreğim derin bir kuyuya attı kendini
    Beynim yüzme bilmeyen düşüncelerle daralıverdi birden
    Nice yıllardan sonra
    Var mısın derken

    Anılarda kalmak der sözcüklerim ona yalnızca
    Unutmak elbet ki yanlış olur
    Bıraksak öylece kalsalar eskisi gibi desem
    Kararlıdır biliyorum bu kez
    Dudaklarının kıpırtısı bile o sekiz harf
    Var mısın

  • Yalçın YÜCEL.”Var Ve Yoksun”

    175054_178868168822977_4360000_o

    Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temssilcisi

    Ararım ıslak kıpırtısını bulutun
    Boşanıp geldiğinde sağanak
    Yanı başıma düşer yağmurun
    Yapraklarımdan süzülürken

    Okşarsın üşüyen tenimi
    Ve güneş sarı uzantılarla sarar günü
    İçimde taşıdığımsa sevdandır
    Tohum olup bir düşsen toprağıma

    Büngülder her yanım
    Öbek öbek açar yeşilin
    Duraksatırsın yamaçlarımı
    Tüm tümcelerim esrir

    Islak dudaklarınsa koşup durur içimde
    Bütün gece yağması için
    Umutla beklerim yağmuru
    Islaklığını yaşarım göğün sesinde

    Bittiğinde bulutların kıpırtısı
    Kısır döngü tekrar başlar

    Islak uzanışını
    Ararımda bulamam
    Var ve yoksun

  • Harika UFUK.”İKİ KAPILI BİR HANDAN ÂŞIK VEYSEL GEÇTİ”

    12895361_10153617570977998_207855252_n

    Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temssilcisi

    Bize hayatın güzelliklerini, zorluklarını, acılarını, sevinçlerini, kederlerini gösteren ozanlarımıza saygımız sonsuzdur. Onların sayesinde gönül gözümüz açıldı, hayata at gözlükleri ile bakmaktan kurtulduk. Âşık – ozan deyince ilk aklıma gelen isimlerden biridir Âşık Veysel… “Uzun ince bir yoldayım gidiyorum gündüz gece…” diyen ozanımız görmeyen gözlerine rağmen gönlünün ışığıyla gecelerini de gündüze çevirmiştir.
    Âşık Veysel Şatıroğlu, 25 Ekim 1894 yılında Sivas’ın Şarkışla ilçesinin Sivrialan köyünde doğmuştur. Avşar boyunun Şatırlı obasına mensuptur. Annesinin adı Gülizar, Karaca lakaplı babasının adı da Ahmet’tir. Karaca Ahmet köyünde çiftçilik yapar. O sıralar çiçek hastalığı salgındır. Veysel’in iki ablası çiçek hastalığından ölürler. Veysel de yedi yaşındayken çiçek hastalığı yüzünden iki gözünü kaybeder. Veysel bu olayı şöyle anlatır:
    “Çiçeğe yatmadan evvel anam güzel bir entari dikmişti. Onu giyerek beni çok seven Muhsine kadına göstermeğe gitmiştim. Beni sevdi. O gün çamurlu bir gündü, eve dönerken ayağım kayarak düştüm. Bir daha kalkamadım. Çiçeğe yakalanmıştım… Çiçek zorlu geldi. Sol gözüme çiçek beyi çıktı. Sağ gözüme de, solun zorundan olacak, perde indi. O gün bugündür dünya başıma zindan.”
    Veysel’in gözlerini kaybettikten sonra arkadaşlarıyla oyun oynamayıp yalnız kaldığını gören babası ona oyalansın diye bir saz alır. Babası halk ozanlarının şiirlerini ezberleyerek Veysel’e okur. Saz çalmayı ise Veysel’e Çamşıhlı Ali Ağa öğretir. Zamanla sazını yanından ayırmaz olur. Tanınmış halk ozanlarının eserlerini (ozanların tabiriyle usta malı) çalıp söyler. 25 yaşına geldiğinde Esma adlı bir kızla evlenir. Evlendikten kısa bir süre sonra Veysel annesini ve babasını kaybeder. Bir kızı olur. İkinci çocuğu ise 10 günlük bebekken ölür. Esma, Veysel’i bir yaşındaki kızıyla baş başa bırakarak kaçar.
    Âşık Veysel, 1933’te Ahmet Kutsi Tecer ile tanışır. Bazı insanların hayatlarında kilometre taşı olan kişiler vardır. İşte Ahmet Kutsi Tecer de Âşık Veysel’in hayatının dönüm noktasında yer alır. O güne kadar usta malı eserler çalıp söylerken onun teşvikiyle kendi şiirlerini yazar ve besteler. Babası saz almasaydı, karşısına Ahmet Kutsi Tecer çıkmasaydı bu önemli değer belki de köyde yitecekti ve biz Veysel’i tanıyamayacaktık. Düşünüyorum da Anadolu’muzda bugüne kadar kim bilir ne değerler keşfedilmeden kaybolmuşlardır.
    Âşık Veysel, bir süre Köy Enstitülerinde öğretmenlik yapar. 1965 yılında Türkiye Büyük Millet Meclisi “Ana dilimize, birlik beraberliğimize hizmetlerinden ötürü” özel bir kanun çıkartarak Veysel’e maaş bağlar. Âşık Veysel, dili ustalıkla kullanır. Türkçesi yalındır. Şiirlerinde yaşama sevinci ile hüzün, umutsuzlukla iyimserlik iç içedir. Doğa, toplumsal olaylar ve insan sevgisini işlemiştir. İnce eleştiriler taşıyan şiirleri de vardır.1970’li yıllarda Fikret Kızılok, Eşin Avşar, Hümeyra gibi değerli müzisyenler Âşık Veysel deyişlerini düzenleyerek yaygınlaştırırlar. Böylece Veysel daha geniş kitlelerce tanınır.
    21 Mart 1973’te doğduğu yerde yani Sivas’ın Şarkışla ilçesinin Sivrialan köyünde ölümsüz eserler bırakarak akciğer kanserinden hayata gözlerini kapar. Âşık Veysel iki kapılı bir handa gündüz gece yol aldığı ömrünün çıkış kapısına geldiğinde Türk Halk Edebiyatına “Deyişler”, “Sazımdan Sesler”, “Dostlar Beni Hatırlasın” adlı muhteşem eserler bırakmıştır. Ölümünden sonra “Bütün Şiirleri” 1984 yılında yayınlanır. Her yıl Şarkışla’da adına şenlikler yapılır
    2008 Kasım sonu Aralık başında Kültür ve Turizm Bakanlığının Sivas’ta düzenlediği etkinliğe Çukurova Halk Ozanları Kültür ve Dayanışma Derneği Başkanı olmam sıfatıyla davet edilmiştim. O zaman Âşık Veysel’in köyüne de götürdüler. Âşık Veysel Müzesini gezdirdiler. Kızı, gelini ve torunlarıyla tanışma imkânı buldum. Orada duygulanarak üç kıtalık bir şiir yazdım ve kızına okudum. Çok mutlu oldu. Âşık Veysel’in ve Gülizar Hanım’ın mezarlarını ziyaret ettim.
    Orada yazıp ailesine de okuduğum aşağıdaki “Âşık Veysel” şiirim “Çocukluğum Sende Kaldı İstanbul” adlı kitabımın 77. sayfasında yer alır.
    Sevgili ustam sazın sana sadık oldu ve gizli sırlarını aşikâr etmedi, dostların düğünde bayramda seni hatırlamadı çünkü sen hiç unutulmadın ki hatırlanasın. Sen sonsuza dek gönüllerimizde yaşamaya devam edeceksin.

    Adana.25 MART 2015.SAAT: 16.00

    ÂŞIK VEYSEL

    Sivas Sivrialan köyünde doğan,
    Âşık Veysel bizde ebedi yaşar.
    Sanki bir güneştir kültüre doğan,
    Âşık Veysel bizde ebedi yaşar.

    Dünya malının bir, çok ile azı,
    Bazen neşe verir, dert verir bazı,
    Her derdine ortak, dostuydu sazı,
    Âşık Veysel bizde ebedi yaşar.

    Yüce usta demiş: Hatırla beni!
    Harika unutmaz Veysel’im seni,
    Toprak olsa bile bedeni, teni,
    Âşık Veysel bizde ebedi yaşar.

    HARİKA UFUK
    SİVAS.27 KASIM 2008

  • Harika UFUK.”ÖZEL GÜNLER”

    12895361_10153617570977998_207855252_n

    Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temssilcisi

    İnsanın hayatında bazı özel günler vardır. Doğum günü; tanışma, söz- nişan, evlilik yıl dönümleri gibi… Hepimiz bu önemli günlerde aranmaktan, hediyeleşmekten mutluluk duyarız. Sevmek, sevilmek, sevildiğini hissetmek çok güzeldir. Örneğin14 Şubat: Sevgililer Günü… Hafızamızı şöyle bir yoklayalım bakalım ne dersiniz? Bakalım başka hangi özel günler varmış?
    İlk kez1908 yılında Amerika’nın Philedelphia eyaletinde, daha sonra bütün uygar ülkelerde, Türkiye’de ise 1955 yılından beri kutlanmakta olan mayıs ayının ikinci pazarı anneler günü… En önemli günlerden biri belki ama sevgiyi tek güne odaklamak bana biraz eksik geliyor.
    1980’lerin sonlarında Türkiye’de kutlanmaya başlanan babalar günü… Anneler günü olur da babalar günü olmaz mı? Anne özel ama baba da çok özel elbette… Bu, yeni yeni oturmaya başladı ama anneler günü kadar yerleşmedi bence…
    Anne ve babalarımızdan sonra bizlere yön veren öğretmenlerimiz de unutulmamış. Hindistan’da eski başbakanlarından eğitimci Sarvepalli Radhakrishnan’ın; Çin’de ve Tayvan’da ise Konfüçyüs’ün; Çek Cumhuriyeti’nde ilk pedagoji kitabını yazan 17. yüzyıl filozofu Jan John Amos Comenius’un doğum günlerini öğretmenler günü olarak kabul etmişler. Latin Amerika ülkelerinde Arjantinli eğitimci-yazar Domingo Faustino Sarmiento’nun ölüm yıldönümü öğretmenler günü olarak anılıyormuş ama her bir Latin Amerika ülkesinin ayrıca kendilerine özel birer öğretmenler günü daha varmış.
    Başka ülkelerde de farklı tarihlerde kutlanan Öğretmenler Günü bizde Atatürk’ün Başöğretmenliği kabul tarihi olan 24 Kasım1928 tarihinden yola çıkılarak 1981 yılından beri kutlanmaktadır. O zamanlar daha yeni kurulmuş olan Türkiye Cumhuriyeti’nin yeni alfabesini milletine öğrettiği ve benimsettiği için “Başöğretmen” olarak nitelendirilen Atatürk öğretmenlere “Öğretmenler yeni nesil sizin eseriniz olacaktır.” diye seslenerek geleceğin şekillendirilmesinde onlara düşen sorumluluğun ağırlığını ve önemini çok güzel vurgulamıştır. Pek çok ülkede ise 1994’ten beri her yıl 5 Ekim günü UNESCO tavsiyesiyle Dünya Öğretmenler Günü olarak kutlanmaktadır.
    24 Kasım Öğretmenler Günü derken bütün meslek mensuplarına neredeyse birer gün veya birer hafta aft edilmiştir. Türk Polis Teşkilatının Kuruluşu 10 Nisan 1845’tir. 10 Nisan ile başlayan hafta da ülkemizde Polis haftası olarak kutlanmaktadır. Sağlığımızı ellerine teslim ettiğimiz doktorlarımız için14 Mart günü Tıp Bayramı olarak ilan edilirken; canla başla çalışan fedakâr hemşirelerimiz için de 12-18 Mayıs Hemşireler Haftası olarak düşünülmüştür.
    1856’da ilk kez Avusturalya’da Melbourne’ de inşaat işçilerinin günde sekiz saat çalışmak amacıyla düzenledikleri yürüyüş ile başlayan işçi hareketi uzun mücadelelerden sonra 1 Mayıs İşçi Bayramı olarak yerleşmiş. Türkiye’de ilk kez 1923’te kutlanmış. 1 Mayıs Bahar Bayramı mı İşçi Bayramı mı derken 22 Nisan 2008’de Türkiye Büyük Millet Meclisi tarafından “Emek ve Dayanışma Günü” olarak düzenlenen bir yasa ile resmi tatil olarak ilan edilmiştir. Atatürk’ün “Hak verilmez, alınır.” sözü ışığında kutlanmaya devam ediliyor.
    8 Mart 1857 tarihinde Amerika Birleşik Devletleri’nin New York kentinde 40.000 dokuma işçisi daha iyi çalışma koşulları istemiyle bir tekstil fabrikasında greve başlamışlardır. Ancak polisin işçilere saldırması ve işçilerin fabrikaya kilitlenmesi, arkasından da çıkan yangında işçilerin fabrika önünde kurulan barikatlardan kaçamaması sonucunda çoğu kadın 129 işçi yanarak can vermiştir. Bu olaydan 43 sene sonra 26 – 27 Ağustos 1910 tarihinde Danimarka’nın Kopenhag kentinde Uluslararası Sosyalist Kadınlar Konferansı’nda bu konu ele alınmıştır. Almanya Sosyal Demokrat Partisi önderlerinden Clara Zetkin Hanımefendi tarafından 8 Mart 1857 tarihindeki tekstil fabrikası yangınında ölen kadın işçiler anısına 8 Mart’ın “Dünya Emekçi Kadınlar Günü” olarak kutlanması önerisini getirilmiş ve öneri oybirliğiyle kabul edilmiştir.
    Türkiye’de 8 Mart Dünya Kadınlar Günü ilk kez 1921 yılında “Emekçi Kadınlar Günü” olarak kutlanmaya başlanmış. 1975 yılında daha yaygın olarak kutlanarak sokağa taşınmıştır. “Birleşmiş Milletler Kadınlar On Yılı” programından Türkiye’nin de etkilenmesiyle “Türkiye 1975 Kadın Yılı” kongresi yapılmıştır. 1984’ten itibaren her yıl çeşitli kadın örgütleri tarafından 8 Mart Dünya Çalışan Kadınlar Günü olarak kutlanmaya başlanmıştır.
    Bu arada ev kadınları günü nedense kimsenin aklına gelmemiş. Bunca gerekli gereksiz özel gün varken ev kadınları günü olmaması da büyük eksiklik… En çok çalışanlar belki de ev kadınlarıdır. Aşçı, bulaşıkçı, temizlikçi, çamaşırcı, ütücü, sekreter, öğretmen, çocuk bakıcısı, hemşire, hasta bakıcı hatta çalar saat görevlerini üstlenen bu kadınlar nedense çalışmayanlar grubuna dahil edilmişlerdir. Ev kadınları gününü de ben önereyim bari…
    Gelelim sevgililer gününe… Ülkemizde yakın zamanlarda kutlamaya başladığımız ancak en çok benimsenmiş günlerden biri olmuş. Araştırmalarıma göre Sevgiler Günü’nün başlangıç tarihi ise eski Roma İmparatorluğu zamanına uzanıyormuş. Eski Roma’da 14 Şubat günü bütün Roma halkı için önemli bir günmüş. Çünkü bu günde Roma tanrı ve tanrıçalarının kraliçesi olan Juno’ya duyulan saygıdan ötürü tatil yapılırmış. Juno ayrıca Roma halkı tarafından kadınlık ve evlilik tanrıçası olarak da biliniyormuş. Bu günü takip eden 15 Şubat gününde ise Lupercalia Bayramı başlıyormuş. Bu bayram, halkın genç nüfusu için büyük önem taşıyormuş. Bunun nedeni ise yaşantıları kesin kurallar ile sınırlandırılmış, bunun doğal sonucu olarak bir birliktelik yaşama şansı olmayan bu gençler; sadece bu bayram süresince bile olsa birbirlerinin eşi oluyorlarmış.
    Hangi genç bayanın hangi genç erkek ile bir çift oluşturacağı eski bir gelenek olan ve Lupercalia Bayramı’nın arife günü yapılan bir çekiliş ile belli oluyormuş. Romalı genç kızlar, isimlerini küçük kâğıt parçalarının üzerine yazıp bir kavanoza koyuyorlarmış. Erkekler ise kavanozdan bu kâğıtları çekerek üzerinde hangi kızın ismi yazıyorsa o kızla bayram eğlenceleri boyunca beraber oluyorlarmış. Birbirine âşık olan çiftler için bayram süresinin dışına taşan bu birliktelikler genellikle evlilikle sonlanıyormuş. İmparator 2. Claudius, Roma’yı kendi katı kuralları ile zalimce yöneten bir hükümdarmış. Onun için en büyük problem, ordusunda savaşacak asker bulamamakmış. Ona göre bu durumun tek sebebi Romalı erkeklerin aşklarını ve ailelerini bırakmak istememeleriymiş. İşte bu yüzden, Roma’daki tüm nişan ve evlilikleri kaldırmış.
    Aziz Valentine de Claudius’un hükümdarlığı zamanında Roma’da yaşayan bir papazmış. Kendisi gibi papaz olan Aziz Marius ile birlikte Claudius’un yasağına rağmen gizlice çiftleri evlendirmeye devam etmiş. Ancak İmparator bu durumu bir süre sonra öğrenmiş.
    O tarihte hapishaneyi korumakla görevli gardiyanın kızkardeşi Julia’nın gözleri doğuştan görmüyormuş. Gardiyan, Valentinus’un anlattığı İsa ilgili öykülerin arasında körlerin gözlerinin açıldığını öğrenince, kardeşini gizlice Valentinus’un yanına getirmiş. Julia çok güzel ve zeki bir kızmış. Günlerce beraber olmuşlar, Valentinus ona Roma tarihini, aritmetiği ve Tanrı’ya yönelmeyi öğretmiş. Julia da dünyayı Valentinus’un anlattıklarıyla öğrenmiş, aydınlanmış. “Valentinus, Tanrı gerçekten dualarımızı duyar mı?” diye sorunca ondan “Evet.” cevabını almış. “Her sabah ve her gece görebilmek için dua ediyorum. Senin bana anlattıklarını görmeyi çok istiyorum.” demiş Julia… Beraberce duaya başlamışlar. Birden hücrenin içi altın renkli bir ışıkla aydınlanmış ve Julia “Valentinus, görüyorum.” diye haykırmış.
    Aziz Valentine, insanları evlendirmeye devam ettiği için Julia’nın gözlerinin açıldığının ertesi günü tutuklanmış ve yaptıklarının cezası olarak sopa ile dövülerek öldürülmüş.Aziz, Julia’ya son bir not yazmış. Tanrı’ya hep yakın olmasını öğütlemiş ve notun altını “Senin Valentine’nin” diye imzalamış. Mektup, ertesi gün 14 Şubat 270’te Julia’ya ulaşmış.
    Julia, Aziz Valentine’nin mezarının yanına pembe çiçekler açan bir badem ağacı dikmiş. Valentine’nin ölüm günü de böylece Sevgililer Günü olmuş. Günümüzde sevginin ve dostluğun simgesinin badem ağacı olmasının buradan kaynaklandığı söylenmektedir.
    O gün bugündür her yılın 14 Şubat’ı “Sevgililer Günü” olarak kutlanmaya başlamış. Romalılarla Aziz Valentine ile hiçbir bağlantımızın olmadığı da apaçıktır. Yani bizim geçmişimizle, dinimizle asla ilgisi olmayan bir gündür.
    Bu özel diye nitelendirilen günler zaten yoksulluk nedeniyle sıkıntılar yaşayan insanlar için bazen yıkıma kadar gitmektedir. Maddi durumu iyi olan da olmayan da tek taş diye tutturmakta, başkalarının eşlerine aldıkları hediyeler emsal göstermektedir. Özel günlerde alınan hediyelerin pahalılığı, sevginin derecesiyle ölçülmeye başlanmıştır. Hediyelerin pahalı oluşu, sevginin derecesini asla göstermez. İnsanların bütçelerini bu kadar zorlamalarını şahsen doğru bulmuyorum. “Seven sevdiğine sevdiğini söylesin.” diyor Peygamberimiz Hz. Muhammet… Seviyorsak sevgimizi söylemenin günü yoktur elbette
    Yine peygamber efendimiz “Hediyeleşin ki birbirinize olan sevginiz artsın.” demiştir. Hediyeleşmek güzeldir ama bunu bir güne ipotek etmek hoş değildir. O günlerde kuyumculara, çikolatacılara ve çiçekçilere koşmak mecburiyet olmamalıdır. Maaş veya ikramiye aldığınızda annenize, eşinize, sevgilinize ihtiyacı olan bir eşyayı almanız, bir demet kır çiçeği götürmeniz hoş bir davranıştır. Ancak hediye vermenin de incelikleri vardır. Başına çarpar gibi verilen hediyenin fiyatı ne kadar yüksek olursa olsun kıymeti yoktur. Hediye verilirken sarılmak, öpmek sevginizi gösterecek davranışlarda bulunmak çok güzeldir. Bunun için yılda bir gün kutlanan günleri beklemeyiniz. Seviyorsanız sevdiğinizi, özlüyorsanız özlediğinizi hemen söyleyiniz.

    Adana.14 ŞUBAT 2014.SAAT:16.00

  • Harika UFUK.”HAYIRLISINI DİLEMEK”

    12895361_10153617570977998_207855252_n

    Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temssilcisi

    İnsanoğluyuz biz, yaşadığımız sürece isteklerimiz bitmez. “Yetinen insan ölmüş demektir.” demiş Yılmaz Güney… Yaşam durağanlığı sevmez. İleri gitmek şarttır. Ne kadar ilerleyeceğimiz önümüze koyduğumuz hedeflere ulaşma isteğimizle ve çalışmamızla, gayret göstermemizle doğru orantılıdır.
    Öğrenciyken pek çoğumuz “Ah şu okul bitse başka bir şey istemem.” deriz okul bitince de “İşe girsem…” demeye başlarız. Ardından “Stajyerliğim bir kalksa…” sonrasında “Şef olsam…” şef olunca da “Müdür olsam keşke…” diye amaçladıklarımızı Allah’tan dileriz. İş alanındaki dileklerimiz bitince de gönül dileklerimiz başlar: Onu çok seviyorum. İnşallah o da beni seviyordur.” düşleri zamanla daha da güçlenerek sevilen kişiyle birlikte hayat kurmak yolunda ilerler. “Nişanlansam…” “Evlensem…” sonra da “Çocuğum olsa…” derken isteklerimiz ölünceye dek sürer.
    Herkesin istekleri, dilekleri olacaktır elbette… Ancak bu isteklerimiz her zaman hakkımızda hayırlı olmayabilir. Dualarımızda da “Allah’ım hakkımda hayırlı ise nasip et.” dememiz daha uygundur. Hazreti Ali’nin ettiği çok güzel bir dua var: “Allah’ım gönlümde olanı hakkımda hayırlı eyle, hakkımda hayırlı olana da gönlümü razı eyle!”
    Çok eskiden adamın biri Allah’tan bir çiçek ve bir kelebek dilemiş. Allah ona bir kaktüs ve bir tırtıl vermiş. Dilediğim bir çiçek ve kelebekti ama Mevla’m vermedi diye çok üzülmüş. Bir zaman sonra kaktüs çiçek açmış, tırtıl kelebek olmuş. İstekleriniz her zaman ihtiyaçlarınız değildir. Bugünün dikeni yarının çiçeği, bugünün böceği yarının kelebeği…
    İstekler ayrıdır, ihtiyaçlar ayrı… İhtiyacımız olanlar her zaman isteklerimizin önünde olmalıdır. Şüphesiz ki Allah, seçimi kendine bırakanlara en iyisini verir. Dileklerimizin hayırlısıyla kabul olması temennisiyle…

    Adana.11 EYLÜL 2015

  • Harika UFUK.”HAYATA GÜZEL BAKMAK”

    12895361_10153617570977998_207855252_n

    Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temssilcisi

    Hayat nedir? Kimi insanlar için güllük gülistanlık bir bahçe; kimileri için Tevfik Fikret’in dediği gibi çakıllarla, dikenlerle dolu ve insanın canını yakan bir yol; kimilerine göre de acısıyla tatlısıyla yaşanan ömürle sınırlı yaşam dilimidir.
    Bana göre hayat bir paylaşım sofrasıdır. Bazı insanların tıka basa doyduğu, bazılarının aç kalktığı, bazılarının kırıntılarla yetindiği, bazılarının da başkalarının lokmasına göz dikerek zorbalıkla ekmeğini elinden almak için çırpındığı bir sofra… Bu sofradan doyarak kalmak da aç kalmak da bir bakıma bizim elimizdedir. Önemli olan ne istediğini bilmektir. Yaşamdaki payını alırken adil olmaktır. Elindeki fazla lokmayı başkasına verebilmektir. Açgözlü olmamaktır.
    Hayat denilen yolda adım adım ilerlerken çok farklıkişilerle karşılaşmak mümkündür. Bazen bize çelme takıp düşürmek isteyen kötü niyetliler; bazen de kolumuza girerek o zorlu yolu daha rahat kat etmemizi sağlayan güzel insanlar da çıkabilir. Biz mutluyken sohbetleriyle mutluluğumuzu karartmaya çalışanlar olduğu gibi mutsuzken bizi gülümseten insanlarla da karşılaşırız.
    Engelsiz bir hayat düşünülemez. Bazı engeller, kolaylıkla ve ufacık bir gayretle aşılabilecek türdendir. Ancak aşılması çok zor ve uzunca zamana gereksinim duyduğumuz sorunlarımız da olabilir. Doğal olarak zaman zaman ümitsizliğe,karamsarlığa kapıldığımız günler yaşayabiliriz. “Olmayacak, başaramayacağım, bu sorunun üstesinden gelemeyeceğim.” diyerek olumsuz düşüncelere de dalabiliriz. O dönemlerde bizi yüreklendiren insanlara ihtiyacımız vardır. Bir yakınımızla, arkadaşımızla, komşumuzla paylaşmak isteriz. Hayata güzel bakan kişiler etkili konuşmalarıyla verdikleri olumlu örneklerle gücümüze güç katarlar. Onlarla dertleştiğimizde ufacık bir ümit ışığı yanar içimizde… O ışığı güçlendirmek kendi elimizdedir. Avrupalıların, Amerikalıların herkesçe bilinen sözlerinden biri… “İmkânsız diye bir şey yoktur. Zoru başarabiliriz, imkânsızsa biraz zaman alır.” Demek ki aşılamayacak engel yok. Sadece bazı engeller biraz fazla uğraştırabilir ve zaman alabilir. O kadar…

    Orhan Veli “Dalgacı Mahmut” şiirinde şöyle söylüyor:

    “İşim gücüm budur benim,
    Gökyüzünü boyarım her sabah,
    Hepiniz uykudayken.
    Uyanır bakarsınız ki mavi. “

    Bakınız Cemal Süreya ne diyor bir şiirinde:

    “Sabahlarımızı renklere boyayacak,
    insanlara ihtiyaç var şu dünyada…”

    Hayat bize yüce Allah’ın sunduğu bir mucizedir. Ömür ile sınırlanmıştır ama içini güzelliklerle doldurabilmek bir bakıma bizim elimizdedir. Yaşamı çekilebilir hale getirmek için olumlu düşünelim ki sonuç da olumlu olsun. Bir düşünürün söylediği gibi “Hayat bir aynadır. Siz ona gülümserseniz o da size gülümser. “ Dilerim yaşamımız boyunca sabahlarımızı ışıl ışıl renklerle boyayacak, içimizdeki umudu hep yeşil tutacak insanlarlakarşılaşırız.

    Adana.19.10.2014.SAAT: 09.09

  • Harika UFUK.”ÇEKMEK ÜZERİNE”

    12895361_10153617570977998_207855252_n

    Azerbaycanın Kültür ve Edebiyat Portalının Türkiye temssilcisi

    Dünyada kadın olmak çok zor… Gazeteleri okumaya korkar olduk. Yine kadın cinayetleri, yine tecavüzler, yine darp… Birkaç gün “Unutmayacağız, unutturmayacağız.” söylemlerinin ardından kocaman bir sessizlik… Kadınların eziyet çekmediği bir tek gün geçmiyor. 2015’te Adana Barosu Org tr’de belirtilen istatistiklere göre sonuç şudur:
    “Temmuz’da erkekler 19 kadını öldürdü; 12 kadın ve kız çocuğuna tecavüz etti; bir kadını fuhşa zorladı; 36 kadını yaraladı; 10 kadın ve kız çocuğunu taciz etti.2015’in ilk yedi ayında erkekler 160 kadın öldürdü, 70 kadına tecavüz etti, 122 kadını fuhşa zorladı, 229 kadını yaraladı, 155 kadını taciz etti. Temmuz ayında toplam 78 erkek şiddeti, cinayet, cinayete teşebbüs, taciz, cinsel şiddet, tecavüz ve yaralama vakası basına yansıdı. Erkek şiddeti vakalarının yüzde 24’ü Karadeniz, yüzde 20,5’i Marmara, yüzde 20,5’i Akdeniz, yüzde 18’i İç Anadolu, yüzde 10’u Ege, yüzde 4’ü Doğu Anadolu, yüzde 2,5’i Güneydoğu Anadolu bölgelerinde yaşandı.”
    Kırsal kesimlerde “Tarla ve miras bölünmesin.” diye akraba evlilikler sürdürülürken “Emmioğlu attan indirir.” sözü dillere yerleşmişti. Amcaoğlu isterse o kızın başkasına verilmesi mümkün değildi. Özellikle Doğu’da, Güneydoğu’da ve az da olsa Güney’de “Başlığı veren kızı alır.” felsefesi hâkimdi. Bir yanda “Berdel” uygulanırken diğer yanda şu türkü söylenmekteydi:

    “Şu derenin geveni
    Geven sarmış geveni
    Paşa’dan emir gelmiş
    Seven alsın seveni…”

    Bizim kuşaktakiler iyi bilirler, zamanımızda Anadolu’da severek evlenmek ayıp sayılırdı. Bu yüzden sevmeye korktuk. Bizim ailede de annemle babamın öğretilerine göre akraba çocukları kardeş, komşu çocukları kardeş, sınıf arkadaşları kardeş sayılırdık. Etraftaki herkesle ağabey- kardeş olduğumuz ve severek evlenmek çevremizdekilerle büyüklerimizce ayıp sayıldığı için görücü usulü dışında bir evlilik alternatifimiz olmamıştı.
    Görücü usulüyle evlendik.(Bu arada görücü usulüyle yapılan sağlam evlilikler de var elbette… En yakın örnek annemle babamın evliliği gibi…) Eşin dostun, konu komşunun, çöpçatan kadının tanıdığı, ellerinde şeffaf jelatine sarılmış beş kırmızı gülle bir kutu çikolatayla huyunu suyunu bilmediğimiz damat adayları aile boyu kapımızı çaldığında… Titrek ellerimizdeki kahve tepsileriyle bütün gözler üzerimizde iken damat adayının yüzüne bile bakmaktan çekinerek kızaran yanaklarımızla ne kâbuslar yaşadık.
    Süklüm püklüm oturuşları, utangaç halleriyle ellerini koyacak yer bulamayan damat adayları kızı alınca aslan kesildiler birden… Ve evlendikleri kadının suratına aşk ettirdikleri tokatla ellerine yer buldular. O yere öyle alıştılar ki “Patates kızartmadın.” Şak bir tokat… “Yemeği yaktın.” Şak bir tokat daha… “Evden çıkmak yasak… Annenlere gidemezsin. Ayaklarını kırarım senin!” Şak şak al sana yine dayak… “Perde açmak yasaktır. Teyp dinleyemezsin. Komşuya gidemezsin. “ Al sana tokat…
    Sadece dış görünüşüne ve mesleğine bakılarak yapılan evlilikler ne kadar da sakat oluyor. Yeterince tanımadan yapılan kötü evlilikleri bitirmek de zor… Ailenize şikâyet ettiğinizde şu cevapları alıyorsunuz: “Kocandır, döver de sever de… Severken şikâyet etmiyorsun da dövünce neden şikâyet ediyorsun?” “Bak kızım, beyaz gelinlikle girdiğin koca evinden ancak beyaz kefeninle çıkarsın.” “Çekeceksin, hepimiz çektik. Yarın çocukların olsun bak nasıl değişir? Hele bir oğlan doğur da sen gör bakalım nasıl iyi olur aranız…” Sonuç gazetelerin üçüncü sayfalarındaki haberler… Şiddete uğrayan kadınlar ve çoğu zaman yine suçlanan acı çeken kadınlar…
    Ne oldu pembe düşlerimize? Hep bu Türk filmleri yaktı bizin nesli… Mum ışığında yemekler, peçenin altına saklanmış hediyeler, kadehlerin dibinde sunulan söz yüzükleri… Sandık ki hayat tozpembe… Mumlar sadece elektrik kesildiği zamanlarda mecburen yakıldı romantizmden oldukça uzak…

    İnan Durak Taş bir şiirinde şöyle demiş:

    “Ne güzel kızlardık!
    Mesaj çekmez, Fotoğraf çekmez, Kredi çekmez,
    Zincir çekerdik.
    Ahhh çocukluğum.”

    Ah şairim çektiğimiz zincirler elimize, ayağımıza, boynumuza dolandı. Özgürlüğü kaybettik, sonra çile çeker olduk biliyor musun? Fotoğraf çeksinler. Çevrelerini iyice gözlemleyebilsinler. Hayatı tanısınlar. Sevdiklerine mesaj çekip birbirlerini iyi anlasınlar. Sevsinler, sevilsinler. Bırakalım gençler fotoğraf çeksinler, mesaj çeksinler. Evlenmek, iş kurmak, dünyayı gezip tanımak için kredi çeksinler. Biz yeterince çektik, onlar mutlu olsunlar.

    Adana.11.08.2015.Saat: 18.30

  • Rafiq ODAY.”ALİ BAŞ KOMANDANIM”

    001

    Bütün türk dünyasının gözü dikilib sana,
    Türk dünyası bir yana, Azərbaycan bir yana,
    Yüz milyonluq millətə Azərbaycan bir ana,
    O mənim görən gözüm, o mənim cismim, canım,
    Ali Baş Komandanım!

    Şəhərlər kəndə dayaq, kəndlər şəhərə arxa,
    Ay gecəyə nur çilər, günəş səhərə arxa,
    Şükür, yenə su gəldi bir vaxt su gələn arxa,
    Azadlıq naxışıyla zinətlənir hər anım,
    Ali Baş Komandanım!

    Yacuc-Macuc «yan»ların – boyuna qibtəsi var,
    Min illik Dədə-Qorqud boyuna qibtəsi var,
    Vətən, millət sevdalı soyuna qibtəsi var,
    İnam, güvənc yerimsən – bunu mən necə danım,
    Ali Baş Komandanım!

    Neçə yüz milyonların çörəyi səndən keçir,
    Cahanın qan paylayan ürəyi səndən keçir,
    İlləri aydan soruş, ayları gündən keçir,
    Gör hansı kürsülərdən təriflənir ad-sanım,
    Ali Baş Komandanım!

    Heydər baba naxşı var yurdun hər qarışında,
    Dünya baş əymiş ona siyasət yarışında,
    Bir çözümü olmalı sülhün də, barışın da,
    BMT-yə, ATƏT-ə nəsə qaynamır qanım,
    Ali Baş Komandanım!

    Bizə dostu düşməndən 20 Yanvar seç dedi,
    Şovinist ocağında neçə «yan» var – seç dedi.
    Önündə bir körpü var – bu körpüdən keç dedi,
    Qoy yazılsın tarixə haqq sədalı ünvanım,
    Ali Baş Komandanım!

    Xocalı faciəsi tarixin dərsi bizə,
    Neçə tale çarxının fırlandı tərsi bizə,
    Bizi ərzə tanıtdı, tanıtdı ərzi bizə,
    Bircə anda yetişdi dada Şahi-Mərdanım,
    Ali Baş Komandanım!

    İyirmi faiz torpağım yağıda qala bilməz,
    Çala, çapa, talaya, dağıda – qala bilməz,
    Bundan artıq millətim ağıda qala bilməz,
    Gülsün artıq çöhrələr, sevinsin dörd bir yanım,
    Ali Baş Komandanım!

    Vətənə layiq oğul, Sənə sadiq əsgərik,
    Haqqa qılınc çalanın qollarını bükərik,
    Yurdun hər kədərinə, sevincinə biz şərik,
    Vətən qürur mənbəyim, Vətən şərəfim, şanım,
    Ali Baş Komandanım!

    Azərbaycan güvənir müzəffər ordusuna,
    Qoymaz yağı önündə bu xalqı ordu, sına,
    İstər tufanda yoxla, yağışda, qarda sına,
    Bir nərə çək, dəniztək aşıb-daşsın meydanım,
    Ali Baş Komandanım!

    Ulu öndər eşqinə qılıncı qından çıxar,
    Gündə min dona girən iblisi dondan çıxar,
    Qanı qanla yuyarlar, bu xalqı qandan çıxar,
    Ucalsın haqq bayrağım, zəfərlə doğsun danım,
    Ali Baş Komandanım!

  • ORDUMUZ-QÜRUR MƏNBƏYİMİZ!

    s

    Dəyərli həmvətənlər,

    Son günlər cəbhə bölgəsində baş verən hadisələr, ermənilərin növbəti təxribat xarakterli hücumları, bu hücumlar nəticəsində Vətəni müdafiə edən ordumuzun şəhid verməsi, oğullarımızın yaralanması, dinc əhalinin yaşadığı məntəqələrin erməni quldurları tərəfindən atəşə tutulması, xalqımızın bütün təbəqələrinin üzvləri kim biz kimyaçıları da narahat etməyə bilməz. Bununla belə, bu hadisələrin qürurverici bir cəhəti də var ki, düşmənə göstərilən müqavimət, verilən qəti və kəskin cavablar Azərbaycanın güclü və qüdrətli orduya malik olmasını sözdə deyil, əməldə ortaya qoydu. Bir müsbət məqam da ondan ibarətdir ki, düşmənin bu təxribatı, bu namərdliyi Azərbaycan Ordusunun yüksək əhval-ruhiyyədə və Qələbə əzmində olduğunu, həmçinin xalqla hakimiyyətin, xalqla ordunun bir yerdə olduğunu, eyni amal uğrunda əl-ələ verərək sıx birləşdiyini bir daha təsdiq etdi. Bunu aprel ayının əvvəlindən bəri Azərbaycanın hər bir bölgəsində, hər bir şəhərində, hər bir kəndində minlərlə insanın iştitakı ilə keçirilən, Orduya və Ali Baş Komandana müraciət və çağırışlarla dolu dəstək aksiyaları da sübut edir.
    Ordumuzun qüdrəti, fiziki, taktiki və texniki cəhətdən, həmçinin müasir silahlar baxımından üstünlüyü imkan verir ki, heç bir səfərbərlik elan olunmadan düşmən üzərində tam və qəti qələbə çala bilək. Bununla belə, yaşından və tutduğu mövqedən asılı olmayaraq hər bir Azərbaycan vətəndaşı kimi, biz kimyaçılar da Ali Baş Komandanımızın bir əmri ilə səfərbər olmağa, torpaqlarımızın işğaldan azad olunması üçün əsgərlərimizlə birlikdə müqəddəs savaşa qoşulmağa hazırıq. Bu, 20 ildən də artıq bir müddətdən sonra xalqımız üçün yaranmış bir şansdır və Ali Baş Komandanın qətiyyəti, Ordumuzun qüdrəti və xalqımızın ruhunun oyaqlığı ilə biz bu şansı dəyərləndirməli, qısa müddət ərzində işğal altında olan torpaqlarımızı mənfur düşməndən təmizləyərək, üçrəngli bayrağımızı bütöv, bölünməz və vahid bir dövlət kimi dədə-baba torpaqlarımızınn hər bir qarışında dalğalandırmalıyıq. Və bunun belə olacağına da əminik.
    Vətən uğrunda, torpaq uğrunda, bayraq uğrunda müqəddəs savaşda şəhid olmuş ərən və qəhrəman oğullarımıza Allahdan rəhmət, yaralılarımıza tezliklə şəfa tapmalarını diləyir, xalqımıza ruhunu beləcə oyaq saxlamağı arzu edirik.

    İllərdən bəri səbirsizliklə gözlədiyimiz
    qələbə və zəfər diləyilə,

    “Azərikimya” İB-nin kollektivi

  • Eldar Nəsibli SİBİREL.”Vətənpərvərlik ruhunda yazılan şeirlər”

    12962488_1518521525123844_528584684_o

    ŞƏHİDLƏR XİYABANI-19.01.2003.

    Burda asta yeriyin
    Burda asta danışın
    Hər şəhid arzusundan
    Od götürün alışın.
    ***
    Bu yer haqla nahaqqın
    Savaşından yaranıb.
    Anam Azərbaycanın
    Göz yaşından yaranıb.
    ***
    Burda zirvə ömürlü
    Ərlər, ərənlər yatır.
    Canını bu torpağa
    Qurban verənlər yatır.
    ***
    Azadlığ ilk bahar
    Havasında uyuyur
    Anam Azərbaycanın
    Laylasında uyuyur.
    ***
    Azadlıq dünyamızdan
    Onlar agahdır bu gün.
    Məzarları bir xalqa
    Ziyarətgahdır bu gün.
    ***
    Hər məzarın üstündə
    Qərənfil-ürək qanı
    Bu qərənfil sevgilər
    Mat qoyub bu dünyanı.
    ***
    Gələcək nəsillərin
    İçməyə and yeridir
    Şəhidlər xiyabanı.
    Azadlıq səmasının
    Qızaran dan yeridir,
    Şəhidlər xiyabanı.

  • Eldar Nəsibli SİBİREL.”Vətənpərvərlik ruhunda yazılan şeirlər”

    12962488_1518521525123844_528584684_o

    ŞƏHİDLƏR XİYABANI-19.01.2003.

    Burda asta yeriyin
    Burda asta danışın
    Hər şəhid arzusundan
    Od götürün alışın.
    ***
    Bu yer haqla nahaqqın
    Savaşından yaranıb.
    Anam Azərbaycanın
    Göz yaşından yaranıb.
    ***
    Burda zirvə ömürlü
    Ərlər, ərənlər yatır.
    Canını bu torpağa
    Qurban verənlər yatır.
    ***
    Azadlığ ilk bahar
    Havasında uyuyur
    Anam Azərbaycanın
    Laylasında uyuyur.
    ***
    Azadlıq dünyamızdan
    Onlar agahdır bu gün.
    Məzarları bir xalqa
    Ziyarətgahdır bu gün.
    ***
    Hər məzarın üstündə
    Qərənfil-ürək qanı
    Bu qərənfil sevgilər
    Mat qoyub bu dünyanı.
    ***
    Gələcək nəsillərin
    İçməyə and yeridir
    Şəhidlər xiyabanı.
    Azadlıq səmasının
    Qızaran dan yeridir,
    Şəhidlər xiyabanı.

  • Eldar Nəsibli SİBİREL.”Vətənpərvərlik ruhunda yazılan şeirlər”

    12962488_1518521525123844_528584684_o

    ƏYİLMƏZ BAŞINI UCA TUT VƏTƏN-1990

    Ağlama yaraşmır sənə göz yaşı,
    Qurut gözləriyin yaşını, vətən.
    Axı qalda gərək igidin başı,
    Uca tut əyilməz başını, vətən.
    *
    Yamanca ağırmış Vətən, daşımız,
    Onu qaldırmağa “dostlar” can çəkir.
    Yox, daha oyanıb qan yaddaşımız,
    Bizi azadlığa daha qan çəkir.
    *
    Zaman dost-düşməni bir-bir tanıdır,
    Ölməyir Əsliyçün Kərəmlərimiz.
    Sinəmiz Şəhidlər Xiyabanıdır,
    Orda dəfn etmişik ərənləri biz.
    *
    Yolları uzundur özünü dərkin.
    O yol igidlərin qanından keçir.
    Sənin oğulların, Vətən, sevin ki,
    Döyüşdə səndən yox, canından keçir.
    *
    Kökünün qədrini biləni varsa,
    Nəsillər sabaha ümid daşıyır.
    Azadlıq uğrunda öləni varsa
    O xalqın yaşamaq haqqı yaşayır.
    *
    Qələbəyə saxla göz yaşlarını,
    Azadlıq boylanmır sənə yad kimi.
    O gün şəhidlər də baş daşlarını.
    Düşmənə sıxacaq avtomat kimi.
    *
    Əyilməz başını uca tut ,Vətən
    Azadlıq arzulu igidlərinlə.
    Ömrü yaz ömrü tək qərənfilləşən,
    Məzarı – and yeri şəhidlərinlə.

  • Eldar Nəsibli SİBİREL.”Vətənpərvərlik ruhunda yazılan şeirlər”

    12962488_1518521525123844_528584684_o

    Torpaq Nəğməsi

    Ana torpaq, ilk məskənim, son yerim
    Dağın, dərən mənə arxa , həyandı.
    Boynubükük bənövşələr-kədərim,
    Alovlanan lalələrin-həyamdi.
    *
    Üfüqlərin xəyalımın yoludu,
    Hər qarışın müqəddəsdi, uludu,
    Yanğım olsa, göylərinin buludu,
    İstəyimi bir baxışdan duyandı.
    *
    Bir zərrən də səni məndə yaşatdı
    Yaddan çıxsa bir yer adı, daş adı-
    Küləklərin yaddaşıma daş atdı,
    Mürgüləyən xatirələr oyandı.
    *
    Min il keçsə ömür sənə yad olmaz,
    Sənsiz bir gün ürəyimdə od olmaz,
    Nəm duyğular atəşindən od almaz,
    Ha yelpiklə, ha alışdır, ha yandır.
    *
    Baş açmadım, heç bu necə sirr idi?
    Eşqim dəcəl uşaq kimi kür idi.
    Bir gözəli görən kimi kiridi,
    Axşam, səhər yollarında dayandı.
    *
    Ana torpaq susdurmaqçün düşməni,
    Al, güllə tək sinəsinə sıx məni.
    Bir saz üstə zəfər adlı nəğməni,
    Sazım, sözüm bu dünyaya yayandı.

  • Təranə ŞƏMS.”ALLAHA ƏMANƏT QALIN!!!”

    ts

    Ana!… Vətən! Gedirəm, əlvida demədən,gedirəm, qəlbimlə, ürəyimlə, bir oğul kimi, bir igid kimi düşmən üstünə bəlkə qayıtmadım, canımı qurban edirəm, Vətən eşqinə, gedirəm sinəsi dağlı Vətən üçün, azadlıq üçün, kəfən üçün. Gedirəm Ana! Eşit sözlərimi! Ağlamyarsan! Başına qara bağlamayarsan, məni uşaq tək danlamayarsan, deməyərsən Haqqın var üzərində, Gedirəm ANA, gedirəm Vətən haqqını halal eylə, haqqımın səsini payla, yatmışları hayla, çağır bağır, hayla sən hayla! De ki, ANAN dardadır, de ki, Vətən dardadır! Gedirəm Ana salamat qal! gedirəm sevgilim salamat qal! Axan qanım torpaq üçün, sənin üçün ey ANA VƏTƏN! Səsin gəlir qulağıma,fəryad edirsən,nalən göylərdə çatın dadıma, fəryadıma, qol-qanad olun varlığıma! Sən ağlayırsan! Ağlama Vətən, ağlama Vətən! Sənin biz adlı övladların var, sil gözünün yaşını, uca tut başını, düşmənin bəlli, vuran qolumuz var ikiəlli, igidlərin var ürəkli. Gedirəm, ANA! nigaran qalma, nisgilli qəlbinlə xəyala dalma, qalma ŞƏHİD Analarından geri qalma, geri qalma, çanım fəda olsun bu Vətən üçün, sənin üçün ANAM! haqqını halal et, verdiyin südü halal et, çəkdiyin zəhməti Halal et! Sənin üçün yaşaya bilmədim, axan göz yaşını silə bilmədim, səninlə danışıb, gülə bilmədim, ANAM! Vətən adlı Ana sənin də anandır, gedirəm, Vətən bayrağını uca tutmağa, gedirəm andıma əməl etməyə, gedirəm düşmən üstünə, qan tökməyə, səni xilas etməyə! Ey Vətən oğulları qalxın ayağa, yeriyin düşmən üstünə, xəncəri saplayın köksünə, gələ bilməsin özünə, qulaq asmayın, nadürüstlərin sözünə, qulaq asın qəlbinizin aynadakı baxan gözünün sözünə! Hansı ki, bu gözlər dik baxmaq istəyir Vətənin gözünə! Vətən oğullaı verin əlinizi əlimə, Qan düşüb könlümə, qanıma susayanın qanını almaq, düşmən leşini saymaq, ən azı başıma PAPAQ qoymaq, içərək düşmənin qanınıdan doymaq, AC düşmənin gözünü oymaq, yurdumdan çıxarıb yurdsuz qoymaq. Baxın ey xalqım, millətim, budur mənim amalım, məqsədim, Vətən adlı həsrətim! Gedirəm salamat qalın! ALLAHA əmanət qalın!

    02.08.2014.

  • Təranə ŞƏMS.”YA ŞƏHİD OL… YA QAZİ…!!!! AZƏRBAYCAN ƏSGƏRİ…!”

    ts

    Sosial şəbəkələrdə xüsusən də fb üzərində yayılan xəbər portallarını mütamadi olaraq izləyirəm… Lakin bir məsələ məni vətəndaş olaraq düşündürür. Nədir məni təşvişə salan? Fikrimi sizlərlə bölüşmək istərdim. Cəbhə xəttdindən ötürülən məlumatlar əsaslı olmadan bir-birini TƏKZİB edir.Yalnış xəbərlər insanları çaşdırır.Maraqlıdır niyə bu barədə ölçü götürülmür? Sualın cavabını açıq qoyuram.Bütün bunlar bir yana qalsın, sosial şəbəkələri özünə daimi məkan hesab edən bəzi insanlar var ki, fikir-xəyalları aranı qatmaqdır. Məgər onlar düşünmür, Vətənin ağır günündə yumruq kimi birləşməliyik? Təəssüf ki, ucuz fikir fədailərinin birləşmək haqqında anlayışları yoxdur desəm yanılmış olaram. Sanki, bəzi insanların yarasının qartmağı qopmuş kimi bütün dərd-sərlərini ortaya qoyurlar… Məncə belələri yaxşı bilməlidir, hamının iki gözü, iki qulağı var… Mövçud vəziyyəti hər vətəndaş görə bilir. Düzdü, bilirik əhalinin sosial durumu ürək açan deyil.ANCAQ yaranmış mövcud vəziyyət əsas vermir, Vətənin ağır günündə kim ağlına yox, ağzına gələn,yalnış məlumatları insanlarla virtual olaraq bölüşün. Hörmətli vətəndaşlar bir az anlayışlı olun! Niyə fikir birliyi, söz birliyi yarada bilmirik? Niyə əl-ələ verərək birləşmirik? Bu gün Vətənin bizim dəstəyimizə böyük ehtiyacı var. Ağzımızdan cıxan hər kəlməyə, yazdığımız hər cümləyə diqqət etmək gərəkdir.Çünki düşmən də aramızda sosial şəbəkədən yararlnır. Ayıq-sayıq olmalıyıq. Yaddan çıxarmayaq,bizim bir düşmənimiz var.”erməni” Bizlər bir-birimizə yad ola bilmərik. Belə anlarda hamının amalı bir olmalıdır.Yalnız QƏLƏBƏ haqqında düşünməliyk.Ancaq və ancaq ALİ BAŞ KOMANDANIN ətrafında sıx birləşməliyik.kəçici bir ZİNDANA vurmalıyıq!!! Unutmayaq! Vətən üçün hansısa bağışlanmaz səhfimiz sanki,bizlərə süd verən Anaya bağışlanmaz hömətsizlikdir.Yaddan çıxarmayaq Vətən bizim əbədi və əzəli Anamızdır. Onun bərqərar və azad olmağı bizlərin azad və müstəqil olması deməkdir. Gəlin elə edək ki, Vətən qarşısında utanaraq başımızı yerə dikməyək! Hamımız bir məqsəd uğrunda birləşərək, düşmənə qalib gələk. Biz TÜRKÜK, unutmayaq! Damarımızda TÜRK qanı axır. Soyumuz, kökümüz var. Adımıza, andımıza layiq olmağı bacaraq! Birləşək YUMRUQ kimi! Yadımızdan çıxarmayaq,tarixən bu günə kimi düşmənlər tərəfindən parcalanan əzəl -əbədi torpaqlar bizimdir.Gəlin AZƏRBAYCANIN bütövlüyü uğrunda ŞƏHİD balalarımızın ruhunu şad edərək düşmənə qalib gələk. ZƏFƏR bayrağını ucalara qaldıraraq daha irəliyə gedək! Bu yolda sizlərə yüksək səviyyədə şücaət, əzmkarlıq möhkəm iradə arzulayıram. Əminəm ki, Azərbaycanımızın qalibiyyət bayrağı itirilmiş torpaqlarımızda dalğalanacaq. QƏZAN”-mız mübarək VƏTƏN oğulları” YA ŞƏHİD OL… YA QAZİ…!!!! TƏRANƏ ŞƏMS.04.08.2014.

  • Təranə ŞƏMS.”SEVƏRİM.. SƏNİ SEVƏRİM…AZƏRBAYCAN…”

    ts

    Ey ulu Vətən sil anaların göz yaşını…! Bu tökülən qanlar sənin üçün… sənin bütövlüyün üçün… bu oğulların mərdliyi sənin üçün… Başını dik tut ey ulu VƏTƏN!!!
    Ağlama ey ana Vətən… səni sevən… sənə qol açan övladların var… sənin namusun üçün… qeyrətin üçün… İtmiş ləçəyin üçün…Sənin ağ ləçəyn, sənin olacaq… düşmən önündə diz çökəcək… öləcək…gözün önündə… Vətən oğulları BUNU edəcək… yeriyərək düşmən üstünə..siləcək sənin axan göz yaşlarını.. əyilən başını qaldlracaq dik baxacaqsan övladlarının gözünə…! O gün yaxındır…! Gözlə.. gözün yolda qalmasın ey..AĞ ATLI cəngəvarını gözləyn ANAM! o GƏLƏCƏK.. səni sevəcək… səni oxşayacaq… Şəhidini köksünə sıxan əllərindən öpəcək.Sənə canın deyəcək.. sənə qanım deyəcək, sənə Vətən Azərbaycan deyəcək…Ey VƏTƏN ŞƏHİD anasını oxşa onu köksünə sıx… sil onun gözündən axan yaşları… Axı sən Anaların Anasısın ey ulu VƏTƏN!!!! Dərdin də bizimdir… biz sənik.. sənsə bizsən… sən qolumuzun gücüsən… sən gözümüzün nurusan… sən… cismimizin RUHUSAN… səni sevməmək mümkünmü… uğruna ölməmək mümkünmü…sən bizim AND yerimiz.. sən bizim guman yerimiz… uman yerimiz… gücü səndən alırıq… inamı səndən öyrənirik… vüqarı səndən öyrənirik… Dik tut başını ANAM mənim…halına yanan bizik… səni ..səndə anan bizik… səninlə sevinmişik… səninlə öyünmüşük… Zaman-zaman.. uğrunda döyüşmüşük… dərlərimizi birgə bölüşmüşük… ey gözü yaşlı ..ürəyi kövrək VƏTƏN adlı ANAM mənin… Başımın tacısan…ey Tacidarım mənim… ey qibləgahım mənim… sevdim canım qədər… sevdim… qanım qədər… Bu gün Şəhid sayıb… göz yaşı tökən AZƏRBAYCANIM qədər… sevdim səni… sevdim səni… ey ANAM mənim… gərəksə ölərim… gərəksə… canımı fəda edərim…səsinə səs qatıb.. səda edərim… sevərim .. səni sevərim…AZƏRBAYCAN… AZƏRBAYCAN.

  • Esmira RƏHİMLİ.”Vətənim”

    Esmira

    Alar qoynuna,
    Basar bağrına,
    Torpağına dönər
    Bədənim.
    Doğma qucağında
    Üşüməz nəşim,
    İsti köynək gələr mənə
    Kəfənim!

    O pak sularından
    İçirtdi,
    Halal çörəyindən
    Yedirtdi!
    Nankorlar qədrini
    Bilməz ki!
    Xəzinə yatağıdır
    Vətənim!

    Dünyanın ən gözəl
    Balası,
    Ömrümün günümün
    Mənası!
    Tarixin qəhrəman
    Qalası,
    Salnaməsi, kitabıdır
    Vətənim!

    Neynirəm mən onsuz
    Cahanı?
    Gülündən əzizdir
    Tikanı!
    Bütün dərdlərimin
    Dərmanı,
    Azəbaycandır mənim
    Vətənim!

  • Elnur RƏSULOĞLU.Yeni şeirlər

    er

    Mənim həyatım

    Aprelin axrıydı, son günləriydi.
    Hava isti idi, səma tərtəmiz.
    Günəş göydən yerə od ələyirdi
    Kədərdən xəbərsiz, qəmdən xəbərsiz.

    Mən isə bu zaman tərimi silib
    Yolda deyinirdim: “Ürək dayanır.
    Elə bil göylə yer baş-başa verib,
    Göy kimi od tutub yerlər də yanır”.

    Hər tərəf yaşıllıq. Yollar boyunca,
    Gör ağcaqayınlar necə əkilib.
    Onların altında otrub doyunca,
    Kölgəsində neçə yolçu dincəlib.

    Ağcaqayınların altında yenə
    Yolçular oturub nəfəsin dərir.
    Oturmaq ar gəlir bəzilərinə,
    Ayaq üstə durub nəfəsin dərir.

    Danışa bilsəydi, ağcaqayınlar
    Bizə keçmişlərdən söhbət açardı.
    Bil, dilə gəlsəydi, ağcaqayınlar
    Burdan keçmişlərdən söhbət açardı.

    Mən bir saatdan da artıq yoldayam,
    Bitib-tükənməyir uzanan yollar.
    Döngəni dönürəm, sağ yox, soldayam,
    Qurtarmaq bilməyir uzanan yollar.

    Gör nə qədər yol var qarşıda hələ,
    Bəli, mən bu yolda daha yolçuyam.
    Başqası görünmür, nədəndir belə,
    Yoxsa mən bu yolda tənha yolçuyam?

    Hər yerə arxamca kölgəm sürünür,
    Nədənsə canımı bürüyüb təlaş.
    Köksümdə ürəyim tez-tez döyünür,
    Fikirlərim mənə olubdur yoldaş.

    Məncə, olsa da düz, əyri-üyrü də,
    Yollar hey uzanan qollara bənzər.
    Yer üzündə hər bir insan ömrü də,
    Sonu bilinməyən yollara bənzər.

    Məktəb yollarına ayaq basanda,
    Elə bil yenidən uşaqlaşıram.
    Uşaq səslərinə qulaq asanda,
    Dərdimdən, qəmimdən uzaqlaşıram.

    Bir anlığa anıb o illəri mən,
    Ömür kitabımı varaqlayıram.
    Məndən sonra gələn nəsilləri mən,
    Həyat yollarında soraqlayıram.

    Bu həyat yolları çətindən çətin,
    Gərəkdir bu yolda mübariz olmaq.
    Zəiflik göstərsən, olmasan mətin,
    Sənin qismətindir qul, kəniz olmaq.

    Qulaqları səsdə, gözləri yolda,
    Vətən torpaqları çağırır bizi.
    Vətən bir ağacdır, onda bu halda,
    Qurdlar içimizdən dağıdır bizi.

    Hardandır bizlərdə, hardandır yadlıq,
    Doğma qardaşıma necə “yad” deyim?
    Kədərli günümdə düzəldib şadlıq,
    Bayram libasımı mən necə geyim?

    Yurddaşlarım köçkün, qaçqın, didərgin,
    Qarabağdan sürgün ediblər bizi.
    Danışa bilmirəm, əsəbim gərgin,
    Öz əllərimizlə didiblər bizi.

    Öz əllərimizlə yıxıblar bizi,
    Nə vaxt bütöv yumruq olacağıq biz?
    Çoxdandır bir küncə sıxıblar bizi,
    Axırda vətənsiz qalacağıq biz.

    Havanın axını güclənir birdən,
    Nəğmə deyib əsir isti küləklər.
    Bir baxın, bir baxın, cənub tərəfdən,
    Buraya tələsir isti küləklər.

    Burda hakim olmuş isti küləklər,
    Yuxudan oyatdı tozu, torpağı.
    Əsib cana doymuş isti küləklər,
    Qaldırıb oynatdı tozu, torpağı.

    İsti küləklərin dövrü az oldu,
    Taca zorla sahib olanlar kimi.
    İsti küləklərin ömrü az oldu,
    Şayiələr kimi, yalanlar kimi.

    Artıq mənə oxşar otağımdayam,
    Özüm kimi sadə, çilliçıraqban.
    Özümə söz verib dedim: “Yazacam,
    Başıma gələndən, öz həyatımdan”.

  • Vüsal YURDOĞLU.Vətənpərvərlik ruhunda yazılan şeirlər

    2014-12-10-113_1 (1)

    Ayrı bir dünyanın insanıyam mən,
    Dünyama heyranam, dünyamsan, Vətən!…

    Sevirəm mən səni öz anam kimi,
    Uğrunda bularam qana əlimi…

    Uğrunda hər şeyə hazıram, hazır…
    Qələmim hərbçi ömrünü yazır!

    *****

    Gəlirəm, ey Vətən, gəlirəm səni,
    Qorumaq borcumu ödəmək üçün,
    Canımı, cüssəmi verirəm sənə!…

    Bülbül xarabada oxumaz, susar…
    Mənim də ürəyim bülbülə dönmüş,
    Həsrətin içimdə necə yetişmiş,
    Havana, suyuna ehtiyacı var…

    Sınmaz qürurumun sənin yolunda
    Savaşmaqdan başqa nə əlacı var?!

    *****

    Səpilsin yoluna odlu mərmilər,
    Qurtarsın bu savaş, nahaq ölümlər!

    Sülhdən qan qoxusu gələrmi?
    -Gəlməz!…
    Erməni qozbeldir, sülhlə düzəlməz!

    *****

    Ölümlər, zülmlər, bu da dünyamız,
    Haqlını, haqsızı tanımır nədir?!…
    Vətənə verilən şəhid balamız,
    Axı nə vaxtacan gözləyəcəkdir?…

    “Azadlıq! Azadlıq!” deyən, eşidən,
    Hər yerdə səsini duyduran dövlət,-
    -Eşqim, qibləgahım,-Azerbaycanım!…

    İgidlər, ərənlər yetişdirən el,
    Ürəklər içində var olan Vətən!
    Oğluna, qızına yar olan Vətən!…,
    Yaşa daim yaşa,
    Var ol,
    var ol sən!…

    *****

    Üstünə uzanan əlləri qıraq,
    Neftinə dikilən gözlər çıxacaq…

    Min arzu düşəcək təmiz qəlblərdən,
    Qarabağ saçlarda dən olmayacaq,
    Sənsiz yaşanacaq gün olmayacaq!

    Ellər oxuyacaq zəfər nəğməsi,
    Gələcək yaylaqdan tütəyin səsi…

    Xoşbəxt günlərinə tələsirəm mən,
    Könlüm qanadlanır yurd sevgisindən!

    *****

    Sənsən qürurumun yüksək nöqtəsi,
    Ulu Odlar yurdu, Odlar ölkəsi!…

    Yurdoğlu iftixar duyur adınla,
    Alışır daima sənin odunla.
    Sinəndə quracaq alınmaz qala,
    Vətəin ər oğlu, ər hərbçisi!…

  • Mais TƏMKİN.Vətənpərvərlik ruhunda yazılan şeirlər

    10646868_273655359498567_6620189188081019440_n

    Çıx, cənnət yurdumdan, ey yağı düşmən!

    Kafirlər cənnətdə yaşaya bilməz,
    Qoyma bu cənnətə ayağı düşmən!
    Halal çörəyimə haram qatdınız,
    Sandın bu neməti sən ağu, düşmən.
    Sənin bu torpaqda haqqın nə gəzir?
    Çıx, cənnət yurdumdan , ey yağı düşmən!

    Niyyətin məkrli, qəsdin qan tökmək,
    Yurdumu talayıb, dağıdıb sökmək.
    Yaraşmaz qarşında bizə diz çökmək,
    Biz əldən vermərik torpağı, düşmən!
    Kafirlər cənnətdə yaşaya bilməz,
    Çıx, cənnət yurdumdan, ey yağı düşmən!

    Sən bizi bu yolda yora bilməzsən,
    İradə əzmimi qıra bilməzsən,
    Ordumun önündə dura bilməzsən,
    Çaxarıq başında çaxmağı, düşmən!
    Rəzillər cənnətdə yaşaya bilməz,
    Çıx, cənnət yurdumdan, ey yağı düşmən!

    Zəngəzur bizimdi, Göyçə bizimdi,
    Sən hələ olmamış, öncə bizimdi.
    Hətta Yerevan da , məncə, bizimdi,
    Onda Rəvan olub o axı, düşmən..
    Sən layiq deyilsən bizim cənnətə,
    Çıx, cənnət yurdumdan, ey yağı düşmən!

    Rəvanı döndərib Yerevan etdin,
    Sən bunu özünə şöhrət-şan etdin.
    Azad vətənimdə nahaq qan etdin,
    Güzəştə getmərik bu dağı, düşmən!
    Çıx cənnət yurdumdan, ey yağı düşmən!!

    Hazırıq hər zaman sənlə döyüşə,
    Niyyətim, məramım çətin dəyişə.
    Dərdimin dərmanı olub həmişə:
    O zəm-zəm,- o İsa bulağı, düşmən!
    Kafirlər Kövsərdən su içə bilməz,
    Çıx, cənnət yurdumdan, ey yağı düşmən!

    Toxunma ,,Yallı”ma, halal ,,Cəngi”mə
    Şeirimin, nəğməmin xoş ahənginə.
    Bayquşsan, keçərsən bir gün cəngimə,
    Caynağım Qartalın caynağı, düşmən!
    Bu cənnət məkanda sənə yoxdu yer,
    Çıx cənnət yurdumdan, ey yağı düşmən!

    Qarabağda doğan səhər mənimdir,
    Ana Vətən şöhrətimdir, şənimdir.
    Qələbə mənimdi, zəfər mənimdir,
    Sancarıq Rəvanda bayrağı, düşmən!
    Kafirlər cənnətdə yaşaya bilməz,
    Çıx, cənnət yurdumdan, ey yağı düşmən!!!

    * * *

    Ər igidlər, qəhrəmanlar,
    Elin dərdinə yananlar,
    Əbədiyyət qazananlar,
    Bu dünyada ölməz olur.

    Şəhid olub köçənlərim,
    Yağıları biçənlərim,
    Vətən andı içənlərim,
    Öz əhdindən dönməz olur.

    Torpaq udub çox ərləri,
    At oynadan ərənləri.
    Ülviyyətin şölələri,
    Daim yanar, sönməz olur!

    Vətən üçün töküb qanlar,
    Vətənləşdi qəhrəmanlar.
    Şan-şöhrətə ucalanlar,
    Zirvələrdən enməz olur!

  • Nail DAĞLAROĞLU.Yeni şeirlər

    n

    Ağrınalım

    Qanadınnan yaralanan,
    Quş kimiyəm, ağrınalım.
    Dilqəmiyə sızıldayan,
    Saz simiyəm, ağrınalım.

    Dəryalarda tənha qalan,
    Həyəcanlı təbil çalan.
    Tufanlara əsir qalan,
    Bir gəmiyəm, ağtınalım.

    Kədərə, qəmə bükülən,
    Mənəm sarayı sökülən.
    Qəhərdən dolub tökülən,
    Göz nəmiyəm ağrınalım.

    Naili qüssəli gördün,
    Kədər əcəlidi mərdin.
    İnsanları yeyən dərdin,
    Bax, yemiyəm ağrınalım.

    Qayıt gülüm, həsrətinə dözmərəm.

    Zülmət olub baharımda qışımda,
    Xatirələr buz bağlayıb başımda.
    Qanad çalmır daha könül quşum da,
    Qayıt gülüm, həsrətinə dözmərəm.

    O günnən ki, tərk eylədin məni, sən,
    Saçlarıma tezcə saldın dəni, sən.
    Pay göndərdin dumanı sən, çəni, sən,
    Qayıt gülüm, həsrətinə dözmərəm.

    Yaralanmış bir bülbülə dönmüşəm,
    Ucalardan alçaqlara enmişəm.
    Sənsizlikdən alovlamıb sönmüşəm,
    Qayıt gülüm, həsrətinə dözmərəm.

    Eşqin odu yuva salıb canımda,
    Cövlan edir damarimda, qanımda.
    Gəl hardasan, məsgən eylə yanımda,
    Qayıt gülüm, həsrətinə dözmərəm.

    Bir vaxt oldu bu sevgimiz təzə-tər,
    İndi durur əvəzində qəm-kədər,
    Zülm eyləmə gəl Nailə bu qədər,
    Qayıt gülüm, həsrətinə dözmərəm.

  • İlkin ABBAS.Vətənpərvərlik ruhunda yazılan şeirlər

    ia

    Vətən-göz bəbəyim, Torpaq-and yerim.!

    Ey ana diyarım, ey Azərbaycan,
    Hazıram uğrunda ölümə hər an,
    Neçə cənnət məkan qalıbdır viran,
    Duyanda qanayır qəlb yaram dərin,
    Vətən göz bəbəyim, torpaq and yerim!

    Düşməni tarixdən gərək silim mən,
    Qisası canla da olsa, alım mən,
    Necə şənlənim mən? Necə gülüm mən?
    Ürəkdə QARABAĞ adlı dərd-sərim,
    Vətən göz bəbəyim, torpaq and yerim!

    Ulu Tanrım, daim ol bizə kömək,
    Ötsün başımızdan bu qara külək,
    Şəhidlik zirvədir, ucalım gərək,
    Elə örnək olsun qoy bu hünərim,
    Vətən göz bəbəyim, torpaq and yerim!

    Daim Yaradana gətirək pənah,
    Yerdə qalan deyil bunca nalə-ah,
    Sıralan döyüşə, əlində silah,
    Sənə səslənirəm igidim, nərim!!!
    Vətən göz bəbəyim, torpaq and yerim!

    Nə şərəf, nə şöhrət-şan bahasına,
    Şücaət göstərim qan bahasına,
    Torpağı qaytarram can bahasına,
    Bilsəm ki bu yolla olar zəfərim,
    Vətən göz bəbəyim, torpaq and yerim!

    Olar sərt qışımız çiçəkli bahar,
    Gedər başımızdan bu dərd, bu qubar,
    Qarış-qarış dönər hər doğma diyar,
    Bitər bu həsrətim, qəmim, kədərim,
    Vətən göz bəbəyim, torpaq and yerim!

    Yazaq neçə şeir, söz Qarabağda,
    Ürək Qarabağda, göz Qarabağda,
    Bayramlar edərik biz Qarabağda,
    O gün uzaq deyil, Ya Allah-Kərim!
    Vətən göz bəbəyim, torpaq and yerim!!!!!

    03.04.2016

  • Şəfa VƏLİYEVA.”Baxışlar da fərqli olur… “

    1915291_748109358667106_2463672035380493579_n

    AYB, DGTYB və “Gənc Ədiblər Məktəbi”nin üzvü,
    Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü

    Baxışlar da fərqli olur… Sevincli, küsmüş, utancaq, ürkək… hətta, baxmaq istəməyən baxışlar da var. Mən onun baxışlarında həmişə utancaqlıq və baxmaq istəməmək görürəm. Elə bil bu dünyanın yaxşısına-pisinə baxmağa, görməyə, dərk etməyə kimsə onu məcbur edir. Heç vaxt bunu onun özünə demədim onu tanıdığım zaman ərzində. Qorxdum… Son vaxtlar çox qorxaq olmuşam. Əvvəllər ayrılıqdan, hüzndən, yıxılmaqdan qorxurdum, bu qorxunun olmayacağı günlərə ümid edirdim. Indi ümidin özündən də qorxuram… Ümiddən…
    Onun baxışlarında utanmağı, baxmaq istəməməyi görürəm, amma, qorxunu heç vaxt görməmişəm. O, qorxmur. Ağlına, ürəyinə nə gəlirsə misralara düzə bilir, yaza bilir Gülnarə Sadiq.
    Göz yaşı təslimdi ümidsizliyə…- deyir…
    Baxışlar yol alır sonsuz sevincə…-deyir…
    Ümidsizliyini sevincinə “yenildə” bilir Gülnarə Sadiq. Qaçır sevincə doğru…Qaçır… Yüyürür… Nə qədər ətri üstündə solan arzu varsa hamısını ən gözəl saxlancı edir, büküb-bürmələyib ürək boxçasına yığır, ovuclarını üzü sabaha açır, qaçır… Qaçır…
    Sevən bir cüt gözə yazılan yazı,
    Buludlara sevgi sarmaq nə gözəl…
    Həyatın gözəlliyini gözlərindəki utanan “yazılarda” yaşayır o… Belə alqışlayır insanın dünyaya mehrini, ülfətini… Demirəm ki, ağlamır bu qız… Ağlayır… Dünyanı gözlərinə yığır, ümidlərindən asır, üsyankar misralarına bələyir, ağlayır… Ağladıqca özünü inandırmağı bacarır ki, həyat yaşamağa dəyər qədər gözəldir… Bu gözəl günlərin heç birini kədərə təslim etmək istəmir… Öz-özünə pıçıldayır:
    Ağlama, ağlasan kədər üz görər,
    Girib ürəyinə qovurar səni…
    Gülnarə Sadiq özünü kədərdən belə “qoruyur”… Belə savaşır dərdlərlə…
    Hərdən qaçıb sığındığı gözəl həyat anlamının qarşısında şair ürəyi boynunu aşağı əyir, məzlumlaşır… Fağır-fağır savaşmağa daha gücü qalmadığını etiraf edir… Böyümək istəyir bu savaşda zəfər çalsın deyə…
    Ümid etmək istəyirəm
    Ümid.
    Bir gün böyüyəcəm deyə…
    Bütün bu təzadlı hisslərin əlində uşaqlaşsa da qorxmur… Bəlkə də, qorxmağı bacarmır?! Nə bilim… Bəlkə də, yaxşı ki, bacarmır… Qoy elə hər şeyi qismətə bağlayaraq yaşaya bilsin bu şair… Onsuz da şairlər üçün qismət də adiləşir get-gedə… Onlar “alın yazısı”nı olduğu kimi qəbul etmirlər… Edə bilmirlər… Amma, Gülnarənin qismətə bağladıqları adamda bir az təsəlli yarada bilir:
    Ümid öldü-həsrətdəndi…
    Ömrü bitdi- qismətdəndi…
    Hərdən onun baxışlarına saatlarla baxmaq keçir ürəyimdən… Hərdən də heç baxa bilmirəm… Gücüm çatmır onun utancaq baxışlarının gözlərimə tuşlanmağına… Gizlədirəm gözlərimi çox zaman… Qorxuram ki, ürəyimdəki o həyatla savaşmaq qorxusunu anlayar, məni bu zəifliyimə görə qınayar, bir böyük kimi danlayar… Sonra mən onun şeir -ümidinin qarşısında günahkar olaram…
    Nə vaxtsa, bir gün şeirin birində,
    Hansısa misrada qovuşacağıq…
    Sərin kəlmələri düzüb yan-yana,
    Elə şeirdəcə yaşayacağıq…
    Budur, Gülnarə Sadiqin şeir-ümidi…
    Baxışlar da fərqlidi demişdim axı, fərqlidi… Və mən bunu oxuyandan sonra Gülnarə Sadiqin baxışlarını yenə görmək istərdim. Bir onu bilmirəm ki, nəhayət, o baxışlarla üz-üzə dayanmağa gücüm çatacaqmı?!

    Şəfa Vəli (Gəncə)

  • Mayisə ƏSƏDULLAQIZI.Vətənpərvərlik ruhunda yazılan şeirlər

    mxe

    Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
    “İctimaiyyət və təhsil” qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru,
    “Qızıl qələm” media mükafatı laureatı

    Zalım düşmən pusqudadı, çapardı,
    Neçə oğulları vaxtsız apardı.
    Analar-bacılar şivən qopardı,
    Amandı, yatmayaq, dur, ay qardaşım,
    Oyan ay qohumum, ay vətəndaşım!!!

    Neçə öpüş donub qaldı dodaqda,
    Neçə çiçək solub qaldı budaqda,
    Neçə baxış itib qaldı uzaqda,
    Nə qədər səbr edək, dur ay sirdaşım,
    Oyan ay qohumum, ay vətəndaşım!

    Qoy ucalsın göyə haqqımın səsi,
    Gül olsun Vətənin dağı-dərəsi.
    Düşməni hürkütsün igid nərəsi,
    Dur gedək irəli, dur ay qardaşım,
    Oyan ay qohumum, ay vətəndaşım!

    ŞƏHİDLƏR XİYABANI

    Şəhidlər Xiyabanı,
    Mənim Məkkəm, Mədinəm!!
    Doğma övladlarındı,
    Körpə qanadlarındı,
    Sənin qoynunda yatan…
    Onlar olub nahaqqın başına
    Kəmənd atan!
    Onlar olub düşmənə,
    Şeytan bilib daş atan!!
    Onları tanımayan,
    İnsanlıqdan kənardı,
    Məzarları başında,
    Vətən sevgisi vardır!
    Onları tanımayan ,
    Bizləri nə anlayar?!.
    Nadanların işidi,
    Dünyanı qandallayar!!
    …Şəhidlər Xiyabanı,
    Mənim Məkkəm, Mədinəm!!
    Onlar olub nahaqqın başına
    Kəmənd atan!
    Onlar olub düşmənə,
    Şeytan bilib daş atan!!
    Doğma balalarındı,
    Sənin qol-qanadındı,
    Vətən, qoynunda yatan!!

  • Mehriban İBRAHİMOVA.Vətənpərvərlik ruhunda yazılan şeirlər

    ADDIMLA İNAMLA

    Sən qorxaq deyilsən ,illərdən bəri,
    Vüqarla döyünüb igid ürəyi,
    Sən ey ,Vətənimin igid əsgəri,
    Addımla inamla daim irəli!
    Qanlı ,qadalıdır yolun bilirəm,
    Vüqarın çatacaq zirvə yoluna.
    Bükülməz heç zaman qolun bilirəm,
    Addımıa inamla daim irəli.
    Əlləri göydədir ana ,bacının,
    Allah dərgahından köməyin gəlir,
    Ümiddir ,inamdır dərd əlacımız,
    Addımla inamla daim irəli!
    Bayrağım ucadır,bir daha enməz,
    Vətən igidləri yolundan dönməz,
    Döyünən ürəyin heç odu sönməz,
    Addımla inamla daim irəli!
    Gözünü həsrətlər izləyəsidi,
    Bir gözəl yol üstə dayanıb hər gün
    Yolunu həsrətlə gözləyəsidi,
    Addımla inamla daim irəli!
    Addımla inamla daim irəli!
    Qələbə söyləyən dilinlə qayıt.
    Sən elə vüqarla getdiyin kimi,
    Vüqarla evinə ,elinə qayıt!!
    MEHRİBAN. 02 03 2016.

  • Mehri ƏLİYEVA.Vətənpərvərlik ruhunda yazılan şeirlər

    me

    ALLAH QORUYACAQ SƏNİ,ƏSGƏRİM!

    Qalxdın vətənimin səsinə,qardaş!
    Allah qoruyacaq səni,əsgərim!
    Qələbə gətirsin bizə bu savaş,
    Deyən,azad olur mənim vətənim,
    Allah qoruyacaq səni,əsgərim!

    İnşallah,Şuşaya doğru qalxarsız,
    Zəfər bayrağını ora sancarsız,
    Erməni cəsusun möhkəm boğarsız.
    Silah istər,bu gün mənimdə əlim,
    Allah qoruyacaq səni,əsgərim!

    Didərgin alqışı sizə ruh verər,
    İlanın başını əsgərim əzər,
    Qələbə ruhludu bu gün hər əsgər.
    Yayılar dünyaya bu urra səsim,
    Allah qoruyacaq səni,əsgərim!

    Mehridə qəribdi,vətən dərdlidi,
    Vətənsiz qalıbdı gör neçə ildi,
    Ey ordum,qələbə indi sənindi.
    Deyən,azad olur mənim vətənim,
    Allah qoruyacaq səni,əsgərim!

    Kiyev 02-04-2016

    QAYTAR O ELLƏRİ QAYTAR ALLAHIM

    Gör neçə ildi ki, ayrıyıq səndən.
    Qaytar o elleri qaytar Allahım.
    Necə yazım mən bu gün kəlməcərdən.
    Məni bağışlamaz bilki torpağım.
    Qaytar o elleri qaytar Allahım.

    Kəlbəcərim,sinəmdəki bir yara.
    Baxa bilmir gözüm bu insanlara.
    Həsrətli qalmışıq o torpaqlara.
    Gör neçə illərdi sönüb çırağım.
    Qaytar o elleri qaytar Allahım.

    İsti suyun həsrətindən yanaram.
    Gəlin qayasını niyə tapmıram.
    O yurdun qapısın hacan açaram.
    Niyə qalxmır mənim silah,yarağım.
    Qaytar o elleri qaytar Allahım.

    Qərinə haqlayır bu həsrətimi.
    İtirmişəm Kəlbəcəri,elimi.
    Kimə deyim axı bu ağır dərdi.
    Bircə ordumadı mənim pənahım.
    Qaytar o elleri qaytar Allahım.

    Mehriyəm, qəribəm, ürəyim yanır.
    Ürək itiyini gəzir tapmayır.
    Başım aşağıdı niyə qalxmayir.
    Görünmür o yurdda bu dərdli xalqım.
    Qaytar o elleri qaytar Allahım.

    Kiyev 02-04-2015

  • Abdulla MƏMMƏD.Yeni şeirlər

    12647929_456084107917624_702711598_n

    DÜNYA MƏNİM DÜNYAM DEYİL

    Xalq şairi Məmməd Araza.

    Ağlayana göz yaşıdır,
    Ağladana közdür dünya.
    Kimisinin öz yaşıdı,
    Kimisinə sözdür dünya.
    Dünya mənim dünyam deyil.

    Hara baxsan hərb ocağı,
    Hara baxsan qəm-ələmdir.
    Canlı məzardır qucağı,
    Bağrının başı sitəmdir.
    Dünya mənim dünyam deyil.

    Pozulub mizan-tərəzi,
    Çəkilməmiş gözü qaçır.
    Ocağı tərk edən kəsin
    Arxasınca közü qaçır.
    Dünya mənim dünyam deyil.

    Bir loxma çörək dalınca
    Başı lovlu qaçanı var.
    Hədəf olub ehtiyaca,
    Dərd üstə dərd qucanı var.
    Dünya mənim dünyam deyil.

    Kimisinə dar ağacı,
    Kiminin uman yeridir.
    Dərd əhlinə yar ağacı,
    Sevənin güman yeridir.
    Dünya mənim dünyam deyil.

    Dünya qədərin qalası,
    Qədərliyə qara gündür.
    Dünya dərdimə qalası,
    Açılmayan bir düyündür.
    Dünya mənim dünyam deyil.

    …Gülünclərin gülüncünə
    Qalib gəlmək təpəri yox.
    Bu dünyanın nə vecinə-
    Toxun acdan xəbəri yox!
    Dünya mənim dünyam deyil.
    Dünya mənim dünyam deyil!

    QURBAN OLDUĞUN

    Sən kimi sevirsən heç bilirsənmi?
    Qəlbi qara daşdır qurban olduğun.
    İlanı yuvadan çıxarar dillə,
    Şeytana qardaşdır qurban olduğun.

    Sənə ünvanlanan sözünə bəndsən,
    Sözündən daha çox özünə bəndsən,
    Oğrun baxışına,gözünə bəndsən,
    Sevən qəlbə daşdır qurban olduğun.

    Ona fərq eləməz sənsən,ya qeyri,
    Sözündə düz olmaz gözündən əyri…
    Yüz yol söyləsəm də sənə,nə xeyri?
    Desəm:”Qəlbi daşdır qurban olduğun”.

    Nə qədər gec deyil-bir düşün,daşın,
    Atdığın addımdan,fikrindən daşın!
    Barı,tök ətəkdən bu sevda daşın,
    Dərd verən bir daşdır qurban olduğun.

    Abdulla Haqqa yar-yar da yarına…
    Həqiqi yar olan darda yarınar.
    Təkcəgöz yaşıdır dərdə yarınan,
    Qədərə sirdaşdır qurban olduğun,
    Kədərə yoldaşdır qurban olduğun.

    Azərbaycan.Quba.
    22.03.2016

  • Zeynəb DƏRBƏNDLİ.Vətənpərvərlik ruhunda yazılan şeirlər

    11665411_1690704784490598_9087155491968421030_n

    Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin Sumqayıt şəhər təşkilatının Gündəlik Analitik İnformasiya Agentliyi və Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının “Cənubi Qafqaz Xalqları üzrə xüsusi müxbir”i,
    İraq Türkmən Yazarlar Birliyinin, Dərbənd Ədəbiyyatçılar Birliyinin, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü

    QARABAĞIM

    Neçə ildir yol gözləyir,
    Canm qərib Qarabağım.
    Qəlbi insan tək sızlayır,
    Canım qərib Qarabağım.

    Ocağları sönüb qalıb,
    Ev eşiyim yanıb qalıb.
    Damarımda donub qalıb,
    Canım qərib Qarabağım.

    Dağları, düzləri küsgün,
    Babamın izləri küsgün.
    Sovrulan közləri küsgün,
    Canım qərib Qarabağım.

    Zeynəbəm, alışır sinəm,
    utanıram, necə dinəm?
    Adından kül olan mənəm,
    Canım qərib Qarabağım.

    Tarix 02 02 2016.

    VƏTƏN DƏRDİ

    Yenə səhər açıldı,
    Yenə köhnə xəbərlər.
    Görən deyən olarmı,
    Nə gündədir Kəlbəcər?

    Hər səhər açılanda,
    Saytları izləyirəm.
    Şuşadan, Xocalıdan,
    Xoş xəbər gözləyirəm.

    Səhəri tez açıram,
    Sanki, öz gözlərimlə.
    Çalışıram vəsv edim,
    Vətəni, sözlərimlə.

    Səhər məni kövrəldir,
    Xankəndindən, yox bir səs.
    Yoxsa Laçın, Cəbrayıl,
    Cavab verməyir heç kəs.

    Səhər mənə nə desin?
    Axı yoxdur xəbəri.
    Mən xəbər gözləyirəm,
    İstəmirəm kədəri.

    Üzeyiri, Cabbarı,
    Gecə gördüm yuxuda,
    Onların məzarları,
    Qalıbdır yad ayağda.

    Mən isə hər gün səhər,
    Xoş xəbər gözləyirəm.
    Şəhidim var deyəndə,
    İçimdən sızlayıram.

    Hər yüz ildən, bir yara,
    Hər ilin bir dərdi var.
    Böyük hərflə yazıldı,
    Tarixə, qanlı yanvar.

    Əsir düşmüş qız, gəlin,
    Bilinmirki hardadır.
    O gözəl Qarabağım,
    Neçə ildir dardadır.

    Yazıram sözüm bitmir,
    Yazmayım, bəs neyləyim?
    Zeynəbəm, vətənimçün,
    Qan ağlayır ürəyim.

    Tarix 06 02 2016.

  • Qalib ŞAMXALOĞLU.Vətənpərvərlik ruhunda yazılan şeirlər

    qsm

    Vətən bizi çağırır !
    Durun , səfərbər olun ,
    Hamınız əsgər olun ,
    Üçrəngli bayrağımız
    Qoy göylərə ucalsın ,
    Həmişə uca qalsın .
    Qayıtsın torpağımız ,
    Həmişə bizim olsun ,
    Qəlblərə sevinc dolsun ,
    Vətən bizi çağırır !

    Vətən bizi çağırır !
    Durun , qalxın ayağa ,
    Kömək olun torpağa .
    Xalqımın düşmənləri
    Qoy cəhənnəmi görsün ,
    Ölsün düşmənlər , ölsün .
    Vətən oğlu , gəl bəri ,
    Gəl , gəl əl-ələ verək ,
    Vətən uğrunda ölək ,
    Vətən bizi çağırır !

    Vətən bizi çağırır !
    Şuşa , Cıdır düzündə ,
    ( Həqiqət var sözündə )
    Deyir : – Məni satdınız ,
    Ay xainlər , nankorlar ,
    Pulpərəst rüşvətxorlar ,
    Ar , həyanı atdınız ,
    Ucalır xalqın səsi ,
    Olduz qarğış yiyəsi ,
    Vətən bizi çağırır !

    Vətən bizi çağırır !
    Dağlıq Qarabağında ,
    Füzuli torpağında ,
    Ağdamda , Kəlbəcərdə ,
    Qubadlı , Zəngilanda ,
    Cəbrayılda , Laçında ,
    Ağdərədə , Tərtərdə ,
    Xainlərin gözün tökün ,
    Xainlərin qəlbin sökün ,
    Vətən bizi çağırır !

    Vətən bizi çağırır !
    Vətənin çəkir haray ,
    Günlər keçir olur ay ,
    Aylar illərə dönür ,
    Kömək olmayır bizdən ,
    Qan sutək axır dizdən ,
    Cavan ömürlər sönür ,
    Babəkin gəlir səsi ,
    Koroğlunun nərəsi ,
    Vətən bizi çağırır !

    Vətən bizi çağırır !
    Çoxlu silah aldırın ,
    Düşmənləri tez qırın .
    Faşist erməniləri
    Qırın qurtarın daha ,
    Qoy qalmasın sabaha
    Erməninin əsgəri ,
    Qeyrətimiz bəlli olsun ,
    Cürətimiz bəlli olsun ,
    Vətən bizi çağırır !

    Vətən bizi çağırır !
    Azad olmaq istəyir ,
    Abad olmaq istəyir ,
    Eşitmirik vətəni ,
    Qulağımız kar olub ,
    Gözlərimiz kor olub ,
    Qəlbisınıq vətəni ,
    Görüb , eşitməmişik ,
    Dərdini bilməmişik ,
    Vətən bizi çağırır !

    Vətən bizi çağırır !
    Dad çəkir vətənim , dad ,
    Olmaq istəyir azad ,
    Adbaad səsləyir bizi ,
    Adımızı danmışıq ,
    Al-verə qurşanmışıq ,
    Vətən gözləyir bizi ,
    Nankor vətəndaşların ,
    Kar , kor vətəndaşların ,
    Vətən bizi çağırır !

    Vətən bizi çağırır !
    Yetim Segah üstündə ,
    Çağırır bizi gündə ,
    Təsniflə , muğamatla ,
    Bizi ağladır yaman ,
    Qəddimiz olub kaman ,
    Qalib deyir , avtomatla ,
    Pulemyotla tufan edək ,
    Dığaları qıraq , tökək ,
    Vətən bizi çağırır !
    Vətən bizi çağırır !

    1996 – cı il

    Ay ellər , çox uzanır bizim haqq savaşımız
    Bəsdir daha bir belə gözdən axdı yaşımız !
    Şahid olsun zəfərə torpağımız , daşımız
    Savaşımız zəfərlə qoşa calansın gərək
    Qələbənin tonqalı şurla qalansın gərək !

    Sən , ey dərdi , kədəri aram olan millətim
    Sən , ey halal çörəyi haram olan millətim
    Sən , ey vətən yarası yaram olan millətim
    Xainlər bu ölkədən kənar dolansın gərək
    Qələbənin tonqalı şurla qalansın gərək !

    Yurdlarımız yağıda əsir qalıbdır axı ,
    Bir milyon soydaşımız yesir qalıbdır axı
    Qarabağ şanımızda kəsir qalıbdır axı
    Yağı murdar qanına batsın , bulansın gərək
    Qələbənin tonqalı şurla qalansın gərək !

    Şamxaloğlu , kədərin sədlərini aş daha ,
    Qələbənin , zəfərin şəninə söz qoş daha !
    Ey qəhrəman , cəsur xalq , qalx ayağa , coş daha
    Yurdu talayanların yurdu talansın gərək
    Qələbənin tonqalı şurla qalansın gərək !

    9 noyabr 2015

  • Vidadi AĞDAMLI.Vətənpərvərlik ruhunda yazılan şeirlər

    va

    YOX DAYANMAQ İGİD ƏSGƏR,QƏLƏBƏNİ İSTƏRƏM

    (Azərbaycan orudusu Qarabağda bir yüksəkliyi ələ keçirdi)

    Qalxan silah enməyəcək,qalx igidim,ərənim,
    Yox dayanmaq igid əsgər,qələbəni istərəm.
    Gəl-gəl deyir əsir düşən tapdaq altda vətənim,
    Neçə ildi el-obamla,yurd-yuvamı gəzirəm,
    Yox dayanmaq igid əsgər,qələbəni istərəm.

    Anaların göz yaşları quruyubdu ta bəsdir,
    Bu yürüşdən geri dönmək gülünc olar ,əbəsdir,
    Sinəm üstə çarpaz dağ var,igidləri tələsdir.
    Əlim əsir,qələmimlə vərəqləri didirəm,
    Yox dayanmaq igid əsgər,qələbəni istərəm.

    Əsir düşən igidlərin intiqamı qalıbdı,
    Şəhidlərin Qarabağda məzarları yanıbdı,
    Neçə ürək bu dərdlərdən xəstəliklər tapıbdı.
    Bu səsimlə əsgərimi döyüşlərə səslərəm,
    Yox dayanmaq igid əsgər,qələbəni istərəm.

    Al intiqam,qaldır silah,bir zəfərdi amalım,
    Qoy yayılsın el-obaya bir qələbə harayım,
    Məndə öndə ermənini sizlərlə bir tapdayım.
    Vətən üçün can verərəm,mən bu yoldan dönmərəm,
    Yox dayanmaq igid əsgər,qələbəni istərəm.

    El oğluyam vətən dərdli,bir şairəm Vidadi,
    Şəhidliyə gedən yollar,bu gün mənlə sənindi,
    Qarabağım,dərd oylağım,bir düşün ki,bizimdi.
    Neçə ildi el-obamla,yurd-yuvamı gəzirəm,
    Yox dayanmaq igid əsgər,qələbəni istərəm.

    Bakı 02-04-2016

    VƏTƏNSİZ BAYRAMI NEYNİRƏM AXI!

    Bayram gəlir,dağlar yaşıl don geyir,
    Vətənsiz bayramı neynirəm axı!
    Aqac çiçək açır,bağlar don geyir,
    Kədərlə açıram hər gün sabahı,
    Vətənsiz bayramı neynirəm axı!

    Keçəl gəlir,kosa gəlir yoldadı,
    Bəs mənim Ağdamım görən hardadı?
    Çoxdan gedib ürəyimdən yar dadı,
    Yumurta boyanır çəkirəm ahı,
    Vətənsiz bayramı neynirəm axı!

    Qovurqa qovrulur ürəyim kimi,
    Rünhan saxlamışam hələ dərdimi,
    Bəzəyə bilmirəm axı süfrəmi.
    Gücüm çatmır alam çolpanı yağı,
    Vətənsiz bayramı neynirəm axı!

    Aldığım təqaüt yüz əlli manat.
    Gecədə,gündüzdə olmuram rahat.
    Üşağa nə deyim axı bu saat,
    İtib çəkməmimdə nə vaxdı bağı,
    Vətənsiz bayramı neynirəm axı!

    Açılmır ürəyim ciblərim bom-boş,
    İçməmiş olmuşam çoxdandı sərxoş,
    Özümdə kədərdən olmuşam naxoş.
    Qəlbimin heç nəyə yoxdu marağı,
    Vətənsiz bayramı neynirəm axı!

    Milyonlar məmurlar evinə axır,
    Hər axşam uşaqda əlimə baxır.
    Həsrət xəncərini sinəmə taxır.
    Nəyimə lazımdı bu yaşamağı,
    Vətənsiz bayramı neynirəm axı!

    Vidadini qınamayın,haqlıdı,
    Bu bayram çoxuna çox maraqlıdı,
    Elin gözü yolda el soraqlıdı.
    Kədərlə açıram hər gün sabahı,
    Vətənsiz bayramı neynirəm axı!

    Bakı 09-03-2016

  • Əziz MUSA.Vətənpərvərlik ruhunda yazılan şeirlər

    em

    Azərbaycan Yazıçılar və Jurnalistlər Birliklərinin üzvü,
    “İlham çeşməsi” qəzetinin təsisçisi və baş redaktoru,
    Azərbaycan Respublikası Prezidentinin Təqaüd Fondunun təqaüdçüsü

    DAYANMA, İRƏLİ VƏTƏN ƏSGƏRİ

    DAYANMA, İRƏLİ VƏTƏN ƏSGƏRİ,
    DOĞMA TORPAQLARI SƏN QAYTAR GERİ,
    QƏLƏBƏ BİZİMDİ, BİR NƏRƏ ÇƏK SƏN,
    O XAİN DÜŞMƏNİN QANINI TÖK SƏN.
    BİR YOLLUQ SON QOYAQ BU SAVAŞA BİZ,
    QOY RAHAT YAŞASIN TAY MİLLƏTİMİZ.
    YOX DEYƏK BU ZÜLMƏ BU ƏSARƏTƏ,
    SÖYKƏNƏK HÜNƏRƏ, BİR DƏ QEYRƏTƏ.
    VAXT, ZAMAN YETİŞİB İRƏLİ ƏSGƏR,
    QANLI DÖYÜŞLƏRDƏ SƏN GÖSTƏT HÜNƏR.
    YARİX UNUTMASIN BU RƏŞADƏTİ,
    SƏFƏRBƏR EYLƏYƏK BİZ BU MİLLƏTİ.
    ÜÇ RƏNGLİ BAYRAĞI ŞUŞAYA SANC SƏN,
    SƏNƏ OĞUL DEYİR BU DOĞMA VƏTƏN.
    DAYANMA , İRƏLİ VƏTƏN ƏSGƏRİ,
    DOĞMA TORPAQLARI SƏN QAYTAR GERİ.

    QAYIDIM

    İstəyirəm bir quş olum,
    Kəndimə dəyim, qayıdım.
    O dağların qarşısında,
    Boynumu əyim, qayıdım.

    Görüm zirvə örpəyini,
    Öpüm qönçə çiçəyini,
    Şəhidlərin köynəyini,
    Əynimə geyim, qayıdım.

    Darıxdım yad səsdə, ündə,
    Ürəyim yaz nəfəsində,
    Atamın qəbri üstündə,
    Bayatı deyim, qayıdım.

    Əziz Musa yurdun hanı?
    Qürbətdə çürütdün çanı,
    Gedim görüm yurd, yuvanı,
    Başıma döyüm, qayıdım.

  • Müzəffər MƏZAHİM.Vətənpərvərlik ruhunda yazılan şeirlər

    mm

    ÇƏK BÜLÖVƏ RUHUNU
    Vaxtı deyil yatmağın, ey ulu millət , oyan!
    Varlığına mənliyin , qeyrətin olsun həyan.
    Duy özünü dərk elə , dön içinə bir daha,
    Dağ kimi söykən yenə mənliyinə , Allaha.
    Çək bülövə ruhunu , bəsdi sığındın qına,
    Qoyma dağılsın Vətən , qalx onu sal sahmana.
    Vermə aman düşmənə , dön dumana , dön çənə,
    Qıyma uzansın yad əl bir gülünə , qönçənə.
    Heç bu qədər dincələr yurdu bölünmüş igid ?
    Sən özünə arxalan , sən özünə ol ümid.
    Od kimi , şimşək kimi çax , külə dönsün yağı,
    Artıq amandan keçib , vur dağın üstdən dağı.
    Qoyma yalan , əyrilik şəst ilə dönsün taca,
    Tut beləcə daima haqqı özündən uca.
    Əldə silah , dildə and qəlbdə Vətən sevgisi.
    Göylərə olsun bülənd qoy qələbə türküsü.

    ATLAN İGİDİM

    Atlan igidim, dada yetiş, Allaha and iç,
    Qeyrətlə, inamla yola düş, bir daha and iç,
    Bu yurdur bizə dünyada candan baha, and iç,
    And iç, bilirəm mərd igidim dada yetəndir,
    Namus da, əmanət də bu torpaqdır, Vətəndir.

    Yoxdursa onu qoruyan əsgər, Vətən ağlar,
    Birləşməsə yumruq kimi ərlər, Vətən ağlar,
    Boş qalsa bu dar gündə də səngər, Vətən ağlar,
    Ağlar, o kömək görməsə bil, ərliyimizdən,
    Gəl, atəşə dönsün gücümüz birliyimizdən.

    “Haqqdan ucalan bayrağımız bir daha enməz”,
    Heç kəs bu müqəddəs, ulu yoldan geri dönməz,
    Yoxdursa ürək atəşimiz torpaq isinməz,
    Dağlar kül olar hər yağı düşmən od aparsa,
    Versək bir ovuc torpağımızdan yad aparsa.

    Qan-qan deyənin qan iyi var hər kələyində,
    Acgöz qaraçı nəfsi yatıb hər diləyində,
    Son fitnəsi də keçmədi sərraf ələyindən,
    Heç heyvan özü bir belə haqqı daşa qaxmaz,
    Hər yersizə yer versə də xalqım başa qaxmaz.

    Birlikdədir güc, səngərimiz hər qala, hər bənd,
    Versin Bakı, Təbriz əl-ələ, bir də ki, Dərbənd,
    Dönsün öz ulu keçmişinə Borçalı, Xankənd,
    Min köhlənini Urmiyadan Göycəyəcən çap,
    Xalqın, Vətənin dərdinə mərdanə nicat tap.

    Hər yandan açıb üstümüzə ağzını böhtan,
    Fır-fır dolanır ortada bir sərsəri şeytan,
    Meydan açalım, fitnəkara süngülü meydan,
    Atlan, yola düş, xalqımızın hərbi bilinsin,
    Qaldır igidim yumruğunu, zərbi bilinsin.

  • Rəhim MEHNƏT.Vətənpərvərlik ruhunda yazılan şeirlər

    12584137_533420616825212_752487860_n

    AZƏRBAYCAN BAYRAĞIM

    Dalğalanır göy üzündə,
    Haqq ədalət var sözündə.
    Sən ucasan el gözündə,
    Odum-ocağım, çırağım.
    AZƏRBAYCAN BAYRAĞIM.

    Üstündəki o üç rəngin,
    Zənginlərdən daha zəngin.
    Ay ulduzlu şux ahəngin,
    Doğmam, yaxınım, uzağım.
    AZƏRBAYCAN BAYRAĞIM.

    Əzəmətli xoş görünüş,
    Alnında yazılıb döyüş.
    Sən yenilik, sən bir dönüş,
    Ana tək isti qucağım.
    AZƏRBAYCAN BAYRAĞIM.

    Ətəyində duman, çənin,
    Şanım, şöhrətimsən mənim.
    Qarşında diz çökür sənin,
    Həm böyüyüm, həm uşağım.
    AZƏRBAYCAN BAYRAĞIM.

    AĞLAMA

    Əzrayıl boynuma çöksə haçansa,
    Yaş töküb gözündən anam, ağlama.
    Gizli bir hökmü var hər dəqiqənin,
    Dayansa ürəyim sonam, ağlama.

    Görüşə bilməsəm ölüm qabağı,
    Düşməsin dağların qaşı-qabağı,
    Ömrümün günümün bu bahar çağı,
    Arzusu gözündə qalan, ağlama.

    Yoluma izimə qar yağacaqsa,
    Soyuqdan damarda qan donacaqsa.
    Bir gullə qəlbimə toxunacaqsa,
    Sağalmaz olsada yaram, ağlama.

    Dərdimə qəm kədər yoldaş olubdu,
    Qəlbimə min dəfə dağ vurulubdu.
    Ay ANA, eşitsən oğlun ölübdü,
    Demə nakam getdi balam, ağlama.

  • Rahilə DÖVRAN.Vətənpərvərlik ruhunda yazılan şeirlər

    rxd

    Şairə-jurnalist-publisist
    Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü,
    “Qızıl qələm” media mükafatı laureatı,

    HÜCUM ƏMRİNİ VER, BAŞ KOMANDANIM

    Düşmən güvənməsin fəndi-felinə,
    İgidlər qalxacaq Qırat belinə.
    Dağ,qaya dayanmaz türkün selinə,
    Parlasın günəşim,parlasın danım-
    Hücum əmrini ver ,Baş Komandanım!

    Şuşam,Qarabağım intizardadır.
    Ağdamım,Laçınım gör nə haldadır.
    Vaqifin,Zakirin gözü yoldadır,
    İntiqam hissiylə qaynayır qanım-
    Hücum əmrini ver ,Baş Komandanım!

    Alaq qisasını uşaq,qocanın,
    Birə-min əvəzin tökülən qanın.
    Yüksəldək bayrağın Azərbaycanın,
    Qurbandır vətənə,fədadır canım-
    Hücum əmrini ver ,Baş Komandanım!

    Titrətsin yağını “Cəngi” nin səsi,
    Səfərbər eyləyək yurdda hər kəsi.
    Hücuma hazırdır Odlar ölkəsi,
    Qəzəbli şimşəklər hiss-həyəcanım-
    Hücum əmrini ver ,Baş Komandanım!

    YA QISMƏT

    /02.04.1993 – CÜ İL KƏLBƏCƏRİ İTİRDİYİMİZ TARİXDİR – UNUTMAYAQ/

    Vətən borcumuz çox,ömrümüzsə az,
    Kəlbəcəri bir də görəm- ya qismət.
    Taledən,qismətdən kimsə qaçammaz,
    Dağında lalələr dərəm- ya qismət.

    Zirvədə buludu qatar-qatardır,
    Güneyi nərgizli,quzeyi qardır.
    Dörd fəslin hamısı burda bahardır,
    Süsəni sünbülə hörəm-ya qismət.

    Səs sala dağına Şəmkirin sazı,
    Bütün igidlərə çata avazı.
    Ola qoç döyüşü,qeyrət davası,
    Köksümü qabardıb,gərəm-ya qismət.

    Yığam Mübariztək vətən gəncini,
    Çaldıram Murovda şanlı cəngini.
    Qaçıram düşmənin murdar rəngini,
    Hayqıram:-“Ər oğlu-ərəm”-ya qismət.

    Qarşısı alınsın qanlı sellərin,
    Ordum xilaskarı doğma ellərin.
    Dövran da yurdunun bütün güllərin,
    Ayağı altına sərə,- ya qismət.

  • “Zaqataladan gənc təşəbbüskarlar” layihəsinə yekun vurulub

    Azərbaycan Respublikasının Prezidenti yanında Gənclər Fondunun maliyyə dəstəyi, Uşaq və Yeniyetmələrə Dəstək İctimai Birliyinin, Mədəniyyətşunaslıq üzrə Elmi- Metodiki Mərkəzin və Zaqatala rayon İcra Hakimiyətinin tərəfdaşlığı ilə həyata keçirilən “Zaqataladan gənc təşəbbüskarlar” layihəsinin bağlanış mərasimi keçirilib. Üç ay müddətində 35 nəfər gəncin iştirakı ilə keçirilən layihənin məqsədi rayon gənclərinin fəallığının artırılmasından ibarət idi. İlkin mərhələdə gənclərə layihə ideyalarının formalaşdırılması, layihələrin təklif halına salınması, büdcə və idarəçiliklə bağlı təlimlər keçirilib, “İlkin layihə hazırlamaq bacarıqları” adlı 100 kitab çap olunub. Layihənin ikinci mərhələsi üçün iştirakçılar layihə təkliflərini hazırlayaraq təşkilat komitəsinə göndəriblər. Qəbul edilən layihə təkliflərindən ən yaxşıları seçilərək 3 nominasiya üzrə mükafatlandırılıblar. “Ən aktual problem” nominasiyası üzrə 1-ci yerə Vüsal İbrahimov, 2-ci yerə İndira Abdullayeva, 3-cü yerə Yusif Abdullayev, “ən düzgün tərtib olunmuş layihə” nominasiyası üzrə 1-ci yerə Xalid Qaracayev, 2-ci yerə Tural Nusalov, 3-cü yer Leyla Mustafayeva, “ən yaxşı ideya” nominasiyası üzrə 1-ci yerə Pərvanə Məmmədzadə, 2-ci yerə Müqəddəs Yekəyev və Hacıyeva Nailə, 3-cü yerə isə Səmra Əhmədova layiq görülərək fəxri diplom və həvəsləndirici hədiyyələrlə təltif olunublar. Zaqatala rayon Heydər Əliyev Mərkəzinin direktoru Famil Rəhimova, habelə Zaqatala rayon Gənclər və İdman İdarəsinin rəisi Araz Əliyevə, Zaqatala Mədəniyyət və Turizm şöbəsinin müdiri Zümrüd Ağakişiyevaya və Zaqatala rayon “Gənc Mədəniyyət işçilərinin koordinasiya və kreativ qrupu”nun koordinatoru Fizzə Mahmudovaya təşəkkürnamələr, digər bütün iştirakçılara isə sertifikatlar təqdim olunub.

    Polad ASLAN,
    Azərbaycanın Mədəniyyət və Ədəbiyyat Portalının Şimal bölgəsi üzrə xüsusi müxbiri,
    Zaqatala

  • Ləman Babayevanı doğum günü münasibətilə təbrik edirik! (1 apreı 2011-ci il)

    IMG-20160401-WA0000

  • Beynəlxalq Forumun nümayəndələri Quba Soyqırımı Memorial Kompleksini ziyarət ediblər

    İşğala , Terrora və Əsassız İddialara qarşı Beynəlxalq Forumun Azərbaycan təmsilçiləri 31 mart – Azərbaycanlıların Soyqırımı Günü ilə bağlı bir sıra tədbirlərə qatılıblar. Forum üzvləri martın 31-də Quba Soyqırımı Memorial Kompleksinə gələrək 1918-ci ildə bolşevik-erməni silahlı dəstələrinin Azərbaycan torpaqlarında həyata keçirdikləri kütləvi qırğınlar nəticəsində həlak olan on minlərlə Azərbaycan vətəndaşlarının xatirəsini yad ediblər. Çıxış edən Forum üzvləri Akif Nağı, Mehdi Mehdiyev, Soltan Əliyev, Radə Abbas, Akif Kərimov, Azər Həsrət, Emin Həsənli, Tahirə Məmmədova, Mətanət Əsgərqızı, Cəsarət Hüseynzadə, və digərləri bu faciələri unutmamaq, gənclərə hər zaman belə tarixləri öyrətməyin vacibliyini qeyd etdilər. O da xüsusi vurğulanıb ki, bu faciələrin qisası Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin Qarabağda zəfər yürüşlərinə başladığı zaman alınacaq. Forum təmsilçiləri millətimizə başsağlığı verərək bir daha belə faciələrin yaşanmamasını arzuladılar. Daha sonra Forum üzvləri Karabag Today saytının kampaniyasına qoşuldular.

    İşğala,Terrora və Əsassız İddialara qarşı Beynəlxalq Forumun Mətbuat Xidməti